| Κριτν τ νγνωσμα (Κεφ. 6, 6, 11–24) γνετο ν τ μρ κεν, κα κατσχυσε Μαδιμ π τος υος σραλ, κα ατο βησαν πρς τν Θεν. Κα δο γγελος Κυρου παρεγνετο, κα κθισεν π τν δρν, τν οσαν ν φραθ, τν το ως· κα Γεδεν υς ατο ρρβδιζε πυρος ν λην, κα σπευδε το κφυγεν π προσπου Μαδιμ. Κα φθη ατ γγελος Κυρου, κα επε πρς ατν· Κριος μετ σο δυνατς τ σχ. Κα επε πρς ατν Γεδεν· ν μο, Κρι μου, κα ε στι Κριος μεθ μν, να τ ερεν μς τ κακ τατα; κα πο στι πντα τ θαυμσια ατο, σα διηγσαντο μν ο πατρες μν, λγοντες· Οχ ξ Αγπτου νγαγεν μς Κριος; κα νν πσατο μς, κα παρδωκεν μς, ν χειρ Μαδιμ. Κα πβλεψε πρς ατν γγελος Κυρου, κα επεν ατ· Πορεου ν τ σχ σου τατ, κα σσεις τν σραλ κ χειρς Μαδιμ, δο ξαπστειλ σε. Κα επε πρς ατν Γεδεν· ν μο, Κριε, ν τνι σσω τν σραλ; δο χιλις μου ταπεινοτρα ν Μανασσ, κα γ εμι μικρτερος ν τ οκ το πατρς μου. Κα επε πρς ατν γγελος Κυρου· Κριος σται μετ σο, κα πατξεις τν Μαδιμ σε νδρα να. Κα επε πρς ατν Γεδεν· Ε ερον χριν ν φθαλμος σου, κα ποισεις μοι σμερον πν ,τι σ λαλες μτ» μο, μ δ χωρισθς ντεθεν, ως το λθεν με πρς σ, κα οσω τν θυσαν μου, κα θσω νπιν σου. Κα επεν· γ εμι, καθσομαι ως το πιστρψαι σε. Κα Γεδεν εσλθε, κα ποησεν ριφον αγν, κα οφ λερου ζυμα· κα τ κρα θηκεν ν τ κοφν, κα τν ζωμν βαλεν ν τ χτρ, κα ξνεγκεν ατ πρς ατν π τν δρν, κα προσγγισε. Κα επε πρς ατν γγελος Κυρου. Λβε τ κρα κα τος ρτους τος ζμους, κα θς πρς τν πτραν κενην, κα τν ζωμν χμενα κχεε, κα ποησεν οτω. Κα ξτεινεν γγελος Κυρου τ κρον τς βδου τ ν τ χειρ ατο, κα ψατο τν κρεν, κα τν ζμων, κα νφθη πρ κ τς πτρας, κα κατφαγε τ κρα κα τος ζμους, κα γγελος Κυρου πλθεν π» φθαλμν ατο. Κα εδε Γεδεν, τι γγελος Κυρου στ, κα επε Γεδεν·Ομοι Κριε, Κριε! τι εδον τν γγελον Κυρου πρσωπον πρς πρσωπον. Κα επεν ατ Κριος. Ερνη σοι, μ φοβο, ο μ ποθνς. Κα κοδμησεν κε Γεδεν θυσιαστριον τ Κυρ, κα κλεσεν ατ, Ε ρ ν η Κ υ ρ ο υ, ως τς μρας τατης. |
| Ως πολ τ πλθος τς χρησττητς σου, Κριε, ς κρυψας τος φοβουμνοις σε. Εξειργσω τος ελπζουσιν επ σ εναντον τν υιν τν ανθρπων, Κατακρψεις αυτος εν αποκρφω το προσπου σου, απ ταραχς ανθρπων, Σκεπσεις αυτος εν σκην απ αντιλογας γλωσσν. Ευλογητς Κριος, οτι εθαυμστωσε τ λεος αυτο εν πλει περιοχς. Εγ δ επα εν τ εκστσει μου, Απρριμμαι απ προσπου τν οφθαλμν σου. Δι τοτο εισκουσας τς φωνς τς δεσες μου, εν τ κεκραγναι με πρς σ. Αγαπσατε τν Κριον πντες οι σιοι αυτο τι αληθεας εκζητε Κριος, κα ανταποδδωσι τος περισσς ποιοσιν υπερηφαναν, Ανδρζεσθε, κα κραταιοσθω η καρδα υμν, πντες οι ελπζοντες επ Κριον. ΨΑΛΜΟΣ 90 Ο κατοικν εν βοηθεα το Υψστου, εν σκπη το Θεο το ουρανο αυλισθσεται. Ερε τ Κυρω, Αντιλπτωρ μου ε, κα καταφυγ μου, ο Θες μου, κα ελπι επ» αυτν. τι αυτς ρσετα σε εκ παγδος θηρευτν, κα απ λγου ταραχδους. Εν τος μεταφρνοις αυτο επισκισει σοι, κα υπ τς πτρυγας αυτο ελπιες, πλω κυκλσει σε η αλθεια αυτο. υ φοβηθση απ φβου νυκτερινο, απ βλους πετομνου ημρας. Απ πργματος εν σκτει διαπορευομνου, απ συμπτματος κα δαιμονου μεσημβρινο. Πεσεται εκ το κλτους σου χιλις, κα μυρις εκ δεξιν σου, πρς σ δ ουκ εγγιε. Πλν τος οφθαλμος σου κατανοσεις, κα ανταπδοσιν αμαρτωλν ψει. τι σ, Κριε, η ελπς μου, τν ψιστον θου καταφυγν σου. υ προσελεσεται πρς σ κακ, κα μστιξ ουκ εγγιε εν τ σκηνματ σου. τι τος Αγγλοις αυτο εντελεται περ σο, το διαφυλξαι σε εν πσαις τας οδος σου. Επ χειρν αροσ σε, μποτε προσκψης πρς λθον τν πδα σου. Επ ασπδα κα βασιλσκον επιβσει, κα καταπατσεις λοντα κα δρκοντα, τι επ» εμ λπισε, κα ρσομαι αυτν, σκεπσω αυτν, τι εγνω τ νομ μου. Κεκρξεται πρς με, κα εισακοσομαι αυτο, μετ» αυτο ειμι εν θλψει, εξελομαι αυτν, κα δοξσω αυτν. Μακρτητα ημερν εμπλσω αυτν, κα δεξω αυτ τ σωτ ριν μου Δξα... Κα νν... Αλληλοα, Αλληλοα, Αλληλοα. Δξα σοι ο Θες, Κριε, ελησον (γ») Δξα... Κα νν... |
| Ψαλμς 90 Ο κατοικν εν βοηθεα το Υψστου, εν σκπη το Θεο το ουρανο αυλισθσεται. Ερε τ Κυρω, Αντιλπτωρ μου ε, κα καταφυγ μου, ο Θες μου, κα ελπι επ» αυτν. τι αυτς ρσετα σε εκ παγδος θηρευτν, κα απ λγου ταραχδους. Εν τος μεταφρνοις αυτο επισκισει σοι, κα υπ τς πτρυγας αυτο ελπιες, πλω κυκλσει σε η αλθεια αυτο. υ φοβηθση απ φβου νυκτερινο, απ βλους πετομνου ημρας. Απ πργματος εν σκτει διαπορευομνου, απ συμπτματος κα δαιμονου μεσημβρινο. Πεσεται εκ το κλτους σου χιλις, κα μυρις εκ δεξιν σου, πρς σ δ ουκ εγγιε. Πλν τος οφθαλμος σου κατανοσεις, κα ανταπδοσιν αμαρτωλν ψει. τι σ, Κριε, η ελπς μου, τν ψιστον θου καταφυγν σου. υ προσελεσεται πρς σ κακ, κα μστιξ ουκ εγγιε εν τ σκηνματ σου. τι τος Αγγλοις αυτο εντελεται περ σο, το διαφυλξαι σε εν πσαις τας οδος σου. Επ χειρν αροσ σε, μποτε προσκψης πρς λθον τν πδα σου. Επ ασπδα κα βασιλσκον επιβσει, κα καταπατσεις λοντα κα δρκοντα, τι επ» εμ λπισε, κα ρσομαι αυτν, σκεπσω αυτν, τι εγνω τ νομ μου. Κεκρξεται πρς με, κα εισακοσομαι αυτο, μετ» αυτο ειμι εν θλψει, εξελομαι αυτν, κα δοξσω αυτν. Μακρτητα ημερν εμπλσω αυτν, κα δεξω αυτ τ σωτ ριν μου Δξα... Κα νν... Αλληλοα, Αλληλοα, Αλληλοα. Δξα σοι ο Θες, Κριε, ελησον (γ») Δξα... Απολυτκιον τς ημρας Κα νν... Θεοτοκον τι οκ χομεv παρρησαν δι τ πολλ ημv αμαρτματα, σ τν εκ σο γεννηθντα δυσπησον, Θεοτκε Παρθνε. πολλ γρ ισχει δησις Μητρς πρς ευμvειαν Δεσπτου. Μ παρδης αμαρτωλv ικεσας η πνσεμνος, τι ελεμων εστ, κα σζειν δυvμενος, ο κα παθεv υπρ ημv καταδεξμεvος. Ταχ προκαταλαβτωσαv ημς οι οικτιρμο σου, Κριε, τι επτωχεσαμεv σφδρα. βοθησοv ημv, ο Θες,ο Σωτρ ημν, vεκεν τς δξης το ονματς σου. Κριε, ρσαι ημς, κα ιλσθητι τας αμαρταις ημν, νεκεν το ονοματς σου. γιος ο Θες, γιος ισχυρς, γιος αθνατος ελησον ημς (εκ τρτου). Δξα... Κ αι νυν... |
| Ψαλμς ρλθ " Εξελο με, Κριε, εξ ανθρπου πονηρο, απ ανδρς αδκου ρσα με. Ο τινες ελογσαντο αδικαν εν καρδα, λην τν ημραν παρετσσοντο πολμους. Ηκνησαν γλσσαν αυτν, ωσε φεως, ις ασπδων υπ τ χελη αυτν, Φλαξν με, Κριε, εκ χειρς αμαρτωλο, απ ανθρπων αδκων εξελο με, οτινες διελογσαντο το υποσκελσαι τ διαβματ μου. κρυψαν υπερφανοι παγδα μοι, κα σχοινοις διτειναν παγδα τος ποσ μου, εχμενα τρβους σκνδαλα θεντ μοι. Επα τ Κυρω, Θες μου ε σ, εντισαι, Κριε, τν φωνν τς δεσες μου. Κριε, Κριε, δναμις τς σωτηρας μου, επεσκασας επ τν κεφαλν μου, εν ημρα πολμου. Μ παραδς με, Κριε, απ τς επιθυμας μου αμαρτωλ, διελογσαντο κατ " εμο, μ εγκαταλπης με, μ ποτε υψωθσιν. Η κεφαλ το κυκλματος αυτν, κπος τν χειλων αυτν καλψει αυτος. Πεσονται επ " αυτος νθρακες, εν πυρ καταβαλες αυτος, εν ταλαιπωραις ου μ υποστσιν. Ανρ γλωσσδης ου κατευθυνθσεται επ τς γς, νδρα δικον κακ θηρεσει εις διαφθορν. γνων τι ποισει Κριος τν κρσιν τν πτωχν, κα τν δκην τν πεντων. Πλν δκαιοι εξομολογσονται τ ονματ σου, κα κατοικσουσιν ευθες σν τ προσπω σου. Ψαλμς 90 Ο κατοικν εν βοηθεα το Υψστου, εν σκπη το Θεο το ουρανο αυλισθσεται. Ερε τ Κυρω. Αντιλπτωρ μου ε, κα καταφυγ μου, ο Θες μου, κα ελπι επ " αυτν, τι αυτς ρσετα σε εκ παγδος θηρευτν, κα απ λγου ταραχδους. Εν τος μεταφρνοις αυτο επισκισει σοι, κα υπ τς πτρυγας αυτο ελπιες, πλω κυκλσει σε η αλθεια αυτο, ου φοβηθση απ φβου νυκτερινο, απ βλους πετομνου ημρας, απ πργματος εν σκτει διαπορευομνου, απ συμπτματος κα δαιμονου μεσημβρινο. Πεσεται εκ το κλτους σου χιλις, κα μυρις εκ δεξιν σου, πρς σ δ ουκ εγγιε. Πλν τος οφθαλμος σου κατανοσεις, κα ανταπδοσιν αμαρτωλν ψει τι σ, Κριε, η ελπς μου, τν Υψιστον θου καταφυγν σου. Ου προσελεσεται πρς σ κακ, κα μστιξ ουκ εγγιε εν τ σκηνματ σου, τι τος Αγγλοις αυτο εντελεται περ σο, το διαφυλξαι σε εν πσαις τας οδος σου. Επ χειρν αροσ σε, μποτε προσκψης πρς λθον τν πδα σου. Επ ασπδα κα βασιλσκον επιβση, κα καταπατσεις λοντα κα δρκοντα. τι επ " εμ λπισε, κα ρσομαι αυτν, σκεπσω αυτν, τι γνω τ νομ μου. Κεκρξεται πρς με, κα επακοσομαι αυτο, μετ " αυτο ειμι εν θλψει, εξελομαι αυτν, κα δοξσω αυτν. Μακρτητα ημερν εμπλσω αυτν, κα δεξω αυτ τ σωτριν μου. |
| Ψαλμς ρλθ ξελο με, Κριε, ξ νθρπου πονηρο, π νδρς δκου σα με. Ο τινες λογσαντο δικαν ν καρδ, λην τν μραν παρετσσοντο πολμους. κνησαν γλσσαν ατν, σε φεως, ς σπδων π τ χελη ατν. Φλαξν με, Κριε, κ χειρς μαρτωλο, π νθρπων δκων ξελο με, οτινες διελογσαντο το ποσκελσαι τ διαβματ μου. κρυψαν περφανοι παγδα μοι, κα σχοινοις διτειναν παγδα τος ποσ μου, χμενα τρβους σκνδαλα θεντ μοι. Επα τ Κυρ· Θες μου ε σ, ντισαι, Κριε, τν φωνν τς δεσες μου. Κριε, Κριε, δναμις τς σωτηρας μου, πεσκασας π τν κεφαλν μου, ν μρ πολμου. Μ παραδς με, Κριε, π τς πιθυμας μου μαρτωλ, διελογσαντο κατ μο, μ γκαταλπς με, μ ποτε ψωθσιν. κεφαλ το κυκλματος ατν, κπος τν χειλων ατν καλψει ατος. Πεσονται π ατος νθρακες, ν πυρ καταβαλες ατος, ν ταλαιπωραις ο μ ποστσιν. νρ γλωσσδης ο κατευθυνθσεται π τς γς, νδρα δικον κακ θηρεσει ες διαφθορν. γνων τι ποισει Κριος τν κρσιν τν πτωχν, κα τν δκην τν πεντων. Πλν δκαιοι ξομολογσονται τ νματ σου, κα κατοικσουσιν εθες σν τ προσπ σου. Ψαλμς 90 κατοικν ν βοηθε το ψστου, ν σκπ το Θεο το ορανο αλισθσεται. ρε τ Κυρ· ντιλπτωρ μου ε, κα καταφυγ μου, Θες μου, κα λπι π ατν, τι ατς σετα σε κ παγδος θηρευτν, κα π λγου ταραχδους. ν τος μεταφρνοις ατο πισκισει σοι, κα π τς πτρυγας ατο λπιες, πλ κυκλσει σε λθεια ατο, ο φοβηθσ π φβου νυκτερινο, π βλους πετομνου μρας, π πργματος ν σκτει διαπορευομνου, π συμπτματος κα δαιμονου μεσημβρινο. Πεσεται κ το κλτους σου χιλις, κα μυρις κ δεξιν σου, πρς σ δ οκ γγιε. Πλν τος φθαλμος σου κατανοσεις, κα νταπδοσιν μαρτωλν ψει τι σ, Κριε, λπς μου, τν ψιστον θου καταφυγν σου. Ο προσελεσεται πρς σ κακ, κα μστιξ οκ γγιε ν τ σκηνματ σου, τι τος γγλοις ατο ντελεται περ σο, το διαφυλξαι σε ν πσαις τας δος σου. π χειρν ροσ σε, μποτε προσκψς πρς λθον τν πδα σου. π σπδα κα βασιλσκον πιβσ, κα καταπατσεις λοντα κα δρκοντα. τι π μ λπισε, κα σομαι ατν, σκεπσω ατν, τι γνω τ νομ μου. Κεκρξεται πρς με, κα πακοσομαι ατο, μετ ατο εμι ν θλψει, ξελομαι ατν, κα δοξσω ατν. Μακρτητα μερν μπλσω ατν, κα δεξω ατ τ σωτριν μου. |
| τι ατς σετα σε κ παγδος θηρευτν, κα π λγου ταραχδους. ν τος μεταφρνοις ατο πισκισει σοι, κα π τς πτρυγας ατο λπιες, πλ κυκλσει σε λθεια ατο. Ο φοβηθσει π φβου νυκτερινο, π βλους πετομνου μρας. π πργματος ν σκτει διαπορευομνου, π συμπτματος κα δαιμονου μεσημβρινο. Πεσεται κ το κλτους σου χιλις, κα μυρις κ δεξιν σου, πρς σ δ οκ γγιε. Πλν τος φθαλμος σου κατανοσεις, κα νταπδοσιν μαρτωλν ψει. τι σ, Κριε, λπς μου, τν ψιστον θου καταφυγν σου. Ο προσελεσεται πρς σ κακ, κα μστιξ οκ γγιε ν τ σκηνματ σου. τι τος γγλοις ατο ντελεται περ σο, το διαφυλξαι σε ν πσαις τας δος σου. π χειρν ροσ σε, μποτε προσκψς πρς λθον τν πδα σου. π σπδα κα βασιλσκον πιβσει, κα καταπατσεις λοντα κα δρκοντα, τι π» μ λπισε, κα σομαι ατν, σκεπσω ατν, τι γνω τ νομ μου. Κεκρξεται πρς με, κα εσακοσομαι ατο, μτ» ατο εμι ν θλψει, ξελομαι ατν, κα δοξσω ατν. Μακρτητα μερν μπλσω ατν, κα δεξω ατ τ σωτριν μου Δξα... Κα νν... λληλοα, λληλοα, λληλοα, Δξα σοι Θες (κ γ») Κριε, λησον. (κ γ») Δξα... О катикон эн воифия ту Ипсисту, эн скэпи ту Фэу ту урану авлисфисэтэ. Эри то Кирио Антилиптор му и, кэ катафиги му, о Фэос му, кэ элпио эп афтон. Оти афтос рисэтэ сэ эк пагидос фирэвтон, кэ апо логу тараходус. Эн тис мэтафрэнис афту эпискьяси си, кэ ипо тас птэригас афту элпиэс, опло киклоси сэ и алифийя афту. У фовифиси апо фову никтэрину, апо вэлус пэтомэну имэрас. Апо прагматос эн скоти дьяпорэвомэну, апо симптоматос кэ дьямониу мэсимврину. Пэситэ эк ту клитус су хилиас, кэ мириас эк дэксион су прос сэ дэ ук энгиеи. Плин тис офсалмис су катаноисис, кэ антаподосин амартолон опси. Оти си, Кириэ, и элпис му, тон Ипсистон эфу катафигин су. У просэлэвсэтэ прос сэ кака, кэ мастик сук энгии эн то скиномати су. Оти тис Ангэллис афту энтэлитэ пэри су, ту дьяфилаксэ сэ эн пасэс таис одис су. Эпи хирон аруси сэ, мипотэ проскопсис прос тон пода су. |
| τι χιλια τη ν φθαλμος σου, Κριε ς μρα χθς τις διλθεν κα φυλακ ν νυκτ τ ξουδενματα ατν τη σονται τ πρω σε χλη παρλθοι. τ πρω νθσαι κα παρλθοι τ σπρας ποπσοι σκληρυνθεη κα ξηρανθεη τι ξελπομεν ν τ ργ σου κα ν τ θυμ σου ταρχθημεν θου τς νομας μν ναντον σου αν μν ες φωτισμν το προσπου σου τι πσαι α μραι μν ξλιπον κα ν τ ργ σου ξελπομεν τ τη μν σε ρχνη μελτων· α μραι τν τν μν ν ατος βδομκοντα τη, ν δ ν δυναστεαις γδοκοντα τη κα τ πλεον ατν κπος κα πνος τι πλθεν πρτης φ» μς κα παιδευθησμεθα τς γινσκει τ κρτος τς ργς σου; κα π το φβου σου τν θυμν σου ξαριθμσασθαι; τν δεξιν σου οτως γνρισον μοι κα τος πεπαιδευμνους τ καρδ ν σοφ. πστρεψον Κριε· ως πτε; κα παρακλθητι π τος δολοις σου. νεπλσθημεν τ πρω το λους σου κα γαλλιασμεθα κα εφρνθημεν ν πσαις τας μραις μν εφρανθεημεν νθ ν μερν ταπενωσας μς τν ν εδομεν κακ α δε π τος δολους σου κα π τ ργα σου κα δγησον τος υος ατν κα στω λαμπρτης Κυρου το Θεο μν φ» μς κα τ ργα τν χειρν μν κατεθυνον φ» μς. ΨΑΛΜΟΣ 90ος κατοικν ν βοηθε το Υψστου, ν σκπ το Θεο το ορανο αλισθσεται. ρε τ Κυρ· ντιλπτωρ μου ε κα καταφυγ μου, Θες μου, κα λπι π ατν, τι ατς ρσετα σε κ παγδος θηρευτν κα π λγου ταραχδους. ν τος μεταφρνοις ατο πισκισει σοι, κα π τς πτρυγας ατο λπιες· πλ κυκλσει σε λθεια ατο. ο φοβηθσ π φβου νυκτερινο, π βλους πετομνου μρας, π πργματος ν σκτει διαπορευομνου, π συμπτματος κα δαιμονου μεσημβρινο. πεσεται κ το κλτους σου χιλις κα μυρις κ δεξιν σου, πρς σ δ οκ γγιε· πλν τος φθαλμος σου κατανοσεις κα νταπδοσιν μαρτωλν ψει. τι σ, Κριε, λπς μου· τν Υψιστον θου καταφυγν σου. ο προσελεσεται πρς σ κακ, κα μστιξ οκ γγιε ν τ σκηνματ σου. τι τος γγλοις ατο ντελεται περ σο το διαφυλξαι σε ν πσαις τας δος σου· |
|
|
