| Κα νν... Τς ορτς. Ες τν Στχον, Στιχηρ τς ορτς. Δξα... το Μρτυρος. χος δ´. νατολου. Δετε τν Πιστν τ σστημα, πνευματικν χορεαν πικροτσωμεν, κα τν θλοφρον Χριστο το Θεο, ν μνοις τιμσωμεν, Χριστοφρον τν νδοξον. Σμερον γρ ς ωσφρος ντειλε, κα καταφωτζει τς διανοας τν πιστν, τν ν πστει κα πθ, πιτελοντων τν μνμην ατο τν σεβσμιον. Κα νν... Τς ορτς. πολυτκιον το Προφτου. χος β´. Το Προφτου σου σαου, τν μνμην Κριε ορτζοντες, δι ατο σε δυσωπομεν· Σσον τς ψυχς μν. Δξα... το Μρτυρος. χος δ´. Ταχ προκατλαβε. Στολας τας ξ αματος, ραζμενος, Κυρ παρστασαι, τ Βασιλε ορανν, Χριστοφρε οδιμε, θεν σν σωμτων, κα Μαρτρων χορεαις, δεις τ τρισαγ, κα φρικτ μελδ· δι τας κεσαις τας σας, σζε τος δολους σου. Κα νν... Τς ορτς. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Ο Καννες τς μρας, κα τν γων κοινς. Ποημα Θεοφνους. Το Προφτου. δ α´. χος δ´. σομα σοι Κριε. Φτισν με Κριε Θες μου, κα καθοδγησον φαιδρς, το θεου Προφτου, τν νδοξον κα ντιμον, εφημσαι πανγυριν. Θεφθογγος σλπιγξ το σαου, περιηχσασα τν γν, τος τς κκλησας, τροφμους συνεκλεσεν, ορτσαι τν μνμην ατο. Τ πθη το σματος Θεοφρε, τ λογισμ τ τς ψυχς, σαφς ποτξας, τν δξαν κατηξωσαι, δεν το Παντοκρτορος. Το Μρτυρος. ατς. Δετε πντες σμερον χριστοφροι, το Χριστοφρου τν μνμην, το τς ληθεας, Μρτυρος θεφρονες, εσεβς νυμνσωμεν. νδρεως γωνσω κατ τς πλνης, κα τς Τυρννων πειλς, Μρτυς θλοφρε, σχ ωννμενος, το Σταυρο κατεπτησας. Θεοτοκον. βδον προορν σε τν Θεοτκον, νθος δ πλιν τ κ σο, σαρκομενον Λγον, προγγειλεν νδοξος, σαας Πανχραντε. δ γ´. Τξον δυνατν σθνησεν. λην τν αγν το Πνεματος, ποδεδεγμνος προηγρευσας νδοξε, τς το Λγου οκονομας, τ πητον μυστριον. ρθης πρς ψος ορνιον, κα τς εσεβεας τν λαμπρτητα δειξας, τν εδλων ματαιοττην, διελγξας τν σθνειαν. Λθον ν Σιν πρτιμον, κρογωνιαον, τν οκουμνην συνδοντα, τν Δεσπτην σαας, προφητεει τεθησμενον. |
| Κα προσνεγκεν αυτ, κα φαγε, κα εισνεγκεν αυτ ονον, κα πιε, Κα επεν αυτ Ισακ ο πατρ αυτο, Εγγισν μοι κα φλησν με τκνον, Κα εγγσας εφλησεν αυτν, κα ωσφρνθη τν οσμν τν ιματων αυτο, κα ευλγησεν αυτν, κα επεν, Ιδο οσμ το υιο μου, ως οσμ αγρο πλρους, ν ευλγησε Κριος, κα δ η σοι ο Θες απ τς δρσου το ουρανο, κα απ τς πιτητος τς γς, κα πλθος στου κα ονου, κα δουλευστωσν σοι θνη, κα προσκυνηστωσν σοι ρχοντες, κα γνου Κριος το αδελφο σου, κα προσκυνσουσ σοι οι υιο το πατρς σου, ο καταρμενς σε επικατρατος, ο δ ευλογν σε, ευλογημνος. Κα εγνετο μετ τ πασασθαι Ισακ ευλογοντα Ιακβ τν υιν αυτο, κα εγνετο, ως ν εξλθεν Ιακβ απ προσπου Ισακ το πατρς αυτο, κα Ησα ο αδελφς αυτο λθεν απ τς θρας, κα εποησε κα αυτς εδσματα, κα προσνεγκε τ πατρ αυτο, κα επεν, Ανασττω ο πατρ μου, κα φαγτω απ τς θρας το υιο αυτο, πως ευλογση με η ψυχ σου. Κα επεν αυτ Ισακ ο πατρ αυτο. Τς ε σ; ο δ επεν, εγ ειμι ο υις σου ο πρωττοκος Ησα. Εξστη δ Ισακ κστασιν μεγλην σφδρα, κα επε. Τς εστιν ο θηρεσας μοι θραν, κα εισενγκας μοι; κα φαγον απ πντων πρ το ελθεν σε, κα ευλγησα αυτν, κα ευλογημνος σται. Εγνετο δ, ηνκα κουσεν Ησα τ ρματα το πατρς αυτο Ισακ, ανεβησε φωνν μεγλην κα πικρν σφδρα, κα επεν, Ευλγησον δ καμ, πτερ, Επε δ αυτ. Ελθν ο αδελφς σου μετ δλου, λαβε τν ευλογαν σου. Κα επε, Δικαως εκλθη τ νομα αυτο Ιακβ, επτρνικε γρ με δη δετερον τοτο, τα τε πρωτοτκι μου εληφε, κα νν εληφε τν ευλογαν μου. Κα επεν Ησα τ πατρ αυτο, ουχ υπελπου μοι ευλογαν, πτερ, Αποκριθες δ Ισακ επε τ Ησα, Ει κριον αυτν πεποηκ σου, κα πντας τος αδελφος αυτο πεποηκα αυτο οικτας, στω κα ονω εστριξα αυτν, σο δ τ ποισω, τκνον. Επε δ Ησα πρς τν πατρα αυτο. Μ ευλογα μα σο εστι, πτερ; ευλγησον δ καμ, πτερ, Κατανυχθντος δ Ισακ, ανεβησε φων μεγλη Ησα, κα κλαυσεν, Αποκριθες δ Ισακ ο πατρ αυτο, επεν αυτ. |
| Κα τατα, ς πντηση στ ρωτματ σου, δηλνοντας τι, ριστα θ μποροσε ν φαρμοσθε στν κ. Γιανναρ, χαρακτηρισμς το γου Γρηγορου το Παλαμ, περ το αρετικο Βαρλαμ: «Δναμαι ν βεβαισω, τι ρχκακος φις δν θ ερισκε, δι τν δημιουργαν νς τσον τρομερο σλου ν τ κκλησα, λλου ‘πιτηδεου τε κα σοφο πρς κακαν ργνου’ π τν Βαρλαμ…». Διατελ π τς εχς σου, Μ. π τν πψεων το φλου συχαστο θ θελα ν κμω ρισμνες παρατηρσεις, ρχζοντας π τ τλος. 1. Πργματι ωσφρος, γι ν περσει τς νεκροποις νργεις του, μεταξ τν Χριστιανν, θ πρεπε κποιο «πιτδειον κα σοφν πρς κακαν ργανον», στε ν πεθει τι, μεγλη μαρτα τς πορνεας, πο χωρζει π τν Θεν, νεκρνει τν ψυχ κα διαστρφει τν κρση, δν εναι μαρτα, λλ ννοχος ρωτας, πο δηγε στν θεον ρωτα! Εναι μα «θεοφνεια». Κα νεαρς ττε Γιανναρς σφαλς, ς ρκετ εφυς, κλυπτε τς δαιμονικς προδιαγραφς. Κα χι μνον τς κλυπτε, λλ γι ν γνεται πειστικς, ρχκακος φις, τν πλεξε, χι π τς τξεις τν διαφθρων θρησκευτικς, λλ τν διαφθρων θικς, π τν τξη τν παρθενευντων κα, τ σπουδαιτερον, μσα π τν χρον που σπουδζεται θεολογα κα τ μυστριον τς ν Χριστ Ζως, στε ν δναται ν στηρζει εαγγελικς τν νεονικολατικν αρεση! ς πρς τ τερον σκλος τς Παλαμικς ποφνσεως, δηλαδ «τν δημιουργαν νς τσον τρομερο σλου ν τ κκλησα», ατ κατ γρμμα δν ληθεει, πως λοι διαπιστνουμε. Δηλαδ, «σλος κα τρομερς» μλιστα δν πρχει.λοι ζομε μαν κατσταση νηνεμας πιφανειακς. σατανικ μαρτα συντελεται εροκρυφως, φανς. Κα ατ ποτελε τν πιτυχαν το «μετασχηματιζομνου ες γγελον φωτς». π κρου ες κρον τς ρθοδξου λλδος χει ξαπλωθε θορβως δστη αρεση, μηδνα νοχλοσα. Κα ς μ θεωρηθε ς περβολ. γρφη δημοσως, τι τ βιβλον το κ. Γιανναρ «λφαβητρι τς πστης», κανε θραση στς παιδαγωγικς καδημες. Κα τ ποτλεσμα; Θραμβος κδοτικς. Πντε κδσεις σ τρα χρνια! Τιρζ πολλν χιλιδων ντιτπων, ριθμς πστευτος γι τ λληνικ δεδομνα. Κα τρα σ λλες κατοντδες χιλιδες, δαιμονικ θεολογα το Γιανναρ, μ τ βιβλο θρησκευτικν τς Γ Λυκεου! Ατς, λοιπν, δν εναι θραμβος το ωσφρου κα μλιστα ν σιγ, φο νεργεται μυστικ, κατ τν λγον το θεου Παλου: «Τ γρ κρυφ γινμενα π’ ατν ασχρν στι κα λγειν»; (φ. ε 12). |
| Κοντκιον χος πλ. β " πρ ωσφρου κ Πατρς μτωρ γεννηθες, π τς γς πτωρ σαρκθη σμερον κ σο· θεν στρ εαγγελζεται Μγοις, γγελοι δ μετ Ποιμνων μνοσι, τν χραντον Τκον σου, Κεχαριτωμνη. Οκος Τν γεργητον βτρυν βλαστσασα, μυστικ μπελος ς π κλδων, γκλαις βσταζε, κα λεγε. Σ ε καρπς μου, σ ε ζω μου. φ» ο γνων, τι κα μην εμ, σ μου Θες· τν γρ σφραγδα τς Παρθενας μου ρσα κατλυτον, κηρττω σε τρεπτον Λγον, σρκα γενμενον. Οκ οδα σπορν, οδ σε λτην τς φθορς· γν γρ εμι, σο προελθντος ξ μο· ς γρ ερες, λιπες μτραν μν. Δι τοτο συγχορεει πσα κτσις βοσ μοι· Χαρε Κεχαριτωμνη. Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν Τ ΚΣΤ» το ατο μηνς, Η Σναξις τς περαγας Δεσπονης μν Θεοτκου. Στχοι Λεχ μωμον νδρς μ γνοσαν λχος, Δροις μμοις δεξιομαι τος λγοις. Μολπν γνοττ λεχο εκδι κτ εδω. Περ τς ες Αγυπτον φυγς τς περαγας Θεοτκου. Στχοι κοντα πρς σ, τν πλαι πλξαντ σε, Αγυπτε φρττε, κα Θεν τοτον φρνει. Τ ατ μρ, Μνμη το ν γοις Πατρς μν Εθυμου, πισκπου Σρδεων το μολογητο. Στχοι Χριστ παραστς, Εθμιε τρισμκαρ, Πλρης λκτου τυγχνεις εθυμας. Τ ατ μρ, Μνμη το σου Πατρς μν Κωνσταντνου το ξ» ουδαων. Στχοι ς ξ κανθν τν ουδαων δον, θεος νθε κα θανν, Κωνσταντνος. Κα Μνμη το σου πατρς μν Εαρστου. Στχοι σπευδεν Ερεστος ργ κα λγ, ως τελευτς εαρεστεν σοι Λγε. Μνμη το γου νου ερομρτυρος Κωνσταντνου το σου, θλσαντος ν Κωνσταντινοπλει κατ τ 1743 τος. Τας ατν γαις πρεσβεαις, Θες, λησον, κα σσον μς. μν. Κανν α», δ ζ», τς ορτς χος α " Ερμς «Ο Παδες εσεβε συντραφντες, δυσσεβος προστγματος καταφρονσαντες, πυρς πειλν οκ κπτοθησαν, λλ» ν μσ τς φλογς σττες ψαλλον· τν Πατρων Θες, ελογητς ε». Ποιμνες γραυλοντες, κπλαγος φωτοφανεας τυχον· δξα Κυρου γρ ατος, περιλαμψε κα γγελος. νυμνσατε βον, τι τχθη Χριστς, τν Πατρων Θες, ελογητς ε. ξαφνης σν τ λγ το γγλου, ορανν στρατεματα, Δξα κραγαζον Θε, ν ψστοις, π γς ερνη, ν νθρποις εδοκα, Χριστς λαμψεν. τν Πατρων Θες, ελογητς ε. μα τ τοτο; επον ο Ποιμνες· διελθντες δωμεν τ γεγονς, θεον Χριστν· Βηθλεμ καταλαβντες δ, σν τ τεκοσ προσεκνουν ναμλποντες· τν Πατρων Θες, ελογητς ε. |
| Κοντκιον τν γων χος δ " πεφνης σμερον ωσφρος λαμψεν, τν Μαρτρων, σεβασμα θλησις, προκαταυγζουσα μν, τν ν Σπηλα τικτμενον, ν Παρθνος σπρως κησεν. Οκος Τν ν Σπηλα δι» μς τεχθντα κ Παρθνου, Χριστν τν ζωοδτην, ποθοντες ο πλται, χορεαν γειραν φαιδρν κατ το Βελαρ, κα νικσαντες σαφς, ες γν ατν κατρραξαν, μετρα πλαι τοτον καυχμενον· θεν δδουχοσι τος ν σκτει, ς φωστρες πρχοντες το νοητο λου· στρ μν γρ τ πρν τος Μγοις πστη, δηγν ν Βηθλεμ, πλει οδα, οτοι δ μν κηρττουσιν ν βασνοις· ν Παρθνος σπρως κησεν. Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν Τ ΚΓ» το ατο μηνς, Μνμη τν γων δκα Μαρτρων, τν ν Κρτ μαρτυρησντων. Στχοι Το ποιμενρχου θρμματα Χριστο δκα, Εσηλθη τμηθντα μνδρ Μαρτρων. Εκδι τ τριττ δκα ν Κρτ τμον νδρας. Τ ατ μρ, Μνμη του σου Πατρς μν Παλου, ρχιεπισκπου Νεοκαισαρεας, νς τν τριακοσων δκα κα κτ γων Πατρων τν ν Νικα. Τ ατ μρ, Τ γκανια τς γας το Θεο μεγλης κκλησας. Στχοι γκαινοις καλος σε τος γκωμοις, Τιμ καλν κλλιστε γς Ναν λων. Τ ατ μρ, Μνμη το γου κα Θεοφρου πατρς μν Ναομ το θαυματουργο, το φωτιστο κα εροκρυκος Βουλγαρας. γιος Μρτυς Σχνων ξφει τελειοται. Τας τν σν γων πρεσβεαις, Θες, λησον μς. μν. Κανν α», δ ζ», Προερτιος χος β " Ερμς «τορες νεδεχθησαν Παδες, φιλοσοφτατοι ποτ· κ θεολπτου ψυχς γρ, θεολογοντες χελεσιν μελπον· πρθεος τν Πατρων κα μν, Θες ελογητς ε». ματα κπληρν Θεο Λγε, ερωττων Προφητν, ρχ τεχθναι Σπηλα σπαργανωθνα τε σπερ νπιον, πως λσ μου, τς σειρς ς γαθς, τν πολλν γκλημτων. Στματι ορανς κεχρημνος, στρ μεγστ κβο, τν π γς παρουσαν, το δι» μς ρρτως πτωχεσαντος· χρησμενοι δηγ ο κ Περσν, φκοντο σπουδαως. Τγματα τν γγλων μνσαι, μλλοντα τκτεσθαι Χριστν, νν ετρεπζονται φβ· π μακρν δ Μγοι, φικσθαι το θεσασθαι, ξνον θαμα ν γ, Θεν σωματωθντα. Θεοτοκον μνομν σε τν πντων αταν, τν γαθν μνη γν· σωματοφρον γρ Λγον περβολ χρησττητος ττοκας, ο τν γννησιν προεμνυσεν στρ, ν Βηθλεμ τ πλει. |
| κοσμτης, Sims: TheophCont 420,11. DeCer I 582,16; 586,13. MM III 55sq. (a.1202), κοσμτης TheophCont 744,16 (Sym. Mag.), id. ΙoScyl 226,21. ScholLyc 122,18 (Tzetz.).– TLG (κοσμ- und κοσμ-), Soph, Kr, Duc, KukBios IV 267; κοσμητς (LS, LSSup), L. κοσμτωρ, Schmücker: EustMin 4,50. KatIv I 45. Reiniger (im Kloster): ThStudCatM 16 (p.110).– LS, L, (Stam). κοσμδιν, τ Schmuck (stück): DeCer I 406, 21 – (Kr); LS, L, Duc, (TLG, PB, JaninCpl) -ιον. κοσμζω schmücken: ThStudCatM 36 (p. 266). VStephSab 558D с.68. weltlich leben: ThStudCatM 10 (p.66); 33 (p.241). κοσμσαντος EEBS 43 (1977–8) 194.– (LS), LSSup, L, Kr. κοσμικοπρβλητος von Laien gewählt: GeorgBardEp 109,150. κοσμικοφρησις, Tragen weltlicher Kleider: ThStudEp 396,15 (κοσμοφ. v.l., cf. L). κοσμιοπρεπς wohlanständig: εταξα Samson 14 с.10.– (κοσμοπρ. LS). κοσμιοπρεπς wohlanständig:φστασθαι Samson 11 с.6. κοσμτης s. κοσμτης κοσμωσις, Schicklichkeit, Anstand: VAndR 1637 v.l. pro κοσμιτης. κοσμοναξ, Weltherrscher: JacBulg 73 II 5. κοσμοβασιλες, Kaiser der Welt: MenolKoutl 44. κοσμοβρος die Welt verschlingend: γγονα ScriptMax 231,46.– KumN. κοσμογενεσα, Erschaffung der Welt, Schöpfungsgeschichte: NicMarDial I 106. κοσμογνεσις, Schöpfungsgeschichte: Μωσως CarmChrist 156,292 (And. Cret.).– Kr -γννησις. κοσμογενς die Well hervorbringend (=Maria): JoGeoHym 78.– LSSup. κοσμογνη, Frau (Herrin) der Welt Maria): -γναικα (v.l. -γυνακα) JoGeoHym 78,11. κοσμοδδοχος die Welt erleuchtend: φς GregAntKam 23. ωσφρος SergDid 55. κοσμοδεσπτης, Weltherrscher: Θες EustOp 162,67. Miller: cod. Marc. XI 22,36r (Mang. Prod.).– Vgl. -δσποινα KumN. κοσμοδτειρα weltverbindende: σειρ Miller: cod. Par. 997,320r (Th. Prodr.). κοσμοδιδσκαλος, Lehrer der Welt: CheirMet IV 2, nr.91, p.650.– KumN. κοσμοδρομικς die Welt durchlaufend ? γινσκων τν -ν τχνην CodAstr V 1,158,15 (κωμοδ, Corr. Pezopulos, BNJ 5 Vgl. κοσμοδρμων KumN. κοσμοεμπακτης, Wellverächter: VAndR 1381.1437. κοσμοεμπρευτος der Welt Gewinn bringend: PitAn I 571 II. |
| Κθισμα χος α« Τν τφον σου Σωτρ πστολε Χριστο, Διακνων πρτος, Πρωταθλε σοφ, τν Μαρτρων κρτης, κσμου τ πρατα, γισας τος θλοις σου, κα τος θαμασι, ψυχς νθρπων λαμπρνας, τους τιμντς σε, σαι παντοων κινδνων, πανεφημε Στφανε. Δξα... Το σου χος γ» Θεας πστεως Στμα πφηνας τς παρρησας, θρσος τραννον, μεγαλοφρνως, καταισχνας καρτερ τν θλων σου· κκεντηθες γρ τς ψεις Θεδωρε, δι Χριστο τν εκνα τν πνσεπτον, βεβαωσας, τιμν κα δοξζειν παντας, ατομενος μν τ μγα λεος. Κα νν... Τς ορτς χος ατς Τν ραιτητα Θαμα παρδοξον, γγονε σμερον· γρ Σωτρ μν, ν τ Σπηλα σαρκ, φθη κ Παρθνου δι» μς, καθς ατς πσταται. Μγοι μετ δρων δ, ς Βασιλε προσεκνησαν. Ποιμνες μτ» γγλων τε, δοξολγουν ατν· μεθ» ν κα μες βομεν ατ. Δξα τ δι» μς νανθρωπσαντι. Κανν α», δ δ», τς ορτς χος α " Ερμς «βδος κ τς ζης εσσα, κα νθος ξ ατς Χριστ, κ τς Παρθνου νεβλστησας· ξ ρους ανετς κατασκου δασος λθες σαρκωθες ξ πειρνδρου, λος κα Θες. Δξα τ δυνμει σου Κριε». ν πλαι προεπεν ακβ, θνν πεκδοχν Χριστ, φυλς οδα ξαντειλας, κα δναμιν Δαμασκο, Σαμαρεας σκλ τε, λθες προνομεσων πλνην τρπων, ες πστιν θεοτερπ. Δξα τ δυνμει σου Κριε. Το Μντεως πλαι Βαλαμ, τν λγων μυητς σοφος, στεροσκπους χαρς πλησας, στρ κ το ακβ, νατελας Δσποτα, θνν παρχν εσαγομνους· δξω δ προφανς, δρ σοι δεκτ προσκομζοντας. ς πκ γαστρ Παρθενικ, κατβης ετς Χριστ, κα ς σταγνες ν γ στζουσαι. Αθοπες κα θαρσες, κα ρβων νσο τε, Σαβ Μδων, πσης γς κρατοντες, προσπεσν σοι Σωτρ. Δξα τ δυνμει σου Κριε. Κανν β», δ δ», το Πρωτομρτυρος χος πλ. α " Ερμς «Τν θεαν ννοσας σου κνωσιν, προβλεπτικς ββακομ, Χριστ ν τρμ βα σοι· Ες σωτηραν λαο σου, το σσαι τος χριστος σου λλυθας». Κατγορος κριτς τε κα δικος, βροτοκτνος κα πατρ, το ψεδους Στφανε δεκνυται, λλ» αυτν νατρπει, τος βρχους καθ» αυτο τεκτηνμενος. μγας τς θλσεως πρβολος, ντ οδενς το δυσμενος, τυρννου κρνας τν φοδον, καταπαλαει νδρεως, ντχνως ποβς τν ντπαλον. ς πρτος τν Μαρτρων Στφανος, δοποισας ν μν, το Μαρτυρου τν εσοδον, στεφανηφρος χορεει, τ στφει τν Μαρτρων στεφμενος. Θεοτοκον κλμψας κ Παρθνου ς λιος, συνανατλλουσαν Χριστ, ς ωσφρον τν νδοξον, το Πρωτομρτυρος μνμην, τ σ καταγλαζεις φαιδρτητι. |
| Λχνοι διακρσεως μν, μνεσθω ρης σμερον, κα πολλς μγας, πακος δ φτα, θρ κα κκιος, τοτοις κα ββακρης, συνεκλμπει, ς τις ωσφρος. ρος πολιτεας ψηλς, νφανεν Αξντιος, θλητς δ γνεας, βρμιος, μγας, μεθ ν φροδσιος, στλος τς γκρατεας νεδεχθη, σν θηνοδρ. Λμπει ς στρ ν οραν, ν σκητας μμνιος κα θεος ννας· αγζει δ σν τοτοις, κα μγας ντοχος, γαπητς πνυ, ες τις λλος, σν τοτοις αγζει. μνοις εφημομεν ερος, τν μγαν θανσιον, τν ν τ ρει λαμπρς, σκσαντα το θω, φωστρα τν μγιστον πσης τς οκουμνης, ο πρεσβεαις σζμεθα πντες. Βοις θεοπνεστοις ληθς, Παρδεισος δεχθητε, τς κκλησας σοφο μακριοι Πατρες, ο πντες κατ νομα, πρ μν πρεσβεαν, τ Κυρ ποιετε παστως. Μαρτυρικν Δετε φιλομρτυρες πιστο, τιμσωμεν τος Μρτυρας, ν τησοις δας, κα σμασιν ν πστει, Χριστ τ Θε μν, δοντες κα βοντες· σωμν σοι τ μν Δεσπτ. Δξα... Τρα μις φσεως μν, πρσωπα αθυπστατα, γννητον Πατρα, Υν τν γεννηθντα, κα Πνεμα τ γιον, ναρχον βασιλεαν, ξουσαν, Θετητα μαν. Κα νν... Θεοτοκον Χαροις, πανγιος Νας, πκος θεδροσος, σφραγισμνη πηγ, το θαντου εθρου, τν πλιν σου Δσποινα, φλαττε κ παντοων, πολεμων πολιορκτως. Ερμς «σμα ναπμψωμεν λαο, τ θαυμαστ Θε μν, τ παλλξαντι τν σραλ κ δουλεας, δν πινκιον δοντα κα βοντα· σωμν σοι τ μν Δεσπτ». Κανν α, δ β, τν γων Πατρων χος πλ. δ Ερμς «δετε, δετε, τι γ εμι Θες μν, πρ τν ανων γεννηθες κ το Πατρς, κα κ τς Παρθνου π σχτων, πλν νδρς κυηθες, κα λσας τν μαρταν, το προπτορος δμ, ς φιλνθρωπος». σμς νν πληρομεθα, ς ες Παρδεισον λλον θοντες, τν θεοφυτετων ρετν τν σκητν, ς ν γκρατε, κα δκρυσιν νθησαν, ποικλως καρποφοροντες, πολιτεας τ Θε ο σιτατοι. Μγας Βησσαρων, πτηνν τν βον ζν, λλος γγελος, νος β πλιν, στερρς Βενιαμν, λλ κα Βιτλιος λαμπτρ, πρνας σζων Θε, Βυτμιος δ θεος, κα κλεινς Βαβλας, σν τοτοις μνεσθωσαν. |
| Λγουσι δ ατν λεπτοττης φσεως, σε καπνν, κα καθ κστην ζνην εναι να τν πλανητν· πτ γρ πλαντας εναι φησαν, λιον, Σελνην, Δα, ρμν, ρεα, φροδτην κα Κρνον. φροδτην δ φασι τν ποτ μν ωσφρον, ποτ δ σπερον γινμενον. Πλαντας δ τοτους κλεσαν, τιπερ ναντως το ορανο ποιονται τν κνησιν· το γρ ορανο κα τν λοιπν στρων ξ νατολς π δυσμς κινουμνων, οτοι μνοι π δυσμν π νατολς τν κνησιν χουσι. Κα τοτο γνωσμεθα κ τς σελνης μικρν καθ σπραν ναποδιζοσης. σοι τονυν φησαν σφαιροειδ τν ορανν, σως λγουσιν φστασθαι ατν κα πχειν τς γς, νωθν τε κα κ πλαγων κα κτωθεν. Κτωθεν δ κα κ πλαγων φημ, σον πρς τν μετραν ασθησιν, πε κατ τν τς κολουθας λγον πανταχθεν τν νω τπον ορανς πχει κα γ τν κτω. Κα φασι τν ορανν σφαιροειδς κυκλον τν γν κα συμπεριφρειν τ ξυττ κινσει ατο λιν τε κα σελνην κα τος στρας, κα πρ μν γν ντος το λου μραν γνεσθαι νταθα, π δ τν γν νκτα. π δ γν κατιντος λου νταθα μν νκτα, κεσε δ μραν. τεροι δ μισφαριον τν ορανν φαντσθησαν κ το τν θεηγρον Δαυδ λγειν· « κτενων τν ορανν σε δρριν», περ δηλο τν σκηνν. Κα τν μακριον σααν· « στσας τν ορανν σε καμραν». Κα τι δνων τε λιος κα σελνη κα τ στρα κυκλο τν γν π δσεως π βορρν κα οτω πλιν π τν νατολν φικνεται. μως, ετε οτως, ετε κενως, παντα τ θε προστγματι γγον τε κα δρασται κα τ θεον θλημ τε κα βολημα θεμλιον σλευτον κκτηται. «Ατς γρ επε, κα γενθησαν· ατς νετελατο, κα κτσθησαν. στησεν ατ ες τν ανα κα ες τν ανα το ανος· πρσταγμα θετο, κα ο παρελεσεται». στι μν ον ορανς το ορανο πρτος ορανς, πνω πρχων το στερεματος. δο δο ορανο· «κα τ στερωμα γρ κλεσεν Θες ορανν». Σνηθες δ τ θε Γραφ κα τν ρα ορανν καλεν δι τ ρσθαι νω. «Ελογετε» γρ, φησ, «πντα τ πετειν το ορανο», το ρος λγω. |
| Μακριο στε ταν νειδσωσιν μς, κα διξωσι, κα επωσι πν πονηρν μα καθμν ψευδμενοι νεκεν μο. Μυροφροι, ν τ μνματι λθοσαι, το γγλου κραυγζοντος κουον· Χριστς νστη, φωτσας τ σμπαντα. Χαρετε κα γαλλισθε, τι μισθς μν πολς ν τος ορανος. Τν ν ξλ, το Σταυρο προσηλωθντα, κα τν κσμον κ πλνης υσμενον, συμφνως πντες, Χριστν νυμνσωμεν. Δξα... Τν Πατρα, κα Υν δοξολογομεν, κα τ Πνεμα τ γιον, λγοντες· Τρις γα, σσον τς ψυχς μν. Κα νν... Θεοτοκον ρρτως, π σχτων συλλαβοσα, κα τεκοσα τν Κτστην τν διον, Παρθνε σζε, τος σ μεγαλνοντας. ντφωνον Α, χος β Στχ. α Πντα τ θνη κροτσατε χερας λαλξατε τ Θε ν φων γαλλισεως. Στχ. β τι Κριος ψιστος, φοβερς, βασιλες μγας π πσαν τν γν. Στχ. γ πταξας λαος μν, κα θνη π τος πδας μν. ντφωνον Β, χος β Στχ. α Μγας Κριος, κα ανετς σφδρα. Σσον μς, Υ Θεο, ν δξ ναληφθες φ μν ες τος ορανος, ψλλοντς σοι, λληλοα. Στχ. β Θες ν τας βρεσιν ατς γινσκεται. Στχ. γ τι δο ο βασιλες τς γς συνχθησαν. ντφωνον Γ, χος δ Στχ. α κοσατε τατα πντα τ θνη. νελφθης ν δξ, Χριστ Θες μν, χαροποισας τος Μαθητς, τ παγγελ το γου Πνεματος· βεβαιωθντων ατν δι τς ελογας, τι σ ε Υς το Θεο, λυτρωτς το κσμου. Στχ. β Τ στμα μου λαλσει σοφαν, κα μελτη τς καρδας μου σνεσιν. Στχ. γ Κλιν ες παραβολν τ ος μου, νοξω ν ψαλτηρ τ πρβλημ μου. Εσοδικν νβη Θες ν λαλαγμ, Κριος ν φων σλπιγγος. Σσον μς, Υ Θεο, ν δξ... Κοινωνικν νβη Θες ν λαλαγμ, Κριος ν φων σλπιγγος, λληλοα. Τ ΔΕΥΤΕΡ ΤΗΣ Ζ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΕΝ Τ ΕΣΠΕΡΙΝ Στιχηρ Προσμοια τν Πατρων χος πλ. β πεγνωσμνη κ γαστρς τχθης πρ ωσφρου, κ Πατρς μτωρ πρ τν ανων, κν ρειος κτσμα σε, κα ο Θεν δοξζει, τλμη συνπτων σε τν κτστην, τος κτσμασιν φρνως, λην πυρς το αωνου, αυτ θησαυρζων· λλ Σνοδος ν Νικα, Υν Θεο σε νεκρυξε Κριε, Πατρ κα Πνεματι σνθρονον. |
|
|
