Sandherr , Susanne, Die heimliche Geburt des Subjekts. Das Subjekt und sein Werden im Denken Emmauel Levinas " . Stuttgart u.a. 1998. Scharlemann, Robert P. (Hg.), Theology at the end of the century: A dialogue on the postmodern. Charlottesville-London 1990. Ders., The reason of following: Christology and the ecstatic. Chicago 1991. Schneider-Stengel, Detlef, Christentum und Postmoderne. Zu einer Neubewertung von Theologie und Metaphysik. Münster: Lit-Verlag 2002 (Religion - Geschichte - Gesellschaft. Fundamentaltheologische Studien Bd. 19). Schnell, Matthias, Die Herausforderung der Postmoderne-Diskussion für die Theologie der Gegenwart. Tübingen 1994 (Dissertation). Taubald, Benjamin, Erinnerung und Traum. Ethik ‚nach " dem Holocuast: Postmoderne Philosophie und Politische Theologie im Gespräch, in: Jahresbericht der Societas Ethica 2000, 109-126. Taylor, Charles, Die Formen des Religiösen in der Gegenwart. Frankfurt a.M. Suhrkamp 2002. Taylor , Mark C., Reframing postmodernism. In: Berry, Phillipa/Wernick, Andrew (Hg.), Shadow of spirit. Routledge: Taylor & Francis 1993, 11-29. Ders., Erring: A postmodern a/theology. Chicago 1984. Ders., De-constructing Theology. Atlanta 1982. Track, Joachim, Die Moderne im Kreuzfeuer gegenwärtiger Kritik. In: Brosseder, Johannes/Ignestam, Evah (Hg.), Die Ambivalenz der Moderne. Uppsala: Tro & Tanke 1999, 15-41. Tracy , David, Theologie als Gespräch. Eine postmoderne Hermeneutik. Mainz: Grünewald 1993. Türk, Hans Joachim, Postmoderne. Christliche Orientierung im religiösen Pluralismus. Stuttgart: Quell 1992. Valentin , Joachim, Atheismus in der Spur Gottes: Theologie nach Jacques Derrida. Mainz 1997. Ders., Certeau im Plural. Ein Tagungsbericht. In: Orientierung 66 (2002) 117f. Ders., Das Echo Jacques Derridas in der angelsächsischen Theologie. ThRv 97 (2001), 18-29. Ders., Das Komische als Dekonstruktion des Schreckens. Theologisch-philosophische Überlegungen zu Roberto Benignis Film " Das Leben ist schön " . In: Orth, Stefan/Valentin, Joachim/Zwick, Reinhold (Hgg.): Göttliche Komödien. Religiöse Dimensionen des Komischen im Film. (Reihe Film und Theologie 2). Köln (Katholisches Institut für Medieninformation und Schüren) 2001, 125-143.

http://bogoslov.ru/article/226946

Neukirchener Verlag, 1997. – S. 153-179. 3.    Хабермас Ю., Ратцингер Й. Диалектика секуляризации. О разуме и религии. М.: ББИ, 2006. 4.    Мюллер Д.Т. Христианская догматика. Duncanville: World Wide Printing, 1998. 5.    Фуко М. Порядок дискурса//Фуко М. Воля к знанию: по ту сторону власти, знания и сексуальности. Работы разных лет. М.: Касталь, 1996. С. 47-97 6.    Фуко М. Рождение клиники. М.: Смысл, 1998. 7.     Barth K. Das Wort Gottes als Aufgabe der Theologie//Moltmann J. Anfänge der dialektischen Theologie. Karl Barth, Heinrich Barth, Emil Brunner. Teil 1. 6. Auflage. München: Chr. Kaiser Verlag, 1966. S. 197-218. 8.    Hörisch J. Die Wut des Verstehens. Zur Kritik der Hermeneutik. Erweiterte Nachauflage. Frankfurt am Main: Suhrkamp, 1998. Ворохобов А.В. Традиционное христианство и характеристические особенности актуальной религиозности на Западе//Вестник нижегородского государственного лингвистического университета им. Н.А. Добролюбова. Выпуск 19. Нижний Новгород: ФГБО УВПО НГЛУ, 2012. С.211. Körtner U.H.J. Theologie in dürftiger Zeit. Die Aufgabe der Theologie und das Problem einer biblischen Hermeneutik im gegenwärtigen Kontext von Kirche und Gesellschaft//Baldermann I, Dassmann E., Fuchs O. u.a. Biblische Hermeneutik. Neukirchener Verlag, 1997. S. 156. Фуко М. Порядок дискурса//Фуко М. Воля к знанию: по ту сторону власти, знания и сексуальности. Работы разных лет. М.: Касталь, 1996. C. 73-74. Barth K. Das Wort Gottes als Aufgabe der Theologie//Moltmann J. Anfänge der dialektischen Theologie. Karl Barth, Heinrich Barth, Emil Brunner. Teil 1. 6. Auflage. München: Chr. Kaiser Verlag, 1966. S. 216. Hörisch J. Die Wut des Verstehens. Zur Kritik der Hermeneutik. Erweiterte Nachauflage. Frankfurt am Main: Suhrkamp, 1998. S. 76. Körtner U.H.J. Theologie in dürftiger Zeit. Die Aufgabe der Theologie und das Problem einer biblischen Hermeneutik im gegenwärtigen Kontext von Kirche und Gesellschaft//Baldermann I, Dassmann E., Fuchs O. u.a. Biblische Hermeneutik. Neukirchener Verlag, 1997.

http://bogoslov.ru/article/3465741

249. 170 Id. Grundlage der gesamten Wissenschaftslehre. S. 56. 171 Id. Die Bestimmung des Menschen. S. 263. 172 Ib. 261. 173 Ib. 174 Ib., S. 288. 175 Id. Цит. по: F.Medicus. Einleitung//I.G. Fichte. Grundlage der gesamten Wissenschaftslehre. S. XXIX. 176 Ib. 177 Id. Die Bestimmung des Menschen. S. 259. 178 Id. Das System der Sittenlehre. Цит. по: F. Medicus. Op. cit. S. XI. 179 Id. Grundlage der gesamten Wissenschaftslehre. S. 179. 180 Ib., S. 210. 181 Ib., S. 204, 205. 182 Ib., S. 211. 183 Ib., S. 206. 184 Ib., S. 213. 185 Данный аргумент направлен против обвинений в атеизме (недавних, во время написания текста). 186 I.G. Fichte. Aus einem Privatschreiben (1800)//Fichtes Werke. Bd. V. S. 392, 394, 395. (Курс. Фихте). 187 Id. Die Bestimmung des Menschen. S. 287, 286. 188 Ib., S. 315. 189 Ib., S. 317. 190 Ib., S. 288. 191 Ib., S. 282. 192 Ib., S. 298. 193 Ib., S. 315. 194 Ib., S. 316. 195 Напомним, что с принятием кантовской редукции религиозной сферы, «вечная бесконечная воля» не может быть и волей Божией, волей Провидения. 196 I.G.Fichte. Die Bestimmung des Menschen. S. 277. 197 Id. Über die Würde des Menschen//Fichtes Werke. Bd. I. S. 414. 198 Id. Anweisungen zum seligen Leben, oder auch die Religionslehre//Fichtes Werke. Bd. V. S. 401. 199 Id. Grundlage der gesamten Wissenschaftslehre. S. 202. 200 G.W.F.Hegel. Enzyklopädie der philosophischen Wissenschaften. § 387. Здесь и далее – наш перевод, по изданию «Энциклопедии»: Hrsg. von F.Nicolin, O. Pöggeler. Berlin, Akademie – Verlag. 1966. 201 Ib. 202 Ib., § 90. 203 A.B. Ахутин. Dasein//Он же. Поворотные времена. СПб., изд. Наука. 2005. С. 204 G.W.F. Hegel. Enzyklopädie der philosophischen Wissenschaften. § 405. (Курсив Гегеля ). 205 Ib., § 406. 206 Ib., § 410. 207 Ib. 208 Ib. (Курсив Гегеля). 209 Ib. (Курсив Гегеля). 210 Ib., § 411. 211 Id. Philosophie der Religion//G.W.F. Hegel. Werke. Bd. 17. Suhrkamp Verlag. Fr.a.M. 1969. S. 252. 212 Id. Enzyklopädie der philosophischen Wissenschaften. § 390. 213 Ib., § 514. 214 См.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=116...

Clemens Alexandrinus. Scholia in Protrepticum//PG 9: 777–788. Clemens Alexandrinus. Stromata//PG 8: 685–1382, 9: 9–602. Clemens Alexandrinus. Stromata//L. Früchtel, O. Stählin, U. Treu. Clemens Alexandrinus. Vols. 2, 3rd edn.; 3, 2nd edn. [Die griechischen christlichen Schriftsteller 52 (15), 17. Berlin: Akademie Verlag, 2: 1960; 3: 1970]: 2: 3–518; 3: 3–102 (TLG). Clemens Alexandrinus. Quis dives salvetur//L. Früchtel, O. Stählin, U. Treu. Clemens Alexandrinus. Vol. 3. 2nd edn. [Die griechischen christlichen Schriftsteller 17. Berlin: Akademie Verlag, 1970]: 159–191 (TLG). Clemens Romanus et Clementina Theol. Homiliae//J. Irmscher, F. Paschke, B. Rehm. Die Pseudoklementinen I. Homilien. 2nd edn. [Die griechischen christlichen Schriftsteller 42. Berlin: Akademie Verlag, 1969]: 23–281 (TLG). S. Cyrillus Alexandrinus. Adversus Nestorii Blasfemias//PG 76: 9–248. S. Cyrillus Alexandrinus. A Commentary Upon the Gospel according to s. Luke, by S. Cyril, Patriarch of Alexandria. Translated into English from an ancient Syriac Version ву r. Payne Smith. Part II. Oxford: M. DCCC. LIX. S. Cyrillus Alexandrinus. Catena in Lucam (typus B)/Ed. J. A. Cramer. Catenae Graecorum patrum in Novum Testamentum. Vol. 2. Oxford, 1841 (repr.: Hildesheim: Olms, 1967). S. Cyrillus Alexandrinus. Collectio Dictorum veteris Testamenti//PG 77: 1175–1290. S. Cyrillus Alexandrinus. Commentarii in Joannem//P. E. Pusey. Sancti patris nostri Cyrilli archiepiscopi Alexandrini in D. Joannis evangelium. 3 vols. Oxford: Clarendon Press, 1872: 1: 1–728; 2: 1–737; 3: 1–171 (TLG). S. Cyrillus Alexandrinus. Commentarii in Joannem (additamenta)//J. Reuss. Johannes-Kommentare aus der griechischen Kirche [Texte und Untersuchungen 89. Berlin: Akademie Verlag, 1966]: 188–195 (TLG). S. Cyrillus Alexandrinus. Commentarii in Lucam (in catenis)//PG 72: 476–949 (TLG). S. Cyrillus Alexandrinus. Commentarii in Matthaeum (in catenis)//J. Reuss. Matthäus-Kommentare aus der griechischen Kirche [Texte und Untersuchungen 61. Berlin: Akademie Verlag, 1957]: 153–269 (TLG).

http://azbyka.ru/otechnik/Kirill_I_Mefod...

509. See the historical note on the family of the Maccabees: Archimandrite Nikifor, Maccabees: The Complete Illustrated Popular Biblical Encyclopaedia, Moscow, 1891, p. 446-447). Sand A, Tod, Sterben. Biblisch. Lexikon des Mittelalters. Band 8, Verlag J. B. Metzler. Stuttgart; Weimar, 1999. p. 823. The concept of ‘second death’ occurs in Holy Scripture only in the Revelation of St. John the Theologian, appearing four times (Rev 2:11; 20:6; 6:14; 21:8). It is linked with the lake of fire, where according to God’s judgement all those who could not be found in the Book of Life, together with death and hell themselves, would be thrown. Those who remained faithful to God will escape the second death. This expression supposes that the first death is the natural death of a person at the end of his earthly life. The equating of the second death with the lake of fire fits well into the apocalyptic tradition of equating the last judgment with fire (compare Ezek 38:22; Mt 25:41; Rev 14:10). It can be supposed that the concept of ‘second death’ was a fairly widespread term in certain circles within ancient Judaism. Although this term occurs in Targums and in the works of the scholar Rabbi Eliezer (D. M. Scholer, Death, TheSecond. Evangelical Dictionary of Theology edited by Walter A. Elwell, Baker Book House, 1992, p. 300-301). Davids P. H., Death. Evangelical Dictionary of Theology, Edited by Walter A. Elwell, Baker Book House, Michigan, 1992. Op. cit. p. 300. Further reading on Justin: Altaner Berthold – Stuiber Alfred. Justinus//Patrologie. Verlag Herder. Freiburg im Breisgau 1966, p. 65-71. Justin the Philosopher, First Apology (17). Early Christian Fathers of the Church, Brussels: Published by Life with God, 1978, p. 288-289. Further reading on Tatian the Syrian: Cramer Winfrid//Peter Bruns. Tatian der Syrer. Diatessaron. Lexikon fuer Theologie und Kirche. 9. Band. Verlag Herder Freiburg im Breisgau, 2006, p. 1274 -1275). Tatian, Address to the Greeks (11). Early Christian Fathers of the Church, Brussels: Published by Life with God, 1978; p.

http://bogoslov.ru/article/2924422

Clemens Alexandrinus. Fragmenta// PG 9: 729–776. Clemens Alexandrinus. Paedagogus//M. Harl, H.-I. Marrou, C. Matray, C. Mondésert (eds.). Clément d’Alexandrie. Le pedagogue. 3 vols. [Sources chrétiennes 70, 108, 158. Paris: Éditions du Cerf, 1: 1960; 2: 1965; 3: 1970]: 1: 108–294; 2: 10–242; 3: 12–190 (TLG), PG 8: 247–684. Clemens Alexandrinus. Protrepticus//C. Mondésert (ed.). Clément d’Alexandrie. Le protreptique, 2nd edn. [Sources chrétiennes 2. Paris: Éditions du Cerf, 1949]: 52–193 (TLG). Clemens Alexandrinus. Scholia in Protrepticum//PG 9: 777–788. Clemens Alexandrinus. Stromata//PG 8: 685–1382, 9: 9–602. Clemens Alexandrinus. Stromata//L. Früchtel, O. Stählin, U. Treu (eds.). Clemens Alexandrinus. Vols. 2, 3rd edn. and 3, 2nd edn. [Die griechischen christlichen Schriftsteller 52 (15), 17. Berlin: Akademie Verlag, 2: 1960; 3: 1970]: 2: 3–518; 3: 3–102 (TLG). Clemens Alexandrinus. Quis dives salvetur//L. Früchtel, O. Stählin, U. Treu (eds.). Clemens Alexandrinus. Vol. 3, 2nd edn. [Die griechischen christlichen Schriftsteller 17. Berlin: Akademie Verlag, 1970]: 159–191 (TLG). Clemens Romanus et Clementina Theol. Homiliae//J. Irmscher, F. Paschke B. Rehm (eds.). Die Pseudoklementinen I. Homilien, 2nd edn. [Die griechischen christlichen Schriftsteller 42. Berlin: Akademie Verlag, 1969]: 23–281 (TLG). S. Cyrillus Alexandrinus. Adversus Nestorii Blasfemias//PG 76: 9–248. S. Cyrillus Alexandrinus. A Commentary Upon the Gospel according to s. Luke, by S. Cyril, Patriarch of Alexandria. Translated into English from an ancient Syriac Version By r. Payne Smith, Part II. Oxford: M. DCCC. LIX. S. Cyrillus Alexandrinus. Catena in Lucam (typus B)/J. A. Cramer (ed.). Catenae Graecorum patrum in Novum Testamentum. Vol. 2. Oxford, 1841 (repr.: Hildesheim: Olms, 1967). S. Cyrillus Alexandrinus. Collectio Dictorum veteris Testamenti//PG 77: 1175–1290. S. Cyrillus Alexandrinus. Commentarii in Joannem//P. E. Pusey (ed.). Sancti patris nostri Cyrilli archiepiscopi Alexandrini in D. Joannis evangelium, 3 vols. Oxford: Clarendon Press, 1872: 1: 1–728; 2: 1–737; 3: 1–171 (TLG).

http://azbyka.ru/otechnik/Kirill_I_Mefod...

Nilus Doxapatres. Notitia patriarchatuum//Des Nilos Doxopatres Τξις τν πατριαρχικν θρνων (armenisch und griechisch)/hrsg. F. N. Finck. Marburg: N. G. Elwerfs Verlag, 1902. S. 1–33. Photius. ρωτματα Δκα σν σαις τας ποκρσεσι//PG. 104. Col. 1220–1232. Photius. Adversus primatum Romae [Dub.]//Photius et primatus romanus. Num Photius habendus sit auctor opusculi Πρς τος λγοντας ς μη θρνος πρτος?/ed. M. Gordillo (Orientalia Christiana Periodica. T. 6. 1940. P. 11–17). Photius. Commentarii In Matthaeum (In Catenis)//Matthäus-Kommentare aus der griechischen Kirche/hrsg. von J. Reuss (Texte und Untersuchungen. Bd. 61. Berlin: Akademie Verlag, 1957) S. 270–337. Photius. Epistulae et Amphilochia//Photii patriarchae Constantinopolitani Epistulae et Amphilochia/ed. B. Laourdas and L. G. Westerink. Vols. 1–6.2 [Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana (BT). Leipzig: Teubner, 1:1983; 2:1984; 3:1985; 4:1986; 5:1986; 6.1:1987; 6.2:1988]. Vol.1. P. 2–197; Vol. 2. P. 1–253; Vol. 3. P. 4–166; Vol. 4. P. 1–190; Vol. 5. P. 1–263; Vol. 6.1. P. 1–138. Sοcrates Scholasticus. Historia ecclesiastica//Socrate de Constantinople. Histoire ecclésiastique (Livres I–VII)/ed. P. Maraval and P. Périchon. Paris: Éditions du Cerf, 2004–2007. (SC. Vol. 477. P. 44–262; Vol. 493. P. 18–258; Vol. 505 P. 22–354; Vol. 506. P. 20–158). Theodoretus. Historia ecclesiastica//Theodoret. Kirchengeschichte/hrsg. von L. Parmentier and F. Scheidweiler (Die griechischen christlichen Schriftsteller. Bd. 44). Leipzig: J. C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1 1911. (Berlin: Akademie Verlag, 2 1954). S. 1–349. Βασιλεου Αρχιεπισκπου Αγχιλου Πραγματεα περ του κρους της χειροτονας των κληρικν υπ επισκπου καθηρημνου και σχισματικο χειροτονηθντων, – συνταχθεσα υπ Βασιλεου Αρχιεπισκπου Αγχιλου, νυν δε Σμρνης. Εν Σµρνη, 1887. Δοσιθου, πατριρχου εροσολμω Τμος χαρς. Θεσσαλονκη: Εκδσεις Βασ. Ρηγοπολου, 1985. πιστολ νατολου πισκπου Κωνσταντινουπλεως πρς Λοντα ρχιεπσκοπον μης//Acta conciliorum oecumenicorum/ed. E. Schwartz. Tome 2. Vol. 1. Part 2. Berlin: De Gruyter, 1933 ( r 1962). P. 52–55.

http://azbyka.ru/otechnik/Dionisij_Shlen...

Aufklärungsschrift no. 1 ueber die reformatorische Bewegung in den Neuapostolischen Gemeinden. No date, no year. Biblia. Nürnberg, 1710. Der Größte unter ihnen. Kurze Lebens-beschreibung von Hermann Niehaus. Frankfurt a.M., 1928. Eggenberger, Oswald. Die Neuapos-tolische Gemeinde: Ihre Geschichte und Lehre. Muenchen: Chr. Kaiser Verlag, 1953. Erinnerungen. Ed. by Vereinigung Apostolischer Gemeinden. January 1983. Geschichte der Neuapostolische Kirche. Frankfurt a.M., 1987. Hutten, Kurt. Seher – Gruebler – Enthu-siasten. Das Buch der traditionellen Sekten und religioesen Gemein-schaften. Stuttgart: Quell Verlag, 1982. König, M., Marschall, J. Die Neu-apostolische Kirche in der N.S.-Zeit und die Auswirkungen bis zur Gegenwart. Feldafing, 1994. Neuapostolisches Sonntagsblatt. 1908, no. 29. Neue Apostelgeschichte. Ed. by Neu-apostolische Kirche, Internationaler Apostelbund. Frankfurt a.M., 1985. Obst, Helmut. Neuapostolische Kirche – die exklusive Endzeitkirche? Neu-kirchen-Vluyn: Friedrich Bahn Verlag, 1996. Reimer, Hans-Diether. Vor 25 Jahren starb der «letzte» Stammapostell, in: Religioese Gemeinschaften. Nach-richten und Kommentare. Folge 45. 1993. Roßteuscher, Ernst Adolf. Der Aufbau der Kirche Christi auf den urspru-englichen Grundlagen. 3. Aufl. Berlin, 1928. Scheibler, Susanne. Hermann Niehaus. Frankfurt a.M., 1992. Siegel, Karl-Eugen. Der Repraesentant des Herrn. Das Stammapostelamt in der Neuapostolischen Kirche. Stutt-gart, 1995. Statuten. Ed. by Neuapostolische Kirche, Internationaler Apostelbund, Zuerich, 1977. Unsere Familie. Die Zeitschrift der Neuapostolischen Kirche. 12. Jg. 1952. Unsere Familie. Die Zeitschrift der Neuapostolischen Kirche. 55. Jg. 1995, no. 1. 1 Хуттен пишет по этому поводу: «Когда в 1933 году Гитлер пришел к власти, Бишоф позаботился о том, чтобы его церковь беспрепятственно адаптировалась к новой ситуации. 10 пункт вероисповедания, о послушании светской власти, который был опущен в катехизисе 1924 года, т. е. во время Веймарской республики, в 1933 году опять был включен в символ веры . В катехизисе, изданном в 1938 году, на вопрос 172 следовал ответ, что «заявление о членстве не может быть принято, если кандидат находится в оппозиции к [фашистскому] правительству, которое разрешает новоапостольской церкви заниматься ее пасторской деятельностью» (в 1952 году этот пункт был опять опущен). Таким образом, Новоапостольская церковь пережила времена коричневой диктатуры без особых конфликтов. Правительство ГДР ее также не особо притесняло, поскольку НАЦ доказала свою преданность и этому режиму, получив за свою лояльность похвалу политических ведомств» (Hutten 1982, 477–478).

http://azbyka.ru/otechnik/sekty/novoapos...

ЛИТЕРАТУРА: 1. Святитель Василий Великий. О Святом Духе, 18//Святитель Василий Великий. Творения. Ч. III. - М., 1846 (репринт - 1993). 2. Зизиулас Иоанн, митрополит. Бытие как общение: Очерки о личности и Церкви. - М.: Свято-Филаретовский православно-христианский институт, 2006. - 280 с. 3. Антоний, митрополит Сурожский. Вера в человека//Антоний, митрополит Сурожский. Любовь всепобеждающая: проповеди, произнесенные в России. - СПб.: Сатисъ, 1994. - 256 с. - с. 98 -101. 4. Седакова О. А. Церковнославяно-русские паронимы: Материалы к словарю. - М.: Греко-латинский Ю. А. Шичалина, 2005. - 432 с. 5. Флоренский П. Иконостас. - М.: «Искусство», 1994. - 256 с. 6. Zizioulas, John D. Communion and Otherness. - London, New York: T&T Clark, A Continuum imprint, 2006. - 315 p. 7. Левинас Э. Философия, справедливость и любовь (Беседа с Эммануэлем Левинасом)//Левинас Э. Избранное: Тотальность и бесконечное. - М., Спб.: «Университетская книга», 2000. - 416 с. 8. Антоний, митрополит Сурожский. Взаимоотношения Церкви и мира с православной точки зрения//Митрополит Сурожский Антоний. Труды. Книга вторая. - М.: Практика, 2007. - 968 с. 9. Антоний, митрополит Сурожский. Мужество молиться//Митрополит Сурожский Антоний. Труды. - М.: «Практика», 2002. - 1080 с. 10. J. - L. Marion. Being Given. Toward a Phenomenology of Givenness. - Stanford, California: Stanford University Press, 2003. - 385 р. 11. Антоний, митрополит Сурожский. О благодарности//Антоний, митрополит Сурожский. Любовь всепобеждающая: проповеди, произнесенные в России. - СПб.:Сатисъ, 1994. - с. 149 - 156. 12. Антоний, митрополит Сурожский. Учитесь молиться!//Митрополит Сурожский Антоний. Школа молитвы. - Клин: Фонд «Христианская жизнь», 2001. - с. 115 - 182. 13. Balthasar H. U. von. The Glory of God. A Theological Aesthetics. 7 vols. Edinburgh, San Francisco: Ignatius Press, 1982 - 1989; Theo-Drama: Theological Dramatic Theory. 5 vols. San Francisco: Ignatius Press, 1988 - 1998; Theologik: Bd. 1. Wahrheit der Welt. Freiburg: Johannes Verlag Einsiedeln, 1985; Theologik: Bd. 2. Wahrheit Gottes. Freiburg: Johannes Verlag Einsiedeln, 1985; Theologik: Bd. 3. Der Geist der Wahrheit. Freiburg: Johannes Verlag Einsiedeln, 1987.

http://bogoslov.ru/article/876935

Патрологические труды Теодора Шерманна (1878–1922) – католического патролога (оставившего в 1919 г. Католическую церковь ), приват-доцента по кафедре церковной истории и христианской археологии в Мюнхене – связаны главным образом с изучением наследия ранних отцов Церкви и публикацией некоторых источников 634 . Отметим появившиеся в первом десятилетии XX в. общие труды по патрологии католических теологов П. Баузелина 635 и Генриха Кина (1833–1912) 636 – вюрцбургского соборного декана (1904) и профессора (1874), преподававшего патрологию,      герменевтику и церковное право 637 . Нельзя обойти вниманием два классических труда по патрологии Ж. Тиксерона 638 , работы Ф. Кэйра 639 , а также англиканского историка – профессора кембриджского Пембрук-колледжа, известного специалиста по проблемам раннего христианства, патристики и исследователя учения Нестория 640 преподобного Джеймса Фрэнклина Бетюн-Бейкера (1861–1951) 641 . Помимо обобщающих исследований, активно шла разработка отдельных патрологических проблем – изучение отдельных периодов развития или блоков христианской литературы (например, раннехристианских апокрифических произведений 642 , писаний мужей апостольских 643 , «Ареопагитик» 644 и др.), а также издание источников. В частности, с 1869 г. в Германии начинается издание серии Die Bibliothek der Kirchenväter, в которой труды отцов Церкви публикуются в немецком переводе. Началу этой серии предшествовало (в 1831–1854 гг.) издание серийного собрания немецких переводов святоотеческой письменности Sämtliche Werke der Kirchenväter, aus dem Urtexte ins Deutsche übersetzt, предпринятое издательством Kösel-Verlag (Kempten). B 39 томах данного издания были опубликованы переводы Иринея, Киприана Карфагенского , Илария Пиктавийского , Афанасия и Василия Великих , Ефрема Сирина и Григория Нисского . 80 томов первого издания серии Die Bibliothek der Kirchenväter были выпущены в 1869–1888 гг. издательствами Engelmann-Verlag (Leipzig) и Kösel-Verlag (Kempten) под общей редакцией профессора факультета католической теологии Мюнхенского университета, специалиста по новозаветной экзегетике Франца Ксавера Рейтмайра (1809–1872) и профессора литургики в Эйхштетте о. Валентина Тальхофера (1825–1891). К изданию прилагаются два тома именного и предметного указателей, подготовленные Ульрихом Улем.

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

  001     002    003    004    005    006    007    008    009    010