Даже величайший авторитет католического богословия, Фома Аквинат (1270 г.) не может быть причислен, хотя к великому огорчению католических богословов, к полным почитателям неканонических книг. О книге Премудрости Соломона он говорит, что она не «находится в числе канонических книг», об Екклесиастике выражается также, что эта книга «не была у евреев в каноне». «Возможно думать, выводит Люази, что святый Фома по своему убеждению лично более склонялся признавать, нежели отрицать каноничность этих книг», но конечно можно и иначе думать... Итак, западные богословы, можно сказать первоклассные, а за ними и другие, менее авторитетные, но очень многочисленные, не признавали мнения Августина, западных соборных и папских определений и следовали счислению еврейского канона, Иеронима и восточной Церкви. Еще более окрепли в своих суждениях богословы этого направления, когда сами стали изучать ветхозаветные книги, подобно Иерониму, по еврейскому тексту. Тут уже они получали несомненное себе подтверждение и оставались непоколебимыми. Таков из рассматриваемого периода ученый толковник Николай Лира (†1341 г.). В своих экзегетических трудах он изучал ветхозаветные книги по еврейскому тексту, под руководством раввинских комментариев, особенно Соломона Ицхака. Он повторяет Иеронимово суждение о неканонических книгах и не желает толковать неканонические дополнения к книге Есфирь, «потому что их не толковал Иероним и они составлены Иосифом (Флавием) или еще кем-либо». Другие же неканонические книги он толковал, например, Товита, Премудрость Соломона, вторую Ездры, но постоянно замечая, что «в еврейском каноне их нет, а римской Церковью они назначены для назидания нравов» (Com. in Tob. l, 2.; Com. in Sap. l, 3). Неканонические отделы из Даниила он толкует отдельно от канонических и помещает после Премудрости Соломона и других неканонических книг. Подобных ученых мужей не могли смутить даже анафемы позднейших соборов, напр. Флорентийского. Так, ученый исправитель Вульгаты Альфонс Тостат, епископ Авильский (†1455 г.), разделяет ветхозаветные книги, по их достоинству, на несколько степеней: канонические и подлинные, – это книги еврейского канона, учение коих обязательно для веры всякого христианина и всюду может быть употребляемо и для положительного изложения и для полемики; далее: менее канонические и неподлинные, – это неканонические книги: Премудрость Соломона, Екклезиастик, Товит, Иудифь и Маккавейские; они в положительном раскрытии учения могут быть употребляемы, но в полемике не всегда, так как не все их принимают (иудеи, Иероним, восточные отцы) и «их учение не обязательно для веры всякого христианина» (Prolog, in Evangel.).

http://azbyka.ru/otechnik/Pavel_Yungerov...

Список сокращений I. Сочинения блаж. Иеронима Стридонского (Hieronym.) Adv. Helvid. Adversus Helvidium de Mariae virginitate perpetua Adv. Iovin. Adversus Iovinianum Adv. Rufin. Apologia adversus libros Rufini Comm. in Ps. Commentarioli in Psalmos Chron. Chronicon Comm. in Habac. Commentarius in Abacuc prophetam Comm. in Avd. Commentarius in Abdiam prophetam Comm. in Hag. Commentarius in Aggaeum prophetam Comm. in Am Commentarius in Amos prophetam Comm. in Apok. Commentarium in Apocalypsin Comm. in Dan. Commentarii in Danielem Comm. in Eccl. Commentarius in Ecclesiasten Comm. in Eph. Commentarii in Epistolam ad Ephesios Comm. in Ezek. Commentarii in Ezechielem Comm. in Gal. Commentarii in Epistolam ad Galatas Comm. in Jer. Commentarii in Ieremiam Comm. in Joel. Commentarius in Ioelem prophetam Comm. in Jona. Commentarius in Ionam prophetam Comm. in Is. Commentarii in Isaiam Comm. in Mal. Commentarius in Malachiam prophetam Comm. in Mt. Commentarii in Evangelium Matthaei Comm. in Mic. Commentarius in Michaeam prophetam Comm. in Naum Commentarius in Naum prophetam Comm. in Hos. Commentarius in Osée prophetam Comm. in Phlm. Commentarius in Epistolam ad Philemonem Comm. in Sofon. Commentarius in Sophoniam prophetam Comm. in Tit. Commentarius in Epistolam ad Titum Comm. in Zah. Commentarius in Zachariam prophetam Contr. Lucifer. Altercatio Luciferiani et Orthodoxi Contr. Ioan. Hieros. Contra Ioannem Hierosolymitanum Contr. Vigil. Contra Vigilantium De vir. ill. De viris illustribus Dial. contr. Pelag. Dialogus contra Pelagianos Epistolae Lib. nom. hebr. Liber de nominibus hebraicis Onomast. Liber de situ et nominibus locorum Hebraicorum Praef. Praefatio Praef. in Cant. Praefatio in Origenis homiliis II in Canticum Praef. ad Paulinian. Praefatio ad Paulinianum in Librum Dydimi Alexandrini De Spiritu Sancto Praef. in duodec. Proph. Praefatio in duodecim Prophetas Praef. in Lib. Isaiac j. Hebr. Praefatio in Librum Isaiae juxta Hebraicam veritatem Praef. in Lib. Ier. j. Hebr.

http://azbyka.ru/otechnik/Aleksej-Fokin/...

Praefatio in Librum Ieremiae juxta Hebraicam veritatem Praef. in Lib. Job j. Hebr. Praefatio in Librum Job juxta Hebraicam veritatem Praef. in Lib. Job j. LXX Praefatio in Librum Job juxta LXX Interpretes Praef. in Lib. Jos. j. Hebr. Praefatio in Librum Josue Ben Nun juxta Hebraicam veritatem Praef. in Lib. Jud. Praefatio in Librum Judith Praef. in Lib. Par. j. Hebr. Praefatio in Librum Paralipomenon juxta Hebraicam veritatem Praef. in Lib. Par. j. LXX Praefatio in Librum Paralipomenon juxta LXX Interpretes Praef. in Lib. Psalm. j. Hebr. Praefatio in Librum Psalmorum juxta Hebraicam veritatem Praef. in Lib. Psalm. j. LXX Praefatio in Librum Psalmorum juxta LXX Interpretes Praef. in Lib. Salom. j. Hebr. Praefatio in Libros Salomonis juxta Hebraicam veritatem Praef. in Lib. Sam. et Mal. j. Hebr. Praefatio in Librum Samuel et Malachim juxta Hebraicam veritatem Praef. in Lib. Tob. Praefatio in Librum Tobiae Praef. in Pent. j. Hebr. Praefatio in Pentateuchum juxta Hebraicam veritatem Praef. in quat. Evang. Praefatio in quatuor Evangelia Prologus Quaest. hebr. in Gen. Liber Quaestionum hebraicarum in Genesim Reg. S. Pachom. Regula S. Pachomii Tract. in Mk. Tractatus in Marci Evangelium Tract. in Ps. Tractatus LIX in Psalmos Vita Hilar. Vita S. Hilarionis Vita Malch. Vita Malchi monachi captive Vita Pauli Vita S. Pauli primi eremitae II. Сочинения других древних авторов Августин (Aug.) Conf. Confessiones De gest. Pel. De gestis Pelagii De haer. De haeresibus De nupt. et concup. De nuptiis et concupiscentia Enchirid. Enchiridion de fide, spe et caritate Epistolae Epistolae Аммиан Марцеллин (Ammian. Marcell.) Res gest. Res gestae Анастасий I, папа Римский (Anastas. I) Ep. ad Simplic. Epistola ad Simplicianum Mediolanensem Геннадий Марсельский (Gennad Massil.) De script. eccl. De scriptoribus ecclesiasticis Epistolae Дамас, папа Римский (Damas.) Ep. Epistolae Дионисий, еп. Лидды (Dionys. Lydd.) Ep. Theophil. Epistola ad Theophilum Adversus Haereses Ep. Hieronym. Epistola ad Hieronymum

http://azbyka.ru/otechnik/Aleksej-Fokin/...

Лактанций (Lact.) De ira De ira Dei De mort. persec. De mortibus persecutorum Div. inst. Divinae institutiones Epit. Epitome Максим Исповедник (Maxim. Confess.) Amb. ad Ioann. Ambigua ad Ioannem Quaest. ad Thalas. Quaestiones ad Thalassium Quaest. et dub. Quaestiones et dubia Марий Викторин (Victorin.) Adv. Ar. Adversus Arium Com. Eph. Commentarii in Epistolam Pauli ad Ephesios Com. Gal. Commentarii in Epistolam Pauli ad Galatas Com. Philip. Commentarii in Epistolam Pauli ad Philippenses De gen. Liber de generatione Divini Verbi De hom. recip. De homoousio recipiendo Hymn. Hymni de Trinitate Марк Аврелий (Marc. Aurel). Ad se ipsum Ad se ipsum Марциан Капелла (Marcian.) De nuptiis De nuptiis Philologiae et Mercurii Минуций Феликс (Min. Fel.) Octav. Octavius Новациан (Novatian.) De Trinit. De Trinitate Нумений (Numen.) Fr. Fragmenta Олимпиодор (Olymp.) Com. in Alcib. In Platonis Alcibiadem Commentarii Ориген (Origen.) Com. Ioann. Commentarii in Euangelium Joannis Contra Cels. Contra Celsum De princ. De principiis Exp. in Prov. Expositio in Proverbia Fragm. in Hebr. Fragmenta in Epistolam ad Hebraeos Fragm. in Ps. Fragmenta in Psalmos In Ep. ad Hebr. In Epistolam ad Hebraeos Schol. in Matth. Scholia in Mattheum Платон (Plato) Epinom. Epinomis Leg. Leges Parm. Parmenides Phaedr. Phaedrus Phileb. Philebus Protag. Protagoras Resp. Respublica Sophist. Sophistes Tim. Timaeus Плотин (Plotin.) Enn. Enneadae Порфирий (Porph.) Com. in Parm. In Platonis Parmenidem Commentaria De philos. ex orac. De philosophia ex oraculis De regr. anim. De regressu animae Hist. phil. Historia philosophiae Isagog. Isagoge sive quinque voces Sent. Sententiae ad intelligibilia ducentes Symm. Zetem. Symmicta Zetemata Vita Plot. Vita Plotini Посидоний (Posidonius) Fr. Fragmenta Потамий Лиссабонский (Potamius) Ep. de substant. Epistola de substantia Patris et Filii et Spiritus Sancti Прокл (Procl.) Com. in Parm. In Platonis Parmenidem Commentaria Com. in Tim. In Platonis Timaeum Commentaria Elem. theol. Elementa theological

http://azbyka.ru/otechnik/Aleksej-Fokin/...

PG 83 PG Рус. пер. Рус. пер. 1173–1289 1416–1433 1289–1412 1433–1440 1413–1416 1440–1494 PG 84 PG Рус. пер. 613–788 Рус. пер. 588–597 Творения свт. Никифора Исповедника PG 100 PG Рус. пер. Рус. пер. 41–160 169–200 159–168 (лат.) 205–328 —575— PG Рус. пер. Рус. пер. 329–373 833–850 376–533 849–864 533–621 876–993 621–833 1001–1068 5202/1–6 Expositio in Psalmos 5202/1 69, 717–1273 Prooemium 5202/2 5202/3 5202/4 5202/5 X65 (см. TLG 7051/1) 5202/6 Fragmenta exegetica: 5205/1–5 5205/1 69, 641 (переведено) —576— Латинское название TLG (4090) 5205/2 69, 680 – 697 (переведено) Fragmentum in Proverbia 5205/3 69, 1277 Fragmenta in Canticum canti eorum 5205/4, cp. 7431 69, 1277–1293 Fragmenta in lob 5205/5 Commentarii in Matthaeum (fragmenta in catenis) 29, Х92(см. TLG 4148/1) 72, 365–469 Commentarii in Matthaeum (fragmenta alia) 72, 471–474 5207/1–3c Homilia 3 et 4 (=In occursum Domini [homilia diversa 12]) 5207/1, cp. 5256 77, 1040–1049 5207/2, cp. 5253 77, 1009–1016=98,1248–1254 Commentarii in Lucam (in catenis) [Scholia in catenis] 5207/3a 72, 476–949 Commentarii in Lucam [Scholia in catenis] 5207/3b Commentarii in Matthaeum [Scholia in catenis] 5207/3c X95, см. 29–30 Commentarii in Joannem (additamenta) —577— Латинское название TLG (4090) Fragmenta in sancti Pauli epistulas 5209/1–3 Fragmenta in sancti Pauli epistulam ad Romanos 5209/1 74, 773–856 Fragmenta in sancti Pauli epistulam I ad Corinthios 5209/2 74, 856–916 Fragmenta in sancti Pauli epistulam ii ad Corinthios 5209/2 74, 916–952 Fragmentum in sancti Pauli epistulam I ad Corinthios 5209/2 Fragmenta in sancti Pauli epistulam ad Hebraeos 5209/3 74, 953–1005 Fragmenta in Acta apostolorum et in epistulas catholicas: Fragmenta in Acta apostolorum 74, 757–773 Fragmenta in epistolam B. Jacobi apostoli [Fragmenta in Acta apostolorum et in epistulas catholicas] 74, 1007–1012 Fragmenta in epistolam I B. Petri [Fragmenta in Acta apostolorum et in epistulas catholicas] 74, 1012–1016 Fragmenta in epistolam II B. Petri [Fragmenta in Acta apostolorum et in epistulas catholicas]

http://azbyka.ru/otechnik/pravoslavnye-z...

De res. – De resurrectione libri II fragmenta. DH – Dialogus cum Heraclide. Enarr. Job – Enarrationes in Job. Exc. Ps. – Excerpta in Psalmos. Exp. Prov. – Expositio in Proverbia. Fr. C 1Cor. – Fragmenta ex commentariis in epistulam i ad Corinthios (in catenis). Fr. C. Eph. – Fragmenta ex commentariis in epistulam ad Ephesios (in catenis). Fr. J – Fragmenta in evangelium Joannis (in catenis). Fr. Jr. – Fragmenta in Jeremiam (in catenis). Fr. L – Fragmenta in Lucam (in catenis). Fr. Lam. – Fragmenta in Lamentationes (in catenis). Fr. in Ps. – Fragmenta in Psalmos 1–150. HJ – In Jeremiam homiliae. HL – Homiliae in Lucam. H. Ex. – Homiliae in Exodum. H. Jes. Nav. – In Jesu Nave homiliae. H. Lev. – Homiliae in Leviticum. РА – Περ ρχν; De principiis. РЕ – Περ εχς; De oratione. Phil. – Philocalia sive Ecloga de operibus Origenis a Basilio et Gregorio Nazianzeno facta. Sch. Ap. – Scholia in Apocalypsem. Sch. Cant. – Scholia in Canticum canticorum. Sch. L. – Scholia in Lucam. Sch. M. – Scholia in Matthaeum. Sel. Ex. – Selecta in Exodum. Sel. Ez. – Selecta in Ezechielem. Sel. Gen. – Selecta in Genesim. Sel. Job – Selecta in Job. Sel. Lev. – Selecta in Leviticum. Sel. Ps. – Selecta in Psalmos. III. Сочинения других авторов Алкиной Epit. – Epitome doctrinae Platonicae Августин Соптга Prisc. et Orig. – Ad Orosium contra Priscillianistas et Origenistas De Gen.contra Man. – De Genesi contra Manichaeos Аристотель De cael. – De caelo Met. – Metaphysica De cons. phil. – De consolatione philosophiae Василий Великий (Bas.Caes.) Hom. Hex. – Homiliae in hexaemeron Григорий Назианзин (Greg. Naz.) Adv. Eun. – Adversus Eunomium Григорий Нисский (Greg. Nyss.) De hom. opif. – De opificio hominis Григорий Чудотворец (Greg. Thaum.) Pan. Or. – In Origenem oratio panegyrica Евсевий Кесарийский (Eus.) Hist. Eccl. – Historia Ecclesiastica. Praep. Ev. – Praeparatio Evangelica Епифаний Кипрский Pan. – Panarion Диоген Лаэрций (Diog. Laert.) Иероним Стридонский (Hier.). Ep.33 – Epistola 33 Ep.124 – Epistola 124. Ad Avitum

http://azbyka.ru/otechnik/Origen/gipotez...

in lib. Quomodo subst.//Ibid. Col. 1318, 1321; Com. in lib. De duab. nat.//Ibid. Col. 1370). В связи с этим Г. П. в каждой тварной вещи усматривает известное различие между «тем, что есть» (id quod est) и «тем, благодаря чему есть» (id quo est - Com. in lib. De Trinit.//Ibid. Col. 1268, 1278, 1279, 1294; Com. in lib. Quomodo subst.//Ibid. Col. 1318, 1321; Com. in lib. De praed. trium person.//Ibid. Col. 1374, 1382). То, благодаря чему конкретная вещь есть то, что она есть, составляет ее сущность (essentia, οσα), к-рая называется также «субсистенцией» (subsistentia, οσωσις), поскольку она существует сама по себе (per se), не нуждается для своего бытия в акциденциях и не находится ни в каком подлежащем (Com. in lib. De duab. nat.//Ibid. Col. 1375; Com. in lib. Quomodo subst.//Ibid. Col. 1318). В единичных вещах она совпадает с формой, к-рая определяет специфическое бытие вещи. А то, что существует благодаря этой сущности, или субсистенции,- это сама индивидуальная вещь, к-рая называется также «самостоятельно сущим», или «субсистирующим существом» (subsistens - Com. in lib. Quomodo subst.//Ibid. Col. 1318). Это субсистирующее существо в свою очередь называется субстанцией (substantia, πστασις), поскольку оно является носителем акциденций (Com. in lib. De duab. nat.//Ibid. Col. 1374-1376), и личностью (persona, πρσωπον), если оно относится к разумной природе (Ibid. Col. 1371, 1374). Вместе с субсистенцией вещи сообщается и множество др. сопутствующих свойств, относящихся к силе субсистенции (ad potentiam subsistentiae - Com. in lib. Quomodo subst.//Ibid. Col. 1318). Поскольку же всякая тварная вещь состоит из множества частей, из к-рых складывается ее определенное бытие, Г. П. вслед за Боэцием полагает, что она отличается сама от себя и не есть то, что она есть (Com. in lib. De Trinit.//Ibid. Col. 1270-1271; Com. in lib. Quomodo subst.//Ibid. Col. 1318, 1321). Учение о познании. Проблема универсалий Согласно Г. П., то, что в реальности представляет собой одно целое (конкретная вещь), человеческий разум способен рассматривать по отдельности (separatim) и абстрактно (abstractim).

http://pravenc.ru/text/164989.html

268 Non fuit ergo a beneficientia divinae bonitatis alienum ut qui ex seipso nobis, qui ejus genus sumus, vitae ac spiritus elementa tribuisset, in se ipso quoque nobis per unigenitum Deum aeternitatis nostrae inchoaret exordiä verique nunc et ex ipso et per ipsum et in ipso maneremus; cum quando nos im hac ipsa habitatione as sede mundi hujus, qui omnia in omnibus est, collocatus, rursum plenius jam atque perfectius in se ac per se atque ex se inita carnis nost­rae societate post exitus mortis jam collocaret aeternos (In Ps. 67, 22 ). 269 In hoc ergo corpore Domini, quod resurrexit ex mortuis, quod a dextris virtutis consedit, quod in gloria Dei patris est, spem nostram vitamque speculamur… quia in resurrectionis gloriam, cujus spem in ipso ex mortuis resurgente speculamur, peccatum, mors corruptio a vita et immortalitate devorata sint et exhausta (In Ps. 68, 31 ) In ed enim sumus resurrectionem nostram in resurrectione nostri in eo corporis contemplantes (In Ps. 124, 4 ). In cujus glorificato corpore, quod in coelestem gloriam transformatum est, spei nostrae honorem speculamur, humilitatis nostrae corpore in gloriam corporis sui conformando (In Ps. 128, 9 ). 270 Non enim jam incrementis corporum, escarumque alimentis, infirmitatumque casibus vitae humanae demutatio laborque tolerabitur: sed aeternitas cunctis, quae naturae siae virtute ipsa se continens, id est, quae se ipsam alat conservetque donabitur: certique omnes fore se sempiternos (quod) non aliunde jam, id est, non eztrinsecus contineantur ad vitam, sed ex Deo, per quem resurrexerint, et immortales maneant et aeterni (In Ps. 37; 91, 10; 1, 13 ). 271 Mirabilis ergo in sanctis Deus est, quos cum conformes gloriae corporis sui fecerit, per se qui meliator est, etiam in unitotem paternae majestatis assumet; dum in eo per naturam Pater est, et ille rursum per societate carnis in nobis est, quos in regnum praeparatum illis ante constitutionem obtinendum locaverit, quibus absorpta morte immortalem vitam aeternamque reddiderat (In Ps. 67, 37 ). 272 Et quia comparticipes et concorporales et conformes ejus errecti sunt jam in his nec corruptione nec morte dominante, cum in omnem plenitudinem Dei repleantur; subjecit spiritus prophetiaë «Misericordiam et veritatem ejus quis requiret eorum?» Non inopes jam misericordiae veritatisque ejus hac scilicet generationes erunt, quas in se ex mortuis regenerabit ad vitam, quaeque in spe gloriae Dei manserint: tum cum in regnum traditae Deo parti suscipientur in reges, consummata in omnes ejus misericordia ac veritote, per quem redemptos se gratulentur ad vitam, sitque omnibus accessus ad Patrem (In Ps. 60, 6 ). Читать далее Источник: Попов И.В. Св. Иларий, епископ Пиктавийский//Богословские труды. 1968. Вып. 4. С. 127-168; 1970. Вып. 5. С. 69-151; 1971. Вып. 6. С. 117-150; Вып. 7. С. 115-169.

http://azbyka.ru/otechnik/Ioann_Popov/il...

1368 De Trinitate, PL 64, col. 1268 D – 1269 A. Цит. в работе: A. Hayen, Le concile de Reims...,p. 81. 1370 [В рукописи указано только следующее: «Дать сноску об этом «примере». Быть может – см. выше, сближение со св. Григорием Паламой ». Речь идет о параллели, проведенной несколькими строками выше, между экхартовским различением Esse=Ens и Esse=Формой божественного действия ad extra, и паламитским различением οσα и ενργεια]. – Прим. изд. 1372 Serm. Lat. XXV, 1: «Gratia Dei sum id quod sum» [«Милостью Божией я есмь то, что есмь»]. (В основном тексте – игра слов: «de ordine praedicatorum» можно понять как «принадлежащий к порядку предикатов» или как «из ордена проповедников». – Прим. пер.). 1375 Exp. in Sap., in Archives.., III, p. 367. Ср. Serm. All. 11, DW I, p. 161, ll. 5–6; Pf., Pr. XXI, p. 90, ll. 8–11: «Dar umbe sprechent unser natiurlichem meister, daz der lichame vil me si in der sele denne diu sele in dem libe. Als daz vaz den win me enthaltet denne der win daz vaz, also haltet diu sele den lip me in ir denne der lip die sele» [«Поэтому и говорят наши испытатели естества, что тело в гораздо большей мере обретается в душе, чем душа в теле. Как сосуд в большей мере содержит вино, чем вино – сосуд, так и душа содержит в себе тело больше, нежели тело – душу»]. 1376 См. выше: прим. 1338 к гл. 5, раздел 11 (A Deo et in Deo [От Бога и в Боге]). Ср. в Exp. in Sap. похожее место об accidentia corporalia и perfectiones spirituales, где приведен тот же пример тела, пребывающего в душе (Archives, III, pp. 364 ss.). 1378 Exp. in Sap., in Archives.., III, p. 396: «Notandum breviter quod quia perfectiones spirituales, puta sapientia, iustitia et huiusmodi, non accipiunt esse a subiectis, sed habent causam extra, efficient et dant esse formaliter ipsis subiectis suis, proprie non accedunt, nec accidiunt per consequens subiectis; sed potius e converso, subiecta formantur et informantur accedendo ad perfectiones huiusmodi, secundum illud Psalmi [XXXIII, 6]: „accedite ad eum, et illuminamini“» [«Надлежит коротко заметить, что, поскольку духовные совершенства, а именно, мудрость, праведность и тому подобные, не принимают бытие от субъектов, но имеют внешнюю причину, производят сами свои субъекты и наделяют их бытием, они в собственном смысле не привходят в них и не являются, следовательно, акциденциями субъектов, но скорее наоборот, субъекты формируются и оформляются, привходя в подобные совершенства, как сказано в Псалме ( Пс. 33:6 ): „Приступите к нему и просветитися“»].

http://azbyka.ru/otechnik/Vladimir_Lossk...

1383 Serm. Lat. XLIX, 3, LW IV, pp. 425–426, n. 511; Exp. in Sap., in Archives, IV, pp. 371–372; Exp. in Io., LW III, p. 20, n. 25. 1390 См. выше, гл. 5, раздел 5 Rota in medio rotae, прим. 1115–1117. Ср. Exp. in Io., LW III, p. 115, n. 135; p. 116, n. 137. 1391 См. текст Lib. parab. Genes., приведенный выше: гл. 5, раздел 5 (Rota in medio rotae), и прим. 1093–1094. 1394 Ibidem, p. 54, n. 66. См. ссылку на Аристотеля (ibidem, notes 7–10): Майстер Экхарт совершает некоторое насилие над текстом «Философа». Ср. ibidem, pp. 31–32, n. 37. 1395 Ibidem. Экхарт комментирует здесь Ин. 1:3–4 : «...quod factum est. In ipso vita erat» [«... что начало быть. В Нем была жизнь»]. Если бы произведенное следствие не было «жизнью» в производящем, то производящая причинность не была бы произведением подобного подобным. 1396 См. выше, прим. 1320 к гл. 5, раздел 10 «Qui edunt me, adhuc esurient». Ср. Exp. in Sap., in Archives.., III, p. 401. 1397 [В рукописи имеется лишь следующее указание: вставить примечание о rememoratio Темистия]. – Прим. изд. 1399 Ibidem, p. 53, nn. 63–64. Ср. Lib. de causis, prop. 30 (Steele, p. 108; Bard., prop. 29, p. 188). 1401 Serm. All. 13, DW I, pp. 211–212. Ср., в Lib. parab. Gen. (C, f o 39 va , ll. 53–58), сравнение лестницы Иакова с цепью Гомера: «Notandum autem quod id quod hic dicitur scala in terra stare et caelis attingere ipsum est quod Homerus dixit: cathenam auream de caelo in terram pendentem dimitti, eo scilicet quod suprema inferiorum attingunt et connectuntur infimis superiorum sicut videmus in ansis cathenarum contingere» [«Следует заметить, однако, что именуемое здесь лестницей, стоящей на земле и достигающей неба, есть то самое, о чем говорил Гомер: золотая цепь, свесившаяся с неба на землю. Ибо высшие (ступени) низшего достигают низших (ступеней) высшего и соединяются с ними, подобно тому, как мы это наблюдаем у звеньев цепи»]. Майстер Экхарт мог узнать о «золотой цепи» – аллегории, к которой часто обращались неоплатоники (см. σειρ у Прокла, Elem theol., pr. 21–30, Dodds, pp. 24–34), – из сочинения Макробия: In somnium Scipionis I, c. 14, n. 15 (2 e ed. Eyssenhardt, p. 542): «Cumque omnia continuis succesionibus se sequantur degenerantia per ordinem ad imum meandi: invenietur pressius intuenti a summo deo usque ad ultimam rerum faecem una multis se vinculis religans et nusquam interrupta connexio et haec est Homeri catena aurea...» [«И так как все следует друг за другом в непрерывной последовательности, вырождаясь по мере движения вплоть до самого низа, внимательному наблюдателю откроется единая, сопрягающая многими узами и нигде не прерывающаяся связь, идущая от вышнего Бога и до последнего остатка вещей; и это и есть золотая цепь Гомера.»].

http://azbyka.ru/otechnik/Vladimir_Lossk...

  001     002    003    004    005    006    007    008    009    010