| Ετα νισταμνου το ρχιερως, προσρχεται ατ χειροτονομενος κα σταται κατ τ δεξιν μρος ατο κα ρεσας τ μτωπον 25 τ γ Τραπζ, κλνει μφτερα τ γνατα. Κα κφωνε ρχιδικονος· Πρσχωμεν. δ ρχιερες θτει τ κρον το μοφορου π τς κεφαλς το χειροτονουμνου κα πιθτων τν δεξιν 26 κφωνε ες πκοον πντων· θεα Χρις, πντοτε τ σθεν θεραπεουσα κα τ λλεποντα ναπληροσα, προχειρζεται (τν δενα) τν ελαβστατον Δικονον ες Πρεσβτερον· εξμεθα ον πρ ατο, να λθ π ατν χρις το παναγου Πνεματος. Κα ψλλεται παρατεταμνως κα σον τ κοεσθαι τ· Κριε, λησον (γ´) παρ τν ν τ Βματι κα παρ τν κτς. Δικονος· Το Κυρου δεηθμεν. ρχιερες χων τν χερα πικειμνην, εχεται οτω χαμηλοφνως· Θες ναρχος κα τελετητος, πσης κτσεως πρεσβτατος πρχων, τ προσηγορ το πρεσβυτρου τιμσας τος ν τ βαθμ τοτ ξιωθντας ερουργεν τν λγον τς σς ληθεας· Ατς, Δσποτα τν πντων, κα τοτον, ν εδκησας προχειρισθναι παρ μο, ν μμπτ πολιτε, κα κλινε τ πστει, εδκησον ποδξασθαι τν μεγλην τατην χριν το γου σου Πνεματος, κα τλειον νδειξον δολν σου, ν πσιν εαρεστοντ σοι, κα ξως πολιτευμενον τς δωρηθεσης ατ π τς σς προγνωστικς δυνμεως, μεγλης τατης ερατικς τιμς. τι σν τ κρτος, κα σο στιν βασιλεα κα δναμις κα δξα, το Πατρς κα το Υο κα το γου Πνεματος, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. μν. Κα μετ τν Εχν τατην λγει Πρωτοπαπς λεπτ τ φων, σον κοειν τος συμπαρντας κα ποκρνεσθαι τ Κριε, λησον , τ διακονικ τατα· ν ερν, το Κυρου δεηθμεν. πρ τς νωθεν ερνης... πρ τς ερνης το σμπαντος κσμου... πρ το ρχιεπισκπου μν (το δενος), ερωσνης, ντιλψεως, διαμονς, ερνης, γεας, κα σωτηρας ατο, κα το ργου τν χειρν ατο, το Κυρου δεηθμεν. πρ το δολου το Θεο (το δε), το νυν προχειριζομνου Πρεσβυτρου, κα τς σωτηρας ατο, το Κυρου δεηθμεν. |
| Κα προσελθν τ πντε τλαντα λαβν προσνεγκεν λλα πντε τλαντα λγων· κριε, πντε τλαντ μοι παρδωκας· δε λλα πντε τλαντα κρδησα π ατος. φη ατ κριος ατο· ε, δολε γαθ κα πιστ π λγα ς πιστς, π πολλν σε καταστσω· εσελθε ες τν χαρν το κυρου σου. Προσελθν δ κα τ δο τλαντα λαβν επε· κριε, δο τλαντ μοι παρδωκας· δε λλα δο τλαντα κρδησα π ατος. φη ατ κριος ατο· ε, δολε γαθ κα πιστ π λγα ς πιστς, π πολλν σε καταστσω· εσελθε ες τν χαρν το κυρου σου. Προσελθν δ κα τ ν τλαντον εληφς επε· κριε, γνων σε τι σκληρς ε νθρωπος, θερζων που οκ σπειρας κα συνγων θεν ο διεσκρπισας· κα φοβηθες πελθν κρυψα τ τλαντν σου ν τ γ· δε χεις τ σν. ποκριθες δ κριος ατο επεν ατ· πονηρ δολε κα κνηρ δεις τι θερζω που οκ σπειρα κα συνγω θεν ο διεσκρπισα δει ον σε βαλεν τ ργριν μου τος τραπεζταις, κα λθν γ κομισμην ν τ μν σν τκ. ρατε ον π ατο τ τλαντον κα δτε τ χοντι τ δκα τλαντα. Τ γρ χοντι παντ δοθσεται κα περισσευθσεται, π δ το μ χοντος κα χει ρθσεται π ατο. Κα τν χρεον δολον κβλετε ες τ σκτος τ ξτερον· κε σται κλαυθμς κα βρυγμς τν δντων. ταν δ λθ υς το νθρπου ν τ δξ ατο κα πντες ο γιοι γγελοι μετ ατο, ττε καθσει π θρνου δξης ατο, κα συναχθσονται μπροσθεν ατο πντα τ θνη, κα φοριε ατος π λλλων σπερ ποιμν φορζει τ πρβατα π τν ρφων, κα στσει τ μν πρβατα κ δεξιν ατο, τ δ ρφια ξ εωνμων. Ττε ρε βασιλες τος κ δεξιν ατο· δετε ο ελογημνοι το πατρς μου, κληρονομσατε τν τοιμασμνην μν βασιλεαν π καταβολς κσμου. πενασα γρ, κα δκατ μοι φαγεν, δψησα, κα ποτσατ με, ξνος μην, κα συνηγγετ με, γυμνς, κα περιεβλετ με, σθνησα, κα πεσκψασθ με, ν φυλακ μην, κα λθετε πρς με. Ττε ποκριθσονται ατ ο δκαιοι λγοντες· κριε, πτε σε εδομεν πεινντα κα θρψαμεν, διψντα κα ποτσαμεν; πτε δ σε εδομεν ξνον κα συνηγγομεν, γυμνν κα περιεβλομεν; πτε δ σε εδομεν σθεν ν φυλακ, κα λθομεν πρς σε; κα ποκριθες βασιλες ρε ατος· μν λγω μν, φ σον ποισατε ν τοτων τν δελφν μου τν λαχστων, μο ποισατε. |
| Κα προσπορεονται ατ κωβος κα ωννης ο υο Ζεβεδαου λγοντες· διδσκαλε, θλομεν να ν ατσωμν ποισς μν. δ επεν ατος· τ θλετε ποισα με μν; ο δ επον ατ· δς μν να ες κ δεξιν σου κα ες ξ εωνμων σου καθσωμεν ν τ δξ σου. δ ησος επεν ατος· οκ οδατε τ ατεσθε. Δνασθε πιεν τ ποτριον γ πνω, κα τ βπτισμα γ βαπτζομαι βαπτισθναι; ο δ επον ατ· δυνμεθα. δ ησος επεν ατος· τ μν ποτριον γ πνω πεσθε, κα τ βπτισμα γ βαπτζομαι βαπτισθσεσθε· τ δ καθσαι κ δεξιν μου κα ξ εωνμων οκ στιν μν δοναι, λλ ος τομασται. Κα κοσαντες ο δκα ρξαντο γανακτεν περ ακβου κα ωννου. δ ησος προσκαλεσμενος ατος λγει ατος· οδατε τι ο δοκοντες ρχειν τν θνν κατακυριεουσιν ατν κα ο μεγλοι ατν κατεξουσιζουσιν ατν· οχ οτω δ σται ν μν, λλ ς ν θλη γενσθαι μγας ν μν, σται μν δικονος, κα ς ν θλ μν γενσθαι πρτος, σται πντων δολος· κα γρ υς το νθρπου οκ λθε διακονηθναι, λλ διακονσαι, κα δοναι τν ψυχν ατο λτρον ντ πολλν. Σββατον το Λαζρου Εβρ ιβ 28-ιγ 8 δελφο, βασιλεαν σλευτον παραλαμβνοντες, χωμεν χριν, δι ς λατρεωμεν εαρστως τ Θε μετ αδος κα ελαβεας· κα γρ Θες μν πρ καταναλσκον. φιλαδελφα μεντω, Τς φιλοξενας μ πιλανθνεσθε· δι τατης γρ λαθν τινες ξενσαντες γγλους. Μιμνσκεσθε τν δεσμων ς συνδεδεμνοι, τν κακουχουμνων ς κα ατο ντες ν σματι. Τμιος γμος ν πσι κα κοτη μαντος· πρνους δ κα μοιχος κρινε Θες. φιλργυρος τρπος, ρκομενοι τος παροσιν· ατς γρ ερηκεν· ο μ σε ν οδ ο μ σε γκαταλπω· στε θαρροντας μς λγειν· Κριος μο βοηθς, κα ο φοβηθσομαι· τ ποισει μοι νθρωπος; Μνημονεετε τν γουμνων μν, οτινες λλησαν μν τν λγον το Θεο, ν ναθεωροντες τν κβασιν τς ναστροφς μιμεσθε τν πστιν. ησος Χριστς χθς κα σμερον ατς κα ες τος ανας. Ιω ια 1–45 Τ καιρ κεν, ν τις σθενν, Λζαρος π Βηθανας, κ τς κμης Μαρας κα Μρθας τς δελφς ατς. |
| ν γρ τρπον οδες δναται, πρ τς νατολς το ωσφρου, ρσει καταλαβεν τν το λιακο φωτς λλαμψιν, κν ’ οου ν φηλοττου νελϑ ρους, οτως οτε τν το Πατρικο φωτς δνατα τις μφνειαν καταλαβεν φϑαλμος το νος, κν πνω πντων τν ανων τ φαντασ τς ννοας νελϑ, δι τ ν καταλπτ εναι τν πγκρυφον κενην λϑειαν. στιν ον τ πρ ωσφρου ντ το πρ γνσεως· γνσεως γρ στρ τς μρας. Διπερ οτος πλιν Ψαλμφδς τ πρ ωσφρου ν τρ ψαλμ ρμηνεων λγει· Πρ το λου διαμνει τ νομα το. δ πρ το λου διαμνων κατληπτς στιν παξ κα λγ κα πινο· πειδ γρ ν χρνως, κρεττων στ κα νος. Ο γρ γενητ 2517 Υ πντα δκαιος Θες κα Πατρ πντων μν τν 2518 περουρνιον κενον γιν τε κα φατονκσμον κα τν καϑ’ μς πσαν οκουμνην ες κληρονομαν δωκεν, λλ Υ ατο ληϑιν, δ ο κα τ πντα ποησεν ες κληρονομαν ατο, να τν λογικν ατο πντων κτισμτων, ς Λγος Θεο πρχων κα Υς, βασιλε. Πρς ν κα ερηκεν λος γαϑς κα λος πϑος Πατρ· Κϑου κ δεξιν μου, ως ν ϑ τος χϑρος σου ποπδιον τν ποδν σου . Ξνος γρ ν τ σαρκ Υς, τε νελφϑη ξ μν ες τος ορανος, που οκ ν ξνος ποτ τ το Πατρς φσει. Διπερ λως τ Κϑου κ δεξιν μου παρ το Θεο Πατρς πρς τν ε ντα μετ’ ατο ερηται Θεν Λγον. Ο γρ πρς τεροοσιον ν επεν Υν ερηκς, Τν δξαν μου τρ ο δσω . Πατρ κενο τ μα, φυσικς λον πρχον γνρισμα σχσεως, περ, ομαι, οτε ο λλνων ποτ ϑεοπλσται φαντασϑναι τλμησαν. πε επτωσν μοι, τς χρεα, ο νομζοντες αυτος χριστιανος 2519 εναι κα οκ εσι, γενητο Θεο τ γεντ Θε; Ε μν γρ ϑεκς ρετς λεπετο Θες 2520 (κα) τερον ργανον 2521 δυνοστεας αυτ ποησε, πο τ τλειον ατο; Ε δ περιττο καλο πεϑμησε, τς χρεα τοτου, επτωσν μοι, τ παϑε κα προσδεε Θε; πντως δει, κατ τν κενων φροσνην, οονδποτε υν χειν τν ληϑινν Θεν, να μνον λγοιτο Πατρ; Ασχνομαι λγων τν νοιαν τν χριστιανος μν αυτος λεγντων εναι, τς λληνικς δ πλνης τ ϑανατηφρα παιδευομνων μελετματα. |
| Τ ΠΕΜΠΤ ΚΥΡΙΑΚ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ κ το κατ Μρκον ι 32 – 45 Τ καιρ κεν, παραλαμβνει ησος τος δδεκα μαθητς ατο ρξατο ατος λγειν τ μλλοντα ατ συμβανειν, 33 τι δο ναβανομεν ες εροσλυμα κα υς το νθρπου παραδοθσεται τος ρχιερεσι κα γραμματεσι, κα κατακρινοσιν ατν θαντ κα παραδσουσιν ατν τος θνεσι, 34 κα μπαξουσιν ατ κα μαστιγσουσιν ατν κα μπτσουσιν ατ κα ποκτενοσιν ατν, κα τ τρτ μρ ναστσεται. 35 Κα προσπορεονται ατ κωβος κα ωννης υο Ζεβεδαου λγοντες· Διδσκαλε, θλομεν να ν ατσωμεν ποισς μν. 36 δ επεν ατος· Τ θλετε ποισα με μν; 37 ο δ επον ατ· Δς μν να ες κ δεξιν κα ες ξ εωνμων σου καθσωμεν ν τ δξ σου. 38 δ ησος επεν ατος· Οκ οδατε τ ατεσθε. δνασθε πιεν τ ποτριον γ πνω, κα τ βπτισμα γ βαπτζομαι βαπτισθναι; 39 ο δ επον ατ· Δυνμεθα. δ ησος επεν ατος· Τ μν ποτριον γ πνω πεσθε, κα τ βπτισμα γ βαπτζομαι βαπτισθσεσθε· 40 τ δ καθσαι κ δεξιν μου κα ξ εωνμων οκ στιν μν δοναι, λλ» ος τομασται. 41 κα κοσαντες ο δκα ρξαντο γανακτεν περ ακβου κα ωννου. 42 δ ησος προσκαλεσμενος ατος λγει ατος· Οδατε τι ο δοκοντες ρχειν τν θνν κατακυριεουσιν ατν κα ο μεγλοι ατν κατεξουσιζουσιν ατν. 43 οχ οτω δ σται ν μν, λλ» ς ν θλ γενσθαι μγας ν μν, σται μν δικονος, 44 κα ς ν θλ μν γενσθαι πρτος, σται πντων δολος· 45 κα γρ υς το νθρπου οκ λθε διακονηθναι, λλ διακονσαι κα δοναι τν ψυχν ατο λτρον ντ πολλν. Τ ΣΑΒΒΑΤ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ κ το κατ ωννην ια 1 – 45 Τ καιρ κεν, ν τις σθενν Λζαρος π Βηθανας, κ τς κμης Μαρας κα Μρθας τς δελφς ατς. 2 ν δ Μαριμ λεψασα τν Κριον μρ κα κμξασα τος πδας ατο τας θριξν ατς, ς δελφς Λζαρος σθνει. 3 πστειλαν ον α δελφα πρς ατν λγουσαι· Κριε, δε ν φιλες σθενε. 4 κοσας δ ησος επεν· Ατη σθνεια οκ στι πρς θνατον, λλ» πρ τς δξης το Θεο, να δοξασθ υς το Θεο δι» ατς. |
| Θες, τν ανεσν μου μ παρασιωπσς, τι στμα μαρτωλο, κα στμα δολου π μ νοχθη. λλησαν κατ μο γλσσ δολ, κα λγοις μσους κκλωσν με, κα πολμησν με δωρεν. ντ το γαπν με, νδιβαλλν με, γ δ προσηυχμην. Κα θεντο κατ μο κακ ντ γαθν, κα μσος ντ τς γαπσες μου. Κατστησον π ατν μαρτωλν, κα διβολος σττω κ δεξιν ατο. ν τ κρνεσθαι ατν ξλθοι καταδεδικασμνος, κα προσευχ ατο γενσθω ες μαρταν. Γενηθτωσαν α μραι ατο λγαι, κα τν πισκοπν ατο λβοι τερος. Γενηθτωσαν ο υο ατο ρφανο, κα γυν ατο χρα. Σαλευμενοι μετανασττωσαν ο υο ατο, κα παιτηστωσαν, κβληθτωσαν κ τν οκοπδων ατν. ξερευνηστω δανειστς πντα σα πρχει ατ, κα διαρπαστωσαν λλτριοι τος πνους ατο. Μ παρξτω ατ ντιλπτωρ, μηδ γενηθτω οκτρμων τος ρφανος ατο. Γενηθτω τ τκνα ατο ες ξολθρευσιν, ν γενε μι ξαλειφθεη τ νομα ατο. ναμνησθεη νομα τν πατρων ατο ναντι Κυρου, κα μαρτα τς μητρς ατο μ ξαλειφθεη. Γενηθτωσαν ναντον Κυρου διαπαντς, κα ξολοθρευθεη κ γς τ μνημσυνον ατν, νθ ν οκ μνσθη ποισαι λεος, κα κατεδωξεν νθρωπον πνητα, κα πτωχν, κα κατανενυγμνον τ καρδ το θανατσαι. Κα γπησε κατραν, κα ξει ατ, κα οκ θλησεν ελογαν, κα μακρυνθσεται π ατο. Κα νεδσατο κατραν, ς μτιον, κα εσλθεν, σε δωρ, ες τ γκατα ατο, κα σε λαιον, ν τος στοις ατο. Γενηθτω ατ ς μτιον, περιβλλεται, κα σε ζνη, ν διαπαντς περιζννυται. Τοτο τ ργον τν νδιαβαλλντων με παρ Κυρου, κα τν λαλοντων πονηρ κατ τς ψυχς μου. Κα σ, Κριε, Κριε, ποησον μετ μο, νεκεν το νματς σου, τι χρηστν τ λες σου, σα με, τι πτωχς κα πνης εμ γ, κα καρδα μου τετρακται ντς μου. σε σκι ν τ κκλναι ατν, ντανρθην, ξετινχθην σε κρδες. Τ γνατ μου σθνησαν π νηστεας, κα σρξ μου λλοιθη δι λαιον, κγ γενθην νειδος ατος, εδοσν με, σλευσαν κεφαλς ατν. Βοθησν μοι, Κριε Θες μου, κα σσν με κατ τ λες σου. Κα γντωσαν, τι χερ σου ατη, κα σ, Κριε, ποησας ατν. Καταρσονται ατο, κα σ ελογσεις, ο πανιστμενο μοι ασχυνθτωσαν, δ δολς σου εφρανθσεται. νδυσσθωσαν ο νδιαβλλοντς με ντροπν, κα περιβαλσθωσαν, ς διπλοδα, ασχνην ατν. ξομολογσομαι τ Κυρ σφδρα ν τ στματ μου, κα ν μσ πολλν ανσω ατν. τι παρστη κ δεξιν πνητος, το σσαι κ τν καταδιωκντων τν ψυχν μου. |
| 16 κειμνη «Διταξις τς θ. Λειτουργας τν Προηγιασμνων», διαλαμβνει τι ερες «πρχεται ες τν γαν Πρθεσιν» νθα μεταφρει τ ρτοφριον κα τελε τ εδικς ριζμενα. Οχ ττον πολλο πιτελοσι τ τς τοιατης «Προσκομιδς» π τς γας Τραπζης, φαπλοντες δι σφλειαν τ ντιμνσιον. Δεκτν. 17 Α παλαια κδσεις το τε «ερατικο» κα το «ρχιερατικο», ς κα το Μεγ. Εχολογου, καταχωρζουσι τρες εχς ντιφνων, ντιστοιχοσας ες τς τρες στσεις το Ψαλτηρου. παροσα Δ´ εχ εναι νεωτρα προσθκη κδσεν τινων, κα τς α´ κδσεως το «ρχιερατικο» τοτου. Οχ ττον διατηρεται κα ες τν β´ τατην κδοσιν, ν συσχετισμ πρς τν π ριθμ. 14 ποσημεωσιν, κα ν συναφε πρς τς δεδομνας τσσαρας κφωνσεις, ατινες προποθτουσι κα πισφραγζουσιν οτω τς σαρθμους εχς. 18 Τ Τυπικν ρζει ες τ σημεον τοτο τν θσιν τς ρτοκλασας (ν μ χ προηγηθ ατη ες τ τλος το ρθρου, μετ τν Μεγ. Δοξολογαν, ν μνμ ορταζομνου γου, ς εθισται πολλαχο. 19 ως δε ρζεται ν τ Τυπικ, δι τν θ. Λειτουργαν τν Προηγιασμνων (κα τος Κατανυκτικος σπερινος τς Μ. Τεσσαρακοστς) παγγελα τς «κτενος». 20 Δν χουσι θσιν ες τν Προηγιασμνην τ ν τ τελε θ. Λειτουργ διαμειβμενα μεταξ τν συλλειτουργν «Μνσθητ μου, δελφο», τινα, ς κα τ συναφ («Πνεμα γιον πελεσεται... πισκισει... συλλειτουργσει...») προποθτουσι τν τελεσιουργαν το Μυστηρου κα «εναι τ λεψανα το μνημοσνου τς προσκομιδς πρληψις τν διπτχων» (. Φουντολης). 21 ν τ πρξει δν τθεται τοιατη δικρισις σμερον. Κα ο π κοσμικν κα ο π μοναχν περιβλλονται π ρχς δι στιχαρου, ελογουμνου π το ρχιερως, φερομνου δ πνωθεν το σωρσου. κανονικ δ κρβεια παιτε, πως χειροθετομενος ποδικονος προδιατελ ναγνστης, δι ρχιερατικς χειροθεσας κα κουρς. θεν ρθς πολλο ρχιερες προτσσουσιν (π τς προτεραας τολχιστον) τν χειροθεσαν το ναγνστου. 22 παλαι τξις πιφυλσσει τν πρεισιν τν χειρν π τς γας Τραπζης μνον ες τν χειροτονομενον πσκοπον. Ο χειροτονομενοι Δικονοι Πρεσβτεροι ρεδουσιν π ατς μνον τ μτωπον, προοδευτικς κλνοντες ο μν τ δεξιν γνυ, ο δ μφτερα τ γνατα, π πλον δ κατ τν γ´ βαθμν τς ερωσνης περεδοντες κα τς χερας. Οτως ρζουσι τ τε Μεγλα Εχολγια κα τ ρχιερατικ τν τξιν τν χειροτονιν. |
| 4. δ πλιν πελβετ μου τς χειρς κα γερει με κα καθζει π τ συμψλιον ξ εωνμων· καθζετο δ κα ατ κ δεξιν. κα πρασα βψον τιν λαμπρν λγει μοι· Βλπεις μγα πργμα; λγω ατ· Κυρα οδν βλπω. λγει μοι· Σ, δο, οχ ρς κατναντ σου πργον μγαν οκοδομομενον π δτων λθοις τετραγνοις λαμπρος; 5. ν τετραγωον δ κοδομετο πργος π τν ξ νεανσκων τν ληλυθτων μετ’ ατς· λλαι δ μυριδες νδρν παρφερον λθους, ο μν κ το βυθο, ο δ κ τς γς, κα πεδδουν τος ξ νεανσκοις· κενοι δ λμβανον κα κοδμουν. 6. τος μν κ το βυθο λθους λκομνους πντας οτως τθεσαν ες τν οκοδομν· ρμοσμνοι γρ σαν κα συνεφνουν τ ρμογ μετ τν τρων· κα οτως κολλντο λλλοις, στε τν ρμογν ατν μ φανεσθαι. φανετο δ οκοδομ το πργου ς ξ νς λθου κοδομημνη. 7. τος δ τρους λθους τος φερομνους π τς ξηρς τος μν πβαλλον, τος δ τθουν ες τν οκοδομν· λλους δ κατκοπτον κα ρριπτον μακρν π το πργου. 8. λλοι δ λθοι πολλο κκ το πργου κειντο, κα οκ χρντο ατος π τν οκοδομν· σαν γρ τινες ξ ατν ψωριακτες, τεροι δ σχισμς χοντες, λλοι δ κεκολοβωμνοι, λλοι δ λευκο κα στρογγλοι, μ ρμζοντες ες τν οκοδομν. 9. βλεπον δ τρους λθους ιπτομνους μακρν π το πργου κα ρχομνους ες τν δν κα μ μνοντας ν τ δ, λλ κυλιομνους κ τς δο ες τν νοδαν· τρους δ ππτοντας γγς δτων κα μ δυναμνους κυλισθναι ες τ δωρ, καπερ θελντων κυλισθναι κα λθεν ες τ δωρ. 11 1. Δεξασ μοι τατα θελεν ποτρχειν. λγω ατ· Κυρα, τ μοι φελος τατα ωρακτι κα μ γινσκοντι, τ στιν τ πργματα; ποκριθεσ μοι λγει· Πανοργος ε νθρωπος, θλων γινσκειν τ περ τν πργον. Να, φημ, κυρα, να τος δελφος ναγγελω κα λαρτεροι γνωνται κα τατα κοσαντες γινσκωσιν τν κριον ν πολλ δξ. 2. δ φη· κοσονται μν πολλο· κουσαντες δ τινες ξ ατν χαρσονται, τινς δ κλασονται· λλ κα οτοι, ν κοσωσιν κα μετανοσωσιν, κα ατο χαρσονται. |
| Δξα... χος δ´. ωννου Μοναχο. Τ τριττ τς ρωτσεως, τ, Πτρε φιλες με, τ τριττν τς ρνσεως, Χριστς διωρθσατο· δι κα πρς τν κρυφιογνστην Σμων, Κριε, πντα γινσκεις, τ πντα πστασαι, σ οδς τι φιλ σε. θεν πρς ατν Σωτρ· Πομαινε τ πρβατ μου, πομαινε τν κλογδα μου, πομαινε τ ρνα μου, ν τ δ αματι περιεποιησμην ες σωτηραν. Ατν κτευε, θεομακριστε πστολε, δωρηθναι μν τ μγα λεος. Κα νν... Θεοτοκον. δι σ θεοπτωρ προφτης Δαυδ, μελδικς περ σο προανεφνησε, τ μεγαλεα σο ποισαντι. Παρστη Βασλισσα κ δεξιν σου· Σ γρ μητρα πρξενον ζως νδειξεν, πτωρ κ σο νανθρωπσαι εδοκσας Θες, να τν αυτο ναπλσ εκνα, φθαρεσαν τος πθεσι, κα τ πλανηθν ρειλωτον ερν πρβατον, τος μοις ναλαβν, τ Πατρ προσαγγ, κα τ δ θελματι τας οραναις συνψ Δυνμεσι, κα σσ Θεοτκε, τν κσμον, Χριστς χων τ μγα, κα πλοσιον λεος. Εσοδος. ΕΦς λαρν. Τ προκεμενον τς μρας, κα τ ναγνσματα. Καθολικς α´ πιστολς Πτρου τ νγνωσμα. (Κεφ. 1, 3–9). δελφο, ελογητς Θες, κα Πατρ το Κυρου μν ησο Χριστο, κατ τ πολ ατο λεος ναγεννσας μς ες λπδα ζσαν, δι ναστσεως ησο Χριστο κ νεκρν, ες κληρονομαν φθαρτον, κα μαντον, κα μραντον, τετηρημνην ν ορανος ες μς τος ν δυνμει Θεο φρουρουμνους δι πστεως, ες σωτηραν τομην ποκαλυφθναι ν καιρ σχτ. ν γαλλισθε, λγον ρτι ( ε δον στ ) λυπηθντες ν ποικλοις πειρασμος, να τ δοκμιον μν τς πστεως, πολ τιμιτερον χρυσου το πολλυμνου, δι πυρς δ δοκιμαζομνου, ερεθ ες παινον κα τιμν κα δξαν, ν ποκαλψει ησο Χριστο· ν οκ εδτες γαπτε· ες ν ρτι μ ρντες, πιστεοντες δ, γαλλισθε χαρ νεκλαλτ κα δεδοξασμν, κομιζμενοι τ τλος τς πστεως μν, σωτηραν ψυχν. Καθολικς α´ πιστολς Πτρου τ νγνωσμα. (Κεφ. 1, 13–19). γαπητο, ναζωσμενοι τς σφας τς διανοας μν, νφοντες, τελεως λπσατε π τν φερομνην μν χριν, ν ποκαλψει ησο Χριστο, ς τκνα πακος, μ συσχηματιζμενοι τας πρτερον ν τ γνο μν πιθυμαις· λλ, κατ τν καλσαντα μς γιον, κα ατο γιοι ν πσ ναστροφ γενθητε· διτι γγραπται· γιοι γνεσθε, τι γ γις εμι. Κα, ε Πατρα πικαλεσθε τν προσωπολπτως κρνοντα κατ τ κστου ργον, ν φβ τν τς παροικας μν χρνον ναστρφητε, εδτες, τι ο φθαρτος, ργυρ χρυσ, λυτρθητε κ τς ματαας μν ναστροφς πατροπαραδτου, λλ τιμ αματι, ς μνο μμου κα σπλου Χριστο. |
| δ η, Κανν Σταυροαναστσιμος. – κτηχος χος πλ. β κστηθι φρττων οραν φριξε πσα κο, πως ψιστος κν, λθεν π γς, το δου τν σχν χειρσασθαι, δι Σταυρο κα ταφς, κα πντας διεγεραι κραυγζειν· Ο παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. Ππαυται δου τυραννς, κα τ βασλειον ξουδνωται λοιπν. Σταυρ γρ π γς πηγνμενος, π πντων Θες, τν τοτου δυναστεαν καθελεν, ν παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. τς φρστου σου Χριστ, φιλανθρωπτητος, κα ρρτων γαθν! μ γρ καθορν λλμενον, ν τ το δου φρουρ, τ πθη πομενας ρρσω· δι σε ελογομεν, τν τν λων Δεσπτην, κα περυψομεν, ες πντας τος ανας. δ η, Κανν τς Θεοτκου. – κτηχος χος πλ. β κ φλογς τος σοις Διαχρσ σθτι σπερ βασλισσαν, Υς σου λαμπρνας, αγλ το Πνεματος, σ κ δεξιν, ατο στησε Πναγνε, ν περυψομεν, ες πντας τος ανας. θελματι μν κσμον πηξμενος, ξ χρντου σου μτρας σρκα δανεζεται, νωθεν ατν, ναπλσαι βουλμενος, ν περυψομεν, ες πντας τος ανας. Συναφεας το Λγου πρς με τν νθρωπον, νδιατημα θεον Πναγνε πφυκας, λμψασα σαφς, παρθενας λαμπρτησιν· θεν σε μνομεν, ες πντας τος ανας. Χρυσαυγς σε λυχνα προδιετπωσε, δεξαμνην φρστως Φς τ πρσιτον, γνσει τ ατο καταυγζον τ σμπαντα· θεν σε μνομεν, γν ες τος ανας. δ θ, Κανν ναστσιμος. – κτηχος χος πλ. β Ερμς «Θεν νθρποις δεν δνατον, ν ο τολμ γγλων τενσαι τ τγματα, δι σο δ Πναγνε ρθη βροτος, Λγος σεσαρκωμνος, ν μεγαλνοντες, σν τας οραναις Στρατιας, σ μακαρζομεν». Παθν μτοχος σ διμεινας, Λγε Θεο σαρκ, προσομιλσας τος πθεσιν, λλ λεις τν παθν τν νθρωπον, πθεσι χρηματσας πθος, Σωτρ μν· μνος γρ πρχεις παθς, κα παντοδναμος. Φθορν θαντου καταδεξμενος, διαφθορς τρησας τ σμ σου γευστον, δ σ ζωοποις κα θεα ψυχ, Δσποτα ν τ δ ο καταλλειπται, λλ σπερ ξ πνου ναστς, μς συνγειρας. Τριαδικν Θεν Πατρα Υν συνναρχον, πντες βροτο ν χελεσιν, γνος μν δοξζομεν, τν δ ρρητον κα περνδοξον, Πνεματος Παναγου, δναμιν σβομεν· μνη γρ πρχεις πανσθενς, Τρις χριστος. |
|
|
