| Маркны шагьатлыгъына гёре, Иса гьакимлигин бир заманда да Оьзюню пайдасына къолламагъа къарамагъан – бары да къудратын О инсанны гюнагьны, яманлыкъны есирлигинден азат этмеге бакъдыргъан. Автор аслу гьалда Исаны яшавуну ахырынчы жумалары, гюнлери гьакъда, Ону азап чегивю, оьлюмю ва тириливю гьакъда хабарлай. Бу Инжил Иса оьлюмден уьст гелгенине ачыкъ кюйде шагьатлыкъ эте. 1 Ягьия пайхаммарны геливю 1 Аллагьны Уланы Иса Месигьни гьакъындагъы Сююнч Хабарыны аввалы. 2-3 Ешая пайхаммарны китабында булай язылгъан: Муна, Мен Сени алдынга Оьзюмню чавушумну йиберемен. О Сени алдынгда ёлунгну гьазирлежек Дангылда биревню гючлю сеси эшитиле: «Раббибизге ёл гьазирлегиз! Огъар ёлланы тюз этигиз!» 4 Шолай Ягьия пайхаммар арагъа чыгъып, дангылда булай сёйлемеге башлай: – Товба этигиз, сувгъа чомдуртуп, оьзюгюзню Аллагьгъа тапшуртугъуз, шо заман Аллагь сизин гюнагьларыгъызны гечежек. 5 Бютюн Ягьудея топурагъындан ва Ерусалимден адамлар ону янына гелип, гюнагьларына мюкюр болалар. Ягьия да оланы, оьзенде сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшура. 6 Ягьияны тюе юнден этилген опурагъы, белинде къайыш белбаву болгъан. Ону ашы къыр бал ва ченгертки болгъан. 7 О инсанлагъа булай сёйлей: – Менден сонг менден къудратлысы гележек. Мен Ону багъынчагъына да гелмеймен. 8 Мен сизин, сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшураман, О буса сизин Аллагьны Ругьуна чомажакъ. Ягьия, Исаны сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшура 9 Шо гюнлерде Ягьия, Галилеяны Назарет шагьарындан гелген Исаны оьзенде сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшура. 10 Иса сувдан чыгъып гелегенде, шоссагьат кёк ачылып, Аллагьны Ругьу гёгюрчюндей Ону янына гелегени гёрюне. 11 Кёкден: – Сен Мени сююмлю Уланымсан. Сенде Мени къуванчым! – деген бир сес чалына. Исаны дангылда сынав 12 Шоссагьат Аллагьны Ругьу Исаны дангылгъа бармагъа борчлу эте. 13 Онда Иса къыркъ гюнню узагъында иблисни ягъындан сыналып тура. Иса къыр гьайванланы арасында тура ва малайиклер Огъар къуллукъ этелер. 14 Ягьияны тутуп туснакъгъа салгъан сонг, Иса, Аллагьны Сююнч Хабарын билдире туруп, Галилеягъа геле. |
| 18 Тул къатынны ва дуванчыны гьакъында 1 Иса якъчыларына къаныгъып дуа этмекни ва гьеч ругьдан тюшмей турмакъны гьакъында бир масал айта: 2 – Бир шагьарда Аллагьдан къоркъмайгъан ва адамлардан уялмайгъан бир дуванчы болгъан. 3 Бу шагьарда бир тул къатын да болгъан. Бу къатын, гьар заман дуванчыны янына гелип: «Душманымдан мени якъла», – дей болгъан. 4 Кёп заманлар дуванчы ону тилевюн кютме сюймей тургъан. Сонг оьз-оьзюне: «Мен Аллагьдан къоркъмасам да, адамлардан уялмасам да, 5 бу къатын мени беззер этип тура. Дагъы да гелип мени инжитмесин учун, ону тилевюн кютейим чи», – деп ойлаша. 6 Сонг Раббибиз Иса булай дей: – Гьарамчы дуванчы не айтгъанны эшитдигизми? 7 Сайлангъанларын, Оьзюне гече де, гюн де ялбарагъанланы Аллагь якъламай къояжакъмы? Аллагь олагъа шоссагьат кёмек этмеге алгъасамажакъмы? 8 Сизге айтаман: О шоссагьат кёмек этежек. Амма Мен, Инсанны Уланы, гелген заманда, ер юзюнде иман табажакъманмы экен? Фарисейни ва ясакъчыны гьакъында 9 Оьзлени муъмин болгъанына инанып, башгъаланы тёбен гёреген биревлеге Иса булай бир масал айта: 10 – Эки адам дуа этмек учун ибадатханагъа геле, оланы бири – фарисей, биревюсю – ясакъчы. 11 Фарисей эретуруп, оьз-оьзюне булай дуа эте: «Я Аллагь! Мен башгъа адамлар йимик талавурчу, гишини хатирин къалдырагъанлардан, зиначы яда шу ясакъчы йимик тюгюлюм учун Сагъа шюкюрлюк этемен. 12 Жумада эки керен ораза тутаман, алагъан бары да затымны ондан бир пайын беремен». 13 Ясакъчы буса, арекде токътап, гёзлерин кёкге гётерип къарап да болмай, тёшюне уруп тююнюп: «Я Аллагь! Мен гюнагьлыгъа рагьмулу бол!» – дей. 14 Сизге айтаман: фарисей тюгюл, Аллагьны ягъындан бу адам къабул этилип, уьюне гетген. Неге тюгюл де, оьзю оьзюн оьр гёрежек гьар ким тёбен болажакъ, тёбен гёрегени буса оьрленежек. Иса ва яшлар 15 Иса къолун тийдирсин деп, Ону янына яшланы да гелтирелер. Якъчылары буса оланы гирме къоймай, алып гелгенлеге урушма башлайлар. 16 Амма Иса, яшланы янына чакъырып: – Къоюгъуз, яшлар Мени яныма гелсинлер, олагъа пуршав этмегиз! Неге тюгюл, Аллагьны гьакимлиги тап яшлар йимиклер учундур. 17 Гертисин сёйлеймен сизге: ким яшлар йимик Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмесе, о бир заманда да шо гьакимликни тюбюне тюшмес, – дей. |
| – Назаретли Иса булан бу адам да бар эди, – дей. 72 – О Адамны мен танымайман! – деп, ант да этип, Петер бирдагъы керен инкар эте. 73 Бираздан сонг онда токътагъанлар гелип Петерге: – Гертилей де, сен де оланы бирисен чи, неге тюгюл сёйлейген кююнг билдирип къоя, – дей. 74 Петер буса: – О Адамны мен танымайман! – деп, ант этмеге башлай. Шоссагьат хораз къычырып йибере. 75 Петер: «Хораз къычыргъынча, сен Мени уьч керен инкар этежексен», – деп Иса айтгъан сёзлени эсине гелтире. Къыргъа чыгъып, гьынкъ этип йыламагъа башлай. 27 1 Эртен болгъанда, бары да баш дин къуллукъчулар ва халкъны тамазалары жыйылып, Исаны нечик оьлтюрмеге болагъанны арагъа салып ойлашалар. 2 Байлап, элтип Ону Пилат деген гьакимге тапшуралар. Ягьуданы гьёкюнчю ва оьлюмю 3 Шо заман Огъар хыянатлыкъ этген Ягьуда, Исагъа оьлюм дуван этилгенин билгенде, гьёкюнюп, оьзю алгъан отуз гюмюш акъчаны къайтарып баш дин къуллукъчулагъа ва тамазалагъа бере. 4 Ягьуда: – Мен гюнагьсыз гишиге хыянатлыкъ этип, гюнагь иш этгенмен, – дей. Олар да огъар: – О бизге не аварадыр? О сени ишинг, – дей. 5 Ягьуда гюмюшлени ибадатхананы ичине ташлап чыгъа, сонг барып асылып оьле. 6 Баш дин къуллукъчулар, гюмюшлени алып: – Оьлтюрювге себеп болгъан бу акъчаны ибадатхананы хазнасына салма ярамас, – дей. 7 Оьз арасында сёйлешип, шо акъчагъа оьлген ятланы гёммеге къабурлар этмек учун, бир савут-саба этеген адамдан сатып топуракъ алалар. 8 Шону учун бу топуракъгъа бугюнлеге ерли де «Къан Топурагъы» деп айтыла. 9-10 О заман Еремия пайхаммардан таба: «Олар Исрайылны халкъы Огъар токъташдыргъан багьаны, отуз гюмюш акъчаны, алгъанлар ва, магъа Раббибиз айтгъаны йимик, оланы савут-саба этеген адамны топурагъы учун бергенлер», – деп айтылгъан сёзлер яшавгъа чыкъгъан. Иса Пилатны алдында 11 Иса Пилат гьакимни алдында токътай. Пилат Огъар: – Сен ягьудилени пачасымысан? – деп сорай. – Оьзюнг айтып бердинг чи! – деп жавап бере Иса огъар. 12 Баш дин къуллукъчулар ва тамазалар айыплайгъан заманда, Иса бир жавап да бермей. 13 Шонда Пилат Огъар: |
| Неверующие иудеи имеют себе обличение в тех Писаниях, которыя и сами читают. Ибо все вообще богодухновенное Писание, с начала до конца, вопиет о сем, как ясно показывают самые речения. Пророки издревле предвозвещали о чуде, совершившемся на Деве, и о рождении Ею, говоря: се Дева во чреве приимепи, и родить Сына, и нарекут имя Ему Еммануил, еже есть сказаемо: с нами Бог (Иса. 7:14. Матф. 1:23). Моисей же, подлинно великий и признаваемый у них истинным, оправдывая и признавая за истину изреченное другим о вочеловечении Спасителя, внес это в свои писания, говоря: возсияет звезда от Иакова и человек от Израиля, и погубить князи Моавитския (Числ. 24:17). И еще: Коль добри доми твои Иакове, и кущы твоя Израилю: Яко дубравы осеняющыя, и яко садие при реках, и яко кущы, яже водрузи Господь, яко кедри при водах. Изыдет человек от семене его, и обладаешь языки многими (Числ. 24:5—7). И еще говорит Исаия: прежде немее разумети Отрочати, назвати отца или матерь, приимет силу Дамаскову, и корысти Самарийския пред царем Ассирийским (Иса. 8:4). Этим предвозвещается, что явится человек; но и о том, что грядущий есть Господь всех, прорицают также Пророки, говоря: се Господь седит на облаце легце, и приидет во Египет, и потрясутся рукотворенная египетская (Иса. 19:1). И оттуда вызывает Его Отец, говоря: из Египта воззвах Сына Моего (Ос. 11:1). 34) Но не умолчано и о смерти Его; а напротив того, весьма ясно изображается она в божественных Писаниях. Не убоялись сказать и о причине смерти, а именно, что претерпит ее не ради Себя, но для безсмертия и спасения всех; сказано и о злоумышлении иудеев и об оскорблениях, какия причинены Ему иудеями, чтобы всякий из них разумел совершающееся и не обманывался. Посему говорят: Человек в язве сый, и ведый терпети болезнь, яко отвратися лице Его, безчестен бысть, и не вменися. Сей грехи наша носить, и о нас болезнует, и мы вменихом Его быти в труде и в язве, и во озлоблении. Той же язвен бысть за грехи наша, и мучен бысть за беззакония наша, наказание мира нашего на Нем, язвою Его мы исцелихом (Иса. 53:3—5). Подивись человеколюбию Слова! За нас терпит бесчестие, чтобы мы сделались славными. Ибо сказано: Вси яко овцы заблудихом, человек от пути своего заблуди, и Господь предаде Его гриьх ради наших. И Той, зане озлоблен бысть, не отверзаешь уст, яко овча на заколете ведеся, и яко агнец пред стригущим Его безгласен, тако не отверзает уст Своих. Во смирении суд Его взятся (Иса. 53:6—8). Потом, чтобы по страданиям Его не предположили в Нем обыкновенная человека, Писание предотвращает таковые человеческие предположения, и изображает Его высшую человеческой силу и несходство естества Его с нашим, говоря: Род же Его кто исповесть? Яко вземлется от земли живот Его ради беззаконий людей ведеся на смерть. И дам лукавыя вместо погребения Его, и богатыя вместо смерти Его: яко беззакония не сотвори, ниже обретеся лесть со устех Его. И Господь хощет очистити Его от язвы (Иса. 53:8—10). |
| – Оланы этеген Ягьиядыр. О оьлюп тирилген, шо саялы да Ону шо аламатланы этмеге къудраты бар, – дей. 3-4 Ягьия Гьиродгъа: «Сагъа агъанг Филипни алдынгъы къатыны Гьиродияда булан уьйленмеге ярамай», – деп бир нече керенлер айтгъан болгъан. Гьиродияда себеп болуп, Гьирод, Ягьияны тутуп бугъавлап, туснакъгъа салмагъа буйрукъ берген. 5 Гьирод Ягьияны оьлтюрмеге де сюйген. Амма халкъдан къоркъгъан, неге тюгюл де халкъ ону пайхаммар деп гьисап эте болгъан. 6 Гьиродну тувгъан гюнюн белгилейген заманда Гьиродияданы къызы ортагъа чыгъып бийиген. Шо Гьиродну бек хошуна гелген. 7 Шогъар гёре о къыз не зат тилесе де бережекге ант этген. 8 О да анасы айтгъангъа тынглап: «Магъа буссагьат тепсиге салып, Ягьия пайхаммарны башын гелтир», – деген. 9 Пача пашман болгъан. Амма къонакъланы алдында ант этгени саялы, о шо тилевню кютмеге буюргъан. 10 Жаллатны йиберип, туснакъдагъы Ягьияны башын гесдирген. 11 Ону башын тепсиге салып гелтирип, къызгъа берген. Къыз да ону элтип анасына берген. 12 Ягьияны якъчылары гелип, сюегин алып, ону гёмгенлер. Сонг барып о гьакъда Исагъа хабар бергенлер. Беш минг адамны тойдурув 13 Шону эшитгенде, Иса къайыкъгъа да минип, янгыз къалмакъ учун, ондан бир чет ерге гете. Бу хабарны эшитген халкъ буса, шагьарлардан чыгъып, Ону артындан яяв гете. 14 Къайыкъдан ягъагъа чыкъгъанда, Иса бир кёп адамланы гёре. Адамлагъа языгъы чыгъып, Иса оланы авруйгъанларын сав эте. 15 Ахшам болгъанда, якъчылары Ону янына гелип: – Бу чет ер де дюр, геч де болгъан. Халкъны къайтар, айланадагъы юртлагъа барып, оьзлеге ашамагъа зат алсынлар, – дейлер. 16 Амма Иса олагъа: – Олагъа гетмеге тарыкъ тюгюл, олагъа ашама затны сиз беригиз, – дей. 17 – Бизин мунда янгыз беш экмегибиз де, эки балыгъыбыз да тюгюл ёкъ, – деп жавап берелер якъчылары. 18 Иса булай дей: – Оланы мунда Магъа алып гелтиригиз. 19 Иса халкъгъа отну уьстюнде олтурмагъа буюра. О беш экмекни де, эки балыкъны да алып, кёкге багъып къарап, шюкюр дуа эте. Сонг, сындырып, экмеклени якъчыларына бере, олар да халкъгъа пайлайлар. 20 Барысы да ашап тоялар. Къалгъан гесеклени жыйып, он эки земгилни толтуралар. 21 Ашайгъанлар буса, къатынлардан да, яшлардан да къайры, беш мингге ювукъ адам болгъан. |
| 8 Шогъар гёре Раббибизни гьакъында сёйлемеге ва Ону учун туснакъгъа тюшген менден илыкъма. Сююнч Хабарны билдирегеним саялы мен чегеген азапланы ортакъчысы бол ва Аллагьны къудратына аркъа тая. 9 Аллагь бизин этген ишлерибизге гёре тюгюл, Оьз мурадына ва зор яхшылыгъына гёре къутгъарып, юреклерибизде Оьзю булан яшамагъа чакъырды. Шо зор яхшылыкъ дюнья яратылгъанчадан алда да Иса Месигьден бизге берилди. 10 Амма Къутгъарывчубуз Иса Месигьни гелмеклиги булан бизге шо зор яхшылыкъ белгили болду. Иса Месигь оьлюмню ёкъ этди ва Сююнч Хабар булан яшавну ва оьлюмсюзлюкню ёлун ачды. 11 Мени де Аллагь шо сююнчню хабарчысы, элчиси ва устазы этип белгиледи. 12 Шо себепден мен гьали азап чегемен. Амма мен шондан илыкъмайман, неге тюгюл мен оьзюм кимге иман салагъанымны билемен ва магъа аманат этилген затны О къайтып гележек гюнге ерли сакълажагъыма инанаман. 13 Менден эшитген бу гьакъ герти уьйретивню оьзюнге уьлгю этип алып къой ва Иса Месигь булан бирликде иман ва сююв булан яшап къал. 14 Ичибизде яшайгъан Аллагьны Ругьу булан сагъа аманат этилген яхшы затланы къоруп сакъла. 15 Асиядагъыланы бары да, Фигелни ва Гьермогенни де къошуп, магъа арт бергенни сен билесен. 16 Онесифорну уьюндегилерине Раббибиз Оьзюню рагьмусун гёрсетсин дагъы. Неге тюгюл де, о кёп керенлер мени юрегиме рагьатлыкъ салды ва мени бугъавланып сакъланагъанымдан илыкъмады. 17 Румгъа гелген заманда, бек къаст этип излеп, о мени тапды. 18 Месигь къайтып гелген гюнюнде Онесифоргъа Раббибиз рагьмусун гёрсетсин дагъы. Эфесде о магъа нечик кёмек этгенни сен яхшы билесен. 2 Сююнч Хабар учун азап чегив 1 Балам, Иса Месигь береген зор яхшылыкъ булан гюч ал. 2 Кёп шагьатлар бар ерде менден эшитгенлерингни башгъаланы уьйретип бажаражакъ инамлы адамлагъа тапшуруп къой. 3 Иса Месигьни яхшы асгерчиси гьисапда азап чекмеге гьазир болуп тур. 4 Асгерлик къуллугъун кютеген гьеч бирев де оьзюн яшав масъалалар булан байлавлу этмес; ону учун аслу зат оьзюню гьакимини разилигин алмакъдыр. 5 Ярышны къайдаларын бузагъан кочап да гьеч савгъат алмас. 6 Авлакъда ишлейген сабанчы да жыйылгъан тюшюмден оьзюню пайын биринчи болуп алмагъа герек. 7 Мен айтагъан затланы гьакъында ойлашып къара. Оланы барын да англамагъа сагъа Раббибиз кёмек этер. |
| 57 – Сагъа элли йыл да болмай, Сен Ибрагьимни гёрдюнгмю дагъы? – дейлер ягьудилер. 58 – Гертисин сёйлеймен сизге: Мен Ибрагьим тувгъунча да бар эдим, – дей Иса олагъа. 59 Шо заман ягьудилер Огъар урмагъа къолларына ташлар алалар. Амма Иса яшына ва ибадатханадан гете. 9 Тувмадан сокъур адамны сав этив 1 Оьтюп барагъанда, Иса тувмадан сокъур бир адамны гёре. 2 Якъчылары Огъар: – Устаз, бу адам неге сокъур болуп тувгъан? Гюнагь ишни ким этген: оьзюмю яда ата-анасымы? – деп сорайлар. 3 Иса булай жавап бере: – Не бу оьзю, не ата-анасы гюнагь иш этмеген. Аллагь ондан таба Оьзюню къудратын гёрсетип болсун учун, ону сокъур болуп тувдургъан. 4 Гюн битип къалгъынча, Мени Йибергенни ишлерин этмеге герекбиз. Гече болгъанда бирев де ишлемеге болмас. 5 Бу дюньяда Мен бар чакъы Мен дюньягъа Нюр тёгемен. 6 Бу сёзлени айтгъан сонг, О ерге тюкюрюп, тюкюрюкге хумну булгъап, балчыкъ эте. Шо балчыкъны сокъурну гёзлерине сюрте. 7 Сокъургъа: – Бар энни, Силогьам гьавузунда жувун, – дей (Силогьам демек «Йиберилип гелген» демекдир). Сокъур да барып жувуна ва ону гёзлери гёреген болуп къала. 8 Хоншулары ва ону сокъур гьалда садагъа тилеп тургъанын гёрген адамлар: – Бу олтуруп садагъа тилеп турагъан адам тюгюлмю? – деп сёйлейлер. 9 – Дюр, бу шо адам, – дейлер бирлери. – Тюгюл, тек огъар ошай, – дейлер башгъалары. – Шо сокъур адам менмен, – дей сокъур. 10 – Олай буса, нечик гёреген болдунг дагъы? – деп сорайлар огъар. 11 О булай жавап бере: – Иса деген Адам Оьзюню тюкюрюгюне хумну булгъап, балчыкъ этип, гёзлериме сюртдю. Сонг: «Бар энни, Силогьам гьавузунда жувун», – деп айтды. Мен де барып жувунуп, гёреген болуп къалдым. 12 – О Адам къайдадыр? – деп сорайлар огъар. – Билмеймен, – деп жавап бере о. 13 Башда сокъур болгъан шо адамны фарисейлени янына алып гелтирелер. 14 Иса балчыкъ сюртюп ону гёзлерин гёреген этген гюн сонгугюн болгъан. 15 Фарисейлер о нечик гёреген болгъанын сорама башлайлар. О да фарисейлеге: – О мени гёзлериме балчыкъ сюртдю, сонг мен жувунуп, гёреген болуп къалдым, – дей. |
| 31 Ону дагъы да таш урушгъа тутмакъ учун, ягьудилер ерден ташлар алалар. 32 Иса олагъа: – Мен сизге Атам Магъа тапшургъан бир хыйлы яхшы ишлени этип гёрсетдим. Бу ишлерден къайсы саялы сиз Мени таш урушгъа тутмагъа сюесиз? – дей. 33 – Биз Сени таш урушгъа тутмагъа сюегенибиз яхшы ишлеринг саялы тюгюл, Сен капирлик этегенинг саялы. Инсан да болуп Оьзюнгню Аллагь этип гёрсетегенинг саялы, – деп жавап бере ягьудилер Огъар. 34 Иса олагъа булай дей: – Сизин Къанунугъузда: «Мен сизге аллагьлар деп айтдым», – деп язылмагъанмы дагъы? 35 Аллагь Оьзюню каламы етишгенлеге аллагьлар деп айтгъан. Сыйлы Язывлар гючюн тас этгенми дагъы? 36 Аллагь Мени танглап бу дюньягъа йиберди. Шолай болгъан сонг: «Аллагьны Уланыман», – дейгеним саялы, «Капирлик этесен», – деп нечик айтма боласыз? 37 Эгер Мен Атамны ишлерин этмей бусам, Магъа инанмагъыз! 38 Эгер Мен Атамны ишлерин эте бусам, Магъа инанмай бусагъыз да, Мен этеген ишлеге инаныгъыз. Шо заман сама Атам Мени булан бирликде, Мен буса Атам булан бирликде экенибизни англарсыз. 39 Шо заман ягьудилер Исаны дагъы да тутмагъа айланалар, амма О олардан сыпкъырылып гете. 40 Иса дагъы да оьзенни ари ягъына, алда Ягьия, халкъны сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурагъан ерге чыгъып гете ва онда бир нечакъы заман къала. 41 Кёплер Ону янына гелелер. Адамлар: «Ягьия бир заманда да бир аламат да гёрсетмеди, амма Бу Адамны гьакъында о айтгъан бары да зат гьакъ», – дейлер. 42 Шонда болгъанланы бир хыйлылары Огъар иман салалар. 11 Лазарны оьлюмю 1 Лазар деген бирев авругъан болгъан. О Мариям ва Марта деген къызардашлары булан Байтания деген юртда яшай болгъан. 2 Мариям Рабби Исаны аякъларына арив ийисли майлар сюртюп, чачлары булан сыйпап къурутажакъ къатын болгъан. Ону Лазар деген эркъардашы авругъан болгъан. 3 Къызардашлар Исагъа: – Я Рабби, Сени сюеген адамынг авруй, – деп хабар йибере. 4 Муну эшитгенде, Иса: – Бу оьлюр аврув тюгюл, Аллагьны макътавлугъу учун, ондан таба Аллагьны Уланы макътав къазансын учун йиберилген аврув, – дей. 5 Иса Мартаны, ону къызардашын ва Лазарны сюе болгъан. 6 Лазарны авруйгъанын эшитгенде, Иса Оьзю токътагъан еринде дагъы да эки гюн къала. 7 Сонг О якъчыларына: |
| 39 О да уянып, елге токътамагъа буюра ва кёлге: – Токъта! Сабур бол! – дей. Ел тына ва бир шыплыкъ болуп къала. 40 Иса якъчыларына: – Неге булай къоркъасыз? Сизин бир де иманыгъыз ёкъму? – дей. 41 Олар оьтесиз бек къоркъалар ва: – Еллер де, кёл де Оьзюне таби болагъан Бу Кимдир? – деп бир-бирине сёйлейлер. 5 Жинли бир адамны сав болуву 1 Олар Галилея кёлню бириси ягъына, герасалыланы топурагъына гелелер. 2 Иса къайыкъдан чыкъгъанда, бир жинли адам къабурлардан чыгъып, шоссагьат Ону къаршылай. 3 Биревню де къабурларда яшайгъан бу адамны къолларын шынжырлар булан байлап, бутларын бугъавлап токътатма гючю етмей болгъан. 4 Бир нече керенлер шынжырлар ва бугъавлар булан бегитсе де, о шынжырланы уьзюп, бугъавланы бузуп къутула болгъан. Биревню де ону енгип токътатма гючю етмей болгъан. 5 Даим гечеси-гюню булан тавларда ва къабурларда акъыра ва ташлагъа уруна туруп тура болгъан. 6 Исаны гелегенин арекденокъ гёрюп, о чабып барып, Ону алдында тобукъларындан тура. 7 Гючлю тавуш булан къычырып: – Гьей Иса, Аллагьу-Тааланы Уланы! Менден не сюесен? Аллагьны аты булан тилеймен Сагъа: магъа азап берме! – дей. 8 Неге тюгюл де, Иса: «Гьей жин! Бу адамны ичинден чыгъып тай!» – деп айтгъан болгъан. 9 Сонг Иса огъар: – Сени атынг кимдир? – деп сорай. 10 Жинлер Исагъа оьзлени бу ерлерден къуваламасын деп кёп ялбаралар. 11 Онда тав бетде отлайгъан бир уллу донгуз сирив болгъан. 12 Жинлер Исагъа: – Бизин шу донгузланы ичине гирме къой, шоларда ерлешейик, – деп тилейлер. 13 Иса да олагъа шоссагьат изну бере. Жинлер де, адамлардан чыгъып, донгузланы ичлерине гирелер. Эки мингге ювукъ донгузу булангъы сирив чабып йиберип, учурумдан таба кёлге тюшюп, сувгъа бата. 14 Донгуз сакълагъанлар къачып гетип, шагьарда ва юртларда бу хабарны яя. Адамлар да болгъан бу ишлеге къарамагъа чыгъалар. 15 Олар Исаны янына гелгенде, ичинден жинлер чыкъгъан адам гийинип олтургъанын, ону башында гьакъылы барын гёргенде, къоркъалар. 16 Бу ишни гёргенлер жинли адам ва донгузлар булан не болгъанын гелгенлеге англаталар. 17 Шо заман бары да адамлар Исагъа оьзлени ерлеринден гетсин деп тилемеге башлайлар. |
| 17 Иман къардашдан гечив 1 Иса якъчыларына булай дей: – Инсан оьзюн гюнагьгъа тартагъан затлардан къутулмагъа болмай, тек шо гюнагьгъа чакъырагъан адамны гьалына адаршай. 2 Магъа аявлулардан бирин гюнагь ёлгъа салгъан гишини бойнуна тирменташ да тагъып, денгизге ташламакъ ону учун яхшы болар эди. 3 Вёрегиз, сакъ болугъуз! Эгер иман къардашынг сагъа къаршы гюнагь иш этсе, огъар айып эт, эгер этеген гюнагь ишине гьёкюнсе, ондан геч. 4 Эгер гюнде етти керен о сагъа къаршы гюнагь иш этип ва гюнде етти керен о сагъа: «Айыплыман, геч», – деп айтса, ондан геч. Къулланы борчлары 5 Шо заман элчилер Рабби Исагъа: – Иманыбызны артдыр, – дейлер. 6 Рабби Иса булай дей: – Эгер сизин бир гиччинев урлукъ чакъы иманыгъыз бар эди буса, бу тут терекге: «Мундан чыгъып, денгизде орнатыл!» – деп айтсагъыз, о сизге таби болур эди. 7 Айтайыкъ, сизин ер сюреген яда къойлар багъагъан бир къулугъуз бар. Къулугъуз авлакъдан къайтгъанда, огъар: «Тез гел, тепсиде олтур», – деп сиз къайсыгъыз айтарсыз? 8 Терсине, огъар: «Магъа ахшамгъа аш гьазирле, мен ашайгъан ва ичеген заманны ичинде магъа къуллукъ этип тур, оьзюнг сонг ашарсан ва ичерсен», – деп айтмасмысыз? 9 Оьзю кютме герекли буйрукъларыгъызны кютгени учун, къулунга сен баракалла бермессен чи? 10 Сиз де шолай, сизге буюрулгъан бары да затны кютюп битген заманда: «Биз янгыз бир къулларбыз, биз оьзюбюзге этме тюшеген затны этип турдукъ», – деп айтыгъыз. Яман гён аврувлуланы сав болуву 11 Ерусалимге барагъан ёлунда Иса Самария булан Галилеяны арасындагъы дазу бойдан оьте. 12 Бир керен бир юртгъа гиреген заманда, Огъар яман гён аврувлу он адам къаршы бола. Олар йыракъда да токътап: 13 – Иса, Устаз, бизге бир рагьму эт! – деп къычыра. 14 О адамланы гёрюп, Иса олагъа: – Барып дин къуллукъчуларыгъызгъа гёрюнюгюз, – дей. Олар барагъанда, ёлдокъ да аврувундан тазаланалар. 15 Олардан бири, оьзю сав болгъанын гёрюп, къычырып Аллагьгъа макътав эте туруп, гери къайта 16 ва Исаны аякъларына баш уруп, Огъар алгъыш эте. Шо адам самариялы болгъан. 17 Шо вакъти Иса: |
|
|
