Следующий период дискуссии (с 1956 по кон. 60-х гг. XX в.) начался после того, как были полностью опубликованы свитки из пещеры 1 (к 1956) и появились первые предварительные отчеты археологических исследований области Хирбет-Кумрана ( Vaux. 1953; Idem. 1954; Idem. 1956; Idem. 1959; Idem. 1961), а также обнаружены (в 1952-1956) еще 10 пещер, в к-рых были найдены тысячи фрагментов рукописей. Популяризации нек-рых идей раннего этапа исследований посвящены работы библеиста Дж. М. Аллегро ( Allegro. 1956; Idem. 1957) и журналиста Э. Уилсона ( Wilson. The Scrolls//The New Yorker. 1955; Idem. The Scrolls. 1955; Idem. 1969), при этом нек-рые представления или даже лица, упоминающиеся в кумран. рукописях, нередко поспешно идентифицировались с теми, что известны из НЗ. В то же время первые научные выводы о связях рукописей Кумрана с НЗ сделаны в публикациях таких ученых, как У. Ф. Олбрайт ( Albright. 1954), М. Барроуз ( Burrows. 1955; Idem. 1958), Ф. М. Браун ( Braun F.-M. 1955), Ж. Даниелу ( Daniélou . 1957), О. Кульманн ( Cullmann. 1954; Idem. 1955; Idem. 1957; Idem. 1959). Различные вопросы, связанные с идеологией К. о., рассматривались уже в ранних работах целого ряда крупнейших специалистов в области новозаветной библеистики 2-й пол. XX в.: О. Беца ( Betz. 1957; Idem. 1958/1959), М. Блэка ( Black. The Scrolls and Christian Origins. 1961; Idem. The Essene Problem. 1961; Idem. 1966-1967; Idem. 1966), Р. Э. Брауна ( Brown. 1955; Idem. 1957; Idem. 1966-1967), Дж. Чарлзуорта ( Charlesworth. A Critical Comparison. 1972; Idem. The Dead Sea Scrolls. 1972; Idem. 1999), Дж. О. Фицмайера ( Fitzmyer. 1955; Idem. 1957; Idem. 1961; Idem. «4QTestimonia». 1971; Idem. Jewish Christianity. 1971; Idem. The Matthean Divorce. 1981; Idem. Crucifixion. 1981; Idem. 1988; Idem. 1992; Idem. 1995; Idem. 1998), Д. Флуссера ( Flusser. 1958; Idem. 1960; Idem. 1988), Х. В. Куна ( Kuhn H.-W. 1966; Idem. 2000; Idem. 2002) и др. Идеология К. о. понималась этими исследователями как контекст, в к-ром можно рассматривать историю самого раннего христианства. Уделялось пристальное внимание анализу мессианских представлений и эсхатологии, ритуальных омовений и общественных трапез, учения о Св. Духе, дуализма и предопределения, интерпретации Писания и организации общины. Кроме того, указанные исследователи иногда усматривали возможные кумран. влияния в проповеди Иисуса Христа и Иоанна Крестителя, в богословии ап. Павла и евангелиста Иоанна Богослова ( Stendahl. 1957; Ploeg. 1959; Murphy-O " Connor. 1968; Black. 1969; Charlesworth. 1972). На мн. вопросы, касающиеся отношений между кумран. текстами и НЗ, на этом этапе дискуссии дать окончательный ответ было невозможно. Обсуждение ограничивалось в основном текстами из пещеры 1 и немногими др. документами. В результате было выделено большое количество более или менее заметных параллелей между НЗ и документами К. о.

http://pravenc.ru/text/Кумранская ...

В.Я. Саврей Общая библиография Источники I. На древнегреческом языке и в переводе на европейские языки 1. В «Патрологии» аббата Ж.П. Миня: Basilius Magnus – PG 29–32. Gregorius Nazianzenus – PG 35–38. Gregorius Nyssenus – PG 44–46. 2. В издании Sources Chrétiennes: Basile de Césarée. Sur Saint-Esprit//SC. Vol. 17. 1947. Idem. Homélies sur l " Hexaéméron//SC. Vol. 26 bis. 1950. Idem. Sur l " Origine de l " homme//SC. Vol. 160. 1970. Idem. Contre Eunome 1//SC. Vol. 299. 1982. Idem. Contre Eunome 2–3//SC. Vol. 305. 1983. Idem. Sur le Baptême//SC. Vol. 357. 1989. Grégoire de Nazianze. La Passion du Christ//SC. Vol. 149. 1969. Idem. Lettres théologiques (Ep. 101–102)//SC. Vol. 208. 1974. Idem. Discours 1–3//SC. Vol. 247. 1978. Idem. Discours 27–31//SC. Vol. 250. 1978. Idem. Discours 20–23//SC. Vol. 270. 1980. Idem. Discours 24–26//SC. Vol. 284. 1981. Idem. Discours 4–5//SC. Vol. 309. 1983. Idem. Discours 32–37//SC. Vol. 318. 1985. Idem. Discours 38–41//SC. Vol. 358. 1990. Idem. Discours 42–43//SC. Vol. 384. 1992. Idem. Discours 6–12//SC. Vol. 405. 1995. Grégoire de Nysse. Vie de Moïse (De vita Moysis)//SC. Vol. 1. 1942. Idem. La Création de l " homme//SC. Vol. 6. 1944. Idem. Traité de la Virginité (De virginitate)//SC. Vol. 119. 1966. Idem. Vie de sainte Macrine//SC. Vol. 178. 1971. Idem. Homélies sur l " Ecclésiaste//SC. Vol. 416. 1996. Idem. Lettres//SC. Vol. 363. 1990. Idem. Discours catéchétique II SC. Vol. 453. 2000. Idem. Sur les Titres des psaumes//SC. Vol. 466. 2002. 3. Филокалия Оригена The Philocalia of Origen. A Compilation of Selected Passages from Origen " s Works Made by St Gregory of Nazianzus and St Basil of Caesarea/Transl. George Lewis. Edinburgh, 1911. II. В переводе на русский язык Библиотека отцов и учителей Церкви. Т. 4. Творения Григория Чудотворца и Мефодия, епископа и мученика. М., 1996. Св. Василий Великий . Собр. соч. Т. 1–5. М., 1993. Св. Василий Великий . О сотворении человека//Журнал Московской Патриархии. 1972. 1. С. 30–38; 3. С. 33–40. Св. Григорий Богослов . Творения. Т. 1,2. М., 2007.

http://azbyka.ru/otechnik/filosofija/kap...

к. также играет большую роль, прежде всего в догматической аргументации. Особенно часто используют И. к., чтобы подчеркнуть истинное божество и человечество Христа и отношение обеих природ ( Cyr. Alex. Contr. Jul. 8; Idem. De s. Trin. 7; Idem. Thesaurus. 32), Его безгрешность ( Idem. In Ioan. 5; Idem. Glaph. in Pent. Numeros//PG. 69. Col. 633) и силу, побеждающую смерть ( Idem. In Ioan. 9). Свт. Кирилл выделяет определенные места в тексте И. к., к-рые служат ему не только для обоснования догматических положений. Вопрос Бога: «Нисходил ли ты во глубину моря и входил ли в исследование бездны? Отворялись ли для тебя врата смерти, и видел ли ты врата тени смертной?» (Иов 38. 16-17) - он использует как доказательство сошествия Христа в преисподнюю ( Idem. Glaph. in Pent. Gen. 2. 6; Idem. Adv. Nest. 5. 5). На Божественное всеведение Христа указывают слова (Иов 42. 3): «Кто сей, омрачающий Провидение, ничего не разумея?» ( Idem. In Luc. 5. 20; Idem. Thesaurus. 32; Idem. Hom. pasch. 22). О неизменности Божественной воли свидетельствует стих: «Что Он разрушит, то не построится; кого Он заключит, тот не высвободится» (Иов 12. 14), к-рый неск. раз цитируется в комментарии на прор. Исаию ( Idem. In Is. 2. 2-5). Божественность Св. Духа также подтверждается словами Иова ( Idem. De s. Trin. 6). Указание на жестокость диавола свт. Кирилл видит в Иов 41. 15 LXX: «Сердце его твердо, как камень, и жестко, как нижний жернов» ( Idem. De adorat. I; Idem. In Luc. 5. 31). Основная черта образа Иова у свт. Кирилла традиционная - это терпение, но святитель отмечает также его упорство ( Idem. In Luc. 5. 31), праведность ( Idem. Glaph. in Pent. Exodus. 2; Idem. Ep. 6) и блаженство ( Idem. Hom. pasch. 11). Многими стихами из И. к. свт. Кирилл обосновывает свои нравственные наставления ( Idem. In Luc. 5. 19), литургические, этические и пастырские вопросы ( Idem. Hom. pasch. 9), но прежде всего учение о творении (ср.: Idem. In Is. 2. 2; 4. 2; Idem. De s. Trin. 4). Как и александрийцы, свт. Василий Великий использует историю Иова при обсуждении вопросов тринитарного богословия.

http://pravenc.ru/text/578206.html

Idem. Dialogus adversus Pelagianos//PL, XXIII, 495–590. Idem. Contra Vigilantium//Ibid., 339–352. Idem. Commentariurh in Isaiam prophetam//PL, XXIV, 17–678. Idem. Commentariorum in Epistolam ad Ephesios libri tres//Pl, XXVI, 439–554. Idem. Apologia adversus libros Rufini//PL, XXXIII, 398–492. Idem. De viris illustribus liber//Ibid., 602–726. Idem. Vita Sancti Hilarionis//Ibid., 30–54. Idem. Commentarioli in psalmos//Corpus christianorum, series latina. Vol. LXXII. Turnholti, 1959, 177–245. Idem. Tractatus de psalmo//Ibid. Vol. LXXIII, 3–370. Hilarii Pictaviensis episcopi Tractatus super psalmos//PL, IX, 231–908. Hippolyti Portinensis episcopi Demonstratio de Christo et Antichristo//PG, X, 725–788. Idem. Refutationis omnium haeresium//PG, XVI, 3017–3454. Ignatii archiepiscopi Theopoleos Antiochiae Ad Ephesios//PG, V, 729–756. Idem. Ad Romanos//PG, V, 801–817. Nili Anciriensis Orationes//PG, XL, 1105–1206. Isidori Pelusiotae Epistola XC: Apostolicum esse mulieres in ecclesiis canere//PG, LXXVIII, 244–245. Jamblichi De vita Pythagorica liber, graece et latine, recognovit Th. Kiesling. Pars I–II. Lipsiae, 1815–1816. Joannis Cassiani abbastis Massiliensis De coenobiorum institutis libri duodecim//PL, XLIX, 53–476. Joannis Chrysostomi archiepiscopi Constantinopolitani Homiliarum in Genesim continuatio//PG, LlV, 386–579. Idem. De Sanctis martyribus Bernice et Prosdoce virginibus//PG, L, 629–640. Idem. Ad homilias in Oziam//PG, LVI, 97–142. Idem. Expositio in psalmos//PG, LV, 35–498. Idem. Commentarius in Sanctum Matthaeum Evangelistam//PG, LVII–LVIII, 13–794. Idem. Commentarius in Acta Apostolorum//PG, LX, 13–384. Idem. Argumentum Epistolae primae ad Corinthios//PG, LXI, 9–382. Idem. In Epistolam ad Colossenses commentarius//PG, LXII, 299–392. Idem. In Epistolam primam ad Timotheum commentarius//PG, LXII, 501–600. Idem. In Epistolam ad Hebraeos//PG, LXIII, 9–236. Idem. II Homilia, dicta postquam reliquiae martyrum//Ibid., 467– 472. Josephi Flavii Opera omnia, recognovit S. A. Naber. Vol. I–VI. Lipsiae, 1888–1896.

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

1955. Vol. 43. P. 395-401; Rondeau M.-J. Le commentaire sur les Psaumes d " Évagre le Pontique//OCP. 1960. Vol. 26. P. 307-348; Refoul é F. La christologie d " Évagre et l " Origénisme//Ibid. 1961. Vol. 27. P. 221-266; idem. La date de la lettre а Évagre (PG. 46. Col. 1101-1108)//RechSR. 1961. Vol. 49. P. 520-548; idem. Rêves et vie spirituelle d " après Evagre le Pontique//La Vie spirituelle. Suppl. P., 1961. N 59. P. 470-516; idem. Évagre fut-il Origéniste?//RSPhTh. 1963. Vol. 47. P. 398-402; idem. La mystique d " Évagre et l " Origénisme//La Vie spirituelle. Suppl. 1963. N 66. P. 453-463; Guillaumont A. Les «Kephalaia Gnostica» d " Évagre le Pontique et l " histoire de l " Orignisme chez les Grecs et chez les Syriens. P., 1962. (Patristica Sorbonensia; 5); idem. De l " eschatologie à la mystique histoire d " une sentence d " Évagre//Mémorial du Cinquantenaire, 1914-1964. P., 1964. P. 187-192; idem. Un philosophe au désert: Evagre le Pontique//RHR. 1972. Vol. 181. P. 29-56; idem. Evagrius Ponticus//TRE. 1982. Bd. 10. P. 565-570; idem. La «Preghiera pura» di Evagrio e l " influsso del neoplatonismo//Dizionario degli Istituti di Perfezione. R., 1983. Vol. 7. P. 591-595; idem. La vision de l " intellect par lui-même dans la mystique Évagrienne//Mélanges de l " université Saint-Joseph. Beyrouth, 1984. T. 50. P. 255-262 (Idem// Idem. Études sur la spiritualité de l " Orient chrétien. Bégrolles en Mauges, 1996. P. 144-150. (Spiritualité Orientale; 66)); idem. Le rôle des versions orientales dans la récupération de l " œuvre d " Évagre le Pontique//CRAI. 1985. P. 64-74; idem. Le gnostique chez Clément d " Alexandrie et chez Évagre le Pontique//Alexandrina: Hellénisme, judaïsme et christianisme à Alexandrie. P., 1987. P. 195-201 (idem// Idem. Études sur la spiritualité de l " Orient chrétien. 1996. P. 151-160); idem. Une nouvelle version syriaque du Gnostique d " Évagre le Pontique//Le Muséon. 1987. Vol. 100. P. 161-169; idem. Philosophe au desert. P., 2004; Richard M. Les fragments du Commentaire de S.

http://pravenc.ru/text/180865.html

Meyer and Sanders, Self-Definition Meyer, Ben R, and E. P. Sanders, eds. Jewish and Christian Self-Definition. Vo1. 1: The Shaping of Christianity in the Second and Third Centuries. Edited by E. P. Sanders. Vo1. 2: Aspects of Judaism in the Graeco-Roman Period. Edited by E. P. Sanders with A. I.Baumgarten and Alan Mendelson. Vo1. 3: Self-Definition in the Greco-Roman World. Edited by Ben F. Meyer and E. P. Sanders. Philadelphia: Fortress: 1980–1983. Meyers, «Hellenism» Meyers, Eric M. «The Challenge of Hellenism for Early Judaism and Christianity.» BA 55 (1992): 84–91. Meyers, «Judaism and Christianity» Meyers, Eric M. «Early Judaism and Christianity in the Light of Archaeology.» BA 51 (1988): 69–79. Meyers, «Regionalism» Meyers, Eric M. «Galilean Regionalism as a Factor in Historical Reconstruction.» BASOR 221 (February 1976): 93–101. Meyers, «Setting» Meyers, Eric M. «Ancient Synagogues in Galilee: Their Religious and Cultural Setting.» BA 43 (1980): 97–108. Meyers, «State» Meyers, Eric M. «The Current State of Galilean Synagogues Studies.» Pages 127–137 in The Synagogue in Late Antiquity. Edited by Lee I. Levine. Philadelphia: American Schools of Oriental Research, 1986. Meyers and Kraabel, «Iconography» Meyers, Eric M., and A. Thomas Kraabe1. «Archaeology, Iconography, and Nonliterary Written Remains.» Pages 175–210 in Early Judaism and Its Modern Interpreters. Edited by Robert A. Kraft and George W. E. Nickelsburg. SBLBMI 2. Atlanta: Scholars Press, 1986. Meyers and Meyers, «Stamp» Meyers, Carol L. and Eric M. «Another Jewish Bread Stamp?» IEJ 25 (1975): 154–55. Meyers, Netzer, and Meyers, «Byt-mydwt»   Meyers, Eric M., Ehud Netzer, and Carol L. Meyers. «Byt-mydwt snhsp b 3 qrwpwlys si sypwry wbmrkzw psyps mpw " r [A Mansion in the Sepphoris Acropolis and Its Splendid Mosaic].» Qadmoniot 21 (1988): 87–92. Meyers, Netzer, and Meyers, «Sepphoris»   Meyers, Eric M., Ehud Netzer, and Carol L. Meyers. «Sepphoris Ornament of All Galilee. " » BA 49 (1986): 4–19. Meyers and Strange, Archaeology   Meyers, Eric M., and James F. Strange. Archaeology, the Rabbis, and Early Christianity. Nashville: Abingdon, 1981.

http://azbyka.ru/otechnik/world/the-gosp...

M. Das Konzil von Konstantinopel und sein Symbol. Gött., 1965. S. 133-169; Κουρσουμπς Μ. Ο Κωνσταντας Επιφνιος κα διδασκαλα ατο. Λευκωσα, 1966; Palachkovsky V. Une interpolation dans l " Ancoratus de s. Épiphane//StPatr. 1966. Vol. 7. P. 265-273; Riggi C. La figura di Epifanio nel IV secolo//Ibid. 1966. Vol. 8. P. 86-107; idem. Epifanio contro Mani: Rev. crit., trad. ital. e comment. storico del Panarion di Epifanio (Haer. LXVI). R., 1967; idem. Il termine «hairesis» nell " accezione da Epifanio di Salamina (Panarion I. De fide)//Salesianum. R., 1967. Vol. 29. P. 3-27; idem. S. Epifanio divorzista?//Ibid. 1971. Vol. 33. P. 599-666; idem. Comprensione umana nella Bibbia secondo Epifanio (Panarion LIX)//Studi Q. Cataudella. Catania, 1972. Vol. 2. P. 607-635 (переизд. в: Idem. Epistrophe. R., 1985. P. 720-748); idem. Epifanio e il biblico dialogo coi non cristiani nella cornice del Panarion//Salesianum. R., 1974. Vol. 36. P. 231-260; idem. Nouvelle lecture du Panarion LIX, 4 (Épiphane et le divorce)//StPatr. 1975. Vol. 12. P. 119-122; idem. Dialog come figura sententiae nel Panarion (Haer. 20, 3; 48, 3; 76, 9; 77, 18)//Augustinianum. 1976. Vol. 16. P. 549-558; idem. Il segno della croce nel «Panarion»//La Sapienza della croce oggi. Torino, 1976. Vol. 1. P. 322-331; idem. L " ancora della fede. R., 1977; idem. Lavoro e ricchezza nel Panarion di Epifanio//Augustinianum. 1977. Vol. 17. P. 161-175; idem. Un trattato sul mistero della chiesa nel Panarion di Epifanio di Salamina//In ecclesia. R., 1977. P. 87-120; idem. Catechesi escatologica dell " Ancoratus di Epifanio//Ibid. 1978. Vol. 18. P. 163-171; idem. Formule di fede in Sant " Epifanio di Salamina//Salesianum. R., 1979. Vol. 41. P. 309-321; idem. Questioni cristologiche in Epifanio di Salamina//La cristologia nel Padri della Chiesa: Le due culture (Quaderno 2). R., 1981. P. 63-70; idem. La catéchèse adaptée aux temps chez Épiphane, XVII, 1//StPatr. 1982. Vol. 18. P. 160-168; idem. Sangue e antropologia biblica in Epifanio di Salamina//Sangue e antropologia biblica nella patristica/A cura: F.

http://pravenc.ru/text/190091.html

1156       Renoux Ch. Un bilan provisoire sur l’héritage grec du rite arménien//Le Muséon: Revue d’études orientales. 2003. T. 116. Fase. 1,2; Idem. Initiation chrétienne. 1. Rituels arméniens du baptême/Texte arménien, traduction française, introduction et notes. P., 1997 (Sources liturgiques, 1); Idem. Les arméniens et la liturgie de Jérusalem: L’Arménie: mémoire de la Bible//Le Monde de la Bible. 2001. 136; Idem. Les lectures quadragésimales du rite arménien//Revue des études arméniennes. 1968. T. 5; Idem. Le Codex Erevan 985: Une adaptation arménienne du lectionnaire hiérosolymimain//Armeniaca: Mélanges d’études arméniennes. Venise, 1969; Idem. Le Triduum pascal dans le rite arménien et les hymnes de la grande semaine//Revue des études arméniennes. 1970. T. 7; Idem. L’anaphore arménienne de St. Grégoire d’Arménie//Eucharisties d’Orient et d’Occident/Éd. B. Botte. P., 1970. Vol. 2; Idem. Les lectures bibliques du rite arménien: de la Pentecôte à Vardavar//Mélanges liturgiques offérts au R.P. Dom B. Botte. Louvain, 1972; Idem. Eucharistie et rémission des péchés dans les Anaphores arméniennes//Didaskalia. Lisboã, 1973. T. 3; Idem. Liturgie arménienne et liturgie hiérosolymimaine//Liturgie de l’église particulière et de l’église universelle. Rome, 1976 (Ephemerides liturgicae. Subs., 7); Idem. «Les fêtes et les saints de l’Église arménienne» de N. Adontz//Revue des études arméniennes. 1980–1981. T. 14–15; Idem. À propos de G. Winkler «The Armenian Night Office, II»//Ibid. 1984. T. 18; Idem. Le Lectionnaire de Jérusalem en Arménie: Le ašoc. 1: Intr. et liste des manuscrites. Turnhout, 1989; Idem. Office du matin et Lectionnaires//Revue des études arméniennes. 1992. T. 23; Idem. Une influence du rite byzantin sur la liturgie arménienne: un pentecostaire et Byzance: Histoire et culture. P., 1996 (Byzantina Sorbonensia; 12); Idem. La lecture liturgique des épîtres catholiques dans l’église ancienne. Lausanne, 1996. 1157       Winkler G. Über der Kathedralvesper in den verschiedenen Riten des Ostens und Westens//Archiv für Liturgiewissenschaft.

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

  Источники Diodorus Tarsensis . Commentarii in psalmos I – L/J.-M. Olivier, ed. Turnhout – Brepols: Leuven University press, 1980. 326 p. (Corpus Christianorum Series Graeca 6). Idem. Prologus Commentarii in Psalmum CXVIII//Recherches de Science Religieuses/Louis Mariès, ed. Paris, 1919. Vol. IX. P. 90–100. Ioannes Chrysostomus . In Genesim//PG. 53. Col. 21–385. Idem. Expositiones in psalmos//PG. 55. Col. 35–495. Idem. Homiliae in Matthaeum//PG. 57. Col. 13–472. Idem. Homiliae in Iohannem//PG. 59. Col. 5–482. Idem. Commentarius in epistulam ad Romanos//PG. 60. Col. 395–682. Idem.In epistulam ad Galatas//PG. 61. Col. 611–682. Idem. Homiliae in epistulam I ad Timotheam//PG. 62. Col. 501–599. Idem. Homiliae in epistulam ad Hebraeos//PG. 63. Col. 9–237. Idem. In illud: Vidi Dominum 1//PG. 56. Col. 97–107. Idem. De mutatione nominum//PG. 51. Col. 113–132. Idem. De paenitentia 6//PG. 49. Col. 313–324. Idem. De Lazaro//PG. 48. 1027–1044. Idem. Ad populum Antiochenum 7//PG. 49. Col. 91–98. Idem. In dictum Pauli: Nolo vos ignorare 4//PG. 51. Col. 241–250. Литература John Breck. The Power of the Word in the Worshiping Church. Crestwood, New York: St. Vladimir " s Press, 1986. 237 pp. Idem. Orthodox Principles of Biblical Interpretation//St. Vladimir’s Theological Quarterly. New York, 1996. Vol. 40. P. 77–93. Évieux P . Isidore de Péluse. Paris: Ouvrage publié avec le concours du Centre National des Lettres, 1995. 444 pp. (Théologie Historique 99). Nassif B . Antiochene θεωρα in John Chrysostom’s Exegesis//“Anscient & Postmodern Chrystianity”. Paleo-Orthodoxy in the 21st Century. Illinois: InterVarsity Press, 2002. P. 49–67. Idem. The ‘Spiritual Exegesis’ of Scripture: The School of Antioch Revisited//Anglican Theological Review. Vol. 75, 1993. P. 437–470. Балаховская А. С . Иоанн Златоуст как экзегет//Раннехристианская и византийская экзегетика (Сборник статей). Москва: ИМЛИ РАН, 2008. С. 119–211. Пирогов О. К . Экзегетические методы «θεωρα» и тропология в толкованиях св. Иоанна Златоуста на Послание ап. Павла к Римлянам//Научно-богословский портал Богослов.ru. 2009. URL: http://bogoslov.ru/article/411557 (дата обращения: 28.04.2020).

http://bogoslov.ru/article/6177374

Cuesta J. J. Dieta y Virginidad Basilio de Ancira y san Gregorio de Nisa//Miscelanea Comilas, 14 (1950). P. 189–197. Daniélou J. Platonisme et théologie mystique. Essai sur la doctrine spirituelle de saint Grégoire de Nysse. Paris, 1944 1 ; 1953 2 . Idem. Sacramentum futuri. Paris, 1950. Idem. Le mystère du culte dans les sermons de saint Grégoire de Nysse//Vom christlichen Mysterium. Festschrift O. Casel. Düsseldorf, 1951. S. 76–93. Idem. La résurrection des corps chez Grégoire de Nysse//Vigilae Christianae. Amsterdam, 1953. T. 7. P. 154–170. Idem. La κολουθα chez Grégoire de Nysse//Revue des Sciencies Religieuses. Strasbourg, 1953. T. 27. P. 219 sq. Idem. Grégoire de Nysse et Plotin//Association G. Budé. Actes du Congrès de Tours et Poitiers. Paris, 1954. P. 259–262. Idem. La chronologie des sermons de Grégoire de Nysse//Revue des Sciencies Religieuses. Strasbourg, 1955. T. 29. P. 346–372. Idem. La mariage de Grégoire de Nysse et la chronologie de sa vie//Revue des Études Augustiniennes. Paris, 1956. T. 2. P. 71–78. Idem. Grégoire de Nysse et le Messalianisme//Recherches de Science Religieuse. Paris, 1960. T. 49. P. 119–134. Idem. Saint Grégoire de Nysse dans l’histoire du monachisme//Theologie de la vie monastique//Theologie, 49. Paris, 1961. P. 131–141. Idem. La notion de confins (μεθριοι) chez Grégoire de Nysse//Recherches de Science Religieuse. Paris, 1961. T. 49. P. 161–197. Idem. From Glory to Glory: Texts from Gregory of Nyssa’s Mystical Writings. New York, 1961. Idem. Conspiration chez Grégoire de Nysse//L’homme devant Dieu. Mélanges de Lubac, 1//Theologie, 56. Paris, 1963. P. 295–308 Idem. Bulletin d’histoire des origines chrétiennes//Recherches de Science Religieuse. Paris, 1965. T. 53. P. 158–160. Idem. Grégoire de Nysse à travers les Lettres de saint Basile et sainte Grégoire de Nazianze//Vigilae Christianae. Amsterdam, 1965. T. 19. P. 31–41. Idem. La chronologie des oeuvres de Grégoire de Nysse//Studia Patristica. Berlin, 1966. T. VII. P. 159–169. Idem. Le probleme du changement chez Grégoire de Nysse//Archives de Philosophique. Paris, 1966. T. 29, 3. P. 323–347.

http://azbyka.ru/otechnik/Aleksej-Fokin/...

  001     002    003    004    005    006    007    008    009    010