Покаяние 5. Taken from Faber, Dominica 3 Post Pentecosten, No. 2 «Vis et efficacia poenitentiae». The poem summarises the whole sermon, as follows: 11. 1–14 reflects the general statement in the Thema that repentance is necassary when a person falls into sin. 11. 15–16 cf sect. 1 «Peccata delet». 11. 17–20 cf sect. 2 «Restituit primam gratiam». 11. 21–24 cf sect. 3 «Restituit bona opera mortificata». 11. 25–26 cf sect. 4 «Conscientiam parit tranquillam». 11. 27–32 cf sect. 5 «Restituit existimationem»: «Restituit et famam, quam peccata abstulerant. ... Patet in Davide, Magdalena, Matthaeo, Zachaeo, Petro, Paulo, aliisque, quorum poenitentiam et sanctitatem solummodo loquimur, non peccata, quae vita posteriore deleverunt.» 11. 33–44 cf sect. 6 «Mutat Dei decretum»: «Probavit hoc in Ninevitis, qui cum ad Ionae praedicationem confugerent ad poenitentiam et punirent semetipsos ieiunio, misertus est Deus super malitia, quam locutus fuerat, ut faceret eis; et non fecit Ionae 3. [ 10]. Hebr, poentituit eum super malo, quod illis inferre decreverat. Ecce poenitentia Ninivitarum flagellum Deo extorsit et decretum eius mutavit.» 11. 49–56 cf sect. 7 «Mutat hominem in virum alterum»: «Mutat hominem in virum alterum, ex carnali in spiritualem, ex bestia in hominem. Cuius rei typus et exemplum fuit Nabuchodonosor, qui ob peccata sua ab hominibus eiectus est, et in sylvis inter bestias degens reptabat, herbas comedebat et mugiebat; postea sibi restitutus et in se rediens ac poentitens; pristinam etiam hominis speciem et Regis dignitatem est consecutus, Dan. 4 11. 57–66 cf sect. 8 «Proximum aedificat»: «Idem fecit S. Ignatius Loyola: nam Parisiis confitendo peccata iuventutis suae cuidam Sacerdoti impuro, magna contritione multisque lacrymis, eum pariter ad lacrymas et confessionem impulit. De Maria Magdalena concionem inchoans S. Gregorius homil. 33. in Evang. ait: ’Cogitanti mihi de Mariae Magdalenae poenitentia, flere magis libet, quam aliquid dicere. Cuius enim vel saxeum pectus illae huius peccatricis lacrymae, ad exemplum poenitendi non emolliant? " » 11. 67–72 cf sect. 9 «Caelo infert vim»: «Denique, poenitentia regno caelorum vim infert; idque cum violentia rapit, quod etiam in lege veteri adumbratum est, dum semel quotannis in die expiationis, quo populus se ieiunio et poenitentia macerabat, Summus Pontifex ingrediebatur in sancta sanctorum, ad Hebr. 9 et Levit.

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

Радость небесная . Taken from Faber, In Festo S. Nicolai, No. 7 «Documenta Evangelica [on the Gospel for the day, viz. Matt. 25.14–30]», sect. 5 «Sperare coronam iustitiae»: «Quantum denique est illud gaudium Domini, quod intrare in hominem nequit, sed in quod intrare homo debet? Quid enim hie loquendi modus aliud significat, quam locum Beatorum undique plenum esse gaudiorum, quemadmodum in oceano navigans, nil nisi maria undique et undique circumvidet? Gaudium habent supra se visionem Dei beatificam. Gaudium infra se, deiectionem inimicorum suorum ad infernum. Gaudium intra se in anima et corpore glorificatis. Gaudium extra se in societate Sanctorum, etc.» Радость сугуба . Taken from Faber, Dominica 3 Post Pascha, No. 8 «Documenta [on the Gospel for the day, viz. John 16.16–22 ]», sect. 4 «Discrimen inter verum et falsum gaudium». II. 1–8 cf Faber: «Primo gaudium verum, quod habent Dei amici, internum est, et ab intus nascitur, videlicet a bona conscientia, et Deo ipso animam inhabitante... Gaudium falsum, quod habent amatores saeculi, externum est, et ab externis causis nascitur.» II. 9–18 cf Faber: «Secundo gaudium verum est perenne: unde subdil Dominus: Et gaudium vestrum nemo tollet a vobis [ John 16.22 ]. Gaudium falsum est momentaneum. Illud est velut puteus perennis et indeficiens; hoc veluti cisterna continere non valens aquas. Illud hauritur ingenti et capacissimo vase intelligentia: hoc vero angusto, sensibus corporeis.» II. 21–30 cf Faber: «Tertio gaudium verum in altera vita perficitur; falsum vero mutatur in tristitiam. Unde illud simile est mulieri nativam habenti pulchritudinem, quam lotione non amittit, sed auget: hoc vero mulieri fucatae, quae cito amittit speciem levi aurae afflatu.» Радость печалию вершится . Taken from Faber, ibid., No. 4 «Quam modicum sit gaudium malorum in saeculo», sect. 5 «Ratione tristitiae secuturae». II. 1–4 cf Faber: «Videmus symposia desinere in dolores capitum, catarrhos, febres et morbos quandoque in mortem repentinam.» II. 5–10 cf Faber: «Libidinem in luem veneream, vomicas, etc., superbiam in odium, invidiam, probra et ignominias.» II. 11–14 cf Faber: «Miro modo exultabat Aman, quod a regina vocatus esset ad convivium; sed e convivio ductus est ad patibulum. Esth. 7.» II. 15–18 cf Faber: «Iucundus factus est Holofernes inter pocula ad praesentiam Iudith: sed brevi caput ei resectum est [Judith 13.10].» II. 19–20 cf Faber: «Deinde magis adhuc in mortis articulo, ut patet in Antiocho rege impio. 1. Mach. 6. Cum enim decidisset in lectum dicebat: In quantam tribulationem deveni et in quos fluctus tristitiae, in qua nunc sum, qui iucundus eram et dilectus in potestate mea? 6 .11 ].» The reference to the pride of Herod in II. 21–4 (cf Acts 12.21–3) is not in Faber. Published in Bylinin.

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

Муч. Игн. =Мученичество Игнатия. Библиогр. см. выше, с. 474. Муч. Перпетуи=CPL 32 ( BHL 6633–6635, BHG 1482). TLG 2016/1. Муч. Пиония=BHG 1546. TLG 2005/1. См. также: Atti е passioni dei martiri. Fondazione Lorenzo Valla, 1990 2 , 149–192. Слав. пер.: Северьянов С. Супрасльская рукопись (Пам-ки старослав. яз. II 1). СПб., 1904 (Graz, 1956 г ), 124–142. Муч. Полик.= Мученичество Поликарпа. Библиографию см. выше, с. 407 сл. Ориг.= Ориген . О нач.=CPG 1482. TLG 2042/2–4 (греч. фр.). О началах/Пер. Н.Петрова . Казань, 1899 [отд. оттиск из ПС за 1899 г.]. Переизд.: Рига, 1936; Самара, 1993. Прот. Цельса=CPG 1476. TLG 2042/1. Пер. Л.Писарева : Казань, 1912 [из ПС за 1903–1905 г., пер. кн. 1–4] (М.; Н.-Й., 1996 п ). Отрывки: Ранович 1990, 270–331. Перевод (пока неполный) 5-й кн. А.Р. Фокина : Богословский сборник Православного Свято-Тихоновского богословского института 2–4, 7. Com. Mat.=CPG 1450. TLG 2042/28–32. Сот . in Ida.= Commentarii in evangelium Joannis. CPG 1453. TLG 2042/5. Explanat. in epist. ad Rom.=CPG 1457 (1) [latine]. Cf. TLG 2042/36–39. Hom. in los. Nave= In Jesu Nave homiliae xxvi [latine]. CPG 1420. Cf. TLG 2042/25, 54. Hom. in Lev.= Homiliae in Leviticum [latine]. CPG 1416. Cf. TLG 2042/24: Hom. in Luc.= Homiliae in Lucam [latine]. CPG 1451. Cf. TLG 2042/16. Но m. in Num.= Homiliae in Numeros [latine]. CPG 1418. Cf. TLG 2042/52. Hom. in Ps. 37 = Homiliae in Psamos [latine]. CPG 1428. Cf. TLG 2042/44, 58. In Ezech.= Homiliae in Ezechielem [latine]. CPG 1441. Cf. TLG 2042/27, cf. 62. Philocalia= Philocalia sive Ecloga de operibus Origenis a Basilio et Gregorio Nazianzeno facta (cap. 1–27). CPG 1502. TLG 2042/19. Prolog. in Cantic. Canticor.= In Canticum canticorum [latine]. CPG 1433. Cf. TLG 2042/26. Откр . Bapyxa=CANT 344. TLG 1154/1. Пер. с греч. М.Витковской по изд. James 1897 : Витковские 2000, 140–155. Откр. Павла=CANT 325. Пер. с греч. М.Витковской по изд. Tischendorf 1866 ( BHG 1460): Витковские 2000, 216–237. Откр. Петра=CANT 317. Пер. греч. фрагментов: Ранович 1990, 215– 217; полный перевод (эфиоп. текст в пер. с нем.) В.Витковского: Витковские 2000, 186–199.

http://azbyka.ru/otechnik/Petr_Preobrazh...

3–4 cf Faber: «Grave autem ас репе importabile erat primo ob legum multitudinem. Numerant enim Abulensis q. 1. super 26. cap. Deut. et q. 24. in 1. cap. Ruth, et Lyranus ibid, tredecim supra 600. praecepta Iudaeorum.» 11. 5–6 cf Faber: «Secundo: propter difficultatem ipsorum praeceptorum in cibo, tactu, sacrificiis, caeremoniis, iudiciis.» 11. 7–8 cf Faber: «Tertio, quia umbrae tantum legum et misteriorum novi testamenti erant, unde nec gratiam conferebant, nec vim iustificandi habebant.» 11. 9–10 cf Faber: «Quinto. Multa etiam peccata ex ignorantia invincibili commissa, debebant expiari sacrificio.» 11. 11–12 cf Faber: «Quarto. Gravissimae delinquentibus poenae erant statutae.» 11. 13–16 cf Faber: «Verbi gratia, praeceptum circumcisionis, Sabbathi tarn stricte servandi.» Иго Еллинское. Taken from Faber, ibid., sect. 2 «Iugum gentilium». 11. 9–10 cf Faber: «Iubebantur ... puellam Virginem mactare, ut Laodicenses et Chalcidenses ... Ammonitae pueros Idolo Moloch comburendos immolabant. 4. Reg. Kings 23.10].» 11. 19–20 cf Faber: «Nisi gravius esset Christianorum iugo, non diceret Apostolus: Nolite iugum ducere cum infidelibus, 2. Cor. Published in Bylinin. Иго мира . Taken from Faber, ibid., sect. 3 «Iugum mundi»: «Iugum mundi grave esse testatur Ecclesiasticus c. dicens: Occupatio magna creata est omnibus hominibus, et iugum grave super filios Adam .... Quae sane occupatio grave iugum est filiorum huius saeculi, nec dissimile iugo illi, quod imposuit Pharao Hebraeis, cum occupavit eos perpetuis luti et laterum laborious, nec non in paleis conquirendis, et penso laborum augendo, ne possent respirare, et de sacrificio ас servitio divino cogitare Exod. 5.» Иго греха. Taken from Faber, ibid., sect. 4 «Iugum peccati». 11. 11–42 cf Faber: «Primo comminiscitur eius imperio David fraudes, quibus tegat peccatum suum; vocat Uriam et iubet ire domum ad uxorem, ut sic foetus adulterinus, legitimus 576 Anthony Hippisley credatur quasi prognatus a patre. Deinde cum non iret Urias, inebriavit eum ut ab ebrio obtineret, quod non poterat a sobrio.

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

Родители питати . Taken from Marchantius, Candelabrum mysticum. Tractatus 8 «De Sacramento Matrimonij», Lectio 13 «Brevis repetitio de officio parentum». II. 1–11 cf Marchantius: «Habes exem plum ex Thom a a Cantiprato lib. 2. apum cap. 7. In Normanniae partibus vir diues vnicum filium habebat, quem nobilis quidam adiens proponit ei filiam suam in matrimonium filio dandam, si modo possessione velit bonorum cedere in gratiam filii: ea tamen condhione, quod filius ei abundantissime prouidebit, reliquo vitae tempore. Consulentibus idipsum am icis, nobilis coniugij illecebra allectis, consentit Pater.» II. 12–16 cf Marchantius: «Et primis quidem annis honoratur a filiis, postea autem vt onerosus eis non forat cohabilitans, aedificant ei domumculam vicinam , insufficienter etiam necessaria m inistrantes: ita vt non modicam egestatem pateretur senex Pater cum vxore decrepitur.» II. 17–20 cf Marchantius: «Quadam die cum vidisset m ulier assandum anserem in domo filii, insinuauit viro, vt illuc iret, ventremque esurientem pasceret, de cibo preparato.» II. 21–4 cf Marchantius: «Videns filius aduenientem, curat ab igne abstrahi & abscondi dictum anserem, obuiusque Patri quid quaereret, inquisiuit. Ille dissim ulans, redit domum cont[r]istatus.» II. 25–30 cf Marchantius: «Sic dum igni iterum apponere volunt cibum assandum, inuenitur bufo illi adhaerens, quem cum excutere niteretur ingratus filius, insiliit in faciem eius, nec vlla vnquam arte dirimi potuit.» II. 31–6 cf Marchantius: «Et hoc stupendum erat, quod si aliquando m onstri aliqua pars tangebatur, ita sensibiliter homo laedebatur, ac si in corde percuteretur.» II. 39–46 cf Marchantius: «Conterritus tandem ip se & contritus, adiit Episcopum, & ingratitudinem confessus, pro poenitentia accepit Normanniae & Galliae fines circuire facie aperta, & rei cunctum populis enarrare, ingratis filiis exemplum .» II. 47–8 cf Marchantius: «Tandem autem Dei misericordia per sanctas preces aduocata, disparuit foedum monstrum» (p. 270). The rest of the poem (II. 49–60) is Simeon " s own addition.

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

Солнце 5 . Taken from Meffreth, Dominica 19 Post Trinitatis, No. 3. 11. 1–12 cf Meffreth: «Dicunt naturales, & videmus interdum per experientiam, quod solem & suum radium tria a nobis subtrahunt, vid elicet terra, nubes, & luna. De Primo videmus quod cum terra interponitur inter aspectum nostrum & solem, sicut contigit de nocte, tunc non videmus solem ... De Secundo dicit Dominus Ezech. solem nube tegam. De Tertio dicit auctor sphaerae materialis. Cum luna fuerit in cauda vel capite draconis, vel prope vel infra metas in coniunctione cum sole, tunc corpus lunare interponitur inter aspectum nostrum & corpus solare.» 11. 13–18 cf Meffreth: «Per solem intellige Christum, quia sicut sol radio intromisso in domum, quantumcunque prius videatur pura, ostendit eum habere pulueres, qui tamen non videntur, nisi in radio, vtpote in atomis, ita Christus déclarat domum conscientiae in quocunque homine... Sed istum verum solem iustitiae tria ab aliquibus subtrahunt.» 11. 19–22 cf Meffreth: «Primum est, terra mundialis cupiditatis, quia aliquorum sollicitudo & affectio ad terram dirigitur, & occidit eis sol in meridie. Amos 11. 23–6 cf Meffreth: « Secundum est, nubes tem poralis vanitatis, quia aliqui propter dignitates & honores & huiusmodi, quae sunt quasi nubes ignitae, quae ponuntur inter oculos superborum, & ambitiosorum, & Christum verum solem, ipsum videre non possunt.» II. 26–32 cf Meffreth: «Tertium est, luna carnalis voluptatis: nam aliqui ita aestuant igne carnalis voluptatis, quod non possunt videre solem iucunditatis» (Pars aestiv., pp. 444–5). Соломон . Taken from Faber, In Festo Purificationis B.M.V., No. 1 «Cur Christus praesentari in templo, et Deipara purificari voluerit», sect. 6 «Ut doceremur studere puritati». 11. 1–6 cf Faber: «Refert enim Gregorius Cedrenus de Salmone Reginam Saba inter alia tentasse solertiam Salomonis hoc modo: Formosos pueros et formosas puellas eodem vestitu et omatu instructos coram eo constituit petiitque, ut inter sexum intemosceret.» II. 7–16 cf Faber: «Rex omnes lavare faciem iussit, itaque discrimen sexus deprehendit, cum mares fortiter atque valide facies tergerent, foem ellae teneriter el timide.» 11. 17–22 cf Faber: «Viri esse debent qui caelum ingredi volunt, id est, laboribus assueti... Vis autem scire quinam veri sint? illi sunt, qui fortiter et constanter arripiunt poenitentiam.» Published in Panenko and PLDR.

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

Термин, который использует здесь Климент, труднопереводим. Выражение o( e)n tau)to/thti Lo/goj может означать, в зависимости от контекста, самотождественный, тождественный себе, в себе, внутренний, сущий и т. д. Насколько я понимаю, по–гречески этот термин звучит также неуклюже, как и по–русски. Однако смысл его совершенно ясен. Логос, изначально сущий в Отце ( Извлечение 6,2), получает впоследствии некоторое независимое существование, а именно, как «воплощенное» знание (proelqwÜn gnw=sij — 7,1). Климент технически различает Логос в изначальном состоянии, сущий Логос и Логос произошедший, или вышедший из изначального состояния (например, как гносис, или во плоти). Но для того, чтобы исключить идею о множественности Логосов, Климент неоднократно повторяет, как в данном пассаже, что все это один и тот же Логос. Подробнее это обсуждается в Извлечении 19. Концепция эта и терминология принадлежат скорее Клименту, нежели гностикам. 2519 Is. 65:7. 2520 Mt. 9:28. 2521 «Придут … псевдопророки, явят различные знамения…, чтобы совратить, если возможно, даже избранных мною» (Mt. 24:24). 2522 Противопоставляются klh/toi званные и e)kle/ktoi избранные. 2523 Cf. Lc. 15:25. 2524 Cf. Mt. 5:45. 2525 Cf. Io. 6:16; 17:11.17; Mt. 5:14. 2526 I Tim. 6:16; Io. 1:14; Col. 1:15; I Cor. 2:9; Mt. 18:10. 2527 Mt. 18:10. 2528 Mt. 5:8. 2529 I Cor. 15:40. 2530 I Pet. 1:12. 2531 Cf. Pet. 1:19. 2532 Mt. 17:2. 2533 Cf. Io. 6:51; I Cor. 10:3; Io. 1:4. 2534 Cf. Io. 6:32 2535 I Cor. 15:44. 2536 Cf. Mt. 10:28. 2537 I Cor. 13:12. 2538 Io. 8:56. 2539 Eph. 4:24. 2540 I Col. 1:15–16. 2541 Ps. 109:3; Ps. 71:17. 2542 Gen. 1:27. 2543 Аналогичное рассуждение см. Извлечения 68 и 79. Женское семя означает душевное начало, мужское — духовное. 2544 I Cor. 15:29. 2545 I Cor. 15:29. 2546 Демиург и подвластные ему силы препятствуют Иисусу и избранным войти в Плерому (ср. Извлечения 34, 38 и 39). Именно поэтому далее (Exc. 38) говорится, что миссия Иисуса состоит в том, чтобы обеспечить избранным «путь на родину». 2547 paraklh/toj означает посредник, адвокат, тот, кто говорит от чьего–либо имени. ProÜj toÜn pate/ra paraklh/toj e)stin o( u(io/j (Origenes, De oratione, 10); paracletus id est advocatus, quia pro nobis intercedit upud patrem (Isidorus Hispalensis, Ethymologiarum libri, VII 2,27). Так же называли себя Montanus, Manes и некоторые другие пророки и учителя гносиса. (Cf. Hippolytus, Refutatio VIII 19; Eusebius, Historia ecclesiastica VII 31, 1.) 2548

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=691...

1 «Peccatum, eius fructus: ... 5 metus iudicii divini»: «Porro peccati pater non est nisi propria et depravata voluntas: Quemadmodum ergo Evae comestio nihil Adae et posteris eius nocuisset, nisi comedisset ipse: ita si concupiscentia solum nostra colludat cum peccato, absque voluntatis consensu, nullum admittemus peccatum. At ubi voluntas consentit, tum committimus.» Похоть 14. Taken from Faber, ibid., sect. 2 «Concupiscentia». 11. 1–2 cf subsect. 1 «Gignit pugnam spiritum inter et carnem»: «De eadem 1. Tim. dicit Apostolus: Radix omnium malorum est cupiditas. Primo enim gignit in homine bellum intestinum camis in spiritum, et Spiritus in carnem. C aro enim concupiscit adversus spiritum, spiritus autem adversus carnem: haec enim sibi invicem adversantur, inquit Apost. ad Gal. 5 11.3–4 cf subsect. 2 «Impedit a bonis operibus». 11. 5–6 cf subsect. 3 «Causât inquietudinem». 11. 7–8 cf subsect. 5 «Mentem obscurat». Похоть 15. Taken from Faber, ibid., subsect. 4 «Ad peccandum trahit»: «Allicit ergo ad peccatum et tentât hominem, sicut Eva Adamum monstrando illi pomum.» Похоть 16. Taken from Meffreth, Dominica In Palmis, No. 1. 11. 1–18 cf Meffreth: «Erat quidem religiosus vir, qui grauiter tentabatur de peccato carnis, tandem videns se non posse resistere, venit ad imaginem crucifixi, ad quam saepe venerat, rogans Christum, vt eum liberaret ab hac tentatione, dicens: nisi eum cito liberaret, dimissis vestibus religiosis, ad seculum rediret, & suam concupiscentiam saturaret.» 11. 19–30 cf Meffreth: «Haec igitur cum dixisset, nocte sequenti grauissime est tentatus. Sed mane flexis genibus dixit: Ecce vestes tuae, ex quo tu non vis me iuuare, sicque posuit eas ante pedes Christi crucifixi.» 11. 31–38 cf Meffreth: «Tunc crucifixus vocans eum nomine proprio, dixit: Frater, accipe vestes tuas, quia antequam te per hanc tentationem exire permitterem, potius iterum descenderem, si necesse esset, & te liberando iterum mortem sustinerem.» 11. 39–52 cf Meffreth: «Tunc dixit Frater: Domine, ex quo vis me iuuare, potius mortem sustinerem antequam te offenderem, & ita a tentatione liberatus, nunquam talem postea sensit camis passionem» (Pars hyem., p.

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

С неменьшей полнотой Иустин воспроизводит и изречения Христа, записанные в этом Евангелии; мы отметим только те главы и стихи, которые находят себе место в цитатах Иустина: Мф.5,16 (Ap.I,16); 5,20 (Dial.105); 5,22 (Ap.1,16); 5,28–29,32 (Ap.I,15); 5,34,37,41 (Ap.I,16); 5,46 (Ap.I,16); 6,1,19,21,32 (Ap.I,15); 7,1 (Dial.115); 7,15, cf.19,21–23 (Ap.I,16); 8,11 ff. (Dial.C.76); 9,13 (Ap.I,15); 10,22 (Dial.82); 11,12–15 (Dial.C.51); 11,5 (Dial.12); 11,27(Ap.I,63; Dial.100); 13,42 ff. (Ap.I,16); 16,1,4 (Dial.107); 16,15 (Dial.76); 16,26 (Ap.I,15); 17,11–13 (Dial.43); 19,12 (Ap.I,15); 19,16 (Ap.I,16); 22,37, cf.40 (Ap.I,16 cf. Dial.93); 23,6, cf. 15,23, cf. 27 (Dial.C.17,112); 24,11,24 (Dial.35,82); 25,41 (Dial.76); 28,19 (Ap.I,61). При таком тесном сродстве цитат Иустина преимущественно с Евангелием Матфея естественно ожидать, что в самом языке Иустина будут сохранены и особенности языка Евангелия Матфея. По результатам изысканий, сделанных Земишем 370 ? Иустин, действительно, разделяет многие филологические особенности с Матфеем; так, он 11 раз употребляет выражение βασιλεα τν ορανν, встречающееся среди всех новозаветных писателей только у Матфея, – πατς ορνοις 3 раза, βρχειν в значении «дождить», и особенно торжественную формулу: να πληρωθ τ ηθν δι τν προφητν, – θεραπεειν πσαν νσον κα πσαν μαλακαν, – выражение, несомненно заимствованное из Матфея, так как слово μαλακα нигде, Кроме Матфея, не встречается в Новом Завете, а прилагательное μαλακς, хотя и имеется у Лк.7,25 и 1Кор.6,9, но в совершенно ином значении, чем у Матфея и Иустина (Мф.4,23; 9,35; 10,1 cf. Ap.I.C.31) 371 . Рельефным и решительным знаком этого близкого знакомства Иустина с Евангелием Матфея служит, наконец, их поразительное совпадение в приведении ветхозаветных цитат, простирающихся до полной тождественности Не только в существенных чертах, но и в самых мелких уклонениях от ветхозаветного текста. Как известно, евангелист Матфей, цитируя ветхозаветные пророчества, изменяет принятый текст LXX-mu и более или менее примыкает к еврейскому тексту, хотя иногда уклоняется и от обоих; те же особенности и в тех же самых цитатах мы встречаем и у Иустина, притом так, что как самый текст приводимого пророчества, так и историческая связь его буквально тождественна с Матфеем 372 .

http://azbyka.ru/otechnik/Anatolij_Spass...

Клевета 7. Taken from Faber, ibid., sect. 3 «Sunt aves [Daemonis] praedatores»: «Ut enim novacula barbam citissime radit, sed ea tarde repullulat: ita citissime aufertur fama: difflcillime restituitur.» Клевета 8. Taken from Faber, ibid., No. 5 «Quid faciendum inter detrahentes». The poem is based on the entire sermon. 11. 5–7 cf title. 11. 11–14 cf sect. 1 «Modeste corrige detractorem». 11. 15–16 cf sect. 2 «Alio diverte sermonem». 11. 17–18 cf sect. 3 «Frontem corruga». 11. 19–20 cf sect. 4 «Fuge si potes». 11. 21–22 cf sect. 5 «Obtura aures». 11. 23–28 cf sect. 6 «Claude aures cordis per displicentiam». Клевета 9. Taken from Faber, ibid., sect. 3 «Frontem corruga»: «S. Hie.... in ep. ad Nepotianum ait: Sagitta in lapidem numquam figitur, interdum desiliens percutit dirigentem: ita sane detractori continget si obfirmatas ad sua verba repererit aurium fores.» Published in Bylinin. Клевета 10. Taken from Faber, ibid.: «Ita enim Salomon. Prov. 25 ait: Ventus Aquilo dissipam pluvias, et facies tristis linguam detrahentem.» Published in Bylinin. Клевета 11. Taken from Faber, ibid., sect. 4 «Fuge si potes»: «Capri instar foetent ac fructicum folia depascunt, bonam scilicet aliorum famam.» Клевета 12. Taken from Faber, ibid., No. 6 «Remedia contra detractionem activam et passivam», sect. 3 «Considéra iniurias et noxas detractions»: «Considéra multiplex nocumentum et iniurias quas detractio affert: Uno enim ictu triplex vulnus infert. Unde Bemardus in serm. vocat earn lanceam, quae très uno ictu pénétrât, auctorem, auditorem, absentem.» Клевета 13. Taken from M SE (1603), Dist. 4 «Ex Speculo historiale Vincentii Beluacensis», No. 3 «Beata virgo Maria Imperatricem castissimam, marito fidelissimam, et propter corporalem pulchritudinem multa perpessam a tribulationibus libérât». Published in Eremin and PLDR. Клеветати себе грех есть. Taken from Faber, Dominica 10 Post Pentecosten, No. 7 «Quae sint partes viri humilis», sect. 4 «Humiliter de te loquere ... 3 De te modeste, de aliis honorifice loquere»: «Cave tarnen affingas tibi falsa crimina. Etenim August, serm. 39. de verbis Apostoli ait: Cum humilitatis causa mentiris, si non eras peccator, antequam mentireris, mentiendo efficieris, quod evitaveras. Veritas in te non est, nisi ita te dixeris peccatorem, ut etiam esse agnoscas, haec ille. "

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

   001    002   003     004    005    006    007    008    009    010