| Δι τοτο κα τ Χριστ διαφερντως γαπημνος ωννης μφοτρας τς νακαινσεις συλλαβν το τε σματος κα τς ψυχς, «νν, φησ, τκνα θεο σμν». Тοτο τς υοθεσας ρχ λλ «οπω φανερθη τ σμεθα οδαμεν δ τι ν φανερωθ, μοιοι ατ σμεθα, τι ψμεθα ατν καθς στ» 43 . Тοτο τελεωσις τς κατ θεν μν δι το Χριστο χαρισθεσης υοθεσας κα νακαινσεως, δι ν κα ν τ εαγγελ φησν ατς, τι «δωκεν Χριστς ξουσαν τος πιστεουσιν ες τ νομα ατο τκνα θεο γενσθαι ο οκ ξ αμτων, οδ κ θελματος σαρκς, οδ κ θελματος νδρς, λλ κ θεο γεννθησαν» 44 . Λγων γρ οκ κ σαρκς μς γεννηθναι, λλ κ το θεο, τν δι το θεου βαπτσματος ναγννησιν κα υοθεσαν δηλο, δι ν κα ν τ πιστολ φησιν, τι «νν τκνα θεο σμν». Επν δ τι δωκεν μν ξουσαν τκνα θεο γενσθαι, ς μπω οσι, τ τλειον τς υοθεσας πδειξε. Καθπερ γρ τ ρτιγενς βρφος δναμιν μν χει παρ τς φσεως σοφν γενσθαι, κα σοφν στι δυνμει, τς δ λικας προοσης, επερ κα τ συντενοντα πρς τν πιστμην μετλθοι, οτως σται κα νεργε σοφν, τν ατν τρπον κα ναγεννηθες δι το θεου βαπτσματος, δναμιν μν λαβε σμμορφον γενσθαι τ σματι τς δξης το υο το θεο. Ε γον κα ν καιντητι ζως περιπατσει, κατ Χριστν κα τ τοτου εαγγλιον ζν 45 , ν τ ναστσει τς δυνμεως τατης προκοψσης ες ντελχειαν, οκτι πστει κα λπδι, λλ ληθε κα πργματι, δεδοξασμνον κα κρατον ξει τ σμα, ποον κα Κριος σχε μετ τν νστασιν, πσ μλλον τ Пνεμα; ναστσονται μν γρ κα τ νεκρ σματα τν σεβν, λλ οκ ν δξ οραν ο γρ σονται σμμορφα τ σματι τς δξης το Χριστο, λλ οδ τν πηγγελμνην τος πιστος ψονται θεωραν το θεο, κα βασιλεα το θεο καλεται «ρθτω γρ, φησν, σεβς, να μ δ τν δξαν Κυρου» 46 . λλ ο γεννηθντες τε κα τραφντες κατ Χριστν, κα τ μτρον φθσαντες, ς δυνατν τς λικας το Χριστο πληρματος 47 , κενοι κα τς θεας λαμπρτητος μακαρως πιτεξονται κα, κατ τ γεγραμμνον 48 , κλμψουσιν ς λιος ν τ βασιλε το Πατρς ατν. |
| Δι τοτο γρ κατοι δι το θεου βαπτσματος ναγεννσας μς Κριος κα δι τς χριτος το γου Πνεματος σφραγζων ες μραν πολυτρσεως, μως θνητν τι κα παθητν χειν φησι σμα, κα τν τς κακας φηγητν τν ταμεων τς ψυχς κβαλν, μως φησι προσβλλειν ξωθεν, ς ν νακαινισθες νθρωπος κατ τν καινν Διαθκην, τουτστι τ το Χριστο εαγγλιον, ν γαθοεργ κα μετανο ζν κα τν μν τερπνν το βου τοτου περιφρονν, τ δ δυνηρ ποφρων κα τας το ντικειμνου προσβολας γυμναζμενος, τοιμασθ πρς ποδοχν τς φθαρσας κα τν ν ατ κατ τν καινν ανα μελλντων κενων γαθν. Δε ον τν πιστν τ μν λπδι χαρειν κπειδ πρας βος οτος ξει, φρονμως δεσθαι τν μακαριτητα πιστς κδεχμενον, ν μλλουσα ζω τελευττως ξει . Т δ συνσει τς πστεως τν θλιτητα, ν βος οτος ξως κατεκρθη, φρειν ν πομον κα δι πομονς πρς τν μαρταν κα τν τς μαρτας ρχηγν κα συνεργν κα τος ταττομνους π ατν, ε δεσει, μχρις αματος ντικαθστασθαι πλν γρ τς μαρτας οδν τν ν τ β τοτ κακν ντως, ε κα κακσεως πρξενον, οδ ατς θνατος. Δι κα χορς μν σων ατο παρ αυτν αυτος πνεγκαν τς κακσεις το σματος ο δ μρτυρες κα τν βαιον παρ τρων παγμενον ατος θνατον ποησαν εκλεστατον, κα ζως κα δξης κα βασιλεας αωνου κα ορανου παρεκτικν, καλς κα θεαρστως ατ χρησμενοι δι τοτο γρ κα μετ τ καταργσαι τν θνατον δι τς οκεας ναστσεως, τος οκεοις τι παραμνειν φκε, κα σν τοτ τς λλας ν τ κσμ τοτ κακσεις, ν κατ Χριστν νθρωπος δι τοτων γωνιζμενος πρ ληθεας τς ν τ β τε κα τος δγμασι, πρς τν μλλοντα καινν κενον κα γρω ανα δι τς καινς Διαθκης τοιμασθ. Λυσιτελοσιν ον α κακσεις αται τος πιστς πομνουσι πρς διρθωσιν τν μαρτημτων, πρς γυμνασαν, πρς δοκιμν, πρς κατληψιν τς το βου τοτου ταλαιπωρας, πρς προτροπν το πιθυμεν διαπρως κα ζητεν πιμνως τν διαιωνζουσαν κενην υοθεσαν κα πολτρωσιν, κα καινν ντως ζων κα μακαριτητα. Πολλαπλς γρ οσης κατ τε σμα κα ψυχν τς μετρας ν Χριστ υοθεσας κα νακαινσεως, ρχν τε κα τελειτητα χοσης κα τ τοτων μεταξ, τν μν ρχν ντθησιν μν το βαπτσματος χρις, πντων τε τν μαρτημτων κα τς κ τς ρς εθνης τν φεσιν παρχουσα, δι κα λουτρν παλιγγενεσας λγεται τν δ τελειτητα παρξει λπιζομνη τος πιστος τς ζως ξανστασις κα κατ τν ανα τν μλλοντα παγγελα τ δ μεταξ τοτων, κατ τ το Χριστο εαγγλιν στι ζω, δι ς τρφεται κα αξει κα νακαινζεται μραν ξ μρας προκπτων κατ θεν νθρωπος ες πγνωσιν θεο, κα δικαιοσνην κα γιασμν κα κατ μικρν μειν κα φ αυτο κκπτων τν ες τ κτω προσπθειαν κα μεταφρων τν πθον π τν ρατν κα σαρκικν κα προσκαρων πρς τ νοητ κα πνευματικ κα δια. |
| Καθπερ γρ δι νς το δμ ες τος μεταγενεστρους προγονικς διβη το θαντου εθνη, οτως ξ νς το θεανθρπου Λγου, ες τος ναγεννωμνους ξ ατο πντας, τς αωνου κα ορανου ζως διαβανει χρις. Δι κα νεγμνος στ τοτοις ορανς, ποδεξμενος τοτους κατ καιρν, επερ τραφντες ν τ πρς ατν πστει κα τ κατ πστιν δικαιοσν, κληρονμοι γνωνται θεο, καθπερ ξουσαν λαβον, κα Χριστο συγκληρονμοι, τς κηρτου ζως ατο κα τς θανασας μετασχντες κα τοτ συνντες χωρστως κα τς κενου δξης καταπολαοντες. Κεκλεισμνος γρ ν ορανς πρτερον μν, κα τκνα μεν ργς, τις στ δικαα το θεο γκατλειψις δι τν μετραν μαρταν κα τν πεθειαν λλ δι τν ν Χριστ τς μετρας φσεως ναμαρτησαν κα τν πρς τν θεν επεθειαν τκνα εδοκας γεγναμεν ο Χριστ κολλμενοι κα υο γαπητο, κα ορανς νκται μν, ς κα φ μς τ Πνεμα κατιναι το θεο κα μνειν ν μν κα δι ατο κατ καιρν ες ορανος ναφρεσθαι μς, νκα γερας τν Χριστν κ νεκρν ζωοποισ κα τ θνητ σματα μν, δι τ νοικον ατο Πνεμα ν μν, μεταμορφσας τ σμα τς ταπεινσεως μν κα σμμορφον ποισας τ σματι τς δξης το Χριστο, δι ο τν θανασαν πλουτσαμεν κα ες ορανος νεκλθημεν, κα περνω πσης ρχς κα ξουσας ν δεξι τς μεγαλωσνης ν ορανος μν νεθρονσθη φσις. βθος πλοτου κα σοφας κα φιλανθρωπας θεας! Οτως οδε θες τ ξ ατεξουσου παρατροπς μν λισθματα τ παρ αυτο σοφ τε κα δυνμει φιλανθρπως μετασκευζειν συγκρτως π τ κρεττον. Ε μ γρ κ τν ορανν κατλθεν το θεο υς, νλπιδες ν μες μεν τς πρς ορανν νδου ε μ οτος σαρκθη κα ππονθε σαρκ κα νστη κα νελφθη δι μς, οκ ν γνωμεν τ περβλλον τς πρς μς γπης το θεο ε μ τι σεβν ντων μν, πρ μν σαρκθη κα τ πθος πνεγκεν, οκ ν ψωθντες π τοσοτον π ατο, τς κατασπσης πρσεως πεσχμεθα. Νν γρ ς μηδν προεισενεγκντες, ψηλο γεγοντες, μνομεν ν τ ταπεινσει κα πρς τ μγεθος τς παγγελας κα τς εεργεσας ρντες μετ συνσεως, ε ταπειντεροι γινμεθα , θεν σωτηρα. |
| ποδεται μν γρ πονηρς τν φιν, ς δι ατο τν νθρωπον πατσων, ναλαμβνει δ τν νθρωπνην φσιν το θεο Λγος, ς δι ατς φενακσων τν φενακσαντα λλ νεξαπτητον ατν λαμβνει κα καθαρν κα τοιατην ες τλος διατηρε, προσγων τ πατρ τατην ς παρχν, ες γιασμν μν φ μν. Ε δ κα σμα μ θνητν κα παθητν το θεο Λγος νλαβε, πς ν πατθη, πς ν δυνθη προσβαλεν ατχρημα φθνος; Τατ ρα οδ προσβλλει μχρις ο τοτον οδε παθητν περιφροντα σμα. Νηστεσας γρ ν ρμ μρας τεσσαρκοντα κα μ πεινσας, (ε γρ κα σμα παθητν περικειτο, λλ ττ πραττε τοτο κα πασχε τ οκεα, νκα π τς συνημμνης συνεχωρετο παντοδυνμου δυνμεως) νηστεσας ον μρας τεσσαρκοντα, κατ τ εαγγλιον, στερον πενασε 33 . Ττε δ πρτον θαρρσας κα προσβαλν ρχκακος τν πειρασμν πνεγκεν, εσοδον ερεν σπεδων κατ το Пνεματος ς δ σχυρς πεκροσθη κα πλιν προσβαλν γενικς δι πσης δυπαθεας, κατ κρτος ττθη, κνευρισθες κα θραυσθες κα καταισχυνθες, φυγς χετο. Δι τ ον πεκροσθη τ πθει τ το σματος θαρρσας κα προσβαλν; πειδ περ μαρταν μποισαι τ ναμαρττ πεχερησεν νθρπ. Φεγει μν ον κενος, οτω μετ ασχνης ποκρουσθες, δ Χριστς καταδικων ατν οκ νησι, τν δαιμονντων ποδικων, τος π ατο κατεχομνους ν νσοις μενος, νεκρος νιστν, οκ ρτιθανες μνον, λλ δη κα διεφθορτας, κα τατα μν προστγματι πρς δ κα τν ψυχν πελανων ατος, μετνοιαν κηρττων κα τν βασιλεαν γγσασαν πιδεικνς τν ορνιον κα τς ψυχς πρς πστιν νγων κα βον τ ντικειμν πολμιον, κα τος μαρτωλος μετασκευζων κα προσδεχμενος ο μνον δ, λλ κα τος οκεοις διδος κατ δαιμνων τ κρτος. ρ ον ν λως νεκτς χειν πρς τατα τν σατανν κα τος συναποστατσαντας γγλους ατ; ρ χειν νομσας πως ν νακψ τν κατ ατο φερομνην τοσατην σχν, μλησεν ν; ρα δ νεκτν ατ ζν ν νθρποις τν κβλλοντα τν νθρπων ατν κα τς κατ ατν πολυετος τυραννδος; Δι τατα τονυν κμανες κατ το Χριστο, πε τν μν θεανδρικν κενην ψυχν δι περας περανκισμνην οδε παντπασι τν παθν, ν ρχηγς πρξεν ατς, κα θαντου παντελς νεπδεκτον, οπερ ατς δι αυτο ποιητς στι τος νθρποις, τ δ σμα παθητν τε κα θνητν, ατς δ δι αυτο θνατον τοιοτον πιφρειν ο συγκεχρηται, κινε πρς φνον τοτου τς γνμας τν πειθν ουδαων, πρς φθνον κα μαναν κθεκτον γερας κατ ατο, τε κα τοτων ς πονηρν λεγχομνων τε κα θετουμνων π Χριστο. Κινε τονυν κα πεθει πρς φνον τοτου, κα φνον τιμον κα κακοργοις μνοις κα σεβσι νενομισμνον, νομσας οτως ατν τε κ τς γς κβαλεν κα τ νομα τοτου π τς γς χρεισαι. θρρει δ τοτου θανντος, κα τν ατο ψυχν ν δου κατκλειστον χειν, ς κα τς τν ξ ανων πντων ψυχς. |
| Δι τοτο μνος μλυντος νεφνη Χριστς κα προσφορν αυτν κα παρχν προσνεγκε τ πατρ πρ μν, να ο πρς τοτον ρντες κα τοτ πιστεοντες κα δι τς πρς ατν πακος ατ κολλμενοι δι ατο μφανισθμεν τ προσπ το θεο κα λασμο τυχντες γιασθμεν παντες. Κα τοτ στιν, φησιν ν εαγγελοις Κριος, «πρ ατν γ γιζω μαυτν, να κα ατο σιν γιασμνοι ν ληθε» 26 . Ο γρ τν προσφορν μνον, λλ κα τν προσφροντα ρχιερα καθαρν δει κα ναμρτητον εναι, ς κα πστολς φησιν «τοιοτος μν πρεπεν ρχιερες, σιος, κακος, μαντος, κεχωρισμνος π τν μαρτωλν, κα ψηλτερος τν ορανν γενμενος» 27 . Δι τατα τονυν κα τ τοιατα ο μνον το θεο Λγος «σρξ γνετο κα σκνωσεν ν μν» 28 , π γς φθες κα τος νθρποις συναναστραφες, λλ κα τν καθ μς νν, ε κα καθαρν κρως, θνητν μως κα παθητν νελβετο σρκα, κα τατ τν μν ρχκακον φιν θεοσφ δελατι δι το σταυρο γγιστρεσας τ π ατο δουλουμνον παν λευθρωσε γνος τυρννου γρ πεσντος, λεθερον παν τ τυραννομενον κα τοτ στιν περ ατς Κριος ν τος εαγγελοις φησν, τι «δεσμεθη σχυρς, κα τ σκεη ατο διηρπγη» 29 . ρπγη δ παρ Χριστο λευθερωθντα κα δικαιωθντα κα φωτς μπλησθντα κα θεοις χαρσμασι πλουτισθντα. Δι τοτο ψλλει Δαβδ «ναβς ες ψος», τ το σταυρο πντως, ε δ βολει, κα τ ορνιον, «χμαλτευσεν αχμαλωσαν, δωκε δματα τος νθρποις» 30 . Τν μν ον διβολον οτω δι το πθους κα τς σαρκς τρωπσατο τ δ θε κα πατρ τατην προσαγαγν ες θυσαν, ς μωμον κα πανερον ερεον, τς φτου μεγαλοδωρες! τος μογενσιν μν τοτον κατλλαξεν. πε δ κατ γνμην το πατρς πστη τ πθος, ες πδειγμα γγονεν μν, τος δι παρακος πολομνοις κα δι πακος σωζομνοις, μχρι τνος πακουστον. δειξε δ κα τν θνατον τοτον τς τ διαβλ προσοσης θανασας πολλ τιμιτερον, ς προξενοντα ζων θνατον ντως, τε μηδ τ δευτρ κα δ θαντ, μλλον δ κα χερονι μυρων θαντων, τ μελλοσ κολσει, ποππτειν μλλουσαν, λλ ν ορανοις σκηνμασιν σν Χριστ διαμνουσαν ατς γρ κ νεκρν ναστς τριμερος κα μετ τ παραστσαι ζντα τος οκεοις μαθητας αυτν, ες ορανος ναληφθες κα μνων θνατος, τν νστασιν μν κα τν θανασαν κα τν ν ορανος διον κα κρατον κα μακαραν ντως ζων χαρσατ τε κα πιστσατο, ν θαντ τ τς οκεας σαρκς κα μι τ τατης ναστσει, τν διπλον μν θνατον ασμενος κα τς διττς μς αχμαλωσας λευθερσας, τς ψυχς δηλαδ κα το σματος. |
| Κα πλιν « πατρ γαπ τν υν, κα πντα δδωκεν ν τ χειρ ατο. πιστεων ες τν υν χει ζων ανιον, πειθν τ υ οκ ψεται τν ζων, λλ ργ το θεο μενε π ατν» 22 . ρχεται γον κα Χριστς πρς τ βπτισμα, τοτο μν δι τν πρς τν πμψαντα τν ωννην επεθειαν, ς κα ατς επεν, «οτω γρ πρπον μν στι πληρσαι πσαν δικαιοσνην» 23 , τοτο δ δι τν οκεαν φανρωσιν πρς δ κα στε τς σωτηρου ποδηγας πρξασθαι κα πιστσασθαι τος πομνοις κα βαπτιζομνοις, ς ατς πδειξε κα προσταξεν, τι Πνεμα γιον δδοται, κα δι αυτο τ βπτισμα κατασκευσαι καθαρτικν φρμακον τν μν ντακντων μολυσμτων ξ μπαθος γενσως κα βισεως. Ε γρ κα ατς οδ ς νθρωπος δετο καθρσεως, ξ μολντου γεννηθες παρθνου κα βιος πσης μαρτας κτς, λλ πε δι μς γεννθη, δι μς κα καθαρεται. Βαπτζεται τονυν παρ το ωννου, κα νιντι π το δατος νογονται ατ ο ορανο κα φων το πατρς ξκουστος κεθεν γνεται «οτς στιν υς μου γαπητς, ν εδκησα» 24 κα ς περιστερ π ατν κατρχεται τ Πνεμα το θεο, δεικνντος τος παροσι τν μαρτυρομενον νωθεν. Κα φανεροται μν οτως κενος υς ν ληθινς φανεροται δ ν τος ορανος πατρ, πατρ πρχων ληθς φανεροται δ κα τ Πνεμα τ γιον, προν μν καθ παρξιν κ το πατρς, παναπαυμενον δ τ γνησ το πατρς υ γκατοικζεται δ τ δατι το βαπτσματος χρις αυτο κα το πατρς ατο κα το Πνεματος ς ν τος κατ ατν πειτα βαπτιζομνοις προσφυομνη ναγενν τοτους θεως κα νακαινζ κα ναπλττη μυστικς, ς μηκτι κ το παλαιο δμ ντας, κεθεν λκειν τν ρν, λλ κ το νου δμ τν γννησιν σχντας, τν ελογαν ντεθεν χειν, μηκτι τκνα σαρκς ντας, λλ τκνα θεο, «ο οκ ξ αμτων οδ κ θελματος σαρκς, οδ κ θελματος νδρς, λλ κ θεο» δι ησο Χριστο γεννθησαν 25 . Κν γρ τι πρς γυμνασαν, πρς δοκιμν, πρς διρθωσιν, πρς κατληψιν τς ταλαιπωρας το ανος τοτου, τ κτω βρθοντι φορτ τς φθειρομνης σαρκς βαρνωνται, λλ ορτως νδεδυμνοι Χριστν εσιν, ς δνασθαι κνταθα τς ατο πολιτεας μεταλαγχνειν σπουδζοντες κα μετ τν νθνδε λξιν τς ατο μακαριτητος κα λαμπρτητος κα φθαρσας μετασχεν. |
| Τατης τς θεας λλμψες τε κα λαμπρτητος κα δμ μτοχος πρχων πρ τς παραβσεως, ς ντως στολν δξης μφιεσμνος, οχ πρχε γυμνς, οδ σχμων πρχεν τι γυμνς, λλ πολλ κοσμιτερος, οδ σον επεν, τν νν περικειμνων τ χρυσ πολλ κα διαυγσι λθοις κοσμομενα διαδματα. Τατης τς θεας λλμψες τε κα λαμπρτητος γεγυμνωμνην τν μν φσιν κ παραβσεως τς σχημοσνης λεσας το θεο Λγος κα δι σπλγχνα λους ναλαβμενος, νδεδυμνην πιφανστερον π το Θαβωρου τν μαθητν τος κκρτοις πλιν πδειξε, τ ποτε μεν, κα τνες π το μλλοντος ανος σμεθα δι ατο ο πιστεοντες κα τς ν ατ τελεισεως πιτυχντες τος πσι παριστς. Τατης τς τελεισεως τν κατ Χριστν βιοντων ερσεις κα τος ρραβνας φανερς νταθα δεδομνους τος το θεο γοις, καρπουμνοις δη, κατ τν επντα 49 , τ το μλλοντος ανος γαθν. Κα τοτο προλαβν δειξεν Μωσς, ο τ δξ το προσπου τενζειν οκ δναντο ο υο το σραλ κα μετ ατν τι περιφανστερον ατς Κριος π ρους στρψας ν φωτ θετητος οτω τηλαυγς, ς μηδ τος κκρτους τν μαθητν, κατοι πνευματικν δναμιν τηνικατα λαβντας, τενζοντας δυνηθναι πρς τν λμψιν κενην στναι. Στεφνου δ τ πρσωπον φθη, κατ τ γεγραμμνον 50 , ς πρσωπον γγλου, κα ατς π γς ες τ πκεινα τν ορανν τνιζεν, που Χριστς κθισεν ν δεξι τς μεγαλωσνης κα τν περουρνιον ρα δξαν το θεο. Κα μακρν ν εη τος λλους καθεξς παριθμεσθαι κα καταλγειν, οτινες ντεθεν τος ρραβνας τν μελλντων γαθν λαβον κα τς θεας κενης λμψες τε κα λαμπρτητος μακαρως πτυχον. ς γνοιτο κα μς πιτυχεν χριτι κα φιλανθρωπ το δι μς νανθρωπσαντος κα παθντος κα ταφντος κα ναστντος κα τν κτω κειμνην φσιν μν ες ορανος νυψσαντος κα συνεδρ τιμσαντος πατρικ, ησο Χριστο το Κυρου μν πρπει δξα, τιμ κα προσκνησις σν τ νρχ ατο Πατρ κα τ παναγ κα ζωοποι Πνεματι, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. μν. |
| Τ τριττν τοτο τς ν Χριστ νακαινσεως μς διδσκων τν πορρτων μυστηρων το Πνεματος θεατς, τ σκεος τ κλεκτν, Παλος μγας, γρφει ωμαοις πιστλλων, «σοι βαπτσθημεν ες Χριστν ησον, ες τν θνατον ατο βαπτσθημεν συνετφημεν ον ατ δι το βαπτσματος ες τν θνατον» 34 . Ατη τς μετρας νακαινσεως ρχ . Т γρ χειργραφον τν μετρων μαρτημτων Χριστς ν τ σταυρ διρρηξε κα τος δι το βαπτσματος ατ συνθαπτομνους νευθνους ποησεν. κουε δ κα τς μετ τν ρχν μεστητος «να γρ, φησν, σπερ γρθη Χριστς κ νεκρν, οτω κα μες ν καιντητι ζως περιπατσωμεν» 35 κα προσεπγει τν τελειτητα τς νακαινσεως, δεικνς «ε γρ σμφυτοι γεγναμεν τ μοιματι το θαντου ατο, λλ κα τς ναστσεως σμεθα» 36 . ξς δ τν ρχν κα τ τλος τς νακαινσεως κα υοθεσας τατης μφανστερον δηλν, «κα ατο, φησν, ο τν παρχν το Πνεματος χοντες, κα μες ατο ν αυτος στενζομεν, υοθεσαν πεκδεχμενοι» 37 , παρχν το Πνεματος νομζων τν γιασμν κα τν χριν το Πνεματος, ν ν τ θε βαπτσματι λαμβνομεν, τν μαρτημτων παλλαγντες κα νακαινισθντες κα δωρεν τ το Χριστο χριτι δικαιωθντες παρχ γρ στι τατα τν μελλντων κενων γαθν. Επν δ «υοθεσαν πεκδεχμενοι», δεικνς ς ο τν δι το βαπτσματς φησιν υοθεσαν, λλ τν μλλουσαν κενην κα τελεαν κα διπτωτον, προσεπγει, «τν πολτρωσιν το σματος μν» 38 , δηλοντι τν π τν παθν κα τς φθορς ατο λτρωσιν μν γρ νταθα υοθεσα διαππτει πολλκις, δ δι τς κ νεκρν παλινζωας κα ναστσεως, ατη τελεα κα βεβαιοττη ντως στν. ατς δ κα Φιλιππησους γρφων, τ τλος τς τοιατης νακαινσεως σαφστερον κτθησι, «σωτρα, λγων, πεκδεχμεθα Κριον ησον Χριστν, ς μετασχηματσει τ σμα τς ταπεινσεως μν ες τ γενσθαι σμμορφον τ σματι τς δξης ατο» 39 . ς γρ Χριστς πθανεν ν σθενε κα τιμ σαρκς, νστη δ ν δυνμει κα δξ τ θεκ, οτω κα ο κατ Χριστν ζσαντες, σπερονται δι το θαντου, πλιν κατ Παλον επεν 40 , ν σθενε κα τιμ, γερονται ν δυνμει κα δξ, σμα λαβντες δεδοξασμνον τε κα κρατον, ποον σχεν Χριστς μετ τν νστασιν, πρωττοκος κ τν νεκρν κα παρχ τν κεκοιμημνων γενμενος 41 . λλ ατη ν τ σματι νακανισις, πστει μλλον ρται νν, οκ ατοψ, λλ λπδι, πργματι δ οπω δ τς ψυχς λαμβνει μν κα ατη τν ρχν, ς ερηται, ν τ θε βαπτσματι δι τς τν μαρτημτων φσεως, τρφετα τε κα αξεται δι τς ν τ πστει δικαιοσνης, τι κα τι νακαινοζομνη ν πιγνσει το θεο κα τας ατ καταλλλοις ρετας λψεται δ τν τελεωσιν ν τ κατ τ μλλον πρσωπον πρς πρσωπον το θεο θεωρ νν γρ δι σπτρου βλπει κα ν ανγματι 42 . |
| δει δ ρα τος πακοσοντας λευθρους εναι τς δουλεας το διαβλου πε γρ τ τοτου αχμαλωσ παρεδθη νθρωπος ργς θεας πειρασθες, ργ δ στι θεα γκατλειψις δικαα το γαθο, δει κα τοτον καταλλαγναι τ γνει οδ γρ ν λλως λευθερωθναι τς δουλεας κενης. Οκον θυσας ν χρεα τς τν νωττω πατρα καταλαττοσης μς κα γιαζοσης, μεμολυσμνους ντας τ πρς τν πονηρν κοινων. Θυσας ον δει τς καθαιροσης κα καθαρς τοιγαρον, λλ κα ερως κα τοτου κεκαθαρμνου κα ναμαρττου. δει δ μν μ τς κατ ψυχν μνον, λλ κα τς το σματος ναστσεως, κα τατης δι τος σομνους πειτα κατ καιρν. Οκον δει μ χαρισθναι τατην μνον μν τν λευθεραν κα τν νστασιν, λλ κα πιστωθναι πρς δ τατ κα τν νληψιν κα τν ν ορανος τελετητον πολιτεαν. δει δ τοτων πντων, ο τος οσι τηνικατα κα τος σομνοις μνον, λλ πολλ μλλον τος ξ ανος γεγενημνοις το γνους ν δου δ σαν οτοι πολλ πλεους τν σομνων κα πολλ πλεους πιστεειν μα κα σζεσθαι μλλοντες διπερ, ομαι, κα π συντελε τν ανων Χριστς λθεν. δει τονυν κα τος ν δου κηρυχθναι τ εαγγλιον κα φανερωθναι τν μεγλην τατην οκονομαν κα δοθναι τν π τν αχμαλωτισντων δαιμνων ες τλος λευθεραν κα τν γιασμν κα τς μελλοσας παγγελας. Οκον δει πντως κα ες δου κατελθεν τν Χριστν λλ κα τατα πντα μετ δικαιοσνης, ς χωρς οδν παρ θεο τελεται. Πρς δ τος ερημνοις πσιν δει κα φενακισθναι δικαως τν φενακσαντα κα πολσαι συληθντα τν πλοτον, ν ξ πτης κτσατο, καταστρατηγηθεσης σοφ τς πονηρας, φ διετλει μεγαλαυχν ρχκακος ν μεγαλαυχαν οκ ν πβαλεν, ε δυναστε θε κατεπονετο, λλ μ σοφ κα δικαιοσν καθρετο το κρτους. πε δ κα πντες νθρωποι, πρς τ κακν κτραπντες, ργ λγ διανο πσιν δυσ τοτων, μλυναν τν παρ θεο δεδομνην τ νθρωπν φσει καθαρτητα κα γιασμο χρεαν εχον, δ γιασμς δι τς παρ κστου προσφορς κα ρχς πρς τν θεν τελεται καθαρν δ εναι δε τν παρχν, τοιατην δ μες τ θε προσενεγκεν παρχν οκ εχομεν. |
| Δι τατα κ θεο θες Λγος, ξ κενου μν ξ δου ν, λλ κα ν κεν, ο γρ στιν οδ ννοσα ποτε θεν λογον, κα σν κεν ες θες πρχων (οδ γρ τ λιακν παγασμα φς τερον παρ τν λιον, οδ το λου κτς τερς στιν λιος παρ τν να) . Δι τατα τονυν μνος ναμρτητος υς κα Λγος το θεο υς νθρπου γνεται, κατ τν θετητα τρεπτος, κατ τν νθρωπτητα μεμπτος «ς μνος», καθπερ φθσας σαας προεμαρτρησεν, «μαρταν οκ ποησεν, οδ ερθη δλος ν τ στματι ατο» 7 . Кα ο τοτο μνον, λλ ς μνος οδ ν νομαις συνελφθη, οδ ν μαρταις κυθη 8 , καθπερ ν ψαλμος Δαβδ περ αυτο, μλλον δ παντς νθρπου μαρτυρε. γρ τς σαρκς πανστασις κοσιος οσα κα ντιστρατευομνη φανερς τ νμ το νος, ε κα παρ τν σωφρονοντων β δουλαγωγεται κα πρς παιδοποιαν μνον νεται, λλ τν π ρχς πγεται καταδκην, φθορ οσ τε κα λεγομνη κα πρς φθορν πντως γεννσα, κα το μ συνειδτος τν τιμν, ν μν φσις λαχε παρ θεο, λλ τος κτνεσιν μοιωθντος, μπαθς πρχουσα κνησις. Δι τοτο ο μνον θες ν νθρποις, λλ κα κ παρθνου γας κα μεμολυσμνων λογισμν τν κ τς σαρκς νωτρας κατ τος προφτας γεννται, παρθνου, ς τν σλληψιν γου Πνεματος πλευσις, ο σαρκς πνεγκεν ρεξις, εαγγελισμς κα πστις θεο νδημας, λλ ο συγκατθεσις κα περα μπαθος πιθυμας προεληφε . Тατης γρ παντελς πκισμνης, προσευχ κα θυμηδ πνευματικ, «δο γρ δολη Κυρου, γνοιτ μοι κατ τ μ σου» 9 πρς τν εαγγελιστν γγελον σπιλος παρθνος φη, συλλαβοσ τε γεγννηκεν ς ν το διαβλου νικητς, νθρωπος θενθρωπος ν, το γνους μνον, λλ οχ κα τς μαρτας λκ τν ζαν μνος πντων οκ ν νομαις συλληφθες, οδ ν μαρταις κυηθες, δον δηλαδ σαρκς κα πθει κα υπαρος λογισμος τς κ τς παραβσεως μεμιασμνης φσεως ς ν κα κατ τ πρσλημμα τελως καθαρς κα μλυντος κα μ κατ ατ δι ατν καθαρσων δεμενος, λλ δι μς τ πντα σοφς δεχμενος κα οτω νος ντως δμ χρηματσ κα διαμεν νος ντως κα εσθενς, μηδαμς παλαιομενος, κα τν παλαιν δμ ν αυτ κα δι αυτο νακτσ κα ες ε συντηρσ νον, δυνατς ν ες παν ποσεσασθαι τν παλαωσιν. |
|
|
