| Σιωπς δ εδος κα σφεια, κχρηται Γραφ, δυσθερητον κατασκευζουσα τν ογμτων τν νον, πρς τ τν ντυγχανντων λυσιτελς. Τοτου χριν πντες μν ρμεν κατ νατολς π τν προσευχν, λγοι δ σμεν, τι τν ρχααν πιζητομεν πατρδα τν παρδεισον, ν φτευσεν Θες ν δμ κατ νατολς. Κα ρθο μν πληρομεν τς εχς ν τ μι το σαββτου, τν δ λγον ο πντες οδαμεν. Ο γρ μνον ς συναναστντες Χριστ κα τ νω ζητεν φελοντες, ν τ ναστασμ μρ τς δεδομνης μν χριτος δι τς κατ τν προσευχν στσεως αυτος πομιμνσκομεν, λλ τι δοκε πως το προσδοκωμνου ανος εναι εκν. Δι κα ρχ οσα μερν, οχ πρτη παρ Μωσως, λλ μα νμασται γνετο γρ, φησν, σπρα κα γνετο πρω μρα μα, ς τς ατς νακυκλουμνης πολλκις. Κα μα τονυν ατ, κα γδη, τν μαν ντως κενην κα ληθινν γδην, ς κα Ψαλμδς ν τισιν πιγραφας τν ψαλμν πεμνσθη, δι αυτς μφανζουσα τν μετ τν χρνον τοτον κατστασιν, τν παυστον μραν, τν νσπερον, τν διδοχον, τν ληκτον κενον κα γρω ανα. ναγκαως ον τς ν ατ προσευχς σττας ποπληρον τος αυτς τροφμους κκλησα παιδεει, να τ συνεχε πομνσει τς τελευττου ζως τν πρς τν μετστασιν κενην φοδων μ μελμεν. Κα πσα δ Πεντηκοστ τς ν τ ανι προσδοκωμνης ναστσες στιν πμνημα, γρ μα κενη κα πρτη μρα, πτκις πταπλασιασθεσα, τς πτ τς ερς Πεντηκοστς βδομδας ποτελε. κ πρτης γρ ρχομνη, ες τν ατν καταλγει, δι μοων τν ν τ μσ ξελιττομνη πεντηκοντκις. Δι κα ανα μιμεται τ μοιτητι, σπερ ν κυκλικ κινσει π τν ατν ρχομνη σημεων κα ες τ ατ καταλγουσα ν τ ρθιον σχμα τς προσευχς προτιμν ο θεσμο τς κκλησας μς ξεπαδευσαν, κ τς ναργος πομνσεως οονε μετοικζοντες μν τν νον απ τν παρντων π τ μλλοντα. Κα καθ κστην δ γονυκλισαν κα διανστασιν ργ δεκνυμεν, τι δι τς μαρτας ες γν κατεημεν κα δι τς φιλανθρωπας το κτσαντος μς ες ορανν νεκλθημεν. |
| Πρς δ τοτοις πιτραπτω μοι ν πιστεω τι χρζει περαιτρω ρενης κα ξετσεως τ ς ερηται Κανονικο κα κκλησιολογικο χαρακτρος θμα, δι κα εσεβστως ποβλλω δο εστι σχετικ μελετματα, τ ποα μο πεστλησαν προσωπικς κα δν γνωρζω ν πεβλθησαν πισμως τ ερ μν Συνδ πρς νημρωσιν κα σφαιρικν θερησιν π το λου Οκρανικο προβλματος π τν Σεβασμιωττων ποστολων ατν. Πρκειται, φ’ νς, δι τ 23σλιδον πμνημα το Σεβ. Μητροπολτου Βιδυνου κ.Δανιλ το Πατριαρχεου Βουλγαρας (τ ποον, ς γρφει, χει καταθσει προηγουμνως ες τν οκεαν Πατριαρχικν Σνοδον) κα, φ’ τρου, δι τν 4σλιδον πιστολν το Σεβ. Μητροπολτου Μπορσπολ κα Μπροβαρ, Πρωτοσυγκελλεοντος τς Οκρανικς ρθοδξου κκλησας, τς Προεδρευομνης π το Μακαριωττου Μητροπολτου Κιβου κα πσης Οκρανας κ.νουφρου. μφτερα εναι ξιλογα κα περισποδαστα κεμενα στορικο, κανονικο κα πεικονιστικο τς νεστσης κκλησιαστικς καταστσεως νδιαφροντος, τ ποα, τιθμενα π’ ψιν τν ς νω Συνοδικν πιτροπν, δνανται ν διαφωτσουν τι περισστερον κα ναργστερον τ συζητομενον θμα. Μακαριτατε γιε Πρεδρε, δθη ντπωσις ες κκλησιαστικος κκλους κ τς θερμς ποδοχς το Παναγ. Οκουμενικο Πατριρχου κκ.ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ τι κκλησα τς λλδος, προδραμοσα λων τν λοιπν κατ τπους Ατοκεφλων κκλησιν, α ποαι διατηρον σοβαρς πιφυλξεις κα ντιρρσεις π το Κανονικο κα κκλησιολογικο προβλματος τοτου, χωρε ες ποδοχν τς π το Οκρανικο δεδηλωμνης θσεως το Οκουμενικο Πατριαρχεου κα πολεπεται πλον πσημος πικρωσις ατς π τς Σεπτς εραρχας μν τν προσεχ κτβριον. «Στμεν καλς, στμεν μετ φβου, πρσχωμεν», Μακαριτατε. Μχρι πρτινος, πρ τς λεσεως το Παναγιωττου, σχυε κατ τεκμριον ρχ : «σπεδε βραδως». Εκτον εναι ν μ ποστμεν ατς τς γραμμς π τ κρτος πιεστικν κινσεων κα πειθαναγκασμο. ν πθεσις Προμπον εναι σοβαρν κανονικν θμα κα συνιστ ντικανονικν εσπδησιν ες τραν κκλησιαστικν δικαιοδοσαν, τ Οκρανικν πρβλημα εναι ζτημα συγκρτως μεζονος κανονικς σημασας, φορν ες τν κλονισμν τς ερνης, τς ντητος κα τς εροκανονικς τξεως τς Οκρανικς ρθοδξου κκλησας κα συμπσης τς ρθοδξου κκλησας. |
| Σιωπς δ εδος κα σφεια, κχρηται Γραφ, δυσθερητον κατασκευζουσα τν ογμτων τν νον, πρς τ τν ντυγχανντων λυσιτελς. Τοτου χριν πντες μν ρμεν κατ νατολς π τν προσευχν, λγοι δ σμεν, τι τν ρχααν πιζητομεν πατρδα τν παρδεισον, ν φτευσεν Θες ν δμ κατ νατολς. Κα ρθο μν πληρομεν τς εχς ν τ μι το σαββτου, τν δ λγον ο πντες οδαμεν. Ο γρ μνον ς συναναστντες Χριστ κα τ νω ζητεν φελοντες, ν τ ναστασμ μρ τς δεδομνης μν χριτος δι τς κατ τν προσευχν στσεως αυτος πομιμνσκομεν, λλ τι δοκε πως το προσδοκωμνου ανος εναι εκν. Δι κα ρχ οσα μερν, οχ πρτη παρ Μωσως, λλ μα νμασται· γνετο γρ, φησν, σπρα κα γνετο πρω μρα μα, ς τς ατς νακυκλουμνης πολλκις. Κα μα τονυν ατ, κα γδη, τν μαν ντως κενην κα ληθινν γδην, ς κα Ψαλμδς ν τισιν πιγραφας τν ψαλμν πεμνσθη, δι αυτς μφανζουσα τν μετ τν χρνον τοτον κατστασιν, τν παυστον μραν, τν νσπερον, τν διδοχον, τν ληκτον κενον κα γρω ανα. ναγκαως ον τς ν ατ προσευχς σττας ποπληρον τος αυτς τροφμους κκλησα παιδεει, να τ συνεχε πομνσει τς τελευττου ζως τν πρς τν μετστασιν κενην φοδων μ μελμεν. Κα πσα δ Πεντηκοστ τς ν τ ανι προσδοκωμνης ναστσες στιν πμνημα, γρ μα κενη κα πρτη μρα, πτκις πταπλασιασθεσα, τς πτ τς ερς Πεντηκοστς βδομδας ποτελε. κ πρτης γρ ρχομνη, ες τν ατν καταλγει, δι μοων τν ν τ μσ ξελιττομνη πεντηκοντκις. Δι κα ανα μιμεται τ μοιτητι, σπερ ν κυκλικ κινσει π τν ατν ρχομνη σημεων κα ες τ ατ καταλγουσα· ν τ ρθιον σχμα τς προσευχς προτιμν ο θεσμο τς κκλησας μς ξεπαδευσαν, κ τς ναργος πομνσεως οονε μετοικζοντες μν τν νον απ τν παρντων π τ μλλοντα. Κα καθ κστην δ γονυκλισαν κα διανστασιν ργ δεκνυμεν, τι δι τς μαρτας ες γν κατεημεν κα δι τς φιλανθρωπας το κτσαντος μς ες ορανν νεκλθημεν. |
| κλεπει δ τε λιος κα σελνη τν τν κτσιν προσκυνοντων παρ τν κτσαντα τν νοιαν διελγχοντα κα παιδεοντα, ς τρεπτ εσι κα λλοιωτ. Πν δ τρεπτν ο Θες· κατ τν δαν γρ φσιν φθαρτν παν τρεπτν. κλεπει δ μν λιος το σματος τς σελνης σπερ τινς μεστοιχον γινομνου κα ποσκιζοντος κα μ ντος διαδοθναι μν τ φς. σον ον ερεθ τ σμα τς σελνης ποκρπτον τν λιον, τοσοτον κα κλειψις γνεται. Ε δ μικρτερν στι τ τς σελνης σμα, μ θαυμσς· κα λιος γρ π τινων λγεται πολυπλασων τς γς, π δ τν Πατρων σος τς γς· κα πολλκις μικρν νφος καλπτει ατν κα μικρς βουνς τοχος. δ τς σελνης κλειψις κ το ποσκισματος τς γς γνεται, τε γνηται πεντεκαιδεκαταα σελνη κα ερεθ ξ ναντας κατ τ κρον κντρον, μν λιος π γν, δ σελνη πρ γν· ποσκασμα γρ ποιε γ κα ο φθνει τ λιακν φς φωτσαι τν σελνην, κκεθεν κλεπει. Χρ δ γινσκειν, τι τελεα κτσθη σελνη π το Δημιουργο, τοι πεντεκαιδεκαταα· πρεπε γρ πηρτισμνην γενσθαι. Τ δ τετρτ μρ, ς φημεν, κτισται λιος. Προλαβεν ον τν λιον νδεκα μρας· π γρ τετρτης μρας ως πεντεκαιδεκτης νδεκ εσι. Δι κα κατ χρνον ο δδεκα μνες τς σελνης νδεκα μρας λεπουσιν κ τν δδεκα μηνν το λου· ο μν γρ το λου τριακοσας ξκοντα πντε μρας χουσιν. Δι το τετρτου συντιθεμνου κατ τσσαρα τη μα ποτελεται μρα, τις λγεται βσεξτον. Κα νιαυτς κενος τξστ´ μρας χει. Ο δ τς σελνης νιαυτο τνδ´ εσιν μερν· γρ σελνη, φ ο γεννηθ, γουν νακαινισθ, αξει, ως ν γνηται μερν ιδ´ μσεος τετρτου, κα ρχεται λγειν, ως μερν κθ´ μσεος, κα τελεως γνεται φτιστος. Κα πλιν συναπτομνη τ λ ναγεννται κα νακαινζεται, πμνημα φρουσα τς μν ναστσεως. Καθ καστον ον νιαυτν τς νδεκα μρας ποδδωσι τ λ. Κατ ον τρες χρνους μβλιμος μν γνεται τος βραοις, κα νιαυτς κενος δεκατριν μηνν ερσκεται κ τς προσθκης τν νδεκα μερν. |
| Юристы, как известно, еще при самом Юстиниане воспользовались и тем и другим способами. Прежде всего было расширено понятие индекса введением в него сначала паратитл и указания параллельных мест, а потом и толкований к тексту. По всей вероятности юристы воспользовались для этого устным преподаванием. Профессора указывали параллельные места, а слушатели записывали их или делали простые на них указания (цитаты). При этом конечно делались разъяснения отдельных выражений (ητν) и мест (κεμενον) законодательного текста, которые тоже записывались 174 . Эти разъяснения были уже новым родом литературных толкований, непредусмотренных запрещением Юстиниана. Это так называемые параграфы (παραγραφα) 175 . Вследствие этого индекс потерял свой первоначальный характер и превратился в толкование (ρμηνεα), в комментарий (πμνημα) 176 . Особую форму этих толкований представляли глоссы, т. е. толкования непонятных слов и выражений. Сюда относились прежде всего переводы и толкования латинских юридических терминов, которые передать на греческом языке было весьма нелегко, как это испытал еще Модестин, написавший первый трактат по римскому праву на греческом языке 177 . Из таких глосс впоследствии стали составлять целые лексиконы (λξεις λατινικα, ομακα). Другой род этих глосс представляли краткие заметки, или между строк (σωϑεν) объясняемого текста (glossae interlineares), или на полях (ξωϑεν) рукописи против текста, внизу или вверху его (glossae marginales). Глоссы эти принимают иногда вид довольно обширных схолий (σχλιον) 178 , с выдержками из сочинений различных юристов. Схолии эти постепенно накоплялись и служили потом сами источником для новых схолий и новых трудов позднейших юристов. От этих схолий нужно отличать непрерывное толкование текста (εξγησις), какое представляется нам, например, в толкованиях канонистов, писавших особое разъяснение для каждого правила, вошедшего в собрание канонов. Кроме этих экзегетических форм толкования, были комментарии и догматического характера 179 . |
| Τ κριο φερφων τους εναι κληρικς Μητροπλεως τς Κρτης (καθοδηγομενος κα προστατευμενος νωθεν), ποος μ μα συγκεκριμνη «παρα κροσεως» νλαβαν τν ρλο ν ερωνεονται μ κακεντρχεια, ν κφοβζουν κα κατ τ φαντασα τους ν τιμωρον μ βρεις, πειλς, μικρονοκ σοφσματα, κμα κα θλιες βωμολοχες σους χουν διαφορετικς προτσεις γι τν πρβαση τς κρσεως… σοι μετχουν σ ατν τν σχεδιασμ, περφραστα μ πονοομενα, πιχειρον νενδοαστα ν κολλσουν τικτες θνοφυλετικς μπνεσεως, μ πιγραφς πως «σλαβφιλοι», «ρωσφιλοι» κα λλα παρμοια. Πρκειται γι κατπτωση κκλησιαστικς ντιπαραθσεως, πο ξαθλινει τν διορθδοξο διλογο σ μα κρσιμη γι τν ρθοδοξα ποχ». ρχιεπσκοπος λβανας ναφρεται κυρως σ ποστηρικτς τς ατοκεφαλας πο χουν συστσει «συγκεκριμνη παρα κροσεως», κα λοιδορον, χλευζουν, προπηλακζουν σους σκον κριτικ στς νργειες το Φαναρου, «μ νωθεν καθοδγηση κα προστασα»! 2. Προσωπικ στενοχωρθηκα γι τν πομεωση τς ξιοπρπειας τς εραρχας μας, ταν Οκουμενικς προεξφλησε τν πφασ Της… Δυστυχς, καννας πσκοπος δν διαμαρτυρθηκε γι τν εθεα προσβολ το εραρχικο Σματος τς κκλησας τς λλδος. 3. Γι ν εμαστε ελικρινες μ τος πνευματικος μας Πατρες θ πρπει ν τος πομε μ πολ σεβασμ ς παιδι τους τι πλν λαχστων ξαιρσεων μς πογοτευσαν, κα ς πρσωπα λλ κα ς σνολο, ς εραρχα. Διτι, μπορε ν μν ασθανθε κποιος πογοτευση ταν βλπει ν προσβλεται πυρνας το συνοδικο συστματος μ τν ρνηση ν διεξαχθε ψηφοφορα π τς προτσεως γι γκριση τς ατοκεφαλας; Τ φοβθηκαν κα δν θεσαν τ ζτημα σ ψηφοφορα; Μπως τι δν τος βγαιναν τ κουκι κα θ κτθεντο σ ατος πο εχαν ποσχεθε τι θ λσουν τ ζτημα; λλ κα μετ τ Συνοδικ «πφαση», σεβαστο ρχιερες χουν καταθσει σοβαρτατες νστσεις, π.χ. «σπευσμνη διαδικασα», «ντοιμους κα πληροφρητους κα ντελς προετομαστους ρχιερες», ζτημα πο ταν «νριμο πρς συζτηση», «βιαστικς ποφσεις», ν τ κρσιμο πμνημα τν Συνοδικν πιτροπν εναι «πρχειρον κα περιχει νακρβειες, ντιφατικ, λλοπρσαλλα κα προχειρτητες» γι ν περιοριστ μνο σ σα χει ναφρει πολις Μητροπολτης λεας Γερμανς , νημερνοντας πεθυνα τος ερες του σ ερατικ σναξη. |
| Σ. 728–729. 213 Εσγησις πιτροπς τς ερς Κοιντητος γου ρους περ το Διαλγου μεταξ ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων// Θεολογικς Διλογος. Σ. 123–136. Рус. пер: Наст. публ. С. 117–128. 214 Δαμασκηνς (Παπανδρου), μητρ. Θεολογικς Διλογος τς ρθοδξου κκλησας κα τν νατολικν ρθοδξων κκλησιν. Σκψεις κα προοπτικα//πσκεψις. 31.03.1995. ρ. 516. Σ. 11–22. 215 πμνημα τς ερς Κοιντητος το γου ρους περ το Διαλγου ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων// Θεολογικς Διλογος. Σ. 137–145. Рус. пер: Наст. публ. С. 129–136. 216 πντηση το Προδρου τς Διορθοδξου πιτροπς π το Θεολογικο Διαλγου μ τς ρθδοξες νατολικς κκλησες σ γρμμα τς . Κοιντητος το γου ρους//πσκεψις 31.08.1995. ρ. 521. 217 περ το Θεολογικο Διαλγου ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων. γιον ρος, 1996. Переиздана в: Θεολογικς Διλογος. Σ. 239–333. 218 ρθοδοξα κα ντιχαλκηδνιοι//γιορειτικ Μαρτυρα. Μρτιος-Νομβριος 1991. Τεχ. 11, 12–13. γιον ρος: . Μ. Ξηροποτμου. Θεολογικς Διλογος. Σ. 146–152. Рус. пер: Наст. публ. С. 137–142. 219 В своём письме в журнал «Παρεμβολ» (τεχ. 27) и затем в своём предисловии к книге «Православны ли антихалкидониты?» (Γεργιος (Καψνης), ρχιμ. Πρλογος. Σ. 115. Рус. пер: Наст. публ. С. 111). 220 Συμβολ στν νδορθδοξο διλογο γι τν “ρθοδοξα” τν ντιχαλκηδονων// Θεολογικς Διλογος. Σ. 153–191. Рус. пер: Наст. публ. С. 143–176. 221 ο ντιχαλκηδνιοι ρθδοξοι; γιον ρος: . Μ. Γρηγορου, 1995. Переиздан в: Θεολογικς Διλογος. Σ. 111–237. 222 Ρωμανδης , πρωτοπρ. Μα φσις το Θεο Λγου σεσαρκωμνη. γιος Κριλλος κα Δ Οκουμενικ Σνοδος//ρθοδοξα κα τν πντων ντης. γιον ρος: . Μ. Κουτλουμουσου, 1997. Σ. 177–191 223 Γεργιος (Καψνης), ρχιμ. Ο ντιχαλκηδνιοι δν σαν κα δν εναι ρθδοξοι// Θεολογικς Διλογος. Σ. 335–358. 224 Λουκς Γρηγοριτης, ερομ. σγχρονος διλογος ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων π τ φς τς Παραδσεως τς κκλησας//ρθοδοξα κα Αρεση. Πρακτικ μερδας, 22 Σεπτεμβρου 2001. |
| Τ κριο φερφων τους εναι κληρικς Μητροπλεως τς Κρτης (καθοδηγομενος κα προστατευμενος νωθεν), ποος μ μα συγκεκριμνη «παρα κροσεως» νλαβαν τν ρλο ν ερωνεονται μ κακεντρχεια , ν κφοβζουν κα κατ τ φαντασα τους ν τιμωρον μ βρεις, πειλς, μικρονοκ σοφσματα, κμα κα θλιες βωμολοχες σους χουν διαφορετικς προτσεις γι τν πρβαση τς κρσεως... σοι μετχουν σ ατν τν σχεδιασμ, περφραστα μ πονοομενα, πιχειρον νενδοαστα ν κολλσουν τικτες θνοφυλετικς μπνεσεως, μ πιγραφς πως «σλαβφιλοι», «ρωσφιλοι» κα λλα παρμοια. Πρκειται γι κατπτωση κκλησιαστικς ντιπαραθσεως, πο ξαθλινει τν διορθδοξο διλογο σ μα κρσιμη γι τν ρθοδοξα ποχ ». ρχιεπσκοπος λβανας ναφρεται κυρως σ ποστηρικτς τς ατοκεφαλας πο χουν συστσει « συγκεκριμνη παρα κροσεως », κα λοιδορον, χλευζουν, προπηλακζουν σους σκον κριτικ στς νργειες το Φαναρου, « μ νωθεν καθοδγηση κα προστασα »! 2. Προσωπικ στενοχωρθηκα γι τν πομεωση τς ξιοπρπειας τς εραρχας μας, ταν Οκουμενικς προεξφλησε τν πφασ Της… Δυστυχς, καννας πσκοπος δν διαμαρτυρθηκε γι τν εθεα προσβολ το εραρχικο Σματος τς κκλησας τς λλδος. 3. Γι ν εμαστε ελικρινες μ τος πνευματικος μας Πατρες θ πρπει ν τος πομε μ πολ σεβασμ ς παιδι τους τι πλν λαχστων ξαιρσεων μς πογοτευσαν, κα ς πρσωπα λλ κα ς σνολο, ς εραρχα. Διτι, μπορε ν μν ασθανθε κποιος πογοτευση ταν βλπει ν προσβλεται πυρνας το συνοδικο συστματος μ τν ρνηση ν διεξαχθε ψηφοφορα π τς προτσεως γι γκριση τς ατοκεφαλας; Τ φοβθηκαν κα δν θεσαν τ ζτημα σ ψηφοφορα; Μπως τι δν τος βγαιναν τ κουκι κα θ κτθεντο σ ατος πο εχαν ποσχεθε τι θ λσουν τ ζτημα; λλ κα μετ τ Συνοδικ «πφαση», σεβαστο ρχιερες χουν καταθσει σοβαρτατες νστσεις, π.χ. « σπευσμνη διαδικασα », « ντοιμους κα πληροφρητους κα ντελς προετομαστους ρχιερες », ζτημα πο ταν « νριμο πρς συζτηση », « βιαστικς ποφσεις », ν τ κρσιμο πμνημα τν Συνοδικν πιτροπν εναι « πρχειρον κα περιχει νακρβειες, ντιφατικ, λλοπρσαλλα κα προχειρτητες » γι ν περιοριστ μνο σ σα χει ναφρει πολις Μητροπολτης λεας νημερνοντας πεθυνα τος ερες του σ ερατικ σναξη. |
| Περ τν ζυμιτν τρα διλεξις σντομος γενομνη παρ Κωνσταντνου Παναγιτο μετ τν γαρδυνλεον Εφρσυνον Κωνσταντινουπλεως. ν κεν τ καιρ λλυθεν Βκος ωννης κ το ππα τς πρεσβυτρας Ρ μης μετ τν ιβ γαρδυνλεων. λαβεν ο ν νωθεν ωννης μολας θβην. κα σωθεν ε χεν το ππα τν στλην συρεν δ τν μολαν σελλοχαλινωμνην μσον το παλατου, κα μσα τον τ πμνημα το ππα ξλθεν ο ν βασιλες Παλαιολγος κα πντησεν ατν κα λαβντος ατν κ δεξ_#953; ν κα ριστερν λθον μχρι το παλατου. ε τα εφμησεν βασιλες τν ππαν λγων τν στλην το δεσπτου κα γιωττου μν ππα προσκυν ν τ πλει ο δ γαρδυναλαοι εφμησαν τν βασιλα λγοντες πολυχρνιον ποισ Θες τ κρτος (об.) τς βασιλεας σου, δσποτα βασιλε. μνημ νευσεν δ βασιλες τν ππα ες τν κφνησιν κα ες τ δπτυχα λγων το παναγιωττου ρχιερως Γρηγορου τς πρεσβυτρας Ρμης ποστολικο κα οκουμενικο πατριρχου πολλ τ τη. μως δ βασιλες κα ο γαρδυνλοι θλησαν να νσωσι τν πστιν δι τν α ρεσιν τν ζυμιτν λθον ο ν κ τν ζυμιτν ο τως Βκος ωννης, λεγμενος λογοθτς Θεδωρος Μουζλων, ρτηκαντιλτης, Παραστομουλς, ωννης ξηρς, Πισιδας Μεστς, Μαρκιανς κα Μαλας ποτ πρωτοπαπ ς κα τεροι τν φρνων. το δ χριστωνμου λαο σαν ο τοι λοβλος μετ το ξκοντα μαθητν ατο. κα κρις Κωνσταντνος παναγιτης. νοιαν δ χουσιν ο ρθδοξοι μετ το βασιλως δι το υο το Λασκρι το νδρονκου, τι δι φαρμκων (8) ατν πτισαν κα πκτειναν. Κα στς Κωνσταντνος Παναγιτης μπροσθεν τν ζυμτων φη επ μοι, ζυμτα αρετικ κα τετυφλωμνε, τ θλεις μ ς ρωτ ν δι τν ληθινν πστιν μν; ζυμτης πεκρθη κραμβν εχαμεν να κα δναμεν ες τν ρζαν ατο ρβ φαρα κα να το λλου τν χιλιμιτρισμν οκ κουεν. Παναγιτης. Κα μες εχαμεν ρβ χαλκωματδες κα χλκευαν ες να χλκωμα. κα νας το λλου τν κτπον οκ κουεν. γελ ςας δ ζυμτης, φη παναγιτης τ γελ ς, τ τοιατα λχανα ες τοιοτον χλκωμα βρζουσι. |
| ρτησις. Περ μονζοντος, το λαβντος τ ερν σχμα κατ γνοιαν π πρεσβυτρου χειροτονηθντος π καθρημνου. πκρισις. Ερηται ν τρ κεφαλα, τι πν τ κατ γνοιαν καθαρισθσεται κα οκ ξν ποστρφεσθαι τν μετ τοιοτων συνεστασιν, κα π λλων τν σμβασιν ποιοντων μοως κα φιλαν. Τατ σοι μν ς συμψχ κα συμπν μες κατ τ φικτν νεπτξαμεν, ατς δ μεταδοης σφαλς τος περωτσασιν δελφος· Ο γρ πντων πστις, οδ πολλος κπφρασται τ τοιδε, ο μνον δι τν γνοιαν τν νομησντων, λλ κα δι τος πειρασμος τν κρατοντων. νθ ν δ ο ελαβστατοι πεστλκασιν ποστολν πολλν τε κα καλν, μεψοιντο παρ Θεο τν ξαν μισθαποδοσαν, κα τδε τ δο μαλακσκια ες πμνημα φιλας. ρρωσθε ν Κυρ, τιμιτατοι, προσευχμενοι πρ μν τν μαρτωλν τ κρεττονα κα χμενα σωτηρας. ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΩΤΙΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ γκκλιος πιστολ το γου Φωτου Πατριρχου Κωνσταντινουπλεως πρς τος ρχιερατικος θρνους τς νατολς (867) Οκ ν ρα, ς οικεν, κρος τ πονηρ τν κακν, οδ τι τν φευρημτων κα μηχανημτων πρας, κατ το νθρωπνου γνους ξ ρχς νακινεν μελτησεν. λλ μυραις μν σαις πταις πρ τς ν σαρκ το Δεσπτου παρουσας τν νθρωπον πηγγετο, ες λλοφλους κα παρανμους ποβουκολσας πρξεις, ξ ν κα τν κατ ατο τυραννδα κατ κρτος νεδσατο, μυραις δ κα μετ τατα πλναις κα δελεσμασιν ποσκελζειν κα παρασρειν τος ατ πειθομνους ο διλιπεν. ντεθεν Σμωνες κα Μαρκωνες, Μοντανο τε κα Μνητες κα ποικλη κα πολτροπος τν αρσεων θεομαχα πλθυνεν. ντεθεν ρειος κα Μακεδνιος κα Νεστριος, Ετυχς τε κα Δισκορος κα τ λοιπν τς σεβεας σνταγμα, καθ ν α γιαι κα Οκουμενικα συνεκροτθησαν πτ σνοδοι κα τν κατ τπους ερν κα θεοφρων νδρν συνελγη τ συστματα, τς πονηρς παραφυδας τ μαχαρ το Πνεματος ατορρζους κθερσαντες κα καθαρν παρασκευσαντες ναφυναι τς κκλησας τ λιον. λλ τοτων κποδν γεγενημνων κα σιγ κα λθ παραδεδομνων, λπς γαθ κα βαθεα τος εσεβσιν πετρφετο μ ν ποτε καινοτρων δυσσεβημτων φευρετς γενσθαι, ν πσιν ος περασεν πονηρς ες τοναντον ατ τν βουλευμτων περιτραπντων, μτε μν τν δη κατκρισιν συνοδικς δεδεγμνων περασπιστς τινας κα προμχους ναφανναι, τ καταστροφ κα τ πθει τν ρξντων κα τν ες μμησιν κενων λθεν μελετντων νακοπτομνων. |
|
|
