| χος πλ. β " λην αποθμενοι Στχ. α " . Εν ανομας παρατηρσης, Κριε, Κριε τς υποστσεται; τι παρ σο ο ιλασμς εστιν. Ο πντων βουλμενος, ουχ τν θνατον Λγε, αλλ τν μετνοιαν, τν ημαρτηκτων σοι πολυεσπλαγχνε, Χριστ κα Κριε, κα ποιν λεος, μετεμο αε το δολου σου, μετανοοντι μοι, κα τν τν κακν μοι συγχρησιν, δι " ν σε παρεπκρανα, εξαιτεν τολμντι συμπθησον, εν εμο γρ δεξης, τν βυσσον τν θεων οικτιρμν, εν ανξιον ντα με, σσης ως φιλνθρωπος. Στχ. β " . νεκεν το ονματς σου υπμειν σε, Κριε, υπμεινεν η ψυχ μου εις τν λγον σου, λπισεν η ψυχ μου επ τν Κριον. Ο μνος φιλνθρωπος, ο πντας θλων σωθναι, κα καλν ως εσπλαγχνος, τος λελυπηκτας σε, πρς μετνοιαν, μ μνησθς Δσποτα, μηδαμς δομαι, τς αισχνης τν ατπων μου, ργων ν πραξα, φε! τν οφθαλμν σου απναντι, μ φρξας ο πανθλιος, τ τν σν χειρν αναπδραστον, θεν νν προσππτω, στενζων κα πενθν, κα νοητς, τν σν ποδν εφαπτμενος, το λαβεν συγχρησιν. Στχ. γ " . Απ φυλακς πρωας μχρι νυκτς, απ φυλακς πρωας ελπιστω Ισραλ επ τν Κριον. Δξαι μου τν δησιν, ο πντας θλων σωθναι, κα μ απορρψης με, απ το προσπου σου τν ανξιον, τν πολλ πτασαντα, υπρ πσαν φσιν, τν ανθρπων, εκ νετητος, δι προσππτω σοι, κλνων μου τ γνυ σν δκρυσι, σπλαγχνσθητι ελησον, δεξον εν εμο τ ελησου, Κριε τς δξης, ελους ο Πατρ κα οικτιρμν, μ με απση τν θλιον, τν παρακαλοντ σε. τερα, τν Ασωμτων μοια Στχ. δ " . τι παρ τ Κυρω τ λεος, κα πολλ παρ " αυτ, λτρωσις. κα αυτς λυτρσεται τν Ισραλ κ πασν τν ανομιν αυτο. χον εορτσιμον, Αγγελικα σοι χορεαι, ασιγτοις στμασιν, αιωνως μλπουσιν, Υπεργαθε, σο τρανς βλπουσαι, τ ωραον κλλος, κα τς αγλης εμφορομεναι, τ πρς τ χερονα, νεσει ουδαμς εμφερμεναι, αε δ εν τος μπροσθεν, μλλον ακλινς ανανεουσαι, κα τς πανολβους, δεχμεναι προθμως αστραπς, εν παρρησα πρεσβεουσιν, υπρ τν ψυχν ημν. Στχ. ε " . Αινετε τν Κριον πντα τ θνη, επαινσατε αυτν, πντες οι λαο. |
| Δξα... Κα νν... Θεοτοκον δωκας σημεωσιν Σ τ καθαρτατον, το Βασιλως παλτιον, δυσωπ Πολυμνητε, τν νον μου καθρισον, τν εσπιλωμνον, πσαις πλημμελεαις, κα καταγγιον τερπνν, τς υπερθου Τριδος ποησον, πως τν δυναστεαν σου, κα τν πολλν ευσπλαγχναν σου, μεγαλνω σωζμενος, ο αχρεος οικτης σου. Μετ τν α " Στιχολογαν Καθσματα Κατανυκτικ χος δ " Τν ταπεινν μου ψυχν, επσκεψαι Κριε, τν εν αμαρταις τν βον λον δαπανσασαν, ν τρπον τν Πρνην, δξαι καμ, κα σσν με. Διαπλων τ πλαγος τς παροσης ζως, ενθυμομαι τν βυσσον τν πολλν μου κακν, κα μ χων τν κυβερντην λογισμν, τν το Πτρου σοι προσφθγγομαι φωνν. Σσν με Χριστ, σσν με, ως φιλνθρωπος. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον Τν Λγον το Πατρς, Χριστν τν Θεν ημν, εκ σο σαρκωθντα γνωμεν, Θεοτκε Παρθνε, μνη αγν, μνη ευλογημνη, δι απαστως σ ανυμνοντες μεγαλνομεν. Μετα τν β " Στιχολογαν Καθσματα τερα Εννον τ πλαγος τν πολλν μου πταισμτων, ου τολμ ατενσαι, κα αιτσαι τν συγχρησιν, αλλ δς μοι κατνυξιν πρς μετνοιαν, Κριε κα σσν με. Κατεπλγη Ιωσφ Τ αχλ τν παθν, κα τν το βου ηδονν, σκοτιζμενος ο νος, τς ταλαιπρου μου ψυχς, πρς λογισμν κατανξεως ουκ ρχεται, αλλ " οκτειρον Σωτρ, καμ τν δελαιον, κα δς μοι λογισμν κατανξεως, να καγ πρ τλους εκβοσω, τ ευσπλαγχνα σου Κριε, Χριστ Σωτρ μου, απεγνωσμνον, σσν με τν ανξιον. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον Σ μεγαλνομεν Θεοτκε βοντες. Χαρε αδτου φωτς Νεφλη, αυτν βαστσασα εν κλποις, τς δξης τν Κριον. Μετ τν γ " Στιχολογαν Καθσματα Κατανυκτικ Ταχ προκατλαβε Τρυγν η φιλρημος, ο ιερς Βαπτιστς, κηρξας μετνοιαν, κα φανερσας Χριστν, γενμενον νθρωπον, πντων αμαρτανντων, εγεννθη προσττης, πσι χειμαζομνοις βοηθν αενως. Αυτο τας ικεσαις Χριστ, σσον τν κσμον σου. Μαρτυρικν Σταυρν οπλισμενοι, οι Αθλοφροι σου, ενκησαν τ μηχανματα, το αρχεκκου εχθρο, Χριστ ο Θες ημν, λαμψαν ως φωστρες, τους βροτος οδηγοντες, νμουσι τς ισεις, τος εν πστει αιτοσιν. Αυτν τας ικεσαις, σσον τς ψυχς ημν. |
| Δξα... Κα νν ... Θεοτοκον Το λου νεφλη το νοητο, θεου φγγους λυχνα χρυσοφας, σπιλε μλυντε, περμωμε Δσποινα, τν σκοτεινν ψυχν μου, τυφλττουσαν πθεσι, τς παθεας αγλ, καταγασον δομαι, κα μεμολυσμνην τν καρδαν μου πλνον, οας κατανξεως, μετανοας τε δκρυσι, να πθ κραυγζω σοι· πρσβευε τ σ Υ κα Θε, τν πταισμτων φεσιν δοθνα μοι· σ γρ χω λπδα, νξιος δολς σου. Σταυροθεοτοκον Τν μνν κα Ποιμνα κα Λυτρωτν, μνς θεωροσα ν τ Σταυρ, λλυζε δακρουσα, κα πικρς κβοσα· μν κσμος γλλεται, δεχμενος τν λτρωσιν, τ δ σπλγχνα μου φλγονται, ρσης σου τν σταρωσιν, ν περ πομνεις, δι σπλγχνα λους. Μακρθυμε Κριε, το λους βυσσος, κα πηγ νεξντλητος, σπλαγχνσθητι κα δρησαι ον, τν πταισμτων φεσιν τος δολοις σου, τος νυμνοσ σου πστει, τ θεα παθματα. Κανν α», δ δ», το ερομρτυρος χος β» Ερμς «Εσακκοα Κριε, τν κον τς σς οκονομας, κα δξασ σε, μνε φιλνθρωπε». Πολυκαρπαν φρουσα, τν ρετν πολκαρπος φυτεα, τ Δεσπτ φθης, Πτερ Πολκαρπε. λοκατωμα τλειον, κα καθαρ θυσα προσηνχθης, τ Σωτρι πντων, Πτερ Πολκαρπε. Λαν εσεβς σιε, καθοδηγν πρς φς θεογνωσας, τν τς θεας ζφον πλασας. μνολογομεν νδοξε, τν τς ψυχς στερρν σου καρτεραν, κα τν σν γνων τ καθαρετον. Θεοτοκον Καταλμπρυνον χραντε, τν ζοφερν ψυχν μου τ φωτ σου, τ φς τεκοσα τ νυπστατον. Κανν α», δ ε», το ερομρτυρος χος β» Ερμς « το φωτς χορηγς, κα τν ανων Ποιητς Κριος, ν τ φωτ τν σν προσταγμτων, δγησον μς· κτς σου γρ λλον, Θεν ο γινσκομεν». Αγλ το Πνεματος σ, καταλαμπμενος τν νον σιε, συμβολικς, πυρ φλεγομν, σαφς μυθης, τν δι πυρς σου, θεφρον τελεωσιν. εθρον δξω ζως, ς κ χειμρρου τς τρυφς σιε, τ μαθητ τ γαπημν, μεμαθητευμνος, τ ρυσαμν, σοφας τν βυσσον. Πλοτον κα δξαν, λαμπρν κα μκος βου, κα ζων φθαρτον, ληθς σοφα Χριστς σοι, δεδρηται Πτερ, ς διαφερντως ατν γαπσαντι. Θεοτοκον παλαις μερν, ς π πκον ετς Πναγνε, π τν σν, γαστρα κατλθε, τν γιασμνην, κα νος φνη, δμ φιλνθρωπος. Κανν α», δ ς», το ερομρτυρος χος β» Ερμς «ν βσσ πταισμτων κυκλομενος, τν νεξιχναστον τς εσπλαγχνας σου, πικαλομαι βυσσον· κ φθορς Θες με νγαγε». Νεκρωθες θεηγρε τ κσμ παντ, μν δ Χριστ ζν κα πολιτευμενος, πρς τν Χριστν μεθστηκας, ζωτικν φθαρσαν καρπομενος. Εσχημνως δεων Μακριε, τκνον τε φωτος κα ερνης δεικνμενος, τν τς νυκτς πρωττοκον, κα πολμιον γνως Μαρκωνα. Νουθετομενοι Πτερ τος λγοις σου, πσαν κτρεπμεθα ββηλον αρεσιν, κα πονηρ συνδρια, τν διττς πρεσβευντων ρχς δυσσεβς. Θεοτοκον μαρταν το κσμου τν αροντα, χραντον μνν συλλαβοσα Πανμωμε, μαρτιν συγχρησιν, κδυσπει δοθναι τος δολοις σου. |
| ερες· τι δεμεθα, πρ το ρχιεπισκπου μν (το δενος) κα πσης τς ν Χριστ μν δελφτητος. τι δεμεθα, πρ λους, ζως, ερνης, γεας, σωτηρας, πισκψεως, συγχωρσεως κα φσεως τν μαρτιν, τν δολων το Θεο πντων τν εσεβν κα ρθοδξων χριστιανν, τν κατοικοντων κα παρεπιδημοντων ν τ πλει ( νσ) τατ, τν νοριτν, πιτρπων, συνδρομητν κα φιερωτν το γου Ναο τοτου. τι δεμεθα κα πρ τν δολων το Θεο (κα μνημονεει νομαστ τν δι ος Παρκλησις τελεται). τι λεμων κα φιλνθρωπος Θες πρχεις κα σο τν δξαν ναπμπομεν τ Πατρ, κα τ Υ, κα τ γ Πνεματι, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. Χορς· μν. Κθισμα. χος β´. Τ νω ζητν. Πρεσβεα θερμ, κα τεχος προσμχητον, λους πηγ, το κσμου καταφγιον, κτενς βομν σοι· Θεοτκε Δσποινα, πρφθασον, κα κ κινδνων λτρωσαι μς, μνη ταχως προστατεουσα. δ δ´. Ερμς. «Εσακκοα, Κριε, τς οκονομας σου τ μυστριον· κατενησα τ ργα σου, κα δξασ σου τν θετητα». Τροπρια περαγα Θεοτκε, σσον μς. Τν παθν μου τν τραχον, τν κυβερντην τεκοσα Κριον, κα τν κλδωνα κατενασον, τν μν πταισμτων, Θεονμφευτε. περαγα Θεοτκε, σσον μς. Εσπλαγχνας τν βυσσον, πικαλουμν τς σς παρσχου μοι, τν εσπλαγχνον κυσασα, κα Σωτρα πντων, τν μνοντων σε. Δξα Πατρ. πολαοντες, Πναγνε, τν σν δωρημτων εχαριστριον, ναμλπομεν φμνιον, ο γινσκοντς σε Θεομτορα. Κα νν. Ο λπδα κα στριγμα, κα τς σωτηρας τεχος κρδαντον, κεκτημνοι σε, Πανμνητε, δυσχερεας πσης, κλυτρομεθα. δ ε´. Ερμς. «Φτισον μς, τος προστγμασ σου, Κριε, κα τ βραχον σου τ ψηλ, τν σν ερνην, παρσχου μν, φιλνθρωπε». Τροπρια περαγα Θεοτκε, σσον μς. μπλησον, γν, εφροσνης τν καρδαν μου, τν σν κρατον διδοσα χαρν, τς εφροσνης, γεννσασα τν ατιον. περαγα Θεοτκε, σσον μς. Λτρωσαι μς, κ κινδνων, Θεοτκε γν, αωναν τεκοσα λτρωσιν, κα τν ερνην, τν πντα νον περχουσαν. |
| Κανν α», δ δ», τς Θεοτκου χος πλ. δ " Ερμς Εσακκοα, Κριε, τς οκονομας σου τ μυστριον, κατενησα τ ργα σου, κα δξασ σου τν Θετητα. Τν παθν μου τν τραχον, τν κυβερντην τεκοσα Κριον, κα τν κλδωνα κατενασον, τν μν πταισμτων, Θεονμφευτε. Εσπλαγχνας τν βυσσον, πικαλουμν τς σς παρσχου μοι, τν εσπλαγχνον κυσασα, κα Σωτρα πντων, τν μνοντων σε. πολαοντες, Πναγνε, τν σν δωρημτων εχαριστριον, ναμλπομεν φμνιον, ο γινσκοντς σε Θεομτορα. Ο λπδα κα στριγμα, κα τς σωτηρας τεχος κρδαντον, κεκτημνοι σε, Πανμνητε, δυσχερεας πσης, κλυτρομεθα. Κανν β», δ δ», το ερρχου χος β " Ερμς «λλυθας κ Παρθνου ο πρσβυς οκ γγελος, λλ» ατς Κριος, σεσαρκωμνος κα σωσας, λον με τν νθρωπον· δι κραυγζω σοι, Δξα τ δυνμει σου Κριε». Τος νθραξι, το σεπτο ναπτμενος Πνεματος, παθν εκατπρηστον, λην Παμμκαρ νπρησας, κσμον δ πυρσεμασι, τν ρετν σου Σπυρδων κατελμπρυνας. Πυθομν, νεκρ σοι φωνν Πτερ δδωκε, ποτμια εματα, σας πεσχθη προστξεσιν· φθης γρ μακριε, τερατουργς, θεαν χριν κληρωσμενος. Νεκρσας σου, τς σαρκς τς κινσεις θεπνευστε, νεκρος ξανστησας, ζωοποι σου προσρματι· θεν κετεω σε, τν νεκρωθεσαν ψυχν μου Πτερ ζωσον. Θεοτοκον Προφτα σου, μυστηρου τ βθος προγγειλαν, τ κατανητον· μνη γρ τεκες χραντε, τν περιριστον, σεσαρκωμνον δι» οκτον διγητον. Κανν α», δ ε», τς Θεοτκου χος πλ. δ " Ερμς Φτισον μς, τος προστγμασ σου, Κριε, κα τ βραχον σου τ ψηλ, τν σν ερνην, παρσχου μν, φιλνθρωπε. μπλησον, γν, εφροσνης τν καρδαν μου, τν σν κρατον διδοσα χαρν, τς εφροσνης, γεννσασα τν ατιον. Λτρωσαι μς, κ κινδνων, Θεοτκε γν, αωναν τεκοσα λτρωσιν, κα τν ερνην, τν πντα νον περχουσαν. Λσον τν χλν, τν πταισμτων μου, Θενυμφε, τ φωτισμ τς σς λαμπρτητος, φς τεκοσα, τ θεον κα προαινιον. ασαι γν, τν παθν μου τν σθνειαν, πισκοπς σου ξισασα, κα τν γεαν, τ πρεσβε σου παρσχου μοι. |
| Κανν το τιμου Προδρμου, ο η Ακροστιχς. Βαπτιστ, τν δε τν παρκλησιν δχου. Ιωσφ. Ο Ειρμς ππον κα αναβτην, εις θλασσαν ερυθρν, ο συντρβων πολμους, εν υψηλ βραχονι, Χριστς εξετναξεν, Ισραλ δ σωσεν, επινκιον, μνον δοντα. Στχ. Βαπτιστ το Χριστο πρσβευε υπρ ημν. Βον καθηγνισμνον, ζων τε λον, επεδεξω Προφτα, εν υλικ τ σματι, δι δυσωπομν σε, μιμητς σου ργασαι, τος εν πστει σε μακαρζοντας. Στχ. Βαπτιστ το Χριστο πρσβευε υπρ ημν. βυσσον καταδσας, τς ευσπλαγχνας Χριστν, ποταμοις εν ρεθροις, αυτν δυσπει Πρδρομε, ξηρναι τν βυσσον, τν κακν μου δομαι, κα φωτσαι μου τν δινοιαν. Στχ. Βαπτιστ το Χριστο πρσβευε υπρ ημν. Πρδρομε το Σωτρος, εκ μετανοας μοι, αφορμς προξενοσας, κατνυξιν δοθνα μοι, βορβρου με πλνουσαν, αμαρτας ατησαι, τν φιλνθρωπον ικετεω σε. Θεοτοκον Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Ττοκας απορρτως, ωδνων νευθεν, ν Πατρ πρ αινων, αρρεστως απεγννησε, πανμνητε Δσποινα, ν δυσπει σζεσθαι, απ πσης βλβης, τος σο προστρχοντας. Ωδ γ " Ο Ειρμς Σαλευομνην τν καρδαν μου Κριε, τος κμασι το βου στερωσον, εις λιμνα εδιον, καθοδηγν ως Θες. Στχ. Δξα σοι, ο Θες ημν δξα σοι. Μετανοεν σοι τ Θε επαγγλλομαι, κα πλιν αμαρτνων τ γνωμαι; πς σοι εποφθσωμαι, ηνκα κρνης τν γν. Στχ. Δξα σοι, ο Θες ημν δξα σοι. τι εν γνσει κα αγνοα ημρτηκα, τ πντα γινσκοντι προσρχομαι, κα προσππτω σοι, δξαι με σπερ τν σωτον. Μαρτυρικ Στχ. γιοι Μρτυρες πρεσβεσατε υπρ ημν. Νενεκρωμνω λογισμ οι παρνομοι, τος τν ζων ποθοντας ηκζοντο, νικηφρους Μρτυρας, Ομολογοντας Χριστν. Στχ. γιοι Μρτυρες πρεσβεσατε υπρ ημν. Χορο Μαρτρων τος χορος ηριθμθησαν, τν νοερν Αγγλων ισγγελοι, γεγοντες χριτι, το θεου Πνεματος. Θεοτοκον Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Τς μετανοας πλας νν μοι υπνοιξον, πλη φωτς Παρθνε κα εσοδον, τν παθν απκλεισον, τς ταπεινς μου ψυχς. Κανν το Προδρμου Ο Ειρμς Ο πξας επ " ουδενς, τν γν τ προστξει σου, κα μετεωρσας ασχτως βρθουσαν, επ τν ασλευτον Χριστ, πτραν τν εντολν σου, τν Εκκλησαν σου στερωσον, μνε αγαθ κα φιλνθρωπε. |
| Τφον οκσας, κα ναστς τριμερος, φθαρσας παρσχεν, πεκδοχν Χριστς τος θνητος, σωμεν ατ, τι δεδξασται. Θεοτοκον Μνη Παρθνος, κα μετ τκον δεχθης· τν γρ Κτστην το κσμου σεσαρκωμνον ττοκας· Χαρ σοι· δι πντες κραυγζομεν. δ α, Κανν τς Θεοτκου, κατ λφβητον. – κτηχος χος βαρς Νεσει σου πρς γεδη βυσσον τεκοσα, τς εσπλαγχνας Παρθνε, ψυχν μου καταγασον, τ φωτοφρ λμψει σου, πως ξως μνσω, τν σν θαυμασων, σν πθ τν βυσσον. Βλει τς μαρτας, κατατρωθντας Λγος, μς θεασμενος, ς εεργτης κτειρεν· θεν φρστως νοται, Πναγνε σαρκ, τ κ σο πρθεος. Γγονε τ θαντ, κατασχεθεσα φσις, φθαρτ κα πκηρος, τν νθρπων Πναγνε, σ δ ζων συλλαβοσα, τατην κ φθορς, πρς ζων πανγαγες. δ γ, Κανν ναστσιμος. – κτηχος χος βαρς Ερμς « κατ ρχς τος ορανος, παντοδυνμ σου Λγ, στερεσας, Κριε Σωτρ, κα τ παντουργ κα θε Πνεματι, πσαν τν δναμιν ατν, ν σαλετ με πτρ, τς μολογας σου στερωσον». Σ νελθν π ξλου, πρ μν δυνσαι, κουσως εσπλαγχνε Σωτρ, κα φρεις πληγν ερνης πρξενον, κα σωτηρας τος πιστος, δι ς τ σ λεμον, πντες κατηλλγημεν Γενντορι. Σ με καθρας τς πληγς, τν τ ψυχ τετρωμνον, δρακοντε δγματι Χριστ, κα δειξας φς ν σκτει πλαι μοι, κατκισμν κα φθορ· δι Σταυρο γρ ες δην, καταβεβηκς με συνανστησας. Θεοτοκον Τς πειρνδρου σου Μητρς, τας κεσαις τ κσμ, τν ερνην βρβευσον Σωτρ, κα τ Βασιλε τν νκην δρησαι, κατ βαρβρων δυσμενν, κα τς φρστου σου δξης, τος δοξολογοντς σε ξωσον. δ γ, Κανν Σταυροαναστσιμος. – κτηχος χος βαρς ορανος τ λγ ν Σταυρ τ πθη πομενας, κα τ Λστ τν Παρδεισον νοξας, ς εεργτης κα Θες, στερωσν μου τν νον, ες τ θλημ σου μνε Φιλνθρωπε. ναστς τριμερος κ τφου, κα τν ζων τ κσμ νατελας, ς ζωοδτης κα Θες, στερωσν μου τν νον, ες τ θλημ σου μνε Φιλνθρωπε. Θεοτοκον τν Θεν σπρως συλλαβοσα, κα τς ρς τν Εαν υσαμνη, Παρθενομτορ Μαριμ, δυσπησον τν κ σο, σαρκωθντα Θεν σσαι τν πομνην σου. |
| χραντε, αμαντε, ναρχε, αρατε, ακαταληπτε, ανεξιχναστε, αναλλοωτε, ανυπρβλητε, αμτρητε, ανεξκακε Κριε, ο μνος χων αθανασαν, φς οικν απρσιτον, ο ποισας τν ουρανν, κα τν γν, κα τν θλασσαν, κα πντα τ δημιουργηθντα εν αυτος, ο πρ το αιτεσθαι τος πσι τς αιτσεις παρχων. Σο δεμεθα, κα σ παρακαλομεν, Δσποτα φιλνθρωπε, τν Πατρα το Κυρου, κα Θεο, κα Σωτρος ημν Ιησο Χριστο, το δι " ημς τος ανθρπους, κα δι τν ημετραν σωτηραν κατελθντος εκ τν ουρανν, κα σαρκωθντος εκ Πνεματος αγου κα Μαρας τς αειπαρθνου, κα ενδξου, Θεοτκου. ς πρτερον μν λγοις διδσκων, στερον δ κα ργοις υποδεικνς, ηνκα τ σωτριον υφστατο πθος, παρσχεν ημν υπογραμμν τος ταπεινος, κα αμαρτωλος, κα αναξοις δολοις σου, δεσεις προσφρειν, εν αυχνος κα γοντων κλσεσιν, υπρ τν ιδων αμαρτημτων, κα τν το λαο αγνοημτων. Αυτς ον, πολυλεε κα φιλνθρωπε, επκουσον ημν, εν ν ημρα επικαλεσμεθ σε εξαιρτως δ, εν τ ημρα τατη τς Πεντηκοστς, εν , μετ τ αναληφθναι τν Κριον ημν, Ιησον Χριστν εις τος ουρανος, κα καθεσθναι εν δεξι σο το Θεο κα Πατρς, κατπεμψε τ γιον Πνεμα επ τος αγους αυτο μαθητς κα Αποστλους, ο κα εκθισεν εφ " να καστον αυτν κα επλσθησαν παντες τς ακεντου χριτος αυτο, κα ελλησαν ετραις γλσσαις τ μεγαλε σου, κα προεφτευσαν. Νν ον δεομνων επκουσον ημν, κα μνσθητι ημν τν ταπεινν, κα κατακρτων, κα επστρεψον τν αιχμαλωσαν τν ψυχν ημν, τν οικεαν συμπθειαν χων υπρ ημν πρεσβεουσαν. Δξαι ημς προσππτοντς σοι, κα βοντας τ, Ημρτομεν. Επ σ επερρφημεν εκ μτρας, απ γαστρς μητρς ημν, Θες ημν σ ε, αλλ " τι εξλιπον εν ματαιτητι αι ημραι ημν, γεγυμνμεθα τς σς βοηθεας, εστερμεθα απ πσης απολογας. Αλλ θαρροντες τος οικτιρμος σου, κρζομεν. Αμαρτας νετητος ημν, κα αγνοας μ μνησθς, κα εκ τν κρυφων ημν καθρισον ημς. Μ απορρψης ημς εις καιρν γρως, εν τ εκλεπειν τν ισχν ημν, μ εγκαταλπης ημς, πρν ημς εις τν γν αποστρψαι, αξωσον πρς σ επιστρψαι, κα πρσχες ημν εν ευμενεα κα χριτι. Επιμτρησον τς ανομας ημν τος οικτιρμος σου, αντθες τν βυσσον τν οικτιρμν σου, τ πλθει τν πλημμελημτων ημν. Επβλεψον εξ ψους αγου σου, Κριε, επ τν λαν σου τν περιεσττα, κα απεκδεχμενον τ παρ σο πλοσιον λεος, επσκεψαι ημς ν τ χρησττητ σου, ρσαι ημς εκ τς καταδυναστεας το Διαβλου, ασφλισαι τν ζων ημν τος αγοις κα ιερος νμοις σου, Αγγλω πιστ φλακι παρακατθου τν λαν σου, πντας ημς συνγαγε εις τν Βασιλεαν σου, δς συγγνμην τος ελπζουσιν επ σ, φες αυτος κα υμν τ αμαρτματα, καθρισον μς τ ενεργεα το αγου σου Πνεματος, διλυσον τς καθημν μηχανς το εχθρο. |
| χραντε, μαντε, ναρχε, ρατε, καταληπτε, νεξιχναστε, ναλλοωτε, νυπρβλητε, μτρητε, νεξκακε Κριε, μνος χων θανασαν, φς οκν πρσιτον, ποισας τν ορανν, κα τν γν, κα τν θλασσαν, κα πντα τ δημιουργηθντα ν ατος, πρ το ατεσθαι τος πσι τς ατσεις παρχων. Σο δεμεθα, κα σ παρακαλομεν, Δσποτα φιλνθρωπε, τν Πατρα το Κυρου, κα Θεο, κα Σωτρος μν ησο Χριστο, το δι μς τος νθρπους, κα δι τν μετραν σωτηραν κατελθντος κ τν ορανν, κα σαρκωθντος κ Πνεματος γου κα Μαρας τς ειπαρθνου, κα νδξου, Θεοτκου, ς πρτερον μν λγοις διδσκων, στερον δ κα ργοις ποδεικνς, νκα τ σωτριον φστατο πθος, παρσχεν μν πογραμμν τος ταπεινος, κα μαρτωλος, κα ναξοις δολοις σου, δεσεις προσφρειν, ν αχνος κα γοντων κλσεσιν, πρ τν δων μαρτημτων, κα τν το λαο γνοημτων. Ατς ον, πολυλεε κα φιλνθρωπε, πκουσον μν, ν ν μρα πικαλεσμεθ σε ξαιρτως δ, ν τ μρ τατ τς Πεντηκοστς, ν , μετ τ ναληφθναι τν Κριον μν, ησον Χριστν ες τος ορανος, κα καθεσθναι ν δεξι σο το Θεο κα Πατρς, κατπεμψε τ γιον Πνεμα π τος γους ατο μαθητς κα ποστλους, κα κθισεν φ να καστον ατν κα πλσθησαν παντες τς κεντου χριτος ατο, κα λλησαν τραις γλσσαις τ μεγαλε σου, κα προεφτευσαν. Νν ον δεομνων πκουσον μν, κα μνσθητι μν τν ταπεινν, κα κατακρτων, κα πστρεψον τν αχμαλωσαν τν ψυχν μν, τν οκεαν συμπθειαν χων πρ μν πρεσβεουσαν. Δξαι μς προσππτοντς σοι, κα βοντας τ, μρτομεν. π σ περρφημεν κ μτρας, π γαστρς μητρς μν, Θες μν σ ε, λλ τι ξλιπον ν ματαιτητι α μραι μν, γεγυμνμεθα τς σς βοηθεας, στερμεθα π πσης πολογας. λλ θαρροντες τος οκτιρμος σου, κρζομεν· μαρτας νετητος μν, κα γνοας μ μνησθς, κα κ τν κρυφων μν καθρισον μς. Μ πορρψς μς ες καιρν γρως, ν τ κλεπειν τν σχν μν, μ γκαταλπς μς, πρν μς ες τν γν ποστρψαι, ξωσον πρς σ πιστρψαι, κα πρσχες μν ν εμενε κα χριτι. πιμτρησον τς νομας μν τος οκτιρμος σου, ντθες τν βυσσον τν οκτιρμν σου, τ πλθει τν πλημμελημτων μν. πβλεψον ξ ψους γου σου, Κριε, π τν λαν σου τν περιεσττα, κα πεκδεχμενον τ παρ σο πλοσιον λεος, πσκεψαι μς ν τ χρησττητ σου, σαι μς κ τς καταδυναστεας το Διαβλου, σφλισαι τν ζων μν τος γοις κα ερος νμοις σου. γγλ πιστ φλακι παρακατθου τν λαν σου, πντας μς συνγαγε ες τν Βασιλεαν σου, δς συγγνμην τος λπζουσιν π σ, φες ατος κα μν τ μαρτματα, καθρισον μς τ νεργε το γου σου Πνεματος, διλυσον τς καθ μν μηχανς το χθρο. |
| Κανν α», δ δ», τς Θεοτκου χος πλ. δ " Ερμς Εσακκοα, Κριε, τς οκονομας σου τ μυστριον, κατενησα τ ργα σου, κα δξασ σου τν Θετητα. Τν παθν μου τν τραχον, τν κυβερντην τεκοσα Κριον, κα τν κλδωνα κατενασον, τν μν πταισμτων, Θεονμφευτε. Εσπλαγχνας τν βυσσον, πικαλουμν τς σς παρσχου μοι, τν εσπλαγχνον κυσασα, κα Σωτρα πντων, τν μνοντων σε. πολαοντες, Πναγνε, τν σν δωρημτων εχαριστριον, ναμλπομεν φμνιον, ο γινσκοντς σε Θεομτορα. Ο λπδα κα στριγμα, κα τς σωτηρας τεχος κρδαντον, κεκτημνοι σε, Πανμνητε, δυσχερεας πσης, κλυτρομεθα. Κανν β», δ δ», το γου χος α " Ερμς «βδος κ τς ζης εσσα, κα νθος ξ ατς Χριστ, κ τς Παρθνου νεβλστησας, ξ ρους ανετς, κατασκου δασος, λθες σαρκωθες ξ πειρνδρου, υλος κα Θες, Δξ τ δυνμει σου, Κριε». Μστης τς Τριδος γεγονς, τ τατης κατελμπρυνας, τν οκουμνην πιγνσει σοφ, δογμτων μαρμαρυγς, ξαστρπτων σιε, τς σς κριβος διδασκαλας· ν μελετντες ε, πντες εσεβς νυμνομν σε. ρθρος εσεβεας φαεινς, κτνα τν τρισλιον, εσδεδεγμνος ξαντειλας, κα νκτα τν ζοφερν, δυσσεβν αρσεων, αγλ τν σοφν σου διδαγμτων, δωξας κα ψυχς, Πτερ τν πιστν κατεφαδρυνας. Νον τν περοσιον πηγν, το Λγου κα το Πνεματος, ξ δου θεολγ βροντ, Παμμκαρ θεολογν, εσεβς δδαξας, τοτο παρ’ ατς μεμυημνος, τς ντως θεαρχικς, κα τς ρχιφτου Θετητος. νλθες ες ρος ρετν, τν κτω μεθιστμενος, κα νεκρν ργων φιστμενος· κα πλκας χειρ Θεο, γεγραμμνας δγματα, τς σς κραιφνος θεολογας, δξω μυσταγωγ, τν περκοσμων Γρηγριε. Θεοτοκον Γνμ πρν πεσντα τν δμ, νστησας Πανμωμε, τν νυπστατον τεκοσα ζων, κ μτρας παρθενικς, γνισθεσης Πνεματι, κα πρς παθ κα θειοτραν κρατν τε φυγν, τοτον πανγαγες Δσποινα. Κανν γ», δ δ», τερος το γου χος α " Ερμς «Σν τ θαυμασ στς, ββακομ, π τς θεας φυλακς σου Γρηγριε, κα τν π μων Χερουβμ κατανοσας, τς παγκοσμου γγονας μυητς σωτηρας, ε κραυγζων, Κριε, δξα τ δυνμει σου». Τς πλησιφαες κα πλας Θεο ταξιαρχας κμιμομενος Πνσοφε, τ πρ τατας τας φρεσ περιπολεων, πρς τν βυθν κατεληφας, τν πρτατον στσιν, ντεθεν πλοτον φρων, νθρποις ναφαρετον. τν ο ληπτν εσδνας γνφον, κα ς κ πτρας παθρσας πσθια, συγκεκραμνην λικ λον φσιν, κα συγχτου μξεως, χρηματσας σημντωρ, Χριστο θερπον, τοτον τος δολοις φροις λεων. Θεοτοκον ρος νεδεχθης σ νοητν· θεν τμθη πορρτως ντιμος Λθος, λεπτνων ζοφερς πλνης εκνα, κα φωτισμ τς χριτος, καταυγζων τος πστει, ναβοντας· Κριε, δξ τ δυνμει σου. Καταβασα, χος γ« «κλυψεν ορανος, ρετ σου Χριστ· τς κιβωτο γρ προελθν,το γισματς σου, τς φθρου Μητρς, ν τ να τς δξης σου, φθης ς βρφος, γκαλοφορομενος, κα πληρθη τ πντα τς σς α νσεως». |
|
|
