о литургическом творчестве на территории Галлии относятся к сер. V в. По словам Геннадия Марсельского († кон. V в.), пресв. Музей Марсельский († 458, 459 или 461) по поручению еп. Венерия († 452) и сменившего его еп. Евстафия отобрал чтения из Свящ. Писания на весь год (лат. lectiones totius anni) и респонсории и capitula из псалмов, а также составил Сакраментарий (sacramentorum egregium non parvum volumen) ( Gennad. Massil. De script. eccl. 79). Сидоний Аполлинарий († до 490), еп. г. Арверн (совр. Клермон-Ферран), в послании к еп. Магецию сообщал, что он составил евхаристические молитвы (contestatiuncula букв.- небольшая торжественная речь или моление; в последующей традиции утвердилось название «contestatio», аналог рим. префации) ( Sidon. Apol. Ep. 7. 3. 1). Позже они были собраны Григорием Турским в отдельную книгу (libellus missarum) ( Greg. Turon. Hist. Franc. 2. 22). Кроме того, тот же Сидоний передал, что Клавдиан Мамерт († ок. 474), будучи пресвитером Вьенны, отобрал чтения из Свящ. Писания для всего литургического года ( Sidon. Apol. Ep. 4. 11. 6). В 21-м прав. Турского Собора (567) говорится о неких «канонических книгах» (canonicis libris), содержащих, в частности, молитвы благословения вдов. О существовании в Галлии местных традиций совершения таинства Крещения, отличающихся от рим. обряда, говорится в «Изъяснении молитвы Господней» и «Изъяснении Символа веры» Венанция Фортуната , еп. Пиктавийского (совр. Пуатье) († ок. 600) (MGH. AA. 4. 1. 221-229, 253-258). Детальное сравнение нек-рых литургических книг галликанского и рим. обрядов было произведено Амаларом Мецким ( ок. 850). Романизация Начиная с обращения Хлодвига (498) Рим стали посещать многочисленные паломники из франк. земель, к-рые помимо реликвий стали привозить домой рукописи, в т. ч. литургические (свидетельства см.: MGH. Scr. Mer. 2. S. 457; 15. S. 73; ActaSS. Iul. 22. P. 276; Febr. I. 6. P. 860). Однако ни папы, ни местные правители до сер. VIII в. не были заинтересованы ни в унификации богослужения, ни в распространении рим. обряда. 1-я волна «романизации сверху» приходится на правление Пипина III Короткого (751-768) и связывается с приездом в Галлию папы Стефана II (MGH. Capit. 1. S. 61, 80; Conc. 2. Suppl. 21; Capit. 2. S. 508).

http://pravenc.ru/text/Галликанский ...

1-я серия «Собрания сочинений» озаглавлена «Труды» (Werke); в нее включены все работы К., издававшиеся при его жизни. Серия состоит из 9 т. (Bd. 1-9 по общей нумерации: AA. Bd. 1. 1902. 19102. Abt. 1. Bd. 1: Vorkritische Schriften I, 1747-1756; AA. Bd. 2. 1905. 1912 2. Abt. 1. Bd. 2: Vorkritische Schriften II, 1757-1777; AA. Bd. 3. 1904. 1911 2. Abt. 1. Bd. 3: Kritik der reinen Vernunft (2. Auflage 1787); AA. Bd. 4. 1903. 1911 2. Abt. 1. Bd. 4: Kritik der reinen Vernunft (1. Auflage 1781), Prolegomena, Grundlegung zur Metaphysik der Sitten, Metaphysische Anfangsgründe der Naturwissenschaft; AA. Bd. 5. 1908. 1913 2. Abt. 1. Bd. 5: Kritik der praktischen Vernunft, Kritik der Urteilskraft; AA. Bd. 6. 1907. 1914 2. Abt. 1. Bd. 6: Die Religion innerhalb der Grenzen der blossen Vernunft, Die Metaphysik der Sitten; AA. Bd. 7. 1907. 1917 2. Abt. 1. Bd. 7: Der Streit der Fakultäten, Antropologie in pragmatischer Hinsicht; AA. Bd. 8. 1912. 1923 2. Abt. 1. Bd. 8: Abhandlungen nach 1781; AA. Bd. 9. 1923. Abt. 1. Bd. 9: Logik, Physische Geographie, Pädagogik). 2-я серия, «Переписка» (Briefwechsel) содержит сохранившиеся письма К.; в ее состав входят 4 т. (Bd. 10-13 по общей нумерации: AA. Bd. 10. 1900. 1922 2. Abt. 2. Bd. 1: Briefwechsel 1747-1788; AA. Bd. 11. 1900. 1922 2. Abt. 2. Bd. 2: Briefwechsel 1789-1794; AA. Bd. 12. 1902. 1922 2. Abt. 2. Bd. 3: Briefwechsel 1795-1803, Anhang; AA. Bd. 13. 1922. Abt. 2. Bd. 4: Anmerkungen und Register). В состав 3-й серии, «Рукописное наследие» (Handschriftlicher Nachlaß), издателями были включены все сохранившиеся рукописи К., не издававшиеся при его жизни, в т. ч. проекты и наброски различных сочинений и статей, заметки, размышления над сочинениями др. авторов, а также сочинение К., над к-рым он работал в последние годы жизни - «Opus postumum». Материал распределен между различными томами по тематическому принципу, а внутри каждого тома структурирован хронологически на основании специально разработанного издателями метода датировки рукописных фрагментов. Серия состоит из 10 т. (Bd. 14-23 по общей нумерации: AA. Bd. 14. 1911. 1925 2. Abt. 3. Bd. 1: Mathematik, Physik und Chemie, Physische Geographie; AA. Bd. 15. 1913. 1923 2. Abt. 3. Bd. 2: Anthropologie; AA. Bd. 16. 1914. 1924 2. Abt. 3. Bd. 3: Logik; AA. Bd. 17. 1926. Abt. 3. Bd. 4: Metaphysik (1. Theil); AA. Bd. 18. 1928. Abt. 3. Bd. 5: Metaphysik (2. Theil); AA. Bd. 19. 1934. Abt. 3. Bd. 6: Moralphilosophie, Rechtsphilosophie und Religionsphilosophie; AA. Bd. 20. 1942. Abt. 3. Bd. 7: [Bemerkungen zu den Beobachtungen über das Gefühl des Schönen und Erhabenen, Rostocker Kantnachlass, Preisschrift über die Fortschritte der Metaphysik]; AA. Bd. 21. 1936. Abt. 3. Bd. 8: Opus postumum (1. Hälfte); AA. Bd. 22. 1938. Abt. 3. Bd. 9: Opus postumum (2. Hälfte); AA. Bd. 23. 1955. Abt. 3. Bd. 10: Vorarbeiten und Nachträge).

http://pravenc.ru/text/1470269.html

Lud. II ep. Bas. I – Ludovici II imperatoris epistola ad Basilium I imperatorem Constantinopolitanum missa/W. Henze//Epistolae Karolini aevi. Berlin, 1912–1928. T. 5 (MGH Epp. T. 7). Ludat 1971 – Ludat H. An Elbe und Oder um das Jahr 1000: Skizzen zur Politik des Ottonenreiches und der slavischen Mächte im Mitteleuropa. Köln; Wien, 1971. Luschin von Ebengreuth 1897 – Luschin von Ebengreuth A. Handel, Verkehr und Münzwesen//GWien 1. Macartney 1951 – Macartney C. A. The Origin of the Hungarian Chronicle and Hungarian Historical Sources. Cambridge, 1951. Manitius 1–3 – Manitius M. Geschichte der lateinischen Literatur des Mittelalters. München, 1911–1931. Bd. 1–3 (Handbuch der Altertumswissenschaft. Bd. 9/1–3). Mart. Cap. – Martiani Capellae De nuptiis Philologiae et Mercurii/A. Dick, J. Préaux. Leipzig, 1925 (или любое другое издание). Mayrhofer 1985 – Mayrhofer F. Einleitung//RQuLinz. MDF – Mitteldeutsche Forschungen. Mégier 1990 – Mégier E. Tamquam lux post tenebras, oder Ottos von Freising Weg von der Chronik zu den Gesta Friderici//Mediävistik: Internationale Zs. für interdisziplinäre Mittelalterforschung. Frankfurt/M., 1990. Bd. 3. Mém. passé 6 – Mémoires du passé pour servir au temps présent. Paris, 1947. T. 6: L’an Mille: Oeuvres de Liutprand, Raoul Glaber, Adémar de Chabannes etc./Trad, et présentées par A. Pognon. Menzel 1985 – Menzel H. Die Sächsische Weltchronik: Quellen und Stoffauswahl. Konstanz, Lindau, 1985 (Vortrage und Forschungen. Bd. 34). MEStr. 2 – Monumenta ecclesiae Strigoniensis. Strigonii, 1882. T. 2/F. Knauz. MGH – Monumenta Germaniae Historica. MGH Capp. – MGH Leges. Capitularia regum Francorum. MGH DD Germ. – MGH. Diplomata regum et imperatorum Germaniae. MGH DD Kar. – MGH. Diplomata regum Germaniae ex stirpe Karolinorum. MGH Dt. MA – MGH. Deutsches Mittelalter. Kritische Studientexte. MGH Epp. – MGH. Epistolae (in quarto). MGH Epp. sel. – MGH. Epistolae selectae. MGH LdL – MGH. Libelli de lite imperatorum et pontificum saeculis XI. et XII. conscripti.

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

4-я серия была озаглавлена издателями «Лекции» (Vorlesungen). В ее рамках издаются конспекты университетских лекций К., делавшихся студентами и слушателями. Лекции распределены по томам тематически; ввиду значительного объема материала почти все тома 4-й серии выходили в 2 или 3 книгах. Серия состоит из 6 томов (Bd. 24-29 по общей нумерации: AA. Bd. 24: Vorlesungen über Logik. 1966. Abt. 4. Bd. 1. H. 1-2; AA. Bd. 25: Vorlesungen über Anthropologie. 1998. Abt. 4. Bd. 2. H. 1-2; AA. Bd. 26. 2009. Abt. 4. Bd. 3. H. 1: Vorlesungen über physische Geographie. Tl. 1; AA. Bd. 27: Vorlesungen über Moralphilosophie. 1974. Abt. 4. Bd. 4. H. 1; 1975. Abt. 4. Bd. 4. H. 2. Tl. 1; 1979. Abt. 4. Bd. 4. H. 2. Tl. 2; AA. Bd. 28: Vorlesungen über Metaphysik und Rationaltheologie. 1968. Abt. 4. Bd. 5. H. 1; 1970. Abt. 4. Bd. 5. H. 2. Tl. 1; 1972. Abt. 4. Bd. 5. H. 2. Tl. 2; AA. Bd. 29. 1980. Abt. 4. Bd. 6. H. 1. Tl. 1: Kleinere Vorlesungen und Ergänzungen; 1983. Abt. 4. Bd. 6. H. 1. Tl. 2: Ergänzungen). В нач. XXI в. группой нем. исследователей велась масштабная работа по переводу первых 23 томов AA в электронную форму и размещению их в открытом доступе в сети Интернет, завершившаяся к 2008 г. (см.: AA. 2008). В опубликованной в сети Интернет версии была сохранена пагинация оригинальных изданий, однако полностью опущен их критический аппарат. Дополнительную ценность электронному изданию придает возможность полнотекстового поиска, а также то, что в печатной версии мн. ранние тома AA были набраны готическим нем. шрифтом, непривычным для совр. читателя; это неудобство преодолено в электронной версии (см.: Lenders, Schmitz. 2007). В качестве вспомогательного средства для исследователей, работающих с корпусом сочинений К., в XX в. выпускались различные специальные указатели. 1-м серьезным научным изданием стал подготовленный в 30-х гг. XX в. «Словарь Канта» ( Eisler R. Kant-Lexikon. B., 1930. Hildesheim, 1961r), содержавший объяснение основных терминов кантовской философии. Попытка подготовить полный указатель-конкорданс к AA была предпринята в 60-х гг. XX в. нем. ученым Готфридом Мартином, который планировал осуществить многотомное изд. «Общий указатель к Собранию сочинений Канта» (Allgemeiner Kantindex zu Kants gesammelten Schriften). Однако вслед. преждевременной смерти Мартина издание было прекращено; всего было выпущено 2 тома: «Указатель слов к томам 1-9» (Wortindex zu Band 1-9. B., 1967. 2 Bde) и «Указатель лиц» (Personenindex zu Kants gesammelten Schriften. B., 1969). В 90-х гг. XX в. вышел «Кант-конкорданс» - общий алфавитный конкорданс к опубликованному наследию К., охватывающий содержание томов 1-13 и т. 23 AA (Kant-Konkordanz: Zu den Werken Immanuel Kants/Hrsg. A. Roser, T. Mohrs, F. R. Börncke. Hildesheim; Zürich; N. Y., 1992-1995. 10 Bde).

http://pravenc.ru/text/1470269.html

Источники: Dio Cassius. Hist. Rom.; Scr. hist. Aug.; Lact . De mort. persecut.; Amm. Marc. Rer. gest.; Eutrop . Breviar.; Sidon . Apol. Ep.; Epiph. Adv. haer.; Hieron . Adv. Rufin.; Aug. De civ. Dei; Philost. Hist. eccl.; Orosius . Hist. adv. pag.; Socr. Schol. Hist. eccl.; Sozom. Hist. eccl.; Theodoret . Hist. eccl.; Olympiod. ; Zosim. Hist.; Greg. Turon. Hist. franc.; Procop . Bella; Iord . Rom.; Iord. Get.; Agath. Myr. Hist.; Isid. Hisp. Hist.; Auxentius ep. Dorostorensis . De Ulfila episcopo Gothorum//Über das Leben und die Lehre des Ulfila/Hrsg. G. Waitz. Hannover, 1840. S. 10-21; Malchus Philadelphensis . Fragmenta/Ed. C. Müller//FHG. 1885. Vol. 4. P. 111-132; Petrus Patricius. Fragmenta/Ed. C. Müller//Ibid. P. 181-191; Ioannes Antiochenus . Fragmenta/Ed. C. Müller//Ibid. P. 538-622; Fredegarius . Chronicum cum suis continuatoribus//PL. 71. Col. 605-664; Dexippus. Fragmenta/Ed. L. Dindorf//Historici Graeci Minores. Lipsiae, 1870. Vol. 1. P. 165-200; Eunapius. Fragmenta/Ed. L. Dindorf//Ibid. P. 205-274; Ennodius Magnus Felix. Opera omnia/Rec. G. Hartel//CSEL. 1882. Vol. 6; Salvianus Massiliensis. De gubernatione Dei libri 8/Rec. C. Halm//MGH. AA. T. 1. Pars 1. P. 1-108; Anonymus Valesianus. Origo Constnatini imperatoris; Chronica Theodericiana/Ed. Th. Mommsen//MGH. AA. T. 9. B., 1892. P. 1-11, 259-262, 306-328; Consularia Constantinopolitana/Ed. Th. Mommsen//Ibid. P. 197-247; Consularia Italica/Ed. Th. Mommsen. Ibid. P. 249-339; Prosper Tiro. Epitoma Chronicon edita primum an. 433, continuata ad an. 455/Ed. Th. Mommsen//Ibid. P. 385-485; Chronica Gallica a 452 et 511/Ed. Th. Mommsen//Ibid. P. 629-666; Claudius Claudianus . Carmina/Ed. Th. Birt//MGH. AA. T. 10; Hydatius Lemicus . Continuatio chronicorum Hieronymianorum ad an. 468/Ed. Th. Mommsen//MGH. AA. T. 11. P. 1-36; Marcellinus Comes. Chronicon/Ed. Th. Mommsen//Ibid. P. 37-108; Iohannis Biclarensis Chronica an. 567-590/Ed. Th. Mommsen//Ibid. P. 211-220; Chronicorum Caesaraugustanorum reliquiae. an. 450-568/Ed. Th. Mommsen//Ibid. P. 221-223; Cassiodorus . Variae lib. 12/Ed. Th. Mommsen//MGH. AA. T. 12. P. 3-385; Cohen H. Description historique des monnaies frappées sous l " Empire Romain communément appellées médailles impériales. P., 1880-1892 2 . Vol. 1-8; Leges Visigothorum/Ed. K. Zeumer//MGH. Leg. Nat. Germ. 1902. T. 1. P. 38-456; XII panegyrici latini/Ed. W. Baehrens. Lpz., 1911; Sextus Aurelius Victor. Origo gentis romanae. De viris illustibus urbis Romae. Epitome de Caesaribus/Ed. R. Gruendel. Lipsiae, 1961 2 ; Passio s. Sabae Gothi/Ed. H. Delehaye//AnBoll. 1912. Vol. 31. P. 216-221; Themistius . Orationes quae supersunt/Ed. H. Schenkl. Lipsiae, 1965.

http://sedmitza.ru/text/857892.html

Ист.: Ekkehardi Chronicon//MGH. SS. Scr. 1844. T. 6. P. 33-265; Ebbonis Vita Ottonis episcopi Babenbergensis//Ibid. 1856. T. 12. P. 822-883 (Idem: Ebonis Vita Ottonis episcopi Bambergensis/Ed. Ph. Jaffé//Monumenta Bambergensia. B., 1869. S. 580-692. (Biblioth. rerum Germanicarum; 5); Ebonis Vita S. Ottonis episcopi Babenbergensis=ywot w Ottona biskupa Bamberskiego/Ed. I. Wikarjak, C. Liman. Warsz., 1969); Herbordi Vita Ottonis episcopi//MGH. SS. Scr. 1856. T. 12. P. 746-822 (Idem: Herbord. Dialogus de vita S. Ottonis. Warsz., 1974; Herbordi Dialogus de vita Ottonis episcopi Babenbergensis/Ed. R. Köpke. Hannover, 1868. (MGH. SS. Script. Rer. Germ.; 33)); Monachi Prieflingensis Vita Ottonis episcopi Babenbergensis//MGH. SS. Scr. 1856. T. 12. P. 883-903 (Idem: Die Prüfeninger Vita des Bischofs Otto von Bamberg/Hrsg. A. Hofmeister. Greifswald, 1924; Die Prüfeninger Vita Bischof Ottos I. von Bamberg nach der Fassung des Grossen Österreichischen Legendars/Hrsg. J. Petersohn. Hannover, 1999. (MGH. SS. Script. Rer. Germ.; 71)); Commendatio pii Ottonis//MGH. SS. Scr. 1856. Т. 12. P. 910-911; Miracula et elevatio sancti Ottonis auctore incerto//Ibid. P. 911-919; Relatio de piis operibus Ottonis episcopi Bambergensis//Ibid. 1888. T. 15. Pars 2. P. 1151-1166; MGH. Leg. Const. T. 1. P. 144-146; Pia dictamina/Ed. G. M. Dreves. Lpz., 1905. T. 7. (AHMA; 46); Die Urkunden Lothars III./Hrsg. E. Ottenthal, H. Hirsch//MGH. Dipl. Reg. Imp. 1927. Bd. 8. S. 13-14, 27-30, 102-103; Die Urkunden Heinrichs IV./Hrsg. D. Gladiss//Ibid. 1952. Bd. 6. Tl. 2. S. 647-650; Die Urkunden Konrads III.//Ibid. 1969. Bd. 9. S. 291-293; Laudage M.-L. Die Urkunden Bischof Ottos I. von Bamberg (1102-1139)//Vera lex historiae: Studien zu mittelalterlichen Quellen: FS f. D. Kurze zu seinem 65. Geburtstag. Köln etc., 1993. S. 457-493; Das Nekrolog des Klosters Michelsberg in Bamberg. Hannover, 2004. (MGH. AA. Mem. NS.; 6); Codex Udalrici/Ed. K. Nass. Wiesbaden, 2017. P. 339-675. (MGH. Epp. Briefe; 10). Лит.: Петров А.

http://pravenc.ru/text/2581737.html

После кончины Н. и кард. Гумберта во главе рим. сторонников реформ встал Хильдебранд, к-рый организовал избрание на Папский престол еп. Ансельма Луккского (папа Александр II) в соответствии с декретом 1059 г. В то же время представители рим. аристократии обратились за поддержкой к герм. двору, и имп. прелаты, действовавшие от имени Генриха IV, избрали антипапу Гонория II . Соч.: Jaff é . RPR. T. 1. N 4392-4468; PL. 143. Col. 1299-1362. Ист.: Guillermi Apuliensis Gesta Roberti Wiscardi//MGH. SS. T. 9. P. 239-298; Wido episcopus Ferrariensis. De schismate Hildebrandi//MGH. Lib. T. 1. Р. 529-567; Bonizonis episcopi Sutrini Liber ad amicum//Ibid. P. 568-620; Deusdedit presbyteri cardinalis Libellus contra invasores et symoniacos et reliquos schismaticos//Ibid. T. 2. P. 292-365; LP. T. 2. P. 279-280, 334-336, 357-358; Annales Altahenses. Pars altera//MGH. SS. T. 20. P. 791-824; Lamperti monachi Hersfeldensis Opera/Ed. O. Holder-Egger. Hannoverae; Lipsiae, 1894. (MGH. Scr. Rer. Germ.; Annales Casinenses//MGH. SS. T. 30. Pars 2. P. 1385-1429; Le carte della canonica della cattedrale di Firenze (723-1149)/Ed. R. Piattoli. R., 1938; Die Chronik von Montecassino/Hrsg. H. Hoffmann. Hannover, 1980. (MGH. SS; 34); Die Briefe des Petrus Damiani/Hrsg. K. Reindel. Münch., 1983-1993. 4 Bde. (MGH. Briefe; 4); Benzo von Alba. Sieben Bücher an Kaiser Heinrich IV./Hrsg. H. Seyffert. Hannover, 1996. (MGH. Scr. Rer. Germ.; 65); Die Chroniken Bertholds von Reichenau und Bernolds von Konstanz, 1054-1100/Hrsg. I. S. Robinson. Hannover, 2003. (MGH. Scr. Rer. Germ. N. S.; 14); MGH. Conc. T. 8. Лит.: Hefele, Leclercq. Hist. des conciles. T. 4. Pt. 2. P. 1133-1216; Kehr P. F. Italia Pontificia. B., 1913. Vol. 6. Pars 1; 1935. Vol. 8; 1962. Vol. 9; Schwartz G. Die Besetzung der Bistümer Reichsitaliens unter den sächsischen und salischen Kaisern. Lpz.; B., 1913; Fliche A. La Réforme grégorienne. Louvain; P., 1924. T. 1. P. 309-340; Mann H. K. The Lives of the Popes in the Middle Ages. L., 19252. Vol.

http://pravenc.ru/text/2566080.html

В базилике аббатства Монте-Кассино существовала капелла во имя К., в которой находились росписи Я. Амигони (1675-1752) на сюжеты из жизни святого (утрачены после разрушения зданий аббатства в 1944) ( Caravita. I codici e le arti a Monte Cassino. Vol. 3. Р. 369-371, 453-454, 469-470). Ист.: Chronicarum quae dicuntur Fredegarii Scholastici Continuationes//MGH. Scr. Mer. T. 2. P. 179-181; Annales Mettenses Priores/Ed. B. de Simson. Hannover; Lpz., 1905. P. 28, 31-40, 46, 48. (MGH. Script. rer. Germ.; 10); Annales Regni Francorum inde ab a. 741 usque ad a. 829, qui dicuntur Annales Laurissenses Maiores et Einhardi/Ed. F. Kurze. Hannover, 1895. P. 2-7, 10-13. (MGH. Script. rer. Germ.; 6); Die Briefe des Heiligen Bonifatius und Lullus/Hrsg. M. Tangl. B., 1916. (MGH. EpSel.; 1); Vitae S. Bonifatii archiepiscopi Moguntini/Ed. W. Levison. Hannover; Lpz., 1905. (MGH. Script. rer. Germ.; 57); Einhardi Vita Karoli Magni/Ed. O. Holder-Egger. Hannover; Lpz., 1911. P. 4-6. (MGH. Script. rer. Germ.; 25); LP. T. 1. P. 433, 448-449; Annales Laureshamenses//MGH. SS. T. 1. P. 26, 28; Chronicon Moissiacense//Ibid. P. 292-293; Annales Petaviani//Ibid. P. 11; Annales Sangallenses maiores//Ibid. P. 74; Annales Fuldenses sive Annales regni Francorum orientalis/Ed. F. Kurze. Hannover, 1891. P. 4-6. (MGH. Script. rer. Germ.; 7); Annales Sithienses//MGH. SS. T. 13. P. 35; Reginonis abbatis Prumiensis Chronicon/Ed. F. Kurze. Hannover, 1890. P. 40-45. (Script. rer. Germ.; 50); Chronica monasterii Casinensis. I 7, 26, IV 108//Die Chronik von Montecassino/Hrsg. H. Hoffmann. Hannover, 1980. P. 30-33, 74, 573. (MGH. SS; 34). Лит.: Ferrari F. Catalogus generalis sanctorum qui in Martyrologio Romano non sunt. Venetiis, 1625. P. 327; ActaSS Bened. Saec. 3. Pars 2. P. 112-118; Amico B. M. Leggendario de " santi benedettini. Venezia, 1726. P. 585-591; Tosti L. Storia della Badia di Montecassino. R., 1888. T. 1. P. 26-30; Mann H. K. The Lives of the Popes in the Early Middle Ages. L., 1903. Vol. 1. Pt. 2. P.

http://pravenc.ru/text/1681093.html

T. Mommsen//MGH. AA. T. 12. P. V–VI; Introductio//CCSL. 1973. Vol. 96. P. V–VI; O’Donell J. J. Cassiodorus. Berkeley, 1979. P. 260–261; Viscido L., ed. Ordo generis Cassiodororum: Excerpta. Napoli, 1992); Historia Gothica= Iord. Get.; Chronica/Ed. T. Mommsen//MGH. AA. T. 11. P. 120–161; Orationes/Ed. L. Traube//MGH. AA. T. 12. P. 465–484; Donelin P. F. Cassiodori Senatoris Complexiones in Epistulis Sancti Pauli: A crit. text with introd. and comment.: Diss. [Wash.], 1970; рус. пер.: Послания// Стасюлевич М. М. История средних веков в ее писателях и исследованиях новейших ученых. СПб., 19134. Т. 1. С. 294–296; Безрогов В. Г., Варьяш О. И., ред. Наставления в науках божественных и светских. Кн. 2//Антология пед. мысли христ. средневековья. М., 1994. Т. 1. С. 243–294; Фрагменты: («Разное», «Об изучении наук божественных и человеческих»)//ПСЛЛ, IV–VII вв. С. 358–366. Описания рукописей: Hasenstab B. De codicibus Cassiodori Variarum Italicis. Münch., 1879; Mommsen T. Conspectus codici//MGH. AA. T. 11. P. LXXVIII-CXV; Halporn J. W. The Manuscripts of Cassiodorus " «De Anima»//Traditio. N. Y., 1959. Vol. 15. P. 385-387; idem. Further on the Early English Manuscripts of Cassiodorus " «Expositio Psalmorum»//CPh. 1985. Vol. 80. P. 46-50; Jacob W. Die handschriftliche Überlieferung der sogenannten Historia tripartita des Epiphanius-Cassiodor. B., 1954. (TU; 59); Orlandi G. Testi cassiodorei e moderni editori//Atti della settimana di studi su Flavio Magno Aurelio Cassiodoro: (Cosenza-Squillace 19-24 settembre 1983)/A cura di S. Leanza. Soveria Mannelli, P. 135-153; Troncarelli F. I codici di Cassiodoro: Le testimonianze più antiche//Scrittura e civilità. Torino, 1988. Vol. 12. P. 47-99. Справочники и библиографии: Lehmann P. Cassiodorstudien//Philologus. B., 1912. Bd. 71. S. 278-299;1913. Bd. 72. S. 503-517; 1914. Bd. 73. S. 253-273; 1917. Bd. 74. S. 351-383 (Idem//Erforschung des Mittelalters. Stuttg., 1959. Bd. 1. S. 38-108); Bibliographia selecta//CCSL. 1973. Vol. 96. P. XV-XXXIV; Bibliography// O " Donnell J.

http://pravenc.ru/text/1681287.html

Учение К. о религии, получившее разнообразную и противоречивую оценку в протестант. богословии, оказало значительное влияние на его последующее развитие. В философии нем. идеализма учение К. стало отправной точкой для построения философии религии у Фихте, Гегеля и Шеллинга. Издание сочинений К. и изучение его наследия В 1900 г. под эгидой находившейся в Берлине Прусской Королевской Академии наук было начато академическое издание «Собрания сочинений» К. (офиц. название: Kant " s gesammelte Schriften; в лит-ре чаще встречается позднейшее условное название: Akademie-Ausgabe=AA). В редакционный комитет издания входили мн. известные филологи и философы нач. XX в.; возглавлял редколлегию В. Дильтей (1833-1911), им же было написано редакционное предисловие к 1-му т. (AA. Bd. 1. S. V-XV). 1-е изд. AA выходило до 1914 г. (всего было издано 14 томов из разных серий); еще до его завершения, с 1910 г., вышедшие тома стали выпускаться 2-м изданием. При этом осуществлялся перенабор текста, в результате к-рого вслед. недостатка редакторской работы в нек-рых томах 2-го издания присутствуют погрешности и опечатки, отсутствующие в 1-м издании. Вместе с тем во 2-м издании был исправлен и расширен критический аппарат. Нумерация страниц и строк в томах 1-го и 2-го изданий совпадает (за исключением 3-й серии, «Переписка»). Первоначально тома печатались в берлинском изд-ве «Georg Reimer»; после первой мировой войны это изд-во было приобретено нем. издательством «De Gruyter», в к-ром AA выходит до наст. времени. В 1968 г. изд-вом была репринтно переиздана 1-я серия («Труды») AA; при этом текст сочинений был взят из 1-го издания, а аппарат - из 2-го издания. Это издание 1-й серии впосл. перепечатывалось без изменений и на сегодняшний день является лучшим. С 1914 по 1922 г. в рамках AA выпускались лишь переиздания ранее вышедших томов; в 1922 г. издание было продолжено. В 1955 г. было завершено издание первых 3 серий; тома 4-й серии выходили во 2-й пол. XX - нач. XXI в. с большими перерывами. Общую координацию издания осуществляла Академия наук в Берлине (офиц. наименование с 1946 г.- Германская Академия наук в Берлине; с 1972 г.- Академия наук ГДР; c 1993 г.- Берлинско-Бранденбургская Академия наук); редакционная подготовка 4-й серии («Лекции») была поручена Академии наук в Гёттингене. К наст. времени AA насчитывает 29 томов (в 36 книгах), распределяющихся по 4 сериям. Неизданным остается лишь один полутом 4-й серии, к-рый должен включать часть кантовских «Лекций по физической географии». Редакция AA в Берлинско-Бранденбургской Академии наук планирует в дальнейшем осуществить переиздание тех томов, к-рые не отвечают совр. научным стандартам или содержат ряд погрешностей; в частности, к переизданию готовятся «Критика чистого разума» и «Opus postumum» ( Gloyna e. a. 2008).

http://pravenc.ru/text/1470269.html

  001     002    003    004    005    006    007    008    009    010