| Αρχεο Συνντηση του Μητροπολτη Ιλαρωνα με τον Προκαθμενο της Ορθοδξου Εκκλησας Ιεροσολμων 7 Ιουνου 2019 τος 16:44 Στους Αγου Τπους, κατπιν ευλογας του Αγιωττου Πατριρχη Μσχας και Πασν των Ρωσσιν κ.κ. Κυρλλου, αφχθη στις 6 Ιουνου 2019 ο Μητροπολτης Βολοκολμσκ Ιλαρωνας, ο Πρεδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων του Πατριαρχεου Μσχας. Στο αεροδρμιο τον υψηλ επισκπτη υποδχθηκαν ο Αρχιμανδρτης Αλξανδρος Αλισοφ, ο Αρχηγς της Ρωσικς Εκκλησιαστικς Αποστολς στην Ιερουσαλμ και ο Αναπληρωτς του, Ιερομναχος Δομετιανς Μαρκαριν. Στο Καθολικ Πντων των ν Ρωσσ διαλαμψντων Αγων της Ιερς Μονς Ορεινς ο Σεβασμιτατος τλεσε της Θεα Λειτουργα, συλλειτουργησντων του Αρχιμανδρτη Αλεξνδρου Αλισοφ και κληρικν της Ιεραποστολς και της Ιερς Μονς Ορεινς. Απευθυνμενος στις αδελφς της Μονς, μετ τη λξη της Θεας Μυσταγωγας, ο Μητροπολτης Ιλαρωνας διαββασε την ευλογα του Αγιωττου Πατριρχη Κυρλλου, ο οποος, πως σημεωσε ο Ιερρχης, «πντοτε νοερς παρσταται στους Αγους Τπους και στην Ιερ Μον τατη». Επσης ο κ. Ιλαρωνας συνεχρη το εκκλησασμα για την εορταζμενη εκενη την ημρα Γ’ ανερεση της κεφαλς του Αγου Προδρμου, υπογραμμζοντας: «Ο γιος Προφτης, Πρδρομος και Βαπτιστς του Κυρου Ιωννης, του οποου το σπτι ευρσκετο ακριβς σε τοτο το μρος, μς διδσκει την νευ ρων αφοσωση στο ργο του Θεο. λη του τη ζω προσφερε στην υπηρεσα, που τον εγκατστησε ο Θες, λγοντας τι ταν να ετοιμσει την οδ για κποιο λλο, για την Σωτρα του κσμου, τον επαγγειλμενο, για τον Αμν του Θεο. Την οδ αυτ, ο γιος Ιωννης την ετομασε με τη ζω, το κρυγμα και την διακονα του. Η διακονα του ταν θυσιαστικ και ολοκληρθηκε με το μαρτυρικ τλος. πως επε ο Κριος, «οκ γγερται ν γεννητος γυναικν μεζων Ιωννου το βαπτιστο» (Ματθ. 11. 11)». Ακολοθως, αυθημερν στο Πατριαρχεο Ιεροσολμων πραγματοποιθηκε η συνντηση του Προδρου του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων του Πατριαρχεου Μσχας με τον Προκαθμενο της Εκκλησας Ιεροσολμων, τον Μακαριτατο Πατριρχη της Αγας Πλεως Ιερουσαλμ και πσης Παλαιστνης κ.κ. Θεφιλο. Ο Σεβασμιτατος διαββασε στον Μακαριτατο τους χαιρετισμος και τις ευχς του Αγιωττου Πατριρχη Μσχας και Πασν των Ρωσσιν Κυρλλου και αμσως μετ υπρξε ανταλλαγ απψεων επ ζητημτων των διεκκλησιαστικν σχσεων του διμερος ενδιαφροντος. Ακμη ο κ. Ιλαρωνας μετβη στον Ιερ Να Αναστσεως του Χριστο, που προσκνησε τον Πανγιο Τφο, τον Γολγοθ και την Αγα Αποκαθλωση. Αυθημερν, συνοδε του Αρχιμανδρτη Αλεξδνρου και του Ιερομονχου Δομετιανο, ο Πρεδρος του ΤΕΕΣ επισκφθηκε τον Ι. Να Αγου Γεωργου Λδδας και τον Ι. Να Αγας Ταβιθς Ιππης. Календарь ← 23 Ιανουαρου 2024 τος © Patriarchia.ru , 2005 – 2024 Με την επιφλαξη παντς νομμου δικαιματος © Сделано в Κατασκευ απ Stack Group |
| Теологические и метафизические основания христианской культуры предстают нашему взору своеобразной диалектикой христианской религиозной мысли и античного миросозерцания. Ориген жизнью своей живёт по-христиански, по воззрениям же своим на соделанное и Божественное эллинствует 94 . Источники 1 . Ориген. Ωριγνονς τον εις το κατα Ματθ ιον Εναγγλιον εξηγητικων. – Paris: Sources Chretiennes, t. 43,1992. 2 . Ориген. Ωριγνους τν ις τ κατ ωννην Ευαγγλιον ξηγητικν. – Paris: Sources Chretiennes, t. 120,1996. 3 . Ориген . Origenis homilia in Librum Regnorum I. – Paris: Sources Chretiennes, t. 328, 1986. 4 . Ориген . Origenis in Exodum. – Paris: Sources Chretiennes, т.321, 1985. 5 . Ориген . Origenius commentarium in cantico canticorum. – Paris: Sources Chretiennes, t. 375, 1991. 6 . Ориген . Homiliae in Jesu Nave. – Paris: Sources Chretiennes, t. 71, 1960. 7 . Ориген . Homilia in Sancto Luca. – Paris: Sources Chretiennes, t. 87, 1998. 8 . Ориген . “О Началах» – Новосибирск, 1993. 9 . Ориген . “О Молитве”, “Увещание к мученичеству” – Сам., 1992. 10 . Ориген . “Против Цельса” – М. 1997 11 . Августин Аврелий . Творения. – М., 1997 12 . Григорий Чудотворец , Мефодий Патарский . Творения. – М., 1997 13 . Деяния вселенских соборов. – СПб., «Воскресение», 1996. 14 . Евсевий Памфил . “Церковная История” – М., 1993. 15 . Иероним. О девственности. – М., 1995. 16 . Ириней Лионский . Творения. – М., 1996. 17 . Иустин Мученик . Творения. – М., 1996. 18 . Платон. Собрание сочинений. – М.. «Мысль», 1993. 19 . Плотин. Эннеады. – М., 1997. 20 . Порфирий. Жизнь Плотина//Диоген Лаэрций. О жизни, учениях и изречениях знаменитых философов. – М., 1978. 21 . Ранние Отцы Церкви. – Брюссель: “Жизнь с Богом”, 1988. 22 . Ранович А. Б. “Первоисточники по истории раннего христианства», “Античные критики христианства” – М., 1976. 23 . Сократ Схоластик . “Церковная История» – М., «РоссПЭн», 1996. 24 . Сочинения древних христианских апологетов. – СПб., «Але- тейя», 1999. 25 . Jacques Loew Fayard. Histoire du I’Eglise par Elle-meme. 1978. |
| Ο Πατριρχης Σερβας υπενθμισε τον κνδυνο εκλεψεως του αισθματος συνοδικτητας στον ορθδοξο κσμο «Η συνοδικτητα εναι μια απ τις ουσιαστικς ιδιτητες της Εκκλησας, που εκ διαισθσεως εναι κατανοητ σε οποιονδποτε ορθδοξο χριστιαν, αλλ παρλληλα χει να ανεξντλητο μυστηριακ περιεχμενο. Συνοδικτητα εναι και η αδελφικ ομοφροσνη των μελν της Οικουμενικς Ορθοδξου Εκκλησας, που χει ως Κεφαλ τον Κριο Ιησο Χριστ», υπενθμισε ο Αγιτατος Πατριρχης Σερβας Πορφριος στο χαιρετιστριο μνυμα προς τους διοργανωτς και μετχοντες στο διεθνς συνδριο «Η συνοδικτητα της Εκκλησας: θεολογικς, κανονικς και ιστορικς διαστσεις». Το συνδριο διεξχθη στις 11 Νοεμβρου 2021 στη Λαρα των Σπηλαων του Κιβου υπ την προεδρα του Μακαριωττου μητροπολτη Κιβου και πσης Ουκρανας Ονουφρου. Τον χαιρετισμ του Προκαθημνου της Ορθοδξου Εκκλησας της Σερβας ανγνωσε κατ την ναρξη των εργασιν ο εκπρσωπος του Πατριρχη Σερβας παρ τω Πατριρχη Μσχας και Πασν των Ρωσιν επσκοπο Μορβιτς Αντνιος. πως επεσμανε ο Αγιτατος Πατριρχης Πορφριος, πηγ της συνοδικτητας εναι η συνεργασα του Θεο και του ανθρπου, ο οποος εργζεται για την καλλιργεια της καρδις του, εν καρπς της ενισχσεως της συνοδικτητας καθσταται ο πολλαπλασιασμς της εντεταλμνης απ τον Θε αμοιβαας αγπης. «Ο Κριος μας κρινε να ζομε την εποχ, κατ την οποα “ψυγσεται γπη” (Ματθ. 24.12) και εκλεπει το ασθημα συνοδικτητας στον ορθδοξο κσμο», με λπη διαπστωσε ο Αγιτατος κ. Πορφριος και πρσθεσε: «Συνπεια αυτς της κρσεως ταν και οι συμφορς, που θτουν σε δοκιμασα την κανονικ Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα». Ο Προκαθμενος της Ορθοδξου Εκκλησας της Σερβας τνισε: «Η υποστριξη των σχισματικν, οι απειλς και η βα, η αρπαγ των ορθοδξων ναν και η υιοθτηση νμων που εισγουν διακρσεις και στρφονται κατ της κανονικς Ορθοδοξας, δεν μπορον να δικαιολογηθον για οποιουσδποτε κρατικος εθνικος λγους, διτι λα αυτ εναι μια ανοικτ μχη κατ του Σωτρος Χριστο, καθς και κατ της Μας, Αγας, Καθολικς και Αποστολικς Αυτο Εκκλησας». Υπηρεσα Επικοινωνας του ΤΕΕΣ με πηγ την ιστοσελδα του Ενημερωτικο Μορφωτικο Τμματος της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας DECR Communication Service 11/15/2021 Βαθμολογα: 3.8 Ψφοι: 4 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΤΥΑ |
| Σε αυτς τις μητρες και πατρες, ταιριζει απλυτα η ρση το Σωτρα Ιησο Χριστο προς τος Φαρισαους : «Ματθ. 23,25 Οα μν, γραμματες κα Φαρισαοι ποκριτα, τι καθαρζετε τ ξωθεν το ποτηρου κα τς παροψδος, σωθεν δ γμουσιν ξ ρπαγς κα δικας. Ματθ. 23,26 Φαρισαε τυφλ, καθρισον πρτον τ ντς το ποτηρου κα τς παροψδος, να γνηται κα τ κτς ατν καθαρν. Ματθ. 23,27 Οα μν, γραμματες κα Φαρισαοι ποκριτα, τι παρομοιζετε τφοις κεκονιαμνοις, οτινες ξωθεν μν φανονται ραοι, σωθεν δ γμουσιν στων νεκρν κα πσης καθαρσας. Λουκ. 11,44 οα μν, γραμματες κα Φαρισαοι ποκριτα, τι στ ς τ μνημεα τ δηλα. κα ο νθρωποι περιπατοντες πνω οκ οδασιν.» Θεδωρος Ντεναλκε Μετφραση για το gr.pravoslavie.ru: Γρηγριος Μμαλης Pravoslavie.ru 5/21/2020 Βαθμολογα: 10 Ψφοι: 2 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 βλ. επσης: http://pravoslavie.ru/36848.html . ΣτΜ: μετφραση στην νεο-ελληνικ (πηγ imgap.gr): Ματθ. 23,25 Αλλομον σας, γραμματες και Φαρισαοι υποκριτα, διτι καθαρζετε το ξω απ το ποτρι και το πιτο, μσα δε αυτ εναι γεμτα απ τροφς, που προρχονται απ αρπαγς και αδικες. Ματθ. 23,26 Φαρισαε τυφλ, καθρισε πρτα αυτ που υπρχει μσα στο ποτρι και το πιτο, στε να μη προρχεται απ αδικαν, αλλ απ την τιμαν εργασαν σου, δια να γνη και το απ " ξω καθαρν. (Μη προσπαθετε, δηλαδ, εξωτερικς μνον να φανεσθε ευσεβες, αλλ προσπαθετε να αποκτσετε και την εσωτερικν καθαρτητα και αγιτητα). Ματθ. 23,27 Αλλομον σας, γραμματες και Φαρισαοι υποκριτα, διτι ομοιζετε με τφους ασβεστωμνους, οι οποοι εξωτερικς μεν φανονται ωραοι, εν απ μσα εναι γεμτοι με κκκαλα πεθαμνων και με κθε ακαθαρσαν. Λουκ. 11,44 Αλλομον σας γραμματες και Φαρισαοι υποκριτα, διτι εσθε σαν τα μνημεα, που δεν φανονται, και οι νθρωποι που περιπατον επνω εις αυτ δεν γνωρζουν τοτο και χωρς να το θλουν μολνονται, σμφωνα με εκενα που γρφει ο νμος. Ετσι και σεις κρπτετε με την υποκρισαν την κακαν σας, και εκενοι που ανποπτοι σας πλησιζουν μολνονται και βλπτονται”. |
| Αυτν, μερικο απ τους Πατρες την ονμασαν καρδιακ ησυχα• λλοι, προσοχ• λλοι, φλαξη της καρδις• λλοι, νψη και αντρρηση• λλοι, ρευνα των λογισμν και φλαξη του νου• λοι μως με αυτ καλλιργησαν τη γη της καρδις τους και με αυτ αξιθηκαν να τραφον με το θεο μννα. Γι’ αυτ λει ο Εκκλησιαστς: «Ευφρανου, νε, στη νετητ σου και περπτα στους δρμους της καρδις σου μωμος και διξε απ την καρδι σου τον παροργισμ. Αν το πνεμα αυτο που εξουσιζει ρθει καταπνω σου, μην αφσεις τον τπο σου»(Εκκλ. 11,9· 10,4)• λγοντας τπο εννοε την καρδι, πως λει και ο Κριος: «Απ την καρδι βγανουν πονηρο διαλογισμο»(Ματθ. 15,19). Λει ακμη: «Μη σκορπζετε το νου σας εδ κι εκε»(Λουκ. 12,29), και:«Τ στεν εναι η πλη και δσκολη η οδς που οδηγε στη ζω!»(Ματθ. 7,14), και πλι: «Μακριοι οι πτωχο τω πνεματι»(Ματθ. 5,3), εκενοι δηλαδ που δεν απκτησαν μσα τους καμα ννοια τοτου του κσμου. Λει και ο Απστολος Πτρος: «Να εστε νηφλιοι και γρυπνοι• ο αντπαλος σας διβολος περιφρεται σαν το λιοντρι που ουρλιζει ζητντας ποιον να καταπιε κλπ.»(Α Πετρ. 5, 8). Και ο Παλος αναφρεται ολοφνερα στη φλαξη της καρδις ταν γρφει προς τους Εφεσους: «Η πλη μας δεν εναι εναντον ντων απ αμα και σρκα»(Εφ. 6,12). Και ο θεοι Πατρες μας γραψαν πολλ για τη φυλακ της καρδις, κι ποιος θλει ας διαβσει τα συγγρμματ τους να δει σα δηλαδ γραψε ο ασκητς Μρκος και σα λει ο Ιωννης της Κλμακας και ο Ησχιος και ο Φιλθεος Σινατης και ο Ησαας και ο Βαρσανοφιος και το βιβλο «Παρδεισος Πατρων» (Γεροντικ). Και τι λω πολλ; Κανες δεν μπρεσε, αν δε φλαξε το νου του, να φτσει στην καθαρτητα της καρδις, για να γνει ξιος να δει το Θε(Ματθ. 5,8). Γιατ χωρς την προσοχ κανες δεν μπορε να γνει «πτωχς τω πνεματι», μτε μπορε να πενθσει να πεινσει και να διψσει τη δικαιοσνη, και χωρς νψη κανες δεν μπορε να εναι αληθιν ελεμων καθαρς στην καρδι ειρηνοποις διωγμνος για χρη της δικαιοσνης(Ματθ. 5, 3–10)• και για να πω γενικ, με καννα τρπο δεν μπορε κανες ν’ αποκτσει λες τις θεπνευστες αρετς, παρ με τη νψη. |
| Απ την αμεριμνα, την ησυχα, την προσοχ και την προσευχ γεννιται η κνηση και η θρμη της καρδις, η οποα καιει τα πθη και τους δαμονες και καθαρζει την καρδι πως σε χωνευτριο. Απ αυτ, γεννιται ο πθος και ο χωρς τλος ρωτας προς τον Κριο Ιησο Χριστ. Απ αυτν χνονται γλυκ οι κρουνο των καρδιακν δακρων, με τα οποα η ψυχ και το σμα καθαρονται και αλεφονται με τη μετνοια, την αγπη, την ευχαριστα και την εξομολγηση, πως με το αρωματικ σσωπο. Απ αυτ προρχεται η γαλνη και η ειρνη των λογισμν που δεν χει καννα ριο και ξεπερν κθε νου(Φιλιπ. 4, 7), και απ αυτς η χιονοφεγγφωτη λλαμψη. Και τλος η απθεια –σο μπορε να φτσει ο νθρωπος– και η ανσταση της ψυχς πριν απ το σμα και η αναμρφωση και επιστροφ στο κατ’ εικνα και καθ’ ομοωση με την πρξη, την θεωρα, την πστη, την ελπδα και την αγπη, και η ολικ ανψωση προς το Θε και η μεση νωση με αυτν και η κσταση και η παση και η στση –κατ το παρν πως μσα σε καθρφτη και σαν απεικνιση(Α Κορ. 13, 12) και σαν πργευση, κατ το μλλον μως η τελεως τλεια και αινια μθεξη και απλαυση του Θεο πρσωπο προς πρσωπο. Η ησυχα με υπακο εναι πργματι η απλανς και αληθιν και πατροπαρδοτη και θερεστη ζω. Αυτ ευλγως ονομστηκε απ τους Αγους «κρυμμνη εν Χριστ ζω» Αυτ εναι η οδς και η κατ Θεν νοερ ζω και ιερ εργασα των πραγματικν Χριστιανν, η αληθιν και απλανς και γνσια και ανθευτη, η ολοφνερα κρυμμνη στο Χριστ ζω(Κολ. 3, 3). Αυτ τη χραξε και τη μυσταγγησε ο θενθρωπος και γλυκτατος Ιησος, την περπτησαν οι θεοι Απστολοι και κατπιν ακολοθησαν πιστο σ’ αυτος οι πειτα απ αυτος νδοξοι αρχηγο και διδσκαλο μας, οι οποοι απ την αρχ της παρουσας του Χριστο στον κσμο και μχρι σμερα λμπουν σαν φωτειν αστρια μσα στον κσμο με τις ακτινοβολες των ζωοποιν λγων τους και τα θαματ τους. Αυτο διδωσαν ο νας στον λλο και στα δικ μας χρνια τον καλ αυτ σπρο(Ματθ. 13, 24), την ιερ ζμη(Ματθ. 13, 33), την αγα απαρχ(Ρωμ. 11, 16), την ασφαλ παρακαταθκη(Α Τιμ. 6, 20), τη χρη, την εξ ψους δναμη(Λουκ. 24, 49), το πολτιμο μαργαριτρι(Ματθ. 13, 46), την νθεη πατρικ κληρονομι, το θησαυρ τον κρυμμνο στο χωρφι(Ματθ. 13, 44), τον αρραβνα του Πνεματος(Β Κορ. 1, 22), το βασιλικ σημδι, το ζωνταν και ορμητικ νερ(Ιω. 4, 14), τη θεα φωτι, το σεβσμιο λας, το χρισμα, το σφργισμα, το φως και τα μοια με αυτ. Αυτ και θα κληροδοτεται και θα μεταβιβζεται μυστικ απ γενι σε γενι ως τη δευτρα παρουσα του Χριστο. |
| Εκενος που δεν τον κατηγορε η καρδι του για παρβαση παραμληση εντολς του Θεο για παραδοχ αμαρτωλς σκψεως, αυτς μπορε να εναι ο καθαρς στην καρδι και ξιος να ακοσει το λγο: «Μακριοι σοι εναι καθαρο στην καρδι, γιατ αυτο θα δουν το Θε»(Ματθ. 5, 8). Ας φροντσομε να καθοδηγομε τις αισθσεις μας με τη λογικ, μλιστα τα μτια, τα αυτι και τη γλσσα, στε χι εμπαθς, αλλ για ωφλεια μας να βλπομε, να ακομε και να μιλμε. Γιατ καννα λλο δεν γλιστρει ευκολτερα στην αμαρτα σο αυτ τα ργανα, ταν δεν καθοδηγονται απ τη λογικ. Και πλι, καννα λλο δεν εναι πιο κατλληλο απ αυτ να οδηγε στη σωτηρα, ταν η λογικ τα διευθνει και τα ρυθμζει και τα οδηγε στο αγαθ. ταν αυτ μως ατακτον, ττε και η σφρηση εκθηλνεται, και η αφ απλνεται με αυθδεια, και αναρθμητο πλθος πθη ρχονται μσα μας. ταν αυτ διευθνονται απ τη λογικ με ευταξα, πολλ ειρνη και σταθερ γαλνη απλνεται σ’ λο τον νθρωπο. Το πολτιμο ρωμα, ακμη και κλεισμνο σε δοχεο, γεμζει απ την ευωδα του τον αρα και ευχαριστε χι μνον εκενους που εναι κοντ, αλλ και εκενους που εναι γρω. Κατ τον διο τρπο και η ευωδα της ψυχς που εναι ενρετη και αγαπ το Θε, ξεχνεται απ το σμα με λες τις αισθσεις και φανερνει την εσωτερικ αρετ. Γιατ ποιος θα δει μια γλσσα που να μη λει τποτε το κακ και ανρμοστο, αλλ κθε καλ και ωφλιμο, και μτια συμμαζεμνα, και ακο που να μη δχεται ανρμοστα τραγοδια και λγια, και πδια που βαδζουν με σεμντητα, και πρσωπο χι αφημνο στα γλια, αλλ μλλον τοιμο για δκρυα και πνθος, ποιος θα δει αυτ και δεν θα εννοσει τι εσωτερικ υπρχει πολλ ευωδα των αρετν; Γι’ αυτ και ο Σωτρας λει: «τσι ας λμψει το φως σας μπροστα στους ανθρπους, για να δουν τα καλ σας ργα και να δοξσουν τον Πατρα σας στους ουρανος»(Ματθ. 5, 16). Εκενη την οποα ο Χριστς και Θες μας στα Ευαγγλια ονμασε «στεν οδ»(Ματθ. 7, 14), αυτν πλι την επε «καλ ζυγ και ελαφρ φορτο»(Ματθ. 11, 30). Πς λοιπν συμβιβζονται αυτ τα δο που φανονται αντθετα μεταξ τους; Οπωσδποτε, επειδ για την ανθρπινη φση εναι σκληρ και ανηφορικ η οδς αυτ, εν για την προαρεση εκενων που την κατορθνουν και για τις καλς ελπδες της εναι επιθυμητ και αξιαγπητη και προξενε ηδον μλλον παρ θλψη στις ψυχς που αγαπον την αρετ. Γι’ αυτ μπορε να δει κανες τι με περισστερη προθυμα βαδζουν εκενοι που διλεξαν τη στεν και δσκολη οδ, παρ εκενοι που διλεξαν την ευρχωρη και πλατι. κουσε και τον μακριο Λουκ που λει τι αφο μαστιγθηκαν οι Απστολοι, αναχρησαν απ το συνδριο χαρομενοι(Πραξ. 5, 41), αν και δεν εναι ττοια η φση του μαστιγματος· γιατ το μαστγωμα δεν προκαλε ηδον και χαρ, αλλ οδνη και πνο. Αν το μαστγωμα για χρη του Χριστο γννησε χαρ, τι το θαυμαστ αν και η λοιπ κακοπθεια και ταλαιπωρα του σματος για χρη του Χριστο φρουν το διο αποτλεσμα; |
| 18, 7–8), και: «Αιτετε, και θα σας δοθε· ζηττε, και θα βρτε· χτυπτε, και θα σας ανοιχθε η θρα»(Ματθ. 7, 7), και αλλο: «Ακμη και αν δεν του δσει επειδ εναι φλος του, θα σηκωθε ωστσο και θα του δσει ,τι ζητ, εξαιτας της αναδεις του»(Λουκ. 11, 8). Μ’ αυτ μας προτρπει να εναι η ατησ μας στο Θε αναιδς και επμονη. Αφο γι’ αυτ ρθε, για να επιστρψει τους αμαρτωλος κοντ Του(Ματθ. 9, 13). Μονχα εμες αφο απομακρυνθομε με λη μας τη δναμη απ τις κακς συνθεις μας, ας προσηλωθομε στον Κριο, και Αυτς δε μας προσπερν, αλλ εναι τοιμος να μας βοηθσει. νας που κατχεται απ κποια μακρ ασθνεια, ταν δεν μπορε πι να δεχθε τροφ και νερ, απελπζεται, και αυτ εναι σημδι θαντου και τον κλανε οι συγγενες και οι φλοι του. τσι και ο Θες και οι γγελοι, λυπονται πολ και θρηνον τι.ς ψυχς που δεν μπορον να προσλβουν την επουρνια τροφ. Αν λοιπν γινες θρνος του Θεο, αν η ψυχ σου γινε λη πνευματικς οφθαλμς κι λη φως, αν τρφηκες με την τροφ εκενη του Πνεματος, αν πνεις απ το ζωνταν νερ(Ιω. 4, 10) και απ το πνευματικ κρασ που ευφρανει την καρδι(Ψαλμ. 103, 15), αν η ψυχ σου φρεσε τα ενδματα του ανκφραστου φωτς, αν ο εσωτερικς σου νθρωπος λαβε περα και βεβαιτητα λων αυτν, ττε λοιπν ζεις απ τρα την πραγματικ αινια ζω και αναπαεσαι απ τρα μαζ με το Χριστ. Αν μως ακμη δεν τα λαβες αυτ οτε τα κανες κτμα σου, να κλαις θερμ και να οδρεσαι που δεν απκτησες ακμη αυτν τον πλοτο, και να εναι αδικοπη η φροντδα σου και η δηση για τη φτχεια σου. Αλλ μακρι τουλχιστον να αισθανταν τη φτχεια του εκενος που δεν χει αυτν τον θεο πλοτο, και να μη γυρνοσε αμριμνος σαν να τον χει παραχορτσει.Γιατ λει ο Κριος: «Καθνας που ζητ, βρσκει· και ποιος χτυπ, θα του ανοιχτε η θρα»(Ματθ. 7, 8). Αν το λδι εκενο που γινταν απ διφορα μυρωδικ(Εξ. 30, 23–25) εχε τση δναμη, στε εκενοι που χρονταν, να αποκτον το βασιλικ αξωμα(Α Βασ. 26, 11), πσο περισστερο εκενοι που χρονται στο νου και στον σω νθρωπο με το αγιαστικ λδι της αγαλλισεως(Ψαλμ. |
| Και χι μνο αυτ, αλλ δνεις εξουσα στους δολους Σου να κνουν και μεγαλτερα(Ιω. 14,12) και να θαυμζομε περισστερο, πως επες, Κριε. Μγα το νομ Σου, γιατ με τη δναμ Σου γνονται τα θαματα απ τους Αγους Σου. »Δσποτα Κριε Ιησο Χριστ, Υι και Λγε του Θεο, το γλυκτατο νομα της σωτηρας μας, μεγλη η δξα Σου· μεγλα τα ργα Σου· θαυμαστο οι λγοι Σου και πιο γλυκο απ το μλι και την κηρθρα(Ψαλμ. 18,11). Δξα σοι Κριε δξα σοι. Ποιος μπορε να δοξζει και να υμνε τη συγκατβαση, την αγαθτητα, τη δναμη, τη σοφα, τη διαγωγ Σου στον κσμο, τη διδασκαλα Σου; Και πς οι γιες εντολς Σου διδσκουν φυσικ και με ευκολα τον ενρετο βο; πως επες Κριε: “Συγχωρστε, και θα συγχωρηθετε”(Ματθ. 6,14) και: “Ζητετε, και θα βρετε· χτυπτε τη θρα, και θα σας ανοιχτε”(Ματθ. 7,7), και: “σα θλετε να σας κνουν οι νθρωποι, τα δια να κνετε κι εσες σ’ αυτος”(Ματθ. 7,12). Και ποιος ραγε ταν εννοσει τις εντολς Σου και τα λοιπ λγια Σου δε θα εκπλαγε κατανοντας την πειρη σοφα Σου; »Σοφα του Θεο, Ζω των πντων, Χαρ των αγγλων, ανκφραστο Φως, Ανσταση των νεκρν, καλ Ποιμνα, που δωσες τη ζω Σου για χρη των προβτων Σου(Ιω. 10,11)! Υμν τη μεταμρφωσ Σου, τη σταρωση, την ταφ και την ανσταση, την ανληψη και την εγκατσταση στα δεξι του Θεο και Πατρα, την λευση του Αγου Πνεματος και τη δευτρα παρουσα Σου, που θα γνει με δναμη και δξα μεγλη και ακατανητη. Χνω τη δναμ μου, Κριε, μπροστ στα θαυμαστ σου ργα και απ αμηχανα θλω να καταφγω στη σιωπ. Αλλ τι να κνω, δεν ξρω. Αν σωπσω, εκπλττομαι, αν τολμσω να πω τποτε, απορ και εξσταμαι. Θεωρ ανξιο τον εαυτ μου για τον ουραν και τη γη και ξιο για κθε κλαση, χι μνο για σα αμρτησα, αλλ πολ περισστερο για σα χω ευεργετηθε απ Σνα, ο αχριστος και θλιος. Γιατ χρτασες την ψυχ μου με κθε αγαθ, υπεργαθε Κριε. Κατανησα εν μρει τα ργα Σου, και η δινοι μου κυριετηκε απ κσταση(Αββακ. 3,2). γινα μηδν, Κριε, μνο βλποντας τα ργα Σου. |
| Царь Давид оплакивал Ионафана и Саула и сместил избыток своего горя и гнева на горы , на которых был убит помазанник Господень (2 Цар. 1:21). Святитель отмечает, что это нередко происходит у детей и женщин . 4. Отождествление с противоположным Отождествление с противоположным является защитным механизмом, во время которого, чтобы удовлетворить одно из наших чувств, человек создает другое, противоположное. Например, супруга Потифара, которая не смогла удовлетворить своего постыдного желания с Иосифом, обратила свое вожделение в гнев . 5. Сопротивление Душевная (психическая) болезнь является следствием душевно-духовного конфликта, и в случае, если разумная часть души одержит победу, то человек становится ближе к самопознанию, покаянию и спасению. Если же человека одолеют страсти, тогда человек становится плотским, после чего бессознательно взращивает в себе целый ряд патологических психологических механизмов с целью избежать суда своей совести. Молитвами святителя Иоанна Златоуста, благой Бог да дарует всем нам истинное познание человека — как самих себя, так и ближнего, чего нам сегодня так сильно не хватает. Перевод Александра Астанова Εις Ιω. 69, 1, PG 59, 377. Иов 21:9, Пс. 72:5. Εις Ματθ. 53, PG 58б 531. Εις Φιλιπ. 10, PG 62, 255, Εις Πραξ. 51, 5, PG 60, 358. 60, 175. Διογ. Λαρτ.,ΦII, 110, Στοβαου, Εκλογα II, 166. Εις Ματθ. 53, PG 58, 531. Εις Εφ. 5, 4, PG 62, 41. Περ μετανας 6, 5, PG 49, 321. Εις Πραξ. 31, 4, PG 60, 232. Περ μετανοας 1, PG 55, 457. Εις Ψαλμ. 143, PG 55, 457. См. 2 Кор. 12:5, 9:11, 30, 13:9. Περ μετανοας 7, 6, PG 49, 332. См. E.Zeller – W.Nestle Ιστορα της Ελληνικς Φιλοσοφας, μτφρ. Χ. Θεοδωρδη, Αθνα 1942, σ.144, 305. Εις Πραξ. 7, 3, PG 60, 67. Προς Σταγεριον 2, PG 47, 470. Εις τον γιον Απστολον Παλον 6, 4, PG 50, 504. Εις τους αγους Μακκαβαους 1, 2, PG 50, 619. Περ μετανοας 3, 4, PG 49, 297. Εις τον Οζαν 3, 4, PG 56, 113. Εις τον γιον μρτυρα Λουκιανν 2, PG 50, 523. Εις Ματθ. 19, 7, PG 57б 283. Εις Α Τιμ. 7, 1, PG 62б 533. |
|
|
