| 77 .strop.13.9 μεθ ν παντας μας πιτρει σας πρεσβεαις, 77 .strop.13.10 : μγας μστης θεο τς χριτος.: 77 .strop.14.1 Θεσβτης ποτ πιδφριος γετο, σ δ, πτερ, τας σας ρετας ς ν ρματι πιβς νλθες νδον τν δτων, μηλωτν λλην γκαταλεψας σου τ σμα τ μωμον, 77 .strop.14.5 μαρτημτων πλαγος σχζοντα κα τς μοιβς διπλασιζοντα τος σος οκταις, ς λισσα λθεν δναμις δισσς το παναγου πνεματος, ο πρξας δοχεον δεχθης, θαυματοφρος, 77 .strop.14.10 : κα μγας μστης θεο τς χριτος.: 77 .strop.15.1 Σταυροτπως Μωσς τν μαλκ κατβαλεν κα σ δι σταυρο τν διβολον ρρηξας· δι κα τν παδα, ν μελλον φνω πονεκρσαι, ζντα παρστησας εχας σου, Νικλαε, 77 .strop.15.5 κα τ δ χρ πδωκας· νπερ ο λαο κατανοσαντες πστει κα πθ προσρχοντ σοι ελογηθναι παρ σο, καθικετεοντες θερμς· λλ ς τοτοις παρσχου, κα μν τν χριν δδου, 77 .strop.15.10 : μγας μστης θεο τς χριτος.: 77 .strop.16.1 Τν σοφν ωσφ μιμησμενος, νδοξε, ς κενος λαος θρεψας κα χρτασας· μεζον δ το ττε τ νν πεπραγμνον· κενος μν γρ στον σκρπιζε πλουσως τος χρ ζουσι, 77 .strop.16.5 σ δ, θεφρον πτερ Νικλαε, τν λγον τς Χριστο παγγελας σοφς ες τς καρδας τν πενομνων πεχοργεις κβον, τι ο ζσεται βροτς 77 .strop.16.9 π ρτ κα μν· θεν πιστς σε νευφμουν 77 .strop.16.10 : ς μγαν μστην θεο τς χριτος.: 77 .strop.17.1 παδς ψευδς τν ποστλων, πντιμε, γεγον ς τν ατν πολιτεαν ζλωσας, Νικλαε πτερ, σοφ ερρχα· δι κα πντα π σι γενμενος τος πντας κρδησας· 77 .strop.17.5 τος μεν πλουσους ν αστηρτητι μ κακοποιεν ε θομενος, πτωχος δ πλιν παιδεων φρειν μετ χαρ ς τος πειρασμος κα ναμνειν τν μισθν, ν παρχει μνος λεμων, σ δοξσας 77 .strop.17.10 : τν μγαν μστην θεο τς χριτος.: 77 .strop.18.1 π τς ψηλς ταπεινσεως, γιε, τν ψυχν δεσμευθες, ργιζμενος πποτε οδλως φνης κατ το πλησον· τν γρ τρως δγμα λλφυλον τ πστει συνπτοντα |
| 7 κα πο γς εσν, λεγεν, ο πλαντες οτοι κα ψευδς οτωσ πς μνομενοι παριντες δεικντωσαν τ παρ ριστοτλους ναντο κα τ περ διαιρετικς κα αναλυτικς σασι τχνης κα τ περ συλλογισμν ποδεικτικν τε κα διαλεκτικν, σπερ γ νν νταυθο περιφανς πιδεξασθαι βολομαι τι νετερον κα ο μλα θηναοις προσδκιμον. 8 μνμν δ’ ν νρ κα σα ν προανεγνωκς πντα ποτδην κ στματος διεξει καθπερ π βιβλου, κα μλιστα πντων τος τν ριστοτελικν ρμηνας. ποβαρβαρζων δ τ τν λξεων προδ κατδηλος ν τι λατνος εη. 9 Игра словами μαθηματοπωλικ и τεχνοπωλικ почти буквально заимствована из Платоновского диалога Софист (ed. Astius, II, p. 228). Григора: Платон: τς μαθηματοπωλικς, φησ, τ μν περ σα τν λλων τεχνν στ μαθματα, λεγτω τς τ βολοιτο νομα• τ δ περ ρετν τν ψυχν κοσμε τεχπολινοκν γ λγω. τατης τονυν τς μαθηματοπωλικς τ μν περ τ τν λλων τεχνν μαθματα τρ, τ δ περ τ τς ρετς λλ προσρητον. Τεχνοπωλικν μν τ γε περ τ’λλ’ ν ρμττοι... 11 τ τονυν καινν γλωτος ξιον ε κα σοφς οτοσ Ξενοφνης Θρασυμχου ν Λατνοις κα φς κα τραφες, πα ος οτ’ στρονομα οθ’ σα πλεστα παρ’ λλησιν νθησεν εδη σοφας οδν κε πολιτεεται, τν τοιοτων μοιρος μεινε κα ατς, φανσεται γρ ν λλοις εδεοι δκιμος σως εναι. Как предложенный Варлааму вопрос по астрономии, так и злая ирония Григоры имеет объяснение в историко-литературных отношениях того времени, о чем скажем ниже. 12 ξηλγχθης μτ’ στρονομαν μθ’ σα τς μαθηματικς σπν πιστμης εσαγωγα τ παρπαν εδναι, δδια μ κα νν φς’ εδναι κα τοτων διτης σ... 13 μ μοι πρφερε τχνην νδραποδδη κα δολην, μα μν γρ οδεμα φιλοσφοις νδρσιν ατς εη ν χρεια. 14 ν γον θλης ν τ παρντι γνναι τν μν περ πσαν τν ριστοτλους σοφαν εστροφον τς τε διανοας κα γλττης, πντα χαρειν επν σ τε μετ’ ατν κα σα πρ τατης πεφκασι μαθματα, νταθ μοι τς ρωτσεις πρβαλλει. ριστοτλης γρ οτε γραμματικς οτε ητορικς τ παρπαν ασθαι κκρικε δεν νδραποδδη γρ τατα κα ψεοδουργ. |
| Αλλ αυτ του φνηκε ελλιπς και ο Ιωννης, με γνση των λλων συμμετασχντων των «χειροτονιν» του Τσεκλιν, πλαστογρφησε την υπογραφ του κανονικο αρχιεπισκπου Βαρλαμ Ιλγιοσενκο, ο οποος απεβωσε στις 17 Σεπτεμβρου 1990. Καθς ομολογε ο Ιωννης Μποντναρτσοκ, «αντγραψε» την υπογραφ απ τα συγχαρητρια γρμματα του αρχιεπισκπου Βαρλαμ: «Ετοιμσαμε το «χειροτονητριο», αφνοντας μως μια γραμμ κεν, επειδ θα μποροσε να προσλθει λλος απ τον Ικωβο Παντσοκ. ταν φθσαμε στο χωρι Μιχαλβιτσι, περιμναμε πολ, αλλ μλις κατστη προφανς τι αυτς (ο Ικωβος Παντσοκ) θα λειπε, αποφσισα να προχωρσω μνον με τον Βικντιο Τσεκλιν. Εφσον εχα πρθεση να συμπληρσω αυτ τη «χειροτονα» με να κανονικ επσκοπο της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας, το «χειροτονητριο» μεινε με μια γραμμ κεν. Στη συνχεια αυτς (ο Ικωβος Παντσοκ) μου δωσε επανειλημμνες υποσχσεις πως θα συμπλρωνε μαζ μου τη «χειροτονα», χωρς αυτ μως να γνει ποτ… Περ το φθινπωρο του 1990 κατλαβα τι δεν καταφρνω να πεσω τους γνωστος μου αρχιερες της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας να συμμετσχουν στις «χειροτονες», εν ο «πατριρχης» Μστισλφ ζητοσε πλρη αναφορ σχετικ με την πρτη «χειροτονα». Το Σεπτμβριο του 1990 μαθανω για το θνατο του αρχιεπισκπου Βαρλαμ Ιλγιοσενκο. ταν ιδανικ περπτωση, διτι χρημτισε αρχιεπσκοπος Βολν και Ρβνο και εχα πολλ ευχετρια γρμματ του (με προσωπικ του υπογραφ). Γιαυτ συμπλρωσα με το νομ του το «χειροτονητριο», ενημερνοντας σχετικ τον «πατριρχη» Μστισλφ και μερικος λλους «αρχιερες» της ΟΑΟΕ. Συνλθαμε επ το αυτ (σοι παραβρεθκαμε στην πρτη «χειροτονα») και προχωρσαμε σε αυτ την απφαση». Τα παρατιθμενα γγραφα πιστοποιον το ψευδς και της δετερης μαρτυρας, που αναρτθηκε απ το ουκρανικ site. Πρκειται για γγραφο υπογεγραμμνο απ να γκορ Σας-Ζουρακφσκι σχετικ με τη δθεν συμμετοχ του Βαρλαμ Ιλγιοσενκο στη «χειροτονα» του Βασιλεου Μποντναρτσοκ, επικυρωμνο απ τους Μποντναρτσοκ και τον πατρα του μρτυρα. |
| Αλλ ταν η Εκκλησα μιλει για «αληθιν πστη», δεν μιλει για αυτο του εδους τα βιματα. Οι λλες δο σημασες της λξης «πστη» χουν να κνουν περισστερο με την Εκκλησα. Με τη λξη «πστη» μπορε να εννοεται η «διδασκαλα»: το συγκεκριμνο σνολο αντιλψεων σχετικ με την πνευματικ πραγματικτητα. Οι βουδιστς πιστεουν στη μετεμψχωση των ψυχν, οι χριστιανο, πως και οι μουσουλμνοι, πιστεουν στην ανσταση των νεκρν. Ωστσο, οι χριστιανο (σε αντθεση με τους μουσουλμνους) πιστεουν τι ο Θες ενσαρκθηκε στον Κρι μας Ιησο Χριστ. Κποιοι απ αυτος τους ισχυρισμος εναι αληθινο και κποιοι λανθασμνοι. Δεν μπορον να εναι ταυτοχρνως λοι αληθινο. Τι εννοομε, μως, με τον ρο «αλθεια»; Πρτα απ λα, εννοομε τι οι ισχυρισμο μας αντιστοιχον στην πραγματικτητα. Για παρδειγμα, η αντληψη τι «το χειμνα στη Μσχα χιονζει» εναι αληθιν, εν ο ισχυρισμς τι «οι αρκοδες περιφρονται σε αυτ το χινι ψχνοντας για κρνμπερι με πλοσια κλωνρια» εναι ψευδς. Μια ττοια κατανηση της αλθειας φανεται προφανς, αλλ, δυστυχς, δεν εναι προφανς για λους. Συχν, οι νθρωποι για τις αλθειες της πστης λνε το εξς: «αυτ εναι αλθεια για σνα, αλλ δεν εναι για μνα». Αυτ εναι αρκετ ανητη φρση: η αλθεια εναι, εξ ορισμο, αντικειμενικ και δεν εξαρτται απ τις απψεις και τις προτιμσεις μας. Κανες δεν λει «Αυτ το βζο χει αρσενικ για σας, αλλ για μνα χει ζχαρη». Οι νθρωποι προσπαθον να ελγξουν με προσοχ τι σκνη εναι αυτ, πριν την βλουν στο τσι τους. σως, η συνθεια να αντιλαμβνεται κανες το «πνευματικ» ως κτι εξωπραγματικ, σχεδν φανταστικ, προκαλε ζημι στον νθρωπο. Αν πρκειται για πργματα που δε θα αντιμετωπσετε ποτ στην πραγματικτητα, πως να παιχνδι, ττε στο πλασιο του παιχνιδιο η αλθεια για τον Βασλη εναι τι αυτς εναι ξωτικ και για τον Πτρο τι αυτς εναι μεσαιωνικς πργκιπας. Στην πραγματικτητα, μως – πως καταλαβανουμε πολ καλ – ο Βασλης εναι δευτεροετς φοιτητς και ο Πτρος εναι πωλητς κινητν τηλεφνων. |
| Απκριση, τι για κενους που διλεξαν να προσχουν τον εαυτ τους στην ησυχα, δεν εναι ανφελο να προσπαθον να συγκρατον το νου τους μσα στο σμα. Αδελφ, δεν ακος τον Απστολο που λει τι τα σματ μας εναι νας του Αγου Πνεματος που εναι μσα μας(Α Κορ. 6, 19); Και πλι, τι εμαστε οκος του Θεο, πως λει ο Θες: «Θα κατοικσω και θα περπατσω μσα τους και θα εμαι Θες τους»(Β Κορ. 6, 16); Αφο λοιπν το σμα εκ φσεως εναι φτιαγμνο για να γνει κατοικητριο του Θεο, ποιος λογικς νθρωπος θα κρινε ανξιο κπο το να εγκαταστσει το νου του μσα σ’ αυτ; Γιατ κι ο Θες βαλε το νου εξαρχς να κατοικσει μσα στο σμα; ραγε κι Αυτς κακς πραξε; Αυτ τα λγια, αδελφ, αρμζει να λμε στους αιρετικος, που υποστηρζουν τι το σμα εναι κακ και δημιοργημα του πονηρο. Εμες μως νομζομε κακ να εναι ο νους στα σαρκικ φρονματα, και χι κακ να εναι μσα στο σμα, αφο οτε το σμα εναι κακ. Γι’ αυτ εκενοι που χουν στραμμνη σ’ λη τους τη ζω την παρξ τους στο Θε, αναφωνον μαζ με το Δαβδ προς το Θε: «Δψασε για Σνα η ψυχ μου, αλλ πσες φορς κι η σρκα μου!»(Ψαλμ. 62, 2), και: «Η καρδι μου και η σρκα μου αναγλλιασαν με την παρουσα του ζντος Θεο»(Ψαλμ. 83, 3). Και προσθτουν μαζ με τον Ησαα: «Η κοιλι μου θα αντηχσει σαν κιθρα και τα σπλχνα μου σαν χλκινο τεχος που εγκαινασες Εσ»(Ησ. 16, 11), και: «Απ το φβο Σου, Κριε, λβαμε μσα μας το Πνεμα της σωτηρας Σου, κι χοντας σ’ Αυτ την πεποθησ μας δε θα πσομε, αλλ θα πσουν εκενοι που μιλον εμπνεμενοι απ τη γη(Ησ. 26, 17–18) και κατηγορον ψευδς τα επουρνια λγια και βιματα ως γινα». Γιατ αν και ο Απστολος ονομζει το σμα θνατο λγοντας «Ποιος θα με λυτρσει απ το σμα τοτο του θαντου;»(Ρωμ. 7, 24), αλλ’ αυτ το λει απλς γιατ το πρσυλο και σωματικ φρνημα εναι σωματοειδς. Γι’ αυτ παραβλλοντς το με το πνευματικ και θεο φρνημα, δκαια το ονμασε σμα· και χι απλς σμα, αλλ θνατο σματος. Και λγο παραπνω, φανερνοντας σαφστερα τι δεν κατηγορε τη σρκα, αλλ την αμαρτητικ ροπ που εισλθε σ’ αυτν με την παρβαση του Αδμ, λει: «Εμαι δολος πουλημνος στην αμαρτα»(Ρωμ. |
| Αποκορφωμα της πλαστογρφησης στην οποα επιδθηκαν οι δυτικο αποτελον οι Ψευδοσιδρειες διατξεις του 8ου αινα (σελ. 185 ε. ). Το ψευδς αυτν των κειμνων αναγνωρζεται ακμη και απ καθολικος επιστμονες. Μα ακμη προσπθεια του 8ου αι. αναφρει ο γιος συγγραφας, την «Δωρε του Μ. Κωνσταντνου στον ππα Σλβεστρο», κεμενο με το οποο ο Μ. Κωνσταντνος παραχωρε ιδιατερες εξουσες και προνμια στον ππα Ρμης. χει διαψευσθε πολλς φορς και απ πολλος δη απ τον 15ο αι. (σελ. 189- 190). Παρ λες τις προσπθειες των δυτικν δεν αναγνρισε ποτ κανες πρωτεο εξουσας στον ππα. Στην «Μελτη» αναφρονται οι πριμες αππειρες παπν να ασκσουν ηγεμονικ εξουσα σ Ανατολ και Δση καθς και οι αντιδρσεις που προκλεσαν. Αφορμ δωσαν οι διαφορς ως προς τον εορτασμ του Πσχα. Πρτος ο ππας Ανκητος αξωσε να γιορτζεται το Πσχα παντο την ημρα που το γιτραζε η Ρμη. Αντιτχθηκε ο γιος επσκοπος Σμρνης Πολκαρπος, αλλ η διαφωνα ληξε ειρηνικ και κθε τοπικ εκκλησα γιρταζε το Πσχα σμφωνα με την δικ της παρδοση. Το θμα επανλθε στα τλη του 2ου αινα. Ο ππας Βκτωρ στθηκε περισστερο αδιλλακτος και αφρισε τον Πολυκρτη, επσκοπο Εφσου, αλλ και σους αντδρασαν στις αξισεις του. Τελικ ο αφορισμς απεσρθη και οι Εκκλησες Ανατολς και Δσης μειναν σε κοινωνα αγπης. Δεν γινε το διο μως στην περπτωση του ππα Στεφνου, τον 3ο αινα. Εδ την αφορμ δωσε το θμα του αναβαπτισμο σων επιστρφουν απ τις διφορες αιρσεις στην μα Εκκλησα. Ο Κυπριανς Καρχηδνος συγκλεσε δο τοπικς Συνδους, οι οποες απεφσισαν να ξαναβαπτζονται οι πρην πλανημνοι. Ο ππας Στφανος – χωρς καμα Σνοδο και με την απειλ αποκρυξης – απρριψε τον αναβαπτισμ και «διταξε» λους τους επισκπους να τηρσουν την απφασ του. Πλθος τοπικν Συνδων στην Ανατολ και στην Αφρικ επκριναν και στιγμτισαν την στση του Στεφνου. «Εκ τοτων», συμπερανει ο γιος Νεκτριος, «δεκνυται το πσον η Εκκλησα ανεγνριζε τω ππα πρωτεα, ηγεμοναν, αλθητον, και ,τι τερον, περ αξιο τι λαβεν» (σελ. 63). |
| Αρχεο Пн Συνεδρασε για πρτη φορ το 2021 η Ιερ Σνοδος της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας 12 Μαου 2021 τος 21:54 Υπ την προεδρα του Μακαριωττου Μητροπολτη Κιβου και Πσης Ουκρανας Ονουφρου συνεδρασε στην δρα του την Λαρα των Σπηλαων του Κιβου στις 12 Μαου 2021, για πρτη φορ κατ το τρχον τος, η Ιερ Σνοδος της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας. Μνιμα μλη της Ιερς Συνδου εναι οι μητροπολτες Οδησσο και Ισμαλ Αγαθγγελος, Συμφερουπλεως και Κριμαας Λζαρος, Χουστ και Βινογκρντοφ Μρκος, Ντονιτσκ και Μαριουπλεως Ιλαρωνας, Καμεντς-Ποντλσκ και Γκοροντκ Θεδωρος, Βσγκοροντ και Τσερνμπιλ Παλος, Λουγκνσκ και Αλτσιφσκ Μητροφνης, ο Γραμματας της Ιερς Συνδου της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας, πρωτοσγκελος της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας Μπορσπολ και Μπροβρι Αντνιος. Ως προσωριν μλη της Συνδου στη συνεδραση συμμετεχαν οι μητροπολτες Τολτσιν και Μπρατσλφ Ιωνθαν, Βνιτσα και Μπαρ Βαρσανοφιος και ο αρχιεπσκοπος Κονοτπ και Γκλοχοφ Ρωμανς. να απ τα θματα τα οποα εξτασε η Σνοδος ταν η παραβαση απ το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως της αρχς της συνοδικτητας της Εκκλησας με τη μονομερ παρμβαση στις ουκρανικς εκκλησιαστικς υποθσεις, καθς και η ψευδς ερμηνεα απ εκπροσπους του μεμονωμνων ιερν καννων της Δ Οικουμενικς Συνδου. Κατπιν της συζητσεως ανατθηκε στη Θεολογικ Ακαδημα Κιβου να διεξγει, με τη συμμετοχ εκπροσπων των κατ τπους Εκκλησιν, εκδηλσεις, αφιερωμνες στη θεολογικ-ιεροκανονικ θερηση της αρχς της συνοδικτητας και του ζητματος του πρωτεου στην Ορθδοξη Εκκλησα. Θα πραγματοποιηθον αυτς εφτος και θα εναι αφιερωμνες στην 1970 επτειο της Αποστολικς Συνδου στην Ιερουσαλμ και την 1570 επτειο της Δ Οικουμενικς Συνδου. Ιδιατερη μφαση κατ τις προγραμματισμνες εκδηλσεις θα δοθε στη θεολογικ, την ιεροκανονικ και την ιστορικ ερμηνεα του 28ου καννα της Δ Οικουμενικς Συνδου, τον οποο επικαλονται εκπρσωποι του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως, υπερασπιζμενοι τις αξισεις τους σε κποια μοναδικ εξουσα επ της Ορθοδξου Εκκλησας. |
| Αρχεο Пн Το ΥΠΕΞ της Ρωσας υπδειξε τις κραυγαλες παραβισεις των δικαιωμτων των oρθοδξων χριστιανν στην Ουκρανα 14 Μαρτου 2023 τος 19:42 Ο υπουργς Εξωτερικν της Ρωσικς Ομοσπονδας Σ. Λαβρφ απστειλε στον Γενικ Γραμματα του ΟΗΕ Α. Γκουτρες, τον πρεδρο της Γενικς Συνλευσης του ΟΗΕ Τσ. Κιορισι, τον εν ενεργεα πρεδρο του ΟΑΣΕ Μπ. Οσμνι και την Γενικ Γραμματα του ΟΑΣΕ Χ. Σμιντ επιστολς, με τις οποες επστησε την προσοχ στις κραυγαλες παραβισεις των κοινν ανθρπινων και συνταγματικ κατοχυρωμνων δικαιωμτων των ορθοδξων χριστιανν στην Ουκρανα, σμφωνα με την ιστοσελδα του ΥΠΕΞ της Ρωσας. Επισημανεται τι στη βση αυτν των παραβισεων βρσκεται η καταπιεστικ πολιτικ του καθεσττος του Κιβου, που αποβλπει στην εξαφνιση της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας. Στις επιστολς παρατθενται πολυριθμα περιστατικ διξεων κατ της κανονικς Εκκλησας. Μεταξ αυτν εναι οι αθρες αρπαγς ναν, η εξαναγκαστικ παρνομη διλυση των κοινοττων της υπ τη μορφ της εκοσιας δθεν μεταπδησης σε λλη δικαιοδοσα, καθς και τα λεγμενα περιοριστικ μτρα («κυρσεις») ναντι των επισκπων της κανονικς Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας, η αφαρεση της ουκρανικς ιθαγνειας απ σειρ ιεραρχν της, η σκηση ηθικς και σωματικς πεσης σε ιερες και ενορτες. Αποτιμντας τις ενργειες των Αρχν του Κιβου ο Σ. Λαβρφ τις χαρακτρισε βαναυστατη παραβαση των δικαιωμτων και δικριση σε βρος των ορθοδξων χριστιανν στην Ουκρανα, γεγονς που ρχεται σε αντθεση με σειρ κοινς αναγνωρισμνων διεθνν συμφωνιν, πως ο Καταστατικς Χρτης του ΟΗΕ, η Οικουμενικ Διακρυξη των Ανθρωπνων Δικαιωμτων, η Διακρυξη για την Εξλειψη κθε Μορφς Μισαλλοδοξας και Διακρσεων λγω Θρησκεας Πεποιθσεων και λλες. «Η πρσφατη απφαση της κυβρνησης του Κιβου να εκδιξει τους μοναχος απ τη Λαρα των Σπηλαων του Κιβου αξιολογθηκε απ τον υπουργ ως επιδωξη υπ ψευδς πρσχημα μσω καταστολς να στερηθε η κανονικ Ορθδοξη Εκκλησα μια εκ των κυριτερων ιερν σεβασμτων της. Στην ουσα πρκειται για το αποκορφωμα των διξεων κατ της κανονικς Ορθοδοξας στην Ουκρανα», αναφρεται στην ανακονωση του ρωσικο υπουργεου Εξωτερικν. |
| Ατομολ, καθελν τν παρανομαν, τας ανσι τν σν αμτων Μρτυς, εραρχας τν στολν λμπρυνας, κα συμβασιλεεις, τ Βασιλε τν ανων Χριστ. Τ κατ τπον, ριστεματ σου μ φρων, δικτης ντπαλος Παμμκαρ, διαφρους πειρασμος σοι γειρεν· λλ» ατν τ πλ, τ το Σταυρο πενκρωσας, Θεοτοκον γιωτραν, τν γγλων κα πλατυτραν, Θεοτκε τν ορανν ερν σε, ν γοις ναπαυμενος, χρητος φσει, ν σο χωρεται κα σζει με. Ερμς «στερεθη καρδα μου ν Κυρ, τ διδντι εχν τ εχομν, τι τξον δυνατν σθνησε, κα ο σθενοντες περιεζσαντο δναμιν». Κθισμα τς σας χος δ " Ταχ προκατλαβε σκσει λμπρυνας, τν ερν σου στολν, κα δρον προσνεξαι, τ σαρκωθντι Θε, Θεοδρα θεπνευστε· χριν δ αμτων, πρς ατο εληφυα, νσων ποδικεις, τν χλν μακαρα, πρεσβεουσα το σωθναι, μς τος εφημοντς σε. Δξα... Το γου, μοιον Διπλον σοι τν στφανον, τς φθαρσας Χριστς, παμμκαρ δεδρηται, ς θλητ κα σεπτ, ερρχη Ατνομε· τοτ γρ προσηγγω, ναιμκτους θυσας· τοτου τ θεον πθος, ψευδς μιμσω· ατο κα τς γρω, τρυφς μακαριτητος. Κα νν... Τς ορτς, μοιον οδα μεγαλνθητι, κα κραταιοσθω Δαυδ· δμ νακαινσθητι, κα εφραινσθω Λευ, ξ ν μοι τχθη Χριστς. Τενν σου τν κινραν, μνογρφε κα λγε· Τς στιν τεχθεσα, ν καλες θυγατρα; Τροφς στι τς ζως μου, Μτηρ Χριστο το Θεο. Κανν α», δ δ», τς Θεοτκου χος β " Ερμς «Εσακκοα Κριε, τν κον τς σς οκονομας, κα δξασ σε μνε φιλνθρωπε». νυμνομν σε Κριε, τν τος πιστος σωτριον λιμνα, παρασχντα πσι τν σ κυσασαν. Σ Θενυμφε καχημα, πσι Χριστς νδειξε κα κρτος, τος μνοσι πστει σο τ μυστριον. πειργαμε Δσποινα, τας σας λιτας λυτρομενοι πταισμτων, εγνωμνως πντες σ μακαρζομεν. Κανν β», δ δ», τς σας χος δ " Τν νεξιχναστον θεαν σκεις πολυμερον καρτερικς· νδοξε νηστεαν ς σαρκος, τ σθενς σου, νευρουμνη το Χριστο, τ πανσθενε βουλματι, θε τρεφομνη τε χριτι. |
| Ατς γρ Κριος τατα ντλλεται μν, Ατς ψευδς υς το Θεο, ησος Χριστς. «μν λγω μν, φ’ σον ποισατε ν τοτων τν δελφν μου τν λαχστων, μο ποισατε». ξ ναντας δ βασιλικς προσλθε τ ησο οχ μεθ’ ς κα καννταρχος πστεως κα ταπειντητος· τεκμριον τς πιστας ατο στωσαν ατο οτοι ο λγοι ατο, «ρτα ατν, να καταβ κα σηται ατο τν υν· μελλε γρ ποθνσκειν». δσταζεν, οκ πστευεν τι ησος τ λγ μνον ατο δνατο θεραπεσαι τν υν ατο, κα δι τοτο «επε πρς ντν, ν μ σημεα κα τρατα δητε, ο μ πιστεσητε». Πσοι δ κα παρ μν, ς βασιλικς οτος, γαυριντες κα «πεποιθτες π τ δυνμει ατν κα π τ πλθει το πλοτου ατν καυχμενοι», οδλως πιστεουσιν, λλ φε! κα καταγελσι τν σωτηρων παραγγελμτων το Εαγγελου· λλ’ λεσεται μρα, ν οδλως προσδοκσιν, οδ ν τ ν ποτε περιστρφουσι, καθ’ ν μα ροπ κα πντα τατα θνατος διαδχεται, κα ττε ννοσουτιν, λλ μτην, τι π σκις ν πεποθησις ατν κα π καπν μγα φρνουν· ττε ννοσουσιν τι τιμ τς ψυχς οδ κσμος λος στν. Ατ τ στμα τς ληθεας λγει τατα, «Τ γρ φελεται νθρωπος, ν τν κσμον λον κερδσ, τν δ ψυχν ατο ζημιωθ»; να δ μθς τι οδ κσμος λος ψυχς στι τιμ, κουσον τ λγει Παλος περ τν γων «Περιλθον ν μηλωτας, ν αγεοις δρμασιν, στερομενοι, θλιβμενοι, κακοχομενοι, ν οκ ν ξιος κσμος»· διτι δι τν ψυχν κσμος, οχ ψυχ δι τν κσμον. «Βολει μαθεν, λγει μγας τς κκλησας διδσκαλος Χρυσστομος, ση τν μετρων ψυχν τιμ; μλλων ατν Μονογενς λυτροσθαι, ο κσμον δωκεν, οκ νθρωπον, ο γν, ο θλατταν, λλ τ αμα ατο τ τμιον». Δι κα Παλος λεγε. «Τιμς γορσθητε, μ γνεσθε δολοι νθρπων». Εδες τιμς μγεθος; ταν τονυν τν τοσοτου γορασθεσαν πολσς, πς λοιπν ατν σ νσασθαι δυνσ; «Χριστς γρ γερθες κ νεκρν οκτι ποθνσκει». Εδες τ πολυτελς τιμς; Εδες τ ξωμα τς ψυχς; Μ τονυν ατς καταφρονει, μηδ αχμλωτον ποει». |
|
|
