XII pro annis 1766 et 1767, СПб. 1768, стр. 587–596). «Observationes nonnullae observatorio Petropoli institutae» (там же, т. XV pro anno 1770, СПб. 1771, стр. 565–570). «Observationes astronomicae Petropoli anno 1772 institutae» (там же, т. XVII pro anno 1772, СПб. 1773, стр. 681–685). «Observationes astronomicae Petropoli habitae» («Acta Academiae Scientiarum Imperialis Petropolitanae. Pro anno 1779. Pars prior», Petropoli. 1782, 4°, р. 340–348). «Locus lunae ex occultatione γ Virginis anno 1780 die 9 (20) martii observata determinatur» (там же, pro anno 1780, р. pr., СПб. 1783, стр. 399–403). «Comparatio observationis eclipsis lunae anno 1783 die 7 (18) martii in urbe Charkow habitae cum observatione Petropoli et Parisiis institute» (там же, pro anno 1781, р. posterior, СПб. 1785, стр. 380–383). «Commentatio de eclipsi solis anno 1779 die 3 (14) junii observata» (там же, pro anno 1782, р. pr., СПб. 1786; стр. 344–356). «Commantatio de transitu Mercurii per discum solis anno 1786 die 23 apr. (4 maii) tempore civili Petropoli observato» (чит. 6-го ноября 1786 г.) («Nova Acta Academiae scientiarum Imperialis Petropolitanae», t. I, Petropoli. 1783, 4°, р. 376–388), или в русском переводе – «Рассуждение о явлении Меркурия в Солнце в 1786 году апреля 23 (мая 4) дня примеченном» («Академические Сочинения», часть I, 1801, стр. 75–78). «De momento conjunctionis Mercurii cum Sole nec non latitudine illius tempore transitus per discum solis anno 1786» (чит. 18-го октября 1787) (там же, т. II, СПб. 1788, стр. 267–274). «De transitu Mercurii per Solem anno 1786 die 23 april. (4 maii) Bagdati observato» (чит. 22-го ноября 1787) (там же, стр. 275–280). «Observatio eclipsis Solis anno 1787 die 4 (15) junii habita in observatorio Petropolitano» (чит. 22-го нояб. 1787) (там же, стр. 281). «De eclipsi solis anno 1787 die 4 (15) junii observata» (чит. 6-го ноября 1788 г.) (там же, т. IV, СПб. 1789, стр. 293–305). «De eclipsi solis anno 1788 die 24 maii (4 junii) observata» (чит. 29-го апр.

http://azbyka.ru/otechnik/Spravochniki/r...

1790) (там же, т. VI, СПб. 1790, стр. 322–329). «Observatio eclipsis solis anno 1791, die 23 Mart (3 April.) Petropoli habita» (чит. 25-го апр. 1791) (там же т. VII, СПб. 1793, стр. 363–364). «De eclipsi Solis anno 1791 die 23 Mart. (3 April). Petropoli observata» (чит. 1-го дек. 1791 г.) (там же, стр. 382–387). «Observationes nonnullae astronomicae Petropoli habitae (Emersiones et immersiones satellitum Jovis 1775, 1778–1785)» (чит. 2-го дек. 1793) (там же, т. VIII, СПб. 1794, стр. 379–383). «Commentatio de eclipsi solis anno 1791 die 23 Mart. (3 april.) observata» (чит. 25-го авг. 1796 г.). «Additamentum» (чит. 27-го окт. 1796 г.) (там же, т. X, СПб. 1797, стр. 463–469 и 470–473). «Tentamen investigandi parallaxin Lunae ex eclipsi Solis, quae contigit anno 1793 die 23 mart. (3 april.)» (чит. 31-го авг. 1797 г.) (там же, т. XII, СПб. 1801, стр. 415–447). «Observatio transitus Mercurii per discum Solis, habita in observatorio Petropolitano anno 1799 die 26 aprilis (7 maii) tempore civili» (чит. 31-го окт. 1799 г.) (там же, стр. 493–496). «De transitu Mercurii per Solem. Anno 1799, die 26 April.7 Maii Petropoli expectando» (чит. 13-го авг. 1798) (там же, т. XIV, СПб. 1805, стр. 603–608). «Observatio eclipsis Solis anno 1802, die 1628 Augusti habita in Observatorio Petropolitano» (чит. 19-го сент. 1802) (там же стр. 728). К этим мемуарам должен быть присоединен и еще один, написанный при соучастии Лекселля: «Observationes astronomicas ab astronomis Academiae Imperialis scientiarum Stephane Rumovski et Andr. J. Lexell. anno 1773 institutas, recensuit And. J. Lexell» («Novi Commentarii»« etc., t. XVIII pro anno 1773. Petropoli. 1774, р. 602–630). Изложению результатов этих трудов были посвящены следующие мемуары Румовского: «Experimenta circa longitudinem penduli simplicis minuta secunda Kolae et Archangelopoli oscillantis» («Novi Commentarii» etc., t. XVI pro anno 1771, Petropoli. 1772, р. 567–585). «Determinatio latitudinis et longitudinis quorundam Sibiriae locorum deducta ex observationibus а Domino Islenieft institutis anno 1770» (там же, т.

http://azbyka.ru/otechnik/Spravochniki/r...

Baron. T. VII. p. 579: anno 572 Gregorius accepit sedem antiochenam. pag. 589. 614. 628. 680. 681. 685. 689. T. VIII. p. 44. 46. 48. 52. 78: anno 594 moritur Gregorius. Le Quien. – Muralt sub annis 589, 592: Gregoire meurt. Anastase est retabli. АНАСТАСИЙ во второй раз. 596–601. 6 лет. Chronic. paschal: τμγ´ λυμπις. νδικτ. I . μετ πατ. Μαυρικου Τιβερου τ η´. τοτω τ νιαυτ ναστσιος πατριρχης ντιοχεας πανλθεν ν ντιοχε μετ τελευτν Γρηγορου, πατριρχου γενομνου κα διαδεξαμνου πρ τοτου τν υτν ναστσιον. Evagr. L. VI. с. 22. – Theophan. T. I. sub anno 587: ντιοχεας Αναστασου τος α´ – Niceph. Call. L. XVIII. c. 23. 44. – Baron. T. VIII. p. 10. 11: anno 590 Gregorius papa dedit litteras ad Anastasium antiochenum. (Gregor. L. I. epist. 6. 7.). pag. 91. 95. 110. 129: anno 599 contigit mori Anastasium Sinaitam. Le Quien. – Muralt sub anno 599: Anastase meurt 6 ans après avoir été retabli. Век седьмой. 49. АНАСТАСИЙ, иной 602–610. 9 лет. Chronic. paschal: τμζ´ λυμπις. πατοι Φιλικιανς κα Τατιανς. τοτω τ τει κατ τ πρας το σεπτεμβρου μηνς τς ιδ νδικτινος πηγγλη, ς Αναστσιος πατριρχης ντιοχεας π σχολαστικν νηρθη π στρατιωτν. Theophan. sub annis, 593: ντιοχεας ναστασου τος α´: 601 βραοι φνευσαν υτν. Cedren. T. I. p. 712. – Ephrem στιχοι 1329– 1334. – Baron. T. VIII. p. 130: anno 599. pag. 112. 211: anno 609 Iudaei occidunt Anastasium. Le Quien. – Muralt sub anno 610: le patriarche Anastase est tué par les soldats. D’autres disent que les Juifs le tuerent. Третий круг времени с 637 года по 969-й Междупатриаршество. 611–659. По смерти Анастасия Антиохийский престол (по сказанию антиох. патриарха Макария у Брека) вдовствовал 22 года; потом будто бы патриаршил Григорий 24 года. Но так как никакой другой историк, ни греческий, ни латинский, не знает сего Григория, и так как он не упомянут и в церковной истории Александрийского патриарха Евтихия, написанной по-арабски и служащей почти единственным источником сведений об антиох. патриархах с 610 года по 937-й, то я не решаюсь включать его в число этих иерархов, зная, что в Брековом списке их иногда один и тот же патриарх числится дважды, как будто были два особые патриарха одного и того же имени. Таким образом у меня обозначается здесь антиохийское междупатриаршество в течении 50 лет с 611 года по 660. Такой числительный промежуток показан и в арабском списке антиох. патриархов, который напечатал англичанин Гумфред Годий in prolegomenis ad Chronicon Ioannis Malalae (смотри его y le Qnien-a).

http://azbyka.ru/otechnik/Porfirij_Uspen...

XVII pro anno 1772, СПб. 1773, р. 686–703). «Determinatio longitudinis et latitudinis quorundam Moldaviae et Walachiae locorum deducta ex observationibus а Johanne Islenieff institutis» (там же, t. XVIII pro anno 1773, СПб. 1774, р. 631–646). «Determinatio longitudinis et latitudinis quorundam Imperiae Russiae locorum [anno 1773] deducta ex observationibus а Johanne Islenieff institutis» («Acta Academiae scientiarum Imperialis Petropolitanae», Pro anno 1777, Pars II, Petropoli. 1780, р. 359–380). «Animadversio in longitudines urbium Neschin, Lubny et Kiowiae» (там же, Pro anno 1781, Р. II, СПб. 1785, р. 373–379). «Observationes astronomicae in Chersoneso Taurica anno 1785 institutae а Theodoro Tchernoi. Referente Stephano Rumovski» (там же, Pro anno 1782, Р. II, СПб. 1786, р. 329–341). «Determinatio latitudinis et longitudinis fortalitii Mosdok deducta ex observationibus anno 1785 а Theodoro Tchernoi institutis» (чит. в заседании Академии 5-го мая 1788 г.) – «Nova Acta Academiae scientiarum Imperialis Petropolitanae», T. III, Petropoli. 1788, р. 298–301). «Determinatio differentiae meridianorum Petropolis, Gothae et Lilienthal ex occultatione а luna binarum stellarum δ Tauri» (чит. 2-го марта 1797 г.) (там же, t. XI, СПб. 1798, р. 511–519). «Meditatio de figura tellutis exactius cognoscenda» (чит. 11 марта 1799 г.) (там же, t. XIII, СПб. 1802, р. 407–417). Широты и долготы разных мест России, найденные в этих мемуарах, а также и почерпнутая из трудов других ученых, Румовский соединил в таблицы, появившиеся первоначально в «Месяцеслове на лето от Рождества Христова 1780» под заглавием «Таблицы с показанием широты и долготы мест Российской Империи чрез наблюдения определенные» (стр. 52–58). Дополненные новыми определениями, эти таблицы были еще раз напечатаны в 1786 г. и, кроме того, помещены в двух иностранных изданиях: в Берлинских «Эфемеридах» и в «Connaissance des temps, а l " usage des astronomes et des navigateurs, pour l " année commune 1789, avec des additions, publiée par ordre de l " Académie Royale des sciences, par M.

http://azbyka.ru/otechnik/Spravochniki/r...

TLG 5000/1. Рус. пер. не найден. 108 Ibid. P. 1080:45–1081:19. Рус. пер.: Там же, Т. 3. С. 307. Надо заметить, что текст послания к Адельфию, приводимый Юстинианом, несколько отличается от здесь указанных. 109 См.: Concilium universale Ephesenum anno 431. T. V. P. 1, 1, 1. P. 63:15. TLG 5000/1. Рус. пер. не найден. 110 В TLG есть только отрывок приведенного места. См.: Concilium universale Ephesenum anno 431. T. V. P. 1, 5, 1, P. 230:9–16. TLG 5000/2. Рус. пер. не найден. 119 См.: Concilium universale Ephesenum anno 431. T. V. P. 1, 1, 4. P. 25:11–13. TLG 5000/1. Рус. пер. Деяния, Т. 2. С. 390, 391. 123 См.: Cyr. Th. Thesaurus de sancta consubstantiali trinitate, PG 75. P.120:47–121:2. TLG 4090/109. 128 См.: Concilium universale Ephesenum anno 431. T. V. P. 1, 1, 1. P. 27:1–3. TLG 5000/1. Рус. пер.: Деяния, Т. 1. С. 350. 129 См.: Concilium universale Ephesenum anno 431. T. V. P. 1, 5, 1. P. 222:32, 33. TLG 5000/2. Рус. пер. не найден. 135 См.: Concilium universale Ephesenum anno 431. T. V. P. 1, 1, 7, P. 24:34–38. TLG 5000/1. Рус. пер. не найден. 149 См.: Cyr. Th. Fragmenta in sancti Pauli epistulam ad Hebraeos. Oxford, 1872. P. 421:15–20. TLG 4090/6. 152 См.: Greg. Nys. Contra Eunomium, Leiden, 1960 B. 3, Ch. 4, P. 14:6–15:1. TLG 2017/30. Рус. пер. не найден. 157 См.: Concilium universale Ephesenum anno 431, T. V. P. 1, 1, 4, P. 35:4–13. TLG 5000/1. Рус. пер.: Деяния, Т. 2, С. 402, 403. 165 См.: Joan. Chr. In epistulam ad Philippenses (homiliae 1–15). PG 62. P. 219:45–49. TLG 2062/160. Рус. пер. не найден. 166 См.: Bas. M. Adversus Eunomium (libri 5). PG 29. P. 673:25–28. TLG 2040/19. Рус. пер. не найден. 167 См.: Cyr. Th. Thesaurus de sancta consubstantiali trinitate. PG 75. P. 128:2–4. TLG 4090/109. 172 См.: Cyr. Th. Quod unus sit Christus. Paris, 1964. P. 735:24–30. TLG 4090/27. Рус. пер. не найден. 173 См.: Concilium universale Ephesenum anno 431, T. V. P. 1, 1, 4, P. 36:7–9. TLG 5000/1. Деяния, Т. 2. С. 404. 178 Так в тексте. Более уместным представляется kainhv» (т.е. «новой арифметики»), как в Antirrheticus adversus Apollinarium, Leiden, 1958, и как переведено в ТСО. 186 Pqpf. Согласно правилам греческой грамматики, аорист, употребленный в первом случае, означает действие сиюминутное, прекратившееся (так называемый совершенный вид). Плюсквамперфект же означает, что действие произошло в прошлом и продолжается по ныне. Т.о. образом наше «взываху» показывает, что серафимы, начав однажды, при своем появлении, славословить Творца, не перестают это делать до сих пор. 187 См.: Joan. Chr. In Isaiam. Paris, 1983. Ch. 6. S. 3:37–50. TLG 2062/497. Рус. пер. не найден. 188 См.:Суг. Th.. Commentarius in Isaiam prophetam, PG 70. P. 176:4–12. TLG 4090/103. Рус. пер. не найден. Читать далее Источник: Казынкин Дмитрий. Перевод сочинения «Против монофиситов» (Contra Monophysitas) святого императора Юстиниана I Великого//Дипломная работа по предмету «Древнегреческий язык». Московская Духовная Семинария. Кафедра Филологии. Сергиев Посад. 2004.

http://azbyka.ru/otechnik/Yustinian-1/pe...

55. ФЕОДОР . 751–773. 23 года. Theophan. T. I. sub annis ³/ / /. Baron. T. IX. p. 204. 246. – Eutych. apud le Quien. – У Брека 84. Междупатриаршество. 774–776. 56.ФЕОДОРИТ 777–794. 17 лет. Theophan. sub annis 777. 780. – Georg. Amartol. p. 665. – Le Quien. – У Брека 85. Век девятый. Междупатриаршество. 795–812. 57. ИОВ. 813–843. 31 год. Eutychius apud le Quien. – Chronique de Michel le grand. p. 271. Ioann. Curopalat. historia byzantina. – Continuator Constantini porphyrogenniti. L. II – Le Quien. – У Брека 86. Междупатриаршество. 844–846. 58. НИКОЛАЙ 847–869. 23 года. Eutychius apud le Quien: prius summi sacerdotii Nicolai annus fuit Christi 847; sed viginti tres integros non sedit, quippe cum pulsus in exilium esset a Califa ipso anno 869. У Брека 87. 59.СТЕФАН. – один день. Le Quien: Eutychius mihi auctor est, Nicolao suffectum esse Stephanum, sed qui uno dumtaxat die sederit, eodem ordinatus est mortus, anno primo Califae Al. Muttummedi. – Idem у Брека, 88. 60.ФЕОДОСИЙ. Он же и ФАДДЕЙ. 870–889. 20 лет. Eutych. apud le Quien. – У Брека 89. 61. ЕВСТАФИЙ. 889–892. 4 года. Le Quien: Huic Eustathio assignandum duxero illud opus, quod Hexaimeron inscribitur, a Leone Allatio editum, et Eustathii patriarchae antiocheni nomine insignitum. У Брека нет его. – О. Жеми упоминает о нем. 62. СИМЕОН. 892–903. 12 лет. Eutychius (apud le Quien) inquit: anno primo califae Al-Motadedi, seu Christi 89½ ordinatus est Simeon, Zarnaki filius, patriarcha antiochenus, qui annos 12 sedit. У Брека 90. Век десятый. 63. ИЛИЯ 904–931. 28 лет. Eutychius (apud le Quien) Eliae patriarchi antiocheni initia fuisse tradit anno tertio califatus Al-Moctafi. Fuerat scriptor, ait Eutychius, annos que sedit 28. У Брека 91. Междупатриаршество. 932. 933 г. 64. ФЕОДОСИЙ 934–940. 7 лет. Eutychius (apud le Quien) in suis annalibus fert: anno califatus Al-Radi primo constitutus est Abba Theodosius, qui idem et Stephanus scriba, qui Bagdadi fuerat cum Manes eunucho, mense ramadan anno 323. – Theodosius in vivis agebat adhuc anno Christi 937, quo Eutychius annales suos absolvit. – У Брека 92.

http://azbyka.ru/otechnik/Porfirij_Uspen...

20 лет. Baronius hunc episcopum nescit. Eutychius apud le Quien. У Брека 80. Междупатриаршество. 682. 683. Век осьмый. ФЕОФАН православный, 5 лет, с 681–685 г. 52. ГЕОРГИЙ 684–707. Georg. Amartol. p. 611. – Cedren. p. 751. 752. – Zonar. T. II. L. XIV. c. 21. Baron. T. VIII. p. 582: anno 685 contigisset mori Theophanum antiochenum episcopum. 24 года. Le Quien: nullos annos Theophanis memorat Eutychius. Baronius illum nesit. – Eutychius (apud le Quien) inquit: anno califatus Abdul meleci primo constitutus est Georgius patriarcha Antiochenus, qui 24 annos sedit. АЛЕКСАНДР In subscriptionibus Trullanae Synodi, 691 anno, legitur subscriptus Γεργιος λχιστος πσκοπος ντιοχεας ρζων πγραψα. 686–688. 3 года. 708–742. После сего Георгия междупатриаршество продолжалось 35 лет. Однако патриаршие дела ведал некто. Le Quien: Anastasius bibliothecarius ad annum Christi, ut numerat, 678, seu ut fert vulgaris aera 686, Theodoro Cpolitano annos tres assignans, ei coaevum facit Alexandrum antiochenum. Alexandrum hunc Eutychius nescit. 53. СТЕФАН 743. 744 г. Потом он в 36-м год своего наместничества посвящен был в патриарха и святительствовал 2 года (а всего 37 лет). Theophan. T. I. sub anno ³ [ ? ] / Στεφνου τος α´. Тогда Халифом был не Исам, как пишет сей Феофан, а Солиман сын Халифа Абдулмелека. Cedren. T. II. р. 5. – Baron. T. IX. р. 144. Eutychius (apud le Quien) Stephanum anno trito Solymani califaé ordinatum scribit, annos que 27 sedisse. (Поправь 37 лет). У Брека 82. 54. ФЕОФИЛАКТ. 745–751. 7 лет. Theophan. T. I. sub anno ³/ ντιοχεας Θεοφυλκτου τος α´. Παρακλσει χριστιανν τς ας συνεχρησεν (Μαρουμ) χειροτονηθναι Θεοφλακτον πρεσβτερον δεσσηνν πατριρχην ντιοχεας κοιμηθντος Στεφνου, κα τοτον γρμμασι καθολικος τιμσ – θαι προσταξεν παρ τν ρβων. Χαρσμασι γρ πνευματικος κεκσμητο, μλιστα δ τος τς σωφροσνης. – Ibidem sub anno ²/: κοιμθη Θεοφλακτος μην Δεσω κθ´. – Упомянутый здесь Маруан был 19-й арабский Халиф Меруан II. Он властвовал с 744 года по 752-й. А месяц Десий соответствует нашему апрелю. Cedren. T. II. р. 7. 10. – Baron. T. IX р. 162. – Le Quien. – У Брека 79. У него же под 83 поставлен другой Феофилакт, который патриаршил 18 лет будто бы в халифатство Абуджафера-ел-Мансура, властвовавшего с 754 года по 775-й. Но ни вышеназванный историк Феофан, ни Бароний, ни о. Жеми не знают его. Не решился и я включить его в число антиох. владык, дабы одно лицо не раскроить на два.

http://azbyka.ru/otechnik/Porfirij_Uspen...

Cyrillus Alexandrinus. Expositio in Psalmos LXVII, 28//PG. 69. Col. 1156C:11–D:2; Cyrillus Alexandrinus. Glaphyra in Genesim VII, De Dan//PG. 69. Col. 364B:6–10; Cyrillus Alexandrinus. Glaphyra in Deuteronomium. De duodecim lapidibus albario illitis, 2//PG. 69. Col. 668A:2–8; Cyrillus Alexandrinus. Commentarii in Lucam XII, 24//PG. 72. Col. 740B:15–C:4. 44 Римский папа Лев I называл данным эпитетом Вселенские Соборы: Leo I. De haeresi et historia Eutychiana I, 9, 21//PL. 55. Col. 1191C:7–10; Ibid. I, 9, 23//PL. 55. Col. 1193A:16–19; Ibid. II, 6, 17//PL. 55. Col. 1280D:9–15. 45 Всего можно насчитать пять случаев подобных обращений: 1. Concilium universale Chalcedonense anno 451. II, 47//Acta conciliorum oecumenicorum (ACO)/hrsg. von E. Schwartz. Bd. 2.1.2. Berlin, 1933 ( r 1962). S. 15:30–34. 2. Concilium universale Chalcedonense anno 451. II, 51//ACO. 2.1.2. S. 17:8–14. 3. Concilium universale Chalcedonense anno 451. II, 57//ACO. 2.1.2. S. 20:17–20. 4. Concilium universale Chalcedonense anno 451. II, 57//ACO. 2.1.2. S. 22:23–26. 5. Concilium universale Chalcedonense anno 451. II, 64//ACO. 2.1.2. S. 23:5–9. 46 Concilium universale Chalcedonense anno 451. VI, 9, 3//ACO. 2.1.2. S. 141:24–26. «Βονιφτιος πρεσβτερος πλεως μης πχων τν τπον το δεσπτου μου το μακαριωττου κα ποστολικο νδρς τς οκουμενικς κκλησας πισκπου πλεως μης Λοντος ν τι συνδωι τος λληνιστ ναγνωσθεσιν πγραψα: –» 47 См.: Пашков Д. В. Пентархия патриархатов при императоре Юстиниане: предпосылки//Вестник ПСТГУ. Серия II: История. История Русской Православной Церкви. 2020. Вып. 97. С. 23–39. 48 Ακριτδης Ν. Σ. Η ιστορικ γεωγραφα του Οικουμενικο Πατριαρχεου: Απο τον 9ο αι. μ.Χ. μχρι το 1453. Θεσσαλονκη, 2009. Σ. 29. 50 Правила IV Вселенского Собора. Правило 12//Правила Православной Церкви с толкованиями Никодима, епископа Далматинско-Истрийского. М., 2001. Т. 1. С. 363. 51 Justinianus. Novellae XXVIII, 2//Corpus iuris civilis/ed. G. Kroll, R. Schöll. Vol. 3. Berlin, 1895 ( r 1968). P. 213:31–214:13.

http://azbyka.ru/otechnik/Dionisij_Shlen...

18 См., например: Dever W.G. The Death of a Discipline//Biblical Archaeology Review, 21:05, 1995, Sep/Oct. Здесь и далее ссылки на конкретные страницы журнала Biblical Archaeology Review (сокращенно: BAR) отсутствуют, т. к. использовалась электронная версия журнала на CD ROM: Biblical Archaeology Review. The Archive. 19752003. Libronix Digital Library System 2.1b. 19 Подробнее об этом см.: Клейн Л.С. Введение в теоретическую археологию. Книга 1. Метаархеология. СПб., 2004. 25 Franken H.J. Deir ‘Alla, Tell/The Anchor Bible Dictionary. CD ROM Edition. Logos Bible Software 2.1. 30 Перевод сделан с публикации реконструкции текста фрагмента I на английском языке, произведенной Андрэ Лемэром (Andre Lemaire). См.: Lemaire A. Fragments from the Book of Balaam...//BAR, 11:05, 1985 Sep/Oct. 32 О предыдущих раскопках в Тель Дане см.: Biran A. Prize Find: Tel Dan Scepter Head//BAR, 15:01, 1989, Jan/Feb; Shanks H. BAR Interview: Avraham Biran: Twenty Years of Digging at Tel Dan//BAR, 13:04, 1987, July/Aug; Laughlin J.C.H. The Remarkable Discoveries at Tel Dan//BAR, 07:05, 1981, Sep/Oct. 35 В русском редакторском комментарии к книге Райт Дж.Э. Библейская археология. СПб., 2003, выполненном А.Б. Никитиным, достаточно безапелляционно утверждается, что «найденный в 1993 г. на городище Тель Дан фрагмент стелы с арамейской надписью, в которой упоминается «дом Давида» (BYTDWD), оказался подделкой (ее автор имел весьма слабое представление о нормах арамейской грамматики, поэтому разоблачить подделку удалось довольно легко)» (с. 157). А.Б. Никитин дает при этом ссылку на две статьи из журнала Bibilical Archaeology Review (“David” Found at Dan//BAR, 20:02, 1994 March/April и Biram A. More Fragments from “David” Stela Found at Dan//BAR, 20:05, 1994, Sep/Oct.), которые не содержат подобного рода «разоблачений», а всего лишь описывают открытие стелы. В журнале Bibilical Archaeology Review, действительно, имела место критика расшифровки фразы BYTDWD Аврахамом Бираном как «дом Давидов». В статье Davies Ph.R. “House of David” Built on Sand: The Sins of the Biblical Maximizers//BAR, 20:04, 1994, July/Aug. предлагаются альтернативные чтения этой фразы как названия местности – например, Beth-dod или Bethdaud, причем делается особый акцент на том, что между словами BYT и DWD нет разделительной точки, которая употребляется в других случаях в надписи. И все же стела не объявляется подделкой, а лишь оспаривается интерпретация надписи.

http://azbyka.ru/otechnik/Dimitrij_Yurev...

9 . Malamat A. Let My People Go and Go and Go and Go. Egyptian records support a centurieslong exodus//BAR 1998, 24:01 (Jan/Feb). CD ROM Edition. 10 . Rainey A.F., Notley R.S. The Sacred Bridge. Jerusalem, 2006. 11 . Redford D.B. Exodus I, 11//Vetus Testamentum. Vol. 13. Fasc. 4. 1963, Oct. P. 401–418. 12 . Shanks H. The Exodus and the Crossing of the Red Sea, According to Hans Goedicke. Leading scholar unveils new evidence and new conclusions; search goes on for archaeological support//BAR 1981, 07:05 (Sep/Oct). CD ROM Edition. 13 . Urgen M.F. Archeology and the Old Testament. Grand Rapids, 1954. 14 . Wood B.G. Did the Israelites Conquer Jericho? A New Look at the Archaeological Evidence//BAR 1990, 16:02 (March/April). CD ROM Edition. Протоирей Димитрий Юревич , Московская Духовная Академия 1 Подборку основных вариантов на рус. яз. можно посмотреть в книге: Арсений (Соколов), иером. Книга Иисуса Навина. М., 2005. С. 19–21. 5 Эти аргументы являются стандартными, их можно найти в работах как зарубежных, так и отечественных исследователей. Сведенные воедино с критическим анализом см. в работе: Bimson J.J., Livingston D. Redating the Exodus//BAR 1987, 13:05 (Sep/Oct). CD ROM Edition. На рус. яз. см.: Снигирев Р., прот. Библейская археология. С. 190–192. 6 Bimson J.J., Livingston D. Redating the Exodus.//BAR 1987, 13:05 (Sep/Oct). CD ROM Edition. Снигирев Р., прот. Библейская археология. С. 190. 8 Rainey A.F., Notley R.S. The Sacred Bridge. Jerusalem, 2006. P. 99. Выражение «семя исчезло» может указывать на всеобщее опустошение (Ibidem). Но, возможно, речь идет об отсутствии запасов зерна и фраза переводится так: «у него нет зерна» (Hasel M.G. Israel in the Merneptah Stela//Bulletin of the American Schools of Oriental Research, 1994. P. 54). 10 Bimson J.J., Livingston D. Redating the Exodus. Ibidem. Снигирев Р., прот. Библейская археология. С. 190. 13 Malamat A. Let My People Go and Go and Go and Go. Egyptian records support a centurieslong exodus//BAR 1998, 24:01 (Jan/Feb). CD ROM Edition.

http://azbyka.ru/otechnik/Dimitrij_Yurev...

  001     002    003    004    005    006    007    008    009    010