| Ες τν Λιτν, Στιχηρ διμελα. χος β " φωτ σου πασαν τν οκουμνην γισας, ες ρος ψηλν μετεμορφθης γαθ, δεξας τος Μαθητας σου τν δυναστεαν σου, τι κσμον λυτροσαι κ παραβσεως· δι βομν σοι· Εσπλαγχνε Κριε, σσον τς ψυχς μν. ατς ν τ ρει τ Θαβρ, μεταμορφωθες ν δξ Χριστ Θες, κα ποδεξας τος Μαθητας σου, τν δξαν τς σς Θετητος, καταγασον κα μς τ φωτ τς σς πιγνσεως, κα δγησον ν τ τρβ τν ντολν σου, ς μνος γαθς κα φιλνθρωπος. ατςΤ προλιον σλας Χριστς, σωματικς π τς γς περιπολεων, κα πρν το Σταυρο, παντα τ τς φρικτς οκονομας τελσας θεοπρεπς, σμερον ν Θαβρ τ ρει, μυστικς τς Τριδος τν τπον ποδεκνυσι· τος γρ προκρτους, τρες τν Μαθητν, Πτρον κα κωβον κα ωννην, σν ατ γαγν κατ» δαν, κα μικρν ποκρψας τς σαρκς τ πρσλημμα, μετεμορφθη μπροσθεν ατν, μφανων το ρχετπου κλλους τν επρπειαν, κα τατην οχ λκληρον, τ μν πληροφορν ατος, τ δ κα φειδμενος, μπως σν τ ρσει κα τ ζν πολσωσιν, λλ» ς δναντο χωρεν τος σωματικος φθαλμος περιφροντες. Κα προφητν τος κραμονας, Μωσν κα λαν νγκατο, ναλγως μαρτυροντας ατο τν Θετητα, κα τι ατς στι τ ληθινν τς πατρικς οσας παγασμα, κυριεων ζντων κα νεκρν. Δι κα νεφλη καθπερ σκην, περισχεν ατος, κα φων νωθεν το Πατρς κ τς νεφλης, χητικς προσμαρτυροσα κα λγουσα· Οτς στιν ν ρρεστως κ γαστρς, πρ ωσφρου γννησα, Υς γαπητς μου, ν πστειλα σσαι, τος ες Πατρα κα Υν, κα Πνεμα γιον βαπτιζομνους, κα μολογοντας πιστς, ς διαρετν στιν ν τ κρτος τς Θετητος, ατο κοετε. Ατς ον φιλνθρωπε Χριστ Θες, κα μς καταγασον, ν τ φωτ τς προστου σου δξης, κα ξους νδειξον κληρονμους, τς τελευττου βασιλεας σου, ς περγαθος. Δξα... χος πλ. α«Δετε ναβμεν ες τ ρος Κυρου, κα ες τν οκον το Θεο μν, κα θεασμεθα τν δξαν τς Μεταμορφσεως ατο, δξαν ς μονογενος παρ Πατρς, φωτ προσλβωμεν φς, κα μετρσιοι γενμενοι τ πνεματι, Τριδα μοοσιον μνσωμεν ες τος ανας. Κα νν... ατςΝμου κα Προφητν σε Χριστ, ποιητν κα πληρωτν μαρτρησαν, ρντες ν τ νεφλ, Μωσς θεπτης κα λας μπυρος ρματηλτης, κα φλεκτος ορανοδρμος, π τς Μεταμορφσες σου, μεθ» ν κα μς, το σο φωτισμο ξωσον Δσποτα, μνεν σε ες τος ανας. |
| Γεωργου. δ α´. νοξω τ στμα μου. Κοσμεται τν χριν νν, κκλησα το Πνεματος, κα καταφαιδρνεται κα ραζεται, τν γενθλιον, μραν το Προδρμου, εφροσνως γουσα, κα ναμλπουσα. Κρυξ τς χριτος, κα ωσφρου φαιδρτερος, τς δξης τν λιον, μηνει σμερον, κα τν λλαμψιν, ατο νν προκηρττει, ν πσι τος πρασιν, αγζειν μλλουσαν. Νξ τς θετητος, ν τ γεννσει σου Πρδρομε, κ γς πελανεται, κα α τς χριτος, ν τος πρασιν, κτνες φαπλονται· σ γρ τν νσπερον, μηνεις λιον. Θεοτοκον. Γνσιν τς συλλψεως, τς σς δεικνει κησις, τς στερας Πανχραντε, προκαταγγλλουσα, κα μηνουσα, τν σπορον σου τκον, καρπν ξ κρπου γρ, νηδος νεγκε. Καταβασα. νοξω τ στμα μου, κα πληρωθσεται Πνεματος, κα λγον ρεξομαι, τ Βασιλδι Μητρ, κα φθσομαι, φαιδρς πανηγυρζων, κα σω γηθμενος, τατης τ θαματα. δ γ´. Ερμς. «Οκ ν σοφ, κα δυνμει κα πλοτ καυχμεθα, λλ ν σο τ του Πατρς, νυποσττ σοφ Θεο· ο γρ στιν γιος, πλν σου φιλνθρωπε». Δεσποτικ μν, κ Παρθνου τελεται γννησις· λλ οκτου προσφιλος, κ γηραλας κα στερας μητρς· εκτως προτρχει γρ, θαμα το θαματος. υσσ κα στερα, τν Παρθνον μητρα σπζεται, πιγνοσα ψευδς, τ τατης τκ ς λλυται, δεσμ τς στειρσεως, θε βουλματι. Θεοτοκον. πειρογμως, Θεν σαρκωθντα κυσασα, τν παθν τας προσβολας, κλονομενν με στερωσον· ο γρ στιν χραντε, πλν σου βοθεια. τερος. Τος σος μνολγους. χος τς κ στερας σου προδου, δεσμ διαλσας πατρικς, φωνς κηρττει νδοξε, λαμπρς τς πρ ννοιαν, Χριστο συγκαταβσεως, τ θεα νν προμηνματα. Στερας ξ κρπου κβλαστσας, τς εκαρπας μηνυτς, τς ν Χριστ ξτεμε, τν γονον κα καρπον, ξν το κηργματος, γνωμοσνην ουδαων λαο. Χριτος τς νας α κτνες, ξλαμψαν σμερον φαιδρς, τ σ γεννσει Πρδρομε, κα παλαι ανγματα, κα ο σκιδεις γρμματος, μεταχωρεν τποι πρξαντο. Θεοτοκον. λυσεν τκος σου Παρθνε, δεσμ καταδκης τν βροτν, κα αυτ συνδησεν, μς δι τς χριτος, πευλογσας παντας, τος Θεοτκον σε γεραροντας. |
| Γι παρδειγα· σ πγες μα φορ κα εδες τν Σμρνη, πειτα φυγες π κε κα πλον δν τν βλπεις μ τν ξωτερικ ασθησι τν ματιν, λλ μως μ τν σωτερικ ασθησι δηλαδ, μ τν φαντασα κα νθμησι, ταν θλς, φρνεις τν Σμρνη μπροστ σου κα τν βλπεις, σν ν ταν κα παρν, μ τ διο σχμα κα διστημα κα μγεθος κα τοποθεσα, πο χει· χι πς ττε πηγανεις κα βλπεις τν Σμρνη, (καθς νομζουν μερικο μαθες). λλ βλπεις τν εκνα τς Σμρνης, τν ποα χει τυπωμνη μσα φαντασα κα νθμησς σου. Ατ φαντασα τν ασθητν εναι, πο μς νοχλε κα μσα στν πνο κα μς κνει ν βλπουμε τ διφορα κα πολυποκιλα νειρα, στ ποα πρσεχε ν μ πιστες ποτ. πειδ μως φαντασα ατ, εναι μι παρλογη κα χοντρ ποτπωσις τν πντε ασθσεων κα φαντζεται τ ασθητ μ τ σχμα κα χρμα κα τ μγεθς τους, πως επαμε. Α. Ν γνωρζς, δ τι Θες, πως εναι ξω π λες τς ασθσεις μαζ κα τ ασθητ κα πρα π κθε σχμα κα χρμα κα διστημα κα τπο, ς ντελς σχημτιστος κα μορφος κα πρχει παντο κα πνω π λα, τσι εναι κα ξω π κθε φαντασα. Κα στ συνχεια, γνριζε, τι φαντασα εναι μα δναμις τς ψυχς, πο δν χει πιδεξιτητα ν νωθ μ τν Θε, γι ατ τς τ λαττματα (Βλπε στ Φιλοκαλα, πο λγει, τι «καμα φαντασα δν χει θσι στν περπτωσι το Θεο. Διτι γενικ εναι πνω π κθε ννοια»). Β´. Γνριζε, τι κα ωσφρος κα πρτος τν γγλων, ντας πρν ντερος τς παρλογης φαντασας κα πρα π κθε σχμα κα χρμα κα ασθησι ς νος λογικς κα λος κα σχημτιστος κα σματος, στερα φο φαντσθηκε κα σχημτισε μ τ νο του τν σοθεα, πεσε π κενη τν μορφη κα σχημτιστη κα παθ κα νιαα, σματη κατστασι το νο, κτω στ πολυσχημτιστη κα πολυμριστη κα παχυλ ατ φαντασα, πως εναι γνμη πολλν θεολγων κα τσι, π γγελος σχημτιστος, λος κα παθς, γινε διβολος, λικς, κατ κποιο τρπο, πολσχημος κα μπαθς 51 . Γι ατ κα νομζεται π τος θεους Πατρες ζωγρφος πο μιμεται τ πντα κα φδι πολμορφο κα τρει τν γ τν παθν, φαντασιοκπος κα λλα παρμοια νματα. π τν διο τ Θε παρομοιζεται ς δρκος μ σμα, μ ορ, μ νερα, μ πλευρ, μ ρχη, μ μτη, μ μτια, μ στμα, μ χελη, μ δρμα, μ σρκα κα μ λλα παρμοια μλη. Κα βλπε στ μ´κα μα´ κεφλαιο το β. πτε, π ατ μθε, γαπητ, τι φαντασα μ διφορες μορφς, καθς εναι φερεσι κα καρπς το διαβλου, τσι το εναι κα πολ πιθυμητ. πειδ, σμφωνα μ τος γους 52 ατ εναι τ γεφρι, μσα π τ ποο περνντας ο δολοφνοι δαμονες, ννονται μ τν ψυχ κα τσι τν κνουν κατοικητριο ασχρν κα πονηρν κα βλσφημων λογισμν κα λων τν καθρτων ψυχικν κα σωματικν παθν. |
| Κανν α», δ δ», Προερτιος χος α " Ερμς «ν Πνεματι προβλπων, Προφτα ββακομ, τν το Λγου σρκωσιν, κρυττες βον. ν τ γγζειν τ τη πιγνωσθσ, ν τ παρεναι τν καιρν ναδειχθσ, Δξα τ δυνμει σου Κριε». Τ ρη ο βουνο τε, κα ξλα το δρυμο, ποταμο κα θλασσαι, κα πασα πνο, ν εφροσν σκιρτσατε· νν γγζει, σωτηρα ησος κ τς Παρθνου, πλει Βηθλεμ ποτκτεσθαι. νλαβε Προφτα, ψαλτριον Δαυδ, κα μελδει Πνεματι, γ μφανς, κ τς Παρθνου γεγννηται συγχτως, πρ ωσφρου, κ γαστρς Πατρς κλμψας, Κριος τς δξης Χριστς Θες. Πς δξετα σε Λγε, τικτμενον σαρκ, Σπλαιον σμικρτατον, κα λαν ετελς; πς εληθσ σπαργνοις περιβλλων, πλον νεφλαις; πς ν φτν τν λγων, πανακλιθσ ς νπιον; Κανν β», δ δ», το γου χος α " ν Πνεματι προβλπων φαδρυνας τ αγλ, τν θλων σου τν γν, ερ γντιε, δεσμτης παχθες· διαδραμν γρ ς λιος τας κτσι, το μαρτυρου τν σπραν ξ ας, πσαν δδουχν κατεφτισας. ς Παλος δεδεμνος, θηροις λογικος, π μην τρεχες, γντιε σοφ· λλ» οκ πασω κα δσμιος ν στηρζων, τς κκλησας πιστλλων κατ πλιν, πσι τος Χριστο ερρχαις θαρρεν. Θηρων μοι γενσθω, τ στματα σφαγ, κα γαστρες μνματα, βας θλητ· μηδες χλετω, μηδες μου θρψει τν τνον· γ γρ σπεδω λεσθναι σπερ στος, κα ρτος ερεθναι Θεο καθαρς. Χριστο σπεδω γενσθαι, Χριστο μνου ρ· λος γρ Χριστο εμι, βας θλητ, ατν δικω, ατν πεγομαι φθσαι· κα δι τοτο πρ κα ξφος κα θηρα, πντα καρτερ, να τχω ατο. Δινυσας τ σκμμα, ζεοσ τ ψυχ Μρτυς καρτερψυχε, τ ρωτι τρωθες, το ραστο σου· Χριστς γρ ν σοι ρως· ν ναπνων κα δικων καρτρεις, πντων τν δεινν τ ππονα. Δξα... Τριδα ν Μονδι, δοξσωμεν πιστο, σιγτοις στμασι, βοντες πρς ατν· ν Μονδι Τρις γα προσκυνουμνη, κα ν Τριδι μνουμνη συγχτως, δξα σοι Τρις μοοσιος. Κα νν... Θεοτοκον Σπηλα πογα, τεχθναι δι» μς, Θες ν ξωσας, πτωχεσας γαθ, τν μετραν πτωχεαν δι» εσπλαγχναν, κα κ Παρθνου προελθν σεσαρκωμνος, μενας ες Υς κ Πατρς κα Μητρς. |
| Κανν α», δ δ», τς Θεοτκου χος πλ. δ " Ερμς «Σ μου σχς, Κριε, σ μου κα δναμις, σ Θες μου, σ μου γαλλαμα, Πατρικος κλπους μ λιπν, κα τν μετραν, πτωχεαν πισκεψμενος δι σν τ Προφτη, ββακομ σοι κραυγζω Τ δυνμει σου δξα φιλνθρωπε». νατολ, το Πατρικο παυγσματος, κα λου, το ξανατελαντος, πρ ωσφρου κ το Πατρς, χαρε Θεοτκε, νεφλη κοφη κα μψυχε Παρθνε χαρε Μτηρ, χαρε ελογημνη χαρε δεδοξασμνη Πανμωμε. Σ τ χρυσον, θυμιατριον Δσποινα, το στκτου, κα λου νθρακος, ν καθη διαρραγν, τς δαμιαας, παρακος τ χειργραφον δι σοι χαρε κρζω, δις πσιν δθη, χαρ κα τρυφ κα πλαυσις. Σ τν βροτν, δξα κα κλος κα καχημα, κα γγλων, στφος κα διδημα· δι γ, κα ορανς, μαν κκλησαν, στησμενοι παναρμνιον, τ, Χαρ σοι βομεν χαρε Δσποινα κσμου, χαρε πντων νθρπων βοθεια. Κλνη σεπτ, ν Σολομν προδιγραψε, κυκλουμνην, δυνατος ξκοντα, χαρε Παρθνε κεχρυσωμνη, το νοητο γισματος, λαβς θεα χαρε χαρε βτε πυρφρε, χαρε πλη κα κλμαξ κα γφυρα. Κανν β», δ δ», το γου χος πλ. δ " ξ ρους κατασκου Νος βραμ, δεχθης ερρχα, λλον σακ, τν βον θυσισας, κα μυστικν λοκρπωσιν νενγκας, ν τ πυρ τς συνειδσεως. Σ τν ακβ, ζηλσας θεοφρε, κλμαξ πρακτικς, δεχθης πολιτεας, τς ναβσεις τν θεων σου νοημτων, ν τ καρδα σου τιθμενος. βδ μυστικ, τ γλττ διασχσας, λην τς Γραφς, τν βυσσον Τρισμκαρ, ς Μωσς διεββασας τος νθρπους, πρς τν πγνωσιν τς πστεως. Θεοτοκον Χαρε θησαυρ, τς πντων σωτηρας, χαρε νοερ, πηγ τν αμτων χαρε τ γιον ρος, Προφτης, Θεογενντορ προερακεν. Κανν γ», δ δ», τερος το γου χος γ " θου πρς μς Λγων ραστα, τν τν λγων μγαν Κοσμτορα, λγοις ερος χαρμονικς, πανιντα δετε τιμσωμεν, λγους ματαιφρονας, σοφ λγων λρους πελγξαντα. λβισας μς, διδαγμτων πλοτ Χρυσστομε χερα δ ναστλλεις μβριθς, πλεονεξας πλοτ τν βρθουσαν, λγχων τραντατα, κα κατ νμον, πλοτ θεας χριτος. Τξον δυνατν, ταμτης τραννος τθλασται σ δ ν σθενε τς σαρκς, γγελικς βιος περσχυσας, κτας Χρυσστομε, τος πρν δικτας, χων ερτατε. Θεοτοκον Τξεις νοερα, μνδαις Κρη σ μλπουσιν ν γρ οκ σχουσιν ρν, κ τς γνς νηδος σου ττοκας, σρκα προσλαβμενον, ναλλοιτως, πναγνε Θενυμφε. Καταβασα «κλυψεν ορανος, ρετ σου Χριστ τς κιβωτο γρ προελθν,το γισματς σου, τς φθρου Μητρς, ν τ να τς δξης σου, φθης ς βρφος, γκαλοφορομενος, κα πληρθη τ πντα τς σς ανσεως». |
| Κανν α», δ ε», τν Μαρτρων χος δ " Ερμς «Σ Κρι μου φς, ες τν κσμον λλυθας, φς γιον πιστρφων, κ ζοφδους γνοας, τος πστει νυμνοντς σε». Σ ο περ στρ, ωσφρος ντειλας, ν φλαγγι τν Μαρτρων, τηλαυγς διαπρπων, οδιμε Εστρτιε. Σ φγγει κατιδν, νοητ διαλμποντα, Μαρδριος θεφρων, ς ποιμνι ρνον, προστρχει σοι Εστρτιε. Σ πντα τ τερπν, λογσω ς σκβαλα, Εγνιε κνικσας, τος τς φσεως νμους, τ φλτρ τς θλσεως. Τς γας Σο μνου καλλονας, ς παρθνος νδομαι· σ Κριε γαπσα, σφαγιζομαι ξφει, Λουκα νεκραγαζεν. κλρος γαθς! μερς θεσδοτος! γναιον τ καλλστ, συμβουλ κνικσαν, τν πλνην τς Προμτορος. Θεοτοκον Νος βρτειος τν σν, πρ ννοιαν σλληψιν, ο δναται ννοσαι, Μητροπρθενε Κρη· Θεν γρ πεκησας. Κανν α», δ ς», τν Μαρτρων χος δ " Ερμς «Θσω σοι, μετ φωνς ανσεως Κριε, κκλησα βο σοι, κ δαιμνων λθρου κεκαθαρμνη, τ δι» οκτον, κ τς πλευρς σου εσαντι αματι». Χριστς μοι, ντ πντων στν Μαρδριος, διαπρυσως βα, κα πατρς κα σβας κα νομα· π σο γρ, τοτο ξεπαιδεθη Εστρτιε. Τος πδας, τρυπηθες νηρτθης τς ντυγος· πεπυρωμνος φλχθης, βελσκοις δ τ μετφρενα, τ δ πνεμα, τ Δεσπτ παρθου Μαρδριε. γλσσα, κκοπεσα τν μνων ο παεται, α δ τμηθεσα σου χερες, πρς Θεν Εγνιε αρονται, σωτηραν, τος μνοσιν ατοσαι τν μνμην σου. Τς γας Τμιος, ναντον Κυρου θνατος, σς γεγνηται Μρτυς· το γρ ζν προκρινας τ τεθνναι, να ζντα, τν Χριστν ν σο ξεις Λουκα σεμν. Θεοτοκον σχν σε, εραμνη Παρθνε κα στριγμα, θληφρος ακσεις, καρτερτατα φρει κα χαρουσα, σο πσω, τ τν λων Δεσπτ προσγεται. Ερμς «Θσω σοι, μετ φωνς ανσεως Κριε, κκλησα βο σοι, κ δαιμνων λθρου κεκαθαρμνη, τ δι» οκτον, κ τς πλευρς σου εσαντι αματι». Κοντκιον χος πλ. β´ Τν ν πρεσβεαις Φωστρ φνης λαμπρτατος τος ν σκτει, τς γνωσας καθημνοις, θλοφρε, πστιν ς δρυ δ περιθμενος, τν δυσμενν τ θρση, οκ πτοθης Εστρτιε, ητρων πρχων εγλωτττερος. |
| Κανν α», δ ε», τς γας χος β» Ερμς « φωτισμς, τν ν σκτει κειμνων, σωτηρα τν πεγνωσμνων, Χριστ Σωτρ μου, πρς σ ρθρζω, Βασιλε τς ερνης, φτισν με τ πιλμψει σου· λλον γρ κτς σου, Θεν οκ πσταμαι». Φβον Θεο, ν γαστρ διανοας εσδεξαμνη, πνεμα σωτηρου μολογας, κα μαρτυρου τεκες, Γενναιφρων παραδξως, στερρς θλσασα, κα τς ναντας, ρχς θριαμβεσασα. Σο τ σεπτν, κα μακριον πθος κμιμουμνη, δι» παθεας σοι συναφθεσα, πσχει προθμως, μεληδν τεμνομνη, ζωοδτα Χριστ κραυγζουσα· τερον κτς σου, Θεν οκ πσταμαι. Φωτιστικας, διαλμπεις κτσι φαιδρυνομνη, Πνεματος γου, λαμπαδουχ, κα καταυγζεις, τν πιστν τς καρδας, μαρτας ζφον σκεδζουσα, Μρτυς θλοφρε, Χριστο πανσεβσμιε. Θεοτοκον φωτειν, το λου Νεφλη, λμψον μοι αγλην, λουσα τν ζφον μου τν πταισμτων· δδου μοι χερα, μπαρντι ες λην μαρτας, γειρον κεμενον, μνη το πεσντος, δμ πανρθωσις. Κανν α», δ ς», τς ορτς χος β» Ερμς « φων το Λγου, λχνος το Φωτς, ωσφρος, το λου Πρδρομος, ν τ ρμ. Μετανοετε, πσι βο τος λαος, κα προκαθαρεσθε· δο γρ πρεστι Χριστς, κ φθορς τν κσμον λυτρομενος». Γεννηθες ρρεστως, κ Θεο κα Πατρς, κ τς Παρθνου, δχα σαρκοται που Χριστς• ο τν μντα, τν ξ μν το Λγου συνφειαν, λειν μχανον (διδσκει Πρδρομος), γηγενες κ πλνης λυτρομενος. ν πυρ βαπτζει, τελευτα Χριστς, τος πειθοντας, κα μ Θεν φρονοντας ατν· ν Πνεματι δ καινοποιε, δι δατος χριτι, τος πιγνμονας ατο τς Θετητος, τν πλημμελημτων λυτρομενος. Κανν α», δ ς», τς γας χος β» Ερμς «ν βσσ πταισμτων κυκλομενος, τν νεξιχναστον τς εσπλαγχνας σου, πικαλομαι βυσσον. κ φθορς, Θες με νγαγε». π ξλου ς γνω ταθντα σε, Μρτυς σεμν καρτερε τν νρτησιν, κα τος ξεσμος το σματος, δι πθον τν σν Παντοδναμε. γριτατοι θρες δσθησαν, μσον νδρικς το σταδου θλοσν σε, Θκλαν ς πρν τν πρταθλον, ς τν ζλον κτσω οδιμε. πιστντες ορνιοι γγελοι, μσον τς φρουρς, σ φωτ κατελμπρυναν, τν λγεινν ξαροντες, κα Θεο ς μνδα δοξζοντες. Θεοτοκον κ πασν γενεν ξελξατο, σ τν καλλονν ακβ ν γπησεν, Ποιητς Πανμωμε, κα κ σο νατελας πφανεν. Ερμς «ν βσσ πταισμτων κυκλομενος, τν νεξιχναστον τς εσπλαγχνας σου, πικαλομαι βυσσον· κ φθορς, Θες με νγαγε». |
| Κανν α», δ ε», τς ορτς χος α " Ερμς «Θες ν ερνης, Πατρ οκτιρμν, τς μεγλης Βουλς σου τν γγελον, ερνην παρεχμενον πστειλας μν· θεν θεογνωσας, πρς φς δηγηθντες, κ νυκτς ρθρζοντες, δοξολογομν σε Φιλνθρωπε». ν δολοις τ Κασαρος δγματι, πεγρφης πειθσας, κα δολους μς, χθρο κα μαρτας, λευθρωσας Χριστ, λον τ καθ μς δ πτωχεσας, κα χοκν ξ ατς νσεως, κα κοινωνας θεοργησας. δο Παρθνος, ς πλαι φησν, ν γαστρ συλλαβοσα κησε, Θεν νανθρωπσαντα, κα μνει Παρθνος· δι ς καταλλαγντες Θε ο μαρτωλο, Θεοτκον κυρως οσαν, ν πστει νυμνσωμεν. Κανν α», δ ε», τν γων Νηπων χος πλ. β " Ερμς «Τ θε φγγει σου γαθ, τς τν ρθριζντων σοι ψυχς, πθ καταγασον δομαι, σ εδναι Λγε Θεο, τν ντως Θεν, κ ζφου τν πταισμτων νακαλομενον». περεκκχυται κρατρ, τς εσπλαγχνας σου Χριστ, ες τ ποιματα παντα, κα φθνου τατα, λους πλησε, σαρκ πιφανντος, κα γεννηθντος σου. Θματα μωμα τ Χριστ, σμερον προσχθησαν μο, κα μυστικς νηνχθησαν, ς πυρ τ ξφει λοκαυτομενα, τ Βρφη, κα τν θεων βραβεων τυχον. Το σου λδους σιε τν ψυχν, σχσεως κα πσης γεηρς, κα πικρου τερπντητος, πνοις κκαθρας τς σς σκσεως, σγγελος δεχθης, ν κσμ Μρκελλε. Θεοτοκον εθρα πγασε νοητ, τς θανασας κ σο, σαρκ τεχθες, ν Σπηλα γν, κα τν τν νθρπων φσιν κατρδευσεν, φθαρσ πλουτσας, ατν ς εσπλαγχνος. Κανν α», δ ς», τς ορτς χος α " Ερμς «Σπλγχνων ωνν, μβρυον πμεσεν νλιος θρ οον δξατο· τ Παρθν δ, νοικσας Λγος, κα σρκα λαβν διελλυθε φυλξας διφθορον· ς γρ οχ πστη εσεως, τν τεκοσαν κατσχεν πμαντον». λθε σαρκωθες, Χριστς Θες μν, γαστρς ν Πατρ, πρ ωσφρου γενν, τς νας δ, κρατν τν χρντων Δυνμεων, ν φτν τν λγων νακλνεται, κει σπαργανοται, λει δ, πολυπλκους σειρς παραπτσεων. Νον ξ δμ, παιδον φυρματος τχθη Υς, κα πιστος δδοται, το δ μλλοντος, οτς στιν ανος, Πατρ κα ρχων, κα καλεται τς μεγλης Βουλς γγελος· οτος σχυρς Θες στι, κα κρατν ξουσ τς κτσεως. |
| Κανν α», δ ς», το σου χος β» Ερμς «ν βσσ πταισμτων κυκλομενος, τν νεξιχναστον τς εσπλαγχνας σου, πικαλομαι βυσσον· κ φθορς, Θες με νγαγε». φθαρσαν μν δωρσω Χριστ, ν τ ναστσει σου· θεν Βασλειος, εκλες θερπων σου, κα θανν σπερ ζν, πιφανεται. καθαρων τν κσμον βαπτζεται, δι μ βροτς, Θες κατ μ γεγονς, ν ν δυσ τας φσεσι, Θεοδσιε μκαρ κρυξας. Γλυκασμν εφροσνης Χριστ τ Θε, τ τν Μυροφρων τ δκρυα τρψαντι, ες χαρν Θεοδσιε, ο κρουνο τν δακρων σου σταξαν. Θεοτοκον Συμπαθεας τς σς με ξωσον, τν συμπαθστατον Λγον κυσασα, τν τ δ αματι, κ φθορς τος νθρπους υσμενον. Καταβασα « φων το Λγου, λχνος το Φωτς, ωσφρος, το λου Πρδρομος, ν τ ρμ· Μετανοετε, πσι βο τος λαος, κα προκαθαρεσθε· δο γρ πρεστι Χριστς, κ φθορς τν κσμον λυτρομενος». Κοντκιον το σου χος πλ. δ " Τ περμχ Πεφυτευμνος ν αλας τας το Κυρου σου, τς φανοττας ρετς τερπνς ξνθησας, κα πλθυνας τ τκνα σου ν ρμ, τν δακρων σου τος μβροις ρδευμενα, γελρχα τν Θεο θεων παλεων· θεν κρζομεν· Χαροις Πτερ Θεοδσιε. Οκος νθρωπος μν τ φσει χρημτισας Πτερ, λλ» φθης συμπολτης γγλων· ς γρ σαρκον π τς γς βιοτεσας σοφ, τς σαρκς πασαν τν πρνοιαν πρριψας· δι κα παρ μν κοεις· Χαροις, πατρς ελαβος γνος, χαροις, Μητρς εσεβος κλδος. Χαροις, τς ρμου πολιστς παγκσμιος· χαροις οκουμνης φωστρ πολφωτος. Χαροις, τι κ νετητος κολοθησας Χριστ, χαροις τι κατεμρανας τς σαρκς τς δονς. Χαροις, τν Μοναζντων πρξενος σωτηρας, χαροις, τν αθυμοντων τρπος παρηγορας. Χαροις, πολλος κ πλνης υσμενος, χαροις, κρουνος θαυμτων δωρομενος. Χαροις, πτωχν τν φροντδα ποισας, χαροις, μν προσττης κα στης· Χαροις, Πτερ Θεοδσιε. Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν Τ ΙΑ» το ατο μηνς, Μνμη το σου Πατρς μν Θεοδοσου το Κοινοβιρχου κα Καθηγητο τς ρμου. Στχοι Κοινο Θεοδσιος γεμν βου, Κοιν Μοναστας κβισας ζημα. νδεκτ λον βοτον λπε Κοινοβιρχης. Τ ατ μρ, Σναξις τν μυρων γων γγλων. Τελεται δ νδν το Μαρτυρου τς γας ναστασας ν τος Δομννου μβλοις, κα Μνμη το γου Στεφνου, το ν Πλακιδινας, κα το γου Θεοδρου κα γαπου το ρχιμανδρτου. Τ ατ μρ, γιος Μρος ακιζμενος τελειοται. Στχοι Μρος κραγαζεν, ν ν ακαις. Μ δειλις Μρε, πλττου κα στφου. Τ ατ μρ, σιος Βιτλιος ν ερν τελειοται. Στχοι Κα πνεμα δντα Βιτλιε Κυρ, Τ πνεματα φρττει σε τς πονηρας. Τας ατν γαις πρεσβεαις, Θες, λησον μς. μν. |
| Κανν α», δ ς», τς ορτς χος β» Ερμς « φων το Λγου, λχνος το Φωτς, ωσφρος, το λου Πρδρομος, ν τ ρμ. Μετανοετε, πσι βο τος λαος, κα προκαθαρεσθε· δο γρ πρεστι Χριστς, κ φθορς τν κσμον λυτρομενος». Γεννηθες ρρεστως, κ Θεο κα Πατρς, κ τς Παρθνου, δχα σαρκοται που Χριστς• ο τν μντα, τν ξ μν το Λγου συνφειαν, λειν μχανον (διδσκει Πρδρομος), γηγενες κ πλνης λυτρομενος. ν πυρ βαπτζει, τελευτα Χριστς, τος πειθοντας, κα μ Θεν φρονοντας ατν· ν Πνεματι δ καινοποιε, δι δατος χριτι, τος πιγνμονας ατο τς Θετητος, τν πλημμελημτων λυτρομενος. Κανν β», δ ς», το γου Γρηγορου χος πλ. α» Ερμς «Μαινομνην κλδωνι, ψυχοφθρ Δσποτα Χριστ, τν παθν τν θλασσαν κατενασον, κα κ φθορς, νγαγ με ς εσπλαγχνος». Ταπεινν τ φρνημα, κεκτημνος πσ τε πρας, μαχητς δεκνυσο Γρηγριε, πρς τος Χριστο, μειον τν δξαν σπουδζοντας. Τν ρεου κφυλον, τς Τριδος, λγ δαψιλε, τολμηρν διαρεσιν Γρηγριε, σ παντελς, καθρηκας τ σοφ σου. μαθς τν νωσιν, τς Τριδος, σγχυσιν φρονν, π σο Σαβλλιος λλεγκται, θεομαχν, Γρηγριε παμμακριστε. Θεοτοκον Παρθνος τεκες, κα τεκοσα, μεινας γν, ν χερσ τν φροντα τ σμπαντα, ς ληθς, Παρθνος Μτηρ βαστσασα. Κανν γ», δ ς», το γου Δομετιανο χος α» κκλωσεν μς ρρσθησαν ς κ παγδος σιε, θαντου κινδυνεοντες, ο λαο, κα παθημτων σμς, πρρω τας εχας σου πελλατο· κα γρ ατο, πρτο σ σχον συλλπτορα. νστειλας ν κεσ πνσοφε, τν μην το νοσματος, τ Παρθν κα Μητρ το Λυτρωτο, θττον προσδραμν· ο γρ πνεγκας, ποιμν ς ν, κινδυνευοσης πομνης νχεσθαι. Θεοτοκον ξστησαν τ τν γγλων τγματα, ρντα τν ρατον, κ Παρθνου γεννηθντα ν σαρκ, κα τν λ δοξαζμενον, ν ποταμ, το βαπτισθναι καταδυμενον. Ερμς «κκλωσεν μς σχτη βυσσος· οκ στιν υμενος· λογσθημεν ς πρβατα σφαγς. Σσον τν λαν σου Θες μν· σ γρ σχς, τν σθενοντων κα πανρθωσις». |
|
|
