| Ο Κριος νοιζεται για μας. Εκπληρνει τις επιθυμες μας. Γνωρζει τις καρδις και τις ψυχς μας. Τακτοποιε τα πργματα που εναι καλ για εμς. Οπτε, οπλσου με ταπενωση και υπομον. ταν κποιος μαθανει να παζει βιολ, χρειζεται υπομον. τσι εναι και στην πνευματικ ζω: ο νθρωπος θλει μεν να πργμα, αλλ κνει κτι τελεως διαφορετικ, χι αυτ που θλει, λλα θλει ο νους του και τα συναισθματ του απαιτον κτι λλο. Αλλ δεν υπρχει λγος να απελπζεται κανες! Πρπει να υπομνει. Ας τα κνει λα λθος προς το παρν, ας μην καταφρνει αυτ που θλει και πως τα θλει, πρπει να προσπαθε, να μαθανει, να υπομνει. Ο Στραντιβρι δοκιμζει το βιολ. Πνακας χαρακτικς 19ου αινα. Πρπει να βιζει κανες τον εαυτ του για να τον βλει σε τξη. Πρπει να κοπισει και να αγωνιστε για χρη του Κυρου, να υπομνει την ποια δυσκολα και ταλαιπωρα στον αγνα που κνει με τον εαυτ του, με τα πθη του. πως χει λεχθε: « πομνων πμεινα τν Κριον, κα προσσχε μοι κα εσκουσε τς δεσες μου» (Ψαλ. 39:2). Χρειζεται να εμαστε υπομονετικο και να περιμνουμε το λεος του Θεο. Μην κλατε για μνα. Αφο εμαι μοναχς. δωσα υπσχεση να υπομνω κθε πκρα και μομφ, προσβολ και διωγμ, και ταν αυτ συμβανει, ταν υπομνω, ττε πρπει να χαρομαι: τσι γνεται πρξη η ακολουθα της κουρς. Δεν πρπει να απελπζεστε, και εσες χνετε δκρυα. γιος Λουκς (Βνο-Γιασεντσκι), Αρχιεπσκοπος Συμφερουπλεως: χετε πολλς θλψεις και εναι δσκολο να τις αντχετε. Σας ταλαιπωρον ασθνειες και ολιγοψυχετε. Ο Ησαας δεν εχε πει για τον Κρι μας τι εναι «νθρωπος ν πληγ ν κα εδς φρειν μαλακαν»; Στο κατ Λουκν Ευαγγλιο διαβζουμε ναν ιδιατερα σημαντικ λγο του Χριστο: «Ε ν τ πομον μν κτσασθε τς ψυχς μν» (Λκ. 21:19). Ω, Κρι μας, Κριε! Τι λες; ραγε, η σημασα της αρετς της υπομονς εναι τσο τερστια, τσο απραντη που μπορε ακμα και να σζει τις ψυχς μας; Αν, σμφωνα με τον λγο του Χριστο, η υπομον εναι τσο σωτρια, ττε μπορε να τοποθετηθε δπλα στη βασλισσα λων των αρετν: την ταπεινοφροσνη, δπλα στην πρατητα, και πρπει να εμβαθνουμε στο λγο του Κυρου για την υπομον. |
| Ο πιανστας και δσκαλος, Ολγκ Βινστιν, μαζ με τους μαθητς του και την παλαιτερη των παιδαγωγν του Ιδρματος Μουσικς Ν. Α. Rimsky – Korsakov Σβετλνα Καρζνα, επισκφθηκαν το Μοναστρι των Σπηλαων του Πσκοφ, για να οργανσουν για τα παιδι του καλλιτεχνικο – χορωδιακο γκρουπ της Μονς μια " βραδι Rachmaninov " . Την παραμον της 70ης επετεου απ τον θνατο του Σεργκι Ραχμνινοφ, ρθαμε σ’ επικοινωνα με τον Ολγκ στην Πετροπολη και του θσαμε μερικς ερωτσεις. Σεργκι Ραχμνινοφ – Μιλστε μας για τις εντυπσεις σας απ την επσκεψη στο μοναστρι των Σπηλαων του Πσκοφ. – Αυτ το μρος εναι σγουρα κτι το ασυνθιστο, κτι που απχει πολ απ αυτν την καθημεριντητα, στην οποα εμαστε βυθισμνοι λοι εμες, που ζομε στις μεγλες πλεις και δεν παρατηρομε μερικ σημαντικ πρματα. Τα σπλαια εναι εντυπωσιακ – ειδικ την πρτη φορ που τα επισκπτεται κανες. Φυσικ και διβασα μερικ πργματα για το μοναστρι πριν απ το ταξδι – τσο στο Διαδκτυο σο και στο βιβλο " Σχεδν γιοι " . Αλλ λλο να τ’ ακος και λλο να τα βλπεις με τα δια σου τα μτια, η πραγματικτητα υπερβανει κθε προσδοκα. – Παξατε μουσικ στα παιδι. Τι κομμτια παξατε και πσο κατανοητ ταν η μουσικ του Ραχμνινοφ για τα παιδι; – Στην πραγματικτητα, το πργραμμα ταν για ενλικους. Περιλμβανε το «Μινιατορες» του Σεργκι Βασλιεβιτς Ραχμνινοφ, που εναι μια συλλογ ποικλων πρελουδων, επσης εχαμε και τα ργα της νετητας «Πασχαλι», «Ελεγεα», και απ μεγλα ργα του, το 1 ο μρος απ το Τρτο Κοντσρτο για Πινο, το οποο ερμνευσε νας απφοιτος σπουδαστς μου. τσι, το μουσικ μας πργραμμα δεν περιλμβανε μνο «hits», αλλ και ργα τραγικ, με βθος. σο για το πς παξαμε, πς γινε αντιληπτ η μουσικ που παξαμε, λα πγαν πολ καλ. πρεπε να παξω σε διαφορετικς περιστσεις – για παρδειγμα σε φιλανθρωπικς συναυλες για παιδι απ ορφανοτροφεα και παιδι που δεν ξεραν καν τι εναι το πινο και τι το βιολ. Τα παιδι, για τα οποα παξαμε αυτν τη φορ, ταν πολ προετοιμασμνα και κουγαν με μεγλη προσοχ. |
| Сети богословия Тема недели: Почитание мощей в православии Статья Статья Статья Статья Статья Статья Статья Статья Статья Статья Мнение Мнение Статья Статья Статья Новые материалы 1 января Иларион (Алфеев), митр. Профессиональные интересы: Церковь и государство, Сравнительное богословие, Догматическое богословие, Патрология, История Древней Церкви, Миссия Церкви, Социальное служение, Богословие, Монастыри и монашество, Религия и мир Краткая биографическая справка: Ο Μητροπολτης Ιλαρων (κατ κσμο Γρηγριος Ουαλργιεβιτς Αλφεφ) γεννθηκε στις 24 Ιουλου 1966 στη Μσχα. Απ το 1973 ως το 1984 σποδασε βιολ και σνθεση στο δευτεροβθμιο ειδικ μουσικ σχολεο Γκνσινυ της Μσχας. Σε ηλικα 15 ετν χειροθετθηκε αναγνστης και διακνησε στον Ιερ Να των Εγκαινων της Αναστσεως στο Ουσπνσκυ-Βρζεκ της Μσχας. Απ το 1983 ταν υποδικονος του μητροπολτη Βολοκολμσκ και Γιοργιεφ Πιτιρμ (Νετσεφ) και εργστηκε ως κτακτος υπλληλος του Εκδοτικο Τμματος του Πατριαρχεου Μσχας. Το 1984, μετ την περτωση των εγκυκλων σπουδν του, γρφτηκε στη Σχολ Σνθεσης του Ωδεου της Μσχας. Απ το 1984 ως το 1986 υπηρτησε στο στρατ. Τον Ιανουριο του 1987 εγκατλειψε με δικ του πρωτοβουλα τις σπουδς στο Ωδεο της Μσχας για να προσλθει ως δκιμος μοναχς στην Ιερ Μον του Αγου Πνεματος στη Βλνα (Λιθουανας). Στις 19 Ιουνου του 1987 εκρη μοναχς μετανομαζμενος Ιλαρωνας προς τιμ του Αγου Ιλαρωνα του Νου (ημρα μνμης στις 6(19) Ιουνου) στο Καθολικ της Μονς και στις 21 Ιουνου χειροτονθηκε δικονος απ τον Αρχιεπσκοπο Βλνας και Λιθουανας Βικτωρνο. Στις 19 Αυγοστου του 1987 με την ευλογα του Αρχιεπισκπου Βικτωρνου χειροτονθηκε ιερομναχος απ τον επσκοπο Ουφς και Στερλιταμκ Ανατλιο (νυν Αρχιεπσκοπο Κερτς) στο Καθεδρικ Να της Κοιμσεως Θεοτκου της Βλνας. Απ το 1988 ως 1990 υπηρτησε Προστμενος Ιερν Ναν της πλεως Τελσι, των χωριν Κολανγιι και Τιτουβενι της επαρχας Βλνας και Λιθουανας. Το 1990 διορσθηκε Προστμενος του Καθεδρικο Ναο Ευαγγελστριας της πλεως Κουνας. |
| Μρφου: " " Αν η Ελλδα ακουμπσει στους σγχρονους Αγους δεν χει ανγκη κανναν " " Μητροπολτης Μρφου κ. Νεφυτος συνομιλε μ τν δημοσιογρφο Πασχλη Καμρα γι τος σγχρονους γους πο γνρισε, τν κκλησα, τ γιο ρος, τν προφητικ λγο τν γων, τ γεωπολιτικ κα τς ξελξεις στν ερτερη περιοχ τς νατολικς Μεσογεου, τ πρσφατα γεγοντα στν Τουρκα, τ Οκρανικ, τ Κουρδικ, τν πιδημα το κορωνοο, τ μβλια κα τος σχεδιασμος τν νθρπων τς «νας τξης πραγμτων», λλ κα τ δναμη τς ρθδοξης πστης κα τς προσευχς πρς τν Τριαδικ Θε… Βιολ παζει Χριστδωρος Μνσωνος Romfea.gr 4/8/2021 ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΤΥΑ |
| – Βλντιμιρ Αλεξντροβιτς, ξρω τι αρχικ σπουδσατε στο τμμα σνθεσης και μνο μετ περσατε στο τμμα διεθυνσης χορωδας. χετε συνθσει δικ σας ργα; – Ναι, φυσικ, γραψα πολλ. Αλλ, παρλληλα με αυτ, «τρεχε» και κτι λλο. Και κποια στιγμ, λες αυτς οι κοσμικς συνθσεις μο φαινντουσαν μη ενδιαφρουσες πλον. Συνθεσα να ργο για βιολ, βιολοντσλο, πινο και πντε ανδρικς φωνς, το ονμασα Εξομολγηση – αυτ ταν ουσιαστικ και το τελευταο μου κοσμικ ργο. Παρ’ λα αυτ, αυτ το ργο ταν δη στεν συνδεδεμνο με τα θρησκευτικ μου συναισθματα. Μετ απ αυτ ρχισα να συνθτω εκκλησιαστικ μουσικ. Δεν μπορ να πω τι χω συνθσει πολλ ργα σε αυτν τον τομα, αλλ κποια απ αυτ χουν ερμηνευτε και ηχογραφηθε σε δσκο. – Και πτε εμφανστηκαν αυτ ακριβς τα θρησκευτικ συναισθματα; – Πολ ενδιαφρουσα ερτηση. Βαπτστηκα σε ηλικα δο ετν, αλλ μνο στην ηλικα των 11 πρασα το κατφλι του ναο – στην Τασκνδη. Η μητρα μου συνειδητοποησε τι πρπει να με «κουβαλει» μαζ με τον μικρτερο αδερφ μου στην εκκλησα – τσι κι γινε. Θυμμαι τι δεν μου ρεσε αυτ – μσα μου μιλοσε ακμη το πνεμα της αντδρασης. Δεν μου ρεσε το γεγονς τι αυτ γινταν με το ζρι. Αλλ πρασαν τα χρνια, η μητρα μου εχε φγει απ τη ζω, και συνειδητοποησα τι αν δεν ταν αυτ, δεν ξρω καν σε ποια θρησκεα θα εχαν προσανατολιστε τα θρησκευτικ μου συναισθματα... Ξεκνησα συνειδητ να πηγανω στην εκκλησα μετ τον θνατο της μητρας μου. Ακολοθησε μια περοδος «παγματος», η οποα συνπεσε με την περοδο της στρατιωτικς μου θητεας. ταν επστρεψα απ τον στρατ, γνωρστηκα με τη μλλουσα σζυγ μου και μαζ ξεκινσαμε να πορευμαστε την οδ της Εκκλησας. Στην αρχ, στην Εκκλησα των Αγων Πντων στο Κρσνοε Σλο, ο πρωτοπρεσβτερος Αρτμι Βλαντμιροφ γινε ο εξομολογητς μας και αυτς και μας πντρεψε. Και ταν ρθα στο Μετχι, γινα χορρχης και ανπτυξα μια βαθι εσωτερικ σχση με τον Βλαντκα Λνγκιν, ο οποος ασχολιταν με την πνευματικ μου παιδεα, καθς και με τον Εκκλησιασμ μου. |
| Και αν λο αυτ το φαγοπτι συνοδευτε και με λαχταριστ επιδρπιο, ας πομε φρουλες με σαντιγ, τιραμισο, τσιζκικ τουλχιστον μισ ντουζνα προφιτερλ, ε, ττε γνομαι κι εγ σωστς γγελος: ακμα κι αν σπσετε το πιτο απ αυτ τα προφιτερλ στο κεφλι μου, το μνο που θα κνω εναι να γνψω με κατανηση και να ανταποδσω με νυσταγμνο χαμγελο. Και δεν θα φω κανναν – οτε φλο οτε εχθρ. Αν, μως, για μερικς μρες θα τρω νηστσιμη σοπα απ ξινολχανο και αλδωτες παττες με μαρο ψωμ.... Ττε κρατηθετε, αγαπητο μου φλοι και αξιτιμοι εχθρο μου! Σας υπσχομαι τι θα εναι πολ διασκεδαστικ. Δεν θα σας φω, φυσικ. Αλλ απ μσα μου θα βγανουν ττοια πργματα, θα γνω τσο ευλωτος και ευασθητος ακμα και στην παραμικρ ενχληση που εναι προτιμτερο να με αποφεγετε και να προσπαθετε να μην με κοιττε στα μτια. Και εδ γνεται αμσως ξεκθαρο τι εμαι και πσο λεπτ και εθραυστο εναι το επστρωμα του δικο μου χριστιανισμο πνω στο σκοτειν βθος των παθν και των αμαρτωλν μου τσεων. ταν η κοιλι σου εναι γεμτη, ετε λες το «Κριε, ελησον» σαρντα φορς διακσιες σαρντα, το αποτλεσμα θα εναι περπου το διο: με ασθημα βαθις ικανοποησης συνειδητοποιες τι δωσες τα του Θεο στον Θε και συνεχζεις και πλι το βιολ σου. μως, ταν βλπεις με τα δια σου τα μτια τι μλις μια εβδομδα νηστεας σε κνει μισνθρωπο και νευρασθενικ, ττε αυτ τα συνηθισμνα λγια της πιο σντομης χριστιανικς προσευχς θα ακογονται πολ διαφορετικ. Αν θλεις να αφσεις τη δναμη του Θεο να δρσει μσα σου, αποδυνμωσε τον εαυτ σου με τη νηστεα και κατανησε την αδυναμα σου μπροστ στα δικ σου αναδυμενα πθη που τις λλες μρες απλς τα κατευνζεις με νστιμο και θερμιδοφρο φαγητ. Μνο ττε θα γνει σαφς τι, με δειο στομχι στη διρκεια της Σαρακοστς, το «να μην τρνε ο νας τον λλον», οι πιστο το μπορον μνο με το λεος του Θεο. Και αυτ το λεος αποκαλπτεται εκε που βλπεις τη δικ σου αδυναμα και που με τρμο μπροστ σε αυτ τη θα φωνζεις το «Κριε, ελησον»! |
| Πς να αντιμετωπσουμε την απιστα στις συζυγικς σχσεις; Αυτ που η Εκκλησα δεν δχεται, δεν μπορομε να το δεχτομε εμες. Σαυτ το σημεο τα πρματα εναι πολ αυστηρ. Ετε παραμνουμε σζυγοι, πως και πρπει σε μια συζυγικ σχση, διαλουμε τον γμο. Καθτι η κατχρηση μιας προσωπικτητας φτιαγμνης απ τον Θε εναι απαρδεκτη. Αλλ αυτ εναι και πλι το αποτλεσμα τς λλειψης εκπαδευσης, την χρονικ στιγμ που πρεπε, περ αγντητς ψυχς και σματος. Και εδ δεν εναι απαρατητο να μιλσουμε στο παιδ στον νο ευθως αλλ μπορομε να μιλσουμε κι μμεσα , πσω απ την πλτη του: « Ο νδρας εναι υπεθυνος για τα πντα ». Δεν χρειζεται να μιλμε για αυτ τα πργματα πολ και δυνατ. Μερικς φορς πρπει να τα πετε κατιδαν. Ειδικ στα αγορκια. Στην ηλικα τν 5, αρχζει μια να κρση, η οποα θα δσει μια τρομακτικ θηση στην ανπτυξη τς σκψης το παιδιο Η ψυχολογα των αγοριν διαφοροποιεται ντονα απ το γεγονς τι, ως επ το πλεστων, τα αγρια δεν ανχονται μακροσκελες σημεισεις, φρσεις. Πρπει να τος λτε τα πρματα απλ, σντομα και με σαφνεια. μα δε τι «συνεχζετε το βιολ σας», θα σας πει αμσως: " Φτνει, χι λλο " . Αυτ τα δια βζουν να ριο στην δρση σας. Βρετε την κατλληλη λξη. Αγγξτε την ψυχ του. Δεν χρειζεται οτε να κατεβατ απ φρσεις οτε να σιντριβνι λξεων. Πολλς φορς μια και μνο λξη αρκε. Για να την βρετε αυτν την λξη, πρπει να ψαχτετε μσα σας, πρπει - να μην σας τα λω εγ - να προσευχηθετε. Αλλ, η εκπαδευση περ αγντητας ψυχς και σματος πρπει να γνει απ την αρχ αρχ. Μην ντρπεστε για αυτ, πρπει να φωνξουμε γι " αυτ σμερα! Στον σημεριν κσμο, τα παιδι εναι ρρωστα, υπρχουν πολλ παιδι που χουν υποστε βλβη. Οι γονες το ρχνουν απ περιργεια σε Χθα Γιγκα (ΣτΜ: η πιο διαδεδομνη μορφ Γιγκα στην Δση. Επικεντρνεται στην σωματικ υγεα και νοητικ ευεξα) σε θεοσοφες τπου Μπλαβτσκι (ΣτΜ: Ελνα Πετρβνα Μπλαβτσκι, θρησκευτικς φιλσοφος πανθεστικς κατεθυνσης, αυτοανακηρχτηκε εκλεκτ κποιας υψηλτερης αρχς και δασκλα τς αδελφτητας τν Μαχτμ το Θιβτ). |
| – Γροντα, πς θα φγη η μεγλη ιδα που χω για τον εαυτ μου; – Αν στραφς μσα σου και γνωρσης τον εαυτ σου, θα δς τση ασχμια, που θα σιχαθς τον εαυτ σου. Αν ο νθρωπος δεν γνωρση τον εαυτ του για να ταπεινωθ φυσιολογικ, η ταπενωση δεν μπορε να του γνη κατσταση, για να παραμνη μσα του η θεα Χρις. Ττε εναι σε θση ο διβολος να του φη λα τα χρνια της ζως του – ακμη και τα χρνια του Μαθουσλα να του δση ο Θες –, παζοντας το παιχνδι της κολοκυθις. Δηλαδ μια θα του φρνη ο διβολος τον λογισμ τι κτι εναι, μια θα φρνη αυτς ναν ταπειν λογισμ τι δεν εναι τποτε· μια ο διβολος, μια ο νθρωπος, μια θα κερδζη ο νας μια ο λλος, και θα συνεχζεται το διο βιολ. – Βλπω, Γροντα, τι λες οι αδελφς με χουν ξεπερσει στην αρετ, ακμη και οι νετερες. – Αφο δεν ταπεινθηκες μνη σου, ταπεινθηκες απ τους λλους. Ξρεις τ κνουν, ταν θλουν να στελουν ναν πραυλο στο διστημα; Μετρον κατεβανοντας απ τους μεγλους αριθμος στους μικρος: «δκα, εννι, οκτ, επτ..., να, μηδν!». Μλις φθσουν στο μηδν, εκτοξεεται. τσι κι εσ, τρα που φθασες στο μηδν, θα εκτοξευθς και θα πς ψηλ. Εσ φυσικ δεν σποδασες; – Να, Γροντα. – Τρα λοιπν εναι καιρς να μθης και την φυσικ της μεταφυσικς, για να γνωρσης πς θα γνη η πνευματικ δισπαση του ατμου σου. – Πς θα γνη, Γροντα; – ταν ασχοληθς με το «τομ σου» και γνωρσης τον εαυτ σου, θα ταπεινωθς και ττε θα γνη η πνευματικ δισπαση του ατμου σου, θα βγ η πνευματικ ενργεια και θα πεταχτς στο ...διστημα. Μνον τσι θα μπορσης να μπς στην πνευματικ τροχι· διαφορετικ θα παραμνης στην κοσμικ τροχι. Σε τποτε δεν ωφελε να ερευνση κανες λον τον κσμο, αν δεν χη ερευνσει τον δικ του κσμο. Αν γνωρση πρτα τον εσωτερικ του κσμο, δηλαδ τον εαυτ του, το τομ του, εκολα μετ γνωρζει χι μνον την γη αλλ και το διστημα. ταν ο νθρωπος γνωρση το τομ του, ττε γνεται αυτομτως και η δισπαση του ατμου του και κινεται πλον στην πνευματικ τροχι ξω απ την λξη της γς, ξω απ την λξη του κσμου. Εν ζη στην γη ως νθρωπος, ζη δχως να τον λκη η αμαρτα και γενικ οι επιθυμες του κσμου. |
| [Φωτογραφα του αγου Πασου να διαβζει] [//223] Τ θεα νοματα κεντον τν καρδι – Γροντα, μο ρσει δετερος χος. – δετερος χος εναι καθαρ νατολτικος, δηλαδ βυζαντινς. Δν τν πινει καννα ργανο, μνον τ βιολ 172 . Βλπεις, ο Τορκοι πραν τν μουσικ π τ Βυζντιο κα μ τ καημ τραγουδον! Κα τ λνε στ τραγοδια τους; «Ν " χα πενντα δρμια κονικ κα πενντα δρμια παστουρμ, !...» 173 . Γι πενντα δρμια κονικ κα λγο παστουρμ συνεπαρνονται! Κι μες ψλλουμε γι τν Χριστ, πο σταυρθηκε, πο θυσισθηκε, κα ν μ συγκλονιζμαστε; « τρισμακριστον ξλον, ν τθη Χριστς!» 174 . ν σκεφθ κανες τ Πθος το Χριστο, διαλεται. Στ Κελλ το Τιμου Σταυρο εχα βρε να κομμτι ξλο γρεντ 175 μακρ, να μτρο περπου, κα μσως θυμθηκα τν Σταυρ το Χριστο. Τ πρα μσα στ κελλ κα τ γκλιαζα σν ν ταν Σταυρς το Χριστο. , πς χτυποσε καρδι μου! Μ ατ κοιμμουν!... – Σκεφτσασταν, Γροντα, τν Σταρωση; – Μνον τν Σταρωση! νιωθα σν ν μουν στν Γολγοθ κα ν εχα γκαλιασμνο τν Τμιο Σταυρ. ν ταν Τμιος Σταυρς, δν ξρω ν θ νιωθα κτι περισστερο. Κντευε ν σπση καρδι μου, κα δσ’ του δκρυα, δσ’ του χτπημα καρδι! Ο τσατμδες 176 – τ πλευρ – θ σπαζαν. σφιγγα τ ξλο, γι ν μ σπσουν τ πλευρ. σες πινετε τν φυλλδα μ τν κολουθα το Σταυρο, ψλλετε «Σταυρ το Χριστο, Χριστιανν λπς» 177 , κα νος σας δν εναι κε. Ττε πς θ λλοιωθ ψυχ; χ, ν δουλψη καρδι, ν λλοιωθ ψυχ, θ εναι πανηγρι. Ξρετε τ θ π πανηγρι; ταν κανες παρακολουθ κα ασθνεται ατ πο ψλλει, π κε ξεκινει κα ελβεια, π κε ρχεται κα κατνυξη κα λα. Γι’ ατ ν πινετε τκ-τκ τ θεα νοματα, γι ν κεντιται καρδι, ν τ νιθη. ν πη τ τηλεγρφημα στν καρδι, κα π μι λξη κεντιται νθρωπος, τινζεται, λλοινεται πνευματικ, κα τ λλα πλς τ παρακολουθε κα εναι λλοιωμνος μετ σ λα. γ, ταν κοω τ «λιγγι δ νος, κα περκσμιος, μνεν σε, Θεοτκε» 178 , παθανω λιγγο κενη τν στιγμ. Κα ταν κοω τ «Εαγγελζου, γ, χαρν μεγλην» 179 , ξρετε πς γνομαι; Σκιρτ καρδι μου, κα λο τ σμα μου τρμει π να γλυκ ργος. λλ, ν δν προσχη κανες στ νοματα, δν λλοινεται οτε καρδι οτε τ σμα. |
|
|
