| Γροντας, πραν τν πολλν κατ καιρος ρθρων του κατ τς προτεσταντικς ατς νοοτροπας, χει δσει τν θεολογικ του πντησι στος ρθοδξους ποστηρικτς κολοθους της κα μ τ πολυσλιδο πμνημα τς π τν Δογματικν εροκοινοτικς πιτροπς το γου ρους, το ποου ταν κριος συντκτης. Σ ατ τ πμνημνα συμπερανει καταληκτικς: «Ο ρθδοξοι δν κερδζουμε τποτε π τν συμμετοχ μας στ Π.Σ.Ε. ντθετα, ποκομζουμε ζημα κα φθορ. ποστολ μας, ν κηρξουμε τ μνυμα τς ρθοδοξας πρς τος τεροδξους, δν εοδνεται, πειδ ο Προτεστντες στ Π.Σ.Ε. δν προσανατολζονται πρς ποδοχ τς ρθοδοξας λλ πρς συνπαρξι μαζ της στ πιδιωκμενο μρφωμα τν πλρως λληλοαναγνωριζομνων κκλησιν. προσανατολισμς τους ατς εναι σμφωνος μ τν κκλησιολογα τους. Ο ρθδοξοι μως δν μπορομε ν συμμετχουμε σ να ργανισμ (τ Π.Σ.Ε.), το ποου σστασις, δομ κα λειτουργα βασζονται στν προτεσταντικ κκλησιολογα, χωρς συμμετοχ μας ν σημαν παρατησι π τν κκλησιολογα μας» (σελ. 52). 13. καταλυτικς ρλος τς θεολογικς παρεμβσεως το Γροντος φνηκε σαφστερα π κθε λλη περπτωσι στν κατληξι πο εχε θεολογικς διλογος μεταξ ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων. Μετ π πολ καλ μελτη λων τν φσεων το θεολογικο ατο διαλγου κα τν δεδομνων πο προκυψαν π ατν, π. Γεργιος συνεπρανε τι πιχειρηθεσα νωσις ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων δν εναι ντης πο βασζεται στν ρθδοξο Χριστολογα, λλ στν χριστολογικ συμβιβασμ πο κφρζουν ο λεγμενες Κοινς Δηλσεις τν τν 1989 κα 1990. διλογος ατς, παρτι π ρισμνους θεολγους κα ρισμνες ρθδοξες κκλησες θεωρθηκε λοκληρωμνος, στε προετθη κοιν συλλετουργο στν Κων/πολι κα στν λεξνδρεια, γι τν Γροντα δν λοκληρθηκε κμη λλ φελει ν παναληφθ π ρθδοξες πλον προποθσεις, ο ποες θ ξασφαλσουν ντητα π τ βσει τς ρθοδξου Χριστολογας. κδοσις τς ερς Κοιντητος το γου ρους π τν ττλο «Παρατηρσεις περ το Θεολογικο Διαλγου ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων» (1996), κδοσις τς ερς Μονς σου Γρηγορου μ ττλο «Εναι ο ντιχαλκηδνιοι ρθδοξοι;» (1995), κα μερικ κμη μεταγενστερα ρθρα κα βιβλα, πως « ‘‘δεολογικ " " ρθοδοξα τν ντιχαλκηδονων» (2005), πρξαν καρπς τς θεολογικς προσφορς το Γροντος σ ατν τν τομα το νδο-ορθοδξου διαλγου περ τς δθεν ρθοδοξας τν ντιχαλκηδονων. |
