| 5 See Jerome, Ep. 133.3 (ed. J.Labourt, VIII, [Paris, 1963], 53). 6 To use the usual English equivalents, which are not always quite appropriate: the Greek terms are gastrimargia, porneia, philarguria, lype, orgi, akidia, kenodoxia, hyperiphania. 7 Evagrius, Logos Praktikos 81 (Guillaumont et al. 1971 , 670). 8 Idem, ibid. 64 (Guillaumont et al. 1971 , 648). 9 Evagrius, On Prayer 53 (cf. Palmer 1979 , 62). 10 See Garrigues (1976), esp. 176–99; and Heinzer (1980), 181–98. 11 On the vexed question of Greek and Latin words for love, Oliver O’Donovan’s comment is pertinent: ‘It may be convenient for modern thinkers to label certain motifs by the Latin or Greek words which they think incapsulate them, but they should not then suppose they have discovered a lexicographical statute to which ancient writers can be held’ (O’Donovan 1980 , 10–11). On the language of love in Plato and the Fathers, see most recently Osborne (1994). 12 CC II.8, and cf. his doctrine in Ep. 2 (397BCD). 13 Cf. also CC I.55, II.14, III.56, IV.21.60f. 14 Cf. Ep. 2:405A. 15 See, for instance, CC II.16 (definition of passion) and II.17 (definition of vice). 16 Diadochus of Photike, Century on Spiritual Knowledge 17, cf. 72 (des Places 1966 , 94, 131). 17 For ‘sabbath’, cf. Isa. 66:23; for ‘sabbaths’, cf. Exod. 31:13; for ‘sabbaths of sabbaths’, cf. Lev. 16:31 (LXX). 18 For a more detailed analysis of the bulk of this Difficulty, see chapter 5 of the Introduction, below. 19 Makarios, Hom. 15.38 (ed. H.Dorries, E.Klostermann and M.Kroeger, Patristische Texte und Studien, 4, Berlin, 1964, pp. 149f.). 4 THE DOCTRINE OF THE PERSON OF CHRIST 1 See Opusc. 20: PG 91:237CD, 244C-245A; 28:328C-329B. 2 Translation from Tanner (1990), 86–7 (slightly modified). 3 For an account of the historical development of the logos/tropos distinction and its use by Maximus, see Sherwood (1955a), 155–66; and Heinzer (1980), 29–58. 4 Gregory Nazianzen, Sermon 39.13 [PG 36:348D]. Gregory’s sermon is for the Feast of Lights, i.e., the Theophany (or the Epiphany). |
| 533 Ведерников А. В. Профессор прот. Г. В. Флоровский//Флоровский Г., прот. Христианство и цивилизация. С. 797–805, здесь: с. 805. 534 Хоружий С. С. Концепт, семантика и проблематика личности... URL: http://synergia-isa.ru/lib/lib.htm (дата обращения 21.11. 2012). 536 Христокин Г. Современное православное богословие: попытка характеристики. URL: обращения 01.08. 2009). 537 Florovsky G. archpriest. Revelation, Philosophy and Theology. Collected Works of Georges Florovsky. Vol. III: Creation and Redemption. Nordland Publishing Company: Belmont, Mass., 1976. P. 21–40, here: p. 34; «В древних языках не было слова, которое точно обозначало бы личность», Флоровский Г., прот. Восточные Отцы IV в. Париж, 1931. С. 12. 541 Хоружий С. С. Концепт, семантика и проблематика личности... URL: http://synergia-isa.ru/lib/lib.htm (дата обращения 21.11. 2012). 542 Хоружий С. С. Концепт, семантика и проблематика личности... URL: http://synergia-isa.ru/lib/lib.htm (дата обращения 21.11. 2012). 544 Florovsky G. archpriest. Revelation, Philosophy and Theology. Collected Works of Georges Florovsky. P. 38. 545 Восточные Отцы IV в. С. 51, 72. Отметим, что серьезные неточности в триадологии мог себе позволить о. Георгий лишь в начале своего богословского пути: «Только интимная христианская вера в Триединую Личность Бога позволяет пронести чрез буревые испытания несломленную надежду и волю к подвигу», Флоровский Г., прот. В мире исканий и блужданий//Христианство и цивилизация. С. 122–164, здесь: с. 163. 547 Он же. Этос Православной Церкви//Избранные богословские статьи. С. 263–279, здесь: с. 273–274. 551 Florovsky G., archpriest. Cur Deus Homo? The Motive of the Incarnation. Collected Works of Georges Florovsky, Vol. III: Creation and Redemption. Nordland Publishing Company: Belmont, Mass., 1976. P. 163–170, here: p. 168. 552 Golitzin A. «A Contemplative and a Liturgist»: Father Georges Florovsky on the Corpus Dionysiacum//St. Vladimir’s Theological Quarterly. 1999. 43 (2). P. 131–161, here: p. 138. |
| 174. A; in Ephes. 5:4. t. XXVI. col. 520. A; in Ezech. 18:7. t. XXV. 174. B; Evseb. graec. Theoph. у Handm. 101; Ениф. Haer XXX. 14. p. 107) и диалоги ( Мф. 16:17 и 18:22 в Cod. Tischeud. III; Иерон. In Matth. 12:13. t. XXVI. col. 78. А–В, – adv. Pelag. III. 2. t. XXIII. col. 570–571, – Ориг. у древне-лат. пер. к Мф. 19:16 . М. XIII. 1293–1294), но и события евангельской истории (явление Крестителя Иерон. adv. Pelag. III. 2. t. XXIII. 570–571, – Епиф. Haer. XXX. 13. Dind. II. 105, – крещение Господа у Иер. In. Jes. 11:1. 24. 144–145. Епиф. ibid. p. 106, – искушение Господа диаволом Cod. Tisch. III к Мф. 4:5 , – Преображение Господне на горе Фавор Ориг. In Joh. II. 6. t. XIV. 132. С. ср. In Jcrem. t. XV. 4. М. t. XIII. 433. В, – Иер. In. Mich. 7:6. XXV. 1221. D–1222. A, – In Jes. 40:12. XXIV. 405. А. исцеление сухорукого каменщика Мф. 12:13 у Иер. In Matth. M. XXVI. 78. А–В, – история с богатым совопросником. У Ориг. In Matth. 19:16 в лат. древн. перев. М. t. XIII. 1293–1294, – история о жене грешнице, обвинявшейся пред Христом у Папия – Евс. Н. Е. III. 39. 16. р. 150; торжественный вход Господа в Иерусалим (?) у Иерон. посл. к Дамасу Migne XXII. 379, – хотя Иерон. и не называет прямо евангелие евреев, – тайная вечеря у Епиф. ib. § 22. р. 116, – отречение ап. Петра в Cod. Tisch. III к Мф.26:74 – о Вараве у Иерон. In Matth. 27. 16. М. t. XXVI. 206. В, – расседение вместо завесы косяков у храмовых врат у Иер. In Matth. 27:51. М. XXVI. 213. А. и Epist. 120. ad Hedibiam. VIII. 1. t. XXII. 992, – и явления воскресшего Господа Иакову у Иерон. De vir. ill. с. 2. M. XXIII. 611–614 и Игнатию у Иерон. De vir. ill. с. 16. М. 633; In Isa. M. XXIV. 628. А–В; Игн. ad Smyrn. cap. 3. Funk, 1. 236 ср. Евс. Н. Е. III. 36. II. р. 144. Вообще же, судя по свидетельствам Ирин. и Епиф. (о назареях, что они имеют τ κατ Ματθαον εαγγλιον πλη στατον βραστ, и евионеях, что они пользуются искаженным евангелием Матфея) и по указаниям Иеронима (что переведенное им на латинский язык евангелие евреев было только другою редакцией евангелия Матфея), необходимо заключать о существенном сходств древнейшей редакции евангелия евреев и назареев с нашим греческим евангелием Матфея (подробнее см. |
| 295 A fundamental principle for orthodoxy: sanctification, true knowledge of God, is not acquired by intellectual prowess or erudition but by humble obedience (cf. Section 17, infra). 299 In the sense of a field of human knowledge (epistm) naturally accessible to the reason. Infused illumination (the true gnosis) is different in kind from that sort of knowledge, and as such is «not-knowledge», or «learned ignorance». It is in this respect that Palamas affirms that «contemplation is not knowledge». 301 That is, mystical knowledge is inaccessible to the unillumined created mind; it is transcendent, unique, not to be compared with any other kind of knowledge. 303 Other patristic writers apply the title «paternity» to Christ to illustrate His saving role as Second Adam, citing in particular Isa. 8:16 (cf. Jn. 2:29 ). Vid., e.g., Ep. ad Diognetum (ed. H. I. Marrou, p. 192); also several passages in Ps. Macarius. Ps. Denys applies the notion of paternity to the Trinity as a whole, not only to the Father (de div. nom. 1.4, PG III, 592 A). 314 That is, the truth of Scripture is not self-explanatory, but remains an «obscure light» until the Holy Spirit illuminates our hearts to perceive its inner meaning. By contemplation, the inner eye is purified, and we are assimilated to Christ, Who is all truth; thus the hesychast is able to see the divine light directly («in full daylight»), not only as mediated through the veils of Scripture. 315 De div. nom. 1.4, PG III, 592BC. The crucial identification here is of the light that illumines the Christian contemplatives on earth and saints in heaven with the Light of Thabor. It will also be the glory of the Age to Come, as Denys says: So the hesychasts who have already attained to the vision of the divine light are living eschatological lives, anticipating here and now the splendour of the Resurrection at the End. The light that transfigured Christ was an effulgence of divinity, not a product of the apostles» imagination. 317 The analogy of the Sun, representing the Absolute and the light that flows from It, is a commonplace of the Greek patristic tradition, going back eventually to Plato " s image in Rep. Palamas is at pains to point out that the metaphor cannot be pressed too far, because the sun is liable to change and its light too is variable. The reference to the sun " s obeying the orders of the saints alludes to certain O.T. incidents (Jos. 10:12–13; 2 Kings 20:11) cited by Palamas in a different context in his Letter II to Barlaam, 61, ed. P. Chrestou, in Palama Syggrammata (Thessaloniki, 1962), p. 294. |
| 13. см. Н i e r о n. ad Damas.epist.XX,4: M.lat. XXII,378. Euseb.Quaest. ad Marin.4: M.gr.XXIV,951. 14. la Isa. VI, 7: M. lat XXIV, 98. 15. см. о сем T h. V о g el, Zur Charakteristik .., Leipzig 1897; 2 te ftufl. ibid. 1889. Rev. A. Plummer, p. XLVIII- LXVII. Prof. Fr. Blass в «Fieue Kirchliche Zeitschrift» IX (1893), 7, S. 513–527. 16. см. Prof. Eduare Norden, Die antike Kunstprosa 11 (Leipzig 1898), S. 485 ff. Cp. и Fr. Blas s, ftcta apostolorum (Gottingen 1895), p. 14 sqq. 17. Prof.Filbert Thumb, Die griechische Sprache im Zeitalter des Hellenismus (Strassburg 1901), S. 184. 18. См. Prof. С. F. G. Nцsgen в «Studien und Kritiken» 1877, S. 468 ff., но точнее эти соотношения раскрываются у Т h. V o g е l’я (по второму изданию) в таком виде: общих с греческим Ветхим Заветом (и неканоническими книгами) – до 450 слов, а с писателями от Гомера до II-III в. по Р. Хр. – до 230 (из коих большинство раньше Филона и Иосифа Флавия: S. 12–13, 56–57),– при близком соприкосновении с прозаиками (ср. S. 19) в роде Поливия, Диоскорида, Иосифа Флавия, хотя прямое знакомство с ними не доказано (S. 13); наряду с этим имеется до 50-ти слов, совсем. неизвестных ранее (в других памятниках) и встречающихся уже у позднейших авторов (S. 12, 55). Отсюда и богатство и классический колорит вокабуляра Луки. 19. Примеры см. в сопоставлениях у Rev. A. Plummer, p. LXVI-LXVII. 20. См. и у Prof. Ad. Harnack, Lukas der Arzt der Verfasser des dritten Evangeliums und der Aposte geschichte (Leipzig 1906), S. 10, 80, 102, 146 («feiner Stilist Lukas»). 21. Ср. и Prof. F r. G о d e t, Commentar zu dem Evangelium des Lucas, zw. Aufl., Hannover 1890, S. 2. 22. Th. Vogel, Zur Charakteristik . .. , S. 28 – 9. 23. Th. Vogel, S. 221, 22, 27. 24. Th. Vogel, S. 225, 31. 25. The Medical Language of Sf. Luka и Proof from Internal Evidence, that the Gospel according to St. Luke and the Ackts of the Apostles were written by the same Person, and that the Wrighter was a Medical Man, Dublin 1882. 26. Prof. T h. Z a h n, Einleitung in das N. |
| Isa köp hassalary sagaldýar (Mark 1:29-34;Luka 4:38-41) 14 Isa Petrusy öýüne geldi. Ol Petrusy gaýynenesini gyzzyrma tutup ýatanyny gördi. 15 Isa aýaly elinden tutan badyna, onu gyzzyrmasy aýryldy. Aýal ýerinden turup, Isa hyzmat etmäge balady. 16 ol gün agam Isany ýanyna arwah-jyn eýelän adamlary getirdiler. Ol hem bir söz bilen olardaky erbet ruhlary çykardy, eýle-de hassalary hemmesini sagaltdy. 17 unlukda, Iaýa pygamberi üsti bilen aýdylan u sözler berjaý boldy: «Ol bizi hassalygymyzy Öz üstüne aldy, bizi dertlerimizi çekdi». Isany yzyna eýermek (Luka 9:57-62) 18 Isa dayna üýen köpsanly mähelläni görüp, ägirtlerine kölü beýleki tarapyna geçmegi buýurdy. 19 onda Töwrat mugallymlary biri gelip: «Mugallym, Sen nirä gitse, men hem Seni yzya düjek» diýdi. 20 Isa oa: «Tilkileri süreni, gulary höwürtgesi bardyr, ýöne Ynsan Ogluny bayny goýara-da ýeri ýokdur» diýip jogap berdi. 21 Onu baga bir ägirdi: «Agam, rugsat et, öürti gidip, kakamy jaýlaýyn» diýdi. 22 Emma Isa oa: «Meni yzyma dü, goý, ölülerini ölüleri özleri jaýlabersinler» diýdi. Isa tupany ýatyrýar (Mark 4:35-41;Luka 8:22-25) 23 Isa gaýyga münende, ägirtleri hem Onu yzyna düdüler. 24 Kölde birdenkä güýçli gaý turdy we gaýyk tolkunlara büreldi. Emma Isa uklap ýatyrdy. 25 ägirtleri Ony oýaryp: «Agam, bizi halas et! Biz heläk bolup barýarys!» diýdiler. 26 Isa olara: «Nämä gorkýarsyyz, eý, imany azlar?!» diýdi. Sora Ol ýerinden turup, ýele we köle käýedi welin, ol ýere doly ümsümlik aralady. 27 Olar haýran galyp: «Bu nähili Adamka, hatda ýel bilen köl-de Oa gulak asýar?» diýidiler. Isa arwah-jynlary çykarýar (Mark 5:1-20;Luka 8:26-39) 28 Isa kölü beýleki kenaryndaky gadaralylary ýurduna geldi. Ol ýerde Oa arwah-jyn eýelän iki sany adam du geldi. Olar gonamçylykdan çykyp gelýärdiler. Olary juda wagydyklary üçin, ol ýerden hiç kim geçip bilmeýärdi. 29 Birdenkä olar: «Eý, Hudaýy Ogly! Seni bizi bilen näme ii bar? Bizi wagtyndan ö gynamaga geldimi?» diýip gygyryyp baladylar. 30 ol wagt olardan uzagrakda ullakan bir douz sürüsi otlap ýördi. 31 Arwah-jynlar Isa ýalbaryp: «Eger bizi kowup çykarmakçy bolsa, onda bizi douz sürüsine iber» diýdiler. 32 Isa olara: «Bary!» diýdi. eýdip, olar adamlardan çykyp, douzlary içine girdiler. onda tutu douz sürüsi uçutdan aak zyyp, kölde paýyrdayp gark boldy. 33 Çopanlar gaçyp, ähere gitdiler. Olar arwah-jyn eýelän adamlara näme bolandygy baradaky wakalary hemmesini halka gürrü berdiler. 34 Onso äheri tutu ilaty Isa bilen duumaga geldi. Ony görenlerinde, özlerini äherinden gitmegini sorap, Isa ýalbardylar. |
| 19 Isany ejesi bilen inileri Ony görmäge geldiler, emma üýen mähelleden ýaa Onu ýanyna girip bilmediler. 20 Oa: «Eje bilen doganlary Seni görmek üçin daarda garayp durlar» diýip habar berdiler. 21 Emma Isa: «Meni ejem, doganlarym — Hudaýy sözüni diläp, ony berjaý edýänlerdir» diýip jogap berdi. Isa tupany ýatyrýar (Matta 8:23-27;Mark 4:35-41) 22 Bir gün Isa ägirtleri bilen bir gaýyga münüp, olara: «Geli, kölü beýleki tarapyna geçeli» diýdi. eýdip, olar ýola düdüler. 23 Olar gaýykda ýüzüp barýarkalar, Isa uka gitdi. Kölde birden güýçli tupan turdy. Gaýyk suwdan dolup balady, olar howply ýagdaýa düdüler. 24 ägirtler baryp, Isany oýaryp: «Halypa! Halypa, biz heläk bolup barýarys!» diýdiler. Isa turup, ýele hem möwç alýan tolkunlara käýedi. Tupan ýatyp, doly imisalalyk aralady. 25 Isa ägirtlerine: «Sizi imanyyz hany?» diýip sorady. Olar bolsa gorkuyp hem ge galyp, biri-birlerinden: «Bu Adam kimkä? Ol ýele hem suwa buýruk berýär, olar-da Oa gulak asýar!» diýidiler. Isa arwah-jyn eýelän adamy sagaldýar (Matta 8:28-34;Mark 5:1-20) 26 Olar Jeliläni garysynda ýerleýän gerasalylary ýurduna geldiler. 27 Isa kenarda gaýykdan düende, Oa arwah-jyn eýelän bir adam gabat geldi. Ol adam köpden bäri hiç hili egin-eik geýmeýärdi, öýünde ýaaman, mazarlary arasynda ýaaýardy. 28 Ol Isany görende, gygyryp goýberdi. Onu öünde ýere ýüzin ýykylyp, batly ses bilen: «Eý, Isa, Beýik Hudaýy Ogly! Meni bilen näme ii bar? Ýalbarýan, meni gynama» diýdi. 29 Çünki Isa arwah-jyna ol adamdan çykmagy buýrupdy. Arwah-jyn ony ýygy-ýygydan tutýardy. Munu üçin ol adamy zynjyrlap, gandallap saklardylar, emma ol zynjyrlaryny gyryp talardy, arwah-jyn ony çöllere äkiderdi. 30 Isa ondan: «Ady näme?» diýip sorady. Ol hem: «Adym Goun » diýip jogap berdi, sebäbi oa san-sajaksyz arwah-jyn giripdi. 31 Arwah-jynlar özlerine dowzaha gitmegi buýurmasyn diýip, Isa ýalbardylar. 32 ol ýerdäki dagy eteginde ullakan bir douz sürüsi otlap ýördi. Arwah-jynlar douzlary içine girmäge rugsat etmegini sorap, Isa ýalbardylar. Ol hem rugsat etdi. 33 Olar ýaky adamdan çykyp, douzlara girdiler. ondan so süri uçutdan aak zyyp, kölde paýyrdayp gark boldy. 34 Bolan zady görenlerinde, çopanlar gaçyp, äherdir obalara muny habar berdiler. 35 Halk bolan wakany görmek üçin geldi. Olar Isany ýanyna gelenlerinde, içinden arwah-jyn çykan adamy geýnip, Isany aýagujunda oturandygyny, akylyny hem ýerindedigini görüp gorkdular. 36 Bu wakany görenler bolsa, olara arwah-jyn eýelän adamy nähili sagalandygy barada gürrü berdiler. 37 Onso ähli gerasalylar we ol sebiti ilaty Isadan öz ýanlaryndan gitmegini haýy etdiler, sebäbi olary uly gorky gaplap alypdy. Isa hem gaýyga münüp, yzyna gaýtdy. 38 Arwah-jyndan halas bolan adam Isa gitmezden ö Ondan Özi bilen gitmäge rugsat sorap ýalbardy. 39 Isa bolsa: «Bar, öýüe gaýt, Hudaýy saa nämeler edendigini gürrü ber» diýip, ony ugratdy. Ol hem gidip, Isany özüne edenlerini tutu ähere jar etdi. |
| Isa Petrusy inkär etjekdigini aýdýar 27 Isa ägirtlerine: «Sizi hemmäiz Menden el çekersiiz, sebäbi „Çopany uraryn, goýunlar dargap gider“ diýip ýazylgydyr. 28 Emma Men direlenimden so, sizden ö Jelilä bararyn» diýdi. 29 Petrus Oa: «Hemmeler Senden ýüz öwürse-de, men beýle etmerin» diýdi. 30 Isa oa: «Saa dogrusyny aýdýaryn: edil u gije horaz iki gezek gygyrýança, sen Meni üç gezek inkär edersi» diýdi. 31 Emma Petrus janygyp: «Men Seni bilen ölmeli bolsam-da, Seni asla inkär etmerin» diýdi. ägirtleri hemmesi-de eýle diýdiler. Getsemani bagynda (Matta 26:36-46;Luka 22:39-46) 32 Olar Getsemani diýen bir ýere geldiler. Isa ägirtlerine: «Men Hudaýa dileg edip gelýänçäm, siz u ýerde otury» diýdi. 33 Isa Petrusy, Ýakuby we Ýohannany ýanyna aldy. Isa ajy hasrat çekip, gaýgylanmaga balady. 34 Olara: «Meni janym öler ýaly tukat. Siz bu ýerde galy we oýa bolu» diýdi. 35 Isa biraz öe ýöränden so, ýere ýüzin düüp, u aýylganç pursady mümkin bolsa, Özünden sowa geçmegini dileg etdi. 36 Ol: «Abba , Atam, Sen hemme zady baarýarsy. Bu hasrat käsesini Menden sowa geçir, ýöne Meni islegim däl, Seni islegi amala asyn» diýdi. 37 Isa gaýdyp gelende, ägirtleri uklap ýatan ekenler. Isa Petrusa: «Uklap ýatyrsymy? Bir sagat-da oýa bolup bilmedimi? 38 Oýa bolu, synaga dümez ýaly dileg edi. Ruh gaýratlydyr, ýöne beden ejizdir» diýdi. 39 Isa ýene gidip, ol öki sözleri aýdyp dileg etdi. 40 Yzyna gaýdyp gelende, ägirtleri ýene uklap ýatan ekenler, sebäbi olary gözleri bürlüp durdy. Olar Oa näme diýjeklerini bilmediler. 41 Isa üçünji gezek gelip, olara: «Siz henizem uklap ýatyrsyyzmy? Dynjyyzy alýarsyyzmy? Boldy, pursat geldi, Ynsan Ogly günäkärleri eline berilýär. 42 Turu, gideli. Anha, Maa haýynlyk eden golaýlady» diýdi. Isa tutulýar (Matta 26:47-56;Luka 22:47-53;Ýohanna 18:3-12) 43 Isa heniz gepläp durka, Onkileri biri bolan Ýudas peýda boldy. Onu ýanynda ýolbaçy ruhanylar, Töwrat mugallymlary we ýaulular tarapyndan iberilen gylyçly, taýakly bir mähelle bardy. 44 Isa haýynlyk eden Ýudas olar bilen: «Men kimi öpsem, Isa oldur. Ony tutu-da, gorag astynda alyp gidi» diýip gepleipdi. 45 Ol gele-gelmäne Isany ýanyna bardy-da: «Mugallym!» diýip, Ony öpdi. 46 Onso adamlar Isany tutup, ele saldylar. 47 Isany ýanynda duranlary biri gylyjyny syryp, ba ruhanyny hyzmatkärini urup, onu gulagyny kesdi. 48 Isa olara: «Näme üçin bir gozgalaçyny garysyna çykan ýaly, Meni tutmak üçin gylyçly hem taýakly gelipsiiz? 49 Her gün ybadathanada arayzda bolup, adamlara öwredýärdim, onda Meni tutmandyyz. Ýöne, goý, Mukaddes Ýazgylar berjaý bolsun» diýdi. 50 onda ägirtleri hemmesi Isany talap gaçyp gitdiler. 51-52 Ýalaaç bedenini ýapynja bilen örten bir ýa ýigit Isany yzyna düüp barýardy. Esgerler ony hem tutdular, emma ol ýapynjasyny talap, ýalaaç halda olardan gaçyp gitdi. |
| 16 Isa Jelile kölüni kenaryndan geçip barýarka, köle tor talap duran Simun bilen onu dogany Andrysy gördi. Olar balykçydylar. 17 Isa olara: «Meni yzyma düü, Men sizi ynsan tutýan balykçylar edeýin» diýdi. 18 Olar hem ol wagty özünde torlaryny talap, Onu yzyna düdüler. 19 Biraz ýöränlerinden so, Isa Zebedeýi ogullary Ýakup bilen Ýohannany gördi. Olar gaýygy içinde torlaryny bejerip otyrdylar. 20 Isa olary gören badyna çagyrdy. Olar hem kakalary Zebedeý bilen günlükçileri gaýykda galdyryp, Isany yzyna düdüler. Isa arwah-jynlary kowýar, hassalary sagaldýar (Luka 4:31-42;Matta 8:14-17) 21 Olar Kapernauma geldiler. Sabat güni Isa sinagoga baryp, öwretmäge balady. 22 Onu taglymatyna haýran galdylar, sebäbi Isa adamlara Töwrat mugallymlary ýaly däl-de, erk-ygtyýarly biri ýaly öwredýärdi. 23 ol wagt olary sinagogasynda arwah-jyn eýelän bir adam bardy. Ol: 24 «Eý, nasyraly Isa! Bizi bilen näme ii bar? Bizi ýok etmäge geldimi? Men Seni kimdigii bilýärin, Sen Hudaýy Mukaddesisi» diýip gygyrdy. 25 Isa arwah-jyna käýäp: «Sem bol! Bu adamdan çyk!» diýip buýruk berdi. 26 Arwah-jyn hem ol adamy sandyratdy-da, bagyryp ondan çykdy. 27 Hemmeler haýran galyp, biri-birlerine: «Bu näme boldugy? Bu bir täze taglymat! Ol arwah-jynlara erk-ygtyýar bilen buýruk berýär, olar-da Oa tabyn bolýarlar!» diýidiler. 28 eýlelikde, Isa hakyndaky habar obada Jeliläni ähli etrabyna ýaýrady. 29 Olar sinagogadan çykyp, Simun we Andrysy öýüne gitdiler, Ýakup bilen Ýohanna hem olar bilendi. 30 Simuny gaýynenesini gyzzyrma tutup ýatandygyny Isa habar berdiler. 31 onda Isa hassany ýanyna bardy-da, ony elinden tutup galdyrdy. Aýaly gyzzyrmasy obada aýryldy we ol myhmanlara hyzmat etmäge balady. 32 Gün batyp, agam düende, ähli hassalary, arwah-jyn eýelän adamlary Onu ýanyna getirdiler. 33 äheri ähli halky gapyny agzyna ýygnanyypdy. 34 Isa dürli kesele uçran ençeme hassany sagaltdy, ençeme arwah-jyny kowup çykardy. Ol arwah-jynlara geplemäge ygtyýar bermedi, sebäbi olar Onu kimdigini bilýärdiler. 35 Ir säher bilen heniz da atmanka, Isa turup, daary çykdy. Bir çola ýere baryp, Hudaýa doga etdi. 36 Simun bilen ýanyndakylar Ony gözlemäge gitdiler. 37 Ony tapanlarynda: «Hemmeler Seni gözläp ýör» diýdiler. 38 Isa olara: «Ýörü, baga ýere, golaýdaky obalara gideli, Men ol ýerlerde-de wagyz etjek, hut onu üçin hem geldim» diýdi. |
| Isa kör adamy sagaldýar 22 Onso Isa bilen ägirtleri Betsaýda geldiler. Ol ýerde Isany ýanyna bir kör adamy getirdiler we oa elini degirmegini sorap, Oa ýalbardylar. 23 Isa kör adamy elinden tutup, ony obany dayna çykardy. Isa onu gözlerine tüýkürip, ellerini onu bayna goýup: «Bir zat görýärsimi?» diýip sorady. 24 Kör bayny galdyryp: «Adamlary görýärin, olar ýöräp barýan agaçlar ýaly bolup görünýär» diýdi. 25 Isa ýene-de ellerini onu gözlerine goýdy. Kör çierilip seretdi, ypa tapyp, bar zady aýdy gördi. 26 Isa: «Oba girme » diýip, ony öýüne iberdi. Petrus Isany Mesihdigini ykrar edýär (Matta 16:13-20;Luka 9:18-21) 27 Isa ägirtleri bilen Kaýsariýa-Filip äherini golaýyndaky obalara gitdi. Ýolda Isa ägirtlerinden: «Adamlar Maa kim diýýärler?» diýip sorady. 28 ägirtleri: «Käbirleri Ýahýa çümdüriji, käbirleri Ylýas, baga birleri-de — pygamberlerden biri diýýärler» diýip jogap berdiler. 29 Isa olardan: «Siz Maa kim diýýärsiiz?» diýip sorady. Petrus: «Sen Mesihsi» diýip jogap berdi. 30 onda Isa olara Özi hakynda hiç kime hiç zat aýtmazlygy tabyrdy. Isa ölüp direljegini öünden aýdýar (Matta 16:21-28;Luka 9:22-27) 31 Onso Isa ägirtlerine Ynsan Ogluny köp görgüler görmelidigi, ýaulular, ýolbaçy ruhanylar, Töwrat mugallymlar tarapyndan ret edilmelidigi, öldürilmelidigi we üç günden so direlmelidigi hakynda öwretmäge balady. 32 Ol bu sözleri açyk aýtdy. Petrus bolsa Ony bir çete çekip, Onu aýdanlaryna gary çykmaga balady. 33 Emma Isa öwrülip, ägirtlerine seretdi we Petrusa: «Çekil öümden, eýtan! Sen Hudaýy ilerini däl-de, ynsan ileri hakda oýlanýarsy» diýip käýedi. 34 Isa ägirtleri bilen birlikde mähelläni-de ýanyna çagyryp, olara eýle diýdi: «Kim Meni yzyma eýermek isleýän bolsa, özüni inkär etsin-de, haçyny alyp yzyma düsün. 35 Kim janyny halas etmek islese, ony ýitirer, ýöne kim janyny Meni we Ho Habary ugrunda ýitirse, ony halas eder. 36 Ynsan tutu dünýäni gazanybam, janyndan mahrum bolsa, oa näme peýdasy bar? 37 Ynsan öz janyna derek näme berip biler? 38 Bu biwepa, günäkär nesli arasynda kim Menden we Meni sözlerimden utansa, Ynsan Ogly-da Atasyny öhratynda mukaddes perideleri bilen gelen mahaly ondan utanar». |
|
|
