| Επσης δε γνωρζουμε τποτε δι τη συμβολ του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως στις ενργειες οι οποες απβλεπαν στη συγκρτηση των χριστιανικν Ορθοδξων κοινοττων μεταξ των Τσχων και των Σλοβκων το 19 αινα και στις αρχς του 20 αινα, εν τυγχνει πολ γνωστ η συμβολ στην υπθεση της Ρωσικς Εκκλησας και εν συνεχεα των σερβφωνων Εκκλησιν, υπαρχουσν στο δαφος της Αστρο-Ουγγαρας. Μετ το Α Παγκσμιο Πλεμο και την δρυση του κρτους της Τσεχοσλοβακας υπερπολλαπλασισθηκε εντς αυτο ο αριθμς των χριστιανικν Ορθοδξων κοινοττων συγκριτικ με την εποχ της Αυτοκρατορας της Αυστρο-Ουγγαρας. Στη διαδικασα αυτ συνβαλαν διαφορετικο παργοντες: η επαναφορ στους κλπους της Ορθοδοξας των ουνιτν της Ανατολικς Σλοβακας-Καρπαθορωσας, η προσχρηση στην Ορθοδοξα των αποσχισθντων απ τη Ρωμαιοκαθολικ Εκκλησα κληρικν και λακν Τσεχικς καταγωγς, η μαζικ μετανστευση απ τη Ρωσα, σε να απ τα κντρα της οποας ανεδεχθη η Πργα. Συν τω χρνο στην Τσεχοσλοβακα δημιουργθηκαν Ορθδοξες δικαιοδοσες: της Σερβικς Εκκλησας με Επικεφαλς τον γιο Επσκοπο Γκορζντ, οι ρωσικς ενορες με επικεφαλς τον Επσκοπο Σργιο στη δικαιοδοσα αρχικ της Ιερς Συνδου της Ρωσικς Εκκλησας της Διασπορς και η οτως λεγομνη «Τσεχικ Ορθδοξη Κοιντητα» με Επικεφαλς τον Αρχιμανδρτη Σαββτιο, τον οποο το τος 1923 χειροτνησε σε Επσκοπο ο Πατριρχης Κωνσταντινουπλεως Μελτιος και διρισε Αρχιεπσκοπο Πργας και πσης Τσεχοσλοβακας. Η πλειοψηφα των Ορθοδξων χριστιανν της Τσεχοσλοβακας υπγονταν στη δικαιοδοσα του Επισκπου Γκορζντ, ο οποος εκτελσθηκε απ τους φασστες το 1942. κτοτε υπ συνθκες κατοχς οι Ορθδοξες ενορες της Τσεχοσλοβακας βρθηκαν σε δυσχερ κατσταση η οποα παρμεινε τσι για διφορους λγους και τα πρτα μεταπολεμικ χρνια. Αυτς εναι ο λγος διατ το 1946 η Σνοδος της Ιεραρχας της Σερβικς Εκκλησας δωσε τη συγκατθεσ της πως σταλε στην Τσεχοσλοβακα Επσκοπος του Πατριαρχεου Μσχας δι να τεθε προσωριν επικεφαλς της επαρχας της Τσεχας. Δι της πρξεως της 15 ης Μαου 1948 η Σνοδος της Ιεραρχας της Εκκλησας της Σερβας φησε την Εκκλησα της Τσεχοσλοβακας να υπαχθε στη δικαιοδοσα του Πατριαρχεου Μσχας. Της παραχωρθηκε το καθεστς της εξαρχας. Στις 23 Νοεμβρου 1951 η Ορθδοξη Εκκλησα της Ρωσας χοργησε Αυτοκφαλο στην Εκκλησα της Τσεχοσλοβακας. Αυτ εναι γεγοντα. Αυτ εναι η πραγματικ ιστορα παραχωρσεως του κανονικ νμιμου Αυτοκεφλου καθεσττος στην Εκκλησα Τσεχας και Σλοβακας. Γιαυτ, επαναλαμβνουμε, ο Πατριαρχικς και Συνοδικς Τμος της 27 ης Αυγοστου 1998, αν και χει μορφ πρξεως χορηγσεως του Αυτοκεφλου, απ αντικειμενικς απψεως, λγω του τι μχρι ττε η Ορθδοξη Εκκλησα της Τσεχοσλοβακας σχεδν για μια πενηνταετα απολμβανε δη το καθεστς πλρους Αυτοκεφλου, δε μποροσε να χει λλη σημασα απ την αναγνριση αυτο του Αυτοκεφλου. |
| Η ορθδοξη πστη χει οικουμενικ χαρακτρα και δεν χωρζεται σε βυζαντιν ρωσικ, σερβικ μαυροβουνιτικη. Μλιστα σε κθε χρα και σε κθε λα αυτ η αυθεντικ πστη χει εθνικ και πρωττυπη κφραση. Αλλ η κανονικ δομ της Εκκλησας, η κανονικ διρθρωσ της ουδλως συμππτει πντοτε με τα σνορα των κρατν. Και πολλς Ορθδοξες Εκκλησες εναι Εκκλησες πολυεθνικς. Επ παραδεγματι η Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα δεν εναι μνον η Εκκλησα της Ρωσας. Το κανονικ δαφος της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας περιλαμβνει επσης την Ουκρανα, τη Λευκορωσα, τη Μολδαβα, τις Δημοκρατες της Βαλτικς, καθς και τα κρτη της Κεντρικς Ασας. Η δικαιοδοσα της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας επεκτενεται στην Ιαπωνα, τη Μογγολα, την Κνα. Σε καθεμα απ αυτς τις χρες η Ορθοδοξα χει την πρωττυπη κφρασ της, ωστσο παρ τις ιδιαιτερτητες της εθνικς νοοτροπας τους οι ορθδοξοι χριστιανο αυτν των χωρν εναι μλη της μιας Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας. Η Ορθδοξη Εκκλησα της Σερβας εναι επσης μια Εκκλησα πολυεθνικ με παρουσα χι μνον στη Σερβα, αλλ και σε λλα κρτη. Και ταν οι πολιτικο επιθυμον να δημιουργσουν μια αυτοτελ Εκκλησα του Μαυροβουνου αποσπντας την απ τη Σερβικ Ορθδοξη Εκκλησα, δεν μπορομε να συμφωνσουμε καθλου, διτι τα ζητματα διοικητικς διαρθρσεως της Εκκλησας πρπει να τα επιλουν χι οι πολιτικο, αλλ η δια η Εκκλησα. Οι πολιτικο πρπει να ασχολονται με τα πολιτικ, διεθν, κοινωνικ προβλματα, την εσωτερικ πολιτικ, να φροντζουν για την υλικ ευημερα του πληθυσμο. Οι πολιτικο δεν πρπει να παρεμβανουν στις εσωτερικς υποθσεις της Εκκλησας και στη διρθρωσ της. – Το Δημοκρατικ Κμμα Σοσιαλιστν, η κορυφαα πολιτικ δναμη στο Μαυροβονιο, ενταξε τη δημιουργα της δικς της «αυτοκφαλης εκκλησας» στο σχδιο και στους σκοπος του για το μλλον. Σεβασμιτατε, πς αντιμετωπζετε αυτ το φαινμενο, λαμβνοντας υπψη τι πρκειται για να κοσμικ κμμα με προσανατολισμ την κοινωνα των πολιτν; – Ο Κριος ημν Ιησος Χριστς επε: «Οκοδομσω μου τν κκλησαν, κα πλαι δου ο κατισχσουσιν ατς» (Ματθ. 16.18). Και εδ ξαφνικ οι πολιτικο λγουν: Θα οικοδομσω τη δικ μου εκκλησα. Δεν εναι υπθεση των πολιτικν ηγετν να ιδρουν Εκκλησες. Ας δημιουργον πολιτικ κμματα. Εν η διοκηση της Εκκλησας εναι προτεραιτητα των ανθρπων της Εκκλησας. |
| Μχρι τον 20 αι. ουδεμα Τοπικ Εκκλησα, μη εξαιρουμνης και εκενης της Κωνσταντινουπλεως, αμφισβητοσε τη δικαιοδοσα της Ρωσικς Εκκλησας επ της Ιερς Μητροπλεως Κιβου. Η πρτη προσπθεια αμφισβητσεως της δικαιοδοσας αυτς χει σχση με τη χοργηση απ το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως αυτοκεφλου στην Ορθδοξη Εκκλησα της Πολωνας η οποα απολμβανε ττε του καθεσττος αυτονομας μσα στην Ορθδοξη Εκκλησα της Ρωσας. Στον Τμο Αυτοκεφαλς της Εκκλησας της Πολωνας του 1924, τον οποο δεν αποδχθηκε η Ρωσικ Εκκλησα, το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως ανεδαφικς τνισε: « π το καθ’ μς ρχικ πσπασις τς Μητροπλεως Κιβου κα τν ξ ατς ξαρτωμνων ρθοδξων κκλησιν Λιθουανας και Πολωνας κα προσρτησις ατν τ γ κκλησ Μσχας οδαμς συνετελσθη συμφνως τας νενομισμναις κανονικας διατξεσι». Δυστυχς, τοτο εναι να μνο απ τα παραδεγματα εισπηδσεως του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως στα κανονικ ρια της Ρωσικς Εκκλησας τη δεκαετα 1920 – 1930. Παρλληλα, την δια εποχ, ταν η Ρωσικ Εκκλησα υφστατο τις νευ προηγουμνου απηνες διξεις απ τους αθους, το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως, νευ γνσεως και συγκαταθσεως αυτς, επιχερησε ανικανονικς κινσεις ως προς τις υπαγμενες σε αυτ αυτνομες Εκκλησες εντς των ορων των νεοσστατων στα σνορα της πρην Ρωσικς Αυτοκρατορας κρατν: το 1923 μεττρεψε τις Αυτνομες Εκκλησες στην Εσθονα και τη Φινλανδα σε δικς του Μητροπλεις, το 1924 χοργησε αυτοκφαλο στην Ορθδοξη Εκκλσα της Πολωνας 1 , το 1936 ανακρυξε τη δικαιοδοσα του στη Λετονα. Επιπρσθετα, το 1931 η Κωνσταντινοπολη ενταξε στη δικαιοδοσα του τις Ρωσικς παροικες εμιγκρδων της Δυτικς Ευρπης, χωρς τη συγκατθεση της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας, μετατρποντας αυτς σε δικ του προσωριν Εξαρχα. Ιδιατερα σχημη αποδεχθηκε η εμπλοκ του Κωνσταντινουπλεως στις αππειρες εκθρονσεως του Πατριρχη Μσχας και πσης Ρωσσας Τχωνα, Αγου και Ομολογητο, του κανονικς εκλεγντος το 1917. Τις προσπθειες αυτς οι θεες αρχς κατβαλαν τη δεκαετα του 1920 με τη δημιουργα κατ τρπον τεχνητ του σχσματος ανακαινιστν, μοντερνιστν προς υπονμευση του κρους της Ορθοδξου Εκκλησας στους πιστος, «σοβιετικοποηση» της Εκκλησας και σταδιακ εξαφνισ της. |
| Η κανονικ Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα, η μεγαλτερη θρησκευτικ κοιντητα της Ουκρανας, γινε προσπθεια ακμη και να απαγορευθε νμιμα επειδ αποκαλεται " ουκρανικ " , παρ το γεγονς τι εννει περισστερες απ 12 χιλιδες κοιντητες και εκατομμρια Ουκρανος πολτες. πως γνωρζουμε, οι Ουκρανο ψηφοφροι απντησαν αρνητικ στις προσπθειες των πρην ουκρανικν αρχν να χρησιμοποισουν τον θρησκευτικ παργοντα για πολιτικος σκοπος. Και η Εκκλησα μας αντιστθηκε στη δοκιμασα, διατηρντας την κανονικτητ της και την εντητα με την υποστριξη των πιστν στην Ουκρανα. Η εθελοντικ αποχρηση των κληρικν των κοινοττων προς το σχσμα ταν σποραδικ. Τρα πραγματοποιεται η σταδιακ ναρξη της διαδικασας επιστροφς στην κανονικ Εκκλησα των κληρικν και των κοινοττων που χουν εκπσει απ αυτν. Φωτογραφες και βντεο απ τη θρησκευτικ πομπ, που συμβανει παραδοσιακ στο Κεβο με την ευκαιρα της βπτισης της Ρωσας, εναι εντυπωσιακ: φτος, σμφωνα με κποιες εκτιμσεις, συμμετεχαν περπου 300 χιλιδες νθρωποι. Οι σημερινς αρχς της Ουκρανας δηλνουν τι δεν παρεμβανουν στη θρησκευτικ ζω της χρας τους και βεβαως αυτς οι προθσεις μπορον να αξιολογηθον θετικ. Ας ελπσουμε τι θα εναι δυνατ η αποκατσταση της θρησκευτικς ειρνης στην Ουκρανα και τι, για νομικος λγους, οι αιχμαλωτισμνες εκκλησες θα επιστραφον στις κοιντητες της Ουκρανικς Ορθδοξης Εκκλησας. αυτ η νομοθεσα που εισγει διακρσεις κατ της Εκκλησας θα αναθεωρηθε. Αγαπητο πατρες, σας παρακαλ και εσες να συνεχσετε με επιμλεια την προσευχ για την εντητα της Εκκλησας και για την Ορθδοξη Εκκλησα της Ουκρανας. Εδαμε πς οι ισχυρο αυτο του κσμου λαβαν τα πλα εναντον της. λα γιναν τσι στε να πψει να υπρχει. Αλλ σε κθε Εκκλησα μας, η προσευχ για τους αδελφος μας στην Ουκρανα χει δυναμσει και συνεχζει να γνεται σε κθε Θεα Λειτουργα. Η κοινωνικοπολιτικ κατσταση εκε χει αλλξει και η Εκκλησα εξακολουθε να στκεται και να ενισχεται στην πστη. Ας γνωρζουμε τι, οι προσευχς μας δεν εναι τυπικς. Χτζουν την Εκκλησα. Ισχυρ προσευχ εναι αυτ που η Ορθδοξη Εκκλησα της Ουκρανας αναμνει απ εμς. Και κτι χι λιγτερο σημαντικ. Πντα, πως και πριν, να δεχμαστε τους αδελφος μας με ζεστασι και αγπη, ταν ρχονται εδ για να προσευχηθον μαζ μας και να προσκυνσουν στα κοιν μας ιερ. |
| Κατ τη διρκεια της συναντσεως ο Πατριρχης Κριλλος και ο Ππας Φραγκσκος θιξαν το θμα της καταπολεμσεως της τρομοκρατας και λοιπ επκαιρα ζητματα, συμπεριλαμβανομνης της καταστσεως στην Ουκρανα. Κατ τον κ. Κριλλο, η Εκκλησα πρπει να απαλνει αντιθσεις και να πετυχανει συμβιβασμος. «Η Ορθδοξη Εκκλησα της Ρωσας και η Ρωμαιοκαθολικ Εκκλησα ακολουθον σμερα αυτ τη θση, εν δεν μπορομε να ισχυριζμαστε το διο για τους Ελληνρυθμους καθολικος στην Ουκρανα, οι οποοι δεν απλς αποτελον μρος της αστικς συγκροσεως, αλλ σε μεγλο βαθμ τυγχνουν οι ηθικο αυτουργο της. Δεν νομζω τι μνον εμες χουμε δυσκολες με τους Ελληνρυθμους καθολικος, αλλ και ο Ππας Φραγκσκος αντιμετωπζει δυσκολες, διτι αυτ η ομδα ανθρπων δεν επηρεζεται εκολα ως προς τις ενργεις της». «Θλω και πλι να τονσω τη χαρ μου απ τις μεταβολς στην πορεα της Κοβας. Εμαι βαθι πεπεισμνος τι αυτς οι μεταβολς μεταξ λλων θα συντελσουν στην προδο της θρησκευτικς ζως στη χρα σας, διτι η θρησκευτικ ζω εναι να πρα πολ σπουδαο στοιχεο της ζως ενς λαο. Ως Εκκλησα στηρζουμε την περαιτρω προθηση σχσεων μεταξ της Ρωσας και της Κοβας σε λους τους δυνατος τομες ακμη και στον τομα του ανθρπινου πνεματος», επε ν κατακλεδι ο Πατριρχης Κριλλος. Απ την πλευρ του ο Πρεδρος της Κοβας ευχαρστησε τον Προκαθμενο της Ρωσικς Εκκλησας για τη δυναττητα της συναντσεως και του μετφερε τις ευχς του Αρχηγο των Ενπλων Δυνμεων της Κοβας Ραολ Κστρο. «Η επσκεψ σας στην Κοβα το 2016 φησε τις καλτερες εντυπσεις», σημεωσε ο Πρεδρος της Κοβας. Επσης ως «μεγλη τιμ» χαρακτρισε για λη την περιοχ της Λατινικς Αμερικς το γεγονς της ιστορικς συναντσεως του Αγιωττου Πατριρχη Κυρλλου με τον Ππα Ρμης Φραγκσκου στην Κοβα. Ακμη επιβεβαωσε τι ο ρωσικς Ορθδοξος νας στην Κοβα, που κατασκευσθηκε ως δεγμα φιλας των δο λαν, χει τερστια πνευματικ και πολιτιστικ σημασα. «Θλουμε να συνεχσουμε να ενισχουμ σχσεις μεταξ του Πατριαρχεου Μσχας και της Κουβανικς Κυβερνσεως. Εμαστε ικανοποιημνοι με το παρν εππεδο των διμερν σχσεων και επιδικουμε να τις προωθσουμε. Οι σχσεις αυτς επσης αποτελον σμβολο φιλας μεταξ του Ρωσικο και του Κουβανικο λαο», επε ν κατακλεδι ο Miguel Bermúdez. |
| Στις 28 Αυγοστου, εορτ της Κοιμσεως της Θεοτκου με το παλαι ημερολγιο, τα μλη της αντιπροσωπεας παρστησαν κατ την ερτια Θεα Λειτουργα στον ιερ καθεδρικ να της Αγας Σοφας στο Νβγκοροντ, της οποας προστη ο μητροπολτης Νβγκοροντ και Στραγια Ροσα Λων. Μετ τη λξη της Θεας Συνξεως ο επικεφαλς της Ιερς Μητροπλεως Νβγκοροντ απηθυνε χαιρετισμ στους εκπροσπους του κοπτικο μοναχισμο, επισημανοντας: «Σας καλωσορζουμε θερμς στον ιερ καθεδρικ να της Αγας Σοφας, τον παλαιτερο να της Ρωσας, που φιλοξενεται η τιμμενη θαυματουργ εικνα της Παναγας “Ζνμενιε”. Η Υπεραγα Θεοτκος προσττευσε σε μεγλο βαθμ και επανειλημμνως την πλη μας και πειρες φορς υπερασπστηκε λη μας τη Γη των Ρως. μως η Αγα Σκπη της καλπτει αορτως λο τον κσμο και ιδως απλνεται πνω απ τη γη της Αιγπτου, που γεννθηκε ο μοναχισμς». Ο μητροπολτης Λων επσης τνισε την ομοιτητα της ιστορικς πορεας της ρωσικς ορθοδοξας και της αιγυπτιακς χριστιανικς παραδσεως. Αντιφωνντας ο επσκοπος Βουκλος ευχαρστησε τον μητροπολτη Λοντα για τα καλ του λγια και το υψηλ ενδιαφρον, που επδειξε, διαβεβαινοντας για την ειλικριν αγπη του κοπτικο λαο για τη Ρωσα και τη Ρωσικ Εκκλησα: «Στη χρα σας βρκαμε τη ζσα συνχεια της γνσιας μοναχικς παραδσεως. Ευχαριστομε τον Θε που σμερα μεταξ των Εκκλησιν μας αναπτσσονται τσο δυναμικ οι σχσεις υπ τη σταθερ και πεπνυμνη καθοδγηση των Προκαθημνων μας, των Αγιωττων Πατριαρχν Θεοδρου Β και Κυρλλου». Ο μητροπολτης Λων επδωσε ως δρο στον Πατριρχη Θεδωρο αντγραφο της εικνας της Παναγας «Ζνμενιε», εν στα μλη της αντιπροσωπεας προσφρθηκαν αναμνηστικ δρα. Στη συνχεια οι προσκεκλημνοι απ την Αγυπτο ξεναγθηκαν στον χρο του Κρεμλνου του Νβγκοροντ. Η επικοινωνα με τον μητροπολτη Νβγκοροντ και Στραγια Ροσα Λοντα συνεχσθηκε στην Ιερ Μον Μεταμορφσεως του Χριστο του Αγου Βαρλαμ του Χοτιν. Προς τιμν της αντιπροσωπεας παρατθηκε επσημη δεξωση. Οι φιλοξενομενοι ενημρωσαν τον επικεφαλς της Ιερς Μητροπλεως Νβγκοροντ για τη λειτουργα της Επιτροπς Διαλγου μεταξ της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας και της Κοπτικς Εκκλσας και σειρ πρωτοβουλιν της Επιτροπς, που υλοποιονται δραστρια τα τελευταα χρνια. Ο Σεβασμιτατος ευχθηκε την ενδυνμωση του Θεο σε αυτ τη συνεργασα και επστησε την προσοχ στο γεγονς στο τι ο διεκκλησιαστικς διλογος χει πλοσια ιστορα . Ο ιερρχης κατθεσε τις αναμνσεις του απ τις επισκψεις στην Αγυπτο και τις συναντσεις με εκπροσπους της Κοπτικς Εκκλησας σχεδν μισ αινα πριν, το 1972, κατ τη διρκεια της επισκψεως του Αγιωττου Πατριρχου Μσχας Ποιμνα σε αυτ τη χρα. |
| Δυστυχς, οι παρνομες πρξεις του Φαναρου κατ της Ουκρανας εχαν σοβαρς συνπειες για την Ορθδοξη Εκκλησα σε ολκληρο τον κσμο. Το Πατριαρχεο Κωνσταντινοπολης κνει μεγλες προσπθειες για να αναγκσει λλες Τοπικς Ορθδοξες Εκκλησες να αναγνωρσουν αυτς τις μη κανονικς πρξεις του, προσδδοντς εκκλησιαστικ νομιμτητα στους Ουκρανος σχισματικος και δνοντς τους, τους λεγμενους «τμους αυτοκεφαλας». Πρτη απ 'λους, υποβλθηκε σε πεση η Ελληνικ Ορθδοξη Εκκλησα, η οποα δεν εναι τυχαα. Πνω απ το να τρτο των επισκοπν της, οι λεγμενες " Μητροπλεις των Νων Χωρν " στη βρεια Ελλδα, χουν διπλ εξρτηση. Οι επσκοποι αυτν των Μητροπλεων, απ την μια πλευρ εναι μλη της Ιερς Συνδου και του Συμβουλου Επισκπων της Εκκλησας της Ελλδας και απ την λλη, μνημονεουν τον Πατριρχη της Κωνσταντινοπολης και εξαρτνται κανονικ απ αυτν. Απ το Φανρι στλθηκαν εγκκλιοι σε αυτος τους Μητροπολτες ζητντας την αναγνριση των Ουκρανν σχισματικν. Ταυτχρονα, ασκθηκε πεση δια της διπλωματικς οδο. Οι απεσταλμνοι των Ηνωμνων Πολιτειν επισκφθηκαν επανειλημμνα τον Προκαθμενο και πολλος Ιερρχες της Εκκλησας της Ελλδος, επιδικοντας τους πολιτικος τους στχους. Για να επιτευχθε αυτ η πνευματικ αποξνωση μεταξ Ρωσας και Ουκρανας. Η μεταξ του ελληνικο και του σλαβικο Ορθδοξου κσμου δισπαση να γνει μια αμετκλητη πραγματικτητα. Η προπαγνδα των μσων μαζικς ενημρωσης εργστηκε για να στηρξει τους σχισματικος, βασισμνη σε πολιτικς ιδες που απχουν πολ απ το ευαγγλιο, την κανονικ και ιστορικ αλθεια, αλλ και την κοιν λογικ. Επιδικουν τους πολιτικος στχους της επτευξης αυτς της πνευματικς αποξνωσης μεταξ Ρωσας και Ουκρανας, μεταξ του Ελληνικο και του Σλαβικο Ορθδοξου κσμου, στε η κατσταση να γνει μη αναστρψιμη. Η συζτηση περ του ουκρανικο ζητματος αναβλθηκε επανειλημμνα, αλλ τελικ συγκλθηκε κτακτη Σνοδος Ιεραρχας της Ελληνικς Ορθδοξης Εκκλησας. Αλλ ακμη και εκε δεν αποφασστηκε τυπικ η αναγνριση των σχισματικν. Μετ τη συνεδραση εκδθηκε να ανακοινωθν που αναγνωρζει το δικαωμα του Πατριρχη της Κωνσταντινοπολης να χορηγε αυτοκεφαλες, καθς και το δικαωμα του Προκαθημνου της Εκκλησας της Ελλδας «να ασχοληθε περαιτρω με το ζτημα της αναγνρισης της Εκκλησας της Ουκρανας». Αργτερα, ορισμνοι επισκποι ανακονωσαν τι τα δο αυτ σημεα δεν γιναν δεκτ με ψηφοφορα. Πολλο λληνες αρχιερες, ιερες, θεολγοι αμφισβητον τη νομιμτητα της απφασης. |
| Ομιλντας στους παρισταμνους ο Αγιτατος Πατριρχης Μσχας και Πασν των Ρωσσιν Κριλλος μεταξ λλων ανφερε: «Απ καρδις Σς συγχαρω δι την Λαμπροφρο του Χριστο Ανσταση και απευθνω τον χαιρετισμ της πασχαλινς χαρς: Χριστς Ανστη!.. Καταυτς τις ερτιες και φωτεινς ημρες το γεγονς της Αναστσεως του Χριστο μς γεμζει αυθεντικ χαρ…Η Εκκλησα, στοιχντας στο Ευαγγλιο, καλε την ανθρωπτητα να εγκαταλεψει κθε διχνοια και διαρεση, να επιδεξει αγπη και συμπθεια προς τους ενδεες και σους χρζουν ιδιατερης φροντδας και μριμνας. Αυτ η κκληση αποκτ ιδιατερη επικαιρτητα στις ημρες μας, ταν οι νθρωποι ρχισαν να λησμονον τις τραγικς επιπτσεις του πρσφατου παρελθντος. Η μνμη των θηριωδιν των δο Παγκοσμων Πολμων του 20ου αι. επ πολλς δεκαετες κατεθυνε τη διεθν κοιντητα στην οδ αναζητσεως των τρπων σταθερς ειρηνικς συνυπρξεως των χωρν και των λαν. Μεταπολεμικ, παρλες τις αντιφσεις και διαφωνες μεταξ των πολιτικν μπλοκ, η διεθνς διπλωματα κατφερνε να διατηρσει ειρνη απ συγκροσεις και εμπλοκς διεθνος κλμακος. Σμερα δε, απ φαινομενικ υπεθυνα πρσωπα, ακομε ενοτε κουβντες, οι οποες προκαλον κπληξη με την επιπολαιτητ τους σχετικ με το ενδεχμενο ενς νου πολμου, ο οποος θα πρπει να λσει τις περπλοκες αντιθσεις οδηγντας σε να παγκσμια τξη πραγμτων… Ανντιμοι πολιτικο επιχειρον να επηρεσουν και λλους τομες του ανθρωπνου γγνεσθαι, συμπεριλαμβανομνης και της δρσεως των θρησκευτικν κοινοττων. Σε σχση με τα νω εναι ανγκη να υπομνσουμε τη βαρι ζημι την οποα δχθηκε η Ορθδοξη εντητα εξαιτας της προκληθεσης ξωθεν εισπηδσεως του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως στο κανονικ δαφος της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας με σκοπ τη εξαφνιση της ακεραιτητς της και τη διρρηξη των πνευματικν δεσμν μεταξ των λαν της ιστορικς Ρως. Τον περασμνο Δεκμβριο στο Κεβο υπ την καθοδγηση του απελθντος προδρου της Ουκρανας Π. Ποροσνκο και των εκπροσπων του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως γινε αππειρα της καταναγκαστικς ενοποισεως των Ορθοδξων με σκοπ τη δημιουργα μιας εθνικς εκκλησας με σαφς Ρωσοφοβικ πολιτικ προσανατολισμ. Η μεγαλτερη θρησκευτικ οργνωση της Ουκρανας, δηλαδ η αυτοδιοκητος Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα του Πατριαρχεου Μσχας, δι πνευματικος και κανονικος λγους αρνθηκε να συμμετσχει σε αυτ το πολιτικ σχδιο. Η συγκροτηθεσα νευ της συμμετοχς αυτς Ορθδοξος Εκκλησα της Ουκρανας (ΟΕΟ) αποτλεσε ουσιαστικ προεκλογικ εργαλεο του Ποροσνκο. πως γνωρζουμε απτυχε ο πρωτεργτης στις εκλογς. Ουδεμα επιμρους Εκκλησα ανεγνρισε οτε τη να «εκκλησα», αλλ οτε τον «προκαθμεν» της». |
| Τοιουτοτρπως, εκτς της Οικουμενικς Συνδου μνον η βοληση της κυριρχου Εκκλησας δναται να εναι νμιμος παργοντας στην ανακρυξη ενς νου αυτοκεφλου, αλλ η ιστορα γνωρζει και λλα παραδεγματα. Συνβη το αυτοκφαλο να ανακηρυχθε απ ργανο της κρατικς εξουσας την επιχρια ιεραρχα, η οποα παυσε αυθαιρτως να υπγεται στη συνοδικ ιεραρχα της Αυτοκεφλου Εκκλησας και τον πρτο επσκοπ της. Το αθμιτο παρμοιων ενεργειν εξ απψεως κανονικς εναι προφανς: αν και σε εκενες τις περιπτσεις, που τοτο πργματι προκλθηκε απ τις απαιτσεις της εκκλησιαστικς ζως, που εχαν προ πολλο ωριμσει, οι διχασμο, που προκυπταν συνεπεα της αυθαιρτου πρξεως, καθστατο εφικτ να θεραπευθον με μεταγενστερη νμιμη απονομ του αυτοκεφλου απ την Μητρα Εκκλησα. τσι, η ιεραρχα της Ελλδος, ανακρυξε το αυτοκφαλο της Εκκλησας της Ελλδος δη το 1833, αλλ αυτ απονεμθηκε μνον το 1850. Οι Πολωνο αυτοκεφαλιστς το 1923 προβησαν σε παρνομο διαχωρισμ απ τη Μητρα Εκκλησα της Ρωσας, αφο αθμιτα λαβαν το αυτοκφαλο απ το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως και μνον το 1948 το ζτημα του αυτοκεφλου της Εκκλησας της Πολωνας αντιμετωπσθηκε εντς του κανονικο και ομαλο πλαισου. Το αυτοκφαλο μπορε να ανακηρυχθε και εκτς της καθιερωμνης τξεως, μως επ νομμου βσεως, και ακριβς στην περπτωση, που οι Αρχς της κυριρχου Εκκλησας προσχωρον σε αρεση σχσμα. Ττε τθεται σε ισχ ο 15 ος καννας της Πρωτοδευτρας Συνδου: «Ο γρ δι’ αρεσν τινα, παρ τν γων Συνδων Πατρων κατεγνωσμνην, τς πρς τν πρεδρον κοινωνας αυτος διαστλλοντες, κενου τν αρεσιν δηλοντι δημοσ κηρττοντος κα γυμν τ κεφαλ π’ κκλησας διδσκοντος, ο τοιοτοι ο μνον τ κανονικ πιτιμσει οχ ποκεσονται, πρ συνοδικς διαγνσεως αυτος τς πρς τν καλομενον πσκοπον κοινωνας ποτειχζοντες, λλ κα τς πρεποσης τιμς τος ρθοδξοις ξιωθσονται. Ο γρ πισκπων, λλ ψευδεπισκπων κα ψευδοδιδασκλων κατγνωσαν, κα ο σχσματι τν νωσιν τς κκλησας καττεμον, λλ σχισμτων κα μερισμν τν κκλησαν σποδασαν σασθαι». Αυτς ο καννας ισχει και για την πιστ ορθδοξη ιεραρχα ενς εκ των τμημτων της Εκκλησας, οι αντατες Αρχς της οποας απστησαν απ την Ορθοδοξα. Σε αυτς τις περιστσεις βρθηκε η Ρωσικ Εκκλησα μετ τη Σνοδο της Φλωρεντας. Γι’ αυτ τον λγο και εδραωσε το 1448 την αυτοτλει της απ την Κωνσταντινοπολη χωρς πρτα να ζητσει τη συγκατθεση του Πατριρχη και της Συνδου, οι οποοι εχαν προδσει την Ορθοδοξα και κατ’ αυτν τον τρπο αποστατσει απ την Οικουμενικ Εκκλησα. |
| Περ δσκολης θσεως, στην οποα περιλθε η Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα κατπιν αντικανονικς νομιμοποισεως του ουκρανικο σχσματος απ την Κωνσταντινοπολη, καθς και βας και διωγμν, που εξαπλυσαν σε βρος των πιστν τκνων της οι πρην αρχς της Ουκρανας, η Ορθδοξη Εκκλησα της Ρωσας κατ’επανληψιν πληροφρησε τις εκκλησιαστικς αρχς της Ορθοδξου Εκκλησας της Ελλδος. Στις 9 Οκτωβρου, λγες ημρες πριν την μνημονευθεσα κτακτη Συνλευση της Ιεραρχας, ο Πατριρχης Μσχας και Πασν των Ρωσσιν Κριλλος απστειλε αδελφικ Γρμμα προς τον Μακαριτατο Αρχιεπσκοπο Αθηνν και πσης Ελλδος Ιερνυμο με προτροπ να απχουν απ μονομερες ενργειες και να μην προβανουν σε «σπευσμνες ποφσεις μχρις του τ γιον Πνεμα συναγγ πντας τος Προκαθημνους τν γων το Θεο κκλησιν κα συνετσ ατος στε, δι κοινν προσπαθειν, ξ νματος συμπσης τς γας, Καθολικς κα ποστολικς κκλησας ν ερωμεν λσιν, μ τν ποαν ν εναι ναπαυμνοι ο πντες κα ποα θ συντελσ ες τν πρβασιν τς παροσης κρσεως». Λπη προκαλε τι την ανγκη εσπευσμνης και μονομερος αναγνωρσεως της αντικανονικς σχισματικς κοιντητας ο Μακαριτατος Αρχιεπσκοπος Ιερνυμος την αιτιολογε με σειρ εσφαλμνων και ψευδν επιχειρημτων, τα οποα κατ’επανληψιν εχαν αναιρεθε χι μνο απ ιερρχες, επιστμονες και θεολγους της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας, αλλ και απ αρκετος επιφανες αρχιερες, ιερες και θεολγους της Ορθοδξου Εκκλησας της Ελλδος. Δεν ανταποκρνεται στην πραγματικτητα η θση του Μακαριωττου Αρχιεπισκπου Ιερωνμου τι « ρθδοξος κκλησας τς Οκρανας…παρμεινε πντοτε ες τν κανονικν κκλησιαστικν δικαιοδοσαν τς Μητρς κκλησας, το Οκουμενικο πατριαρχεου». Το τος 1686 δι Γραμμτων του Παναγιωττου Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως Διονυσου και της Ιερς Συνδου της Κωνσταντινουπολτιδος Εκκλησας η μητρπολη Κιβου υπχθηκε στη δικαιοδοσα του Πατριαρχεου Μσχας. Επ 300 και πλον τη λη η Ορθοδοξα, συμπεριλαμβανομνης και της Ορθοδξου Εκκλησας της Ελλδος, αναγνριζε την επ της μητροπλεως Κιβου κανονικ δικαιοδοσα του Πατριαρχεου Μσχας. Ταυτχρονα, σμφωνα με τους ιερος καννες της Εκκλησας, για τις δικαιοδοσιακς διαφορς ισχει παραγραφ 30 ετν (25ος καν. της Πενθκτης Συνδου). |
|
|
