| Θεοτοκον κ Παρθνου τεχθες, ν Θεοτκον πειργσω, ελογητς Θες, τν Πατρων μν. Κανν β, δ ζ, τς ορτς χος δ Οκ λτρευσαν Φωτειν σε, φς πρχοντα πλαβε, νεφλη Κριε, π τς γς πρ νον, ναλαμβανμενον, κα πουρνιοι, δμοι νεσαν σν ποστλοις λγοντες, Θες ελογητς ε. Χερας παντες, γηθμενοι κροτσωμεν, τ ναλψει Χριστο, κα λαλξωμεν· νβη Κριος, ν φων σλπιγγος, κα κθισεν, κ δεξιν ς σνθρονος, το Πατρς ες τος ανας. Ψλλων πλαι Μωσς μγας κραζε· Προσκυνηστωσαν νερχομν Χριστ ορνιοι γγελοι, ς το παντς Βασιλε. κραυγζομεν· τν Πατρων Κριος, κα Θες ελογητς ε. Θεοτοκον θαυμτων παραδξων! πς χρησας Θεν χρητον, θεοχαρτωτε, τν σρκα πτωχεσαντα, κα μετ δξης πολλς, ες ορνια, ναληφθντα σμερον, κα ζωσαντα νθρπους; Καταβασα «Σμφωνον θρησεν ργνων μλος, Σβειν τ χρυστευκτον ψυχον βρτας, το Παρακλτου δ φωσφρος χρις, Σεβασμιζει το βον· Τρις μνη, σοσθενς, ναρχος, ελογητς ε». Κανν α, δ η, τς ορτς χος πλ. α Ερμς «Τν κ Πατρς πρ ανων, γεννηθντα Υν κα Θεν, κα π σχτων τν χρνων σαρκωθντα κ Παρθνου Μητρς, ερες μνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας». Τν ν δυσ τας οσαις, ναστντα ζωοδτην Χριστν, ες ορανος μετ δξης κα Πατρ συγκαθεζμενον, ερες μνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. Τν κ δουλεας τν κτσιν, τν εδλων λυτρωσμενον, κα παραστσαντα τατην, λευθραν τ δ Πατρ, σ Σωτρ μνομεν, κα σ περυψομεν, ες πντας τος ανας. Τν τ ατο καταβσει, καθελντα τν ντπαλον, κα τ ατο ναβσει, νυψσαντα τν νθρωπον, ερες μνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. Θεοτοκον Τν Χερουβμ περτρα, νεδεχθης Θεοτκε γν, ν τ γαστρ σου τν τοτοις, ποχομενον βαστσασα, ν σν σωμτοις, βροτο δοξολογομεν, ες πντας τος ανας. Κανν β, δ η, τς ορτς χος δ Παδας εαγες φθησαν ο νες ποστλοις, ν τ, ναλψει κα φθγγοντο· Τ νατενζοντες, στασθε θαμβομενοι; οτος νερχμενος ες τ ορνια, λεσεται κα πλιν το κρναι, τος ν γ νθρπους, κριτς πρχων μνος. |
| ξλιπεν καρδα μου κα σρξ μου, Θες τς καρδας μου κα μερς μου Θες ες τν ανα. τι δο ο μακρνοντες αυτος π σο πολονται, ξωλθρευσας πντα τν πορνεοντα π σο. μο δ τ προσκολλσθαι τ Θε γαθν στι, τθεσθαι ν τ Κυρ τν λπδα μου το ξαγγελα με πσας τς ανσεις σου ν τας πλαις τς θυγατρς Σιν. ΨΑΛΜΟΣ 73ος νατ, Θες, πσω ες τλος; ργσθη θυμς σου π πρβατα νομς σου; μνσθητι τς συναγωγς σου, ς κτσω π ρχς· λυτρσω ρβδον κληρονομας σου, ρος Σιν τοτο, κατεσκνωσας ν ατ. παρον τς χερς σου π τς περηφανας ατν ες τλος, σα πονηρεσατο χθρς ν τος γοις σου. κα νεκαυχσαντο ο μισοντς σε ν μσ τς ορτς σου, θεντο τ σημεα ατν σημεα κα οκ γνωσαν. ς ες τν ξοδον περνω, ς ν δρυμ ξλων ξναις ξκοψαν τς θρας ατς π τ ατ ν πελκει κα λαξευτηρ κατρραξαν ατν. νεπρισαν ν πυρ τ γιαστριν σου, ες τν γν βεβλωσαν τ σκνωμα το νματς σου. επαν ν τ καρδ ατν α συγγνειαι ατν π τ ατ· δετε κα καταπασωμεν πσας τς ορτς το Θεο π τς γς. τ σημεα ατν οκ εδομεν, οκ στιν τι προφτης, κα μς ο γνσεται τι. ως πτε, Θες, νειδιε χθρς, παροξυνε πεναντος τ νομ σου ες τλος; νατ ποστρφεις τν χερ σου κα τν δεξιν σου κ μσου το κλπου σου ες τλος; δ Θες βασιλες μν πρ ανων, εργσατο σωτηραν ν μσ τς γς. σ κραταωσας ν τ δυνμει σου τν θλασσαν, σ συντριψας τς κεφαλς τν δρακντων π το δατος. σ συνθλασας τν κεφαλν το δρκοντος, δωκας ατν βρμα λαος τος Αθοψι. σ διρρηξας πηγς κα χειμρρους, σ ξρανας ποταμος Ηθμ. σ στιν μρα, κα σ στιν νξ, σ κατηρτσω φασιν κα λιον. σ ποησας πντα τ ραα τς γς· θρος κα αρ, σ πλασας ατ. μνσθητι τατης· χθρς νεδισε τν Κριον, κα λας φρων παρξυνε τ νομ σου. μ παραδς τος θηροις ψυχν ξομολογουμνην σοι, τν ψυχν τν πεντων σου μ πιλθ ες τλος. πβλεψον ες τν διαθκην σου, τι πληρθησαν ο σκοτισμνοι τς γς οκων νομιν. |
| П.В. Безобразов Πρς τν πατριρχην ντιοχεας Μεθδιον 8 νοεμβρου 1844 Μετ τν ρευναν τς περιποθτου μοι γιεας ξομολογομενος μπροσθεν τς μακαριτητς της τν νσυχον συνεδησν μου, δακρυος παιτ ες ασιν ψυχς τε κα σματος τν μακρθυμον συμπθειν της περ το τι δν δυνθην δι τινας ναντας περιστσεις, ν ξιωθ κα κ δευτρου τς προσωπικς μακαρας ατς εχς κα ελογας· μως (καθς γνωρζετε, μακαριτατε) τ δυνατν το χρος μνει πντοτε μετακνητον. Δο μνας σχεδν πο ερσκομαι ες τν βασιλεουσαν, καταγινμενος ες τν περιγραφν τν δο συνθεμτων περ τν καγιδων κα ρημιν τς Παλαιστνης, κα μλις τελεωσα. ντς δ λγου δι τν μακαρων της εχν θλω κμει ρχν το τρτου μου συνθματος περ τς λαν γαπημνης μοι Συριακς περιστερς, τν ποαν ξ λης μου ψυχς τε κα καρδας πιθυμ, ν τν προφυλξ Θεα πρνοια δι μσον τς μακαριτητς της, ς κρην φθαλμο π παντς βλου ντικειμνου μρας κα νυκτς. νταυτ δ κα τν πεχομαι (τν περιστερν) φεδολον πρσοδον, γλυκτατον κα ζωηρν δωρ ες νατροφν τν νεοσσν της δι τν παρδεισον. Ατη γπη κα νκφραστος πιθυμα μου θλουν δηγσει τν γλσσαν κα δεξιν μου ες κφρασιν το ργου. τι δ θλει Θες ν κμ μ τν κκλησαν τς Συρας, ατ εναι δηλον ες λους μς. Μακαριτατε, ες τ στεριν γρμματ μου γ σς εχα παρακαλσει δι ν προστξητε ν μεταφρσουν π τν ραβικν ες τν γραικικν διλεκτον τν στοραν το ντιοχικο θρνου, κα ν μοι σημεισουν κμη κα μερικς δας περ τν χωρων κα κκλησιν τν π τν σκπην σας, τρα δ δευτερνων τν παρακλεσν μου κα δαφιαως προσαπαιτν σς παρακαλ, ν τελεισητε ατν τν ατησν μου. Καιρν γ δν προσδιωρζω, λλ’ ταν τελεισ ηθεσα μετφρασις κα καταγραφ τν κκλησιν, ττε τ διευθνετε δι τν Κωνσταντινοπολιν ες τ νομα το γαπημνου μου φλου ρχιδιακνου Γρηγορου τς ωσσικς πρεσβεας. Πρς τοτοις τ στλλω κα 115 φλορα τουρκικ εκοσρια, ξ ατν δ παρακαλ τν μακαριτητ της, τ 15 φλορα ν τ δσητε κενον, πο ντγραψε τ ραβικν χειργραφον, τ δ λλα 100 ν τ δσητε τν μεταφραστν. |
| 48 δ ησος επεν ατ· οδα, φιλματι τν υν το νθρπου παραδδως; 49 δντες δ ο περ ατν τ σμενον επον ατ· Κριε, ε πατξομεν ν μαχαρ; 50 κα πταξεν ες τις ξ ατν τν δολον το ρχιερως κα φελεν ατο τ ος τ δεξιν. 51 ποκριθες δ ησος επεν· τε ως τοτου· κα ψμενος το του σατο ατν· 52 επε δ ησος πρς τος παραγενομνους π» ατν ρχιερες κα στρατηγος το ερο κα πρεσβυτρους· ς π λστν ξεληλθατε μετ μαχαιρν κα ξλων; 53 καθ μραν ντος μου μεθ μν ν τ ερ οκ ξετενατε τς χερας π» μ. λλ» ατη στν μν ρα κα ξουσα το σκτους. 54 Συλλαβντες δ ατν γαγον κα εσγαγον ατν ες τν οκον το ρχιερως· δ Πτρος κολοθει μακρθεν. 55 ψντων δ πυρν ν μσ τς αλς κα συγκαθισντων ατν κθητο Πτρος ν μσ ατν. 56 δοσα δ ατν παιδσκη τις καθμενον πρς τ φς κα τενσασα ατ επε· Κα οτος σν ατ ν· 57 δ ρνσατο λγων· Γναι, οκ οδα ατν. 58 κα μετ βραχ τερος δν ατν φη· Κα σ ξ ατν ε· δ Πτρος επεν· νθρωπε, οκ εμ. 59 κα διαστσης σε ρας μις λλος τις διισχυρζετο λγων· π» ληθεας κα οτος μετ» ατο ν· κα γρ Γαλιλας στιν. 60 επε δ Πτρος· νθρωπε, οκ οδα λγεις. κα παραχρμα, τι λαλοντος ατο, φνησε λκτωρ. 61 κα στραφες Κριος νβλεψε τ Πτρ, κα πεμνσθη Πτρος το λγου το Κυρου, ς επεν ατ τι πρν λκτορα φωνσαι παρνσ με τρς· 62 κα ξελθν ξω Πτρος κλαυσε πικρς. 63 Κα ο νδρες ο συνχοντες τν ησον νπαιζον ατ δροντες, 64 κα περικαλψαντες ατν τυπτον ατο τ πρσωπον κα πηρτων ατν λγοντες· Προφτευσον τς στιν πασας σε; 65 κα τερα πολλ βλασφημοντες λεγον ες ατν. 66 Κα ς γνετο μρα, συνχθη τ πρεσβυτριον το λαο, ρχιερες κα γραμματες, κα νγαγον ατν ες τ συνδριον αυτν, λγοντες· Ε σ ε Χριστς, επ μν. 67 επε δ ατος· ν μν επω, ο μ πιστεσητε, 68 ν δ κα ρωτσω, ο μ ποκριθτ μοι πολσητε· 69 π το νν σται υς το νθρπου καθμενος κ δεξιν τς δυνμεως το Θεο. |
| βησα, ν λ καρδ μου, πρς τν οκτρμονα Θεν, κα πκουσ μου, ξ δου κατωττου, κα νγαγεν, κ φθορς τν ζων μου. κ δεξιν το Σωτρος, στιχηρν, χος πλ. β κ δεξιν το Σωτρος, παρστη παρθνος, κα θληφρος κα Μρτυς, περιβεβλημνη τας ρετας τ ττητον, κα πεποικιλμνη λα τς γνεας, κα τ αματι τς θλσεως, κα βοσα πρς ατν, ν γαλλισει τν λαμπδα κατχουσα. Ες σμν μρου σου δραμον, Χριστ Θες, τι ττρωμαι τς σς γπης γ, μ χωρσς με νυμφε πουρνιε. Ατς τας κεσαις κατπεμψον μν, παντοδναμε Σωτρ τ λη σου. κ νυκτς ρθρζοντα Φιλνθρωπε, Ερμς ε, χος πλ. β κ νυκτς ρθρζοντα Φιλνθρωπε, φτισον δομαι, κα δγησον κμ, ν τος προστγμασ σου, κα δδαξον με ποιεν, ε τ θλημ σου. κ φλογς τος σοις, Ερμς η, χος πλ. β κ φλογς τος σοις, δρσον πγασας, κα δικαου θυσαν, δατι φλεξας· παντα γρ δρς Χριστ, μν τ βολεσθαι· σ περυψομεν ες πντας τος ανας. κλυψεν ορανος, Ερμς δ, χος πλ. β κλυψεν ορανος, ρετ σου Χριστ, κα τς σς ανσεως Κριε, τ πντα πεπλρωται. κ γαστρς τχθης πρ, στιχηρν, χος πλ. β κ γαστρς τχθης πρ ωσφρου, κ Πατρς μτωρ πρ τν ανων, κν ρειος κτσμα σε, κα ο Θεν δοξζει, τλμη συνπτων σε τν κτστην, τος κτσμασιν φρνως, λην πυρς το αωνου, αυτ θησαυρζων· λλ» Σνοδος ν Νικα, Υν Θεο σε νεκρυξε Κριε, Πατρ κα Πνεματι σνθρονον. κστηθι φρττων οραν, Ερμς η, χος πλ. β κστηθι φρττων οραν, κα σαλευθτωσαν τ θεμλια τς γς· δο γρ ν νεκρος λογζεται, ν ψστοις οκν, κα τφ σμικρ ξενοδοχεται, ν Παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. λπς το κσμου γαθ, κθισμα, χος πλ. β λπς το κσμου γαθ, Θεοτκε Παρθνε, τν σν κα μνην φοβερν προστασαν ατομεν, σπλαγχνσθητι ες προσττευτον λαν, δυσπησον τν λεμονα Θεν, υσθναι τς ψυχς μν, κ πσης πειλς, μνη ελογημνη. ν τ στερρ τς πστεως, Ερμς γ, χος πλ. β |
| σφραγσειος μα παντ τ λα ρχεται τ Κριε λησον μαλτερον μν τραχτερον δ μως, ς τε τς προλεχθεσας τρες πρτας φιονς παρχς κτς εναι το ριθμο τς εκατοστς· φ’ ο δ πς λας τς φωνς κοινωσμενος βον ρξονται, ξ ατς ριθμν δχεται κατοντς. Ετα νκα δ φθσ ες Nζ´ Κριε λησον, ψο πλιν τν φωνν κκλησιρχης, ς, ασθμενον τν ερα τλος λαμβνειν τν κατοστν, ν μρει σταται σφραγζει πλιν κ γ´. Ατο ν τατ σφραγζοντος κα το λαο τρισσς κβοντος τ Κριε λησον, τελειοται κατοντς. Εθς ον ερες, πρς τ ντιον μρος σταθες, σφραγζει πλιν κ γ´ καθ’ ν Κριε λησον, κα σταται κ το κατ μικρν ψν τν σταυρν, συνεσομνων ατ κα τν δο διακνων, ες οον ν μρος αυτν ποκλν ποκλινομνων κα ατν, πρς τ στασθαι κ δεξιν κα ξ εωνμων ε. Οτως ν τ ρχ τς κατοστς, ν τ τλει, κα ν μρει σταται σφραγζων κ γ´ το κκλησιρχου μετροντος κα ψοντος, ς ερηται, τν φωνν. Ετα πρς δυσμς ποκλνει, κκεσε σατως σφραγσας κ γ´ ψο κατ μικρν τν σταυρν. Ετα τος πρς τ βρειον μρος αυτν μφανζει, κκε μοως ποισας πλιν ψο πρς νατολς, το λαο σατως βοντος καθ’ να κλτος τ· Κριε λησον, ν ρ´, συγκεφαλαιομενα ες φ´. Πληρσαντες ον, ς ερηται, τν πεντκις ψωσιν, εθς ρχμεθα ψλλειν τ κοντκιον, χος δ´· ψωθες ν τ Σταυρ. δ δικονος, λαβν τ τετραπδιον μετ τς θκης, τθει ατ μπροσθεν το ερως, κα ερες εθς τθησιν ν τ θκ ατν τν τμιον σταυρν νευ ποτηροκαλμματος, κα σπασμενος εσρχεται μετ κα το νς διακνου το γου θυσιαστηρου σωθεν. Μετ δ τ κοντκιον εθς ρχεται ψλλειν λας· Τν Σταυρν σου προσκυνομεν, Δσποτα, κ γ´, πειτα τροπριον, χος πλγιος β´· Σμερον τ προ//(f. 11) φητικν πεπλρωται λγιον, κα πλιν· Τν Σταυρν σου προσκυνομεν, κ γ´. Ετα τροπριον· Μνον πγη τ ξλου, κα πλιν· Τν Σταυρν σου προσκυνομεν. Τοτων δ, ς ερηται, ψαλλομνων πρχεται πρτος καθηγομενος κα προσκυνε, ετα καθεξς πντες δο δο, ποιοντες σως κα ετκτως μπροσθεν το τιμου ξλου ν τρα μετνοιας 574 . Συνγονται δ τν μοναχν ο ψλλοντες ες τ δεξιν κλτος πλησον το σταυρο κα ρχονται ψλλειν |
| δκει δ μοι τς παρθνους καταλελεφθαι το φυλσσειν τν πργον. 2. μετ δ τ ναχωρσαι πντας κα ναπαυθναι λγω τ ποιμνι· Τ τι, φημ, κριε, ο συνετελσθη οκοδομ το πργου; Οπω, φησ, δναται ποτελεσθναι πργος, ν μ λθ κριος ατο κα δοκιμσ τν οκοδομν τατην, να, ν τινες λθοι σαπρο ερεθσιν, λλξ ατος· πρς γρ τ κενου θλημα οκοδομεται πργος. 3. θελον, φημ, κριε, τοτου το γνναι τ στιν οκοδομ ατη, κα περ τς πτρας κα πλης κα τν ρων κα τν παρθνων κα τν λθων τν κ το βυθο ναβεβηκτων κα μ λελατομημνων, λλ’ οτως πελθντων ες τν οκοδομν. 4. κα διατ πρτον ες τ θεμλια ι’ λθοι τθησαν, ετα κ’, ετα λε’ ετα μ’ θεμλια ι’ λθοι τθησαν, ετα κ’, ετα λε’ ετα μ’, κα περ τν λθων τν πεληλυθτων ες τν οκοδομν κα πλιν ρμνων κα ες τπον διον ποτεθειμνων· περ πντων τοτων νπαυσον τν ψυχν μου, κριε, κα γνρισν μοι ατ. 5. ν, φησ, κενσπουδος μ ερεθς, πντα γνσ· μετ’ λγας γρ μρας λευσμεθα νθδε, κα τ λοιπ ψει τ περχμεθα τ πργ τοτ κα πσας τς παραβολς κριβς γνσ. 6. κα μετ’ λγας μρας λθομεν ες τν τπον, ο κεκαθκαμεν, κα λγει μοι· γωμεν πρς τν πργον· γρ αθντης το πργου ρχεται κατανοσαι ατν. κα λγει μοι· γωμεν πρς τν πργον· γρ αθντης το πργου ρχεται κατανοσαι ατν. κα λθομεν πρς τν πργον· κα λως οδες ν πρς ατν ε μ α παρθνοι μναι. 7. κα περωτ ποιμν τς παρθνους, ε ρα παρεγεγνει δεσπτης το πργου. α δ φησαν μλλειν ατν ρχεσθαι κατανοσαι τν οκοδομν. 83 1. Κα δο μετ μικρν βλπω παρταξιν πολλν νδρν ρχομνων· κα ες τ μσον νρ τις ψηλς τ μεγθει, στε τν πργον περχειν. 2. κα ο ξ νδρες ο ες τν οκοδομν φεσττες κ δεξιν τε κα ριστερν περιεπτησαν μετ’ ατο, κα πντες ο ες τν οκοδομν ργασμενοι μετ’ ατο σαν κα τεροι πολλο κκλ ατο νδοξοι. α δ παρθνοι α τηροσαι τν πργον προσδραμοσαι κατεφλησαν ατν κα ρξαντο γγς ατο περιπατεν κκλ το πργου. |
| ΕΩΘΙΝΟΝ ΠΡΩΤΟΝ κ το κατ Ματθαον. (Κεφ. κη´ 16–20) Τ καιρ κεν, ο νδεκα Μαθητα πορεθησαν ες τν Γαλιλααν, ες τ ρος, ο τξατο ατος ησος. Κα δντες ατν προσεκνησαν ατ· ο δ δστασαν. Κα προσελθν ησος, λλησεν ατος, λγων· δθη μοι πσα ξουσα ν οραν κα π γς. Πορευθντες ον μαθητεσατε πντα τ θνη, βαπτζοντες ατος ες τ νομα το Πατρς, κα το Υο κα το γου Πνεματος· διδσκοντες ατος τηρεν πντα σα νετειλμην μν· κα δο, γ μεθ μν εμι πσας τς μρας, ως τς συντελεας το ανος. μν. ΕΩΘΙΝΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ κ το κατ Μρκον. (Κεφ. ις´ 1–8) Διαγενομνου το Σαββτου, Μαρα Μαγδαλην, κα Μαρα το ακβ, κα Σαλμη, γρασαν ρματα, να λθοσαι λεψωσι τν ησον. Κα λαν πρω τς μις Σαββτων ρχονται π τ μνημεον, νατελαντος το λου. Κα λεγον πρς αυτς· Τς ποκυλσει μν τν λθον κ τς θρας το μνημεου; Κα ναβλψασαι θεωροσιν τι ποκεκλισται λθος· ν γρ μγας σφδρα. Κα εσελθοσαι ες τ μνημεον, εδον νεανσκον καθμενον ν τος δεξιος, περιβεβλημνον στολν λευκν, κα ξεθαμβθησαν. δ λγει ατας· Μ κθαμβεσθε· ησον ζητετε τν Ναζαρηνν τν σταυρωμνον· γρθη, οκ στιν δε· δε τπος που θηκαν ατν. λλ πγετε, επατε τος Μαθητας ατο κα τ Πτρ, τι προγει μς ες τν Γαλιλααν· κε ατν ψεσθε, καθς επεν μν. Κα ξελθοσαι ταχ, φυγον π το μνημεου· εχε δ ατς τρμος κα κστασις, κα οδεν οδν επον· φοβοντο γρ. ΕΩΘΙΝΟΝ ΤΡΙΤΟΝ κ το κατ Μρκον. (Κεφ. ις´ 9–20) ναστς ησος πρω πρτ Σαββτου φνη πρτον Μαρ τ Μαγδαλην, φ ς κβεβλκει πτ δαιμνια. κενη πορευθεσα πγγειλε τος μετ ατο γενομνοις, πενθοσι κα κλαγουσι. Κκενοι κοσαντες τι ζ κα θεθ π ατς, πστησαν. Μετ δ τατα δυσν ξ ατν περιπατοσιν φανερθη ν τρ μορφ, πορευομνοις ες γρν. Κκενοι πελθντες πγγειλαν τος λοιπος· οδ κενοις πστευσαν. στερον νακειμνοις ατος τος νδεκα φανερθη, κα νεδισε τν πισταν ατν κα σκληροκαρδαν, τι τος θεασαμνοις ατν γηγερμνον οκ πστευσαν. Κα επεν ατος· Πορευθντες ες τν κσμον παντα κηρξατε τ Εαγγλιον πσ τ κτσει. πιστεσας κα βαπτισθες σωθσεται, δ πιστσας κατακριθσεται. Σημεα δ τος πιστεσασι τατα παρακολουθσει· ν τ νματ μου δαιμνια κβαλοσι· γλσσαις λαλσουσι καινας· φεις ροσι· κν θανσιμν τι πωσιν, ο μ ατος βλψει· π στους χερας πιθσουσι, κα καλς ξουσιν. μν ον Κριος, μετ τ λαλσαι ατος, νελφθη ες τν ορανν κα κθισεν κ δεξιν το Θεο. κενοι δ ξελθντες κρυξαν πανταχο, το Κυρου συνεργοντος κα τ λγον βεβαιοντος δι τν πακολουθοντων σημεων. μν. ΕΩΘΙΝΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ κ το κατ Λουκν. (Κεφ. κδ´ 1–12) |
| επεν χθρς, διξας καταλψομαι, μερι σκλα, μπλσω ψυχν μου, νελ τ μαχαρ μου, κυριεσει χερ μου. πστειλας τ πνεμ σου, κλυψεν ατος θλασσα· δυσαν σε μλιβδος ν δατι σφοδρ. τς μοις σοι ν θεος, Κριε; τς μοις σοι, δεδοξασμνος ν γοις, θαυμαστς ν δξαις, ποιν τρατα. ξτεινας τν δεξιν σου, κατπιεν ατος γ. δγησας τ δικαιοσν σου τν λαν σου τοτον, ν λυτρσω, παρεκλεσας τ σχ σου ες κατλυμα γιν σου. κουσαν θνη κα ργσθησαν· δνες λαβον κατοικοντας Φυλιστιεμ. ττε σπευσαν γεμνες Εδμ, κα ρχοντες Μωαβιτν, λαβεν ατος τρμος, τκησαν πντες ο κατοικοντες Χαναν. πιπσοι π ατος τρμος κα φβος, μεγθει βραχονς σου πολιθωθτωσαν, ως ν παρλθ λας σου, Κριε, ως ν παρλθ λας σου οτος, ν κτσω. εσαγαγν καταφτευσον ατος ες ρος κληρονομας σου, ες τοιμον κατοικητριν σου, κατηρτσω, Κριε, γασμα, Κριε, τομασαν α χερς σου. Κριος βασιλεων τν ανων κα π ανα κα τι. τι εσλθεν ππος Φαρα σν ρμασι κα ναβταις ες θλασσαν, κα πγαγεν π ατος Κριος τ δωρ τς θαλσσης· ο δ υο Ισραλ πορεθησαν δι ξηρς ν μσ τς θαλσσης. γνετο ρμα Κυρου πρς Ηλιο· νστηθι κα πορεου ες Σαρεπτ τς Σιδωνας· δο ντταλμαι κε γυναικ χρ το διατρφειν σε. κα νστη κα πορεθη ες Σαρεπτ κα λθεν ες τν πυλνα τς πλεως, κα δο κε γυν χρα συνλεγε ξλα· κα βησεν πσω ατς Ηλιο κα επεν ατ· λαβ δ μοι λγον δωρ ες γγος κα πομαι. κα πορεθη λαβεν, κα βησεν πσω ατς Ηλιο κα επε· λψ δ μοι ψωμν ρτου το ν τ χειρ σου. κα επεν γυν· ζ Κριος Θες σου, ε στι μοι γκρυφας λλ σον δρξ λερου ν τ δρ κα λγον λαιον ν τ καψκ· κα δο γ συλλξω δο ξυλρια κα εσελεσομαι κα ποισω ατ μαυτ κα τος τκνοις μου, κα φαγμεθα κα ποθανομεθα. κα επε πρς ατν Ηλιο· θρσει, εσελθε κα ποησον κατ τ ρμ σου· λλ ποησν μοι κεθεν γκρυφαν μικρν κα ξοσεις μοι ν πρτοις, σαυτ δ κα τος τκνοις σου ποισεις π σχτ· τι τδε λγει Κριος· δρα το λερου οκ κλεψει κα καψκης το λαου οκ λαττονσει ως μρας το δοναι Κριον τν ετν π τς γς. |
| Κα πλιν λγει· Κα πιστεεις ατ; Κα ποκρνεται· Πιστεω ατ, ς Βασιλε κα Θε. Κα λγει τ Σμβολον τς πστεως· Πιστεω ες να Θεν, Πατρα Παντοκρτορα, Ποιητν ορανο κα γς, ρατν τε πντων κα ορτων. Κα ες να Κριον ησον Χριστν, τν Υν το Θεο, τν μονογεν, τν κ το Πατρς γεννηθντα πρ πντων τν ανων. Φς κ Φωτς, Θεν ληθινν, κ Θεο ληθινο, γεννηθντα, ο ποιηθντα, μοοσιον τ Πατρ, δι ο τ πντα γνετο. Τν δι μς τος νθρπους κα δι τν μετραν σωτηραν κατελθντα κ τν ορανν κα σαρκωθντα κ Πνεματος γου κα Μαρας τς Παρθνου κα νανθρωπσαντα. Σταυρωθντα τε πρ μν π Ποντου Πιλτου, κα παθντα κα ταφντα. Κα ναστντα τ τρτ μρ κατ τς Γραφς. Κα νελθντα ες τος ορανος κα καθεζμενον κ δεξιν το Πατρς. Κα πλιν ρχμενον μετ δξης, κρναι ζντας κα νεκρος· ο τς βασιλεας οκ σται τλος. Κα ες τ Πνεμα τ γιον, τ Κριον, τ Ζωοποιν, τ κ το Πατρς κπορευμενον, τ σν Πατρ κα Υ συμπροσκυνομενον κα συνδοξαζμενον, τ λαλσαν δι τν Προφητν. Ες Μαν, γαν, Καθολικν κα ποστολικν κκλησαν. μολογ ν Βπτισμα ες φεσιν μαρτιν. Προσδοκ νστασιν νεκρν. Κα ζων το μλλοντος ανος. μν. Κα ταν πληρσ τ γιον Σμβολον, λγει πλιν πρς ατν κ τρτου· Συνετξω τ Χριστ κ.λπ., ποκρινομνου καθ καστον το Κατηχουμνου το ναδχου, ς ερηται. ρωτηθντος δ τρς, κα κ τρτου επντος τ γιον Σμβολον, ρωτ ατν κ τρτου· Συνετξω τ Χριστ; Κα ποκρνεται· Συνεταξμην. Κα λγει ερες· Κα προσκνησον ατ. Κα προσκυνε λγων· Προσκυν Πατρα, Υν, κα γιον Πνεμα, Τριδα μοοσιον κα χριστον. ερες, κφνως· Ελογητς Θες, πντας νθρπους θλων σωθναι κα ες πγνωσιν ληθεας λθεν, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. μν. Κα οτως πεχεται λγων· Το Κυρου δεηθμεν. Δσποτα, Κριε, Θες μν, προσκλεσαι τν δολν σου (τνδε) πρς τ γιν σου φτισμα, κα καταξωσον ατν τς μεγλης τατης χριτος το γου σου Βαπτσματος. |
|
|
