| Κανν το Προδρμου Ο Ειρμς Λυτρωτ το παντς Παντοδναμε, τος εν μσω φλογς ευσεβσαντας, συγκαταβς εδρσισας, κα εδδαξας μλπειν, Πντα τ ργα, ευλογετε υμνετε τν Κριον. Στχ. Βαπτιστ το Χριστο πρσβευε υπρ ημν. Ραθυμας με πνω κρατομενον, κα ομχλη κακας σκοτομενον, φωτιστικας πρεσβεαις σου, επανρθου κα δδου, ως εν ημρα αρετν ευσχημνως πορεεσθαι. Στχ. Βαπτιστ το Χριστο πρσβευε υπρ ημν. Πειρασμν με χειμζει κλυδνιον, κα παθν καταιγς συνταρσσει με, χερ μοι δδου Πρδρομε, εμβιβζων πρς ρμον, τς μετανοας, τς ψυχς μου τ σκφος πρεσβεαις σου. Στχ. Βαπτιστ το Χριστο πρσβευε υπρ ημν. Ο τν αροντα κσμου τ πτασματα, ποταμοις βαπτσας εν δασι, τν τν κακν μου βυσσον, αποξρανον ρεθροις τν πρεσβειν σου, Ιωννη μακριε Πρδρομε. Στχ. Βαπτιστ το Χριστο πρσβευε υπρ ημν. Θεωρσας τ Πνεμα τ γιον, ενωτσθης φωνς το Γενντορος, προσμαρτυροσης Πρδρομε, υπ σο τ αρρτως, βαπτιζομνω Ιησο, ν δυσπει σωθναι ημς. Θεοτοκον Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Ως πηγ τς ημν αναπλσεως, συντριβντα με λον ανπλασον, τας προσβολας το φεως, πως πστει κα πθω, σ μακαρζω, Θεοτκε Παρθνε Πανμνητε. Ωδ θ " Ο Ειρμς Εποησε κρτος εν βραχονι αυτο, καθελε γρ δυνστας απ θρνων, κα ψωσε ταπεινος, ο Θες το Ισραλ, εν ος επεσκψατο ημς, Ανατολ εξ ψους, κα κατηθυνεν ημς εις οδν ειρνης. Στχ. Δξα σοι, ο Θες ημν δξα σοι. Ιδο ηνεχθη ο νυμφν ο μυστικς, οι φρνιμοι κοσμοσι τς λαμπδας, ελαω τν αρετν, κα εισρχον απθου τν πνον ται φαιδρο, ψυχ, τς ραθυμας πως, συνεισλθης τ Χριστ, λαμπαδηφοροσα. Στχ. Δξα σοι, ο Θες ημν δξα σοι. Ως πρνη κατχω σου τος πδας νοητς, κα δκρυσιν εκπλνω τοτους Λγε, αππλυνν με Σωτρ, το βορβρου τν παθν. Η πστις σου σσωκε σε, νν καμο υποφωνσας, πως σου τν μετρον, υμν ευσπλαγχναν. Μαρτυρικ Στχ. γιοι Μρτυρες πρεσβεσατε υπρ ημν. Σκιρτση καρδα, γηθομνη τε ψυχ, οι Μρτυρες τ νω κατοικοσι, τ στγματα το Χριστο, σπερ κσμον ευρεπ αε κεκτημνοι, κα ημν, ειρνην εξαιτοσι, κα δεινν απαλλαγν, κα πταισμτων λσιν. |
| Τ θε βαλλμενος πθ, πρς τν ντεθεν κδημαν, κα τς τν τυρννων θωπεας, σφοδρς λγξας, Μκαρ Εστρτιε, πρς τ βραβεον σπευσας, θλητικς τς νω κλσεως. Σφδρα γεγηθς θλοφρε, τ χαρμοσν ποφσει, τς τυραννικς παροινας, τν θλοθτην σου μεγλυνες, μνολογν Εστρτιε, τν το θαντου, καταλτην Χριστν. Δετε φιλομρτυρες πντες, τος τς πτης καθαιρτας, ερος Εγνιον μνοις, σοφν ρστην τε κα Μαρδριον, κα σν ατος Αξντιον, σν Εστρατ μακαρσωμεν. Τς γας ς περικαλς κα ραα, κα περιδξιος παρθνος, τ περικαλε κα ρα, κα κ Παρθνου σεσαρκωμν Χριστ, στεφανηφρος νδοξε, Μρτυς Λουκα νν παρστασαι. Θεοτοκον Φς μν ντειλας μτρας, ξ πειρνδρου σου Παρθνε, ο τας φρυκτωραις νθως, καταυγασθεσα φς χρημτισεν, τς χαρς πνυμος, Θεοκυτορ Μητροπρθενε. Ερμς «Λθος χειρτμητος ρους, ξ λαξετου σου Παρθνε, κρογωνιαος τμθη, Χριστς συνψας, τς διεστσας φσεις· δι παγαλλμενοι, σ Θεοτοκε μεγαλνομεν». ξαποστειλριον χος β« Γυνακες κουτσθητε Τν τορα Εστρτιον, ν μνοις εφημσωμεν, Αξντιν τε σν τοτ, Μαρδριον κα ρστην, κα τν σοφν Εγνιον, πρ Χριστο θλσαντας, κα κτενς πρεσβεοντας, πρ μν τν μνοντων, τν ερν ατν Μνμην. Θεοτοκον χος β» Γυνακες κουτσθητε Σοφαν νυπστατον, κα Λγον περοσιον, κα ατρν τν πντων, Χριστν τεκοσα Παρθνε, τα λκη κα τ τραματα, τς ψυχς μου θερπευσον, τ χαλεπ κα χρνια, κα τς καρδας μου πασον, τς πρεπες νθυμσεις. Ες τος Ανους, στμεν Στχ. δ» κα ψλλομεν Στιχηρ διμελα. Στιχηρ διμελα χος α« Βζαντος Τν πεντριθμον χορεαν, τν γων εφημσωμεν λαο, τν Σωτρα νυμνοντες Χριστν, Εστρτιον τν καρτερψυχον κα στερρν θλοφρον, σν ατ Αξντιον, Εγνιον, Μαρδριον κα ρστην· οτοι γρ πρ τς πστεως θλοντες, τς τρικυμας κατεπτησαν χθρν, κα τ Σωτρι πρεσβεουσιν, λασμν κα φεσιν μαρτιν, δωρηθναι τος ν πστει κτελοσι, τν μνμην ατν. χος γ» Γερμανο ητορικος πεσιν Χριστο στρατιτης, τος νμους κατπληξεν, θλητικος στγμασι, το χθρο τς δυνμεις νδρικς τροπσατο, Εστρτιος νδοξος, κα στερρς θλοφρος, τν στενν κα τεθλιμμνην βαδσας δν, κα ες γν καταντσας τς αωνου ζως, ες ν κα δυσωπε τ Χριστ, δωρηθναι μν τ μγα λεος. |
| Скачать epub pdf Τ ΚΒ´ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΜΑΡΤΙΟΥ Μνμη το γου ερομρτυρος Βασιλεου, Πρεσβυτρου τς γκυρανν κκλησας. ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ Ες τ, Κριε κκραξα, ψλλομεν Στιχηρ Προσμοια. χος δ´. ξ ψστου κληθες. ερωσνης στολας γλασμνος, Θε λειτοργησας, καθπερ γγελος, τ δι´ μς λ σματος, πιφανντι, θων Βασλειε μεγαλνυμε· ντεθεν ς τλειον πρβατον τθυσαι, κα καθαρν θμα γγονας, κα προσηνχθης, νν ες τ νω θυσιαστριον· θεν φωνας σε μακαρζομεν, χαρμονικς κα βομν σοι· κετεων μ πασ, το σωθναι τς ψυχς μν. φαιρεθες τν δορν κρσει δκ, τος πνους πνεγκας ποσκοπομενος, λξιν τν πονον νδοξε, κα τ βραβεα, τ τος θλσασιν ποκεμενα· πυρ δ στομομενος, ο περ σδηρος, ορανοχλκευτον γγονας, παμμκαρ, ξφος, πσας συγκπτων χθρο τς φλαγγας, θεν τιμ σε πσα σμερον, τν εσεβν γλσσα χαρουσα, κα ατε δυσωπεν σε, τν Θεν πρ τς πομνης σου. ρασμνος τος στγμασι τος θεοις, ες πλιν κ πλεως δσμιος τρεχες, καταδεσμεων τν τραννον, κα τς πορεας, τν σν βημτων κατευθυνμενος· κα δ πρς Καισρειαν πλιν γενμενος, ν τατ τλος μακριον, καθυπεδξω· κα πρς τν πλιν τν πουρνιον, στεφανηφρος νελλυθας, κα Θε Βασιλε νν παρστασαι· ν κτευε σσαι, κα φωτσαι τς ψυχς μν. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον. τι ες βθη πολλν παραπτωμτων, θλως κατντησα ξ μελεας μου· κα θυμας δελαιος, κα πορ, κα πογνσει νυν συνχομαι· γενο μοι βοθεια κα λαστριον, κα σωτηρα Πανχραντε, παραθυμαν, εμενεσττην παρεχομνη μοι, σ κετεω, κα σο δομαι, κα προσππτω κα πστει κραυγζω σοι· Μ δειχθεην ες τλος, τ λστορι πχαρμα. Σταυροθεοτοκον. Μ ποδρου μου Μτερ καθορσα, ν ξλ κρεμμενον τν σν Υν κα Θεν, τν φ δτων κρεμσαντα, τν γν σχτως, κα πσαν κτσιν δημιουργσαντα· κα γρ ναστσομαι κα δοξασθσομαι, κα τ το δου βασλεια συντρψω σθνει, κα φανiσω τοτου τν δναμιν, κα τος δεσμους κλυτρσομαι, τς ατο κακουργας ς εσπλαγχνος, κα Πατρ τ δ προσαγγω ς φιλνθρωπος. |
| Κανν γ», δ ς», τς γας Μεγαλομρτυρος χος δ " Θσω σοι, μετ φωνς Αμτων, τ πλημμρ θαλσσας ξρανας, κακοπιστας, Χριστο δ, τν σεπτν κατρδευσας κκλησαν, Μαρνα θληφρε, παρθνων τ καχημα. βρχως, τν βασνων διλθες κλυδνιον· καταπντιστος θεν, ες λιμνα κλυστον καθωρμσθης, κα τς ντως, πολαεις γαλνης, οδιμε. Τπτεσθαι, νηλες κα βδοις συντρβεσθαι, τν το Κυρου μνδα, πονηρς δικτης προσταττ σε, τεταμνην, πρς Χριστν τν δινοιαν χουσαν. ρθρισας, πρς Χριστν τν νσπερον λιον, κα τας ατο φρυκτωραις, τν ψυχν θεφρον σο κατηυγσθης, θληφρε, κα πρς φς μετετθης διον. Θεοτοκον Θλασσαν, σπαργανσας μχλ βουλματι, κυοφορεται Κτστης, κ Παρθνου Κρης πειρογμου, σπερ βρφος, κα σπαργνοις ρρτως ελσσεται. Ερμς «Θσω σοι, μετ φωνς ανσεως Κριε, κκλησα βο σοι, κ δαιμνων λθρου κεκαθαρμνη, τ δι» οκτον, κ τς πλευρς σου εσαντι αματι». Κοντκιον χος γ " Παρθνος σμερον Παρθενας κλλεσι, πεποικιλμνη παρθνε, μαρτυρου στγμασι, στεφανωθεσα Μαρνα, αμασιν θλητικος τε εραντισμνη, θαμασι καταλαμφθεσα τν αμτων, εσεβς Μρτυς δξω, βραβεα νκης τς σς θλσεως. Οκος Τ νυμφ Χριστ, ρωτι τς καρδας σου π βρφους σεμν πυρποληθεσα, δραμες, δορκς ς διψσα πηγας ειρτοις, Παρθενομρτυς, κα τ θλσει σεαυτν συντηρσασα, ν τ φθρτ ντως το Κτστου σου, νμφη εκλες, θαλμ φθασας στολισμνη, πεποικιλμνη, στεφανηφρος, νικητς λαμπαδηφρος, εθαλς, φθρτου νυμφνος τυχοσα, κα δεξαμνη ς χρυσον, βραβεα νκης τς σς θλσεως. Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν Τ ΙΖ» το ατο μηνς, Μνμη τς γας Μεγαλομρτυρος Μαρνης. Στχοι Χερ δημου τμνει σε Μαρνα ξφει, Χερ Κυρου χριτι θε δ στφει. βδομτ δεκτ Μαρνα δειροτομθη. Μνμη τν γων μαρτρων Σπερτου κα Βηρονκης. Τας ατν γαις πρεσβεαις, Θες, λησον μς. μν. Κανν α», δ ζ», τς Θεοτκου χος δ " Ερμς Οκ λτρευσαν τ κτσει ο θεφρονες, παρ τν Κτσαντα, λλ πυρς πειλν; |
| Κθισμα χος δ« Κατεπλγη ωσφ Εσεβεας θυρε, περισκεπμενοι καλς, κα τ πλον το Σταυρο, ναλαβμενοι στερρς, τς παρατξεις κατβαλον το Τυρννου, Μρτυρες Χριστο ο ξιγαστοι, κα στφος παρ» ατο ναδησμενοι, νικητικς χορεουσιν παστως, μετ τν νω Δυνμεων, κα τν Σωτρα, κδυσωποσι, σσαι τς ψυχς μν. Δξα... χος πλ. δ» Τν Σοφαν κα Λγον ερς ναθλοντες ο ερο, θλοφροι Κυρου τος ακισμος, τς ξσεις το σματος, κα τν βαιον θνατον, διστκτ πστει, νδρεως πμειναν, κα το χθρο τ θρσος, τελεως κατβαλον· θεν αμτων, δωρεν εληφτες, νται τος κμνοντας, κα λυτρονται κακσεως, τος βοντας κστοτε· Πρεσβεσατε Χριστ τ Θε, τν πταισμτων φεσιν δωρσασθαι, τος ορτζουσι πθ, τν γαν μνμην μν. Κα νν... Θεοτοκον Τν ψυχν μου Παρθνε τν ταπεινν, π βρφους μολνας μιαρς, κα λγοις κα πρξεσιν, μαυτν κατερρπωσα, κα οκ χω τ πρξω, πο καταφεξομαι, λλ» ουδ» λλην λπδα, πλν σου Κρη πσταμαι· Φε μοι χρεος! δι τοτο κτης, πρς σ τν πανχραντον, νν προστρχω κα δομαι, μολογν σοι τ, μαρτον· Πρσβευε τ σ Υ κα Θε, τν πταισμτων φεσιν δοθνα μοι· ες σ γρ πσαν λπδα, νθηκα Δσποινα. Σταυροθεοτοκον Σ τν πντων Δεσπτην κα Λυτρωτν, μνς θεωροσα ν τ Σταυρ, δκως κρεμμενον, θρηνδοσα βα σοι· Ομοι Υ! πς πσχεις, κα φρεις μακρθυμε, παρ τν γνωμνων, νεδη κα θνατον, σσαι τν νθρπων, πεπτωκυαν τν φσιν, κα σασθαι κακσεως, κα πταισμτων συμπτσεως· δι τοτο κραυγζω σοι· νστηθι ταχ κ νεκρν, ς πσχου Λγε πρ το πθους σου, κα περιστσεως πσης, τν πομνην σου λτρωσαι. Κανν α», δ δ« χος πλ. β» Ερμς «Χριστς μου δναμις, Θες κα Κριος, σεπτ κκλησα θεοπρεπς, μλπει νακρζουσα, κ διανοας καθαρς, ν Κυρ ορτζουσα». Τν μνον εσπλαγχνον, τν μνον Κριον, κα Θεν τν πντων μολογεν, Μρτυρες ποθσαντες, δι βασνων τν ατο, Βασιλεαν πειλφατε. Στρεβλσεις σματος, πυρς ρμματα, κα θηρν κα θαλσσης νεανικς, νεγκας πανλβιε, κα δυναστεαν το χθρο, Μρτυς Θρσε καταββληκας. χθρν λστορα, τ κνευρζεσθαι, ξενερισας μκαρ κα τν δν, Μρτυς πολλνιε, το μαρτυρου εσταλς, πορεθης θε Πνεματι. γνων στγμασι, καλλωπιζμενος, τν ψυχν φαιδροτραν λιακο, φγγους πετλεσας, ς θλοφρος το Χριστο, στρατιτα Μρτυς Λεκιε. Θεοτοκον Μητρα νανδρον, Παρθνον μωμον, διφθορον Κρην ν γυναιξ, μνην σε γινσκομεν, ελογημνη Μαριμ, τν νθρπων βοθεια. |
| Κθισμα το Προφτου χος δ« ψωθες ν τ Σταυρ Τν μολυσμν προκαθαρθες τς καρδας, δοχεον φθης καθαρν θεορρμον, το Παναγου Πνεματος Προφτα ωλ· θεν καθυπδειξας, ληθεας τν γνσιν, κα προανεκρυξας, το Σωτρος κα Κτστου, τν ν σαρκ πλευσιν ν γ, τν π» σχτων φανεσαν τος θνεσι. Δξα... Το Μρτυρος χος α» Τν τφον σου Σωτρ Τος θλους τν σεπτν, θεωρσας Μαρτρων, κα τοτων τ δεσμ, σπαζμενος πθ, ες ψος νδραμες, μαρτυρου Πανθαμαστε· π ξλου γρ, ναρτηθες τς ακσεις, καρτρησας, ως ες χερας Κυρου, τ πνεμα παρδωκας. Κα νν... Θεοτοκον νμφευτε γν, Θεοτκε Μαρα, μνη τν πιστν, προστασα κα σκπη, κινδνων κα θλψεων, κα δεινν περιστσεων, πντας λτρωσαι, τος π σο τς λπδας, Κρη χοντας, κα τς ψυχς μν σσον, τας θεαις πρεσβεαις σου. Σταυροθεοτοκον σπιλος μνς, τν μνν κα ποιμνα, κρεμμενον νεκρν, π ξλου ρσα, θρηνοσα φθγγετο, μητρικς λολζουσα· Πς νγκω σου, τν πρ λγον Υ μου, συγκατβασιν, κα τ κοσιον πθος, Θε περγαθε; Κανν α», δ δ», το Προφτου χος β " Εσακκοα τν κον λεως γενο Κριε, τος εσεβς πρς σ μετανοοσιν, ς μνος οκτρμων κα πολυλεος. ς προγγειλας νδοξε, παρ Θεο κκχυται τ Πνεμα, π πσαν σρκα δη πιστεσασαν. το Πνεματος κθοδος, τος Μαθητς σοφσασα Κυρου, τος σος θεηγρους λγους τλεσε. Θεοτοκον Λελυτρωμνοι Πναγνε, τν ζοφερν του δου κενενων, τ θε σου τκ, σ μακαρζομεν. Κανν β», δ δ», το Προφτου χος πλ. β " Χριστς μου δναμις γοις στγμασι, καλλωπιζμενος, ραιτατος φθης κα τ Θε , Οαρε ποθομενος, τ στεφανσαντι τν σν, κορυφν ξιοθαμαστε. κρ νδοξε, προσαναρτμενος, κα ες γν τεταμνος τος χαλεπος, πνους καρτρησας δι» ν τν πονον ζων, κληρσω γαλλμενος. Νομμως βλποντες, ο θεοι Μρτυρες, ναθλοντ σε Μκαρ πομονς, λγοις παρεθρρυνον, μεθ» ν τος πνους τος μακρος, διανσας μεμακρισαι. Θεοτοκον λος Δσποινα, παθν νγαγε, κα τς ταλαιπωρας τν λογισμν, τν λλοτριοντων με, Θεο το μνου καθαρο, να πστει μακαρζω σε. |
| Πτερος το Πνεματος, υπεριπτμενοι, το εχθρο τν παγδων οι Αθλητα, χαροντες ανδραμον, νθα τ πρτον αγαθν, κα ζω κα φς ανσπερον. Σταυροθεοτοκον Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Ρομφαα ττρωσαι, το πθους Δσποινα, το εκ σο σαρκωθντος, τε αυτν, βλεψας σταυρομενον, κα λγχη χραντον πλευρν, δι " ημς εξορυττμενον. Κανν τς Θεοτκου Ειρμς ο αυτς Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Ρανσιν χραντε, πλευρς το τκου σου, τν παθν μου τν ρπον, κα τος δεινος, σπλους τς καρδας μου, εναποκθαρον Αγν, κα φωτ σου καταλμπρυνον. Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Οδς ευθε μοι, οδς εισγουσα, σωτηρας πρς τρβους, η τν οδν, τξασα γενθητι, αποπλανσει πονηρ, καθ " εκστην ολισθανοντι. Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Σταγνα μβρισον, εν τ καρδα μου, κατανξεως Κρη, η τν πηγν, τς ζως κυσασα, τς διεκχσεις τν εμν, παθημτων αναστλλουσα. Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Αγα Δσποινα, τν υπεργιον, η κυσασα Λγον, αγιασμν, τ ψυχ μου δρησαι, κα τρικυμας πειρασμν τν ζων μου ελευθρωσον. Ωδ ε " Ο Ειρμς Τ θεω φγγει σου Αγαθ, τς τν ορθριζντων σοι ψυχς, πθω καταγασον δομαι, σ ειδναι Λγε Θεο, τν ντως Θεν, εκ ζφου τν πταισμτων ανακαλομενον. Στχ. Δξα τ αγα Σταυρσει σου Κριε. Ο περιβλλων τν ουρανν, νφεσι Χριστ επ Σταυρο, γυμνς επγης θελματι, γμνωσιν κακας προσαπεκδων με, κα στολας αφθαρσας φαιδρνων Δσποτα. Στχ. Δξα τ αγα Σταυρσει σου Κριε. Σταυρ ετθη η αληθς, μπελος Χριστς ο φυτουργς, κα γλυκασμς τν ψυχν ημν, γλεκος αποστζων, τν μθην πασαν, τς πλνης αναστλλων το πολεμτορος. Μαρτυρικ Στχ. γιοι Μρτυρες πρεσβεσατε υπρ ημν. Πεποικιλμνοι τος ιερος, στγμασι Χριστο οι Αθλητα, κα τος στεφνοις κοσμομενοι, τ σαρκ παθντι Θε παρστανται, ημν αμαρτημτων λσιν αιτομενοι. Στχ. γιοι Μρτυρες πρεσβεσατε υπρ ημν. Αποσκοποντες πρς τν εκε, δξαν Αθλοφροι κα ζων, κα αληθ αγαλλασιν, πσαν τρικυμαν, παθν ηνγκατε, τ πθει το Δεσπτου ενδυναμομενοι. |
| Σταυροθεοτοκον χος δ« ξ ψστου κληθες Μ ποδρου μου Μτερ καθορσα, ν ξλ κρεμμενον, τν σν Υν κα Θεν, τν φ» δτων κρεμσαντα, τν γν σχτως, κα πσαν κτσιν δημιουργσαντα· κα γρ ναστσομαι κα δοξασθσομαι, κα τ το δου βασλεια, συντρψω σθνει, κα φανσω τοτου τν δναμιν, κα τος δεσμους κλυτρσομαι, τς ατο κακουργας ς εσπλαγχνος, κα χαρσομαι τοτοις, βασιλεαν τν ανιον. πολυτκιον χος δ» Ταχ προκατλαβε Μρτυς σου, Κριε, ν τ θλσει ατο, τ στφος κομσατο τς φθαρσας, κ σο το Θεο μν· χων γρ τν σχν σου, τος τυρννους καθελεν, θραυσε κα δαιμνων, τ νσχυρα θρση· Ατο τας κεσαις, Χριστ Θες, σσον τς ψυχς μν. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Κανν το Μρτυρος, ο κροστιχς. μνεν σε τν νν δδου Μρτυς χριν. ωσφ. δ α« χος δ» Ερμς «Θαλσσης τ ρυθραον πλαγος, βρχοις χνεσιν, παλαις πεζεσας σραλ, σταυροτποις Μωσως χερσ, το μαλκ τν δναμιν, ν τ ρμ τροπσατο». μνοντος, τν φωτοφρον μνμην σου, Μρτυς Παρμονε, φωτιστικας το Πνεματος αγας, τν καρδαν μου φτισον, κα παραμνειν θεαις με, νομοθεσαις νδυνμωσον. Μαρτρων, περιφανς τν εκλειαν, μκαρ πλοτησας, μαρτυρικας μπρψας καλλονας, κα ραοις ν στγμασιν, ραιωθες Παρμονε· θεν πιστς σε μακαρζομεν. Ναμτων, ζωοποιν το Πνεματος, πρχων μπλεως, τος θεας κασωνι δειν, κτακντας δρσισας, κα πρς τ δωρ νδοξε, τς ναπασεως δγησας. Θεοτοκον ν χρν, τν ξω χρνου ττοκας, βροτν γενμενον· ν κτενς κτευε γν, ς υν σου κα Κριον, τ τς ψυχς μου χρνια, πθη σασθαι πανμωμε. Κανν α», δ γ», το Μρτυρος χος δ " Ερμς «Εφρανεται π σο, κκλησα σου, Χριστ κρζουσα· Σ μου σχς Κριε, κα καταφυγ κα στερωμα». Τν παρσιν το χθρο, ταπεινωθες, δι Χριστν θραυσας, κα τς ατο φλαγγας, ξφει καρτερας συνκοψας. κρωσας πονηρν, κατ τς πστεως μν βολημα, κα καρτερς θλησας, Μρτυς θλοφρε Παρμονε. Νενερωσαι θεκ, ς στρατιτης δυνατς χριτι, κα χαλεπ βσανα, Μρτυς σπερ ναρ λελγισαι. Θεοτοκον Στερωσν μου τν νον, περιτρεπμενον πολλος πθεσι, Μτηρ Θεο πναγνε, πως κατ χρος δοξζω σε. Ερμς «Εφρανεται π σο, κκλησα σου, Χριστ κρζουσα· Σ μου σχς Κριε, κα καταφυγ κα στερωμα». |
| Στχ. Δξα τ αγα Σταυρσει σου Κριε. Μ φρων ορν, ν χερσ διπλασας πλανμενον, τς χερας εξτεινας, Λγε επ ξλου θανατομενος, κα εζωσας τοτον, ξλω ποτ τεθνξαντα. Μαρτυρικ Στχ. γιοι Μρτυρες πρεσβεσατε υπρ ημν. Οι φλοι Θεο, οι θερμο ανθρπων αντιλπτορες, τ νθη τ τμια, τ περιφαν σκεη το Πνεματος, οι σοφο Αθλοφροι, αξως μακαρζονται. Στχ. γιοι Μρτυρες πρεσβεσατε υπρ ημν. Νομμως αθλν, ο χορς ο γιος τν σν Αθλητν, ανμους κατσχυνε, μνε Νομοδτα τ δυνμει σου, κα τελσας τν δρμον, μαρτυρικς κατστεπται. Σταυροθεοτοκον Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Ωρθης Αγν, μετ τκον φθορος, Θες γρ εκ σο, ετχθη ως νθρωπος, ν κατανοσασα σταυρομενον, τν τν σπλγχνων οδνην, μ φρουσα ηλλαζες. Κανν τς Θεοτκου Ειρμς ο αυτς Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Οδν τς ζως, η τεκοσα χραντε, οδγησον, οδν εις ευθεν με, νν εις ανοδας τε κα βραθρα, χαλεπν συμπτωμτων, αλγως κρημνιζμενον. Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Ξενσας φρεν, εμαυτν αγνμονι, Παρθνε Μτηρ Θεο, αστως εβωσα, χραν εις μακρν περιπλανμενος, αλλ " επστρεψον σσον, τας σας με παρακλσεσιν. Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Ναμτων τν σν, ζωηρτων πτισον, τν δολν σου, φλογμ συγκαιμενον, τν αμαρτιν κα κινδυνεοντα, προσβολας τν δαιμνων, Παρθενομτορ χραντε. Ωδ ς " Ο Ειρμς Πρς Κριον εκ κτους, ο Ιωνς εβησε. Σ με ανγαγε εκ πυθμνος δου δομαι, να ως Λυτρωτ εν φων αινσεως, αληθεας τε πνεματι θσω σοι. Στχ. Δξα τ αγα Σταυρσει σου Κριε. Νεαζοσαις κραις θες, παλμας ποτ Ιακβ, Σταυρν προγραψεν, εν Λγε εξεπτασας, παλμας κα χειρς, πλνου πολεμτορος, ελυτρσω Χριστ τ ανθρπινον. Στχ. Δξα τ αγα Σταυρσει σου Κριε. Σταυρωθντος σου Χριστ, παμβασιλε βουλματι, η βασιλεουσα αμαρτα εξωστρκισται, Αδμ δ ο ποτ, Παραδεσου ποικος, εν αυτ σ υμνν εισοικζεται. Μαρτυρικ Στχ. γιοι Μρτυρες πρεσβεσατε υπρ ημν. Τος ωραους εν στγμασιν, ιερος υπρχοντας, τος τν ευπρπειαν, στολισθντας τν ουρνιον, τος ντως ποθητος, το Κυρου Μρτυρας, αδιστκτω καρδα υμνσωμεν. |
| Θεοτοκον μοιον Ο νω δοξαζμενος, θεκς υπ " Αγγλων, κλπων πατρ ων χραντε, μ εκστς απορρτως, τος κτω συνανεστρφη, σ δ τατης υπρξας, τς σωτηρας πρξενος, εξ αγνν σου αιμτων, τοτω Αγν, υπρ λγον σρκα δανεισαμνη, ν ατησαι τος δολοις σου, λτρον δοναι πταισμτων. Εις τος Ανους Ιστμεν Στχους η " , κα ψλλομεν Στιχηρ Αναστσιμα ε " κα τν Αγων γ " . Στιχηρ Αναστσιμα χος πλ. δ " Κριε, ει κα κριτηρω παρστης, υπ Πιλτου κρινμενος, αλλ " ουκ απελεφθης το θρνου, τ Πατρ συγκαθεζμενος, κα αναστς εκ νεκρν, τν κσμον ηλευθρωσας, εκ τς δουλεας το αλλοτρου, ως οικτρμων κα Φιλνθρωπος. Κριε, ει κα ως νεκρν εν μνημεω, Ιουδαοι σε κατθεντο, αλλ " ως Βασιλα υπνοντα, στρατιτα σε εφλαττον, κα ως ζως θησαυρν, σφραγδι εσφραγσαντο, αλλ ανστης κα παρσχες, αφθαρσαν τας ψυχας ημν. Κριε, πλον κατ το διαβλου, τν Σταυρν σου ημν δδωκας, φρττει γρ κα τρμει, μ φρων καθορν αυτο τν δναμιν, τι νεκρος ανιστ κα θνατον κατργησε, δι τοτο προσκυνομεν, τν Ταφν σου κα τν γερσιν. Ο γγελς σου Κριε, ο τν Ανστασιν κηρξας, τος μν φλακας εφβησε, τ δ Γναια εφνησε λγων. Τ ζητετε τν ζντα μετ τν νεκρν, ανστη Θες ν, κα τ οικουμνη ζων εδωρσατο. τερον Ανατολικν παθες δι σταυρο, ο απαθς τ θετητι, ταφν κατεδξω τριμερον, να ημς ελευθερσης τς δουλεας το εχθρο, κα αθανατσας, ζωοποισης ημς Χριστ ο Θες, δι τς Αναστσες σου φιλνθρωπε. Στιχηρ Προσμοια τν Αγων χος δ " Ως γενναον εν Μρτυσιν Τος Αγους ο Κριος, τος εν γ εθαυμστωσε, τ αυτο γρ στγματα κα παθματα, ν τ σαρκ ανεδξαντο, ν τοτοις κοσμομενοι, κα τας θεαις καλλονας, προφανς αναθμενοι, ος υμνσωμεν, ως αμραντα νθη, ως αστρας, απλανες τς Εκκλησας, ως εθελθυτα θματα Στχ. Εκκραξαν οι δκαιοι, κα ο Κριος εισκουσεν αυτν. Σν προφταις, Απστολοι, σν Οσοις Διδσκαλοι, σν Ιερομρτυσι πντες Δκαιοι, κα γυναικν αι αθλσασαι, κα πθω ασκσασαι, τν Αγων η πληθς, κα Δικαων τ τγματα, ευφημεσθωσαν, ιερας μελωδαις, ως τς νω, βασιλεας κληρονμοι, ως Παραδεσου οικτορες. |
|
|
