| Κανν γ», δ ς», β» το γου Μεγαλομρτυρος χος δ " Τν θεαν τατην Λουτρν το θεου Βαπτσματος, λουσμενος χρσθης οδιμε, μρ το Πνεματος· τηρηθν σοι μλυντον, τς σς πλευρς τ αμα, μρον εργσατο. νστα δερο πλησον μου, ψυχ το Δημητρου προσφθγγεται, νυμφος Κριος· οκον το νρδου εσλθωμεν, κα τς σμς το μρου μου μεταλβωμεν. Καιν Δημτριε κρζει σοι, νυμφος Χριστς τ τελομενα, χειμν λλυται, δερο, τ δον ξνθησεν· ες τν σμν ς φλος, δρμε τν μρων μου. γ φησν ρμενος, γ Νυμφε σπεδω πσω σου· σμ γρ μρων σου, πντων τν μρων πρκειται, τις μν τ αμα μρον εργσατο. Θεοτοκον Θαντ θνατος λλυται, ζω π το τφου ντειλε, τ ξν τκ σου, νμων λυθντων των φσεων· Μαρτρων δ τ αμα, μρον γεγνηται. Καταβασα Τν θεαν τατην κα πντιμον, τελοντες ορτν ο θεφρονες, τς Θεομτορος, δετε τς χερας κροτσωμεν, τν ξ ατς τεχθντα Θεν δοξζοντες. Κοντκιον χος β " ατμελον Τος τν αμτων σου εθροις Δημτριε, τν κλησαν Θες πορφρωσεν, δος σοι τ κρτος ττητον, κα περιπων τν πλιν σου τρωτον· ατς γρ πρχεις τ στριγμα. Οκος Τοτον τν μγαν, πντες συμφνως ο πιστο συνελθντες, ς πλτην Χριστο κα Μρτυρα τιμσωμεν, ν δας κα μνοις ναβοντες τ Δεσπτ κα Κτστ τς οκουμνης. σαι μς το σεισμο τς νγκης φιλνθρωπε, πρεσβεαις τς Θεοτκου κα πντων τν γων Μαρτρων· ες σ γρ λπζομεν, το υσθναι κινδνων κα θλψεων· τι σ πρχεις μν τ στριγμα. Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν Τ ΚΣΤ» το ατο μηνς, Μνμη το γου κα νδξου Μεγαλομρτυρος Δημητρου το Μυροβλτου, κα θαυματουργο. Στχοι Δημτριον νττουσι λγχαι Χριστ μου, Ζηλοντα πλευρς λογχονκτου σς πθος. Εκοστ μελαι Δημτριον κτ νελον. Τ ατ μρ, ο γιοι Μρτυρες ρτεμδωρος κα Βασλειος, ξφει τελειονται. Στχοι ρτεμδωρος, τλους ψφος ξφος, Σναθλον εχε Βασλειον πρς ξφος. Τ ατ μρ, γα Μρτυς Λεπτνα κατ γς συρομνη, τελειοται. Στχοι ν γ συρεσα χερσ δυσσεβοφρνων, φκεν ες γν Λεπτνα σαρκς πχος. Τ ατ μρ, γιος Μρτυς Γλκων ξφει τελειοται. Στχοι Ξφει προτενας Μρτυς αχνα Γλκων, Σπονδν γλυκεαν αμ σου Χριστ χεις. Τ ατ μρ, Μνμη το μεγλου κα φρικδους σεισμο. Στχοι σεισας, λλ» σωσας αθις γν Λγε. Τς σς γρ ργς οκτς στι τ πλον. Τ ατ μρ, Μνμη το γου νου σιομρτυρος ωσαφ ξφει τελειωθντος ν Κωνσταντινουπλει ν τει αφλς» (1536) Στχοι Μξας σκσει τν θλησιν, παμμκαρ Τς σς γρ ργς οκτς στι τ πλον. Τας ατν γαις πρεσβεαις, Θες, λησον μς. μν. |
| Κα μφυσ ες τ δωρ τρς· κα σφραγζει τ δεξι τρτον κα πεχεται, λγων· Συντριβτωσαν π τν σημεωσιν το τπου το τιμου Σταυρο σου πσαι α νανται δυνμεις (τρς). ποχωρηστωσαν μν πντα τ ναρια κα φαν εδωλα, κα μ ποκρυβτω τ δατι τοτ δαιμνιον σκοτεινν, μηδ συγκαταβτω τ βαπτιζομν, δεμεθ σου, Κριε, πνεμα πονηρν, σκτωσιν λογισμν κα ταραχν διανοας πγον. λλ σ, Δσποτα τν πντων, νδειξον τ δωρ τοτο, δωρ πολυτρσεως, δωρ γιασμο, καθαρισμν σαρκς κα πνεματος, νεσιν δεσμν, φεσιν παραπτωμτων, φωτισμν ψυχς, λουτρν παλλιγενεσας, νακαινισμν πνεματος, υοθεσας χρισμα, νδυμα φθαρσας, πηγν ζως. Σ γρ επας, Κριε· Λοσασθε κα καθαρο γνεσθε, φλετε τς πονηρας π τν ψυχν μν. Σ χαρσω μν τν νωθεν ναγννησιν, δι δατος κα Πνεματος. πιφνηθι, Κριε, τοτ· κα δς μεταποιηθναι τν ν ατ βαπτιζμενον, ες τ ποθσθαι μν τν παλαιν νθρωπον, τν φθειρμενον κατ τς πιθυμας τς πτης, νδσασθαι δ τν νον, τν νακαινομενον κατ εκνα το κτσαντος ατν· να, γενμενος σμφυτος τ μοιματι το θαντου σου δι το Βαπτσματος, κοινωνς κα τς ναστσες σου γνηται· κα φυλξας τν δωρεν το γου σου Πνεματος κα αξσας τν παρακαταθκην τς χριτος, δξηται τ βραβεον τς νω κλσεως, κα συγκαταριθμηθ τος πρωτοτκοις, τος πογεγραμμνοις ν οραν, ν σο τ Θε κα Κυρ μν ησο Χριστ. τι σο πρπει δξα, κρτος, τιμ κα προσκνησις, μα τ νρχ σου Πατρ, κα τ παναγ κα γαθ κα ζωοποι σου Πνεματι, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. Χορς· μν. ερες· Ερνη πσι. Χορς· Κα τ πνεματ σου. Δικονος· Τς κεφαλς μν τ Κυρ κλνωμεν. Χορς· Σο, Κριε. Κα μφυσ ερες ες τ γγεον το λαου, βασταζμενον π το Διακνου κα σφραγζει δι τς χειρς τρς τοτο, τοι τ λαιον. Δικονος· Το Κυρου δεηθμεν. Χορς· Κριε, λεσον. ερες λγει τν παροσαν Εχν. ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΕΛΑΙΟΥ Δσποτα, Κριε, Θες τν Πατρων μν, τος ν τ κιβωτ το Νε περιστερν ποστελας, κρφος λαας χουσαν π το στματος, καταλλαγς σμβολον, σωτηρας τε τς π το κατακλυσμο, κα τ τς χριτος μυστριον δι κενων προτυπσας· κα τς λαας τν καρπν ες πλρωσιν τν γων σου Μυστηρων χορηγσας, δι ατο κα τος ν νμ Πνεματος γου πληρσας κα τος ν χριτι τελειν· Ατς ελγησον κα τοτο τ λαιον, τ δυνμει κα νεργε κα πιφοιτσει το γου σου Πνεματος, στε γενσθαι ατ χρσμα φθαρσας, πλον δικαιοσνης, νακαινισμς ψυχς κα σματος, πσης διαβολικς νεργεας ποτρπαιον, ες παλλαγν κακν, πσι τος χριομνοις ατ ν πστει, κα μεταλαμβνουσιν ξ ατο. Ες δξαν σν, κα το μονογενος σου Υο, κα το παναγου κα γαθο κα ζωοποιο σου Πνεματος, νν κα ε κα ες τος ινας τν ανων. |
| κρα, (lat. acer) Ahorn: GuillCorp IV 519 (ca.1050).– Car. κεραιω vervollständigen: οκον κεραιτατον ProdCom 4,13. λγον ProdArist 4,55. unvermischt erhalten: ατρεαν AnonMetal 94,20. δναμιν κα λγον TheodGramm 80,25. unversehrt bewahren: χιτνιον HolobTreu 556,66.– LS (Eust.). κερμιτος nicht mit Ziegeln (gedeckt): κοβουκλον MM III 57 (a.1202). κερμωτος nicht mit Ziegeln (gedeckt): λουτρν EngPatm 50,112 (a.1073).– Stam. κραστος unvermischt: JoGeoSerm 844C. DobChrist 263. NChonHi 594,77.– LS, Tgl. κρδεια, Verzicht auf Gewinnstreben, Genügsamkeit: LydMag 146,13. κερδα Verlust: DelAn I 519,19.– LS. κερος hornlos: DeNatAn 131,12.– LS, PasCrö. κερσοκομω das Haar nicht scheren, langes Haar tragen: LChoer 107,106; 115,47.– Vgl. -κμης LS. κεσα, Heilmittel: Sym II 284C. κεσιβλος Heilung bringend: ανδες MethTheoph 39,13. κεσνοσος Krankheiten heilend, heilsam: φρμακα NChonHi 581,26.– LS. κεσων, (lat. accessio) Hinzugekommenes, Zuwachs: Bas B 638,1; 1656,25. κκεσσων 980,28. ξεσων 839,20. κεσμς, Heilung: PsKais 193,48; 205,11.– LS. κεσμοφρος Heilung bringend: καρπς KominHym 281. id. KanAthan 1 tit. κεσοδυνμως zu heilen fähig (mächtig): Samson 16. κεσθυμος das Gemüt heilend: φρμακον LascEp 39,29. κεσσα, (lat. aggestus/-um) Damm: Suda I 79,2; II 421,10.– DGE, Duc; vgl. γστα. κεστρ, Heiler: MillRec II 770D, v.202 (Mang. Prod.). GregAntEpit 155,17. Bändiger: ππων Zureiter StylInsc 105 (s.XIV).– LS (adj.). κεστριος heilend: BernMang VI 66. CAcropEp 178,11. AASS Nov IV 243E (C. Acrop.).– LS. κστης, Flickschneider: JoPhilVoc 149 Additam.– DGE, -ς LS. κεστορα, Heilung: HalkIned 12,24,8. κεστορδης, Arzt: PhotEp 169,2.– Tgl; (DGE, PB: Eigenname). κεστορικς zur Heilung gehörend, heilend: βοηθματα PhilagPalm I 38. - (sc. τχνη) Heilkunst: MarkAnek A 61. κεστορικς heilend: -τερον Samson 16. κστριον, τ Nähnadel: EustOd 1647,58. κεστρς, Hebamme: OlympGorg 212,15.– LS. κεσωδυνα, Schmerzstillung: AnHier IV 344,10 (pl.). |
| Μετ τν ποταγν εχ. Κριε Παντοκρτωρ, σφργισον τν συγκατθεσιν το δολου σου τοτου, τν πρς σ νν γεγενημνην, κα μετβλητον ατο τ θος κα τν τρπον διαφλαξον, να μηκτι τος χεροσιν (л. 12.) πηρετ, λλ» ν τ τς ληθεας Θε λατρε κα σοι τ τν πντων ποιητ δουλε, πρς τ τλειον ατν κα σοι γνσιον ποδειχθναι δι το μονογενος σου ησο Χριστο, δι» ο σοι δξα κα τ κρτος ν γ Πνεματι κα νν κα ες τος σμπαντας ανας τν ανων. μν. Μετ τν νληψιν εχ. Φιλνθρωπε, εεργτα, Σωτρ πντων τν πιστροφν πρς σ πεποιημνων, λεως γενο τ δολ σου, τδε, δγησον ατν π τν ναγννησιν τ δεξι σου· μονογενς σου Λγος δηγετω ατν π τ λουτρν, τιμηθτω ατο ναγννησις, μ, στω κεν τς σς χριτος, συμπαρετω γιος σου Λγος, συνστω τ γιν σου Πνεμα ποσοβον κα ποβλλων πντα πειρασμν. τι δι το μονογενος σου ησο Χριστο δξα κα τ κρτος κα νν κα ες τος σμπαντας ανας τν ανων. μν. Μετ τ βαπτισθναι κα νελθεν ευχ. Θες τς ληθεας, Θες τν πντων δημιουργς, Κριος πσης τς κτσεως, ελγησον τν δολον σου τοτον ελογ τ σ, καθαρν ατν δεξον ν τ ναγεννσει, κοινωνν ατν τας γγελικας σου δυνμεσι κατστησον, να μηκτι σρξ, λλ πνευματικς νομζται, μετασχν τς (об.) θεας σου κα φελμου δωρες, διατηρηθε μχρι τλους σοι, τ τν λων Ποιητ, δι το μονογενος σο ησο Χριστο δι» ο σοι δξα κα τ κρτος ν γ Πνεματι κα νν κα ες τος σμπαντας ανας τν ανων. μν. Χειροθεσα καταστσεως διακνων. Πτερ το μονογενος, τν Υν σου ποστελας κα διατξας τ π τς γς πργματα κα καννας τ κκλησ, κα τξεις δεδωκς ες φλειαν κα σωτηραν τν ποιμνων, κλεξμενος πισκπους κα πρεσβυτρους κα διακνους ες λειτουργαν τς καθολικς σου κκλησας, κλεξμενος δι το μονογενος σου τος ζ. διακνους κα χαρισμενος ατος Πνεμα γιον, κατστησον κα τν δικονον τς καθολικς σου κκλησας κα δς ν ατ Πνεμα γνσεως κα διακρσεως, να δυνηθ μεταξ το λαο το γου καθαρς κα μμπτως διακονσαι ν τ λειτουργ τατ δι το μονογενος σου ησο Χριστο, δι» ο σοι δξα κα τ κρτος ν γ Πνεματι κα νν κα ες τος σμπαντας ανας τν ανων. μν. |
| μολογομεν τν χριν, κηρττομεν τν λεον, ο κρπτομεν τν εεργεσαν. Τς τς φσεως μν γονς λευθρωσας, παρθενικν γασας μτραν τ τκ σου, πσα κτσις μνησ σε πιφανντα· Σ γρ, Θες μν, π τς γς φθης κα τος νθρποις συνανεστρφης· Σ κα τ ορδνεια εθρα γασας, ορανθεν καταπμψας ατος τ Πανγιν σου Πνεμα, κα τς κεφαλς τν κεσε μφωλευντων συντριψας δρακντων. Ατς ον, φιλνθρωπε Βασιλε, πρεσο κα νν δι τς πιφοιτσεως το γου σου Πνεματος κα γασον τ δωρ τοτο (τρς). Κα δς ατ τν χριν τς πολυτρσεως, τν ελογαν το ορδνου. Ποησον ατ φθαρσας πηγν, γιασμο δρον, μαρτημτων λυτριον, νοσημτων λεξιτριον, δαμοσιν λθριον, τας νανταις δυνμεσιν πρσιτον, γγελικς σχος πεπληρωμνον. Φυγτωσαν π’ ατο ο πιβουλεοντες τ πλσματ σοι· τι τ νομ σου, Κριε, πεκαλεσμην, τ θαυμαστν κα νδοξον κα φοβερν τος πεναντοις. Κα μφυσ τ δωρ τρς· κα σφραγζει τ δεξι τρτον κα πεχεται, λγων: Συντριβτωσαν π τν σημεωσιν το τπου το τιμου Σταυρο σου πσαι α νντιαι δυνμεις (τρς). ποχωρηστωσαν μν πντα τ ναρια κα φαν εδωλα, κα μ ποκρυβτω τ δατι τοτ δαιμνιον σκοτεινν, μηδ συγκαταβτω τ βαπτιζομνω (τ βαπτιζομν), δεμεθ σου, Κριε, πνεμα πονηρν, σκτωσιν λογισμν κα ταραχν διανοας πγον. λλ σ, Δσποτα τν πντων, νδειξον τ δωρ τοτο, δωρ πολυτρσεως, δωρ γιασμο, καθαρισμν σαρκς κα πνεματος, νεσιν δεσμν, φεσιν παραπτωμτων, φωτισμν ψυχς, λουτρν παλλιγγενεσας, νακαινισμν πνεματος, υοθεσας χρισμα, νδυμα φθαρσας, πηγν ζως· σ γρ επας, Κριε· Λοσασθε, κα καθαρο γνεσθε, φλετε τς πονηρας π τν ψυχν μν· σ χαρσω μν τν νωθεν ναγννησιν, δι’ δατος κα Πνεματος. πιφνηθι, Κριε, τοτ· κα δς μεταποιηθναι τν ν ατ βαπτιζμενον (τν ν ατ βαπτιζομνην), ες τ ποθσθαι μν τν παλαιν νθρωπον, τν φθειρμενον κατ τς πιθυμας τς πτης, νδσασθαι δ τν νον, τν νακαινομενον κατ’ εκνα το κτσαντος ατν· να, γενμενος (γενομνη) σμφυτος τ μοιματι το θαντου σου δι το Βαπτσματος, κοινωνς κα τς ναστσες σου γνηται· κα φυλξας (φυλξασα) τν δωρεν το γου σου Πνεματος κα αξσας (αξσασα) τν παρακαταθκην τς χριτος, δξηται τ βραβεον τς νω κλσεως, κα συγκαταριθμηθ τος πρωτοτκοις, τος πογεγραμμνοις ν οραν, ν σο τ Θε κα Κυρ μν ησο Χριστ. |
| μοως δ λαβν τ ποτριον ξ ονου κα δατος μετδωκεν ατος λγων· «Πετε ξ ατο πντες· τοτ μο στι τ αμα τς καινς διαθκης τ πρ μν κχυνμενον ες φεσιν μαρτιν· τοτο ποιετε ες τν μν νμνησιν. σκις γρ ν σθητε τν ρτον τοτον κα τ ποτριον τοτο πνητε, τν θνατον το Υο το νθρπου καταγγλλετε κα τν νστασιν ατο μολογετε, ως ν λθ». Ε τονυν « λγος το Θεο ζν στι κα νεργς» κα «πντα, σα θλησεν Κριος, ποησεν»· ε επε· «Γενηθτω φς, κα γνετο· γενηθτω στερωμα, κα γνετο»· ε «τ λγ Κυρου ο ορανο στερεθησαν, κα τ πνεματι το στματος ατο πσα δναμις ατν·» ε ορανς κα γ δωρ τε κα πρ κα ρ κα πς κσμος ατν τ λγ Κυρου συνετελσθησαν κα τοτο δ τ πολυθρλλητον ζον νθρωπος· ε θελσας ατς Θες Λγος γνετο νθρωπος κα τ τς γας ειπαρθνου καθαρ κα μμητα αματα αυτ σπρως σρκα πεστσατο, ο δναται τν ρτον αυτο σμα ποισαι κα τν ονον κα τ δωρ αμα; Επεν ν ρχ· «ξαγαγτω γ βοτνην χρτου», κα μχρι το νν το ετο γινομνου ξγει τ δια βλαστματα τ θε συνελαυνομνη κα δυναμουμνη προστγματι. Επεν Θες· «Τοτ μο στι τ σμα», κα· «Τοτ μου στι τ αμα», κα· «Τοτο ποιετε ες τν μν νμνησιν» κα τ παντοδυνμ ατο προστγματι, ως ν λθ, γνεται· οτω γρ επεν· «ως ν λθ». Κα γνεται ετς τ καιν τατ γεωργ δι τς πικλσεως το γου Πνεματος πισκιζουσα δναμις· σπερ γρ πντα, σα ποησεν, Θες τ το γου Πνεματος νεργε ποησεν, οτω κα νν το Πνεματος νργεια τ πρ φσιν ργζεται, ο δναται χωρσαι, ε μ μνη πστις. «Πς σται μοι τοτο», φησν γα Παρθνος, «πε νδρα ο γινσκω;» ποκρνεται Γαβριλ ρχγγελος· «Πνεμα γιον πελεσεται π σ, κα δναμις ψστου πισκισει σοι». Κα νν ρωτς· Πς ρτος γνεται σμα Χριστο κα ονος κα τ δωρ αμα Χριστο; Λγω σοι κγ· Πνεμα γιον πιφοιτ κα τατα ποιε τ πρ λγον κα ννοιαν. ρτος δ κα ονος παραλαμβνεται· οδε γρ Θες τν νθρωπνην σθνειαν, ς τ πολλ γρ τ μ κατ τν συνθειαν τετριμμνα ποστρφεται δυσχερανουσα· τ ον συνθει συγκαταβσει κεχρημνος δι τν συνθων τς φσεως ποιε τ πρ φσιν· κα σπερ π το βαπτσματος, πειδ θος τος νθρποις δατι λοεσθαι κα λα χρεσθαι, συνζευξε τ λα κα δατι τν χριν το Πνεματος κα ποησεν ατ λουτρν ναγεννσεως, οτως, πειδ θος τος νθρποις ρτον σθειν δωρ τε κα ονον πνειν, συνζευξεν ατος τν ατο θετητα κα πεποηκεν ατ σμα κα αμα ατο, να δι τν συνθων κα κατ φσιν ν τος πρ φσιν γενμεθα. |
| Νημερτς ξπεμψας ς εεργτης, δουσι· Δξα τ κρτει σου, Κριε». Λουτρν τ θεον τς παλιγγενεσας, Λγ κεραννς συντεθειμν φσει, μβροβλυτες μοι εθρον ξ κηρτου Νενυγμνης σου πλευρς, Θεο Λγε, πισφραγζων τ ζσει το Πνεματος. Κμπτει τ πντα τ Παρακλτ γνυ, Γν τε Πατρς, Πατρ συμφυεσττ. ν γρ προσποις οδε τριττος οσαν, Νημερτς, πρσιτον, χρονον, μαν. λαμψε φς γρ χρις το Πνεματος. Τελεσθε πντες τ θεαρχικωττ, σοι λατρευτα τς τριφεγγος οσας. περφυς τελε γρ ς εεργτης, Κα πυρσολαμπε Χριστς ες σωτηραν, λην πορζων τν χριν το Πνεματος. Κανν β, δ ε, τς Πεντηκοστς χος δ Ερμς «Λυτριον κθαρσιν μπλακημτων, Πυρπνοον δξασθε Πνεματος δρσον, τκνα φωτμορφα τς κκλησας, Νν κ Σιν γρ ξελλυθε νμος, γλωσσοπυρσμορφος Πνεματος χρις». Καθς περ εδκησεν ατεξουσως, δσποτον κτεισι Πνεμα πατρθεν, Σοφζον ν γλσσησι τος ποστλους, πισφραγζον τν φερσβιον Λγον, Πατροσθενς ξμμορφον, ν Σωτρ φη. το τς φρνας μν ξ μαρτας, Χ ατ κατεσκεαζε τν ποστλων, Θες Λγος πνταρχος, χραντον δμον. μοσθενος δ κα συνουσιουμνου, Νν γκατοικζεται Πνεματος φος. Κανν β, δ ς, τς Πεντηκοστς χος δ Ερμς «λασμς μν Χριστ κα σωτηρα, Δεσπτης λαμψας κ τς Παρθνου, ν, ς Προφτην θηρς κ θαλαττου, Στρνων ωνν, τς φθορς διαρπσς, λον τν δμ, παγγεν πεπτωκτα». μερτν μν εθς ν τος γκτοις, Αωνως ξουσι Πνεμα καινσαις, Πατροπροβλτως πντοτε ξυνημμνον, λης πεχθος καυστικν μολυσμτων, που τε φρενν υπτικν Παντοκρτορ. ρεκτν ξωμα τος ποστλοις, Σιωνταις μμνουσι σν παρουσαν, Γνρισμα Πνεμα πατρογενντου Λγου, Λσχην πην τν θνν ποππυσμτων, κιστα δεικνς, πυρπνως καθιδρεις. Κανν β, δ ζ, τς Πεντηκοστς χος δ Ερμς «Σμφωνον θρησεν ργνων μλος, Σβειν τ χρυστευκτον ψυχον βρτας. το Παρακλτου δ φωσφρος χρις, Σεβασμιζει το βον· Τρις μνη, σοσθενς, ναρχος, ελογητς ε». Φωνν προφητφθεγκτον γνοηκτες, |
| ν δ τος χρνοις Θεοδοσου το Μεγλου ες τν δευτραν σνοδον, τν ν Κωνσταντινοπλει γενομνην, στασισαντες ο ρειανο κατφλεξαν τν μεγλην τς κκλησας στγην, ντος πατριρχου το γου Νεκταρου, ν τ γ Ερν τ παλαι καθεζομνου, ν κα ατν Μγας νγειρε Κωνσταντνος. Δο χρνοι διλθον, κα στατο σκεπς Προστξας δ Θεοδσιος βασιλες ουφνον τν μγιστρον ατο, στγασεν ατν δι κυλινδρικν καμαρν. Μετ δ τρικοντα δο χρνους το Θεοδοσου, διακοσων πντε τν παρελθντων π Μεγλου Κωνσταντνου, ες τν πμπτον χρνον τς βασιλεας ουστινιανο το Μεγλου, μετ τ γενσθαι τν σφαγν ν τ ππικ τν τρικοντα πντε χιλιδων κεσε ναιρεθντων, δι τ ναγορευθναι π τν β´ δημοτικν μερν πτιον πατρκιον κα δμαρχον μρους Βεντου, νπνευσεν Θες ες τν δινοιαν το ατο ουστινιανο βασιλως το οκοδομσαι ναν, οος οδποτε κτσθη. γραψε δ τος π τν θεμτων στρατηγος κα σατρπαις κα κριτας κα φορολγοις πσι το ρευνν ατος, κα που ν ερωσι κονς τε κα σεμμτια, στθε τε κα βκια, καγκελοθυρδα κα λοιπν λην. Πντες δ ο παρ’ ατο ρισθντες ερον π εδωλικν ναν κα π παλαιν λουτρν κα οκων πεμπον ον τ βασιλε ουστινιαν μετ σχεδων π πντων τν θεμτων, νατολς τε κα δσεως, βο τε κα ντου, κα κ πντων τν νσων. Κα τος μν κτ κονας, καθς φησι Πλοταρχος πιστολογρφος κα πρωτοσηκρτης ουστινιανο, μετ σχεδων πστειλε χρα γυν π μης νματι Μαρκα. Εχε δ ατος ες προκα ατς. σταντο δ ες τν ναν λου, το κτισθντος παρ Αρηλιανο βασιλως μης, το προδντος αυτν τος Πρσαις. Τος δ κτ ξιοθαυμστους πρασνους κονας ωννης στρατηγς κμισεν π φσου λελατομημνους μφοτρους. δ προειρημνη Μαρκα γραψεν ουστινιαν τ βασιλε οτως· «κονας ποστλλω σοι σομκους, σοπλατες κα σοστθμους περ ψυχικς μο σωτηρας». Τος δ λοιπος κονας, τος μν π Κυζκου, τος δ π Τρωδος, λλους κ τν Κυκλδων νσων, ο το βασιλως ρχοντες πεμπον, κα λοιπν κανν λην πετθουν. σωρεθη δ σμπασα λη δι χρνων πτ. Κα τ δωδεκτ τει τς βασιλεας ατο τν προειρημνον ναν, τν παρ το Μεγλου Κωνσταντνου κτισθντα, κ θεμελων κατστρεψεν. (л. 238 ν .) Τν δ λην δ πθετο, οδ γρ χρεαν ατς εχε, δι τ πολλν λην τοιμσαι. |
| : ορανθεν τ βραβεον τς νκης.: 85 .strop.4.1 Τοτον δξασεν ησος ν τρπον Παλον τν πρην θρασν, νυν δ σκεος ληθεας· ποτ γρ δεσμν νν δεσμεται λσεσιν κα στραπ τυφλοται, ψυχ δ ναβλπει πιγνος τν αγσαντα· πεσ ν δ κατ γς τς παλμας κτενει, 85 .strop.4.5 ζητν χειραγωγος ναβο κα λγει·“ Τς ε, κριε; φρσον μοι, δσποτα.” εθως ο ν λθε ατ φων· “ Σαολ, Σαολ, τ μοχθες, τ δικεις; τν νω πθησον κα μ διξ ς : τν διδοντα τ βραβεον τς νκης.”: 85 .strop.5.1 τε δ κουσεν κλεκτς πρην λκος νυν δ ποιμν·“ γ εμι [ ] ησος σταυρ προσηλωθες κα τ λγχ κεντομενος· δι γρ τος νθρπους πστην τατα πντα σσαι θλων τν πτασαντα· ς ε σπλαγχνος θες τ σαρκ σταυρθην 85 .strop.5.5 τελναις κα λ στας τν συγχρησιν νμων κα τας πρναις πταισμτων τν φεσιν. μθε κα σ Σαολ τ συμπαθεν κα μ θρασνου δεινς θηριδης πρχων· λλ σκεος μοι γενο [ νν], : να λβ ς τ βραβεον τς νκης.”: 85 .strop.6.1 ματα θεα κοσας Σαολ χειραγωγοντων τν λλων ατν π τν Δαμασκν εσλθεν· ναναν ζητν [--] κα τ λουτρν λαμβνει τς παλιγγενεσας κα σεως τυχεν τ τς χειρς φ νανου εθως· 85 .strop.6.5 μραις γρ τρισν οκ γνετο βλπων κα λαμβνει τροφν πουρνιον. τροφν δ νν ρε μοι γραφ τ σμα τ Χριστο 85 .strop.6.8 κα τ γιον πμα, ο τινος κα φθη κρυξ, : το διδοντος τ βραβεον τς νκης.: 85 .strop.7.1 ς Κορνηλ Πτρος ποτ δδωσι χριν ς [ τ] κλεκτ, νηστεαις τε κα εποιαις κα καρπν γαθν πληρωθες μεταπμπεται Σμωνα τν κα Πτρον· στις ατν βαπτσας κα τν λγον δδαξεν· τ πστει γρ πιστο τ θε φανερονται 85 .strop.7.5 ο πνεμα χοντες ταπεινσεως δη κα τν πλοτον τν συλον χοντες ν οραν, που κα Χριστς κ δεξιν το θεο· θησαυρς γρ πρχει γαθν κατορθωμτων : παρχων τ βραβεον τς νκης.: 85 .strop.8.1 Μγα μυστριον κα φοβερν· θες λλυθεν π τς γς· μαρτωλος συνανεστρφη τος τελναις διδος σωτηρας μετνοιαν, |
| Ο εν Προφταις λαλσας, κα δι νμου κηρυχθες, πρ ην τος ατελσι, Θες αληθς ο Παρκλητος, τος το Λγου υπηρταις κα μρτυσι, γνωρζεται σμερον. Σμα θετητος φρον, τος Αποστλοις εν πυρ, Πνεμα κατεμερσθη, κα ξναις εν γλσσαις ενφηνεν, ως πατρθεν θεον σθνος, ερχμενον εστν αυτοκλευστον. Ειρμς λλος · ναξ ανκτων, οος εξ οου μνος, · Λγος προελθν, Πατρς εξ αναιτου. · Ισοσθενς σου Πνεμα τος Αποστλοις, · Νημερτς εξπεμψας ως ευεργτης, · δουσι, Δξα τ κρτει σου, Κριε. · Λουτρν τ θεον τς παλιγγενεσας, · Λγω κεραννς συντεθειμνη φσει, · Ομβροβλυτες μοι ρεθρον εξ ακηρτου · Νενυγμνης σου πλευρς, Θεο Λγε, · Επισφραγζων τ ζσει το Πνεματος. · Κμπτει τ πντα τ Παρακλτω γνυ, · Γνω τε Πατρς, Πατρ συμφυεσττω. · Εν γρ προσποις οδε τριττος ουσαν, · Νημερτς, απρσιτον, χρονον, μαν. · λαμψε φς γρ η χρις το Πνεματος. · Τελεσθε πντες τ θεαρχικωττη, · σοι λατρευτα τς τριφεγγος ουσας. · Υπερφυς τελε γρ ως ευεργτης, · Κα πυρσολαμπε Χριστς εις σωτηραν, · λην πορζων τν χριν το Πνεματος. Καταβασαι χος βαρς Κατανον ο Προφτης, τν επ " εσχτων σου Χριστ λευσιν, ανεβα, τν σν ει σακκοα Κριε δυναστεαν, τι πντας το σσαι, τος χριστος σου ελλυθας. χος δ " · ναξ ανκτων, οος εξ οου μνος, · Λγος προελθν, Πατρς εξ αναιτου. · Ισοσθενς σου Πνεμα τος Αποστλοις, · Νημερτς εξπεμψας ως ευεργτης, · δουσι, Δξα τ κρτει σου, Κριε. Ωδ ε " Ο Ειρμς Τ δι τν φβον σου ληφθν Κριε, εν γαστρ τν Προφητν, κα κυηθν επ τς γς πνεμα σωτηρας, αποστολικς καρδας κτζει καθαρς, κα εν τος πιστος ευθς εγκαινζεται, φς γρ κα ειρνη, διτι τ σ προστγματα. Η επιφοιτσασα ισχς σμερον, ατη Πνεμα αγαθν, Πνεμα σοφας Θεο, Πνεμα εκ Πατρς εκπορευτν, κα δι " Υιο πιστος ημν πεφηνς, μεταδοτικν, εν ος κατοικζεται φσει, τς εν κατοπτεεται αγιτητος. Ειρμς λλος · Λυτριον κθαρσιν αμπλακημτων, · Πυρπνοον δξασθε Πνεματος δρσον, · Ω τκνα φωτμορφα τς Εκκλησας, |
|
|
