72 Doumouras Alexander. Greek Orthodox Communities in America before World War I/St. Vladimir’s Seminary Quarterly. – [s.l.]: St. Vladimir’s Seminary Press. – 4: Vol. 11. С. 188–190. 73 (Sorrency) Archimandrite Seraphim. The Quest for Orthodox Church Unity in America. – New York: St. Boris and Gleb Press, 1973. С. 107. 80 (Afonsky) Bishop Gregory. A History of the Orthodox Church in Alaska. – Kodiak, Alaska, 1977. С. 91. 81 Архив Русской Православной Церкви в Северной Америке. – Вашингтон, США: Библиотека Конгресса США. 83 Губонин М. Е. Акты Святейшего Патриарха Тихона и позднейшие документы 1917–1943. – Москва: СвятоТихоновский Богословский Институт, 1994. – Т. 1. С. 192. 84 Губонин М. Е. Указ. соч. С. 299; также Журнал Московской Патриархии. – Москва, 1957. – 6. С. 67. 86 Ломако Григорий, протопресвитер. Церковно-Каноническое Положение Русского Рассеяния. – Нью-Йорк, 1950. С. 8. 88 Губонин М. Е. Акты Святейшего Патриарха Тихона и позднейшие документы 1917–1943. Т. 1. С. 192. 95 (Sorrency) Archimandrite Seraphim The Quest for Orthodox Church Unity in America. – New York: St. Boris and Gleb Press, 1973. С. 46. 96 Григорьев Дмитрий, протоиерей. От древнего Валаама до Нового Света. – Нью-Йорк: записки русской академической группы в США, 1988. – Т. XXI. С. 273–296. 97 (Sorrency) Archimandrite Seraphim. The Quest for Orthodox Church Unity in America. – New York: St. Boris and Gleb Press, 1973. С. 54. 99 Stokoe Mark and Kishkovsky Leonid. Orthodox Christians in North America. – [s.l.]: Orthodox Christian Publication Center, 1995. С. 132. 100 Shmemann Fr. A. Metropolitan Leonty/Orthodox America 1794–1976. – Syosset, New-York, 1975. С. 233. 113 В 70-е и 80-е годы автору этого очерка довелось часто бывать в Советском Союзе по академическому обмену. Всегда использовал эту возможность, чтобы послужить в храмах порабощённой Церкви вместе с её духовенством и верующим народом. Это было подлинное мистическое переживание. И как непонятны были люди, жившие по выпавшему им жребию вне воинственно атеистического государства, считавшие себя единственными верными христианами и хулившими тех, кто нёс своё служение, находясь в жестоком плену.

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

Лит.: Baumann V. H. Bazilica cu «martyrion», din epoca romanitii târzii descoperit la Niculiel (jud. Tulcea)//Buletinul monumentelor istorice. Bucur., 1972. An. 41. N 2. P. 17-26; idem. Consideraii preliminare asupra bazilicii cretine din satul Niculiel (jud. Tulcea)//Pontica. Constana, 1972. Vol. 5. P. 547-564; idem. Cercetri recente la bazilica paleocretinu din satul Niculiel (judeul Tulcea)//Peuce: Studii. Tulcea, 1991. Vol. 10. P. 121-125; idem. Cercetri arheologice în zona ansamblului paleocretin din comuna Niculiel, judeul Tulcea//Ibid. 1995. Vol. 11. P. 303-338; idem. Sângele martirilor. Constana, 2004; Barnea I. Martyrion-ul de la Niculiel//BOR. 1973. An. 91. N 1/2. P. 218-228; idem. Un martyrium descoperit la Niculiel (jud. Tulcea)//Studii i cercetri de istorie veche i arheologie. Bucur., 1973. An. 24. N 1. P. 123-126; idem. Les monuments paléochrétiens de Roumanie. R., 1977; idem. Arta cretin în România. Bucur., 1979. Vol. 1: Secolele III-VI; 1981. Vol. 2: Secolele VII-XIII; Diaconu P. Despre data ptimirii lui Zotikos, Attalos, Kamasis i Philippos//Studii i cercetri de istorie veche i arheologie. 1973. An. 24. N 4. P. 633-642; Theodorescu R. Bizan, Balcani, Occident la începuturile culturii medievale româneti (secolele X-XIV). Bucur., 1974; idem. Un mileniu de art: La Dunrea da Jos (400-1400). Bucur., 1976; Moisescu C. Un monument féodal inconnu de Dobroudja//Revue roumaine d " histoire. Bucur., 1976. An. 15. N 3. P. 493-498; idem. Biserica sf. Atanasie de la Niculiel//Magazin istoric. N. S. Bucur., 1999. An. 33. N 7(388). P. 51-55; idem. Arhitectura româneasc veche. Bucur., 2001. Vol. 1; Popescu E. Inscripiile greceti i latine din secolele IV-XIII descoperite în România. Bucur., 1976. P. 293-396; B tr â na L., B tr â na A. Contribuii la cunoaterea arhitecturii medievale din Dobrogea: Biserica sf. Atanasie de la Niculiel (jud. Tulcea)//Studii i cercetri de istorie veche i arheologie. 1977. An. 28. N 4. P. 531-552; Чанева-Дечевска Н. Църковната архитектура в България през XI-XIV в. София, 1988; P curariu. IBOR. 19912. Vol. 1. P. 88-89, 166, 233, 389; Istoria românilor. Bucur., 2001. Vol. 2. P. 531, 537; Brato R. Verzeichnis der Opfer der Christenverfolungen in den Donau- und Balkanprovinzen//Diokletian und die Tetrarchie: Aspekte einer Zeitenwende/Hrsg. A. Demandt, A. Goltz und H. Schlange-Schoningen. B.; N. Y., 2004. P. 209-252; Apetrei C. N. Reedinele boiereti din ara Româneasc i Moldova în secolele XIV-XVI. Brila, 2009; M rcule V. Structurile ecleziastice de la Dunrea de Jos i Biserica Oriental (secolele IV-X). Brila, 2015. P. 29.

http://pravenc.ru/text/2577605.html

Paulus Orosius. Historia/Tr. R. J. Deferrary. Washington, 1964. Pliny. Naturalis Historiae Libri XXXVII. Bd. 1 — 6/Ed. C. Mayhoff. Leipzig, 1875–1906. Prosper. Epitoma Chronicon/Ed. T. Mommsen. MGH, Auct. Ant., IX. Р. 385–485. Six Old English Chroniclers/Ed. J. A. Gyles. London, 1891. Solinus. Polyhistor/Ed. T. Mommsen. Berlin, 1895. Sulpitius Severus. Historia Sacra/Ed. C. Halm. Vienna, 1866. Two Lives of St. Cuthbert/Ed. B. Colgrave. Cambridge, 1940. Two of the Saxon Chronicles Parallel/Ed. C. Plummer. Oxford, 1892. Vita Fursei/Ed. B. Krusch. MGH, SRM, IV Р. 423–440. Vita Germani/Ed. W. Levison. MGH, SRM, VII. Р. 225–283. III. Лumepamypa. Глебов А. Г. Англия в раннее Средневековье. Воронеж, 1998. Корсунский А. Р. Возникновение феодальных отношений в Западной Европе. М., 1973. Мельникова Е. А. Меч и лира. Англосаксонское общество в истории и эпосе. М., 1987. Савело К. Ф. Раннефеодальная Англия. Л., 1977. Штокмар В. В. История Англии в Средние века. Л., 1973. Alcock L. Arthur’s Britain. London, 1973. Anderson G. K. The Literature of Anglo–Saxons. Princeton, 1966. An Anglo–Saxon Dictionary/Ed. T. N. Toller. London, 1898. The Anglo–Saxons/Ed. J. Campbell. London, 1982. Bolton W. F. History of Anglo–Latin Literature. Vol. 1. Princeton, 1967. Brown P. The Cult of the Saints. London, 1981. Famulus Christi/Ed. G. Bonner. London, 1976. Farmer D. H. The Oxford Dictionary of Saints. Oxford, 1987. Hunter Blair P. The Age of Bede. Oxford, 1970. Hunter Blair P. Venerabilis Bede. Durham, 1979. Jones C. W. Saints’ Lives and Chronicles in Early England. N.Y., 1947. Kirby D. P. St Wilfrid at Hexham. Newcastle, 1974. Laing L., Laing J. Anglo–Saxon England. London, 1979. Levison W. England and the Continent in the Eighth Century. Oxford, 1956. Mayr–Harting H. The Coming of Christianity to Anglo–Saxon England. Oxford, 1990. Meyvaert P. Bede and Gregory the Great. Jarrow, 1964. Morris J. The Age of Arthur. London, 1986. O’Sullivan T. The De Excidio of Gildas. Leiden, 1978. Page R. I. Life in Anglo–Saxon England. Batsford, 1970.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=107...

«На встрече в мае 1973 года было 84 гостя, причем основная их часть представляла финансово-банковский мир и мир нефти. Наиболее важной фигурой на встрече был Дэвид Рокфеллер из банка “Чейз Манхэттен”, которого тогда называли “главой совета директоров” американского истеблишмента. Другие ключевые фигуры встречи: Роберт Андерсон (“Атлантик Ричфилд Ойл”); лорд Гринхилл (“Бритиш Петролеум”); сэр Эрик Ролл (“Эс. Дж. Варбург”); Джордж Болл (“Леман Бразерс”); Уолтер Леви (“Стандарт Ойл”). Из ключевых политических фигур следует также упомянуть Збигнева Бжезинского, который, кстати, в 1977 году был назначен советником по национальной безопасности при президенте США Дж. Картере. Повестку дня заседании БК в 1973 году, как отмечает известный западный аналитик Уильям Ф. Энгдаль, подготовил ветеран американской политики Роберт Д. Мёрфи. Этот тот самый Мёрфи, который в 1922 году, будучи консулом США в Мюнхене, заметил мало кому известного Адольфа Гитлера и направлял в Госдеп США депеши с рекомендациями обратить внимание на этого перспективного начинающего политика. На упомянутой встрече главным американским докладчиком был упомянутый Уолтер Леви – ставленник Дэвида Рокфеллера, имевший статус консультанта “Стандарт Ойл”. Суть его выступления заключалась в том, что ситуация на мировом рынке “черного золота” складывается таким образом, что рост цен на нефть в самое ближайшее время неизбежен. Обсуждения темы роста цен на нефть на заседании БК сводились не к тому, как предотвратить этот рост, а как к нему подготовиться. В том числе как адаптировать мировую валютно-финансовую систему к новым реалиям. Для лидеров мирового нефтяного и банковского бизнеса были сформулированы ключевые ориентировки: первым – подготовиться к грядущему резкому увеличению нефтяных доходов и “правильному” их размещению; вторым – приготовиться к приему нефтяных доходов и правильному размещению этих доходов в виде кредитов в мировой экономике», – подчеркнул экономист . «Из обрывочных утечек информации было не очень понятно, чем может быть обусловлен ожидавшийся рост цен на “черное золото”. Но через несколько месяцев все стало понятно. Осенью 1973 года в мире разразился так называемый “энергетический кризис”. Он имел рукотворный характер. Тогда “группе Рокфеллеров” удалось спровоцировать четырехкратный рост цен на “черное золото” буквально в течение нескольких месяцев. Главной видимой фигурой этой нефтяной и валютной интриги был Генри Киссинджер – ставленник клана Рокфеллеров. Примечательно, что в это время в США набирал скандал под названием “Уотергейт”, направленный против тогдашнего президента страны Ричарда Никсона. Президенту уже не было времени заниматься вопросами внешней политики США, бразды правления в этой сфере де-факто полностью перешли в руки Киссинджера, который на тот момент оказался одновременно при двух важных должностях — государственного секретаря и советника президента по национальной безопасности.

http://ruskline.ru/news_rl/2023/08/24/se...

Лит.: Tillemont. Mémoires. 1732. T. 5. P. 107-109, 301; Сергий (Спасский). Месяцеслов. Т. 3. С. 116; Quentin H. Les martyrologes historiques du Moyen Âge. P., 1908. P. 175-176, 422, 481; Delehaye. Origines. 19332. P. 256; Simonetti M. Sugli Atti dei due martiri della Pannonia// Idem. Studi agiografici. R., 1955. P. 55-79; Zeiller J. Les origines chrétiennes dans les provinces danubiennes de l " Empire romain. R., 19672. P. 79-81; Lanata G. Gli Atti dei martiri come documenti processuali. Mil., 1973. P. 93; Boskovi Dj. e. a. Recherches archéologiques à Sirmium: Campagne franco-yougoslave de 1973//Mélanges de l " École française de Rome: Antiquité. R., 1974. Vol. 86. N 1. P. 621-632; Mócsy A. Pannonia and Upper Moesia: A History of the Middle Danube Provinces of the Roman Empire. L., 1974. P. 325-328; R â mureanu I. Sfântul Irineu, episcop de Sirmium//Studii teologice. Bucur., 1975. T. 27. P. 204-212; Amore A. Ireneo//BiblSS. T. 7. Col. 899-900; Duval N. Les fouilles de 1977 à Sirmium (Yougoslavie) sur l " emplacement de la basilique consacrée à St. Irénée//Bull. de la Société nationale des antiquaires de France. P., 1977. P. 139-141; Aubert R. Irénée évêque de Sirmium//DHGE. T. 25. Col. 1479-1480; Benvin A. Muka sv. Ireneja Srijemskoga: Ranokršanski portret biskupa muenika//Diacovensia. 1994. Sv. 2. N 1. S. 82-109; Andri S. Srednovjekovni samostani u Srijemskoj Mitrovici//Ibid. 1997. Sv. 5. N 1. S. 93-111; Gulin A. Srednjovjekovna javna djelatnost i peati Srijemskog kaptola sv. Stjepana de Kw i sv. Ireneja kod Mitrovice//Zbornik Odsjeka za povijesne znanosti Zavoda za povijesne i društvene znanosti Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti. 1998. Sv. 16. S. 13-42; Kovács P. Christianity and the Greek Language in Pannonia//Acta Antiqua. Bdpst., 2003. Vol. 43. N 1-2. P. 113-124; Brato R. Verzeichnis der Opfer der Christenverfolgungen in den Donau- und Balkanprovinzen//Diokletian und der Tetrarchie: Aspekte einer Zeitenwende/Hrsg. A. Demandt e. a. B., 2004. S. 216; Pa in Z. Srijemski i panonski muenici u vlastitim misalima i asoslovima akovake i Srijemske biskupije//Bogoslovska smotra. Zagreb, 2005. Sv. 75. Br. 2. S. 581-599; Hildebrandt H. Early Christianity in Roman Pannonia: Facts among Fiction?//StPatr. 2006. Vol. 39. P. 59-64.

http://pravenc.ru/text/673987.html

Ramm, B. His Way Out: A Fresh Look at Exodus. Glendale, CA: Regal, 1974. Schmidt, W. H. Exodus. Neukirchen-Vluyn: Neukirchener Verlag, 1974. Исход (1–6) Ackermann, J. S. «The Literary Context of the Moses Birth Story (Exodus 1–2)». В Literary Interpretations of Biblical Narratives. Под ред. Kenneth R. R. G. Louis et al. Nashville: Abingdon, 1974, c. 74–119. Albright, W. F. «From the Patriarchs to Moses. Part II: Moses Out of Egypt». B A 36 (1973): 48–76. Archer, G. L. «Old Testament History and Recent Archaeology– from Moses to David». BS 127 (1970): 99–115. Bretscher, P. «Exodus 4, 22–23 and the Voice from Heaven». JBL 87 (1968): 301–311. Brownlee, W. H. «The Ineffable Name of God». BASOR 226 (1977): 39–46. Bush, F. «I am Who I am»: Moses and the Name of God». TNN 23 (1976): 10–14. Butterworth, M. «Revelation of the Divine Name». IndJT24 (1975): 45–52. Campbell, E. F., Jr. «Moses and the Foundations of Israel». Intr 29 (1975): 141–154. Childs, B. Myth and Reality in the Old Testament. Studies in biblical theology, London: SCM Press, 1962, c. 59–65. Coats, G. W. «Moses in Midian». JBL 92 (1973): 3–10. . «A structural transition in Exodus». VT22 (1972): 129–142. Cohen, C. «Hebrew tbh: Proposed Etymologies». JANES 4 (1972): 36–51. Dumbrell, W. «Exodus 4:24–26: A Textual Reexamination». HTR 65 (1972): 285–290. Eakins, J. E. «Moses». RExp 74 (1977): 461–471. Feliks, J. «Burning Bush». EncJud4 (1971): 1528–1530. Freedman, D. N. «The Burning Bush». Bibl 50 (1969): 245–246. Gager, J. G., Jr. «Moses and Alpha». JTS 20 (1969): 245–248. Gordon, С. H. «He is Who He Is». В Joshua Finkel Festschrift. New York: Yeshiva University Press, 1974, c. 61, 62. Hamlin, E. J. «The Liberator " s Ordeal. A Study of Exodus 4:1–9». В Rhetorical Criticism: Essays in Honor of James Muilenburg. Pittsburgh Theological Monograph series, no. l. Под ред. Jared J. Jackson and Martin Kessler. Pittsburgh: Pickwick Press, 1974, c. 33–42. Harris, R. L. «The Pronunciation of the Tetragrammaton». В The Law and the Prophets. В честь О. T. Allis. Под ред. John Н. Skilton. Nutley, NJ: Presbyterian and Reformed, 1974, c. 215–224.

http://azbyka.ru/otechnik/Biblia2/spravo...

Возникшая в XVI-XVII вв. научная специализация явилась предпосылкой развития отраслевой библиографии. Этот период оставил в наследство большое число указателей и списков богословской лит-ры для студентов богословских фак-тов, духовенства и интересующихся этими книгами читателей (см.: Petzholdt J. Bibliotheca bibliographica. Lpz., 1866. Bd. 3. Heft 4: Theologische Litteratur. S. 475-519; Besterman Th. The Beginnings of Systematic Bibliography. L., P. 27, 53-56). В то же время развивается жанр прикнижной библиографии - тематический список лит-ры, сопровождающий научное исследование. Текущая регистрационная библиография С нач. XIX в. в европ. странах (1811, Франция) стал вводиться закон о всеобщем обязательном экземпляре печатной продукции, повлекший за собой образование национальных книгохранилищ и возникновение печатных органов гос. текущей библиографии (информации) (British Bibliography; Deutsche Nationalbibliographie; Bibliographie de la France; Bibliografia Nazionale Italiana и мн. др.). Увеличивающийся поток публикаций и необходимость в подобной отраслевой информации сформировали периодические издания, специализирующиеся на информационных жанрах: от списков новых изданий до аналитических обзоров и критических статей (рецензий). Поскольку репертуар периодических изданий по богословию (по разным специальностям) в зап. христ. странах насчитывает от десятков до сотен названий в разных странах, а также велик процент публикаций в журналах смежной тематики, уже во 2-й пол. XIX в. возникла потребность в отраслевых информационно-библиографических изданиях. В наст. время христ. лит-ра на западноевроп. языках отражается в текущих указателях и библиографических журналах: Theologische Literaturzeitung (Lpz., 1876-), Theologische Rundschau (Tüb., 1897-), Theologische Revue (Münster, 1902-), Archiv der Reformationsgeschichte (Gütersloh, 1903/1904-), L " Année philologique: Bibliogr. critique et analytique de l " antiquité greco-latine (P., 1924/1928-), Catholic Periodical and Literature Index (Haverford, 1930-), продолжает его Catholic Periodical and Literature Index (Pittsfield (Mass.). Vol. 14: 1967/68 (1968)-); Religion Index One: Periodicals (Chicago, 1977/1978-. Vol. 13-, ранее: Index to Religious Periodical Literature/Theol. Seminary. Princeton, 1949-1976. 12 vol.) и ежегодник Religion Index Two: Multi-author Works, 1976-. (Chicago, 1978-), Repertoire général des sciences réligieuses (P., 1950-), International Bibliography of the History of Religions (Leiden, 1952-), Religious Book Review (Wilmington, 1973-; ежеквартально 1973-1977, с 1978 - 2 раза в год), Zeitschrifteninhaltsdienst Theologie (Tüb., 1975-).

http://pravenc.ru/text/149151.html

48.  Елканидзе М. «Махавамса»: введение в критику текста. — В кн.: Санскрит и древнеиндийская культура. М., 1979, b.I, с. 174-185. 49.  Зелинский А. Идея космоса в буддийской мысли. — В кн.: Страны и народы Востока. М., 1973. 50.  Его же. «Колесо Времени» и циклические хронологии Азии. — Народы Азии и Африки, 1975, 51.  Кожевников В. Индусский аскетизм в добуддийский период. Пг., 1914, 150с. 52.  Краснодембский В. Индуизм. — ЕМИРА. m.I. М.-Л., 1957, с. 263-281. 53.  Леман Э. Индусы. — В кн.: П. Шантепи де ла Соссей. Иллюстрированная история религий. m.I. СПб., 1913, с. 8-124. 54.  Лесевич В. Буддизм по эдиктам Асоки Великого. — В кн.: Э. Арнольд. Свет Азии. СПб., 1890, с. 209-238. 55.  Лившиц В., Шифман Н. К толкованию новых арамейских надписей Асоки. — ВДИ, 1977, с. 7-24. 56.  Литвиновский Б. Махадейа и Дуттхагамани (о начале буддизма в Парфии). — ВДИ, 1967, с. 88-90. 57.  Лодыженский М. Мистическая трилогия. m.I. Сверхсознание. Пг., 1915, 384 с. 58. Мифы древней Индии. Литературное изложение В. Эрмана и Э. Темкина. М., 1975, 240 с. 59.  Мюллер М. Шесть систем индийской философии. Пер. с англ. М., 1901, Х + 384 с. 60.  Нарайан Р. Боги, демоны и другие. Пер. с англ. М., 1974, 255 с. 61.  Невелева С. Мифология древнеиндийского эпоса (Пантеон). М., 1975, 118с. 62.  Норман Браун У. Индийская мифология. — В кн.: Мифологии древнего мира. Пер. с англ. М., 1977, с. 285-336. 63.  Нудрявский Д. Исследования в. области древнеиндийских домашних обрядов. Юрьев, 1904, VIII + 252 с. 64.  Паевская Е. Литература древней Индии. — В кн.: Литература древнего Востока. М., 1972, с. 173-198. 65.  Померачц Г. О причинах упадка буддизма в средневековой Индии. — В кн.: Ученые записки Тартуского государственного университета. 1973, т: 2, вып. 2, с. 273-308. 66.  Празаускас А. Индуистский пантеон в Непале. — В кн.: Непал: история, этнография, экономика. М., 1974, с. 77-88. 67.  Пятигорский А. Индуизм. — ФЭ, т. 2, с. 273-274. 68.  Его же. Материалы по истории индийской философии. М., 1962, с. 250.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=708...

Seit 30.7.1968 В von Astrachan‘ und Enotaevka (МР 1968, 9,4). Er war Teilnehmer an der Konferenz katholischer Bischöfe der USA und des Nationalrats der Kirchen Christi in den USA, die 1970 in Zagorsk stattfand; ebenso nahm er an Arnoldshain V teil. Am 12.6.1972 verteidigte er die Magisterthese: «Osnovy pravoslavnogo uenija о linom spasenii po Sv. Pisaniju i svjatooteeskim vyskazyvanijam» (МР 1972,8,26–27). Er war Leiter der Vertretung des Moskauer Patriachats bei der Konferenz «Erlösung heute» in Penteli (Athen) im Mai 1972, 1974 Mitglied einer Delegation in Finnland. 25 .7.1975 Ernennung zum Redaktionsmitglied der «Bogoslovskie trudy» (МР 1975,10,2). Am 2.9.1977 wurde er zum EB erhoben (МР 1977,11,2). Seit 27.12.1979 EB von Vologda und Velikij Ustjug (МР 1980, 2,2). Mitglied der Kommission für christliche Einheit (МР 1980, 3,3) . Furov zählt ihn zur 3. Gruppe der Hierarchen, die politisch unzuverlässig sind. Im Oktober 1980 nahm er an «Arnoldshain IX» teil (МР 1981,2, 9)im Mai 1981 an dem 4. Theologischen Gespräch mit der Evangelischen Kirche in der DDR (МР 1981,2,9). Am 28.5.1982 erhielt er den Sergij-Orden 2. Kl. (МР 1983, 5,9). Werke: Reformacija XVI veka, как cerkovno-istorieskoe javlenie, in: Bogosl. trudy 6(1971)155–164. Evcharistija i edinenie Christian, ebda 7(1971)222–231. Werke: Spasenie i opravdenie (Opyt kratkogo raskrytija pravoslavnoj sub " ektivnoj soterologii) , ebda 7(1971)231–239. Komentarij к 3-j glave Evangelija ot Ioanna, ebda 10(1973) 102–109. Osnovy pravoslavnogo uenija о licnom spasenii po sv. Pisaniju i svjatooteÖeskim vyskazyvanijam, ebda 10(197 3)171–174. Evcharistija как novozavetnoe ertvoprinošenie, ebda 11(1973) 164–173. Nekotorye vvodnye zameanija к tematike nastojašego sbornika, ebda 21(1980)3–4. Evcharistija po ueniju Pravoslavnoj Cerkvi (Doklad), ebda 21(1980)171–189. Blagodatnoe preobrazovanie-preobraenie mira i svjataja Evcharistija (Doklad), ebda 91–102. Evcharistija i svjašenstvo (Doklad), ebda 103–117. Propoved‘ v nedelju о mytare i farisee ( Lk 18,10–14 ), in: МР 1966,1,41–42.

http://azbyka.ru/otechnik/Manuil_Lemeshe...

P. 405-412; Gouillard J. Un quartier d " émigrés palestiniens à Constantinople au IXe siècle?//Ibid. P. 73-76; Guilland R. Études de Topographie de Constantinople byzantine. B., 1969. 2 t.; Dagron G. Les moines de la ville: Le monachisme à Constantinople jusqu " au Concile de Chalkedon (451)//TM. 1970. T. 4. P. 229-276; idem. La naissance d " une capitale: Constantinople et ses institutions de 330 à 451. P., 1974; idem. Le christianisme dans la ville byzantine//DOP. 1977. Vol. 31. P. 3-25; idem. Constantinople imaginaire: Études sur le recueil de Patria. P., 1984; idem. Constantinople: Les sanctuaires et l " organisation de la vie religieuse//Actes di XIe Congrès intern. d " archéologie chrétienne. R., 1989. T. 2. P. 1069-1085; Alexander S. S. Studies in Constantinian Church Architecture//RACr. 1971. T. 47. P. 281-330; 1973. T. 49. P. 33-44; Mathews Th. F. The Early Churches of Constantinople: Architecture and Liturgy. L., 1971; idem. The Byzantine Churches of Istanbul: A Photographic Survey. L., 1976; Laiou A. Constantinopole and the Latins: The Foreign Policy of Andronicus II, 1282-1328. Camb., 1972; Melville Jones J. R. The Siege of Constantinople 1453: Seven Contemporary Accounts. Amst., 1972; Oikonomides N. Quelques boutiques de Constantinople au Xe siècle: Prix, loyers, impositions (Cod. Patmiac. 171)//DOP. 1972. Vol. 26. P. 345-356; Чекалова А. А. Константинопольские аргиропраты в эпоху Юстиниана//ВВ. 1973. Т. 34. С. 15-21; она же. Восстание Ника и соц.-полит. борьба в Константинополе в кон. V - 1-й пол. VI в.//Визант. очерки. 1977. С. 158-181; она же. К вопросу о димах в ранней Византии//Там же. 1982. С. 37-52; она же. Константинопольский сенат и сословие куриалов в IV в.//ВВ. 1992. Т. 53. С. 20-35; она же. Константинополь в VI в.: Восстание Ника. СПб., 19972; Studien zur Frühgeschichte Konstantinopels/Hrsg. H.-G. Beck. Münch., 1973; Toynbee A. Constantine Porphyrogenitus and His World. L., 1973; Nicetas Choniates. Historia/Ed. I. A. Van Dieten. B.; N. Y., 1975; Striker C.

http://pravenc.ru/text/2057122.html

   001    002    003    004    005   006     007    008    009    010