| Κα κλεσεν δμ τ νομα τς γυναικς ατο, Ζω, τι ατη μτηρ πντων τν ζντων. Προκεμενον χος πλ. β Ψαλμς κ ψθητι, Κριε, ν τ δυνμει σου. Στχ.Κριε, ν τ δυνμει σου εφρανθσεται βασιλες. Παροιμιν τ νγνωσμα (Κεφ. Γ, 19–24) Θες τ σοφ θεμελωσε τν γν τομασε δ ορανος ν φρονσει. ν ασθσει ατο βυσσοι ρργησαν, νφη δ ρρησαν δρσον. Υ, μ παραρρυς· τρησον δ μν βουλν κα ννοιαν, να ζ σ ψυχ, κα χρις π σ τραχλ, σται δ ασις τας σαρξ σου, κα πιμλεια τος στοις σου, να πορε πεποιθς ν ερν πσας τς δος σου, δ πος σου ο μ προσκψ· ν γρ κθ, φοβος σ, ν δ καθεδς, δως πνσεις, κα ο φοβηθσ πτησιν πελθοσαν, οδ ρμς σεβν περχομνας. γρ Κριος σται π πασν δν σου, κα ρεσει σν πδα, να μ γρευθς. Μ πσχου εποιεν νδε, νκα ν χ χερ σου βοηθεν. Μ επς· πανελθν πνηκε, κα αριον δσω, δυνατο σου ντος εποιεν· ο γρ οδας τ τξεται πιοσα. Μ τκταινε π σν φλον κακ, παροικοντα κα πεποιθτα π σο. Μ φιλεχθρσς πρς νθρωπον μτην, να μ τι ες σ ργσηται κακν. Μ κτσ κακν νδρν νεδη, μηδ ζηλσς τας δος ατν. κθαρτος γρ ναντι Κυρου πς παρνομος, ν δ δικαοις ο συνεδρεει. Κατρα Κυρου ν οκοις σεβν, παλεις δ δικαων ελογονται. Κριος περηφνοις ντιτσσεται, ταπεινος δ δδωσι χριν. ΚΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ πολυτκιον, Τριδου χος β Μεγλα τ τς πστεως κατορθματα! ν τ πηγ τς φλογς, ς π δατος ναπασεως, γιος Μρτυς Θεδωρος γλλετο· πυρ γρ λοκαυτωθες, ς ρτος δς, τ Τριδι προσνεκται. Τας ατο κεσαις Χριστ Θες, σσον τς ψυχς μν. (Δς) χος β Πντα πρ ννοιαν, πντα περνδοξα τ σ Θεοτκε Μυστρια, τ γνε σφραγισμνη, κα παρθεν φυλαττομνη, Μτηρ γνσθης ψευδς, Θεν τεκοσα ληθινν. Ατν κτευε, σωθναι τς ψυχς μν. Κανν το γου Θεοδρου Ποημα ωννου το Δαμασκηνο δ α χος πλ. δ γρν διοδεσας Θεο σε Θεδωρε ραστν, εδς κα τ πθ, τ φκτ σου πεδηθες, ψυχν τε κα σμα κα τος λγους, τν γκωμων νατθημι. |
| Диакон же, стоящий подле первосвященника, пусть говорит народу «да никто ни кого». утворяют им молчание, да глаголет же предстояй архиерееви диакон людем: «да не кто на кого»… χαν ατος μποιετωσαν. Λεγτω δ παρεστς τ ρχιερε δικονος τ λα μτις κατ τινος… Кн. V, гл. 14, ст. 9: И вот является Иуда, а с ним толпа нечестивцев, и подает им он знак предательства – коварное целование, а они, поняв условный знак, схватили Господа, и, связав привели в дом Каиафы первосвященника, куда часто собирались не народ, но толпа, и не священное пресвитерство, но сонмище беззаконников и коварный сонм нечестивцев. И се Иуда и с ним народ нечестивых, и знамение предания им сказа, лукавое целование. Оны же приемши следование удержаша Господа и связанна сотворше, ведоша в дом Каиафы архиерея; в нем же многий собрася не люд, но народ, ниже пресвитерство священное, но соседалище законопреступное и советилище нечестивых. Κα δο οδας, κα μετ’ ατο χλος σεβν κα σημεον προδοσας ατος δεκνυσιν δλιον φλημα, ο δεξμενοι τ σνθημα, κρτησαν τν κριον κα δσμιον ποιησμενοι, γαγον ες τν οκαν καφα το ρχιερως, ν πολς συγκεκρτητο ο λας, λλ’ χλος, οδ πρεσβυτριον ερν, λλ συνδριον παρανμων, κα βουλευτριον σεβν. VI кн., гл. 6. 1. Итак и Иудейский народ имел злые ереси. Имяше убо и Иудейский народ ересы злобы. Εχεν μν ον κα ουδακς χλος αρσεις κακας. Гл. 9, ст. 5. Тогда народ воскликнул: один Бог, которого справедливо возвещает Петр во истину Единым. И глас народом глаголющий: един Бог, Его же Петр возвещает праведно, истинною точию. Κα φων τν χλων λγουσα· Ες Θες, ν Πτρος δικαως καταγγλλει τ ληθε μνον. Пусть гг. Бердников, Остроумов и вся их партия, или кто-нибудь из читателей потрудится исправить русский перевод Апостольских Постановлений по словарю покойного проф. Некрасова, или по толкованию г. Остроумова, именно —398— перевод слова χλος. Что получится? Признаюсь, я затрудняюсь предугадывать что-либо хорошее. Мне достаточно того, что со своим каноническим словарем я не попаду в неприятное положение. |
| 18 .6.5 κδδαξον μ ς πς μ θεασαμνη, πς θαματος ατο μ λαβοσα τν περαν,[ προ] σκαλεσαι ατν πρς τ θαματα· ο γρ π[ λ α] τησις νυν στιν ν τοτ μν, τι πς τ υ σου· " Δ[ ς] ατος, βας, ο νον, 18 .6.10 τ πντα ν σοφ ποισας.» 18 .7.1 ματα μθωμεν πρς μ ς μτηρ λγει το πν[ των] Θεο· " κοσατε, φησν, φλοι, συνετσθητε πντες κα γ[ ν] τε μυστρια. Ε δον τν ν μου δη θαυματουργοντα [ κα] πρ τοτου το θαματος· 18 .7.5 οδπω ν ατο μαθητς ωννης· οδπω γρ οκ ν τ Χριστ μαθητεσας, τ[ ε] τατα ποει τ θαματα· πρτην ατο θαυμτω[ ν ] παρχν τατην τεθαται ν Καν γεναμνην, σπ[ ερ] ο δεν υς μου, 18 .7.10 τ πντα ν σοφ ποισας. 18 .8.1 στε πεπερ κενα οδες νθρπων χει ες πστιν σαφς τας ββλοις μ γγεγραμμνα α ς ατο ο ατ&##960; ται τς χριτος γραψαν, τατα μν παραλεψω· ψομαι δ μειζνων νπερ χω τν εδησιν. 18 .8.5 πσταμαι γ τι νδρα οκ γνων, κα τεκον υν πρ φσιν κα λγον, κα ς μ[ ην] παρθνος μεμνηκα· τοτου το τκου μεζον ο ν ζητες θαμα, νθρωπε; Γαβριλ μοι πστη λγων πς γενν ται ο[ τος] 18 .8.10 τ πντα ν σοφ ποισας. 18 .9.1 Μετ τν σλληψιν ε δον γ τν λισβετ καλοσαν μ μητρα [ το] Θεο πρ τκου· Συμε ν δ μ μετ τκον νμνησεν, ννα με νευφμει· μγοι δ κ Περσδος πρς τν φτνην ξδραμον, 18 .9.5 ορνιος στρ προμηνων τν τκον· κρυττον χαρν μετ γγλων ποιμνες, κα κτσις σν τοτοις γλλετο· τ τν θαυμτων τοτων κζητεν μεζον δυνσομαι, κα ντεθεν πιστεω τι στν υς μου 18 .9.10[ τ πντα ν σοφ ποισας; " ] 18 .10.1 λλ Χριστς τν μητρα δ ν « Παρσχου, λγουσαν, χριν μο», κα ε πεν πρς ατν εθως·» Τ μο κα σο, γναι; Οχ κει ρα μου.» Τοτον τινς τν λγον πρφασιν σεβεας αυτος κατεσκεασαν, 18 .10.5 ο λγοντες Χριστν ποκεσθαι νγκαις, ο φσκοντες ατν κα τας ραις δουλεειν, ο νοοντες το λγου τν ννοιαν· λλ νεφργη στμα σεβν τν μελετντων κακ, πειδ παραχρμα κα τ θαμα διεξλθεν |
| χος πλ. δ " λσθητ μοι Σωτρ ομφαα το δυνατο, γενμενοι δι πστεως, καρδας τν σεβν, νδρεως τρσατε, νταγωνισμενοι, κατ» ατν γενναως, θλοφροι μεγαλνυμοι. ς πλαι τν Δανιλ, ν λκκ θρες δσθησαν· οτω κα νν τος στερρος, πλτας τς χριτος, ν σταδ πτηξαν, κατευλαβηθντες, τ σεπτ τοτων παθματα. Νυγεσν σου τν πλευρν, ξεικονζων Τραχος, εσδχεται τας πλευρας, κεντματα Δσποτα, κα ξος ποτζεται, κα πυρ τν κραν, μοττως καταφλγεται. Θεοτοκον Συνλαβες ν γαστρ, τν προαινιον χραντε, κα ττοκας ν σαρκ, τν φσει πρσιτον, κα γλα πτισας, τν τροφα πντων, Θεομτορ πειργαμε. Ερμς «λσθητ μοι Σωτρ· πολλα γρ α νομαι μου, κα κ βυθο τν κακν, νγαγε δομαι· πρς σ γρ βησα, κα πκουσν μου, Θες τς σωτηρας μου». Κοντκιον χος β " Τ νω ζητν Τριδος μν, τν δξαν μφανσαντες, γενναοι Χριστο, πλται θεοι Μρτυρες, σν Ταρχ Πρβος τε κα νδρονικος, λεγξαν πασαν, τν τυρννων θετητα, τ πστει γενναως ναθλσαντες. Οκος Του ησο τ πθη γενναως μιμησμενοι, μα σν Ταρχ τ σοφ, Πρβος τε κα νδρνικος, χαροντες χθησαν ν σταδ, παρανμων λγχοντες θεαν. θεν μες ο κ πθου τιμντες τν μνμην ατν, ν μνοις νευφημομεν, κα πιστς τος γνας κηρττομεν· θαυμστωσε γρ Κριος, ς φωστρας ν κσμ, τ πστει γενναως ναθλσαντες. Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν Τ ΙΒ» το ατο μηνς, Μνμη τν γων Μαρτρων Πρβου, Ταρχου, κα νδρονκου. Στχοι Ξφει Τραχος, νδρνικος κα Πρβος, ραντο νκην, γν προβντες ταρχου. Τμθη δωδεκτ, Πρβος, νδρνικος, Τραχς τε. Τ ατ μρ, Μνμη τς γας Καλλινκου Μρτυρος Δομννης. Στχοι Μλη Δομννα κα περ ξαρθρουμνη, Οκ ν ληθ πστιν ξαρνουμνη. Τ ατ μρ, Μνμη τς γας Μρτυρος ναστασας τς Παρθνου. Ο γιοι βδομκοντα Μρτυρες, ξφει τελειονται. γιος Θεδωρος, πσκοπος φσου ν ερν τελειοται. Α γιοι Μρτυρες Μαλεφθ, νθα κα ο Μρτυρες, ουβεντνος, Μξιμος, Δωρθεος κα Διδωρος, ξφει κα πυρ τελειονται. γιος ωννης, πσκοπος Δαμασκο ν ερν τελειοται. Τας ατν γαις πρεσβεαις, Χριστ Θες λησον μς. μν. |
| Ε μν τοι τις ν κρ σωφροσν ζσασα κα καθαρν, κα ξω πσης πονοας πιδεδειγμνη βον τν πρτερον, νν περιππτωκεν κ βας κα νγκης βρει, χομεν παρδειγμα τ ν τ Δευτερονομ τ π τ νενιδι, ν ν τ πεδ ερεν νθρωπος κα, βιασμενος ατν, κοιμθη μετ ατς· Τ νενιδι, φησν, ο ποισετε οδν· οκ στι τ νενιδι μρτημα θαντου· τι, ς ε τις ναστ νθρωπος π τν πλησον ατο κα θανατσει αυτο τν ψυχν, οτω τ πργμα τοτο. βησεν νενις, κα βοηθν οκ ν ατ. Τατα μν τοι τοιατα. Κανν β´ το Γρηγορου Νεοκαισαρεας. Περ τν καταπλεονεκτοντων τν λλοτρων κα μλιστα ν ο χθρο φεσαντο. Δειν πλεονεξα κα οκ στι δι πιστολς μις παραθσθαι τ θεα γρμματα, ν ος ο τ λστεειν μνον φευκτν κα φρικδες καταγγλλεται, λλ καθλου τ πλεονεκτεν κα λλοτρων φπτεσθαι π ασχροκερδε, κα πς τοιοτος κκρυκτος κκλησας Θεο. Τ δ ν καιρ τς καταδρομς, ν τοσατ ομωγ κα τοσοτοις θρνοις, τολμσα τινας τν καιρν τν πσιν λεθρον φροντα νομσαι αυτος καιρν εναι κρδους, νθρπων στν σεβν κα θεοστυγν, οδ περβολν τοπας χντων. θεν δοξε τος τοιοτους πντα κκηρξαι, μποτε φ λον λθ τν λαν ργ κα π ατος πρτον τος προεσττας, τος μ πιζητοντας. Φοβομαι γρ, ς Γραφ λγει, μ συναπολσ σεβς τν δκαιον· πορνεα γρ, φησ, κα πλεονεξα, δι ρχεται ργ το Θεο π τος υος τς πειθεας. Μ ον γνεσθε συμμτοχοι ατν· τε γρ ποτε σκτος, νν δ φς ν Κυρ· ς τκνα φωτς περιπατετε, γρ καρπς το φωτς ν πσ γαθοσν κα δικαιοσν κα ληθε, δοκιμζοντες τ στιν ερεστον τ Κυρ κα μ συγκοινωνετε τος ργοις τος κρποις το σκτους, μλλον δ κα λγχετε. Τ γρ κρυφ γινμενα π ατν, ασχρν στι κα λγειν, τ δ πντα λεγχμενα π το φωτς φανεροται. Τοιατα μν πστολος. ν δ δι τν προτραν πλεονεξαν, τν ν τ ερν γενομνην, δκην τιννντες, ν ατ τ καιρ τς ργς πλιν πρς τν πλεονεξαν κτραπσ τινες, κερδανοντες ξ αματος κα λθρου νθρπων νασττων γενομνων αχμαλτων πεφονευμνων, τ τερον χρ προσδοκν ς παγωνιζομνους τ πλεονεξ, πισωρεσαι ργν κα αυτος κα παντ τ λα; Κανν γ´ το Γρηγορου Νεοκαισαρεας. |
| γιε, πσκεψαι κα ασαι τς σθενεας μν, νεκεν το νματς σου. Κριε λησον (κ τρτου) Δξα... Κα νν... Πτερ μν, ν τος ορανος, γιασθτω τ νομ σου, λθτω βασιλεα σου, γενηθτω τ θλημ σου ς ν οραν κα π τς γς. Τν ρτον μν τν πιοσιον δς μν σμερον κα φες μν τ φειλματα μν, ς κα μες φεμεν τος φειλταις μν, κα μ εσενγκς μς ες πειρασμν, λλ σαι μς π το πονηρο. τι σο στιν βασιλεα... μν. Κριε λησον ιβ Δξα... Κα νν... Δετε προσκυνσωμεν κα προσπσωμεν τ βασιλε μν Θε. Δετε προσκυνσωμεν κα προσπσωμεν Χριστ τ βασιλε μν Θε. Δετε προσκυνσωμεν κα προσπσωμεν ατ, Χριστ τ βασιλε κα Θε μν. Ψαλμς 16 Εσκουσον Κριε τς δικαιοσνης μου, πρσχες τ δεσει μου, ντισαι τς προσευχς μου οκ ν χελεσιν δολοις κ προσπου σου τ κρμα μου ξλθοι, ο φθαλμο μου δτωσαν εθτητας δοκμασας τν καρδαν μου πεσκψω νυκτς· πρωσς με κα οχ ερθη ν μο δικα πως ν μ λαλσ τ στμα μου τ ργα τν νθρπων δι τος λγους τν χειλων σου γ φλαξα δος σκληρς. κατρτισαι τ διαβματ μου ν τας τρβοις σου να μ σαλευθσι τ διαβματ μου γ κκραξα τι πκουσς μου Θες· κλνον τ ος σου μο κα εσκουσον τν ημτων μου. θαυμστωσον τ λη σου σζων τος λπζοντας π σ κ τν νθεστηκτων τ δεξι σου. φλαξν με ς κρην φθαλμο· ν σκπ τν πτεργων σου σκεπσεις με. π προσπου σεβν τν ταλαιπωρησντων με ο χθρο μου τν ψυχν μου περισχον τ σταρ ατν συνκλεισαν τ στμα ατν λλησεν περηφαναν. κβαλντς με νυν περιεκκλωσν με, τος φθαλμος ατν θεντο κκλναι ν τ γ πλαβν με σε λων τοιμος ες θραν κα σε σκμνος οκν ν ποκρφοις. νστηθι Κριε πρφθασον ατος κα ποσκλισον ατος· σαι τν ψυχν μου π σεβος, ομφααν σου π χθρν τς χειρς σου. Κριε π λγων π γς διαμρισον ατος ν τ ζω ατν κα τν κεκρυμμνων σου πλσθη γαστρ ατν· χορτσθησαν υν κα φκαν τ κατλοιπα τος νηποις ατν |
| Οτω τν Λγον 275 νϑρωπον κα ϑεν Λγον νοομεν τας διδασκαλαις το μετρου πατρς Σιλβστρου, το κρου ρχιερως, στε ϑεν ληϑ κα νϑρωπον ληϑ τν ατν πρξαι, κα μηδαμς 276 μφιβλλειν. Προελμενος τονυν δδεκα ποστλους, τοτων τε κα ναρϑμητων λαν μπροσϑεν, περφυσι ϑαμασν λαμψεν. μολογομεν ατν κριον μν ησον Χριστν ποπληρσαι τος νμους κα τος προφτας, παϑεν κα σταυρωϑναι κατ τς γραφς, τ τρτ μρ κ τν νεκρν ναστναι, ναληφϑναι ες τος ορανος, καϑσϑαι κ δεξιν το Πατρς, κεϑεν ξοντα κρναι ζντας κα νεκρος, ο τς βασιλεας οκ εναι τλος. Ατη στν μετρα ρϑδοξος πστις, παρτου μακαριωττου πατρς μν Σιλβστρου μν προενεχϑεσα. Νουϑετουμεν τοινυν πντα λαν κα τ διτορα τν ϑνν γνη τατην τν πστιν κατχειν, σβειν 316 , κηρττειν, κα ν τ τς γιας Τριδος νματι τυγχνειν τς το βαπτσματος χριτος, κα τν κριον μν κα σωτρα ησον Χριστν, τν μετ το Πατρς κα το γου Πνεματος ες περους ανας βασιλεοντα προσκυνεν ελαβε καρδ, ν μακαριτατος πατρ μν Σλβεστρος, καϑολικς ερρχης, κηρττει. Αυτς γρ κριος μν μ τν μαρτωλν λεσας, πστειλε τος γους ατο ποστλους, πισκεψομνους 317 μς, κα τ φωτ τς ατο λαμπρτητος μς περιστραψε, κα το σκτους φελκσας 318 , πρς τν τς ληϑειας πγνωσν με μετελϑεν 319 κατηζωσεν. πε 332 γρ σχυρν ασχος λπρας 333 πεπδησεν λ τ το σματς μου σαρκ, πολλν τε ατρν συνιντων, πιμλει μοι προσγετο, κα τοτων οδενς σπουδ τυχεν γεας ος τ’ γενμην 334 . π τοτοις προσλϑν μοι κα ο ερες το Καπιτωλου, δεν λγοντες δεξαμενν ν τ Καπιτωλου γενσϑαι, κα τατην ϑου 335 αματος κα ϑερμο πληρωϑναι, κε τε λουσμενον 336 , οτω καϑρσεως δυνηϑναι τυχεν. Κατ τς ποϑκας τονυν ατν, πολλν νηπων κκων συναϑροισϑντων, κα βουλομνων τν σεβν κα εροσλων ερων ατος ποσφττειν, κα το κενων αματος πληρον τν δεξαμενν, τος δκρυσι τν μητρων κενων μετρα ποοσχουσα γαληντης, παραυτκα τ ϑμιτον φριξα, κενας τ λεσας, τας μητρσιν πετξαμεν ποδοϑναι τ τκνα, χματ τε δος κα δρα προσπαρασχμενος, χαιροσας ες τ δια πεπμψαμεν. |
| Προκεμενον χος δ Ψαλμς ριε Τς εχς μου τ Κυρ ποδσω, ναντον παντς το λαο ατο. Στχ.πστευσα, δι λλησα, γ δ ταπεινθην σφδρα. Παροιμιν τ νγνωσμα (Κεφ. ΚΑ, 23 – ΚΒ, 4) ς φυλσσει τ στμα ατο κα τν γλσσαν, διατηρε κ θλψεως τν ψυχν ατο, θρασς κα αθδης κα λαζν, λοιμς καλεται, ς δ μνησικακε, παρνομος. πιθυμαι κνηρν ποκτενουσιν· ο γρ προαιρονται α χερες ατο ποιεν τι. σεβς πιθυμε λην τν μραν πιθυμας κακς, δ δκαιος λεε κα οκτερει φειδς, θυσαι σεβν, βδλυγμα Κυρ· κα γρ παρανμως προσφρουσιν ατς. Μρτυς ψευδς πολεται, νρ δ πκοος φυλασσμενος λαλσει. σεβς νρ ναιδς φσταται προσπ, δ εθς, ατς συνιε τς δος ατο, οκ στι σοφα, οκ στιν νδρεα, οκ στι βουλ κατναντι Κυρου, πρς τν σεβ. ππος τοιμζεται ες μραν πολμου, παρ δ Κυρου βοθεια. Αρεττερον νομα καλν, πλοτος πολς, πρ δ χρυσον κα ργριον χρις γαθ. Πλοσιος κα πτωχς συνντησαν λλλοις, μφοτρους δ Κριος ποησε. Πανοργος δν πονηρν τιμωρομενον κραταις, ατς παιδεεται, ο δ φρονες παρελθντες ζημιθησαν. Γενε σοφας φβος Κυρου, κα πλοτος, κα δξα, κα ζω. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετ τν β Στιχολογαν, Κθισμα, Τριδου χος πλ. α Τν συνναρχον λγον Θεωραν κα πρξιν, σπερ συζεξαντες, πρς Χριστν κεσαν, κπμψαι σπεσωμεν, τν τεθαμμνον μν νον, ς λλον Λζαρον νεκρν, πως ζωσ τ ατο, πιστασ τ φρικτ, βαα δικαιοσνης, ατ προσφρειν κα κρζειν· Ελογημνος ε ρχμενος. Θεοτοκον Τς ψυχς μου τ πθη, τ πολυδυνα, κα σαρκς μου τς νσους, ν τχει ασαι, τς το νος μου κτροπς, στσον Πανμωμε, κα ν γαλν λογισμο, εχς προσφρειν καθαρς, τ Βασιλε τν πντων, ξωσον Θεοτκε, κα ξαιτεσθαι πταισμτων φεσιν. Μετ τν γ Στιχολογαν, Κθισμα, Τριδου χος πλ. β γγελικα δυνμεις Δισημερευει σμερον, θανν Λζαρος, κα π τοτ χουσι λπης τ δκρυα, α σγγονοι Μαρα σν τ Μρθ, τν λθον το μνματος προσβλπουσαι, φσταται Κτστης, σν τος ατο Μαθητας, τν θνατον σκυλεσαι, δωρομενος τν ζων. Δι βοσωμεν ατ· Κριε δξα σοι. |
| Τ α´ ντφωναν το δ´ χου κα τ Προκεμενον. Τμιος ναντον Κυρου θνατος το σου ατο. Στχ. Μακριος νρ φοβομενος τν Κριον. Εαγγλιον τ ν τ ρθρ το γου Χρυσοστμου. Ν´ Δξα. Τας το ερρχου. Κα νν. Τας τς Θεοτκου. διμελον. χος πλ. β´. Ρβδ σιδηρ, ποιμαντορικ σου Φιλθεε, τ πργματα διηθυνας, τς κκλησας παμμκαρ, τε ξεδωξας, λκους πειλητηρους, κα τν μνδραν φυλξας το Χριστο, γαγες τ πρβατα Ατο, ες σωτηρους νομς. Δι τοτο χρεωστικς, ς ρθοδξων πρμαχον, κα διωκτρα τς πλνης, τν εισβαστον κα γλα, τιμμεν μνμην σου. Ετα ο καννες τς Θεοτκου κα το γου, ο κροστιχς: «κτνας πμψον μοι φωτς σου, Φιλθεε. Σ (τυλιανο)». δ α´. χος δ´. νοξω τ στμα μου. νοξω τ στμα μου, κα ναπμψω σοι γιε, Φιλθεε νδοξε, τν ν πανοις τιμν, κα γκμιον, σο πλξας θεηγρε, τ σ διηγσομαι, πτερ θαυμσια. Κτησμενος νωθεν, ναφαιρτως τν κτιστον, κα θεαν νργειαν, το Παρακλτου χρυσον, σκεος γγονας, Ατο κα γισθης, δι κα τιμμν σε, θεε Φιλθεε. Τοξεσας τ βλεμνον, κατ´ σεβν πτερ Πνεματος, τν πστιν κρτυνας, τν ρθοδξων στερρς, κα τ δγματα, ατς καινοτμως, τηρσας ατπιστα, τατα κατδειξας. Θεοτοκον. λσθητι Πναγνε, τος σος οκταις πορσασα, μν τ μτρητον, το σο Υο γαθ, θεον λεος, ς ν κ τς ζοφδους, υσθμεν κολσεως, δι πρεσβεας σου. δ γ´. Τος σος μνολγους. Ναν Παρακλτου ρασας, τ σμα σου πτερ γλας, τν νον ς θεα τρπεζα, ψυχν ς βμα γιον, ς θρνον τν καρδαν σου, τ σ σκσει ητρπσας. σφων φιμσας φιλοσφων, Προχρου Κυδνη Γργορ, τ στμα κνδυνου τε, Φιλθεε συνγορος, τς ρθοδξου γγονας, θεολογας κα στριγμα. Σκις δυσορφναων νοημτων, διλυσας πτερ τ φωτ, τ νον σου καταυγσαντι, κα σ μεταμορφσαντι, ς τν κλεινν Γρηγρον, τν Παλαμ ξγαστε. Θεοτοκον. Προρρσεων τλος θεολκτων, δικαων προσδκημα Σεμν, κα σωτηρας ναρξιν, τς νθρωπεας χραντε, κα παρχν σ ερομεν, τν θεουμνων, Θενυμφε. |
| ϑεν ενεκα 622 το τν ρχιερατικν κορυφν μ δοκεν ετελ, λλ μλλον τς πιγεου βασιλεας ατν ξ κα σξ κα δυνμει κοσμεσϑαι, δο τ τε παλτιον μν, ς προερηται, λλ κα τς τν ωμαων πλεως κα πσης τς ταλας κα τν δυτικν χωρν τς παρχας, τος τπους, τς πλεις, τ πολλκις ερημεν μακαριωττ πατρ μν Ζιλβστρ, τ καϑολικ ππ παραδιδντες κα ξιστμενοι τ τοτου κα τν ατο διαδχων ρχιερων ξουσ κα ψφ, δι το ϑεου μν πραγματικο τοτου ϑεσπσματος ριζομεν διοικεσϑαι [κα] τ δικαι τς γας τν ωμαων κκλησας ποκεισμενα κα διαμενοντα παρχμεν 623 . ϑεν ρμζον κρναμεν τν μετραν βασιλεαν κα τν τατης δξαν π τς νατολικς χρας μετενεγκεν, κν τ χρ το βυζαντου, ρστω τπ, π τ μετρ νματι πλιν οκοδομσαντας, κε τν μετραν βασιλεαν δρσαι. που γρ τν ερων ρχ 652 κα τς χριστιανικς ϑεοσεβεας κεφαλ παρ το ορανου βασιλως κατστη, οκ ν εη δκαιον κε ξουσαν χειν τν γνον βασιλα. Τατα τονυν πντα τ δι τς ερς μν τατης γραφς κα λλων δ ϑεων ψηφισμτων ρισϑντα τε κα βεβαιωϑντα μχρι τς το κσμου συντελεας ψαυστα κα σεστα διαμνειν ϑεσπζομεν. ϑεν νπιον το ζντος ϑεο, το κελεσαντος μν (sic) βασιλεειν, κα τς φρικτς ατο κρσεως μπροσϑεν διαμαρτυρμεϑα δια τς βασιλικς τατης καταστσεως πσι τος μετροις διαδχοις τος βασιλεσι, πσι σατρπαις, πσι τος μεγιστσι ωμαων, πσ τε τ ερυχωροττ συγκλτ, κα πσι [τος ν] τ οκουμν λαος, τος τε νν οσι κα τος κατπιν σομνοις ν πσι τος χρνοις, κα τ μετρ βασιλε ποκεισομνοις, μηδεν τοτων ξεναι κατ τινα τρπον τ παρ’ μν βασιλικ ϑεσπσματι τ ερ κα γ ωμακ κκλησ κα πσι τος τατης ρχιερεσι παρεσχημνα παραϑρασαι, παραψασαι, τινα τρπον τερον νοχλσαι. Ε δ τις τοτων, περ ο πιστεομεν, αϑδης καταφρονητς γνοιτο περ τατα, τας αωνοις συσχεϑες καταδκαις, τας κενων 653 ποπσοι βασνοις, ασϑοιτ τε αυτ ναντους 654 τος γους το ϑεο κα ρχοντας τν ποστλων Πτρον κα Παλον, ν τε τ παρντι β κα τ μλλοντι, ν τ κατωττ δ βασανιζμενος κλεποι μετ το διαβλου κα πντων τν σεβν 655 . |
|
|
