Заключительные слова евангелия ап. Иоанна: сия же писана быша, да веруете, яко Иисус есть Христос, Сын Божий, и, да верующе, живот имате во имя Его (20:31), приложимы не к этому только евангелию, но и ко всем апостольским писаниям. Все апостолы одинаково утверждали и научали в своих посланиях, равно и в устной проповеди , веровать, что Иисус есть обетованный Мессия, Христос. Наконец, 6) живым и вечным свидетельством мессианского достоинства Иисуса Христа служит церковь , юже Он стяжа кровию Своею ( Деян. 20:28 ). В ней, т. е. в лице сменяющихся ее членов, от основания ее существовала и до скончания века имеет существовать живая вера в Него, как Искупителя и Мессию, а также новая христианская жизнь по Нем и в Нем. Наименование Иисуса Христа «Сыном человеческим». – Господь Иисус Христос усвоял Себе, предпочтительно пред другими наименованиями, наименование «Сын человеческий”. В евангельских речах Господа это выражение употребляется 77 раз, а вообще в евангелиях – до 84 раз, и 4 раза в других новозаветных книгах, и почти во всех случаях (кроме Иоан. 12:34 и Евр. 2:6 ) имеет прямое отношение к Иисусу Христу. Сам Иисус Христос применяет его исключительно к Самому Себе, и ни к кому другому, и употреблял его до принесения Своей искупительной жертвы. Но это наименование совершенно не применяется к Нему апостолами. По своему происхождению в греческом новозаветном языке оно является т. н. гебраизмом, т. е. заимствованным из еврейского языка оборотом речи. В этом последнем выражение «сын человеческий» (ben adam, или в арам. bar enosch) составляет поэтический оборот речи, особенно употребительный в поэтических произведениях ветхозаветной письменности (в кн. Иова, псалмах, у пророков, особенно у Иезекииля и др.), и в значении просто «человек» (напр. Иов. 25:5–6 ; Пс. 8:5 ; Притч. 8:4 ; Еккл. 3:18–19 , у Иезекииля до 90 раз). Исключение составляет Дан. 7:13–14 , где выражение «Сын человеческий» несомненно имеет особый мессианский смысл. Но какое значение имело это наименование в устах Иисуса Христа? Высказано несколько мнений по этому вопросу 25 ).

http://azbyka.ru/otechnik/Nikolaj_Malino...

24 Adama iýip-içmekden we çeken zähmetinden lezzet almakdan baga gowy zat ýok. Emma munu-da Hudaýdandygyna göz ýetirdim. 25 Çünki kim Onsuz iýip, lezzet alyp bilýär? 26 Çünki Hudaý paýhasy, bilimi we atlygy Özüni razy edene berýändir. Günäli adama bolsa, Hudaýy razy edene bersin diýip toplamak, ýygnamak iini berýär. Bu-da biderek, salgyma çapmak.   3-nji bap   Her zady öz wagty bar   1 Her zady öz möwriti bar, gögü astynda her zady öz wagty bar:   2 Dogulmagy öz wagty bar, ölmegi öz wagty; ekmegi öz wagty bar, ormagy öz wagty. 3 Öldürmegi öz wagty bar, ypa bermegi öz wagty; ýumurmagy öz wagty bar, dikeltmegi öz wagty. 4 Aglamagy öz wagty bar, gülmegi öz wagty; ýas tutmagy öz wagty bar, tans etmegi öz wagty. 5 Dalary pytratmagy öz wagty bar, da üýürmegi öz wagty; gujak açmagy öz wagty bar, ondan saklanmagy öz wagty. 6 Agtarmagy öz wagty bar, ýitirmegi öz wagty, saklamagy öz wagty bar, zymagy öz wagty. 7 Ýyrtmagy öz wagty bar, tikmegi öz wagty; dymmagy öz wagty bar, geplemegi öz wagty. 8 Söýmegi öz wagty bar, ýigrenmegi öz wagty; uru öz wagty bar, parahatçylygy öz wagty.     Ynsany paýy   9 Ileýäne çekýän zähmetinden näme peýda bar? 10 Ynsanlara ili bolarlary ýaly Hudaýy beren iini gördüm. 11 Hudaý ähli zady öz wagtynda gözel etdi. eýle hem ebediligi ynsany ýüregine saldy, ýöne onda-da olar Hudaýy owaldan ahyra çenli eden iini alap bilmezler. 12 Ynsan üçin atlanmakdan we ömürboýy ýagylyk etmekden gowy zady ýokdugyny bilýärin. 13 Her kesi iýip-içip, öz bar zähmetinden lezzet almagy Hudaýy beren sylagydyr. 14 Men Hudaýy eden her iini ebedi galjakdygyny bilýärin; oa hiç zady goup bolmaz, ondan hiç zady aýryp bolmaz. Hudaý bu ilerini hemmeler Özünden gorksunlar diýip etdi. 15 Häzir näme bar bolsa, ol ö hem bolandyr; geljekde boljak häzir hem bardyr. Hudaý öteni ýene gaýtarýar. 16 Men ýene Günü astynda kazylykda adalaty deregine-de, dogrulygy deregine-de pisligi bardygyny gördüm. 17 Içimden: «Hudaý dogry adama hem, erbet adama hem kazylyk eder; çünki Hudaýy Özi her mesele, her i üçin wagt belledi» diýdim.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

Еще более проблематичной была реконструкция первоначального языка Евангелий. С кон. XVIII в. высказывалось предположение об арам. протографе Евангелия от Матфея, позднее оно распространилось и на синоптиков. Первоначальная арам. форма Евангелия от Иоанна не вызывала сомнений у нек-рых авторов уже с XVII в. Проблема осложнялась тем, что в качестве альтернативы арам. как разговорному и лит. языку в Палестине мог быть предложен не только греч. (κοιν), но и евр. Все же большинство авторов склонялись к «арамейскому решению» этой проблемы. Ю. Вельгаузен , занимавшийся выявлением семитизмов в 3 первых Евангелиях, пришел к выводу, что прежде всего Евангелие от Марка может послужить для реконструкции арам. протографа. Согласно К. Ф. Бёрни, к-рый обнаружил множество синтаксических арамеизмов у евангелиста Иоанна, автор 4-го Евангелия писал по-гречески, но в его стиле заметно, что разговорным для него был арам. Ч. Торри в 1933 г. пришел к выводу, что все 4 Евангелия, за исключением неск. глав в Евангелиях от Луки и от Иоанна, были переведены с арам.; это также было использовано в качестве аргумента в пользу ранней - до 70 г. по Р. Х.- датировки Евангелий. В то же время нек-рые исследователи продолжали отстаивать т. зр., согласно к-рым Иисус говорил и по-гречески (напр., A. Argyle), и по-еврейски (H. Birkeland). На протяжении XX в. в распоряжение лингвистов поступали новые тексты на А. я., публикация и интерпретация к-рых вносила коррективы в представления о языковой ситуации в Палестине того времени: палестинские таргумы из каирской генизы (найдены в 1890, полностью изданы только в 1986), арам. тексты из Кумрана и др. мест в районе Мёртвого м., «Таргум Неофити» (найден в б-ке Ватикана в 1956), эпиграфический материал из Палестины и множество документов, обнаруженных за пределами Палестины. К. Байер подвел нек-рые итоги и сделал оригинальные выводы о диалектном членении А. я. Он собрал в одном томе (1984) все известные арам. тексты, написанные в Палестине со II в. до Р. Х. по VII в. по Р. Х., снабдил их комментариями, словарем и грамматикой. Байер утверждает, что разговорным для Иисуса был галилейский арам., о к-ром наилучшее представление, по мнению ученого, дают пословицы и фольклорные истории, сохранившиеся в Иерусалимском Талмуде и в палестинских мидрашах. Что же касается новозаветного арам., то он отражает арам. диалект Иудеи - т. о., подтверждается представление о том, что грекоязычный мир воспринял предание об Иисусе через Иерусалим. В вышедшей в 1999 г. работе свящ. Леонид Грилихес приходит к выводу о существовании евр. протографа Евангелия от Матфея, легшего в основу устной арам. проповеди ап. Петра , переведенной в свою очередь на греч. язык ап. Марком . Основные характерные черты А. я.

http://pravenc.ru/text/75828.html

Onu üstündäki atlyny ady Ölümdi, onu yzyndan ölüler dünýäsi gelýärdi. Olara ýeri dörtden bir bölegine ygtyýar berlip, ol ýerdäki adamlary gylyç, açlyk, mergi, wagy haýwanlar bilen öldürmäge rugsat edilipdi. 9 Guzy bäinji möhüri döwende, gurbanlyk sypasyny aagynda Hudaýy Ho Habary ugrunda we eden aýatlyklary üçin öldürilenleri janlaryny gördüm. 10 Olar batly ses bilen gygyryp: «Eý, mukaddes we hakyky Reb! Sen ýer ýüzüni ilatyny haçan höküm etjek? Bizi ganymyzy olardan haçan sorajak?» diýip soradylar. 11 onda olara ak lybas berlip, ýene az salym sabyr etmelidigini aýtdylar. Çünki olary hataryna özleri ýaly öldüriljek ýoldalaryny we doganlaryny doly sany goulmalydy. 12 Guzy altynjy möhüri döwende, ýeri gaty çaýkananyny gördüm. Gün gara ýüden dokalan jul kimin garaldy, Aý bolsa gana döndi. 13 Asmandaky ýyldyzlar ýere paýyrdap döküldiler. Olar bimedik injirleri güýçli ýeli zarbyna ýere dökülii ýaly gaçdylar. 14 Gök hem kagyz kimin düýrlenip, gözden ýitdi. Daglary, adalary ählisi öz ýerinden gozgandy. 15 Dünýäni alary, azadalary, mübaylary, baýlary, ygtyýarlylary, hemme gullar we azat adamlar gowaklarda, dagy gaýalarynda gizlendiler. 16 Olar daglara we gaýalara ýüzlenip, eýle diýdiler: «Bizi üstümize ýykyly! Bizi tagtda Oturany ýüzünden, Guzyny gazabyndan gizlä! 17 Çünki Olary gazabyny güni ýetip geldi. Mua döz geljek barmy?»   7-nji bap   Möhürlenen 144000 adam   1 undan so ýeri dört burçunda duran dört peridäni gördüm. Olar ýer ýüzüne, deze ýa-da agaçlara öwüsmesin diýip, ýeri dört tarapyndaky ýelleri saklap durdylar. 2 Olara ýere, deze zyýan ýetirmeklik ygtyýary berlipdi. Sora gündogardan ýokary çykyp barýan peridäni gördüm. Onda Diri Hudaýy möhüri bardy. Ol ol dört peridä batly gygyryp, eýle diýdi: 3 «Biz Hudaýymyzy gullaryny malaýyna möhür basýançak, ýere, deze we agaçlara zyýan ýetirmä!» 4 Men möhürlenenleri sanyny eitdim. Ysraýyl halkyny ähli tirelerinden bir ýüz kyrk dört mü adam möhürlenendi:   5 Ýahuda tiresinden on iki mü adam, Ruben tiresinden on iki mü adam, Gat tiresinden on iki mü adam, 6 Aer tiresinden on iki mü adam, Naftaly tiresinden on iki mü adam, Manaa tiresinden on iki mü adam, 7 imgon tiresinden on iki mü adam, Lewi tiresinden on iki mü adam, Ysakar tiresinden on iki mü adam, 8 Zebulun tiresinden on iki mü adam, Ýusup tiresinden on iki mü adam, Benýamin tiresinden on iki mü adam.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

В остальных случаях термином «Арам» (евр.  ) именовались одно из этих царств (гл. обр. Дамаск) или все А. указанного региона (3 Цар 10. 29, 2 Пар 1. 17; Суд 10. 6; Ам 9. 7). В Четвертой книге Царств (24. 2) и в Книге пророка Иеремии (35. 11) упоминаются верхнемесопотамские А. в армии халдейской Вавилонии (VI в. до Р. Х.). Можно сказать, что А. были более или менее постоянными политическими противниками Израиля. Саул воевал с Арам-Цобой, в те времена сильнейшим из арам. гос-в, простиравшим свою власть до Евфрата (1 Цар 14. 47). Давид покорил все арам. царства Сирии (2 Цар 8. 3-5), но после смерти Соломона А. становятся совершенно независимы от Израиля. Войны Саула и Давида сокрушили могущество Арам-Цобы, и к кон. X в. гегемоном среди арам. царств был уже Дамаск. С этого времени Израиль почти непрерывно воюет с царями Дамаска. В исключительном случае враждующие стороны оказались способны объединить усилия по отражению общего врага - ассирийцев, со 2-й четв. IX в. до Р. Х. грозивших странам Вост. Средиземноморья, в 854 г. до Р. Х. Ахав вместе с царем Дамаска отразил нападение ассирийцев, но даже их новые нашествия не смогли прекратить вражду с А. В 30-х гг. XVIII в. до Р. Х. в трехсторонний конфликт Иудеи, Израиля и Дамаска вмешался ассир. царь Тиглатпаласар III, что уже к 732 г. до Р. Х. привело к прямой аннексии всех арам. княжеств Ассирией и установлению ассир. протектората над Израилем и Иудеей. Лит.: Kupper J. R. Les nomades en Mésopotamie au temps des rois de Mari. P., 1957; Wiseman D. J. Peoples of Old Testament Times. Oxf., 1973; Sader H. Les états araméens de Syrie depuis leur fondation jusqu " à leur transformation en provinces assyriennes. Wiesbaden, 1987; История Востока. М., 1997. Т. 1. А. А. Немировский Арам. религия О религии А. кочевого периода, т. е. до их появления в Сирии и Месопотамии в XI-X вв. до Р. Х., практически ничего не известно. Как только арам. племена становились оседлыми, они усваивали пантеон тех областей, где селились: месопотамский, ханаанейский, финикийский, хеттский или хурритский, т.

http://pravenc.ru/text/75826.html

Paroy neslinden Zakarýa we onu bilen nesil daragty boýunça hasaba alnan ýüz elli erkek adam. 4 Pahatmowaby neslinden Zerahýany ogly Elýogeýnaý we onu bilen iki ýüz erkek adam. 5 Ýahazyýaly neslinden ekanýa we onu bilen üç ýüz erkek adam. 6 Adini neslinden Ýonatany ogly Ebet we onu bilen elli erkek adam. 7 Eýlamy neslinden Atalýany ogly Ýeagýa we onu bilen ýetmi erkek adam. 8 epatýany neslinden Mikaýyly ogly Zebadýa we onu bilen segsen erkek adam. 9 Ýowaby neslinden Ýehiýeli ogly Abadýa we onu bilen iki ýüz on sekiz erkek adam. 10 Ýosypýany neslinden elomyt we onu bilen ýüz altmy erkek adam. 11 Bebaýy neslinden Bebaýy ogly Zakarýa we onu bilen ýigrimi sekiz erkek adam. 12 Azgady neslinden Hakatany ogly Ýohanan we onu bilen bir ýüz on erkek adam. 13 Adonykamy soky nesillerinden bolanlary atlary: Elipelet, Ýegiýel, emagýa we olar bilen altmy erkek adam. 14 Bigwaýy neslinden Utaý, Zakur we olar bilen ýetmi erkek adam.     Ybadathana hyzmatyna taýýarlyk   15 Men olary hemmesini Ahawa tarap akýan derýany boýuna ýygnadym. Biz ol ýerde üç gün düledik. Men halky we ruhanylary bir laý gözden geçirenimde, lewilerden ýekejesine-de gözüm dümedi. 16 Onso men batutanlar Eligezeri, Ariýeli, emagýany, Elnatany, Ýaryby, Elnatany, Natany, Zakarýany, Meullamy we pähim-paýhasly adamlar bolan Ýoýaryby, Elnatany çagyrtdym. 17 Olary Kasypýadaky batutan Ydony ýanyna iberdim. Bize Hudaýymyzy ybadathanasynda gulluk eder ýaly adam ibermekleri üçin, Kasypýadaky Ydo we onu garyndalaryna — ybadathana hyzmatkärlerine näme diýmelidigini olara aýtdym. 18 Hudaýymyzy ýalkamagy bilen olar bizi ýanymyza Ysraýyly çowlugy, Lewini agtygy Mahlyny neslinden bolan erebýa atly dana adamy we onu ogullarydyr garyndalaryny — jemi on sekiz adamy getirdiler. 19 eýle hem Haabýany, onu bilen Meraryny neslinden bolan Ýeagýany we onu garyndalarydyr olary ogullaryny — jemi ýigrimi adamy; 20 Bulardan baga-da Dawut bilen onu emeldarlaryny lewilere hyzmat etmäge bellän ybadathana hyzmatkärlerini nesillerinden iki ýüz ýigrimisini getirdiler.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

2 Birinji aý üçin birinji bölüme Zabdyýeli ogly Ýaobgam ýolbaçylyk edýärdi. Onu bölüminde ýigrimi dört mü adam bardy. 3 Ol Peresi neslindendir; ol birinji aý üçin ähli gounbaylary balygydy. 4 Ikinji aý üçin bellenen bölüme ahowa urugyndan bolan Dodaý ýolbaçylyk edýärdi. Bölümi ba serkerdesi Miklotdy; bölümde ýigrimi dört mü adam bardy. 5 Üçünji aý üçin bellenen bölüme üçünji bir gounbay — ruhany Ýehoýadany ogly Benaýa ýolbaçylyk edýärdi; bölümde ýigrimi dört mü adam bardy. 6 «Otuz ýigidi» edermen esgeri hem-de batutany Benaýadyr. Onu ogly Emizabat onu bölümini ba serkerdesidi. 7 Dördünji aý üçin bellenen bölüme Ýowaby dogany Asahel ýolbaçylyk edýärdi. Ondan so ogly Zebadýa boldy; onu bölüminde-de ýigrimi dört mü adam bardy. 8 Bäinji aý üçin bellenen bölümi gounbaysy Ýyzrany nesli amhutdy; onu bölüminde-de ýigrimi dört mü adam bardy. 9 Altynjy aý üçin bellenen bölüme tekowaly Ikei ogly Yra ýolbaçylyk edýärdi; onu bölüminde-de ýigrimi dört mü adam bardy. 10 Ýedinji aý üçin bellenen bölüme efraýymlardan pelonly Heles ýolbaçylyk edýärdi; onu bölüminde-de ýigrimi dört mü adam bardy. 11 Sekizinji aý üçin bellenen bölüme Zerany nesli hualy Sibekaý ýolbaçylyk edýärdi; onu bölüminde-de ýigrimi dört mü adam bardy. 12 Dokuzynjy aý üçin bellenen bölüme benýaminlerden anatotly Abygezer ýolbaçylyk edýärdi; onu bölüminde-de ýigrimi dört mü adam bardy. 13 Onunjy aý üçin bellenen bölüme Zerany nesli netopaly Mahraý ýolbaçylyk edýärdi; onu bölüminde-de ýigrimi dört mü adam bardy. 14 On birinji aý üçin bellenen bölüme Efraýymy neslinden pirgatonly Benaýa ýolbaçylyk edýärdi; onu bölüminde-de ýigrimi dört mü adam bardy. 15 On ikinji aý üçin bellenen bölüme Otniýeli neslinden netopaly Heldaý ýolbaçylyk edýärdi; onu bölüminde-de ýigrimi dört mü adam bardy.   Tirebaylar   16 Ysraýyl tirebaylary ulardyr: Zikrini ogly Eligezer — rubenleri batutany; Magakany ogly epatýa — imgonlary batutany; 17 Kemuwaly ogly Haabýa — lewileri batutany; Sadok — Harun neslini batutany; 18 Dawudy garyndalaryndan Elihu — ýahudalary batutany; Mikaýyly ogly Omry — ysakarlary batutany; 19 Abadýany ogly Ýymagýa — zebulunlary batutany; Azryýeli ogly Ýerimot — naftalylary batutany; 20 Azazýany ogly Hoeýa — efraýymlary batutany; Pedaýany ogly Ýowel günbatardaky manaa tiresini batutany; 21 Zakarýany ogly Ydo — Gilgatda oturýan manaa tiresini batutany; Abneri ogly Ýagsyýel — benýaminleri batutany; 22 Ýerohamy ogly Azarel — danlary batutany. ular Ysraýyl tirelerini batutanlarydy.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

3) По словам Фицмайера, отсутствие свидетельств употребления слова К. как имени собственного считалось главным аргументом против предположения о том, что игра слов в Мф 16. 18 имеет основание в арам. тексте, стоящем за этим стихом. Фицмайер отчасти преодолел эту трудность, представив новую интерпретацию слова   в элефантинском документе. С. Портер предложил др. контраргумент: если слово   соответствует как πτρος, так и πτρα в греч. тексте, то в предполагаемом арам. оригинале вообще не было игры слов, а был лишь повтор. Напротив, греч. текст Мф 16. 18 демонстрирует игру слов, которая может быть только сознательным поэтическим приемом. Исходя из этого Портер делает далеко идущие выводы о том, что Иисус Христос в некоторых ситуациях учил народ и общался с учениками на греч. языке ( Porter. 1993). Тем не менее Портер не может доказать, что созвучие (а не полное совпадение) форм в греческом тексте не могло быть вызвано случайными факторами. Возможно, употребление в одном стихе форм разного грамматического рода - это не лит. игра слов, а следствие ограничений, накладываемых на носителя языком и культурой: слово   как нарицательное имя было переведено на греческий как πτρα, однако в значении собственно муж. имени это слово, с одной стороны, не могло быть передано формой женского рода, с другой - было хорошо известно в традиции как πτρος, и язык не оставил выбора для автора, желавшего передать арам. логию Иисуса для грекоязычной аудитории. В самом же предполагаемом арам. тексте логии игра слов могла проявляться в том, что одно и то же слово -   - выступало в роли как нарицательного, так и собственного имени. Фицмайер предложил следующую арам. реконструкцию фраз ап. Петра и Иисуса Христа в Мф 16. 17-18:                                  ( Fitzmyer. 1998. P. 118). Фонологически она спорна во многих отношениях, однако цель Фицмайера не в понимании арам. языка «исторического Иисуса», а в реконструкции богословия, заложенного в ipsissima verba Jesu (хотя в начале статьи Фицмайер дистанцируется от богословских споров, связанных с Мф 16. 18). Если хотя бы на лексическом уровне реконструкция Фицмайера верна, то Симон Петр и «камень», на котором построена Церковь, отождествляются в арам. логии Иисуса Христа. Тем не менее любые утверждения богословского характера, основанные на реконструируемом тексте, не могут быть использованы для обоснования др. суждений. Используя критерии выделения аутентичных слов Иисуса Христа, разработанные в историкокритической библеистике, Мф 16. 18 вообще нельзя отнести к ipsissima verba, поэтому сама идея арам. реконструкции этого текста теряет смысл.

http://pravenc.ru/text/1841165.html

Witherington, Corinthians Witherington, Ben, III. Conflict and Community in Corinth: A Social-Rhetorical Commentary on 1 &2Corinthians. Grand Rapids: Eerdmans, 1995. Witherington, End Witherington, Ben, III. Jesus, Paul, and the End of the World. Downers Grove, 111.: InterVarsity, 1992. Witherington, History Witherington, Ben, III, ed. History, Literature, and Society in the Book of Acts. Cambridge: Cambridge University Press, 1996. Witherington, Quest Witherington, Ben, III. The Jesus Quest: The Third Search for the Jew of Nazareth. Downers Grove, 111.: InterVarsity, 1995. Witherington, Sage Witherington, Ben, III. Jesus the Sage: The Pilgrimage of Wisdom. Minneapolis: Fortress, 1994. Witherington, «Waters» Witherington, Ben, III. «The Waters of Birth: John 3.5 and 1 John 5.6–8 .» NTS 35 (1989): 155–60. Witherington, Wisdom Witherington, Ben, III. John " s Wisdom: A Commentary on the Fourth Gospe1. Louisville, Ky: Westminster John Knox 1995. Witherington, Women Witherington, Ben, III. Women in the Ministry of Jesus: A Study of Jesus» Attitudes to Women and Their Roles as Reflected in His Earthly Life. SNTSMS 51. Cambridge: Cambridge University Press, 1984. Witkamp, «Woorden» Witkamp, L. T. «Jezus» laatste woorden volgens Johannes 19:28–30.» Neder-lands theologisch tijdschrift 43 (1989): 11–20. Wittlieb, «Bedeutung» Wittlieb, Marian. «Die theologische Bedeutung der Erwähnung von " Masiah/Christos» in den Pseudepigraphen des Alten Testaments palästinischen Ursprungs.» BN 50 (1989): 26–33. Wojciechowski, «Aspects» Wojciechowski, Micha1. «Certains aspects algébriques de quelques nombres symboliques de la Bible ( Gen 5 ; Gen 14.14 ; Jn 21.11 ).» BN23 (1984): 29–31. Wojciechowski, «Don» Wojciechowski, Micha1. «Le don de L " Esprit Saint dans Jean 20.22 selon Tg. Gn. 2.7.» NTS 33 (1987): 289–92. Wolf, «Virgin» Wolf, Eric. «The Virgin of Guadalupe: A Mexican National Symbo1.» Journal of American Folklorell (1958): 34–39. Wolfson, Philo Wolfson, Harry Austryn. Philo: Foundations of Religious Philosophy in Judaism, Christianity, and Islam. 2 vols. 4th rev. ed. Cambridge: Harvard University Press, 1968.

http://azbyka.ru/otechnik/world/the-gosp...

2. Adam bekommt das Gebot Gottes, den Garten Eden zu bebauen und zu bewahren. 3. Adam bekommt das Gebot, vom Baum der Erkenntnis des Guten und des Bösen nicht zu essen. 4. Adam wird das Vermögen gegeben, jedem Vieh ebenso wie den Vögeln des Himmels und allen Tieren des Feldes Namen zu geben. 5. Adam wird Erkenntnis gegeben, so dass er in die Wesenseinheit oder Ein- Wesentlichkeit des Menschen eindringt, nachdem Gott die Frau zu ihm ins Paradies eingeführt hat: „ Das ist endlich Bein von meinem Bein und Fleisch von meinem Fleisch! Diese soll Weib (»Männin«) heißen; weil sie vom Mann genommen ist“ (Gen. 2, 23, Einheitsübers.). Die Einheit wird im Hebräischen durch ein Wortspiel unterstrichen: es ist die Rede vom Isch (dem Mann, hebr. ) und der Ischah (der Frau als „Männin“, hebr. ) die Rede. 6. Die Frau besitzt das Sakrament des Lebens, doch es ist Adam, der dieses im Voraus erkenntund benennt: er gibt seiner Frau noch vor der Vertreibung aus dem Paradies den Namen Havva, Eva (d.h. Leben – Gen. 3, 20). Erst danach, als er sie außerhalb des Gartens „erkannt hat“, gebiert sie das erstes Kind, Kain, und bald darauf Abel (Gen. 4, 1-2). Adam ist somit der Vorausgehende; es ist auch Adams Aufgabe, seine Frau in die Geheimnisse des Paradieses und des Lebens einzuführen. Vom griechischen Verb γω (führen) stammt auch die Mystagogie (тайноводствие, die Einführung in die geheimnisvollen Tiefen göttlicher Wirklichkeiten) – wieder so ein Wort, das uns im Deutschen schmerzlich fehlt. Von Anfang an war Adam berufen priesterlich zu sein und priesterlich zu wirken! Adam war es, der die Gebote Gottes unmittelbar empfing. Adam sollte die Gebote lernen und lehren, sie zu bewahren. Gott hatte Adam noch vor der Erschaffung Evas die Weisung gegeben, nicht vom Baum der Erkenntnis des Guten und des Bösen zu essen; an ihn war eine besondere Aufgabe als Mann gestellt, nämlich priesterlich zu sein und priesterlich zu handeln - mystagogisch tätig zu sein. Doch Adam muss wohl irgendwie eine seiner Ur-Aufgaben verfehlt haben, da er doch Eva offensichtlich über Gottes Auftrag nur mangelhaft instruiert hat. Das lässt sich aus dem Dialog Evas mit dem „Verleumder“ (diabolos) herauslesen.

http://bogoslov.ru/article/3558344

  001     002    003    004    005    006    007    008    009    010