| Κανν α», δ γ», το ποστλου χος α " Ερμς « μνος εδς τς τν βροτν, οσας τν σθνειαν, κα συμπαθς ατν μορφωσμενος, περζωσν με ξ ψους δναμιν, το βον σοι· γιος τς δξης Κριος, νεκαστος ν γαθτητι». χθη παμμκαρ δαψιλς, χρις σο τος χελεσι, κα ποταμος δογμτων νβλυσε, τν κκλησαν Χριστο ρδεοντας, κα πολχουν φροντας, τν καρπν Τιμθεε, χριστοκρυξ θεφρον πστολε. Ο πδες ο σο προφητικς, Παμμκαρ ραιθησαν· πντα γρ νον σαφς περχουσαν, εηγγελσω ερνην πνσοφε, τν τν πλαι λσασαν, τν νθρπων πλεμον, τν Σωτρα τν λων κα Κριον. Νεκρν σου τ μλη τς σαρκς, τ λγ καθυπταξας, τν τν χειρνων Μκαρ Τιμθεε, γεμοναν διδος τ κρετονι, κα παθν κρτησας, κα ψυχν φαδρυνας, υθμιζμενος Παλου διδγμασι. Κανν β», δ γ», το Μρτυρος χος α " μνος εδς Τν τρβον δεσας τν στενν ν πρτοις δι’ σκσεως, πρς μαρτυρου κλος προκυψας δι βασνων τρυφν ερμενος, δι πνων νδοξε Μρτυς ναστσιε, τν ορνιον τρψιν δρεπμενος. τνος τς θλσεως τς σς, ες πσαν ξελλυθε, τν οκουμνην Μρτυς ττητε· πρς μαρταν γρ μχρις αματος, ντικαθιστμενος, νικηφρος γγονας, κα στεφν τς νκης κεκσμησαι. Θεοτοκον κ σο νεβλστησεν μν, τ νθος τ μραντον, εωδιζον πσαν τν νθρωπτητα, τ θε μρ τς ατο φσεως, Πατρ συνναρχος, κα κ σο γενμενος, π χρνον Παρθνε παναμωμε. Ερμς « μνος εδς τς τν βροτν, οσας τν σθνειαν, κα συμπαθς ατν μορφωσμενος, περζωσν με ξ ψους δναμιν, το βον σοι, γιος, τς δξης Κριος, νεκαστος ν γαθτητι». Κθισμα το ποστλου χος δ " Ταχ προκατλαβε Τος θεοις χαρσμασιν γλαζμενος, κσμησας νδοξε, τν φεσων λαμπρν, μητρπολιν πστολε· κρυξ γρ νεδεχθης, μετ Παλου το θεου, πσι προκαταγγελας, τν σωτριον λγον· δι πανηγυρζομεν πστει τν μνμην σου. Δξα... το Μρτυρος ν δξ τελειτητος, φθης πρτιμος, ς θεαις λαμπμενος, φωταγωγαις τν νον, κα γνος το Σταυρο τν σχν, σιος ν σκσει, κα ν αματι Μρτυς, γγονας θεοφρνως ναστσιε Μρτυς· δι κα τν θαυμτων ν σο, βλζει τν χριν Χριστς. Κα νν... Θεοτοκον κανισας χραντε, τ θε τκ σου, φθαρεσαν ν πθεσι, τν γηγενν τν θνητν, οσαν κα γειρας, πντας κ το θαντου, πρς ζων φθαρσας· θεν σε κατ χρος μακαρζομεν πντες, Παρθνε δεδοξασμνη, ς προεφτευσας. Σταυροθεοτοκον Παρθνε πανμωμε, Μτηρ Χριστο το Θεο, ομφαα διλθ σου τν παναγαν ψυχν, νκα σταυρομενον, βλεψας κουσως, τν Υν κα Θεν σου, ν πρ ελογημνη, δυσωποσα μ πασ, συγχρησιν πταισμτων, μν δωρσασθαι. |
| Κανν α», δ ζ», το Μρτυρος χος δ " Ερμς «ν τ καμν, βραμιαοι Παδες τ Περσικ, πθ εσεβεας μλλον τ φλογ, πυρπολομενοι κραγαζον· Ελογημνος ε, ν τ να τς δξης σου Κριε». Τν αμτων, κα τν θαυμτων χριν σοφ, Μρτυς κ Θεο πλουτσας περιφανς, ατρεεις τος κραυγζοντας· Ελογημνος ε, ν τ να τς δξης σου Κριε. φαπλουμνων, κολαστηρων οκ φρντισας, λην τν φροντδα χων ν ορανος, κα κραυγζων ξιγαστε· Ελογημνος ε, ν τ να τς δξης σου Κριε. Σ τν αμτων, θλητ τ πυρ φλεξας, λην θεας νδοξε πονηρν, τ δ δρσ τν θαυμτων σου, τος ν τ κασωνι, τν δυσχερν δροσζεις Παρμονε. Θεοτοκον Χαρε μνη, τν χαρν τος νθρποις κυσασα, χαρε οραν κα θρνε Χερουβικ, κα περδοξον παλτιον, το Βασιλεοντος, τν ανων πανμωμε Δσποινα. Κανν α», δ η», το Μρτυρος χος δ " Ερμς «Χερας κπετσας Δανιλ, λεντων χσματα, ν λκκ φραξε πυρς δ δναμιν σβεσαν, ρετν περιζωσμενοι, ο εσεβεας ραστα, Παδες κραυγζοντες· Ελογετε πντα τ ργα, Κυρου τν Κριον». γρυπνν σε φλακα Πιστν, κατεπλουτσαμεν, κατακοιμζοντα, δαιμνων φσματα πντοθεν, κα σαρκς γρια κματα, κα καταιγδας λογισμν, Μρτυς πολαθλε, τν βοντων· Πντα τ ργα μνετε τν Κριον. εθροις σν αμτων ερν, πορφραν βαψας, σαυτ παλαωσιν, μηδλως μλλουσαν δχεσθαι, κα λαμπρς ραζμενος, τ πουρνια οκες, βον μακριε· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. ερεον σπερ καθαρν, κα θμα μωμον, κα καλλιρημα, λοκαυτομενον νθραξιν, ερς Μρτυς θλσεως, τ θλοθτ σου Χριστ, προσχθης μλπων σοφ· Ελογετε πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. Θεοτοκον Νμου σε σκια κα Προφητν προδιεχραξαν, σεπτ κηργματα, ρρτως μλλουσαν σεσθαι, το Θεο λοχετριαν, θεοχαρτωτε γν· πντες μλπομεν· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. Ερμς «Χερας κπετσας Δανιλ, λεντων χσματα ν λκκ φραξε, πυρς δ δναμιν σβεσαν, ρετν περιζωσμενοι, ο εσεβεας ραστα, Παδες κραυγζοντες· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον». |
| Κανν β», δ ε», το Μρτυρος χος α " Θες ν ερνης μγα καυχμενος, μετρα πρν, κα τν γν πειλν καταλψεσθαι, κα μτην φρυαττμενος, τν θλασσαν σοφ, εσπαν ξαλεφειν τας σας νδραγαθαις, ναστσιε Μρτυς, καταπατεται ντθεος. Νομμως θλσας, μρτυς Χριστο, κα νικσας τν θλων τ παθλα, θαυμτων τν νργειαν, κομζεται σαφς· νσους γρ θεραπεει, κα δαμονας λανει, το Χριστο τ δυνμει, τερατουργν ναστσιος. Θεοτοκον Κατραν τς Εας τς πντων μητρς, τ σ τκ Παρθνε κατργησας, τ κσμ ελογαν, νατελασα Χριστν· δι σε γεγηθτες, κα στματι κα γλττ, Θεοτκον κυρως, μολογοντες μακαρζομεν. Κανν α», δ ς», το ποστλου χος α " Ερμς «Σπλγχνων ωνν, μβρυον πμεσεν, νλιος θρ, οον δξατο· τ Παρθν δ, νοικσας Λγος κα σρκα λαβν, διελλυθε φυλξας διφθορον· ς γρ οχ πστη εσεως, τν τεκοσαν κατσχεν πμαντον». ρμα το Θεο, φνης Τιμθεε, βαστζων ατο τ θεον νομα, κατ’ νπιον, τν θων τυρννων θεληπτε, μ πτοομενος τν τοτων γριτητα· σ γρ τν καταμχητον, το Σωτρος σχν νεδδυσο. Στφος επρεπς, δξω Τιμθεε, πανλβιε θεφρον πστολε, κα διδημα, Βασιλεας ξως περκεισαι, κα παρστηκας τ θρν το Δεσπτου σου, Παλ συναγαλλιμενος, ν σκηνας οραναις μακριε. Μρου νοητο, Τιμθεε πντιμε, σαρκ δι’ μς το κενωθντος, Χριστο σφραινμενος, εωδας τς τοτου μετεληφας, κα μετδωκας, τος πστει σοι προστρχουσι, μστα τν ρρτων γιε, τς ατο νοητς διαδσεως. Κανν β», δ ς», το Μρτυρος χος α " Σπλγχνων ωνν Αγλ το Σταυρο, σοφς λαμπρυνμενος, τς πλνης τ ζοφδες διλυσας, κα νενκηκας, συμπλακες τ τυρνν παννδοξε, κα χαρων κομσω σου τ τρπαια σοφ, Μρτυς Χριστο ναστσιε, συγχορεων Μαρτρων στρατεμασιν. Θεοτοκον πας χορς, θεθεν μιμομενος, τν Προφητν σου προηγρευσε, τ μυστριον, τς φρστου κα θεας συλλψεως, τς κ σο το Θεο Λγου Μητροπρθενε· σ γρ τν ληθεσττην τε, κα ρχααν βουλν φανρωσας. Ερμς «Σπλγχνων ωνν, μβρυον πμεσεν, νλιος θρ, οον δξατο, τ Παρθν δ, νοικσας Λγος κα σρκα λαβν, διελλυθε φυλξας διφθορον· ς γρ οχ πστη εσεως, τν τεκοσαν κατσχεν πμαντσν». |
| Κθισμα χος δ« Κατεπλγη ωσφ Εσεβεας θυρε, περισκεπμενοι καλς, κα τ πλον το Σταυρο, ναλαβμενοι στερρς, τς παρατξεις κατβαλον το Τυρννου, Μρτυρες Χριστο ο ξιγαστοι, κα στφος παρ» ατο ναδησμενοι, νικητικς χορεουσιν παστως, μετ τν νω Δυνμεων, κα τν Σωτρα, κδυσωποσι, σσαι τς ψυχς μν. Δξα... χος πλ. δ» Τν Σοφαν κα Λγον ερς ναθλοντες ο ερο, θλοφροι Κυρου τος ακισμος, τς ξσεις το σματος, κα τν βαιον θνατον, διστκτ πστει, νδρεως πμειναν, κα το χθρο τ θρσος, τελεως κατβαλον· θεν αμτων, δωρεν εληφτες, νται τος κμνοντας, κα λυτρονται κακσεως, τος βοντας κστοτε· Πρεσβεσατε Χριστ τ Θε, τν πταισμτων φεσιν δωρσασθαι, τος ορτζουσι πθ, τν γαν μνμην μν. Κα νν... Θεοτοκον Τν ψυχν μου Παρθνε τν ταπεινν, π βρφους μολνας μιαρς, κα λγοις κα πρξεσιν, μαυτν κατερρπωσα, κα οκ χω τ πρξω, πο καταφεξομαι, λλ» ουδ» λλην λπδα, πλν σου Κρη πσταμαι· Φε μοι χρεος! δι τοτο κτης, πρς σ τν πανχραντον, νν προστρχω κα δομαι, μολογν σοι τ, μαρτον· Πρσβευε τ σ Υ κα Θε, τν πταισμτων φεσιν δοθνα μοι· ες σ γρ πσαν λπδα, νθηκα Δσποινα. Σταυροθεοτοκον Σ τν πντων Δεσπτην κα Λυτρωτν, μνς θεωροσα ν τ Σταυρ, δκως κρεμμενον, θρηνδοσα βα σοι· Ομοι Υ! πς πσχεις, κα φρεις μακρθυμε, παρ τν γνωμνων, νεδη κα θνατον, σσαι τν νθρπων, πεπτωκυαν τν φσιν, κα σασθαι κακσεως, κα πταισμτων συμπτσεως· δι τοτο κραυγζω σοι· νστηθι ταχ κ νεκρν, ς πσχου Λγε πρ το πθους σου, κα περιστσεως πσης, τν πομνην σου λτρωσαι. Κανν α», δ δ« χος πλ. β» Ερμς «Χριστς μου δναμις, Θες κα Κριος, σεπτ κκλησα θεοπρεπς, μλπει νακρζουσα, κ διανοας καθαρς, ν Κυρ ορτζουσα». Τν μνον εσπλαγχνον, τν μνον Κριον, κα Θεν τν πντων μολογεν, Μρτυρες ποθσαντες, δι βασνων τν ατο, Βασιλεαν πειλφατε. Στρεβλσεις σματος, πυρς ρμματα, κα θηρν κα θαλσσης νεανικς, νεγκας πανλβιε, κα δυναστεαν το χθρο, Μρτυς Θρσε καταββληκας. χθρν λστορα, τ κνευρζεσθαι, ξενερισας μκαρ κα τν δν, Μρτυς πολλνιε, το μαρτυρου εσταλς, πορεθης θε Πνεματι. γνων στγμασι, καλλωπιζμενος, τν ψυχν φαιδροτραν λιακο, φγγους πετλεσας, ς θλοφρος το Χριστο, στρατιτα Μρτυς Λεκιε. Θεοτοκον Μητρα νανδρον, Παρθνον μωμον, διφθορον Κρην ν γυναιξ, μνην σε γινσκομεν, ελογημνη Μαριμ, τν νθρπων βοθεια. |
| Κθισμα χος δ " Ταχ προκατλαβε Μρτυς Παρμονος, καρτερικς ναθλν, τος εθροις το αματος, πολυθεας πυρν, νθως κατσβεσεν· θεν τν αμτων, εληφς θεαν χριν, δαμονας πελανει, κα νοσματα παει ατο Χριστ πρεσβεαις, σσον τς ψυχς μν. Θεοτοκον Τν χριν νν παντες, νευφημσωμεν, Μητρς το Θεο μν, ς δι» ατς τν χαρν, τ κσμ αγσασαν, λσιν τς μαρτας, εραμνη φσις, πασα τν νθρπων, γηθομνη κραυγζει· Εχας ατς Κριε, σαι μς τν δεινν. Σταυροθεοτοκον Σταυρ ς ρακας, τν σν Υν κα Θεν, Παρθνε πανμνητε, κα πειργαμε, νμνεις δακρουσα· Δξα βοσα Λγε, τ φρικτ σου βουλσει· θλων γρ νεκρθης, ζω τν πντων, υμενος τν κσμον, φθορς ς περγαθος. Κανν α», δ δ», το Μρτυρος χος δ " Ερμς «παρθντα σε δοσα κκλησα, π Σταυρο τν λιον τς δικαιοσνης, στη ν τ τξει ατς, εκτως κραυγζουσα· Δξα τ δυνμει σου Κριε». καρδα σου νδρε χυρωμνη, κα παρρησ νδοξε, πεπυρακτωμνη, βσανα πολπλοκα νηπων τοξεματα, Μρτυς το Χριστο λογσατο. Νεκρωθντας τας προστξεσι το τυρννου, τος θλητς θεμενος, ζλον κατ» κενους, νθεον νλαβεν, Μρτυς Παρμονος, κα πρς τ παθεν ητομλησεν. Νεανικς σε τεινμενον κα τας λγχαις, νηλες νυπμενον, κα τς μεθοδεας, το χθρο τροπομενον, Χριστς στεφνωσεν, γωνοθτης Μακριε. πομονν κπληττμενος τν Μαρτρων, κα τν ατν τελεωσιν, νδοξε θαυμζων, τοτοις κοιννησας, το ζλου τς πστεως, κα τς περτμου θλσεως. Θεοτοκον Νεκρωθντας τος νθρπους τ παραβσει, τ ζωηφρ τκ σου, Παρθνε Μαρα, πντας νενωσας· δι σε δοξζομεν, κα θεοπρεπς μακαρζομεν. Κανν α», δ ε», το Μρτυρος χος δ " Ερμς «Σ Κρι μου φς, ες τν κσμον λλυθας, φς γιον πιστρφον, κ ζοφδους γνοας τος πστει νυμνοντς σε». Δρον πολυτελς, σεαυτν προσεννοχας, τ Κτστ σου ναθλσας, κα τν πλνην νικσας, Μαρτρων γκαλλπισμα. δρματα σοφ, τν Δαιμνων κα ξανα, συντριψας δρασμνον, λογισμν κεκτημνος, ν πτρ θεας πστεως. Δαιμνων τν πληθν, νδρικς τραυμτισας, τ τραματι τς σαρκς σου, θλητ γενναιφρον· δι σε μακαρζομεν. Θεοτοκον μτιμος Πατρ, νυπρχων κα Πνεματι, Κριος ξ γνν σου, σαρκθη αμτων, γν βροτς γενμενος |
| Νεκρομενον βλπουσα, Χριστν πναγνος Δσποινα, κα νεκροντα τν δλιον, ς Δεσπτην κλαουσα, μνει τν κ σπλγχνων, ατς προελθντα, κα τ μακρθυμον ατο, ποθαυμζουσα νεκραγαζε· Τκνον μου ποθειντατον, μ πιλθ τς δολης σου, μ βραδνς φιλνθρωπε, τ μν καταθμιον. πολυτκιον χος δ» Ο Μρτυρς σου Κριε, ν τ θλσει ατν, στεφνους κομσαντο τς φθαρσας, κ σο το Θεο μν· σχντες γρ τν σχν σου, τος τυρννους καθελον, θραυσαν κα δαιμνων, τ νσχυρα θρση. Ατν τας κεσαις, Χριστ Θες, σσον τς ψυχς μν. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Κανν το γου Μρτυρος, ο κροστιχς. Τ παμμεγστ προσλαλ Καλλιστρτ. ωσφ. δ α« χος πλ. δ» σμα ναπμψωμεν Τρβον διοδεσας κλινς, το μαρτυρου γγονας, πεπλανημνοις δς, πρς θεας καταπασεις, παμμκαρ εσγουσα· θεν σε συνελθντες, εφημομεν Καλλστρατε πστει. σπερ φαειντατος στρ, ξανατελας ηγασας, θεογνωσας φωτ, Χριστο τν κκλησαν, τ σκτος δ λασας, Μρτυς τς γνωσας, κα τεμνη τς πλνης καθελες. Πντα πειρασμν καρτερικς, πενγκων Καλλστρατε, δι τν πντων ζων, θανεν ο παρτσω· δι πρς θνατον, χαρων λξιν μετβης, κα γγλων χορος συναγλλ. νθραξ θεου Πνεματος πυρ, ερς Γυμνσιος, προσαναπτμενος, δεχθη κα τς πλνης, τν λην κατφλεξε, θαμασι δ δροσζει, φλεγομνους κασει παθημτων. Θεοτοκον Μνη γυναικν κυοφορες, περφυς Πανμωμε, περαν μ γνοσα νδρς, τν να τς Τριδος· δι σε δοξζομεν, κα τν κ σο τεχθντα, πρ πσαν αταν κα λγον. Κανν α», δ γ», το γου Μρτυρος χος πλ. δ " στερεσας λγ Μ πιθσας λως γλυπτος θεος, καθαρ θυσα προσηνχθης Θε, πρ μν τ τυθντι, Μρτυς θλοφρε Καλλστρατε. στολισμνος χλαναν ξ ερν, βεβαμμνην Μρτυς ντως αμτων σου, τ βασιλε τν ανων, μκαρ στεφηφρος παρστασαι. Γεγυμνωμνος φθη δυσμενς, σο τν θεαν δξαν, κα τν σν σοι θλητν, νδυσαμνων ξ ψους, βλπων θλοφρε Γυμνσιε. Θεοτοκον κετηραν ποησον κτεν, πρς τν σν Υν Παρθνε, το σσαι μς, προσδοκωμνων κινδνων, κα αωνιζοσης κολσεως. |
| πολυτκιον το Μρτυρος χος δ′ Ταχ προκατλαβε μρτυς σου Κριε, ν τ θλσει ατο, τ στφος κομσατο τς φθαρσας, κ σο το Θεο μν· χων γρ τν σχν σου, τος τυρννους καθελεν, θραυσε κα δαιμνων, τ νσχυρα θρση. Ατο τας κεσαις Χριστ Θες, σσον τς ψυχς μν. πολυτκιον το σου χος δ′ Καννα πστεως κα εκνα πρατητος, γκρατεας Διδσκαλον, νδειξ σε τ πομν σου, τν πραγμτων λθεια· δι τοτο κτσω τ ταπεινσει τ ψηλ, τ πτωχε τ πλοσια, Πτερ ωννη, σιε, πρσβευε Χριστ τ Θε, σωθναι τς ψυχς μν. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Κανν το Μρτυρος. Ποημα Θεοφνους. δ α« χος πλ. δ» Ερμς ρματηλτην Φαρα βθισε, τερατουργοσα ποτ, Μωσακ βδος, σταυροτπως πλξασα, κα διελοσα θλασσαν, σραλ δ φυγδα, πεζν δτην δισωσεν, σμα τ Θε ναμλποντα. Τροπρια Τος ορανος περιπολν ς ριστος, μρτυς γενμενος, κα τριφεγγος αγλης, νδοξε πληρομενος, τος π γς τιμντς σου, τν σεπτν κα φωσφρον, μραν τς τελεισεως, θεου φωτισμο καταξωσον. Τ εγενς κα κατ πντα τλειον, τς διανοας σου, προειδς Λγος, Μμα κ σπαργνων σε, συνσεως πλρωσε, κα καλν τας δαις, πολυειδς κατεκσμησε, μρτυς θλοφρε πανεφημε. Ο σο γενται μωμτου πστεως, προκινδυνεοντες, ν διωγμ πλνης, κα γκαθειργνμενοι, νθα κα τελευτσαντες, πρ το θεου πθου, βλαστνουσι σ τν λσαντα, τς πολυθεας τν σνδεσμον. Θεοτοκον Δεδοξασμνα περ σο λελληνται, ν γενεας γενεν, τν Θεν Λγον, ν γαστρ χωρσασα, γν δ διαμενασα, Θεοτκε Μαρα· δι σε πντες γεραρομεν, τν μετ Θεν προστασαν μν. Κανν το σου. Ποημα Γερμανο. δ α« χος πλ. δ» Τ κτινξαντι Τ νατελαντι ν τ κσμω, τν ερρχην τν σοφν, τος τς εσεβεας διαλμποντα δγμασιν, σωμεν τ Χριστ, τι δεδξασται ες τος ανας. Τν διαλμψαντα ν τ κσμ, τς εσεβεας τ φωτ, κα τς σεβεας τν χλν κδιξαντα, τιμσωμεν ο πιστο, ς ερρχην τν μγαν ωννην. ς παριστμενος σν γγλοις, τ προστ Βασιλε, τος πιτελοσ σου τν μνμην κτευε, δοθναι τν λασμν, εροκρυξ παμμκαρ ωννη. |
| πολυτκιον το σου χος δ» ψωθες ν τ Σταυρ σκητικς προγυμνασθες ν τ ρει, τς νοητς τν δυσμενν παρατξεις, τ πανοπλ λεσας παμμκαρ το Σταυρο· αθις δ πρς θλησιν, νδρικς πεδσω, κτενας τν Κοπρνυμον, τ τς Πστεως ξφει, κα δι» μφον στφθης κ Θεο, σιομρτυς οδιμε Στφανε. πολυτκιον το Μρτυρος, χος δ " Ταχ προκατλαβε Μρτυς σου, Κριε, ν τ θλσει ατο, τ στφος κομσατο τς φθαρσας, κ σο το Θεο μν· χων γρ τν σχν σου, τος τυρννους καθελεν, θραυσε κα δαιμνων, τ νσχυρα θρση· Ατο τας κεσαις, Χριστ Θες, σσον τς ψυχς μν. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Κανν το σου, ο κροστιχς. Χριστς στφει σε Μαρτρων στφει, μκαρ ωσφ. δ α« χος πλ. β» Ερμς «ς ν περ πεζεσας σραλ, ν βσσ χνεσι τν δικτην Φαρα, καθορν ποντομενον, Θε πινκιον δν βα σωμεν». Χαρμονικς διοδεσας σ τν στενν, τρβον τς σκσεως, μαρτυρου πλατυσμ, δυσμενν στνωσας ρμν, κα ερχωρον ζων Μκαρ κεκλρωσαι. ζα σε καρπος πρην καρπογονε, ννης μνυμος, ς τν πλαι Σαμουλ, κα δοτν σε δδωσι Θε, τν το βου σου Σοφ χριν σημανουσα. ερωττως τ θε τν Μοναστν, προσχωρσας τγματι, ς φαιδρτατος στρ, ρετας ξλαμψας πιστος, καταυγζων μυστικς, σιε Στφανε. Στενοχωρσας τ σμα τ συγκλεισμ, τς στενς οκσεως, νεπτρωσας τν νον, πρς τ πουρνια Σοφ, ναβσει καλς προσπλατυνμενος. Θεοτοκον Τν διδευτον πλην τ καθαρν, τς γνεας τμενος, τν καλν ν γυναιξ, τν γαν Δσποιναν φωνας, ερας ερς λας δοξσωμεν. Κανν το Μρτυρος, ο Ακροστιχς. Ερηνικν μοι προσνμοις Μρτυς χριν. Θεοφνους. δ α« χος πλ. β» ς ν περ κ τν σκανδλων το βου κα τν παθν, τν παρενοχλοντων με, ερηνεσας μου τν νον, θλητ Ερναρχε τν σν, εφημσαι γαληνς μνμην ξωσον. ερονκους στεφνους ς θλητς, εληφς Ερναρχε, μετετθης κ τς γς, πρς ερνην μαχον κα φς, κα ζων ληθινν μακαριτατε. εθροις αμτων τν φλγα τν διωκτν, κατασβσας ρδευσας, διανοας τν πιστν, ναθλλειν ρωτα ζως, αωνου εσεβς Μρτυς Ερναρχε. Θεοτοκον τν χρητον Λγον τ σ γαστρ, χωρηθντα τξασα, θεοχρητε σκην, τς στενοχωροσης με δεινς, τρικυμας τν κακν γν πλλαξον. |
| Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν Τ Λ» το ατο μηνς, Μνμη τς γας Μρτυρος νυσας, τς ν Θεσσαλονκ. Στχοι Ες δεξιν νττουσι πλευρν κυρως, Πλευρς δμ κημα τν νυσαν. Πλευρν νυσης τριακοστ γχος νυξεν. Τ ατ μρ, Μνμη τς σας Θεοδρας, τς π Καισαρεας. Στχοι πρε δεσμο σαρκς Θεοδρα, Οπερ λυθναι ζσα κα πρν γπα. Τ ατ μρ, Μνμη το γου Μρτυρος Φιλεταρου. Στχοι Φιλταιρος ππονθεν θλητν νμ, Κν οκ πλθεν ς θλητς κ βου. Τ ατ μρ, σιος Λων ρχιμανδρτης, ν ερν τελειοται. Στχοι ευστο μεταστς, Χριστ, Λων κ βου Σκμνον λοντος ξ οδα σε βλπει. Τας ατν γαις πρεσβεαις, Θες, λησον μς. μν. Κανν αμβικς, δ ζ», τς ορτς χος α " Ερμς «Τ παντνακτος ξεφαλισαν πθ, πλητα θυμανοντος γκιστρωμνοι, Παδες τυρννου δσθεον γλωσσαλγαν, Ος εκαθε πρ σπετον, τ Δεσπτ, Λγουσιν· Ες ανας ελογητς ε». πηρτας μν μμανς καταφλγει, Σζει δ παφλζουσα οιζηδν νους, Τας πταμτροις κασεσι πυργουμνη, Ος στεφε φλξ, φθονον το Κυρου, Νμοντος, εσεβεας νεκα, δρσον. ρωγ Χριστ, τν βροτος ναντον, Πρβλημα τν σρκωσιν ρρτως χων, σχυνας, λβον τς θεσεως φρων, Μορφομενος νν· ς τινος δι» λπδα, νωθεν ες κευθμνας λθομεν ζφου. Τν γριωπν, κρατς γαυρουμνην, σεμνα βακχεουσαν ξοιστρουμνου, Κσμου καθελες πανσθενς μαρταν· Ος ελκυσε πρν, σμερον τν ρκων, Σζεις δ, σαρκωθες κν Εεργτα. Κανν β», δ ζ», τν γων χος δ " Ερμς « διασσας ν πυρ, τος βραμιαους σου Παδας, κα τος Χαλδαους νελν, ος δκως δικαους νδρευσαν, περμνητε Κριε, Θες τν Πατρων, ελογητς ε». Σο τν οκαν τς ψυχς, Μρτυς νοητς δρυμνην, μολογ το Χριστο, τν βασνων συρρεσαντες χεμαρροι, οδαμς παρεσλευσαν, Θες ναβοσης, ελογητς ε. Δικαιοσνης τν Χριστν, λιον γινσκουσα Μρτυς, ο κατεδξω δυσσεβς, πιθσαι λ κελεοντος, το τυρννου λλ» μελπες· Θες τν Πατρων, ελογητς ε. Σο ξ αμτων ερν, βψασα σαυτο λουργδα, νικητικ τν κεφαλν διαδματι, Μρτυς κατστεψαι, κα Θε νν παρστασαι, Βασιλε τ θαντ, εφραινομνη. Θεοτοκον σπαργανσας ορανν, νφεσι τν γν δ μχλ, σο κ γαστρς ποτεχθες, σπαργανοται κα φτν προσκλνεται, Θεομτορ Πανμωμε, τς σειρς μου διαλων, τν γκλημτων. |
| Τς θεας, φωτοχυσας λμψεσι, καταστραπτμενοι, κα θλητν στεφνοις ληθς, λαμπρυνμενοι γιοι, Τριδος ο σριθμοι, τατην μν ξευμενσασθε. ημτων, νηχηθντες Μρτυρες, πνευματικς θεκν, κα συνημμνοι π τ ατ, τς ερνης τν σνδεσμον, ν αυτος κατχοντες, χθρο τν πλνην τροπσασθε. σριθμοι, τς Τριδος Μρτυρες, ναδειχθντες τρανς, σα φρονοντες πστει ες ατν, σον ερατε στφανον, Ετρπιε Κλενικε, σν Βασιλσκ ο καλλνικοι. Θεοτοκον. ραος, κ γαστρς σου Δσποινα, πρ υος τν βροτν, πρ ανων Λγος προελθν, σκυθρωπν ξηφνισε, τ το θαντου χραντε, ζων ανιον μν δεδωκς. δ γ´. Ερμς. «Εφρανεται π σο, κκλησα σου Χριστ κρζουσα· Σ μου σχς Κριε, κα καταφυγ κα στερωμα». Νευρομενος ν Χριστ, φερωνυμν τε ψευδς Ετροπε, τροπαιοφρος γγονας, κατ δυσμενν Μρτυς νδοξε. θνατον ναθλν, κλος τς νκης μφανς εληφας, Μρτυς σοφ Κλενικε, τ σταυρ γενναως λομενος. Θωρακισθες τ Σταυρ, βασιλικς λληνικν τρεψας, πολυθεαν νδοξε, Μρτυς Βασιλσκε οδιμε. Θεοτοκον. Λιμνα σε γαληνν, κα δισπαστον Πιστο γκυραν, Θεογενντορ χοντες, πλτης τν δεινν λυτρωθεημεν. Κθισμα. χος α´. Τν τφον σου Σωτρ. Τριδα τν σεπτν, τρις τν Μαρτρων, νπιον πολλο, μολγησε δμου, κα δμοις συνηρθμηται, σωμτων θλσασα. Τοτους σμερον, νευφημσωμεν πστει, ορτζοντες, τν ερν ατν μνμην, κα κοσμοχαρμσυνον. Θεοτοκον. λπς Χριστιανν, Παναγα Παρθνε, ν τεκες Θεν, πρ νον τε κα λγον, παστως κτευε, σν τας νω Δυνμεσι, δοναι φεσιν, μαρτιν μν πσι, κα διρθωσιν, βου τος πστει κα πθ, ε σε δοξζουσιν. Σταυροθεοτοκον. θαματος καινο! φρικτο μυστηρου! βα γν, κα πανμωμος Μτηρ, ν ξλ ς βλεψεν, πλωθντα τν Κριον· τ σμπαντα, ν τ δρακ περιχων, ς κατκριτος, π κριτν παρανμων, Σταυρ κατακρνεται. δ δ´. Ερμς. «παρθντα σε δοσα κκλησα, π τν λιον τς δικαιοσνης, στη ν τ τξει ατς, εκτως κραυγζουσα· Δξα τ δυνμει σου Κριε». |
|
|
