| Пятикнижие Моисеево переведено с Греческого 11 , по списку не сходному исключительно ни с Ватиканским, ни с Александрийским. В переводе встречаются иногда чтения Александрийского списка: напр. Быт. 9:16 . и помн здвтъ вчный. иже постави межи мною (Ал. ν μσον μο, в Ват. к сему ещё прибавлено: κα τς γς); 12:20. и ( повл проводити) все елико бше его. и лота с нимъ (Ал. κα λτ μετ ατο, в Ват. сего нет); 13:6. ко и бше многа. и не можах жити вкп (Ал. κα κ δναντο κατοικεν μα, Ват. κα κ χρει ατος γ κατοικεν μα); 40:3. и вверже в темниц. у стража темница (приб. по Алекс.). Исх. 6:20 . л т же амврамова. (Ал. κατν τριακονταξ τη, Ват. κατν τρικονταδο τη); 15:4. тристаты потопи в чермн м мор (Алекс, τριςτας κατεπντισεν ν ρ. θαλ., Ват. τρι ς τας, κατεπθησαν). Лев. 26:11 . и поставлю зав т мои в ва (Ал. κα θσω τν διαθκην μου ν μν, Ват. κα θσω τν σκνην μου). Чис. 19:4 . и да възме т елеазоръ крови е на перьст свое м (Ал. τ δακτλ ατο, в Ват. – сего нет). Втор. 9:4 . введе м гь причастити землю блгю но дл странъ си х . гь потреби с лица твоего, (приб. по Алекс.). Но в других местах переводчики, как видно, следовали чтению Ватиканского списка. Так: Быт. 6:2 . видвше же снве дщер члча... поша себе жены (Ват. δντες δ ο υο το θεο, Ал. δ. δ ο γγελοι το θεο); 35:19. и погребош ю на пти ефраты конетечне м (Ват. κα τφη ν τ δ το πποδρμον φραθ, Ал. ν τ δ φραθ); 49:10. дондеже т ем (Ват. ως ν λθ τ ποκεμενα ατ, Ал. ως ν λθ πκετιαι); 50:5. ныне читаемые слова: прежде своего, и 12. ко же заповда имъ опущены по Ват. Исх. 14:3 . ре фаранъ люде м свои м . снве блдть си по земли (по Ват. ρε φαρ. τ λα ατο· ο υο σρ. πλαννται οτοι, Алекс. – περ τν υν σρ. πλαννται οτοι); 15:14. слышаша ж зыци и прогнваш (Ват. κα ργσθησαν, Ал. κα φοβθησαν). Чис. 9:12 . и кости да не истолк т не (Ват. κα στον ο συντρψουσιν π ατο, Ал. – ο συντρψεται). Втор. 1:30 . слова: предъ очима вашима, 39. и отрочата ваша, о нихъ же гласте, ко в имутъ быти, 14:27. неоставиши его, 29:3. руку крпкую и мышцу высокую опущены по Ват. списку. |
| Продолжая далее, старцы говорят: «и разсвирепели язычники, и пришел гнев Твой» (τ θνη ργσθησαν κα λθεν ργ σο). В этих словах песнопения как бы воспроизводится Пс. 2 и 99:1; мысль та, что за все злые дела и намерения нечестивых, за их нераскаянность и упорство прийдет на них карающий гнев Божий, который поразит их гордое самопревозношение и греховную самонадеянность, и они будут наказаны, несмотря на всю их (бессильную) злобу. Наступает и наступило время судить мертвых – καιρος τν νεκρν κριθναι. Это выражение можно понимать как равносильное выражению: наступило время воскресения и суда. Суд будет произведен над всеми людьми, подобно тому, как это изображено 20:12, 13, суд последний и окончательный 847 , суд не только над умершими, но и над живущими. Сообразно с этим судом должно совершиться и общее возмездие праведным и грешным. Говоря о возмездии праведным, тайнозритель указывает на возмездие рабам Божиим (общее название всех угождающих Богу), – первее всего пророкам – учителям 848 и провозвестникам Бож. воли 849 , затем, святым – не вообще всем христианам 850 , хотя они и все называются иногда святыми ( Деян. 8:10 ; Апок. 13:16; 19:18 ), но тем из христиан, которые приблизились к совершенству и святости, и, наконец, «боящимся имени Твоего», т.е. тем, кои, боясь прогневать Господа, как рабы и слуги исполняют то, что предписано им Его заповедями 851 . Обобщая всех и предуказывая различие наград и степеней блаженства, тайнозритель говорит о возмездии и малым и великим, которые были таковыми и в очах Божиих и перед людьми во время земной жизни 852 . В конце 18 ст. говорится о возмездии грешникам: погубить губивших землю (διαφθραι τος διαφθεροντας τν γν). Суд над праведниками и над грешниками произойдет одновременно и на тех же основаниях Божеств. правды. Земля дана Богом человеку для обладания ( Быт. 6:11–13, 21–22 ) и может служить указанием на все, чем человек обладает, получая от Бога. Он должен дать отчет в этом обладании и ответить за порчу и неправильное употребление Божиих даров. В этом смысле губившие землю суть не только сподвижники и последователи антихриста, но и вообще все грешники всех времен, ибо всякий грех в некотором смысле есть неправильное употребление даров Божиих и прежде всего и, во всяком случае, свободы воли, этого высшего дара. Так будет погублено и утрачено блаженство грешников, как они погубили и извратили свою человеческую свободу. |
| Τς μοις σοι ν θεος, Κριε; τς μοις σοι; Δεδοξασμνος ν γοις, θαυμαστς ν δξαις, ποιν τρατα. ξτεινας τν δεξιν σου, κατπιεν ατος γ. δγησας τ δικαιοσν σου τν λαν σου τοτον, ν λυτρσω, παρεκλεσας τ σχ σου ες κατλυμα γιν σου. κουσαν θνη, κα ργσθησαν, δνες λαβον κατοικοντας Φιλιστιεμ. Ες στχους η Ττε σπευσαν γεμνες δμ, κα ρχοντες τν Μωαβιτν, λαβεν ατος τρμος, τκησαν πντες ο κατοικοντες Χαναν. πιπσοι π ατος φβος κα τρμος, μεγθει βραχονς σου πολιθωθτωσαν. Ες στχους ς ως ν παρλθ λας σου, Κριε, ως ν παρλθ λας σου οτος, ν κτσω. Εσαγαγν καταφτευσον ατος ες ρος κληρονομας σου, ες τοιμον κατοικητριν σου, κατειργσω, Κριε, γασμα, τομασαν α χερς σου. Ες στχους δ Τλος· Κριος βασιλεων τν ανων, κα π ανα, κα τι. τι εσλθεν ππος Φαρα σν ρμασι κα ναβταις ες θλασσαν, κα πγαγεν π ατος Κριος τ δωρ τς θαλσσης, ο δ υο σραλ πορεθησαν δι ξηρς ν μσ τς θαλσσης. Δξα... Κα νν... ΔΗ ΤΡΙΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΝΝΗΣ τς ΜΗΤΡΟΣ ΣΑΜΟΥΗΛ το ΠΡΟΦΗΤΟΥ (δ Βασιλειν Α, Κεφ. Β) ρχ· Θεν γεραρει στερα τκτουσα ξνως. γιος ε, Κριε, κα σ μνε τ πνεμ μου. στερεθη καρδα μου ν Κυρ, ψθη κρας μου ν Θε μου, πλατνθη π χθρος μου τ στμα μου, εφρνθην ν σωτηρ σου. τι οκ στιν γιος, ς Κριος, κα οκ στι δκαιος, ς Θες μν, κα οκ στιν γιος πλν σου. Μ καυχσθε κα μ λαλετε ψηλ ες περοχν, μηδ ξελθτω μεγαλορρημοσνη κ το στματος μν. τι Θες γνσεων Κριος, κα Θες τοιμζων πιτηδεματα ατο. Τξον δυνατν σθνησε, κα ο σθενοντες περιεζσαντο δναμιν. Πλρεις ρτων λαττθησαν, κα ο πεινντες παρκαν γν, τι στερα τεκεν πτ, κα πολλ ν τκνοις σθνησε. Κριος θανατο κα ζωογονε, κατγει ες δου κα νγει. Κριος πτωχζει κα πλουτζει, ταπεινο κα νυψο. νιστ π γς πνητα, κα π κοπρας γερει πτωχν, το καθσαι ατν μετ δυναστν λαο, κα θρνον δξης κατακληρονομν ατος. |
| κα τς ναγγελε τ Κυρ μου; ατς Κριος, ατς εσακοσει. ατς ξαπστειλε τν γγελον ατο κα ρ με κ τν προβτων το πατρς μου κα χρισ με ν τ λα τς χρσεως ατο. ο δελφο μου καλο κα μεγλοι, κα οκ εδκησεν ν ατος Κριος. ξλθον ες συνντησιν τ λλοφλ, κα πικατηρσατ με ν τος εδλοις ατο· γ δ, σπασμενος τν παρ ατο μχαιραν, πεκεφλισα ατν κα ρα νειδος ξ υν Ισραλ. ΔΗ ΠΡΩΤΗ ΔΗ ΜΩΣΕΩΣ (ν τ ξδ, Κεφ. ι) ρδην βυθσας Φαρα, Μωσς λγει. ρχ· τ Κυρ σωμεν· νδξως γρ δεδξασται. σωμεν τ Κυρ· νδξως γρ δεδξασται, ππον κα ναβτην ρριψεν ες θλασσαν. Βοηθς κα σκεπαστς γνετ μοι ες σωτηραν, οτς μου Θες, κα δοξσω ατν, Θες το Πατρς μου, κα ψσω ατν. Κριος συντρβων πολμους, Κριος νομα ατ. ρματα Φαρα κα τν δναμιν ατο ρριψεν ες θλασσαν, πιλκτους ναβτας τρισττας κατεπντισεν ν ρυθρ, θαλσσ. Πντ κλυψεν ατος, κατδυσαν ες βυθν σε λθος. δεξι σου, Κριε, δεδξασται ν σχ, δεξι σου χερ, Κριε, θραυσεν χθρος. Κα τ πλθει τς δξης σου συντριψας τος πεναντους. πστειλας τν ργν σου, κατφαγεν ατος σε καλμην. Κα δι πνεματος το θυμο σου διστη τ δωρ, πγη σε τεχος τ δατα, πγη τ κματα ν μσ τς θαλσσης. Επεν χθρς· Διξας καταλψομαι, μερι σκλα, μπλσω ψυχν μου, νελ τ μαχαρ μου, κυριεσει χερ μου. πστειλας τ πνεμ σου, κλυψεν ατος θλασσα, δυσαν σε μλυβδος ν δατι σφοδρ. Τς μοις σοι ν θεος, Κριε; τς μοις σοι; Δεδοξασμνος ν γοις, θαυμαστς ν δξαις, ποιν τρατα. ξτεινας τν δεξιν σου, κατπιεν ατος γ. δγησας τ δικαιοσν σου τν λαν σου τοτον, ν λυτρσω, παρεκλεσας τ σχ σου ες κατλυμα γιν σου. κουσαν θνη, κα ργσθησαν, δνες λαβον κατοικοντας Φιλιστιεμ. Ες στχους η’ Ττε σπευσαν γεμνες δμ, κα ρχοντες τν Μωαβιτν, λαβεν ατος τρμος, τκησαν πντες ο κατοικοντες Χαναν. πιπσοι π» ατος φβος κα τρμος, μεγθει βραχονς σου πολιθωθτωσαν. |
| Лисий (οκ. 459–380 гг. до н. э.) – афинский оратор-логограф, составлявший судебные речи в основном для своих клиентов. Сохранились 34 речи, из которых 22-я говорит о запрете в одни руки скупать более 50 медимнов хлеба и спекулировать им. Судебное дело возникло в 387/386 г. до н. э. из-за нарушения закона. 1 . λγους ποιεσθαι περ τνος=κατηγορεν τνος. 2 . ργσθησαν подразум. ο βουλευτα. τος νδεκα см. примеч. к «Федону» Платона (стр. 252). 3 . τν γρ λλων подразум. ητρων. 5 . τν ρχντων т. е. τν σιτοφυλκων. 8 . синонимы: περβλλειν и ντωνεσθαι, μχεσθαι и φιλονεικεν. ξιτατον=εωντατον. 11 . λεσεσθαι редкая в аттической прозе форма будущего времени; обычно ξειν, ναι, φξεσθαι. 13 . εσφορν экстраординарная подать на военные нужды. 14 . π Λακεδαιμονων… συνειλφθαι возможное указание на Коринфскую войну. τς σπονδς вероятно, Анталкидов мир. 16 . οτω… γνωκεν=τατην τν γνμην χει. 17 . τος μπρους… τος εσπλουσιν имеются в виду импортеры хлеба 19 . ψηφισμνοι σεσθε не зависит от γομενοι. 20 . το σματος и τς ψυχς имеется в виду уголовное преследование. 21 . τν πολιτν ο=τος πολτας ο. φ’ ος ожидалось бы φ’ ος. ος… κα προθυμοτρους добавить при переводе ος перед προθυμτερους. Στρβνος Γεωγραφικν ΙΖ. I, 3. Δε δ π πλον επεν κα πρτον τ περ τν Αγυπτον, πως π τν γνωριμωτρων π τ ξς προωμεν. Κοιν μν γρ τινα κα τατ τ χρ κα τ συνεχε κα πρ ατν τ τν Αθιπων Νελος παρασκευζει, ποτζων τε ατς κατ τς ναβσεις κα τοτ’οκσιμον ατν τ μρος πολεπων μνον τ καλυπτμενον ν τας πλημμυρσι. Τ δ’ περδξιον κα μετεωρτερον το εματος πν οκητον διεξιν κατρωθεν κα ρημον δι τν ατν νυδραν. λλ τν μν Αθιοπαν οτε πσαν διξεισιν Νελος οτε μνος οτ’ π’ εθεας οτ’ οκουμνην καλς τν δ’ Αγυπτον κα μνος κα πσαν κα π’ εθεας π το μικρο καταρκτου πρ Συνης κα ’Ελεφντινης ρξμενος, οπερ εσν ροι τς Αγπτου κα τς Αθιοπας, ως τν π θλατταν κβολν. |
| 71 .strop.10.1 τε τατα ε πεν, ργσθησαν πλον κα βρξαντες μα λλος πρς λλον συνωθοσι τν γιον στε ατν ππτειν π δφους κα κυλινδεσθαι π πδας [ τοτων] 71 .strop.10.5 τν μιαιφνων· τχος δ νστατο κ τς γς γενναος κα ταχιντερα τν λκντων [-] [-] τρεχε [-] βον πρς τος λκοντας· “ Ταχ σπουδζω φθσαι : ζων τν ανιον.”: 71 .strop.11.1 πηρται ντες νδρς νημρου γρως λαβντες ε λκον τν πρ ον ς ρνον πισαντες· δ παθεν π ει π θραν τν αυτο ες βρσιν κδιδοντων· 71 .strop.11.5 θα γρ ατ προ κειτο, ν νμασαν τινς μονομαχαν, κα πρν τ στδιον φθσαι τν βασιλα γενναιτατος μρτυς προσεφρετο ς μλλων μαχσασθαι [] ατν κα λαμβνειν : ζων τν ανιον.: 71 .strop.12.1 αθυμε δ ττε το ργου ναξ, κα τοτο δ πντως πρ γμα πρχε το μισοντος τος μρτυρας, ν π τς κενου αθυμας ο τος λοιπν τς τχνης μ φροντσ, 71 .strop.12.5 μεν δ μελστερος κα ξπινα ατν κατατοξεσ· λλ οκ ξσχυσε το πανοργου σκψις· γρ Δημτριος, καπερ φυλαττμενος, μελτην ποησε πυγμς θαντου ρπσας : ζων τν ανιον.: 71 .strop.13.1 “ σωτρ μου,” λγων, “ δο ψυχ μου ντς θερμνθη κα[ ] ν τ μελτ [ μου] πρ τ σν κκαυθσεται· μν χθρς πρς τ λουτρν φρουρε με, σ δ τ σ λουτρ συντρησν με· 71 .strop.13.5 τοτου μν γρ ξρχομαι, λλ κενου δ, σωτρ μου, μ ξλθω· ν τοτ γνωμαι νν τι μαρτυρν σοι, πως κυρσ μου τ λουτρν θνατος, κα ζσω ν α ματι, ς πρν ν δατι ε ρον : ζων τν ανιον.”: 71 .strop.14.1 Μτην γρ τοιατην παρεδεν ναξ τν πλην το νου· δη γρ ο τος αυτν στεφνωσε· πρ τς σφαγς σφγη διαθσει, 71 .strop.14.4[---] 71 .strop.14.5 γγονεν Δημτριος λοκατωμα καμνου μ καεσης· κα γρ πυρομενον τ δημσιον βλπων ατς ξπτετο πλον πρς τν θλησιν βον τος φυλττουσι· “ Νν τ κωλομαι φθσαι : ζων τν ανιον;”: 71 .strop.15.1 π το σταδου κατλθεν ναξ, ς λγει ββλος, πνυ στυγνσας ς οχ προσεδκησεν· |
| 2. πειδ γρ ο πρυτνεις πδοσαν ες τν βουλν περ ατν, οτως ργσθησαν ατος, στε λεγν τινες τν ητρων ς κρτους ατος χρ τος νδεκα παραδοναι θαντ ζημισαι. γομενος δ γ δεινν εναι τοιατα θζεσθαι ποιεν τν βουλν, ναστς επον, τι μοι δοκοη κρνειν τος σιτοπλας κατ τν νμον, νομζων, ε μν εσιν ξα θαντου εργασμνοι, μς οδν ττον μν γνσεσθαι τ δκαια, ε δ μηδν δικοσιν, ο δεν ατος κρτους πολωλναι. 3. Πεισθεσης δ τς βουλς τατα, διαβλλειν πεχερουν με λγοντες ς γ σωτηρας νεκα τς τν σιτοπωλν τος λγους τοτους ποιομην. πρς μν ον τν βουλν, τ’ ν ατος κρσις, ργ πελογησμην τν γρ λλων συχαν γντων ναστς ατν κατηγρουν, κα πσι φανερν ποησα, τι οχ πρ τοτων λεγον, λλ τος νμοις τος κειμνοις βοθουν. 4. ρξμην μν ον τοτων νεκα, δεδις τς ατας ασχρν δ’ γομαι πρτερον πασασθαι, πρν ν μες περ ατν τι ν βολησθε ψηφσησθε. 5. Κα πρτον μν νβητε. επ σ μο, μτοικος ε; Ναι. Μετοικες δ πτερον ς πεισμενος τος νμοις τος τς πλεως, ς ποισων τι ν βολ; ς πεισμενος. λλο τι ον ξιος ποθανεν, ε τι πεποηκας παρ τος νμους, φ’ ος θνατος ζημα; γωγε. πκριναι δ μοι, ε μολογες πλεω στον συμπρασθαι πεντκοντα φορμν, ν νμος ξεναι κελεει. γ τν ρχντων κελευντων συνεπριμην. 6. ν μν τονυν ποδεξ, νδρες δικαστα, ς στι νμος ς κελεει τος σιτοπλας συνωνεσθαι τν στον, ν ο ρχοντες κελεωσιν, ποψηφσασθε ε δ μ, δκαιον μς καταψηφσασθαι. μες γρ μν παρεσχμεθα τν νμον, ς παγορεει μηδνα τν ν τ πλει πλεω στον πεντκοντα φορμν συνωνεσθαι. 7. Χρν μν τονυν, νδρες δικαστα, κανν εναι τατην τν κατηγοραν, πειδ οτος μν μολογε συμπρασθαι, δ νμος παγορεων φανεται, μες δ κατ τος νμους μωμκατε ψηφιεσθαι μως δ’ να πεισθτε, τι κα κατ τν ρχντων ψεδονται, νγκη δι μακροτρων επεν περ ατν. 8. πειδ γρ οτοι τν ατιαν ες κενους νεφερον, παρακαλσαντες τος ρχοντας ρωτμεν. κα ο μν ττταρες οδν φασαν εδναι το πργματος, νυτος δ’ λεγεν ς το προτρου χειμνος, πειδ τμιος ν στος, τοτων περβαλλντων λλλους κα πρς σφς ατος μαχομνων συμβουλεσειεν ατος πασασθαι φιλονικοσιν, γομενος συμφρειν μν τος παρ τοτων νουμνοις ς ξιτατον τοτους πρασθαι δεν γρ ατος βολ μνον πωλεν τιμιτερον. 9. ς τονυν ο συμπριαμνους καταθσθαι κλευεν ατος, λλ μ λλλοις ντωνεσθαι συνεβολευεν, ατν μν νυτον μρτυρα παρξομαι. ΜΑΡΤΥΡΙΑ |
|
|
