| Ο π. Γεργιος Μεταλληνς ως μελετητς της Τουρκοκρατας και της Ελληνικς Επαναστσεως 19 Δεκεμβρου 2020 Στις 19 Δεκεμβρου 2020 συμπληρνεται νας χρνος απ την εκδημα του Πρωτοπρεσβυτρου Γεωργου Μεταλληνο, Ομοτμου Καθηγητο της Εκκλησιαστικς Ιστορας στη Θεολογικ Σχολ του Πανεπιστημου Αθηνν. Εχα την ευλογα και τη χαρ να συνεργασθ μαζ του σε πολλος τομες, ιδως δε στον χρο της Εκκλησιαστικς Ραδιοφωνας. Απ το 1989 ως το 2001 παρουσιζαμε μαζ την ιστορικ εκπομπ «Απ την Ορθδοξη Ρωμκη παρδοσ μας», στον Ραδιοφωνικ Σταθμ της Εκκλησας της Ελλδος. μαθα πολλ κοντ του και τον ευγνωμον που με τμησε με τη φιλα του. ταν νας πολυτλαντος νθρωπος με γνσεις σε λους τους τομες των Ανθρωπιστικν και Κοινωνικν Επιστημν, με χιομορ, με ευγνεια και με ικαντητα να μεταδδει το μνυμ του απλ και κατανοητ. Ο μακαριστς π. Γεργιος Μεταλληνς, ως θεολγος και ιστορικς. δωσε ιδιατερη μφαση στη μελτη της Τουρκοκρατας και αναζτησε τους παργοντες που βοθησαν το Γνος να επιβισει. Σημαντικ ργο του για το θμα αυτ υπρξε το βιβλο με τον ττλο ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ και υπτιτλο:Οι λληνες στην Οθωμανικ Αυτοκρατορα. Εξεδθη για πρτη φορ το 1984 απ τις εκδσεις ΑΚΡΙΤΑΣ και γνρισε πολλς επανεκδσεις. Εγρφη αρχικ για να χρησιμοποιηθε ως σχολικ βιβλο, αλλ το ττε Παιδαγωγικ Ινστιτοτο απρριψε το βιβλο με την επισμανση γνωστο «προοδευτικο», ο οποος δλωσε: «Δεν επιτρπεται να χουμε σχολικ βιβλα γραμμνα απ κληρικος»! Το βιβλο αργτερα αξιοποιθηκε ως πανεπιστημιακ εγχειρδιο για τους φοιτητς του Τμματος Θεολογας Αθηνν. Προ ολγων ετν ο π. Γεργιος συνεργσθηκε με τον γιο του Δημτριο, λκτορα της Νεοελληνικς Ιστορας στο Ινιο Πανεπιστμιο, και συμπλρωσαν μαζ κποια σημεα του βιβλου. Τρα κυκλοφορε με τον ττλο:ΕΘΝΑΡΧΙΑ (εκδσεις ΑΡΑΚΥΝΘΟΣ) και φρει την υπογραφ των δο συντελεστν, πατρς και υιο. Ο αεμνηστος παπα-Γιργης επισημανει στο βιβλο αυτ, αλλ και σε λα τα ργα του, τι η Ορθοδοξα ταν η δναμη που κρτησε ρθιο τον Ελληνισμ στα μαρα χρνια της δουλεας. ποιος χανταν για την Ορθοδοξα χανταν και για τον Ελληνισμ. Ο εξισλαμισμνος τορκευε. χανε και τη θρησκευτικ και την εθνικ του ταυττητα. Ο συγγραφες επισημανει επσης τι στη διρκεια της Τουρκοκρατας χρησιμοποιθηκε περισστερο ο ρος Ρωμης, ο οποος συμβλιζε την Ορθδοξη Πστη και τη βυζαντιν καταγωγ των υποδολων. Ρωμαος Ρωμης σημανει τι οι λληνες εχαν αναφορ στη Να Ρμη – Κωνσταντινοπολη και στο Οικουμενικ Πατριαρχεο. Εχαν ως ραμα τη Μεγλη Ιδα, δηλαδ την απελευθρωση της Κωνσταντινουπλεως μαζ με τα υπδουλα εδφη. Βεβαως ο π. Γεργιος ως ερευνητς των πηγν παρατηρε τι δεν παυσε ποτ η χρση του ρου λλην. Στις ραδιοφωνικς εκπομπς μας συνθιζε να λει: Και τα τρα δικ μας εναι. Ρωμης, λλην, Γραικς. Απλς η μφαση στη Ρωμηοσνη εξφραζε περισστερο τη σνδεση με την Ορθοδοξα. |
| λα αυτ, λμβαναν χρα, με παρλληλη ενημρωση σε πανρωσικ εππεδο Χριστιανν και μη για τον εν Κπρω φυσικ, θρησκευτικ και πολιτισμικ μας θησαυρ, την καταστροφ του στα κατεχμενα και, γενικτερα, την ενημρωση για το εθνικ πρβλημα της Κπρου. Με την επιστροφ μου στην Κπρο και με την ευλογα του Ηγουμνου μου και νυν Μητροπολτη Κκκου και Τηλλυρας Νικηφρου, ο Αρχιεπσκοπος μο ανθεσε την φροντδα των εν Λευκωσα ρωσοφνων Ορθοδξων και με παρτρυνε στη υποστριξη λων των Μητροπλεων, που εχαν διφορα θματα μαζ τους. Μλιστα, για αρκετ χρνια μουν και επσημα διορισμνος, ως ο εξομολγος και πνευματικς των ρωσοφνων τροφμων των Κεντρικν Φυλκων, που ολονα και πλθαιναν. Αυτ λα τα προσπθησα με πολλς δρσεις και ακμη επιτυχς τα υπηρετ πιστ σε πολλος τομες εδ και 28 χρνια. Η σχση, που αποκτσατε με τη ρωσικ Εκκλησα και πολιτισμ πς επηρασε την κρση σας στο «Ουκρανικ Ζτημα» και πς εξηγετε αυτ τη στση σας απναντι στο Οικουμενικ Πατριαρχεο, που, παρλη τη διαφωνα σας, ντονα δηλνετε σε διφορες κατ καιρος τοποθετσεις σας, τι το σβεστε και το τιμτε; σον αφορ στο θμα της σχισματικς Εκκλησας της Ουκρανας, μπορ να πω με βεβαιτητα, τι, μετ απ πολχρονη μελτη της ιστορας και πολιτισμο των Εκκλησιν μας, αυτ πτεται και των προβληματικν σχσεων του Οικουμενικο Πατριαρχεου με το Πατριαρχεο Μσχας. Το πρβλημα αυτ πντοτε υπρχε, διτι, μετ την πτση της Βυζαντινς Αυτοκρατορας, οι εκστοτε ηγεσες του Οικουμενικο Πατριαρχεου, βσει των εμπειριν τους, δροσαν με την επιφλαξη, τι η Ρωσικ Αυτοκρατορα, , αργτερα, η Σοβιετικ νωση και σμερα η Ρωσικ Ομοσπονδα, προωθοσαν την αντικατσταση του πρωτεου του Οικουμενικο Πατριαρχεου στην Ορθοδοξα με μια πρωτοκαθεδρα του Πατριαρχεου Μσχας. Οι περιπετειδεις αυτς σχσεις ξεκνησαν με την αντληψη περ «τρτης Ρμης» και εντοπζονται δη απ τον 15ο αινα δισπαρτες μσα στην εκκλησιαστικ μας ιστορα, λλοτε σε ξαρση και λλοτε σε φεση. Σε περπτωση, που οι υποψες αυτς αποδεικνονταν βσιμες, αυτ θα ταν καταστροφικ για το Οικουμενικ Πατριαρχεο, διτι, πλον, θα χανε ιστορικ προνμια, που του προσδιδαν αγλη και τιμ, αλλ και διεθν αναγνριση και επιρρο στις Ορθδοξες Εκκλησες, καθιστντας το, τσι, λιγτερο χρσιμο στη Δση, ρα και πιο εκολο για τους Τορκους να διαλσουν το Πατριαρχεο στην Τουρκα και αυτ να προσφυγοποιηθε κπου στον απδημο Ελληνισμ. |
| 2 Собрание писем преподобного оптинского старца иеросхимонаха Амвросия. М., 1995. Ч. I-III. Ч. I. С. 2–4. Письмо 2. 6 Агапит (Беловидов), схиархимандрит. Жизнеописание в Бозе почившего оптинского старца иеросхимонаха Амвросия/схиархимандрит Агапит (Беловидов). Ч 1–2. М.: Изд. Введенской Оптиной Пустыни, 1900. Ч. 1. С. 6–8, 12 7 Владыка Ириней составил толкования на пророка Даниила, на малых пророков, на Послание к Евреям и Послание к Римлянам. 10 Палладий (Пьянков) , епископ. Толкование на псалмы. Вятка, 1874. С. II. Вишняков достаточно критично оценивает труд еп. Палладия. См.: Вишняков, Н. Толкования на Ветхий Завет : Толкование на Псалтирь. С. 28–30. Мы, в свою очередь, полагаем, что творение епископа отражает главные интенции русской богословской мысли того времени. 14 Там же. С. V. Епископ Палладий пользовался не первоисточниками, а только русскими переводами святоотеческих творений, из данными в середине XIX века Московской и Киевской духовными академиями. Среди западных толковников епископ упоминает Калмета (Calmet, A. Commentarium literale in psaloms. 1734.) и других авторов из серии Cursus completes S. Scripturae. 15 Палладий (Пьянков) , епископ. Толкование на псалмы. С. V. «Толкование на псалмы» епископа Палладия выдержало только два издания, по-видимому, поскольку в 1875 году был опубликован русский перевод «Толковой Псалтири» Евфимия Зигабена , которая была существенна дополнена преподобным Никодимом Святогорцем и представляла собой значительно более полное собрание святоотеческих толкований. Греческий оригинал см.: Ερμηνεα εις τους εκατν πεντκοντα Ψαλμος του Προφητνακτος και Θεοπτορος Δαβδ: Τμος Πρτος, περιχων εξκοντα και εννα Ψαλμος συγγραφεσα μεν πλαι Ελληνιστ παρ του οσιωττου εν μοναχος και υπερτμου των φιλοσφων κυρου Ευθυμου του Ζυγαδηνο, μεταφρασθεσα δε εις την απλουστραν διλεκτον παρ του εν μοναχος ελαχστου κυρου Νικοδμου αγιωρετου, και σειρ πλουσα εν εδει υποσημεισεων καταπλουτισθεσα, τις συνηρανσθη εκ το της ανεκδτου σειρς του σοφο Νικτα και εκ της εκδεδομνης γραικολατινιστ και εκ τινν λλων; Τποις δε νυν πρτον εκδοθεσα εις κοινν απντων των ομογενν ορθοδξων ωφλειαν. Κωνσταντινοπολη, 1819–1821. |
| Π.Ε.Θ - Ετσιο Μνημσυνο στον μακαριστ π. Γεργιο Μεταλλην Αθνα, 19 Δεκεμβρου 2020 Αριθμ. Πρωτ. 125 Ετσιο Μνημσυνο στον μακαριστ π. Γεργιο Μεταλλην Πριν να χρνο, στις 19 Δεκεμβρου 2019 εκοιμθη, εν Κυρω, ο π. Γεργιος Μεταλληνς, Καθηγητς και πρ. Κοσμτορας της Θεολογικς Σχολς του Πανεπιστημου Αθηνν(ΕΚΠΑ). Η εν Χριστ κομηση του π. Γεωργου υπρξε μεγλη απλεια για τον Ελληνισμ, την Εκκλησα και την Ορθδοξη Θεολογα. Ο π. Γεργιος ταν νας πολ σπουδαος Ακαδημακς Δσκαλος και Πατερικς Θεολγος, που τμησε τον Ιερ Κλρο και γενικτερα την Ορθδοξη Εκκλησα. ταν παρν, πντοτε, σε λους τους αγνες του θνους και της Ορθοδοξας, με γκυρες και τεκμηριωμνες, επιστημονικ και θεολογικ, θσεις, που στριζαν ισχυρ τη διατρηση της ελληνορθδοξης ταυττητας και αυτοσυνειδησας τσο στην Εκκλησα σο και στην Εκπαδευση. λοι σοι τον γνωρσαμε και τον ζσαμε αλλ και τον διαβζουμε και τον ακομε, αισθανμαστε τι μας λεπει η τερστια προσφορ και η δυναμικ παρουσα και γνησιτητα των ποικλων, υπρ της Ορθοδξου Πστεως, παρεμβσεν του. Εκτς των λλων, ο μακαριστς π. Γεργιος στριξε γενναα, ευθαρσς και με ισχυρος θεολογικος και παιδαγωγικος λγους, τον ορθδοξο χαρακτρα και προσανατολισμ του σχολικο μαθματος των Θρησκευτικν και εναντιθηκε, σθεναρ, στις προσπθειες ορισμνων να το αλλοισουν και να το μετατρψουν σε πολυθρησκειακ ουδετερθρησκο μθημα. Η Πανελλνια νωση Θεολγων εκφρζει την βαθτατη ευγνωμοσνη και τις ευχαριστες λων μας στον μακαριστ Κληρικ και Διδσκαλο, για τους αγνες, τη μαρτυρα και την ομολογα που δινε πντοτε σε λη του τη ζω, για την Ορθδοξη Εκκλησα, Θεολογα και Παιδεα. Εμαστε ββαιοι τι βρσκεται, δικαιωμνος, κοντ σε Εκενον, στον οποο αφιρωσε τη ζω και το ργο Του. Αξζει, σοι Ορθδοξοι Χριστιανο επισκπτονται την πλη της Κρκυρας, ως νδειξη ελχιστης τιμς και ευγνωμοσνης, να περνον απ την Ιερ Μον Πλατυτρας (εντς της πλεως), να ανβουν να κερκι στον τφο του μακαριστο π. Γεωργου, που βρσκεται στον εσωνρθηκα του Καθολικο της Μονς. Εκε, που εναι επσης ενταφιασμνοι, εκτς των Ηγουμνων της Μονς, οι Μητροπολτες Σεβαστιανς, Αλξανδρος, Μεθδιος και Πολκαρπος, ο Μεγλος Κυβερντης και Ευεργτης της Ελλδος Ιωννης Καποδστριας, ο Κερκυραος λγιος και πολιτικς Ανδρας Μουστοξδης και ο Σουλιτης Στρατηγς Φτης Τζαβλας. Ας εναι Αιωνα η μνμη του και ο Πανγαθος Τριαδικς Θες να τον αναπαει «ν χρα ζντων κα ν σκηνας δικαων». Το ΔΣ της ΠΕΘ ΑΚΤΙΝΕΣ 12/21/2020 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΤΥΑ |
| Увидев же эти знамения, один человек говорит ему: «Пожалуйста, раб Божий, удостой пройти до ворот, ведь там есть человек, сын одного корабельщика, который пятнадцать лет назад был выставлен из-за тяжелой болезни из дома и лежит на берегу, – ему не смогло помочь лечение ни одного из врачей». Последовав за ним после этих слов, блаженный апостол пришел к тому. Посмотрев на него, недужный сказал: «Может быть, ты ученик того Бога, Который единственный может спасать?». Святой апостол ответил ему: «Я тот, кто во имя моего Бога вернет тебе здоровье». И добавил: «Во имя Иисуса Христа, встань и следуй за мной». И тот, оставив свои прогнившие лохмотья, которые сочились гноем, последовал за ним, а гной вместе с червями стекал с его тела. И когда они приблизились к морю, вошли они оба в воду. Тогда святой апостол, омыв его во имя Троицы, вернул ему здоровье, так что на его теле не осталось ни одного признака ужасной болезни. И такой верой воспламенился тот, получив исцеление, что голым стал бегать по городу, восклицая: «Истинный Бог Тот, Которого проповедует Андрей». А все удивлялись, поздравляя его с исцелением. 100 34 Гапакс. " μη βραιστ, βαβα Συριστ, Ελληνιστ σγχυσις (Hesychius. S.v.). Возможно также, что это искаженное Самаил. 48 Эта деталь характерна для АА (cp. Laudatio 41) и имеет, по-видимому, символическое значение, связанное с идеей облачения в нового человека. 49 Латинское puer, очевидно, соответствует греческому παις, которое означало в оригинале, скорее всего, раба. 54 Вопреки Приеру (Prieur 1989, 580 n.8), который, правда, сомневается в оригинальности этой фразы, речь здесь идет, скорее всего, не о причастии (как, напр. В гл. 20), а об аппетите, возвращающемся к больному после выздоровления, как с исцелением Максимиллы (гл. 30). 55 Это чудо описывается также (независимо друг от друга) в Narratio 4 и у Епифания Монаха (PG 120, 229–232). 56 Это единственное упоминание у Григория в АА. У Епифания Монаха (PG 120, 240) в епископы Никеи поставляется Драконтий, а Калистом зовут убитого юношу в Никомедии (ср. |
| Такое значение Пидалиона, как практического руководства в одной обширной части православно-кафолической церкви и как уважаемого источника права в другой, еще более обширной, дает ему право на общее к нему внимание, нам на обстоятельное рассмотрение содержания его, целей, средств и взглядов лиц, потрудившихся над составлением и изданием его. С другой стороны, новым побуждением к ближайшему ознакомлению с Пидалионом может служить крайнее неблаговоление к нему со стороны западных католических канонистов. Вот отзыв одного из них – кардинала Питра: «мы убедились, что он (Пидалион) не заслуживал чести второго издания». Замечания его возмутительно невежественны и недобросовестны, сам текст правил соборных не уважается. 12 Может ли быть еще более резкий приговор мнению восточной греческой церкви, одобрившей Пидалион и управляющейся им? Что же такое Пидалион? ις δξαν ΙΙατρς, ιο κα Αγο Πνεματος, το νς Θεο Πηδλιον τς νοητς νης, τς μας, γας, καϑολικς κα ποστολικς τν ρϑοδξων κκλησας, τοι παντες ο ερο κα ϑεοι καννες τν τε γων κα πανευφμων ποστολων, τν γων οκουμενικων Συνδων, τν τοπικν, κα τν κατ μρος ϑεων πατρων, ελληνιστ μν, χριν ξιοπιστας κτιϑμενοι, δι δ τς καϑ’μς κοινοτρας διαλκτου πρς κατληιν τν πλουστρων ρμηνευμενοι παρ γαπου ερομονχου, κα Νικοδμου μοναχο, κα μετ’ πιμελεας νακριϑντες κα διορϑωϑντες, φ το παναγιωττου κα τς ερς κα γιου Συνδου, παρ το σοφολογιωττου διδασκλου κα εροκρυκος Κυρου Κυρου Δωροϑς. Τ πρτον τποις κδοϑεντες δεα μν κα προτροπ, κα πιταγ το παναγιωττου κα οκουμενικο πατριρχου κα τς γιας Συνδου·πιστασα το ετελος ν ερομονχοις Θεοδωρτου Αϑντ. το εξ Ιωανννων κδδεται νν τ δετερον π Κωνσταντνου Τκαρπολα το λυμπου. ν ϑναις. 1841. Таково полное заглавие предлежащей нам книги. Для объяснения названия (Пидалион) прилагается в книге изображение корабля со множеством путников, управляемого самим Христом. Корабль этот, говорят издатели Пидалиона внизу под изображением, изображает кафолическую церковь Христову: основание корабля – православную веру в Св. Троицу, брусья и доски – догматы веры и предания, мачта – крест, парус – надежду и любовь, кормчий – Христа, гребцы и корабельщики – Апостолов, преемников их и всех клириков, путники – всех православных христиан, море – настоящую жизнь, зефиры – благодатное веяние Духа, ветры – искушения, корма (πηδλιον), которой он управляется в небесную пристань – сию книгу божественных правил. 13 |
| Ελληνορωσικ Φρουμ στη Μσχα Στις 26 Μαρτου 2021 πραγματοποιθηκε στη Μσχα το Φρουμ Διπλωματας των Πολιτν Ρωσας-Ελλδας επ ευκαιρα της επετεου των 200 χρνων απ την Ελληνικ εθνικοαπελευθερωτικ Επανσταση και του τους Ιστορας Ρωσας - Ελλδος. Το Φρουμ, στο οποο συμμετεχαν επιφανες Ρσοι και λληνες πολιτικο, επιστμονες, διπλωμτες, προσωπικτητες του πολιτισμο και της κοινωνας, διεξχθη εν μρει υπ μορφ τηλεδιασκψεως. Στην εκδλωση λαβαν μρος ο αντιπρεδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων του Πατριαρχεου Μσχας αρχιεπσκοπος Βλαντικαυκζ και Αλανας Λεωνδας και ο γραμματας του ΤΕΕΣ επ διορθοδξων υποθσεων πρωθιερας γκορ Γιακιμτσοκ. Την ναρξη της πανηγυρικς συνεδρας κρυξε ο πρεδρος του Προεδρεου της Ρωσικς Ομοσπονδας Διεθνος Συνεργασας, Α αντιπρεδρος της Επιτροπς Οικονομικς Πολιτικς, Βιομηχανας, Καινοτμου Ανπτυξης και Επιχειρηματικτητας της Κρατικς Δομας της Ομοσπονδιακς Συνελεσεως της Ρωσικς Ομοσπονδας Σ. Καλσινικοφ. Τις εργασες του Φρουμ συντνιζε ο πρεδρος του Συνδσμου Συλλγων Φιλας με την Ελλδα και την Κπρο Γ. Μουρντοφ. Κατ την ναρξη μλησαν ο ειδικς εκπρσωπος του Προδρου της Ρωσας επ Διεθνος Πολιτιστικς Συνεργασας Μ. Σβιντκι, η επικεφαλς της Ομδας Συνεργασας του Συμβουλου της Ομοσπονδας της Ομοσπονδιακς Συνελεσεως της Ρωσικς Ομοσπονδας με τη Βουλ της Ελληνικς Δημοκρατας Ο. Κοβιτδη, το μλος της Ειδικς Επιτροπς για τον Ελληνισμ της Διασπορς της Βουλς των Ελλνων Ε. Στυλιανδης, ο πρεδρος της Ιστορικς Σχολς του Κρατικο Πανεπιστημου Μσχας «Λομονσοφ» Σ. Κρποφ, η πρεδρος του Ιδρματος ρευνας Ιστορικς Προοπτικς Ν. Ναροτσντσκαγια, οι δμαρχοι της Καλαμτας και της Πλου (Ναβαρνο) κ.. Τον χαιρετισμ του υπουργο Εξωτερικν της Ρωσικς Ομοσπονδας ανγνωσε ο διευθυντς του Δ Τμματος Ευρπης του ΥΠΕΞ της Ρωσας Γ. Πιλψον. Ο αντιπρεδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων του Πατριαρχεου Μσχας αρχιεπσκοπος Βλαντικαυκζ και Αλανας Λεωνδας στην παρμβασ του επικεντρθηκε στην ιστορα του αυτοκεφλου της Ορθοδξου Εκκλησας της Ελλδας, το οποο ακολοθησε την απκτηση της ανεξαρτησας απ την Ελλδα και τον ρλο που διαδραμτισε στην καθιρωσ του η Ρωσα και η Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα. Αφο περιγραψε τη βοθεια, που παρεχε η Ρωσα σε ενορες της Εκκλησας της Ελλδας μετ την απκτηση της ανεξαρτησας απ την Ελλδα, ο αρχιεπσκοπος Λεωνδας τνισε τη σημασα της ορθδοξης πστεως, που αποτελε σταθερ θεμλιο των μακραωνων σχσεων μεταξ του ρωσικο και του ελληνικο λαο. Στο τλος των εργασιν οι σνεδροι υιοθτησαν κκληση προς τους λαος της Ρωσικς Ομοσπονδας και της Ελληνικς Δημοκρατας εξ αφορμς της 200ς επετεου της εθνικοαπελευθερωτικς Επαναστσεως του 1821 και της διοργνωσης του τους Ιστορας Ρωσας-Ελλδας. DECR Communication Service 3/30/2021 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΤΥΑ |
| Να αποδεχθε Ο ισττοπος χρησιμοποιε cookie για να σας δεξει τις πιο ενημερωμνες πληροφορες. Συνεχζοντας να χρησιμοποιετε τον ισττοπο, συναινετε στη χρση των Μεταδεδομνων και των cookie σας. Διαχεριση cookie ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΙΛΑΡΙΩΝΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ Προσκυνηματικ εκδρομ στο Αγινυμο ρος, κατπιν ευλογας του Αγιωττου Πατριρχου Μσχας και Πασν των Ρωσσιν κ.κ. Κυρλλου πραγματοποησε απ 11 ως 13 Μαρτου 2017 ο Μητροπολτης Βολοκολμσκ Ιλαρωνας, Πρεδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων του Πατριαρχεου Μσχας. Κατ’αυτς επσης ρχισε η επσκεψη εργασας στο γιον ρος του Επισκπου Μπογκορντσκ Αντωνου, Προσταμνου της Διευθνσεως των ιδρυμτων εξωτερικο του Πατριαρχεου Μσχας. μα τ μεταβσει του στην Αγινυμη Πολιτεα οι δο Ιερρχες κατευθνθηκαν στην Ιερ Σκτη Νας Θηβαδος, εξρτημα της Ρωσικς Μονς Αγου Παντελεμονος, προκειμνου να ενημερωθον απ κοντ για την πορεα ργων αναστηλσεως. ν συνεχε η ομδα προσκυνητν επισκφθηκε τις Καρυς, που τυχε υποδοχς απ τον Πρωτεπισττη της Ιερς Επιστασας μναχ Γροντα Βαρνβα Βατοπαιδιν. Αφο ασπσθηκαν την εικνα της Παναγας ξιον Εστν στο Να του Πρωττου οι προσκεκλημνοι μετβησαν στην Ιερ Μον Ιβρων, που ο Μητροπολτης Ιλαρωνας ψαλε Ελληνιστ τον Ακθιστο μνο ενπιον της εικνας της Παναγας Πορτατσσης. Αμσως μετ τν φιξ τους στην Ιερ Μον Αγου Παντελεμονος οι πρσκυνητς παρακολοθησαν τον Μικρ Εσπεριν και ακολοθως την αγρυπνα στο Καθολικ της Μονς. Στις 12 Μαρτου 2017, την Β’ Κυριακ της Μεγλης Τεσσαρακοστς, ο Μητροπολτης Ιλαρωνας τλεσε τη Θεα Λειτουργα στο Καθολικ της Μονς, συλλειτουργησντων του Επισκπου Μπογκορντσκ Αντωνου, του Καθηγουμνου της Μονς Αρχιμανδρτου Ευλογου, των ιερωμνων αδελφν της Μονς και των κληρικν της συνοδεας του Σεβασμιωττου κ. Ιλαρωνος. Μετ την απλυση της Θεας Λειτουργας ο Πρεδρος του ΤΕΕΣ κρυξε το θεο λγο, που μεταξ λλων ανφερε: «Χαρομαι που κατπιν ευλογας του Αγιωττου Πατριρχου χω τη δυναττητα τελσεως της Θεας Λειτουργας εδ την ημρα μνμης του Αγου Γρηγορου του Παλαμ, Αρχιεπισκπου Θεσσαλονκης...Ο γιος Γρηγριος Παλαμς, «ο δετερος θεολγος», πως τον χαρακτηρζει η Εκκλησα μετ απ τον πρτο, δηλαδ του Γρηγορου του Θεολγου, ζησε δκα αινες μετ και ταν υπρμαχος της Εκκλησας κατ φοβερς αιρσεως. Διατπωσε την πολ σπουδαα διδασκαλα περ του Θεου Φωτς, την ουσα και τις θεες ενργειες... |
| Φανρι: σχδιο αναδιαμορφσεως της ορθδοξης ταυττητας, -Σρβος θεολγος Ο Σρβος καθηγητς της Θεολογικς Σχολς Πρωθιερας Ντρκο Ντζγκο κατθεσε τις απψεις του σχετικ με την κατσταση γρω απ το Οικουμενικ Πατριαρχεο και τις ενργεις του στην Ουκρανα. Το Φανρι δεν θλησε να δημιουργσει μνον μια να εκκλησιαστικ δομ στην Ουκρανα αλλ και να διαμορφσει να νο φρνημα στην παγκσμια Ορθοδοξα. Αυτ δλωσε σε απευθεας μετδοση στον Ουκρανικ τηλεοπτικ σταθμ «Pershy kozatski» ο καθηγητς και συγγραφας του βιβλου «Οι Ρως. Το Ρωσο-ουκρανικ εκκλησιαστικ ζτημα. Εκκλησιαστικ ιστορα. Ταυττητα. Θεολογα» Πρωθιερας Ντρκο Ντζγκο. «Εναι μια θλιβερ ιστορα αυτ με το Φανρι και τα σα συνβησαν στην Ουκρανα, δηλαδ με τη συνλευση του λεγμενου Πατριαρχεου Κιβου και της Αυτοκεφλου Ορθοδξου Εκκλησας της Ουκρανας (ΑΟΕΟ)», τνισε ο Σρβος θεολγος και πρσθεσε: «Ο Πατριρχης Βαρθολομαος ‘αποκατστησε’ εκενους, οι οποοι οτε καν διθεταν χειροτονα». Η αιτα των παραπνω, κατ τη γνμη του θεολγου, εναι η αλλοωση του φρονματος του Φαναρου, το οποο θλησε «να δημιουργσει χι μνον μια να δομ στην Ουκρανα, αλλ και να διαμορφσει να νο φρνημα στην παγκσμια Ορθοδοξα, πως στην παποσνη της Ρμης: υπρχει νας νθρωπος, ο οποος με το κρος του λαμβνει μονοπρσωπες αποφσεις επ παντς». Ταυτχρονα, συμπλρωσε ο κληρικς, εναι απαρατητο να συνειδητοποισουμε τι το Φανρι δεν εναι μνον νας Πατριρχης Βαρθολομαος κτι, το οποο συνβη στην Ουκρανα και δεν πρκειται να συμβε πουθεν αλλο, αλλ εναι «το διο το σχδιο αναδιαμορφσεως της παγκσμιας Ορθδοξης ταυττητας». «Ο Πατριρχης Βαρθολομαος ανκαθεν παρουσαζε στους λληνες Επισκπους τις εκκλησιαστικς σχσεις υπ τη μορφ κποιας συνωμοσας των Ρσων, των Σρβων, των Βουλγρων, δηλαδ του Σλαβικο κσμου σε βρος του Ελληνικο κσμου. Υπρχουν ττοια επιχειρματα, τι δηλ. υφστανται εκκλησες «πρτης κατηγορας " και εναι οι ελληνφωνες Εκκλησες: Κωνσταντινουπλεως, Αλεξανδρεας, Αντιοχεας, Ιερουσαλμ, και υπρχει κποια Ορθοδοξα «δετερης κατηγορας», Σλαβικ Ορθοδοξα, Γεωργιαν Ορθοδοξα και υπλοιπη . Φρον τι μια ττοια προσγγιση, την οποα αποφσισε να εφαρμσει τρα ο Πατριρχης Βαρθολομαος, εναι μια μορφ Ορθδοξου παπισμο, που θα χει οπαδος στον Ελληνισμ. Αλλ πιστεω τι και στις ελληνφωνες Εκκλησες οι νθρωποι βλπουν τι δεν πρκειται για τη Σλαβικ Ορθοδοξα, οτε για την Ελληνικ, αλλ για την αναδιαμρφωση της Ορθοδοξας». |
| Π. Γεργιος Μεταλληνς: Η Ορθοδοξα σζει τον Ελληνισμ και χι ο Ελληνισμς την Ορθοδοξα φυγε απ τη ζω την Πμπτη 19 Δεκεμβρου σε ηλικα 79 ετν ο ομτιμος καθηγητς Θεολογας και συγγραφας περισστερων απ 40 θεολογικν και ιστορικν βιβλων, απ " λους λατρεμνος, πρωτοπρεσβτερος Γεργιος Μεταλληνς. Αναμφβολα και δικαως, ο Κερκυραος πατρ Γεργιος Μεταλληνς κατχει τον ττλο ενς εκ των συγχρνων σπουδαιοτρων πνευματικν ανθρπων και θεολγων του Ελληνισμο και της Ορθοδοξας. Το ργο του θα μενει στην Ιστορα. Ειρνη αντανακλοσαν τα μτια του και λα του τα χαρακτηριστικ υπρτατη γαλνη, καλοσνη, ταπειντητα, πρατητα που γγιζε την αγιτητα. Ο π. Γεργιος Μεταλληνς ταν βαθς κι απραντος, μοραζε απλχερα αγπη, αποδεκτς και σεβαστς απ τον επιστημονικ κσμο παγκοσμως για τη σοφα, την κατρτισ του και το περισποδαστο ργο του. Η αγπη του πιστο λαο προς το πρσωπ του, απραντη, εξαιτας της πισττητς του προς την Ιερ Παρδοση της Εκκλησας και την απλτητα του χαρακτρα του. Οι λγοι του πλρεις εκ της υψηλς Θεολογας των Αγων Πατρων και συγχρνως ανεπιτδευτοι, στε να γνονται αντιληπτο απ λους και χι μνο απ τους μελετητς του. Σταχυολογ μερικ απ τα σπουδαα διδγματα που μας κληροδτησε: Εκκλησα, στρατς, παιδεα και οικογνεια εναι αυτ που μας εννουν, λεγε. Κοιντητα και ενορες κρτησαν τον Ελληνισμ ζωνταν παρ τους αινες της σκλαβις. Η ιστορα της λωσης ξεκνησε απ το 1204 (πρτη λωση) και συνεχσθηκε το 1453 (δετερη λωση). Μοναδικ αντσταση σε λα αυτ ταν τα Μοναστρια. Η Ορθδοξη Εκκλησα και τα Μοναστρια δισωσαν το υπδουλο στους Οθωμανος Ελληνικ Γνος, πως εχαν δοξσει τον Ελληνισμ και μετ την λωση της Πλης απ τους Φργκους της τταρτης Σταυροφορας, τον Απρλιο του 1204. Γι αυτ και σε λα τα ελληνικ μρη χουμε τσα πολλ Μοναστρια. Στην αγκαλι της Εκκλησας σθηκε ο Ελληνισμς. Και μαζ σθηκε το γνος των Ορθοδξων. Μσα στη ρωμαικη εθντητα μπορσαμε να επιβισουμε. Απ το 1830, που με βση τα πρωτκολλα του Λονδνου δημιουργθηκε συμβατικ το ελληνικ κρτος, εμαστε υπ κατοχ και χωρς συμμχους. Με βση τη δυτικ σκψη τον 19ο αινα δεν θελαν να δημιουργσουν να κανονικ κρτος, αλλ να προτεκτορτο. Κατεχμενες περιοχς. Απ την επομνη της δολοφονας του Καποδστρια μας καταδυναστεουν οι δηλαδ οι Γερμανο, και αρχζει η Τρτη λωση, η λωση της Βαυαροκρατας. Ξαναγεννθηκε η φραγκι και πρε τη ρεβνς. Πρτος στχος τους ταν να διαλσουν τα μοναστρια, τις Κοιντητες και τις Ενορες. τσι, πστευαν που θα διαλσουν και την Ορθοδοξα. |
|
|
