| χος πλ. δ Χαρε Σιν γα, μτηρ τν κκλησιν, Θεο κατοικητριον· σ γρ δξω πρτη φεσιν μαρτιν, δι τς ναστσεως. τερα Στιχηρ, νατολικ. – κτηχος χος πλ. δ κ Θεο Πατρς Λγος, πρ τν ανων γεννηθες, π σχτων δ τν χρνων, ατς κ τς πειρογμου σαρκωθες βουλσει σταρωσιν θαντου πμεινε, κα τν πλαι νεκρωθντα νθρωπον σωσε δι τς αυτο ναστσεως. χος πλ. δ Τν κ νεκρν σου νστασιν, δοξολογομεν Χριστ, δι ς λευθρωσας δαμιαον γνος, κ τς το δου τυραννδος, κα δωρσω τ κσμ ς Θες, ζων ανιον, κα τ μγα λεος. χος πλ. δ Δξα σοι Χριστ Σωτρ, Υ Θεο μονογενς, προσπαγες ν τ Σταυρ, κα ναστς κ τφου τριμερος. Δξα... χος πλ. δ Σ δοξζομεν Κριε, τν κουσως δι μς Σταυρν πομεναντα, κα σ προσκυνομεν, Παντοδναμε Σωτρ μ πορρψς μς π το προσπου σου, λλ πκουσον, κα σσον μς, δι τς ναστσες σου φιλνθρωπε. Κα νν... χος πλ. δ Βασιλες τν ορανν, δι φιλανθρωπαν, π τς γς φθη, κα τος νθρποις συνανεστρφη. κ Παρθνου γρ γνς σρκα προσλαβμενος, κα κ τατης προελθν, μετ τς προσλψεως, ες στν Υς, διπλος τν φσιν, λλ ο τν πστασιν. Δι τλειον ατν Θεν, κα τλειον νθρωπον, ληθς κηρττοντες μολογομεν Χριστν τν Θεν μν, ν κτευε Μτερ νμφευτε, λεηθναι τς ψυχς μν. Προκεμενον χος πλ. δ δωκας κληρονομαν τος φοβουμνοις τ νομ σου, Κριε. Στχ. π τν περτων τς γς πρς σ κκραξα. Στχ. Σκεπασθσομαι ν τ σκπ τν πτεργων σου. Στχ. Οτω ψαλ τ νματ σου ες τος ανας. Μετ δ τν κφνησιν, ψλλομεν τς κτωχου τ Στιχηρν ναστσιμον τν ποστχων. χος πλ. δ νλθες π Σταυρο, ησο, καταβς ξ ορανο, λθες π θνατον, ζω θνατος, πρς τος ν σκτει, τ φς τ ληθινν, πρς τος πεσντας, πντων νστασις, φωτισμς κα Σωτρ μν, δξα σοι. Ετα τ Στιχηρ το Πσχα μετ τν Στχων ατν. χος πλ. α Στχ. νασττω Θες, κα διασκορπισθτωσαν ο χθρο ατο, κα φυγτωσαν π προσπου ατο ο μισοντες ατν. |
| χος πλ. δ Μετανοας καιρς, κα ζως αωνου πρξενος μν τς Νηστεας γν, ν κτενωμεν χερας ες εποιαν· οδν γρ οτω σζει ψυχν, ς μετδοσις τν πιδεομνων, λεημοσνη συγκεκραμνη τ νηστε, κ θαντου εται τν νθρωπον· Ατν σπασμεθα, ς οδν σον· καν γρ πρχει, σσαι τς ψυχς μν. χος πλ. δ Μαρτυρικν Τν θρακα τς Πστεως, νδυσμενοι καλς, κα τ τπ το Σταυρο, καθοπλσαντες αυτος, στρατιται εσθενες νεδεχθητε, τος τυρννοις νδρεως ντικατστητε, κα διαβλου τν πλνην κατηδαφσατε, νικητα γενμενοι, τν στεφνων ξιθητε, πρεσβεσατε Χριστ πρ μν, ες τ σωθναι τς ψυχς μν. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον χος πλ. δ γ Παρθνε γα Θεοτκε, τ σκπ σου προστρχω, οδα τι τεξομαι τς σωτηρας· δνασαι γρ, γν, βοηθσα μοι. ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΡΙΘΕΚΤΗΝ Τροπριον τς Προφητεας χος α Πεπτωκτας νστησον μς, ποστραφντας πστρεψον πρς σ Θες ς φιλνθρωπος, τς γς συνχων τ πρατα. (Δς) Προκεμενον χος πλ. β Ψαλμς λγ ξεζτησα τν Κριον, κα πκουσ μου. Στχ.Ελογσω τν Κριον ν παντ καιρ. Προφητεας σαου τ νγνωσμα (Κεφ. ς, 1–12) γνετο το νιαυτο, ο πθανεν ζας βασιλες, εδον τν Κριον καθμενον π θρνου ψηλο, κα πηρμνου, κα πλρης οκος τς δξης ατο. Κα Σεραφμ εστκεισαν κκλ ατο, ξ πτρυγες τ ν, κα ξ πτρυγες τ ν, κα τας μν δυσ, κατεκλυπτον τ πρσωπον, τας δ δυσ, κατεκλυπτον τος πδας, κα τας δυσν πταντο. Κα κκραγεν τερος πρς τν τερον, κα λεγον· γιος, γιος, γιος Κριος Σαβαθ, πλρης πσα γ τς δξης ατο. Κα πρθη τ πρθυρον π τς φωνς, ς κκραγον, κα οκος πλσθη καπνο. Κα επον· τλας γ, τι καταννυγμαι, τι νθρωπος ν, κα κθαρτα χελη χων, ν μσ λαο κθαρτα χελη χοντος γ οκ, κα τν Βασιλα Κριον Σαβαθ εδον τος φθαλμος μου. Κα πεστλη πρς με ν τν Σεραφμ, κα ν τ χειρ εχεν νθρακα, ν τ λαβδι λαβεν π το θυσιαστηρου, κα ψατο το στματς μου, κα επεν· δο, ψατο τοτο τν χειλων σου, κα φελε τς νομας σου κα τς μαρτας σου περικαθαριε. Κα κουσα τς φωνς Κυρου λγοντος· Τνα ποστελω; κα τς πορεσεται πρς τν λαν τοτον, κα επα· δο, γ εμι, πστειλν με. Κα επε· Πορεθητι, κα επ τ λα τοτ· κο κοσετε, κα ο μ συντε, κα βλποντες βλψετε, κα ο μ δητε· παχνθη γρ καρδα το λαο τοτου, κα τος σν ατν βαρως κουσαν, κα τος φθαλμος ατν κμμυσαν, μποτε δωσι τος φθαλμος, κα τος σν κοσωσι, κα τ καρδ συνσι, κα πιστρψωσι, κα σωμαι ατος. Κα επα· ως πτε Κριε; κα επεν· ως ν ρημωθσι πλεις, παρ τ μ κατοικεσθαι, κα οκοι, παρ τ μ εναι νθρπους, κα γ καταλειφθσεται ρημος. Κα μετ τατα μακρυνε Θες τος νθρπους, κα πληθυνθσονται ο γκαταλειφθντες π τς γς. Προκεμενον χος πλ. β Ψαλμς λδ ξεγρθητι, Κριε, κα πρσχες τ κρσει μου. Στχ.Δκασον Κριε, τος δικοντς με, πολμησον τος πολεμοντς με. Τ ΠΑΡΑΣΚΕΥ ΤΗΣ Β ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ |
| Δαυδ πρεσο, Πνεματι τος φωτιζομνοις• Νν προσλθετε, δε πρς Θεν, ν πστει λγων φωτσθητε• οτος πτωχς κκραξεν δμ ν πτσει• κα γρ ατο εσκουσε Κριος λθν, εθροις το ορδνου, φθαρντα δ νεκανισεν. Μεγλυνον, ψυχ μου, τν π Προδρμου τ βπτισμα λαβντα. σαας λοσασθε, κα καθρθητε φσκει• τς πονηρας ναντι, φλεσθε Κυρου• ο διψντες, δωρ π ζν πορεεσθε• ανε γρ δωρ καινοποιν Χριστς, τος προστρχουσιν ατ ν πστει, κα πρς ζων τν γρω, βαπτζει Πνεματι. Μεγλυνον, ψυχ μου, τν κ τς πατρας φωνς μαρτυρηθντα. Συντηρμεθα χριτι, πιστο κα σφραγδι• ς γρ λεθρον φυγον, φλις βραοι πλαι αμαχθεσης· οτω κα μν, ξδιον τ θεον τοτο, τς παλιγγενεσας λουτριον σται• νθεν κα τς Τριδος, ψμεθα φς τ δυτον. αμβικς Ερμς Σμερον Δεσπτης, κλνει τν αχνα χειρ τ το Προδρμου. « τν πρ νον, το τκου σου θαυμτων! Νμφη πναγνε, Μτερ ελογημνη• Δι ς τυχντες παντελος σωτηρας, πξιον κροτομεν ς εεργτ, Δρον φροντες μνον εχαριστας.» Σμερον ωννης, βαπτζει τν Δεσπτην ν εθροις ορδνου. « τν πρ νον, το τκου σου θαυμτων! Νμφη πναγνε, Μτερ ελογημνη• Δι ς τυχντες παντελος σωτηρας, πξιον κροτομεν ς εεργτ, Δρον φροντες μνον εχαριστας.» Δξα... Μεγλυνον, ψυχ μου, τς τρισυποσττου κα διαιρτου Θετητος τ κρτος. δμεν τ Μωσε τ βτ δεδειγμνα, Δερο ξνοις, θεσμοσιν ξειργασμνα. ς γρ σσωσται, πυρφοροσα Παρθνος, Σελασφρον τεκοσα τν εεργτην, ορδνου τε, εθρα προσδεδεγμνα. Κα νν... Μεγλυνον, ψυχ μου, τν λυτρωσαμνην μς κ τς κατρας. Χρεις τελειν, τν βρτειον οσαν, ναξ ναρχε, Πνεματος κοινωνα, οας χρντοις, κκαθρας κα σκτους, σχν θριαμβεσας τε, τν πηρμνην, Νν ες ληκτον, ξαμεβεαι βον. ξαποστειλριον τς ορτς χος γ« πεσκψατο μς, κ τρτου πεφνη Σωτρ, χρις λθεια, ν εθροις το ορδνου, κα τος ν σκτει κα σκι, καθεδοντας φτισε• κα γρ λθεν φνη, τ φς τ πρσιτον. |
| Δι παντς ελογοντες τν Κριον, μνομεν τν νστασιν ατο· Σταυρν γρ πομενας, θαντ θνατον λεσε. Στχ. νεκεν το νματς σου πμειν σε, Κριε, πμεινεν ψυχ μου ες τν λγον σου, λπισεν ψυχ μου π τν Κριον. Δξα τ δυνμει σου Κριε, τι κατργησας τν τ κρτος χοντα το θνατου, νεκανισας μς δι το Σταυρο σου, δωρομενος μν ζων κα φθαρσαν. Στχ. π φυλακς πρωας μχρι νυκτς, π φυλακς πρωας λπιστω σραλ π τν Κριον. ταφ σου Κριε, τ δεσμ το δου συντρψασα διρρηξεν, κ νεκρν νστασις τν κσμον φτισε. Κριε δξα σοι. Στιχηρ ναστσιμα τς κτωχου χος βαρς Στχ. ξγαγε κ φυλακς τν ψυχν μου, το ξομολογσασθαι τ νματ σου. Δετε γαλλιασμεθα τ Κυρ, τ συντρψαντι θαντου τ κρτος, κα φωτσαντι νθρπων τ γνος, μετ τν σωμτων κραυγζοντες· Δημιουργ κα Σωτρ μν δξα σοι. Στχ. μ πομενοσι δκαιοι, ως ο νταποδς μοι. Σταυρν πμεινας Σωτρ, κα ταφν δι μς, θαντ δ ς Θες, θνατον νκρωσας· δι προσκυνομεν τν τριμερν σου νστασιν, Κριε δξα σοι. Ψαλμς 129 Στχ. κ βαθων κκραξ σοι, Κριε, Κριε εσκουσον τς φωνς μου. πστολοι δντες τν γερσιν το Δημιουργο, θαμασαν βοντες τν ανεσιν τν γγελικν. Ατη δξα τς κκλησας, οτος πλοτος τς Βασιλεας, παθν δι μς, Κριε δξα σοι. τερα Στιχηρ, νατολικ Στχ. Γενηθτω τ τ σου προσχοντα ες τν φωνν τς δεσες μου. Κν συνελφθης Χριστ, π νμων νδρν, λλ σ μου ε Θες, κα οκ ασχνομαι, μαστχθης τν ντον, οκ ρνομαι. Σταυρ προσηλθης, κα ο κρπτω· ες τν γερσν σου καυχμαι· γρ θνατος σου ζω μου. Παντοδναμε κα φιλνθρωπε, Κριε δξα σοι. Στχ. ν νομας παρατηρσς, Κριε, Κριε τς ποστσεται; τι παρ σο λασμς στιν. Δαυτικν προφητεαν κπληρν, Χριστς μεγαλειτητα, ν Σιν, τν οκεαν Μαθητας ξεκλυψεν, ανετν δεικνς αυτν, κα δοξαζμενον ε, σν Πατρ τε κα Πνεματι γ, πρτερον μν σαρκον ς Λγον, στερον δ δι μς, σεσαρκωμνον, κα νεκρωθντα ς νθρωπον, κα ναστντα κατ ξουσαν ς φιλνθρωπον. |
| δι τοτο γπησα τς ντολς σου πρ χρυσον κα τοπζιον. δι τοτο πρς πσας τς ντολς σου κατωρθομην, πσαν δν δικον μσησα. – Θαυμαστ τ μαρτρι σου· δι τοτο ξηρενησεν ατ ψυχ μου. δλωσις τν λγων σου φωτιε κα συνετιε νηπους. τ στμα μου νοιξα κα ελκυσα πνεμα, τι τς ντολς σου πεπθουν. Δξα... Κα νν... λληλοα, λληλοα, λληλοα, Δξα σοι Θες Μετανοας (κ γ) Κριε, λησον. (κ γ) Δξα... Κα νν... ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ Επβλεψον π μ κα λησν με κατ τ κρμα τν γαπντων τ νομ σου. τ διαβματ μου κατεθυνον κατ τ λγιν σου, κα μ κατακυριευστω μου πσα νομα. λτρωσα με π συκοφαντας νθρπων, κα φυλξω τς ντολς σου. τ πρσωπν σου πφανον π τν δολν σου κα δδαξν με τ δικαιματ σου. διεξδους δτων κατδυσαν ο φθαλμο μου, πε οκ φλαξα τν νμον σου. – Δκαιος ε, Κριε, κα εθεαι α κρσεις σου. νετελω δικαιοσνην τ μαρτρι σου κα λθειαν σφδρα. ξτηξ με ζλς σου, τι πελθοντο τν λγων σου ο χθρο μου. πεπυρωμνον τ λγιν σου σφδρα, κα δολς σου γπησεν ατ. νετερος γ εμι κα ξουδενωμνος· τ δικαιματ σου οκ πελαθμην. δικαιοσνη σου δικαιοσνη ες τν ανα, κα νμος σου λθεια. θλψεις κα νγκαι εροσν με· α ντολα σου μελτη μου. δικαιοσνη τ μαρτρι σου ες τν ανα· συντισν με, κα ζσομαι. – Εκκραξα ν λ καρδ μου· πκουσν μου, Κριε, τ δικαιματ σου κζητσω. κκραξ σοι· σσν με, κα φυλξω τ μαρτρι σου. προφθασα ν ωρ κα κκραξα, ες τος λγους σου πλπισα. προφθασαν ο φθαλμο μου πρς ρθρον το μελετν τ λγι σου. τς φωνς μου κουσον, Κριε, κατ τ λες σου, κατ τ κρμ σου ζσν με. προσγγισαν ο καταδικοντς με νομ, π δ το νμου σου μακρνθησαν. γγς ε, Κριε, κα πσαι α δο σου λθεια. κατ ρχς γνων κ τν μαρτυρων σου, τι ες τν ανα θεμελωσας ατ. – Ιδε τν ταπενωσν μου κα ξελο με, τι το νμου σου οκ πελαθμην. κρνον τν κρσιν μου κα λτρωσα με· δι τν λγον σου ζσν με. |
| δοκμασν με, Κριε, κα περασν με, πρωσον τος νεφρος μου κα τν καρδαν μου. τι τ λες σου κατναντι τν φθαλμν μο στι, κα εηρστησα ν τ ληθε σου. οκ κθισα μετ συνεδρου ματαιτητος κα μετ παρανομοντων ο μ εσλθω· μσησα κκλησαν πονηρευομνων κα μετ σεβν ο μ καθσω. νψομαι ν θοις τς χερς μου κα κυκλσω τ θυσιαστριν σου, Κριε, το κοσα με φωνς ανσες σου κα διηγσασθαι πντα τ θαυμσι σου. Κριε, γπησα επρπειαν οκου σου κα τπον σκηνματος δξης σου. μ συναπολσς μετ σεβν τν ψυχν μου κα μετ νδρν αμτων τν ζων μου, ν ν χερσν νομαι, δεξι ατν πλσθη δρων. γ δ ν κακ μου πορεθην· λτρωσα με κα λησν με. πος μου στη ν εθτητι· ν κκλησαις ελογσω σε, Κριε. ΨΑΛΜΟΣ 26ος Κριος φωτισμς μου κα σωτρ μου· τνα φοβηθσομαι; Κριος περασπιστς τς ζως μου· π τνος δειλισω; ν τ γγζειν π μ κακοντας το φαγεν τς σρκας μου, ο θλβοντς με κα ο χθρο μου, ατο σθνησαν κα πεσαν. ν παρατξηται π μ παρεμβολ, ο φοβηθσεται καρδα μου· ν παναστ π μ πλεμος, ν τατ γ λπζω. μαν τησμην παρ Κυρου, τατην κζητσω· το κατοικεν με ν οκ Κυρου πσας τς μρας τς ζως μου, το θεωρεν με τν τερπντητα Κυρου κα πισκπτεσθαι τν ναν τν γιον ατο. τι κρυψ με ν σκην ατο ν μρ κακν μου, σκπασ με ν ποκρφ τς σκηνς ατο, ν πτρ ψωσ με. κα νν δο ψωσε κεφαλν μου π χθρος μου· κκλωσα κα θυσα ν τ σκην ατο θυσαν λαλαγμο, σομαι κα ψαλ τ Κυρ. εσκουσον, Κριε, τς φωνς μου, ς κκραξα· λησν με κα εσκουσν μου. σο επεν καρδα μου· ξεζτησ σε τ πρσωπν μου· τ πρσωπν σου, Κριε, ζητσω. μ ποστρψς τ πρσωπν σου π μο κα μ κκλνς ν ργ π το δολου σου· βοηθς μου γενο, μ ποσκορακσς με κα μ γκαταλπς με, Θες, σωτρ μου. τι πατρ μου κα μτηρ μου γκατλιπν με, δ Κριος προσελβετ με. νομοθτησν με, Κριε, ν τ δ σου κα δγησν με ν τρβ εθε νεκα τν χθρν μου. |
| δο οτως ελογηθσεται νθρωπος φοβομενος τν Κριον. ελογσαι σε Κριος κ Σιν, κα δοις τ γαθ Ιερουσαλμ πσας τς μρας τς ζως σου· κα δοις υος τν υν σου. ερνη π τν Ισραλ. ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΗ 128 Πλεονκις πολμησν με κ νετητς μου, επτω δ Ισραλ· πλεονκις πολμησν με κ νετητς μου, κα γρ οκ δυνθησν μοι. π τν ντν μου τκταινον ο μαρτωλο, μκρυναν τν νομαν ατν. Κριος δκαιος συνκοψεν αχνας μαρτωλν. ασχυνθτωσαν κα ποστραφτωσαν ες τ πσω πντες ο μισοντες Σιν. γενηθτωσαν σε χρτος δωμτων, ς πρ το κσπασθναι ξηρνθη· ο οκ πλρωσε τν χερα ατο θερζων κα τν κλπον ατο τ δργματα συλλγων, κα οκ επαν ο παργοντες· ελογα Κυρου φ μς, ελογκαμεν μς ν νματι Κυρου. Δξα Πατρ κα Υ κα γ Πνεματι, κα νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. μν. λληλοα, λληλοα, λληλοα, δξα σοι Θες, (3) Κριε, λησον, Κριε, λησον, Κριε, λησον. Δξα Πατρ κα Υ κα γ Πνεματι, κα νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. μν. τι κα τι ν ερν το Κυρου δεηθμεν. ντιλαβο, σσον, λησον κα διαφλαξον μς, Θες, τ σ χριτι. Τς παναγας, χρντου, περευλογημνης, νδξου, δεσπονης μν Θεοτκου κα ειπαρθνου Μαρας, μετ πντων τν γων μνημονεσαντες, αυτος κα λλλους κα πσαν τν ζων μν Χριστ τ Θε παραθμεθα. Κριε, Θες μν, μνσθητι μν τν μαρτωλν κα χρεων δολων σου, ν τ πικαλεσθαι μς τ γιον κα προσκυνητν νομ σου, κα μ καταισχνς μς π τς προσδοκας το λους σου, λλ χρισαι μν, Θες, πντα τ πρς σωτηραν ατματα, κα ξωσον μς γαπν, κα φοβεσθα σε ξ λης τς καρδας μν, κα ποιεν ν πσι τ θλημ σου. τι γαθς κα Φιλνθρωπος Θες πρχεις κα σο τν δξαν ναπμπομεν, τ Πατρ κα τ Υ κα τ γ Πνεματι νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. μν. ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ ΤΟΥ ΚΑΘΙΣΜΑΤΟΣ ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΘ 129 κ βαθων κκραξ σοι, Κριε· Κριε, εσκουσον τς φωνς μου· γενηθτω τ τ σου προσχοντα ες τν φωνν τς δεσες μου. |
| Δξα... χος β’ Χαρε τν χαρν, το κσμου δεξαμνη, Χριστν κα τ σ Σκπ, σκπουσα μς πντας, Παρθνε Θεονμφευτε. Κα νν... χος β’ μνοις χρεωστικς, μοναζντων τ στφη, τιμσωμεν ν μνοις, τν Σκπην τς Πανγνου, τν πντας πιστος σκπουσαν. πολυτκιον χος α« Του λθου σφραγισθντος Τς Σκπης σου τν χριν, νυμνομεν Παρθνε, ν ν τ πανσπτ να σου, φπλωσας τος πσι, τ θαμα κπλττει πντα νον, πς θεν σου μαφριον Σεμν, φηπλοτο πανταχθεν τος πιστος, τ αγλ στραπηφρον, χρις τ ντιλψει σου γν, χρις τ θε Σκπ σου, χρις τ προμηθε σου, μνη Πανχραντε. Θεοτοκον χος πλ. α» Τν συνναρχον Λγον Τν γαν σου Σκπην, γν Πανμνητε, ν ν Βλαχρναις κατεδον τος πιστος σκπουσαν, νδρας σοφς κα πιφνιος, νευφημομεν ελαβς, προσκυνοντες ν χαρ, ς σκπουσαν κα φρουροσαν κα πμονας συντηροσαν, τος προσκαλοντας τν ρωγν ατς. ΕΝ Τ ΜΕΓΑΛ ΕΣΠΕΡΙΝ Μετ τν Προοιμιακν, τ, Μακριος νρ. Ες τ, Κριε κκραξα, στμεν στχους η» κα ψλλομεν τ ξς προσμοια. Στιχηρ προσµοια χος α« το παραδξου θαματος! το παραδξου θαματος, το φθντος ποτ, ν Βλαχρναις Βζαντος, τς μνης τν ποιητν μν κα Κριον, τεκοσης νευ φθορς· τ ερν γρ μαφριον πλωσε κα πντας τος εσεβες, περισκεπσασα χαρτων νπλησε, κα πρς εφροσνην θεαν συγκαλεται παντας, το βον γηθοσνως, χαρε Σκπη πιστος σκπουσα. χος α» Βαβα τν σν θαυμασων γν, τι τ σ Σκπ, σκπεις τος κτας σου, κα σζεις κ πειρασμν κα περιστσεων, τος πθ σε κ ψυχς, προσκαλουμνους πανμνητε Δσποινα, συμφνως ον κα μες, τ θαυμασ νδρ κροτομν σοι, τς Πανυπεργνου Κρης, τ φρικτν τερστιον, μαφορου σου Σκπης, θεαν χριν κα ντληψιν. χος α« Σκπην σου τν θεαν χραντε σωμτων δμοι, κα πιστν μγυρις, τιμμεν πανευλαβς, περισκεπμενοι, τ χριτι το σεπτο, σο μαφορου, δι» ο σκπεις παντας, τος πθ τελοντας νν, τν θαυματβρυτον τατην πανγυριν, σο τς Παναγας Σκπης, νφη κδικουσα, πειρασμν κα κινδνων το δολου πολεμτορος. |
| Δξα... Κα νν... χος β« Οκος το φραθ Δσποινα γαθ, τς γας σου χερας, πρς τν Υν σου ρον, τν φιλψυχον Πλστην, οκτειρσαι τος δολους σου. πολυτκιον χος πλ. δ» Τας τν δακρων σου οας, τς ρμου τ γονον γεργησας, κα τος κ βθους στεναγμος, ες κατν τος πνους καρποφρησας, κα γγονας φωστρ, τ οκουμν λμπων τος θαμασι, Σββα Πατρ μν σιε. Πρσβευε Χριστ τ Θε, σωθναι τς ψυχς ιμν. Θεοτοκον χος πλ. δ " δι» μς γεννηθες κ Παρθνου, κα σταρωσιν πομενας γαθ, θαντ τν θνατον σκυλεσας, κα γερσιν δεξας ς Θες, μ παρδς ος πλασας τ χειρ σου· δεξον τν φιλανθρωπαν σου λεμον, δξαι τν τεκοσν σε Θεοτκον πρεσβεουσαν πρ μν κα σσον Σωτρ μν, λαν πεγνωσμνον. ΕΝ Τ ΜΕΓΑΛ ΕΣΠΕΡΙΝ Στιχολογομεν τν α» στσιν το Μακριος νρ. Ες δ τ, Κριε κκραξα, στμεν Στχους ς» κα ψλλομεν Στιχηρ Προσμοια. Στιχηρ το σiου χος πλ. α« σιε Πτερ Σββα θεφρον, τν γγλων σοστσιε, μσκηνε σων, συνμιλε Προφητν, Μαρτρων πστλων συγκληρονμε, φς τ νσπερον, νν κατοικν, ο τας φρυκτωραις, λαμπμενος τας θεαις, τ κροττ τν φετν, παρεστς παρρησ λελαμπρυσμνος, κα νηδμενος ατο τας θεωραις, κα ντρυφν ατο, τ κλλει νενδτως, Χριστν κτευε, Χριστν δυσπει σιε, δωρηθναι τ κκλησ μνοιαν, ερνην, κα μγα λεος. χος πλ. α» Σββα παμμκαρ, γκρατεας λχνος σβεστος, φωστρ τν Μοναζντων διαυγστατος, γπης φρυκτωραις λελαμπρυσμνος, πργος κλνητος τς πομονς, ρεισμα κα σθνος, τν πστει σε τιμντων, τν αμτων θησαυρς, πολιστς τς ρμου ς ληθς, ς Παρδεισον ατν νθεον δεξας, θεους προσφρουσαν, καρπος τν σζομνων, Χριστν κτευε, Χριστν δυσπει σιε, δωρηθναι τ κκλησ, μνοιαν, ερνην, κα μγα λεος. χος πλ. α« Σββα θεφρον, ρετν στλος πρινος, πυρσς κ θαλσσης, τς κοσμικς τος λαος, λιμνα πρς τν θεον καθοδηγν, πλνης τ πνεματα καταβαλν, Πνεματος γου τ καθαρν δοχεον, ποδηγτης τν Μοναστν, κριβωμνη τε στθμη τς γκρατεας, τς ταπεινσεως, περβλεπτον τ ψος, κρνη βρουσα, σεων πελγη, Χριστν κτευε, Χριστν δυσπει σιε, δωρηθναι τ κκλησα, μνοιαν, ερνην, κα μγα λεος. |
| Δξα κα νν, χος δ´· Στερα γονος ννα σμερον. πολυτκιον τς ορτς, χος α´· γννησς σου, Θεοτκε, χαρν. Ε δ τχ ν κυριακ, προηγονται τ ναστσιμα πντα, ψλλονται δ μετ τς ορτς, ς κεσε ερηται. Ες τν λειτουργαν, πντα τς ορτς, ς ατν τν μραν τς ορτς. πστολος κα λληλοια, Εαγγλιον κα κοινωνικν τς ορτς· Ποτριον σωτηρου. Μην τ ατ ιγ´, προερτια το Τιμου Σταυρο κα το γου Κορνηλου το κατοντρχου. σπρας ο στιχολογομεν, ες δ τ Κριε κκραξα στμεν ς´ κα ψλλομεν στιχηρ τς ορτς το Σταυρο, χος πλγιος α´, πρς· Χαροις τρα, ζτει τατα ες τν ορτν, κα τρα το γου Κορνηλου, χος δ´. Δξα κα νν, θεοτοκον. Προκεμενον τς μρας. Ες τν στχον στιχηρ τς κτωχου γ´. Δξα κα νν, χος πλγιος δ´, πρς· Δετε παντες πιστο· Δετε παντες πιστο τ ζωοδρητον ξλον, ζτει ατ ες τν ορτν. πολυτκιον, χος β´· Τν ζωοποιν Σταυρν τς σς γαθτητος, ν δωρσω μν τος ναξοις Κριε, σο προσγομεν ες πρεσβεαν σζε τος βασιλες κα τν πλιν σου, κετεοντας δι τς Θεοτκου, μνε φιλνθρωπε. Τ ατ κα ες ρθρον κα ες τ τλος το ρθρου. Ες τν παννυχδα κανν προερτιος το Σταυρο, χος δ´· Τρισττας κραταιος. π γ´ δς οδν, π ς´ κθισμα σταυρσιμον, χος β´· Σωτηραν εργσω ν μσ τς γς Χριστς Θες, Δξα κα νν, θεοτοκον. Ες τν ρθρον Θες Κριος, χος β´, κα τ τροπριον· Τν ζωοποιν Σταυρν, κ γ´.//(f. 8 v ) στιχολογα κθισμα ν, μετ τν στιχολογαν κθισμα σταυρσιμον τς κτωχου πρς τν χον, οα ν μρα . Δζα κα νν, θεοτοκον. νγνωσις, τ μαρτριον το γου Κορνηλου, ο ρχ· Μετ τν σωτριον π γς το Λγου. Καννες β´· τν προερτιον, χος δ´, κατ λφβητον· γλλου οραν, ες η´, κα το γου, χος πλγιος α´, ποημα ωσφ, ες δ´. π γ´ δς κθισμα το γου, —203— χος δ´, π ς´ κθισμα, χος πλγιος δ´, πρς· Τ προσταχθν μυστικς· π Σταυρο σε κατιδν νυψωθντα, ζτει ατ εις τν κτιηχον. Δξα κα νν, θεοτοκου· Τν μνν κα ποιμνα. |
|
|
