| Προκεμενον. χος πλ. α Σ, Κριε, φυλξαις μς και διατηρσαις μς Στχ. Σσν με Κριε, τι κλλοιπεν σιος Πρς Γαλτας πιστολς Παλου τ νγνωσμα 6:11–18 δελφο, δετε πηλκοις μν γρμμασιν γραψα τ μ χειρ. σοι θλουσιν επροσωπσαι ν σαρκ, οτοι ναγκζουσιν μς περιτμνεσθαι, μνον να μ τ σταυρ το Χριστο δικωνται· οδ γρ ο περιτεμνμενοι ατο νμον φυλσσουσιν, λλ θλουσιν μς περιτμνεσθαι να ν τ μετρ σαρκ καυχσωνται. μο δ μ γνοιτο καυχσθαι ε μ ν τ σταυρ το Κυρου μν Ιησο Χριστο, δι ο μο κσμος σταρωται κγ τ κσμ. ν γρ Χριστ ησο οτε περιτομ τι σχει οτε κροβυστα, λλ καιν κτσις. Κα σοι τ καννι τοτ στοιχσουσιν, ερνη π ατος κα λεος, κα π τν Ισραλ το Θεο. Το λοιπο κπους μοι μηδες παρεχτω· γ γρ τ στγματα το Κυρου Ιησο ν τ σματ μου βαστζω. Η χρις το Κυρου μν Ιησο Χριστο μετ το πνεματος μν, δελφο· μν. λληλοα. χος πλ. α Τ λη σου, Κριε, ες τν ανα σομαι. Στχ. τι επας· ες τν ανα λεος οκοδομηθσεται. ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΓ, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Πρς Θεσσαλονικες Α πιστολς Παλου τ νγνωσμα 1:1–5 Παλος κα Σιλουανς κα Τιμθεος τ κκλησ Θεσσαλονικων ν Θε Πατρ κα Κυρ Ιησο Χριστ· χρις μν κα ερνη π Θεο κα Πατρς μν κα Κυρου Ιησο Χριστο. Εχαριστομεν τ Θε πντοτε περ πντων μν μνεαν μν ποιομενοι π τν προσευχν μν, διαλεπτως μνημονεοντες μν το ργου τς πστεως κα το κπου τς γπης κα τς πομονς τς λπδος το Κυρου μν Ιησο Χριστο μπροσθεν το Θεο κα Πατρς μν, εδτες, δελφο γαπημνοι π Θεο, τν κλογν μν, τι τ Εαγγλιον μν οκ γενθη ες μς ν λγ μνον, λλ κα ν δυνμει κα ν Πνεματι Αγ κα ν πληροφορ πολλ, καθς οδατε οοι γενθημεν ν μν δι μς. ΤΡΙΤΗ ΚΓ, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Πρς Θεσσαλονικες Α πιστολς Παλου τ νγνωσμα 1:6–10 δελφο, μες μιμητα μν γενθητε κα το Κυρου δεξμενοι τν λγον ν θλψει πολλ μετ χαρς Πνεματος Αγου, στε γενσθαι μς τπους πσι τος πιστεουσιν ν τ Μακεδον κα ν τ Αχα. φ μν γρ ξχηται λγος το Κυρου· ο μνον ν τ Μακεδον κα ν τ Αχα, λλ κα ν παντ τπ πστις μν πρς τν Θεν ξελλυθεν, στε μ χρεαν μς χειν λαλεν τι· ατο γρ περ μν παγγλλουσιν ποαν εσοδον σχομεν πρς μς, κα πς πεστρψατε πρς τν Θεν π τν εδλων δουλεειν Θε ζντι κα ληθιν, κα ναμνειν τν υν ατο κ τν ορανν, ν γειρεν κ τν νεκρν, Ιησον τν υμενον μς π τς ργς τς ρχομνης. |
| 51 .12.5 υς δ κρινε κα δεικνει μν δι μ ς πστη παθματα,« μβλψατε», βον, »[ ε] χρεωστν τοιατα ππονθα, ε σχε τις γπην κατ τατην ν δειξα, τν ψυχν μου δεδωκ ς πρ τν φλων· 51 .12.10 κα θανατομενος τος μαθητας μου διεθμην κα τς κλες πστευσα τ Πτρ λγων· ‘ Σ ρον [ βοντας· νοιξον’ " ]. 51 .13.1 [] ποταπν χαλινν κα κημν ο τος λγος μοι μβλλει· οκ χω γρ πρς τοτν τι φθγξασθαι· ν επω Χριστ τι " Θλημα ν κα οκ νγκη το σταυρωθνα σε», 51 .13.5 ντεπγει μο· " Κα γρ θλημα ν, λλ πρ σο γνετο, νθρωπε· ατς ς χρεωστν, γ δ [ σο] οκ χρεστουν.» Ψυχ μου, σκψαι λγον, ν κεσε προσξωμεν τ Θε ν ν ατ δικαιωθμεν· 51 .13.10 λλ οχ ερσκομεν, ε μ σκεψμενοι τρωθμεν κα Χριστ βοσωμεν· " πντας θλων σωθναι, κα μν νοιξον. " 51 .14.1 Μθε, ψυχ μου, τν νον το κριτο, τ βουλεσατο, τ ε πεν τος μαθητας, νκα διθετο· " Μ κλπ, φησ, τν καρδων μν προσδοκα τς παρουσας μου· 51 .14.5 μεθ μν γρ εμι, ως ο α σπορα α το ανος τοτου κλπωσι· κα ρχομαι πλιν π ορανν μετ δυνμεως.» Ες τ ο ν κοπιμεν; Δι τ δ μοχθσαντες νεβλομεν οδν τ βαλαντ; 51 .14.10 Κα εθε κοφον ν κα μ πεπλρωτ[ ο ] δικας· ο γρ [ νε] πδισε τ διανο σχολζειν το βο ν· " νοιξον». νοιξον, κριε, νοιξν μοι τς εσπλαγχνας σου τν θραν πρ το καιρο τς ποδημας μου· πελθεν με γρ δ[ ε κα] λθεν παρ σο κα περ πντων πολογσασθαι 51 .15.5 ν ν [ λ] γοις λαλ κα ν ργοις τελ κα ν καρδ διαλογζομαι· κα θρος γρ γογγυσμν τ ο ς τ σν οκ ποκρβεται. « κ[ τ] σω τος νεφρος μου», Δαυδ ψλλων κρζει σοι, κα » ν τ βιβλ σου γγραπται πντα " · 51.15.10 ν τ στγματα ναγινσκ[ ων] τν κακν μου τ σταυρ σου χραξον, τι ν τοτ καυχμαι βον σοι· " νοιξον». 51 .16.1 Να, δελφο μου, τ[ α] τ κα μες επωμεν πντες πρς τν πλστην, ως στι πνο ν ισν μν, πρν πλθ μν ργ ς δν τ ν γαστρ χοσ αφνδιον. |
| χος πλ. δ " Ερμς «φριξε πσα κο, τν πρρητον Θεο συγκατβασιν, πως ψιστος, κν κατλθε μχρι κα σματος, Παρθενικς π γαστρς, γενμενος νθρωπος· δι τν χραντον, Θεοτκον ο πιστο μεγαλνομεν». να σου δεξς μφανς, τν πρρητον δευτραν κατβασιν, πως ψιστος Θες, φθσ στς ν μσ θεν, τος ποστλοις ν Θαβρ, Μωσε σν λ τε, ρρτως λαμψας· δι πντες σε Χριστ μεγαλνομεν. Δετ μοι πεθεσθε λαο, ναβντες ες τ ρος τ γιον, τ πουρνιον λως στμεν ν πλει ζντος Θεο, κα ποπτεσωμεν νο Θετητα λον, Πατρς κα Πνεματος, ν Υ μονογενε παστρπτουσαν. θελξας πθ με Χριστ, κα λλοωσας τ θε σου ρωτι, λλ κατφλεξον, πυρ λω τς μαρτας μου, κα εμπλησθναι τς ν σο τρυφς καταξωσον, να τς δο σκιρτν, μεγαλνω γαθ παρουσας σου. Κανν β», δ θ», τν Μαρτρων χος δ " Λθος χειρτμητος δο φαιδρ κα φωσφρος, κα πλρης χριτος μρα, λαμψε Φωτου το θεου, κα νικτου πντας φωτζουσα, τος ν ατ γεραροντας, τ φωταυγ τοτων παθματα. φθητε ς νθρακες πσαν, λην κακας μπιπρντες, φθητε ς τμιοι ρνες, θελουσως κατασφαττμενοι, κα τ μν τ αροντι, τς μαρτας προσαγμενοι. Στγματα μν θλοφροι, κα τ παθματα κα πνους, κα τν πρ νον καρτεραν, κα τος γνας, κα τν τελεωσιν, πανευκλες δοξζοντες, σμερον πντες εφραινμεθα. νθησαν κοιλσιν σως, μαρτυρικας καθπερ δα, ο περικαλλες, θλοφροι, κα τς καρδας εωδιζουσι τν εσεβν ν πνεματι, δυσδη πλνην κμεισαντες. Θεοτοκον Φτισον μς τεκοσα, φς τ πρσιτον Παρθνε, μπλησον μς εφροσνης, κα θυμηδας κα θεας γνσεως, τος καθαρ καρδ σε, εσεβοφρνως μακαρζοντας. Κανν γ», δ θ», το σου χος πλ. δ " Τν προδηλωθντα τι σου ς βελ, τ αμα κα ες ανας, τ θεπνευστα δγματα, φων διαπρυσ, Χριστο κκλησα κηρττει, Μξιμε παμμκαρ κα παμμγιστε. Ττμηται χερ σου, γρφει δ θε δακτλ, ς καλμ κα μλανι, τετμημν τ γλσσ, τ σ αματι τ σ Παμμκαρ, πστιν ν καρδαις τν ρθδοξον. δεται ν κσμ, νθεος παρρησα, κα τ πρ τ γκρδιον, τς νθου γπης, δι» ν σιε τν το αματος χσιν, Μξιμε πστης προθυμτατα. στασο πρ βματος, θεου μετ μαρτρων, ος το ξλου τς πστεως, κοιννησας Πτερ, κα μς οκειν τ Δεσπτ, κα σο μιμητς περγαζμενος. |
| οα πολλ πολλκις ατν ν Ερπ δρντα λιος ϑεσατο· ς κινδυνεειν γε λοιπν τν πσκοπον τοτο μνον επεν εστχως, ς νδρες οκ ερηνικο παραρριπτοσιν μν τ σκνδαλα. ς δ σοι 377 κα ϑεαϑναι τν πσκοπον γραψας, ς ν μς ξευμενσς ατν, λλ’ νταϑα ππεισμα σε παρακοσαι παριδεν· ατ μν γρ οτε στμα λαλεν τι, οτε προαρεσις τοιατα ζητεν, δ τ μσος ποβλλων κα πρς μχας γερων ατς κα τς πρ ρεα παρακλσεις πντως ποει τν μλαιναν φορμενος. οος ατς τ τοιατα δειντατος κα πανψαι μχην ξς κα ρτι κκαλσασϑαι προχειρτατος κα τ ϑρσος λαν πολς κα τν δειλαν σγκριτος, δυσμενστατος νϑρπων κα μαχιμτατος κα τ λαρν ποκρινμενος κα γαλνιον, λλα φρονν κα λλα φϑεγγμενος, λλα πρττων κα ποκρινμενος τερα· ποικιλτερος χαμαιλοντος 378 , Πρωτως 379 πολυμορφτερος κα παρδλεως 380 τ στγματα περισστερος· επω τ πν, ϑετερος, κα τλος τν δονν κατ’ πκουρον 381 τιϑμενος· τοσαυτκις ες κκλησαν εσερχμενος, σκις ες τ καπηλεον ϑηνν· ττε ψλλων, τε Πατρν τραγδε· ττε μνον μνημονεων ϑεο, ταν ρχων ατ χρεα πρς ξαπτην τινς· ττε μνον τ μγα σχμα φορν κα ναδην το τραχλου παιωρν, ταν τιμν παρ τν γνοοντων πιστεοιτο, κλασιν ποπτευομνην πoσκευζoιτo, τ δ’ λλα π σκτος κα γωναν τιϑες κα τοτο μνον εσεβς κα σιον δρν, τ τ (νο)μα 382 κρνειν φ’ αυτο. ε δ σχολν γεν λγος επεν, ϑεν κα πως μοναχς κα μεγαλσχημος γγονεν, μφτερον ν Δημοκριτεους τ σοι γλωτας νεκνησε κα ρακλετου τ στυγνν 383 κα δακρυεν προξνησεν. ττε δ κα το πραιτωρου ποδημν κα τς μετ τν φορολγων καϑδρας πανιστμενος, ταν δρμος λ παοιτο. ϑαυμαστν, ε μ κα δακροντα εδες κα οτω τν εμνειαν κκαλομενον· γ δ κα πινεοντα κατεδον νϑνδε τ αυτο στρατι κα μν τν μοναχν τραχυτραν παφεναι γλτταν γκελευμενον, δ κα δεξιν πανατενασϑαι πληκτικς. τ γρ τν νυκτν ργα κα τς τηνικατα στρατολογας τ ν κα λγοιμι. |
| δ γ« χος δ» Ερμς «Ευφρανεται π σο, κκλησα σου Χριστ κρζουσα· Σ μου σχς Κριε, κα καταφυγ κα στερωμα». χρας μαρτυρικος, ντ λιβνου κα χρυσο σμρνης τε, ς ερες προσνεγκας, τ ν Βηθλεμ γεννηθντι Χριστ. Στερρτητι λογισμο, κα γενναιτητι ψυχς λεγξας, τν δυσσεβ Λοντα, κατ το Σωτρος λυττσαντα. Στεφνου κμιμητς, το πρωτομρτυρος Χριστο γγονας, τν φονευτν Εθμιε, πρ σωτηρας εχμενος. τρησας μμελς, τν το Σωτρος ντολν σιε, κα τν ψυχν τθεικας, πρ τν σν φλων Πατρ μν. Θεοτοκον Χωρον χωρητικν, το χωρτου πλαστουργο γγονας, τοτον σαρκ χωρσασα, Κεχαριτωμνη πανχραντε. δ δ« χος δ» Ερμς «παρθντα σε δοσα κκλησα, π σταυρο τν λιον τς δικαιοσνης, στη ν τ τξει ατς, εκτως κραυγζουσα· Δξα τ δυνμει σου Κριε». απιζμενος τ πρσωπον τ τ θε, χαριτωθν λαμπρτητι, τς νω σοφας, γγονας συμμτοχος, Χριστο παμμακριστε, το πρ μν απισθντος σαρκ. ερωσνης τ σβας οκ αδεσθντες, ο σεβες κα πρμαχοι, κακας ργται, γρας ο τιμσαντες, τ σν ο παρνομοι, νελεημνως μστιζον. Σπαργανουμν κα φτνη νακειμν, τ Λυτρωτ Εθμιε, πολτιμον δρον, Πτερ προσεννοχας, τ τμιον αμ σου, πθ δι» ατν κχυνμενον. Τος το Σωτρος σπαργνοις νειλημνος, κα τν ατο γπησιν, περιεζωσμνος, τοτ πρεσεπλασας, τ λθρ σπαζμενος, τ κ μιαιφνου χυθντι χειρς. Θεοτοκον τς αλους οσας δημιουργσας, σωματικς ς νθρωπος, κ σο Θεομτορ, σμερον γεγννηται, ατ μελδσωμεν· Δξα ν ψστοις Χριστ τ Θε. δ ε« χος δ» Ερμς «Σ Κρι μου φς, ες τν κσμον λλυθας, φς γιον πιστρφον κ ζοφδους γνοας, τος πστει νυμνοντς σε». Σο μψυχος εκν, τ Σωτρι προσγεται, τιμσασα τν εκνα, τς χρντου σαρκς σου, κα τπον τν το σματος. Σο Δσποτα Ποιμν, εθυμας φερνυμος, τ στγματα τς σαρκς σου, περιφρων οκε, ν σματι προσφρεται. Πρ σβεσας θυμο, τν νμων Εθμιε, τος χεμασι τν δκως, χυθντων σου αμτων, Παμμκαρ ερτατε. νστειλας ρμν, τν θων Μακριε, τ μ τν διδαχν σου, κα το Κτστου εκνα, σχετικς σ τετμηκας. Θεοτοκον ος στη τς φθορς Παρθνος· φθρως γρ, γεγννηκε τν τν φσιν, τν νθρπων φθαρεσαν, φθορς λευθερσαντα. |
| Ευλογητς ε, Κριε, δδαξν με τ δικαιματ σου. Τν Αγων ο χορς, ερε πηγν τς ζως κα θραν Παραδεσου, ερω καγ, τν οδν δι τς μετανοας. τ απολωλς πρβατον εγ ειμι. ανακλεσα με, Σωτρ, κα σσν με. Ευλογητς ε, Κριε, δδαξν με τ δικαιματ σου. Ο πλαι μν, εκ μ ντων πλσας με, κα εικνι σου θεα τιμσας, παραβσει εντολς δε πλιν με επιστρψας εις γν εξ ς ελφθην, εις τ καθ’ ομοωσιν επανγαγε, τ αρχαον κλλος αναμορφσασθαι. Ευλογητς ε, Κριε, δδαξν με τ δικαιματ σου. Εικν ειμι, τς αρρτου δξης σου, ει κα στγματα φρω πταισμτων, οικτερησον τ σν πλσμα, Δσποτα, κα καθρισον σ ευσπαγχνα, κα τν ποθεινν πατρδα παρσχου μοι. Παραδεσου πλιν ποιν πολτην με. Ευλογητς ε, Κριε, δδαξν με τ δικαιματ σου. Ανπαυσον, ο Θες τος δολος σου, κα κατταξον αυτος εν Παραδεσω, που χορο τν Αγων, Κριε, κα οι δκαιοι εκλμψουσιν ως φωστρες, τος κεκοιμημνους δολος σου ανπαυσον, παρορν αυτν πντα τ εγκλματα. Δξα... Τριαδικν Τ τριλαμπς τς μις θετητος, ευσεβς υμνσωμεν βοντες Αγιος ε, ο Πατρ ο ναρχος, ο συνναρχος Υις κα θεον Πνεμα. φτισον ημς πστει σοι λατρεοντας, κα το αιωνου πυρς εξρπασον. Κα νν... Χαρε σεμν, η Θεν σαρκ τεκοσα, εις πντων σωτηραν, δι " ς γνος τν ανθρπων ερατο τν σωτηραν, δι σο εροιμεν Παρδεισον, Θεοτκε, αγν ευλογημνη. Αλληλοα, αλληλοα, αλληλοα. Δξα σοι ο Θες. (3) Καθσματα χος πλ. α " Ανπαυσον Σωτρ ημν, μετ Δικαων τος δολους σου, κα τοτους κατασκνωσον εν τας αυλας σου, καθς γγραπται, παρορν ως αγαθς τ πλημμελματα αυτν, τ εκοσια κα τ ακοσια, κα πντα τ εν αγνοα κα γνσει, φιλνθρωπε. Θεοτοκον Ο εκ Παρθνου ανατελας τ κσμω Χριστ ο Θες, Υιος φωτς δι " αυτς αναδεξας, ελησον ημς. Ψυχας απσαις ανον εξ Αρσενου Ωδ α " χος πλ. β " Ως εν ηπερω πεζεσας Ψυχν πασν ο Δεσπτης κα ποιητς, κα κριτς κα Κριος, οπερ πντων τν εν γ, εν χειρ τ πρατα, αυτς, ος μετστησας πιστος εν σο ανπαυσον. |
| Κανν α», δ ε», το γου Μρτυρος Καλλινκου χος δ» ντειλν μοι Κριε λ περιπεσον, νυποσττ Κριε, κα ν βυθ τς μαρτας τε, κα τ καταιγδι τν δεινν μου πρξεων, μπαγες κραυγζω σοι· Σ γενο μοι βοηθς. Κρηπσι καθηλομενος, τος πδας Μρτυς ψαλλες· ν τ δ τν μαρτυρων σου, πλουσως κατετρφθην, θλοθτα Δσποτα, πομνων στγματα, τ λπδι τν μισθν. λα σ τν λεον, καλς μπορευσμενος, το μαρτυρου τν λαμπδα σου, φαδρυνας Παμμκαρ, δι» ς λος γγονας, ερεον μωμον, λοκατωμα δεκτν. Θεοτοκον Τν Προφητν τ κρυγμα, κα ποστλων καχημα, κα τν Μαρτρων γκαλλπισμα, πρχεις Θεοτκε, Θεν Λγον φρουσα, πρ λγον Πναγνε, τν πρ ανων κ Πατρς. Κανν β», δ ε», τς γας Μρτυρος Θεοδτης χος δ» Σ Κρι μου φς νος σου εσεβς, τ γπ το Κτσαντος, νομενος Θεοδτη, τν το κσμου δων, ετνως κατεφρνησεν. θνουσα τν σν, λογισμν πρς τν μλλουσαν, ανιον εφροσνην, θυμας βασνων, κα πνων οκ φρντισας. Μακρτης μερν, κα τερπν γαλλασις, δεδρητα σοι θεφρον, ντ κπων ν εδες, κα πνων τν κολσεων. Θεοτοκον Α θεαι δωρεα, τας παρθνοις κα μρτυσι, πηγζουσιν κ Παρθνου, το Χριστο γεννηθντος, τς μνης Θεομτορος. Κανν α», δ ς», το γου Μρτυρος Καλλινκου χος δ» Τν πταισμτων τ ζλ τς πομνης σου μνδρα νεπβατος, κ τν θηρων τηρθη τν αρσεων· τν σν γρ θλων νδοξε, κατχουσα τν στερρν βακτηραν, τν λκων φθη δικτρια. Νξ λθη τς πλνης τ θλσει σου, κα τ τς πστεως κλλος ξαντειλεν, ν τ μολογ σου Παννδοξε, τς Τριδος πλτα, ς λιος ν τος πρασιν. ς τς πστεως κρυξ κριβστατος, τ σεβοντι βας τοιμτατα· Τ πειλες τ χοντι δμαντος, τν ψυχν στερροτραν· τ βλη γρ τν θων κοφα. Θεοτοκον Διαμνεις κ τκου πειργαμος, ς πρ το τκου κα νπαφος· τ γρ ν σο μυστριον Θενυμφε, πρ ννοιαν πσαν, κα πντα λγον γνωρζεται. Κανν β», δ ς», τς γας Μρτυρος Θεοδτης χος δ» Θσω σοι, μετ φωνς ομφααι, α το χθρο ες τλος ξλιπον· νν γρ νενιδες τοτον, κα παρθνοι κραι καταπατοσι, τ δυνμει, τ το Σταυρο προδλως ωννμεναι. |
| Κανν Σταυρσιμος, δ δ χος δ Ερμς Τν νεξιχναστον θεαν βουλν, τς κ τς Παρθνου σαρκσεως, σο το ψστου, Προφτης, ββακομ, κατανον κραγαζε· Δξα τ δυνμει σου Κριε. Ινα πολσς με κ τν δεσμν, τν τς μαρτας φιλνθρωπε, θελουσως δεσμεθης κα Σταυρ, σπερ κακοργος τθνηκας· Δξα τ πολλ εσπλαγχν σου. Στγματα πνεγκας Λγε Θεο, κα τν πονεδιστον θνατον, θανατζων, τν οσαν τν βροτν, θανατωθεσαν πθεσι. Δξα τ πολλ εσπλαγχν σου. Μαρτυρικ Ο τν γαλλασιν τν το Θεο, μλλοντες κληροσθαι ν Πνεματι, τ Παναγ, γαλλμενοι ψυχ, τος ακισμος πνεγκαν, κα τν βιαιτατον θνατον. Χερας φαιρομενοι κα κεφαλς, γλσσν τε κοπτμενοι Μρτυρες, τν θεολγον, κα στερομενοι φωτς, κα μεληδν τεμνμενοι, τμητοι Χριστ διεμενατε. Σταυροθεοτοκον γνυται χειργραφον τ το δμ, λγχ νυττομνου σου Δσποτα, Θεοτκος, νεβα τ Σταυρ , παρισταμνη Κριε, κα δυνηρς λαλζουσα. Κανν τς περαγας Θεοτκου, δ δ χος δ Ερμς καθμενος ν δξ, π θρνου Θετητος, ν νεφλ κοφ, λθεν ησος πρθεος, τ κηρτ Παρθν, κα δισωσε, τος κραυγζοντας· δξα Χριστ τ δυνμει σου. ραιθης πρ πσαν, των γγλων επρπειαν, ς τεκοσα τοτων, Κρη ποιητν τε κα Κριον, κ σν χρντων αμτων σωματομενον, τν υμενον, πντας ατν τος δοξζοντας. πον πντα τς προτρας, ποθμενοι βρσεως, τς ζως τν ρτον, τν ξ ορανο σιτιζμεθα, τν κ τς γς τς Παρθνου νατελαντα, ν ς πρξενον, τν γαθν νυμνσωμεν. γα Θεοτκος, σκην μλυντος, το φωτς πλη, τρπεζα κα στμνος πγχρυσος, τ λατμητον ρος κα κατσκιον, χωρσασα, τν πλαστουργν μακαρζεται. Χαρισμτων σου τ εθρα, κα πηγα τν σεων, κα το θεου πλοτου, α διανομα διαδδονται, ζωαρχικς κ παλμης Θεονμφευτε, το τεχθντος, κ τς σς γαστρς Παντοκρτορος. Κανν Σταυρσιμος, δ ε χος δ Ερμς ξστη τ σμπαντα, π τ θε δξ σου, σ γρ πειργαμε Παρθνε, σχες ν μτρ, τν π πντων Θεν, κα ττοκας χρονον Υν, πσι τος μνοσ σε, σωτηραν βραβεοντα. δν σε λιος, π Σταυρο ψομενον, Δσποτα συνστειλεν κτνας, φανειν μ σθνων, σο Στερ δναντος, κα φωταγωγοντος τος νυκτ, τς πλνης καθεδοντας, προσκυνοντας τ κρτος σου. Σταυροσαι κα σζεις με, δι εσπλαγχναν Κριε, ξους κα χολς δχ τν γεσιν, τς νηδνου, πολυτρομενος, γεσεως μς ς γαθς, δι ς πατθημεν, κα φθορ πεπσαμεν. Μαρτυρικ Τς πλνης λσατε, χειμνα θεοι Μρτυρες, Πνεματος γου πιθλψει, κα πρς τ αρ, τς ναπασεως, χαροντες φθσατε μο, πντων προστμενοι, παρχντων ν θλψεσιν. μβροις θεου αματος, τν γν πσαν ρδεσατε, ναποξηρναντες τος μβρους, τς θεας, γιοι Μρτυρες· θεν πρς τ δωρ τς ζως, νν κατεσκηνσατε, πρ πντων πρεσβεοντες. Σταυροθεοτοκον Σαρκ ν κησας, Χριστν θεοχαρτωτε, ξλ ναρτμενον ς εδες, θρνων πλσθης, κα τ μακρθυμον, τοτου κατεπλττου ληθς· θεν μεγλυνες, τν ατο συγκατβασιν. |
| Азбука веры Православная библиотека Ορθδοξα βιβλα Литургика (Λειτουργικ) Минея. Декабрь (на греческом языке) [Μηναον το Δεκεμβρου] Пожертвовать Вход Минея. Декабрь (на греческом языке) Μηναον το Δεκεμβρου Τ ΙΖ " ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Τ ΙΘ " ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Скачать epub pdf Оригинал: 27 Мб Τ ΙΗ» ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Μνμη το γου Μρτυρος Σεβαστιανο, κα τν σν ατ ΕΝ Τ ΕΣΠΕΡΙΝ Ες τ, Κριε κκραξα, στμεν Στχους ς» κα ψλλομεν Στιχηρ Προσμοια Προερτια. Στιχηρ το Μρτυρος χος α« Πανεφημοι Μρτυρες μς Αμτων τιμων σου βαφας, Μρτυς κατεσκεασας, σαυτ πορφραν πολτιμον, ν στολισμενος, κατοικες τ νω, ληθς βασλεια, Θε παμβασιλε παριστμενος· δι κτευε, δωρηθναι τας ψυχας μν, τν ερνην, κα τ μγα λεος. χος α» Σεβαστιανς τε κα Ζω, Μρκος Μαρκελλνς τε, σν Τιβουρτ συνθλησαν, καθυπομεναντες, τρικυμας πνων, κα νν κατεσκνωσαν, πρς πονον κα θεαν κατπαυσιν, ν πρεσβεουσι, δωρηθναι τας ψυχας μν, τν ερνην, κα τ μγα λεος. χος α« ττητοι Μρτυρες τ γ, τ τς γς σαντες, πρς ορανος νεδρμετε, μν τος στγμασι, καθωρασμνοι, κα σεπτος παθμασι, λαμπρς πεποικιλμνοι μακριοι· δι πρεσβεσατε, δωρηθναι τας ψυχας μν, τν ερνην, κα τ μγα λεος. Θεοτοκον χος α» Πανεφημοι Μρτυρες μς Παρθνε πανμνητε Μωσς, τ ν σο Μυστριον, προφητικος εδεν μμασι, Βτον μ φλγεσθαι, κα περ καιομνην· πρ γρ τς θετητος, την μτραν σου γν ο κατφλεξε· δι ατομν σε, ς Μητρα το Θεο μν, τν ερνην, τ κσμ σου δρησαι. Σταυροθεοτοκον χος α« Πανεφημοι Μρτυρες μς Σφαγν σου τν δικον Χριστ, Παρθνος βλπουσα, δυρομνη βα σοι· Τκνον γλυκτατον, πς δκως θνσκεις; πς τ ξλ κρμασαι, πσαν γν κρεμσας τος δασι; Μ λπς μνην με, Εεργτα πολυλεε, τν Μητρα, κα δολην σου δομαι. πολυτκιον χος δ» Οι Μρτυρς σου, Κριε, εν τ αθλσει αυτν, στεφνους εκομσαντο τς αφθαρσας, εκ σο το Θεο ημν, σχντες γρ τν ισχν σου, τος τυρννους καθελον, θραυσαν κα δαιμνων, τ ανσχυρα θρση. Αυτν τας ικεσαις, Χριστ ο Θες, σσον τς ψυχς ημν. |
| χος γ Ερμς «θου πρς μς, κραταιν γπησιν Κριε· τν μονογεν γρ σο Υν, πρ μν ες θνατον δδωκας· δι σοι κραυγζομεν, εχαριστοντες· Δξα τ δυνμει σου Κριε». Στγματα Χριστ, συμπαθς κα μλωπας νεγκας, βριν απισμτων καρτερν, κα μακροθμως φρων μπτσματα, δι ν κατειργσω μοι τν σωτηραν· Δξα τ δυνμει σου Κριε. Σματι θνητ, ζω θαντ μλησας, τς ταλαιπωρας τν πτωχν, κα στεναγμο πεντων σου νεκεν, κα φθερας τν φθεραντα δεδοξασμνε, πντας συνανστησας, μνε φιλνθρωπε. Θεοτοκον Μνσθητι Χριστ, ς κτησω πομνης τ πθει σου, τς δεδοξασμνης σου Μητρς, τς συμπαθες ντεξεις δεξμενος, κα πισκεψμενος, κεκακωμνην σαι, τ δυνμει σου Κριε. δ δ, Κανν Σταυροαναστσιμος. – κτηχος χος γ Τ ξνον κα πρρητον πλσας κατ εκνα σου, φιλνθρωπε τν νθρωπον, κα νεκρωθντα τ μαρτ, δι τς παραβσεως, σταυρωθες ν Κραν δισωσας. Νεκρος μν ος κατπιεν, θνατος πδωκε, κατελθη δ, κα τ το δου φθοροποιν βασλειον, ναστντος κ τφου σου Κριε. δ δ, Κανν τς Θεοτκου. – κτηχος χος γ Τ ξνον κα πρρητον στσας ρη Δσποτα, ζυγ τς θεας γνσεως, λελατμησαι κ τς Παρθνου, λθος χειρν νευθεν· τ δυνμει σου δξα φιλνθρωπε. Νοσοσαν θερπευσας, μν τν φσιν Δσποτα, δραστικτατον ν τ Παρθν, τατ νσας φρμακον, τν σν χραντον Λγε Θετητα. Μερς μου ε Κριος, κα κλρος πιπθητος, νσας με κ τς Παρθνου, Λγε τ ποστσει σου, τ σαρκ χρηματσας πστασις. δ ε, Κανν ναστσιμος. – κτηχος χος γ Ερμς «Πρς σε ρθρζω, τν το παντς Δημιουργν, τν περχουσαν πντα νον ερνην· διτι φς τ προστγματ σου, ν ος με καθοδγησον». Κριτ δκ, βραων φθν προδοθες παντεππτης, κα πασαν δικαως, κρνων τν γν, τν δμ τς πλαι, ρρσω κατακρσεως. Τν σν ερνην, τας κκλησαις σου Χριστ, τ ητττ δυνμει το Σταυρο σου, κ νεκρν ναστς παρσχου, κα σσον τς ψυχς μν. Θεοτοκον Σκην γα, κα πλατυτρα ορανν, ς τν ν πσ χρητον τ κτσει, Λγον Θεο δεξαμνη, μνη δεχθης ειπρθενος. |
|
|
