| 154 Ερμς κα Καταβασα τς αδς το ναστασμου καννος, καθς κα Δοξαστικν τν Ανων το Πσχα. 158 ννοε τν ναν π τος δο ληστς πο εχαν συσταυρωθ μ τν Χριστ, ποος επε στν λλον ληστ: «Ο φοβ σ τν Θεν, τι ν τ ατ κρματι ε; Κα μες μν δικαως· ξια γρ ν πρξαμεν πολαμβνομεν· οτος δ οδν τοπον πραξε». (Βλ. Λουκ. 23:40–41). 163 Μγας Κανν εναι ποημα το γου νδρου Κρτης. Ψλλεται τμηματικ τς τσσερις πρτες μρες τς Α βδομδος τς Μεγλης Τεσσαρακοστς στ Μγα πδειπνο κα λκληρος τν Ε βδομδα στ Μγα πδειπνο τς Τετρτης στν ρθρο τς Πμπτης. 165 κολουθα διρκειας δκα λεπτν, πο περιλαμβνει εχαριστριες εχς μετ τν Θεα Μετληψη. 171 Ψαλμ. 103, 28. Ο στχοι π τ «νοξαντς σου τν χερα» ως τ τλος το Ψαλμο ψλλονται σ πανηγυρικς γρυπνες κα εναι γνωστο ς νοιξαντρια. 172 Προφανς Γροντας ναφρεται στ ερωπακ μουσικ ργανα, στ ποα νκει κα τ βιολ. δετερος χος εναι χχρωμα ντελς ξνο πρς τν ερωπακ μουσικ κα ποδδεται μνον π τ βιολ κα τ νατολτικα μουσικ ργανα, πως τ κανονκι τ οτι. 174 Ερμς κα Καταβασα τς ε δς το καννος τς ορτς τς ψσεως το Τιμου Σταυρο (14 Σεπτεμβρου). 176 Τσατμς (λξη τουρκικ): Λεπτς τοχος κατασκευασμνος μ δοκος, τν ποων τ δικενα συμπληρνονται μ πλνθους ξλινους πχεις κα πικαλπτονται μ σβεστοκοναμα. Γροντας μεταφορικ νομζει τσι τν θρακα μ τ πλευρ. 180 Ναπολων Ζρβας (ρτα 1891-θνα 1957): Πολιτικς κα στρατιωτικς, νας π τος σπουδαιτερους γωνιστς στν θνικ ντσταση ναντον τν Γερμανν. Πρς τ τλη τς Γερμανικς Κατοχς ο στρατιωτικς δυνμεις το Ζρβα λεγχαν τ μεγαλτερο μρος τς Ατωλοακαρνανας κα τς περου, που κα τ ρη Τζουμρκα. 181 Πρβλ. Πρτον τροπριον τς ε δς το προεορτου καννος τς ορτς τν Θεοφανεων, ποος ψλλεται στ πδειπνο τς 5ης ανουαρου. 183 ς εχαριστα στν Θε μπορε κανες ν λη τν Δοξολογα «Σο δξα πρπει...» ν κνη κομποσχονι λγοντας: «Δξα σοι, Θες μν, δξα σοι». 187 Στν γρυπνα τς ναστσεως σμφωνα μ τ Τυπικ «κροονται παντα», χτυπον δηλαδ συγχρνως λες ο καμπνες, τ σμαντρα κα τ τλαντα (χειροσμαντρα). Читать далее Источник: Λγοι ΣΤ " – Περ Προσευχς/σιος Πασιος ο γιος ορειβτης (Εζνεπδης). – Soroti. Thessaloniki : Μοναζουσν Ησυχαστριον «Ευαγγελιστς Ιωννης ο Θεολγος», 2012. - 137 p. Поделиться ссылкой на выделенное |
| Ο Κριος νοιζεται για μας. Εκπληρνει τις επιθυμες μας. Γνωρζει τις καρδις και τις ψυχς μας. Τακτοποιε τα πργματα που εναι καλ για εμς. Οπτε, οπλσου με ταπενωση και υπομον. ταν κποιος μαθανει να παζει βιολ, χρειζεται υπομον. τσι εναι και στην πνευματικ ζω: ο νθρωπος θλει μεν να πργμα, αλλ κνει κτι τελεως διαφορετικ, χι αυτ που θλει, λλα θλει ο νους του και τα συναισθματ του απαιτον κτι λλο. Αλλ δεν υπρχει λγος να απελπζεται κανες! Πρπει να υπομνει. Ας τα κνει λα λθος προς το παρν, ας μην καταφρνει αυτ που θλει και πως τα θλει, πρπει να προσπαθε, να μαθανει, να υπομνει. Ο Στραντιβρι δοκιμζει το βιολ. Πνακας χαρακτικς 19ου αινα. Πρπει να βιζει κανες τον εαυτ του για να τον βλει σε τξη. Πρπει να κοπισει και να αγωνιστε για χρη του Κυρου, να υπομνει την ποια δυσκολα και ταλαιπωρα στον αγνα που κνει με τον εαυτ του, με τα πθη του. πως χει λεχθε: « πομνων πμεινα τν Κριον, κα προσσχε μοι κα εσκουσε τς δεσες μου» (Ψαλ. 39:2). Χρειζεται να εμαστε υπομονετικο και να περιμνουμε το λεος του Θεο. Μην κλατε για μνα. Αφο εμαι μοναχς. δωσα υπσχεση να υπομνω κθε πκρα και μομφ, προσβολ και διωγμ, και ταν αυτ συμβανει, ταν υπομνω, ττε πρπει να χαρομαι: τσι γνεται πρξη η ακολουθα της κουρς. Δεν πρπει να απελπζεστε, και εσες χνετε δκρυα. γιος Λουκς (Βνο-Γιασεντσκι), Αρχιεπσκοπος Συμφερουπλεως: χετε πολλς θλψεις και εναι δσκολο να τις αντχετε. Σας ταλαιπωρον ασθνειες και ολιγοψυχετε. Ο Ησαας δεν εχε πει για τον Κρι μας τι εναι «νθρωπος ν πληγ ν κα εδς φρειν μαλακαν»; Στο κατ Λουκν Ευαγγλιο διαβζουμε ναν ιδιατερα σημαντικ λγο του Χριστο: «Ε ν τ πομον μν κτσασθε τς ψυχς μν» (Λκ. 21:19). Ω, Κρι μας, Κριε! Τι λες; ραγε, η σημασα της αρετς της υπομονς εναι τσο τερστια, τσο απραντη που μπορε ακμα και να σζει τις ψυχς μας; Αν, σμφωνα με τον λγο του Χριστο, η υπομον εναι τσο σωτρια, ττε μπορε να τοποθετηθε δπλα στη βασλισσα λων των αρετν: την ταπεινοφροσνη, δπλα στην πρατητα, και πρπει να εμβαθνουμε στο λγο του Κυρου για την υπομον. |
| Φωτογραφα: http://www.last.fm/, http://www.emahoymusicpublisher.com/ Το κορτσι με το νομα Εβουμπντρ, που σημανει «η πιο μορφη», γεννθηκε στις 13 Δεκεμβρου του 1923, στην πρωτεουσα της Αιθιοπας Αντς Αμπμπα. Αυτ η χρα εναι η μοναδικ στην Αφρικ που κατφερε να υπερασπιστε την ανεξαρτησα της και να μενει ανυπτακτη, χοντας αποκροσει τους Ιταλος κατακτητς επ εποχς Μουσολνι. Η οικογνει της ταν πολτεκνη και ανκε στην αριστοκρατα της πρωτεουσας. Οι γονες της εχαν αποκτσει Ευρωπακ μρφωση. Ο πατρας της ταν διπλωμτης και δμαρχος της πλης Γκοντρ, εν η μητρα της ταν μακριν συγγενς του Αιθοπα αυτοκρτορα Χαλ Σελασι του Α. Η Εβουμπντρ απκτησε το πρτο της βιολ ως δρο Χριστουγννων σε πολ μικρ ηλικα, ττε που μλις ταν σε θση να το κρατσει. Στην ηλικα των ξι την στειλαν σε ελβετικ σχολεο-οικοτροφεο για να παρακολουθσει μαθματα μουσικς τχνης και να εξοικειωθε με το βιολ. Η Εβουμπντρ ταν να απ τα πρτα παιδι της Αιθιοπας που εχαν πει στο εξωτερικ για να σπουδσουν. Στην Ελβετα παρακολοθησε συναυλα ενς τυφλο πιανστα που την συγκλνισε πολ. Εκε κουσε για πρτη φορ Μπαχ, Ντεμπυσ, Μπετβεν και παθιστηκε με τη μουσικ. Ταυτχρονα της λειπε πολ το σπτι, καθς λα γρω της ταν ξνα. «Η μοναξι μεγλωνε μαζ μου λες και ταν παιδικ μου φλη», – θα εκμυστηρευτε αργτερα, ταν μιλσει για τα χρνια αυτ της ξενιτις. Ο πλεμος ξι χρνια αργτερα η νεαρ Εβουμπντρ επιστρφει στην Αιθιοπα. Μπροστ της χει λη τη ζω, οι δικο της εναι καλ, αυτ κνει μεγαλπνοα σχδια και συνεχζει να απολαμβνει τη μουσικ. μως, δεν πγαν λα τσι πως τα ονειρευταν. Στην Αιθιοπα εισβαλαν τα ιταλικ στρατεματα με αρχηγ τον Μουσολνι, με την ναρξη του Β Ιταλο-Αιθιοπικο Πολμου (1935-1936). λους στην οικογνεια, ως κοντινος του αυτοκρτορα, τους θτουν πρτα υπ κατοκον κρτηση και αργτερα τους στλνουν σε στρατπεδο αιχμαλτων πολμου για δο χρνια. Πλον, εναι μηροι. Η Εβουμπντρ εναι δεκατριν χρονν. Βρσκεται σε κατσταση σοκ απ αυτ που διαδραματζονται και δεν την χει ο τπος. Κτι το φρικτ εχε εισβλει στη ζω της. Οι κατακτητς, στην προσπθει τους να σπσουν την αντσταση των Αιθιπων, προβανουν σε κτηνωδες προς τα παιδι, τις γυνακες και τους γρους, που δεν χουν ρια. Τα τρα μεγαλτερα αδλφια της σκοτθηκαν σε αυτν τον πλεμο. Η Εβουμπντρ μαθανει το να ργανο μετ το λλο, στε «να ενωθε με τη μουσικ» και αναζητει σε αυτν τη σωτηρα. Αργτερα, θα συνθσει στη μνμη των αδελφν της τη συγκλονιστικ μουσικ «Μπαλντα για τις Ψυχς». |
| – Βλντιμιρ Αλεξντροβιτς, ξρω τι αρχικ σπουδσατε στο τμμα σνθεσης και μνο μετ περσατε στο τμμα διεθυνσης χορωδας. χετε συνθσει δικ σας ργα; – Ναι, φυσικ, γραψα πολλ. Αλλ, παρλληλα με αυτ, «τρεχε» και κτι λλο. Και κποια στιγμ, λες αυτς οι κοσμικς συνθσεις μο φαινντουσαν μη ενδιαφρουσες πλον. Συνθεσα να ργο για βιολ, βιολοντσλο, πινο και πντε ανδρικς φωνς, το ονμασα Εξομολγηση – αυτ ταν ουσιαστικ και το τελευταο μου κοσμικ ργο. Παρ’ λα αυτ, αυτ το ργο ταν δη στεν συνδεδεμνο με τα θρησκευτικ μου συναισθματα. Μετ απ αυτ ρχισα να συνθτω εκκλησιαστικ μουσικ. Δεν μπορ να πω τι χω συνθσει πολλ ργα σε αυτν τον τομα, αλλ κποια απ αυτ χουν ερμηνευτε και ηχογραφηθε σε δσκο. – Και πτε εμφανστηκαν αυτ ακριβς τα θρησκευτικ συναισθματα; – Πολ ενδιαφρουσα ερτηση. Βαπτστηκα σε ηλικα δο ετν, αλλ μνο στην ηλικα των 11 πρασα το κατφλι του ναο – στην Τασκνδη. Η μητρα μου συνειδητοποησε τι πρπει να με «κουβαλει» μαζ με τον μικρτερο αδερφ μου στην εκκλησα – τσι κι γινε. Θυμμαι τι δεν μου ρεσε αυτ – μσα μου μιλοσε ακμη το πνεμα της αντδρασης. Δεν μου ρεσε το γεγονς τι αυτ γινταν με το ζρι. Αλλ πρασαν τα χρνια, η μητρα μου εχε φγει απ τη ζω, και συνειδητοποησα τι αν δεν ταν αυτ, δεν ξρω καν σε ποια θρησκεα θα εχαν προσανατολιστε τα θρησκευτικ μου συναισθματα... Ξεκνησα συνειδητ να πηγανω στην εκκλησα μετ τον θνατο της μητρας μου. Ακολοθησε μια περοδος «παγματος», η οποα συνπεσε με την περοδο της στρατιωτικς μου θητεας. ταν επστρεψα απ τον στρατ, γνωρστηκα με τη μλλουσα σζυγ μου και μαζ ξεκινσαμε να πορευμαστε την οδ της Εκκλησας. Στην αρχ, στην Εκκλησα των Αγων Πντων στο Κρσνοε Σλο, ο πρωτοπρεσβτερος Αρτμι Βλαντμιροφ γινε ο εξομολογητς μας και αυτς και μας πντρεψε. Και ταν ρθα στο Μετχι, γινα χορρχης και ανπτυξα μια βαθι εσωτερικ σχση με τον Βλαντκα Λνγκιν, ο οποος ασχολιταν με την πνευματικ μου παιδεα, καθς και με τον Εκκλησιασμ μου. |
| Εμες μως, αν και εμαστε αμαρτωλο, κνουμε το αντθετο, σαν υποκριτς. Πρπει να προσχουμε να μην παρεξηγομε εκολα και νομζουμε πς ,τι κνουν οι λλοι εναι κακ. – Γροντα, αναφερθκατε στην δημοσιοποηση των ηθικν παραπτωμτων. λλου εδους αμαρτες αρρωστημνες καταστσεις χρειζεται σε μερικς περιπτσεις να γνωστοποιονται; – Κοταξε να σο π. Εγ το κνω αυτ σε μερικος γνωστος. Βλπω π.χ. κποιον να κνη μια αταξα και να σκανδαλζη και τους λλους. Του λω μι, πντε, δκα, εκοσι, τριντα φορς να διορθωθ, αλλ αυτς δεν διορθνεται. Δεν χει μως δικαωμα να συνεχζη μια αταξα μετ απ επανειλημμνες υποδεξεις, γιατ παρασρονται και οι λλοι και τον μιμονται. Το κακ, βλπεις, μπορον εκολα να το μιμηθον οι νθρωποι, χι μως και το καλ. Γι» αυτ αναγκζομαι στερα να το πω και σε λλους που βλπουν την αταξα αυτ, για να τους προφυλξω. ταν δηλαδ λω «αυτ που κνει ο τδε δεν με αναπαει», δεν το λω για να κατακρνω – αφο το χω πει πεντακσιες φορς στον διο –, αλλ γιατ οι λλοι που βλπουν το κουσορι του επηρεζονται, το μιμονται και μλιστα λνε: «Αφο ο Γροντας Πασιος δεν του λει τποτε, ρα εναι καλ». Αν δεν πω τον λογισμ μου, τι δεν με αναπαει αυτ η κατσταση, δνω την εντπωση τι το ευλογ, τι και εγ αναπαομαι σ αυτν την κατσταση. τσι καταστρφεται το σνολο, γιατ μπορε να νομσουν τι εναι σωστ η τακτικ του λλου και να την εφαρμσουν· και τ βγανει μετ; Νομζουν εν τω μεταξ τι δεν το χω πει στον διο. Δεν ξρουν τι με σκασε ο λλος τσον καιρ. χουμε και τον διβολο που λει: «Δεν πειρζει και να το κνης. Βλπεις, και ο λλος το κνει και ο Γροντας Πασιος δεν του λει τποτε». Γι αυτ, ταν βλπω τι κποιος συνεχζει το τυπικ του κνοντας μια αταξα, εν του χω πει να την διορθση, μετ λω πνω σε μια συζτηση σ ποιον τον γνωρζει «αυτ που κνει ο τδε δεν με αναπαει», για να τον προφυλξω και να μη βλαφθ. Αυτ δεν εναι κατκριση. Να μην τα μπλκουμε τα πργματα. στερα μερικο ρχονται και λνε: «Γιατ το επες στον λλο; ταν απρρητο». «Τ απρρητο; του λω. Το επα χλιες φορς σ εσνα και δεν διορθθηκες. Δεν χεις δικαωμα να βλψης και τους λλους που θα νομζουν τι εγ συμφων με αυτν την κατσταση». Ακμα αυτ λειψε να μην το π, αφο κνει ζημι στους λλους! Ιδως ταν ρχεται να παιδ απ μια οικογνεια που την γνωρζω και βλπω τι με την τακτικ του καταστρφει την οικογνεια, του λω: «Κοταξε, αν δεν διορθωθς, θα το πω στην μητρα σου. Δεν χεις δικαωμα εσ να ρχεσαι σ εμνα να μου το λς και πλι να συνεχζης το βιολ σου. Θα το πω στην μνα σου, για να προφυλξω την οικογνει σας». ταν χη κανες μετνοια, καλ. Αλλ, ταν συνεχζη την τακτικ του, πρπει να μιλσω· χω ευθνη. Κεφλαιο 4 – Ενργειες με σνεση και αγπη |
| Επσκοπος Τρα και Τιουκλινσκ, Σαββτιι (Ζαγκρεμπλνιι) Πρπει να τος υπενθυμσουμε τι η αγπη για τον αθλητισμ, για παρδειγμα, εμφανζεται ταν κποιος εναι δη επαρκς προπονημνος. Το διο και με τις σπουδς, με την επιστμη, με την τχνη. Εν κνεις επιμελς την εργασα σας στο σπτι, αν πηγανεις στο μθημα με ασθημα χαρς, ττε και ο δσκαλος θα σο φανεται καλς, κι αυτ απ κθε ποψη (κι αυτο που δεν θλουν να μετανοσουν κι αρχζουν να συκοφαντον τους ιερες και την Επισκοπ, δεν κνουν τποτε λλο απ το να δεχνουν την δικ τους εσωτερικ αμλεια, αδρνεια και τεμπελι). τσι και το εργαστριο τς Χημεας θα σε «τραβει», ταν, χοντας βρει τις σωστς αναλογες, πετυχανουν τα πειρματ σου. Το διο και στο πινο – θα τα καταφρεις με τις études, μνο με την πολωρη εξσκηση πνω σε αυτ το «πληκτρολγιο-ζβρα» που βγζει χους. – Κποτε ρωτσαν τον Μστισλβ Ροστροπβιτς: " Πς να μθει κανες να παζει; " , για να λβουν ως απντηση: " Πατντας τα πλκτρα. " – « Αμαρτα » στα ελληνικ σημανει «αστοχα». Μπορομε να πετχουμε τον στχο, αλλ μπορε να μην αρκε η εμπειρα. Αν, γι παρδειγμα, δεν μπκε κανες καν στον κπο να εξοικειωθε με τος καννες αυτο του παιχνιδιο που «παθλο» εναι η αινια ζω. Το Ευαγγλιο το διαβζουμε; Τουλχιστον το συντομτερο απ λα, γραμμνο για ναν νεαρ σαν κι εσνα - αυτ το Μρκου; Στην πνευματικ ζω, η χαρ ρχεται επσης με πολλ προσπθεια. Κι η ικαντητα, με την εμπειρα. Πρπει να μαθανουμε και να δοκιμζουμε. Με το που τελεισαμε με την εκπλρωση μιας εντολς, να περσουμε στην επμενη… - και ββαια, δεν παρατμε το βιολ, την πρτη φορ που το παρνουμε στα χρια μας και βγζει μια λαλι σαν το «κκορα» (ΣτΜ: να «τσιρζει»), τσι δεν εναι; Στο Ευαγγλιο, ο κκορας εναι σμβολο μετνοιας (βλ. κατ Ματθαο, 26:75). Η λξη «Μετνοια» στα ελληνικ σημανει την " αλλαγ σκψης " . Τα παιδι γελον ταν ο δσκαλος τους επιστρφει τα διορθωμνα τετρδι τους και, αντ για αξιολγηση, βλπουν να « см. », κι αυτ αποκρυπτογραφον αυτ τη συντομογραφα ως: «λλαξε τα μυαλ σου» (ΣτΜ: στην ρωσικ, «λλαξε τα μυαλ σου» εναι «smen i mozg i » και η συντομογραφα το δασκλου εναι « sm », smotr i l, το οποο σημανει « το εδα/λεγξα »). Αυτ εναι που οι διοι καλον «μετνοια»! πως ταν ο απστολος Παλος απευθυνμενος στους Αθηναους σημεωνε τι ταν «ιδιατερα θρσκοι» ( βλ. Πρξεις, 17:22 [ΣτM: δεισιδαιμονεστρους]), τσι και στα παιδι πρπει να δσουμε να καταλβουν τι χουν δη συνειδητοποισει κτι σε ,τι αφορ στο πιο σημαντικ λων των πνευματικν ργων. πως και με λα τα λλα: ο κσμος τς εκκλησας εναι ο πιο συγκλονιστικς, αλλ ταυτχρονα νας κσμος προσβσιμος σε αυτος. |
| – Γροντα, πς θα φγη η μεγλη ιδα που χω για τον εαυτ μου; – Αν στραφς μσα σου και γνωρσης τον εαυτ σου, θα δς τση ασχμια, που θα σιχαθς τον εαυτ σου. Αν ο νθρωπος δεν γνωρση τον εαυτ του για να ταπεινωθ φυσιολογικ, η ταπενωση δεν μπορε να του γνη κατσταση, για να παραμνη μσα του η θεα Χρις. Ττε εναι σε θση ο διβολος να του φη λα τα χρνια της ζως του – ακμη και τα χρνια του Μαθουσλα να του δση ο Θες –, παζοντας το παιχνδι της κολοκυθις. Δηλαδ μια θα του φρνη ο διβολος τον λογισμ τι κτι εναι, μια θα φρνη αυτς ναν ταπειν λογισμ τι δεν εναι τποτε· μια ο διβολος, μια ο νθρωπος, μια θα κερδζη ο νας μια ο λλος, και θα συνεχζεται το διο βιολ. – Βλπω, Γροντα, τι λες οι αδελφς με χουν ξεπερσει στην αρετ, ακμη και οι νετερες. – Αφο δεν ταπεινθηκες μνη σου, ταπεινθηκες απ τους λλους. Ξρεις τ κνουν, ταν θλουν να στελουν ναν πραυλο στο διστημα; Μετρον κατεβανοντας απ τους μεγλους αριθμος στους μικρος: «δκα, εννι, οκτ, επτ..., να, μηδν!». Μλις φθσουν στο μηδν, εκτοξεεται. τσι κι εσ, τρα που φθασες στο μηδν, θα εκτοξευθς και θα πς ψηλ. Εσ φυσικ δεν σποδασες; – Να, Γροντα. – Τρα λοιπν εναι καιρς να μθης και την φυσικ της μεταφυσικς, για να γνωρσης πς θα γνη η πνευματικ δισπαση του ατμου σου. – Πς θα γνη, Γροντα; – ταν ασχοληθς με το «τομ σου» και γνωρσης τον εαυτ σου, θα ταπεινωθς και ττε θα γνη η πνευματικ δισπαση του ατμου σου, θα βγ η πνευματικ ενργεια και θα πεταχτς στο ...διστημα. Μνον τσι θα μπορσης να μπς στην πνευματικ τροχι· διαφορετικ θα παραμνης στην κοσμικ τροχι. Σε τποτε δεν ωφελε να ερευνση κανες λον τον κσμο, αν δεν χη ερευνσει τον δικ του κσμο. Αν γνωρση πρτα τον εσωτερικ του κσμο, δηλαδ τον εαυτ του, το τομ του, εκολα μετ γνωρζει χι μνον την γη αλλ και το διστημα. ταν ο νθρωπος γνωρση το τομ του, ττε γνεται αυτομτως και η δισπαση του ατμου του και κινεται πλον στην πνευματικ τροχι ξω απ την λξη της γς, ξω απ την λξη του κσμου. Εν ζη στην γη ως νθρωπος, ζη δχως να τον λκη η αμαρτα και γενικ οι επιθυμες του κσμου. |
| Και αν λο αυτ το φαγοπτι συνοδευτε και με λαχταριστ επιδρπιο, ας πομε φρουλες με σαντιγ, τιραμισο, τσιζκικ τουλχιστον μισ ντουζνα προφιτερλ, ε, ττε γνομαι κι εγ σωστς γγελος: ακμα κι αν σπσετε το πιτο απ αυτ τα προφιτερλ στο κεφλι μου, το μνο που θα κνω εναι να γνψω με κατανηση και να ανταποδσω με νυσταγμνο χαμγελο. Και δεν θα φω κανναν – οτε φλο οτε εχθρ. Αν, μως, για μερικς μρες θα τρω νηστσιμη σοπα απ ξινολχανο και αλδωτες παττες με μαρο ψωμ.... Ττε κρατηθετε, αγαπητο μου φλοι και αξιτιμοι εχθρο μου! Σας υπσχομαι τι θα εναι πολ διασκεδαστικ. Δεν θα σας φω, φυσικ. Αλλ απ μσα μου θα βγανουν ττοια πργματα, θα γνω τσο ευλωτος και ευασθητος ακμα και στην παραμικρ ενχληση που εναι προτιμτερο να με αποφεγετε και να προσπαθετε να μην με κοιττε στα μτια. Και εδ γνεται αμσως ξεκθαρο τι εμαι και πσο λεπτ και εθραυστο εναι το επστρωμα του δικο μου χριστιανισμο πνω στο σκοτειν βθος των παθν και των αμαρτωλν μου τσεων. ταν η κοιλι σου εναι γεμτη, ετε λες το «Κριε, ελησον» σαρντα φορς διακσιες σαρντα, το αποτλεσμα θα εναι περπου το διο: με ασθημα βαθις ικανοποησης συνειδητοποιες τι δωσες τα του Θεο στον Θε και συνεχζεις και πλι το βιολ σου. μως, ταν βλπεις με τα δια σου τα μτια τι μλις μια εβδομδα νηστεας σε κνει μισνθρωπο και νευρασθενικ, ττε αυτ τα συνηθισμνα λγια της πιο σντομης χριστιανικς προσευχς θα ακογονται πολ διαφορετικ. Αν θλεις να αφσεις τη δναμη του Θεο να δρσει μσα σου, αποδυνμωσε τον εαυτ σου με τη νηστεα και κατανησε την αδυναμα σου μπροστ στα δικ σου αναδυμενα πθη που τις λλες μρες απλς τα κατευνζεις με νστιμο και θερμιδοφρο φαγητ. Μνο ττε θα γνει σαφς τι, με δειο στομχι στη διρκεια της Σαρακοστς, το «να μην τρνε ο νας τον λλον», οι πιστο το μπορον μνο με το λεος του Θεο. Και αυτ το λεος αποκαλπτεται εκε που βλπεις τη δικ σου αδυναμα και που με τρμο μπροστ σε αυτ τη θα φωνζεις το «Κριε, ελησον»! |
| Μρφου: " " Αν η Ελλδα ακουμπσει στους σγχρονους Αγους δεν χει ανγκη κανναν " " Μητροπολτης Μρφου κ. Νεφυτος συνομιλε μ τν δημοσιογρφο Πασχλη Καμρα γι τος σγχρονους γους πο γνρισε, τν κκλησα, τ γιο ρος, τν προφητικ λγο τν γων, τ γεωπολιτικ κα τς ξελξεις στν ερτερη περιοχ τς νατολικς Μεσογεου, τ πρσφατα γεγοντα στν Τουρκα, τ Οκρανικ, τ Κουρδικ, τν πιδημα το κορωνοο, τ μβλια κα τος σχεδιασμος τν νθρπων τς «νας τξης πραγμτων», λλ κα τ δναμη τς ρθδοξης πστης κα τς προσευχς πρς τν Τριαδικ Θε… Βιολ παζει Χριστδωρος Μνσωνος Romfea.gr 4/8/2021 Βαθμολογα: 10 Ψφοι: 2 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΤΥΑ |
| Ο κσμος θλει να αμαρτνη και θλει τον Θε καλ. Αυτς να μας συγχωρη και εμες να αμαρτνουμε. Εμες δηλαδ να κνουμε ,τι θλουμε και Εκενος να μας συγχωρη. Να μας συγχωρη συνχεια και εμες το βιολ μας. Οι νθρωποι δεν πιστεουν, γι» αυτ ορμον στην αμαρτα. λο το κακ απ " κει ξεκινει, απ την απιστα. Δεν πιστεουν στην λλη ζω, ποτε δεν υπολογζουν τποτε. Αδικον, εγκαταλεπουν τα παιδι τους... Γνονται πργματα..., σοβαρς αμαρτες. Οτε οι γιοι Πατρες χουν προβλψει ττοιες αμαρτες στους Ιερος Καννες – πως για τα Σδομα και Γμορρα εχε πει ο Θες: «Δεν πιτεω να γνωνται ττοιες αμαρτες, να πω να δ!» 19 . Αν δεν μετανοσουν οι νθρωποι, αν δεν επιστρψουν στον Θε, χνουν την αινια ζω. Πρπει να βοηθηθ ο νθρωπος να νιση το βαθτερο νημα της ζως, να συνλθη, για να νιση την θεα παρηγορι. Σκοπς εναι να ανεβ πνευματικ ο νθρωπος, χι απλς να μην αμαρτνη. Κεφλαιο 2 – Στις μρες μας ο διβολος αλωνζει Με την αμαρτα δνουμε δικαιματα στον πειρασμ Πολς δαιμονισμς υπρχει σμερα στον κσμο. Ο διβολος αλωνζει, γιατ οι σημερινο νθρωποι του χουν δσει πολλ δικαιματα και δχονται δαιμονικς επιδρσεις φοβερς. λεγε νας πολ σωστ: «Ο διβολος παλι ασχολετο με τους ανθρπους, τρα δεν ασχολεται! Τους βαλε στον δρμο και τους λει: «ρα καλ!». και τραβνε οι νθρωποι!». Εναι φοβερ! Βλπετε, τα δαιμνια στην χρα των Γαδαρηνν 20 , για να πνε στα γουρονια, ζτησαν δεια απ τον Χριστ, γιατ τα γουρονια δεν εχαν δσει δικαωμα στον διβολο και αυτς δεν εχε δικαωμα να μπ σ αυτ. Ο Χριστς επτρεψε να μπ, για να τιμωρηθον οι Ισραηλτες, επειδ απαγορευταν να τρνε χοιριν κρας. – Γροντα, εναι μερικο που λνε τι δεν υπρχει διβολος. – Να, κι εμνα μου επε κποιος: «Να βγλης απ την γαλλικ μετφραση του βιβλου «Ο γιος Αρσνιος ο Καππαδκης» αυτ που αναφρονται στους δαιμονισμνους, γιατ οι Ευρωπαοι δεν θα τα καταλβουν. Δεν πιστεουν τι υπρχει διαβολος»! Τα εξηγον, βλπεις, λα με την ψυχολογα. Αν πγαιναν εκενους τους δαιμονισμνους του Ευαγγελου στους ψυχιτρους, θα τους τραζαν στα ηλεκτροσκ! Ο Χριστς χει αφαιρσει απ τον διβολο το δικαωμα να κνη κακ. Μνον αν του δση ο νθρωπος δικαιματα, μπορε να κνη κακ. ταν δεν συμμετχη κανες στα Μυστρια της Εκκλησας, δνει δικαιματα στον πειρασμ και δχεται μα επδραση δαιμονικ. |
|
|
