Искушения Христа не ограничились И. в пустыне. Об этом говорится в Евангелии от Луки: «...окончив все искушение, диавол отошел от Него до времени» (Лк 4. 13). Христа искушают книжники и фарисеи (Мф 16. 1; ср.: Мк 8. 11; Мф 19. 3; ср.: Мк 10. 2; Мф 22. 18; ср.: Мк 12. 13-15; Мф 22. 34-36; Ин 8. 3-7), народ (Лк 11. 16) и даже ученики (Лк 22. 23-27). Требование знамения с небес, к-рое предъявили фарисеи Христу, а также провокационный вопрос о подати кесарю были в конечном счете направлены на выяснение природы Его власти. В обоих случаях Христос обличает фарисеев в лукавстве и утверждает, что Мессия не должен ни быть политическим вождем Израиля, ни привлекать к Себе последователей с помощью чудес. Он уклоняется от провозглашения Его царем после чудесного насыщения 5000 человек (Ин 6. 15); и перед лицом Пилата Он свидетельствует, что Его Царство не земное, а Сам Он не земной владыка (Ин 18. 36). О том, что за попытками помешать Иисусу Христу идти крестным путем стоит диавол, говорится в Евангелии от Марка: в ответ на уговоры не принимать крестных страданий Христос называет Петра сатаной (Мк 8. 32-33). Время, когда диавол вернулся, чтобы завершить искушение Христа, пришло тогда, когда Христос был предан: «...теперь ваше время и власть тьмы»,- говорит Господь первосвященникам (Лк 22. 53). Предложение сотворить чудо («если Ты - Сын Божий...»), с к-рым диавол обратился к Христу в начале И. в пустыне, повторяется и на Кресте: «Если Ты Царь Иудейский, спаси Себя Самого» (Лк 23. 37; см.: Navone J. The Temptation Account in St. Luke (4. 1-3)//Scripture: The Quarterly of the Catholic Biblical Association. 1968. Vol. 20. N 51. P. 66). И., которым подвергается человек Молитва в Гефсиманском саду. Миниатюра из Евангелия. 1059 г. (Ath. Dionys. 587m. Fol. 66r) Молитва в Гефсиманском саду. Миниатюра из Евангелия. 1059 г. (Ath. Dionys. 587m. Fol. 66r) Христос учит быть бескомпромиссным в отношении соблазнов: «Если же правый глаз твой соблазняет тебя, вырви его и брось от себя, ибо лучше для тебя, чтобы погиб один из членов твоих, а не все тело твое было ввержено в геенну» (Мф 5.

http://pravenc.ru/text/674970.html

Воздаяние Taken from Faber, Dominica 16 Post Pentecosten, No. 9 «Mysteria [on the Gospel for the day, viz. Luke 14.1–11]», Thema: «Ita etiam Christus, dum in terris conversatus est, quacumque ingrediebatur, non solum animos praesentium recreabat, sed praeterea undique uberem hospitii sui mercedem relinquebat.» The incidents listed by Faber and Simeon are Christ " s visits to the marriage at Cana ( John 2.1–11 ), to Simon the Pharisee (Luke 7.36–50), to Zacchaeus (Luke 19.1–10), to Martha ( John 11.1–46 ), and to Matthew (Matt. 9.9–14). Simeon also mentions the visit to Peter during which Christ healed his mother-in-law (Luke 4. 38–9). Воздаяние злое Taken from Faber, Dominica 5 Post Pentecosten, No. 8 «Causae et fines oblationum», sect. 4 «Ad impetranda vicissim alia bona»: «Misit aliquando S. Basilius Iuliano Imperatori Apostatae optima sane mente tres panes ordeaceos pro benedictione. Sed quid ei muneris remisit impius Apostata? foenum remisit, dicens: «Dat nobis hordeum, pabulum iumentorum, accipiat vicissim foenum.» Sed respondit ingrato Imperatori Basilius: »Nos quidem, Imperator, ea tibi obtulimus, quibus ipsi vescimur: tu vero ea nobis ea restituis, unde bruta victitant, ultro quidem nos irridens.’ Refert Chavas. de notis Eccles. 1. 1. c. 15.» Published in Bylinin. Воздержание Taken from Faber, Dominica 6 Post Pentecosten, No. 1 «Gula et luxus repnehenditur, temperantia et sobrietas commendatur», Thema. 11.1–12 cf Faber: «Duas in paradiso arbores peculiari nota insignivit Deus, arborem vitae, et arborem scientiae boni et mali: ilia gustanti vitam, haec vero afferebat mortem: illam hominibus concessit; hanc autem vetuit Deus. Verum serpens ille dolosus suasit arborem mortis, et vero earn persuasit.» 11. 13–34 cf Faber: «In hoc etiam mundi exilio duas reperimus arbores, praedictis non absimiles, temperantiam et gulam; quarum ilia vitam: haec dat mortem: ilia nobis suadetur, ista prohibetur. Ad hanc vocat nos Diabolus, саго et mundus: ad illam vocat nos Deus et hodiemum Evangelium [viz. Mark 8.1–9 ].» 11. 35– 8 cf Faber: «Quare ut noxiam gulae arborem magis fugiamus, salubrem vero temperantiae magis diligamus, illius noxas, huius commoda videamus.»

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

7–14 cf Faber «Quarto specula concava Soli opposita ignem concipiunt et accendunt: ita verbum Dei humili in corde inflammat voluntatem.» Слово Божие 14 . Taken from Faber, ibid., sect. 7 «Secundum Sapientem. Medicinae»: «Sap. 16.[W isd. 16.12] medicinae comparatur, quod omnia sanent.» Слово Божие 15 . Taken from Faber, ibid., No. 9 «Documenta ex Evangelio [viz. Luke 15.1–10]», sect. 3 «Vide perversum mundi ingenium »: «Disce, perversum mundi ingenium: vitupérât enim ea quae maxime laude digna sunt, ut Christum, quod peccatores recipiat ad veniam ... Itaque solem vitupérant quod radios suos ad nos transmittal: medicum quod aegrorum curam suscipiat.» Слово Божие 18 . This poem is the same as Слово Божие 2 , and occurs only once in A and B . Taken from Faber, Dominica 16 Post Pentecosten, No. 8 «Documenta [on the Gospel for the day, viz. Luke 14.1–11]», Thema (see above, Слово Божие 2 ). Слово Божие 19 . Taken from Faber, ibid.: «Vos ergo, auditores, illorum errore edocti, rectos et synceros ad concionem afferte anim os, paratos ad discendum, non ad arguendum.» Слово царское . Taken from Faber, Dominica 14 Post Pentecosten, No. 2 «Nimia solicitudo pro rebus fluxis ableganda», Thema: «Tantum enim principis verbum ad fidem servandam, valere debet, quantum valet privatorum iusiurandum,» ut dicebat Alphonsus Rex Aragonum.» Слон 3 . Taken from Faber, In Festo Purifications B.M.V., No. 1 «Cur Christus praesentan in templo, et Deipara purificari voluerit», sect. 6 «Ut doceremur studere puritati»: «Elephas certe singulis lunis novis in flumine se purificat, ut Pier, in hierogl. lib. 2. refert. Cur non item singulis mensibus unusquisque suam conscientiam?» Служити Бог выну . Taken from Faber, Dominica 15 Post Pentecosten, No. 7 «Emendationem vitae non esse differendam usque ad senectutem ». The poem expresses the theme of the sermon, and especially parts of sects. 6 and 7. 11. 1–2 cf Faber: «Audi Senecam lib. de brevit. vitae cap. 4. ’... Quam serum est, tunc vivere incipere cum desinendum est? " " Слепец .

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

Помощь. Taken from Faber, Dominica 8 Post Pentecosten, No. 8 «Incitamenta ad faciendam eleemosynam et quamcumque misericordiam», sect. 1 «Quia res praestantissima»: «Quia misericordia de eleemosyna, res est praestantissima, regia videlicet ac divina.» Published in Bylinin. Помысл 2. Taken from Faber, In Festo Ascensionis Domini, No. 9 «Miracula credentium quomodo spiritualiter edenda», sect. 3 «Serpentes qui tollant»: «Cogitationes malae instar serpentum flexuoso et fraudulento incessu insinuant se in animos hominum, ac nisi eas mox abstuleris, venenum effundent delectationis, quo sensim animum percurrentes, mortem animae, cum scilicet ad cor venerint per consensum, afferent.» Попечение. Taken from Faber, Dominica 12 Post Pentecosten, No. 9 «Documenta [on the Gospel for the day, viz. Luke 10.23–37]», sect. 3 «Discunt clerici: 1 Curam habere animarum»: «Unde intelligemus, Sacerdotes esse animarum medicos a Deo constitutos. Quare primo sicut medicus curationi potius quam dominationi incumbit, ita Sacerdotes animarum sanitatem, non suum dominatum quaerant.» Попущает Бог грех. Taken from Faber, Dominica 14 Post Pentecosten, No. 1 «Providentia Dei circa hominem specialis», sect. 3 «In hominum conversatione: ... 7 in peccatorum permissione». 11. 1–6 cf Faber: «Ex malis [Deus] novit elicere bona, quorum primum est ostensio divinae iustitiae, quae in castigatione peccatorum maxime splendet, et magnitudine divinae Maiestatis, quae tanta est ut propter eius offensam unicum peccatum lethiferum mereatur poenam aetemam.» 11. 7–8 cf Faber: «Secundum ostensio divinae misericordiae, quae in remissione peccatorum cernitur.» 11. 9–10 cf Faber: «Tertium incarnationis mysterium et quidquid pro nobis Christus fecit et pertulit, quae omnia non haberemus, nisi peccatum fuisset permissum.» 11. 11–20 cf Faber: «Quartum, profectus salvandorum, qui promovetur ex impietate et persecutione malorum, sic Iudaei Christum, Tyranni martyres, fratres Iosephum, Aman Mardochaeum extulit ad gloriam.» Попущение. Taken from Faber, In Festo S. Thomae Apostoli, No. 8 «Mysteria [on the Gospel for the day, viz. John 20.19–31 ]», sect. 8 «Cur labi permissus Thomas»: «Quare permissus Thomas labi in incredulitatem? Respondetur primo, in bonum ipsius Thomae 1. ut metiretur vires suas et agnosceret fragilitatem suam. David ante lapsum impeccabilem se existimabat. ... Sic Petrum, sic Moysen, summa capita Deus in aliquo labi passus est, ut homines se agnoscerent, non Angelos, non Deum esse.»

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

Metropolitan Luke of Zaporizhia sharply criticized the bill and its authors in a letter, calling them the “servants of the devil.” “Using their methods of pressure on the Church, they propose to adopt new legislation aimed at destroying the prayer life of our Mother Church, the established Church-administrative structure for centuries,” he wrote. In his May 14 homily , Metropolitan Agafangel of Odessa called upon the faithful to strengthen their prayers, that the Verkhovna Rada not accept the “anti-people, ungodly laws, aimed at the destruction of the Ukrainian Orthodox Church on the territory of Ukraine.” “We always pray for our God-protected country, and for the authorities and we desire that God would enlighten them. Through crisis and catastrophe the Lord calls all to repent and change… Therefore, we need to strengthen our prayer … that the Lord would give us patience and courage, for he is always with us,” Met. Agafangel preached. In just one day, with the blessing of His Beatitude Met. Agafangel, more than 52,000 faithful of the Odessa region signed an appeal to the Ukrainian parliament to reject the two bills as dangerous to the Church and discriminatory against the faith of Ukrainian believers. 15 мая 2017 г. Рейтинг: 1 Голосов: 1 Оценка: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 скрыть способы оплаты скрыть способы оплаты Смотри также Комментарии mishi 17 мая 2017, 16:19 5 What will happen next? Paul said: “Whenever it is that they are saying: ‘Peace and security!’ then sudden destruction is to be instantly upon them.” The destruction begins with the attack against all false religion in the world. The Bible calls false religion “Babylon the Great,” or “the harlot.” (Revelation 17:5, 6, 15) That attack against all false religion, including Christendom, is the beginning of the “great tribulation.” (Matthew 24:21; 2 Thessalonians 2:8) Many people will be surprised when this happens. Why? Because until that time, the harlot will think that she is “a queen” who will “never see mourning.” She thinks that nothing bad will happen to her. But she will suddenly find out that she has made a mistake. She will be destroyed very quickly, as if “in one day.”—Revelation 18:7, 8.

http://pravoslavie.ru/103474.html

Стенат и к небеси . Taken from Faber, Dominica 3 Post Pascha, No. 7 «Non esse vane laetandum in mundo, sed plorandum potius», sect. 4 «Vallis lachrymarum ista». II. 1–8 cf Faber: «Rob. Holcot. in 1. Sap. 1. t. 44. refert in libro de nat, rerum scribi, avem paradisi quandam esse pulcherrimam et omnium репе colorum, voce tam dulci et pia ut in hominibus devotionem excitet, quae si forte capta detineatur incessanter gem it, donee dimittatur.» 11. 9–20 cf Faber: «Ita anima nostra quia de paradiso est, et ad Dei laudem creata, hie detenta, mirum quomodo non gematsemper cum Apostolo: Quis me liberabit de corpore mortis huius? [ Rom. 7.24 ] Et Davide: Heu mihi quia incolatus meus prolongatus est [ Ps. 120.5 ]. " Степени ко Богу . Taken from Meffreth, Dominica 3 Post Pascha, No. 1. Referring to Jacob " s ladder Meffreth writes: «Ista scala moraliter, vt dicit Hollkot super lib. Sap. lectio. 130. est poenitentia quae stat in terra: quia in hac vita incipitur, sed attingit ad coelum, quia facit hominem in morte ad coelum appropinquare. Matth. Poenitentiam agite, appropinquabit enim regnum coelorum. Ista scala habet sex gradus, per quos ascendere conuuenit, videlicet, contritionem, confessionem, orationem, vigilias, ieiunia, & eleemosynas, quae sunt partes satisfactionis. Ista figurantur per sex gradus, quibus ascendebatur ad solium Salomonis. 2. Paralip.9.[ 2Chron. 9.19 ]» (Pars aestiv., pp. 81–2). Стихии четыри . Вошло в «Вертоград» из ранее написанного; писцовые списки стихотворения имеются в рукописях с сочинениями Симеона Полоцкого : ГИМ. Син 731. Л. 6 (без заглавия): РГАДА. Ф. 381. 389. Л. 123 (заглавие «Стихии» написано рукой С. Медведева); буква п перед текстом стихотворения означает, что стихотворение переписано отсюда в другую рукопись. Опубликовано: Панченко. ПЛДР. Стихии Христа испов e даху Бога . Taken from Faber, In Festo Ascensionis Domini, No. 4 «Circumstantiae Ascensionis reliquae», sect. 4 «Quorsum ascendit: 1. Super omnes caelos». 11. 1–4 cf Faber: «S. Ber. serm. 2. de Ascens. ait: «Cum se Dominum universorum, quae sunt in terra et in mari et in inferno probasset, non restabat nisi ut aeris et caelorum se esse Dominum argum ents similibus vel certe potioribus approbaret.»» 11. 7–8 cf Faber; ’«Cognovit mare, quia solidum se praebuit sub pedibus eius, ita ut Apostoli eum putarent phantasma esse.»» 11. 9–10 cf Faber:. « " Terra enim cognovit Dominum, quia ad vocem virtutis eius, cum clam asset magna voce, Lazare veni foras, mortuum reddidit.»» 11. 11–12 cf Faber: ««Cognovit infernus, cuius ipse portas aereas et vectes ferreos confregit.»» The miracles of turning water into wine (11. 5–6, cf John 2.9 ) and calming the wind (11. 13–14, cf Luke 8.24) have been added by Simeon.

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

М. Г. Селезнёв В Новом Завете упоминания о 12 К. И. свидетельствуют об особой их роли в эсхатологической перспективе: они выступают собирательным образом всего Израиля в контексте восстановления народа Божия в конце времен. В Евангелии от Матфея на вопрос ап. Петра о будущей награде, которая ожидает последовавших за Господом, Спаситель дает обетование: «...истинно говорю вам, что вы, последовавшие за Мною,- в пакибытии (παλιγγενεσα; вариант перевода: «новом творении»), когда сядет Сын Человеческий на престоле славы Своей, сядете и вы на двенадцати престолах судить двенадцать колен Израилевых» (Мф 19. 28; ср.: Лк 22. 30). В этом стихе, содержащем отчетливое символическое сопоставление 12 К. И. с 12 апостолами, может идти речь об обращении народа Израиля в последние времена и об апостольском управлении над ним, особенно если рассмотреть этот отрывок в контексте слов Мф 21. 43: «Потому сказываю вам, что отнимется от вас Царство Божие и дано будет народу, приносящему плоды его». Эта интерпретация может быть основана на переводе греч. глагола κρνω - «судить» как «управлять» (см., напр.: Gundry R. H. Matthew, 8-20. Grand Rapids (Mich.), 1982. P. 392-394). Однако большая часть исследователей не принимают этого варианта перевода, считая его ошибочным ( Luz U., Koester H. Matthew, 8-20: A Comment. Minneapolis, 2001. P. 517; Bruner F. D. Matthew: A Comment. Grand Rapids (Mich.), 2004. Vol. 2: The Churchbook: Matthew 13-28. P. 312). 12 учеников Христа, представляющие истинный Израиль, окажутся праведными перед неверными сынами Израилевыми, представленными 12 К. И. При этом 12 апостолам право вершить суд над 12 К. И. делегируется Самим Сыном Божиим ( Hagner D. A. Matthew 14-28. Dallas, 2002. P. 565. (WBC; 33B)). Схожий по структуре изложения отрывок Мф 25. 31-32 позволяет рассмотреть обетование Спасителя в более универсальной перспективе: роль учеников соответствует роли ангелов, а на месте 12 К. И. выступают уже «все народы» ( Luz U., Koester H. 2001. P. 517). Тем самым упоминание 12 К. И. в этих стихах можно понимать в качестве выражения центральной роли Израиля в Божественном замысле ( Nolland J. Luke 18. 35-24. 53. Dallas, 1993. P. 1067).

http://pravenc.ru/text/1841734.html

Образ 2. Taken from Faber, In Festo S. Thomae Apostoli, No. 7 «Documenta [on the Gospel for the day, viz., John 20.19–31 ]», sect. 3 «Cedere sensu et voluntate nostra: 1 A Christo lapsis condescendere»: «Ecce enim Christus ob unam ovem exerrantem, post dies octo iterum redit ianuis clausis ad coetum discipulorum, iterum stat in medio, iterum ait: Pax vobis; sicut ante octiduum, ut ostendat se nunc propter unum Thomam venisse, id omne faciens uni Thomae, quod prius fecerat omnibus discipulis. Huius igitur exemplo conemur unusquisque, maxime qui ex officio obligamur, lapsis subvenire, et in gratiam ipsorum nihil non moliri, hortari, obsecrare, increpare opportune importune cum omni patientia. Ne simus instar Cain, qui de fratre interrogatus dicebat: Numquid custos fratris mei sum ego? Gen. 4 Neque instar Sacerdotum, qui Iudae poenitentia ducto dicebant: Quid ad nos? tu videris, Matth. " Образ 3. Taken from Faber, In Festo Nativitatis Christi, No. 9 «Concio seu Documenta Salvatoris nati [on the Gospels for the day, viz. Luke 2.1–10, John 1.1–14 ]», sect. 1 «Documenta e stabulo»: «Si enim Iulius Caesar videns aliquando apud Gades in Herculis templo imaginem Alexandri Mag. iuvenis, graviter ingemuit, quod Alexander in tarn brevi triginta annorum aetate orbem репе totum subegisset, ipse vero in eadem nihil dum praeclari egisset, apud Bapt. Fulg. 1. 8. An non similiter suspiremus, quod in tanta aetate tarn teneri et molles simus, nec quicquam ferre possimus: qui videmus Christum in tantilla aetate tanta esse passum?» Образ 4. Taken from Faber, ibid., sect. 6 «Ex foeno»: «Franciscus Gallorum Rex I. ut primum literas, a quibus sui Maiores semper abhorruerant, amare coepit, statim secuta nobilitas est, deinde reliqui ordines tanto studio bonas artes conquisierunt, ut nusquam deinceps literatorum copia extaret maior. Bodin. method, hist. c. 6.» Published in Buslaev and PLDR. Образ 5. Taken from Faber, Dominica 19 Post Pentecosten, No. 6 «Media ac modi quibus Deus vocat», sect. 3 «Per exempla bonorum»: «Nullus enim magnes ita ad se ferrum trahit, uti bonorum exemplum homines.»

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

45. Vicent Taylor, The Gospel according to St. Mark, 2nd ed. (London: Macmillan, 1966), p. 599. 46. John A. T. Robinson, The Human Face of God (Philadelphia: Westminster, 1973), p. 131. 47. Jacob Kremer, Die Osterevangelien – Geschichten um Geschichte (Stuttgart: Katholisches Bibelwerk, 1977), pp. 4950. 48. Gerd Lüdemann, What Really Happened to Jesus?, trans. John Bowden (Louisville, Kent.: Westminster John Knox Press, 1995), p.8. 49. Luke Timothy Johnson, The Real Jesus (San Francisco: Harper San Francisco, 1996), p. 136. 50. N. T. Wright, “The New Unimproved Jesus” Christianity Today (September 13, 1993), p. 26 51. C. Behan McCullagh, Justifying Historical Descriptions (Cambridge: Cambridge University Press, 1984), p. 19. 52. Gerd Lüdemann, “Die Auferstehung Jesu,” in Fand die Auferstehung wirklich statt?, ed. Alexander Bommarius (Düsseldorf: Parega Verlag, 1995), p. 16. 53. Gerd Lüdemann, The Resurrection of Jesus, trans. John Bowden (Minneapolis: Fortress Press, 1994), p. 12. 54. Там же, p. 249. 55. Thomas V. Morris, Philosophy and the Christian Faith, University of Notre Dame Studies in the Philosophy of Religion 5 (Notre Dame, Ind.: University of Notre Dame Press, 1988), pp. 3–4. 56. See George Campbell, Dissertation on Miracles (1762). Reprint: London: T. Tegg & Son, 1834; Gottfried Less, Wahrheit der christlichen Religion (Göttingen: G. L. Förster, 1776); William Paley, A View of the Evidence of Christianity, 2 vols., 5th ed. (London: R. Faulder, 1796; reprint ed.: Westmead, England: Gregg, 1970); Richard Swinburne, The Concept of Miracle (New York: Macmillan, 1970); John Earman, “Baues, Hume, and Miracles”, Faith and Philosophy 2 (1985): 333–346; William Alston, “God’s Action in the World,” in Divine Nature and Human Language (Ithaca, N. Y.: Cornell University Press, 1989), pp. 197–222. 57. Anthony Flew in Did Jesus Rise from the Dead, ed. Terry L. Miethe (San Fransisco: Harper & Row, 1987), p. 4. 58. John Hick, Introduction, in The Existence of God, ed. With an Introduction by John Hick, Problems of Philosophy Series (New York: Macmillan Publishing Co., 1964), pp. 13–14.

http://azbyka.ru/bozhe-ty-est-pjat-dokaz...

Сон . Taken from Faber, Dominica 4 Post Pascha, No. 3 «Itinera aliquot bene praecogitanda», sect. 2 «Iter ad somnum». 11. 1–4 cf Faber: «Quo vadis, cum is vespere cubitum? Nonne ad fratrem mortis, ut dicebat Diogenes? Et quid si forte frater fratrem amplectatur, et tu mane non resurgas? Quam multis id evenit?» 11. 5–10 cf Faber: «Nonne in somno occisus Isboseth. 2. Reg. 4.[ 2Sam. 4.7 ] Holofernes, lud. с. 13 [Judith 13.10]? Sisara. lud. 4.[Judges 4.21]?» 11. 11–12 cf Faber: «In somno attonsus fuit Samson a Daliia et fortitudine spoliatus, Iud. 16.[Judges 16.19].» Сосуд . Taken from Faber, In Festo Matthiae Apostoli, N o. 8 «Documenta Evangelii [viz. Matt. 11.25–30]», sect. 3 «Sectari humilitatem»: «Humiles vasa vacua sunt, superbi vasa repleta. Scimus autem Elisaeum petiisse vacua vasa Kings 4.3], quae impleret oleo. Sic Dydimus Alexandra Magno dixisse fertur: paratus est Deus ad dandam tibi sapientiam, sed non habes, ubi eam recipias.» Союз . Taken from Faber, Dominica 9 Post Pentecosten, No. 6 «Quamobrem erepta nobis sit terra sancta», sect. 1 «Ob ducum defectum et dissidia»: «Nimirum uti Tyrrheus lapis quamvis grandis innatat, comminutus subsidit, Plinio teste 1. 36. cap. 17. Ita concordia retenta fuit terra sancta, discordia pessum iit.» Спаси Бог . Taken from Faber, Dominica 13 Post Pentecosten, No. 3 «Incitamenta ad gratitudinem», sect. 2 «Nihil ea facilius»: «Cum enim quidam S. Antonio Archiepiscopo Florentino donasset fiscellam pomis refertam, spe maioris remunerationis, suscepit blande Archiepiscopus, sed Deo gratias solum dicens, nihil aliud rependit. Abiens ergo qui donaverat, Archiepiscopo detrahere et ingratitudinem eius proclamare coepit. Accersitum eum iubet Episcopus, schedam cui inscriptum erat, Deogratias, ponere in trutinam, ex una parte et in alteram lancem poni fiscellam cum pomis. Mirum, schedula ilia ponderosior fuit et in imum delata est: fiscella in sublime rapta. Vinc. Magnard. in vita eius apud Sur. tom. 3.» Сребреник . Taken from Faber, Dominica 12 Post Pentecosten, No. 10 «Mysteria [on the Gospel for the day, viz. Luke 10. 23–37, the parable of the Good Samaritan]», sect. 2 «Quis sensus parabulae allegoricus»: «Samaritanus quidem iter faciens venit secus eum. Iste est Christus Dominus, Samaritanus, quia custos... Duos denarios dedit stabulario, cum Petro eiusque successoribus dédit potestatem ligandi et solvendi: vel intelligentiam novi et veteris testamenti: vel Dei verbum et Sacramentum: vel duo ilia praecepta, dilectionis Dei et proximi.» Simeon does not mention the Apostolic succession.

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

  001     002    003    004    005    006    007    008    009    010