| Athens, 1985; Вейцман К. и др. Иконы на Балканах: Синай. Греция. Болгария. Югославия. София; Белград, 1967; Искусство Византии в собр. СССР: Кат. выст. М., 1977. 3 ч.; Mouriki D. Stylistic Trends in Monumental Painting of Greece during the Eleventh and Twelfth Centuries//DOP. 1980/1981. Vol. 34/35. P. 77-124; idem. The Mosaics of Nea Moni on Chios. Athens, 1985; Djuri V. J. La peinture murale Byzantine: XIIe et XIIIe siècles//Actes du XV Congr. Intern. des études Byzantines: Athènes, sept. 1976. Athènes, 1979. Vol. 1. P. 159-252; Weitzmann K. e. a. The Icon. L., 1982; Byzantine and Post-Byzantine Art: Сат. Athens, 1985; Cormack R. Writing in gold: Byzantine Soziety and Its Icons. L., 1985; idem. The Apse Mosaics of S. Sophia at Thessaloniki// idem. The Byzantine Eye: Studies in Art and Patronage. L., 1989; Pelekanidis S. , Chatzidakis M. Kastoria. Athens, 1985. (Byzantine Art in Greece: Mosaics, Wall Paintings); Sinos S. Die Klosterkiche der Kosmosoteira in Bera (Vira). Münch., 1985; Лазарев В. Н. История визант. живописи. М., 1986; Panayotidi M. La peinture monumentale en Grèce de la fin de l " Iconoclasme jusqu " a l " avènement des Comnènes (843-1081)//Cah. Arch. 1986. Vol. 34. P. 75-108; Τσιγαρδας Ε. Ν. Οι τοιχογραφες της μονς Λατμου Θεσσαλονκης και η βυζαντιν ζωγραφικ του 12ου αινα. Θεσσαλονκη, 1986; idem. L " art au Mont Athos à l " époque byzantine à la lumière de nouvelles trouvailles: Le rôle de Constantinople et de Théssalonique//XX Congr. Intern. des études Byzantines: Collège de France - Sorbonne, 19-25 août 2001. P., 2001; Naxos/Ed. M. Chatzidakis. Athens, 1989. (Byzantine Art in Greece: Mosaics-Wall Paintings); Demus O. Die byzantinischen Mosaikikonen. W., 1991. Bd. 1; Византия. Балканы. Русь: Иконы кон. XIII - 1-й пол. XIV в.: Кат. выст. М., 1991; Афонские древности: Кат. выст. из фондов Эрмитажа. СПб., 1992; Acheimastou-Potamianou M. Byzantine Wall-paintings. Athens, 1994. (Greek art); Παπαζτος Θ. Η Βροια και οι ναο της (11ος - 18ος αι.). Αθνα, 1994; idem. |
| Вассы Эдесской и ее сыновей Феогния, Агапия и Писта. Храм, посвященный И., сгорел в 1908 г. В наст. время ее честная глава хранится в соборе прп. Антония Нового Веррийского в Веррии ( Meinardus O. F. A. A Study of the Relics of Saints of the Greek Orthodox Church//Oriens Chr. 1970. Bd. 54. S. 196). На фресках и иконах И. представлена в монашеском одеянии с атрибутом мученичества - крестом в правой руке. Древнейшее сохранившееся изображение И. с 3 детьми находится в нартексе ц. св. Бессребреников в Кастории (посл. четв. XII в.). Секенд и Секендик помещены по сторонам И., Кегор - перед матерью. Секендик изображен безбородым юношей, Кегор - ребенком, фигура Секенда сильно повреждена. На вост. стороне зап. столпа Ст. Митрополии в Веррии (1215/16-1224/25) представлены предстоящие Христу И. с одним из сыновей и апостолы Петр и Павел, к-рым посвящен кафедральный собор. Нижняя часть фрески утрачена. Древнейшая икона И., относящаяся к 3-й четв. XIV в., происходит из Веррии и в наст. время хранится в Византийском музее в Афинах. Ее иконография повторяет фреску в Кастории, но двое старших сыновей И. изображены с бородами. К поствизант. периоду относятся фрески с изображением И. в веррийских церквах свт. Николая Чудотворца (1617), св. Андрея (1720), Пресв. Богородицы Палеофоритиссы (1730). В ц. свт. Николая Чудотворца сыновья И. изображены как отроки, в ц. св. Андрея И. представлена с младшим из сыновей, в ц. Пресв. Богородицы Палеофоритиссы - одна. День памяти И. 4 сент. не встречается в визант. синаксарях. Возможно, одноименная святая, упоминаемая в греч. календарях под 25 или 26 июля, является одним лицом с И. В Синаксаре 1172 г. (Lipsiensis. R. II. 25) имеется приписка о праздновании памяти И. 9 авг. (SynCP. Col. 877). Ист.: BHG, N 2183, 2183 b; SynCP. Col. 843, 845, 877; Παντελεμων (Καλπακδης), μητρ. Βροιας κα Ναοσης. Η σκτρια τς Βροιας σιομρτυς Ιερουσαλμ: Αϒιολοϒικ κα μνοϒραφικ κεμενα. Βροια, 1997. Σ. 37-145 [тексты]; Νικδημος. Συναξαριστς. Τ. 6. Σ. 115. Лит.: Сергий (Спасский). Месяцеслов. Т. 2. С. 224-225; Т. 3. С. 286; Παπαζτος Θ. Η Βροια κα ο ναο της (11ος - 18ος α.). Αθνα, 1994. Σ. 162-163, 168, 193-196, 207-208; Σωφρνιος (Εστρατιδης). Αϒιολϒιον. Σ. 213; Παντελεμων (Καλπακδης), μητρ. Βροιας κα Ναοσης. Η σκτρια τς Βροιας σιομρτυς Ιερουσαλμ: Αϒιολοϒικ κα μνοϒραφικ κεμενα. Βροια, 1997. Σ. 1-36 [исследование]; Χαρλαμπος (Βασιλπουλος), ρχιμ. Η Αϒα Ιερουσαλμ ν Βρροια. Αθναι, 20045. О. В. Лосева Рубрики: Ключевые слова: ГРИГОРИЙ СИНАИТ (1275-1346 (?)), прп. (пам. 8 авг., греч. 6 апр.), один из важнейших деятелей исихастского возрождения XIV в., духовно-аскетический писатель |
| Ο επσκοπος Ολμπιος Ευζων στην ομιλα του προσφωνοσε τον αρχηγ αυτς της σκανδαλδους ψευδοσυνδου Δισκορο Αλεξανδρεας ως «γιτατε πατρα μν κα οκουμενικ πατριρχα τς μεγλης πλεως τν λεξανδρων» Μετ απ δο χρνια, στη Σνοδο της Χαλκηδνος, οι λεγτοι του Ππα Λοντος του Μεγλου υπγραφαν εξ ονματος του «κυρου μν, μακαριωττου ποστολικο νδρς τς οκουμενικς κκλησας κα πισκπου τς πλεως Ωστσο μνον στους νμους του Ιουστινιανο (απ το 530) η διατπωση «Οκουμενικς Πατριρχης» αρχζει να χρησιμοποιεται επισμως ως προς τους αρχιεπισκπους Κωνσταντινουπλεως – Νας Ρμης Αυτ η καινοτομα δεν γινε αμσως αντιληπτ εκτς των ορων του Βυζαντου, εν ταν γινε προκλεσε αμσως την οργισμνη αντδραση εκ μρους του θρνου της Ρμης. Ο γιος Ππας Γρηγριος Α δικρινε στη λξη «οκουμενικς» αξισεις της Κωνσταντινουπλεως επ της κυριαρχας στην Εκκλησα, πργμα, που με πικρα περιγραψε στον Ευλγιο Απαντντας ο Ευλγιος, αλλ και ο διος ο ττε Πατριρχης Κωνσταντινουπλεως διαβεβαωσαν τον Ππα τι δεν εναι τποτε περισστερο απ ναν πομπδη τελεταρχικ ττλο. Και τι μλιστα ο γνσιος ηγτης των χριστιανν λης της υφηλου εναι ο διος, ο προκαθμενος του αποστολικο θρνου… Η αντληψη τι λοι οι πατριαρχικο θρνοι εναι οικουμενικο διατηρετο επ αινες στο Βυζντιο. τσι, κατ την Ζ Οικουμενικ Σνοδο ο εκπρσωπος του Πατριρχη Ιεροσολμων Ιωννης προσφωνοσε τους αγιωττους Πατριρχες «ποιμνας τς Εν ο γιος Θεοφνης ο Ομολογητς († 818) στον πρλογο της περφημης «Χρονογραφας» γρφει τι «τς τε τν ρχαων βασιλων παντς θνους πολιτεας τε κα τος χρνους ναγραψμενος κα κατ τ φικτν ατ τος ρχιερες τν μεγλων κα οκουμενικν θρνων, μης τε, φημ, κα Κωνσταντινουπλεως, λεξανδρεας τε κα ντιοχεας κα εροσολμων, τος τε ρθοδξως τν κκλησαν ποιμναντας κα τος ν αρσει λστρικς ρξαντας κα τος τοτων χρνους κριβς Εναι χαρακτηριστικ τι τον 9ο αι. στην ευθεα ερτηση περ της σημασας του ττλου «οκουμενικς», την οποα υπβαλε ο παπικς απεσταλμνος στην Κωνσταντινοπολη Αναστσιος Βιβλιοθηκριος, εισπραξε την απντηση τι ο πατριρχης προσφωνεται (oecumenicus, universalis) χι επειδ εναι επσκοπος επ λου του κσμου, αλλ επειδ διαθτει διοικητικ εξουσα επ ενς τμματος του κατοικσιμου απ χριστιανος Μεταγενστερα οι βυζαντινο κανονολγοι Θεδωρος ο Βαλσαμν (11ος αι.) και ο Ματθαος Βλαστρης (14ος αι.) τνιζαν τι κατανεμθηκαν μεταξ των πντε Πατριαρχεων «α νοραι τν τεσσρων τν Οκουμνης κλιμτων», εκτς «λγων κκλησιν», οι οποες δεν υπγονται σε καννα Πατριαρχεο: της Βουλγαρας, της Κπρου και της Ιβηρας. |
| 29) E. Nicolaïdis, " Ancient and Medieval Astronomy and Cosmology, Zaragoza Symposium Report " , Physis, vol. ΧΧΧΙ, 1994, p. 304-308. 30) E. Nicolaïdis, " Les Grecs en Russie et les Russes en Chine: le contexte de la copie par Chrysanthos des livres astronomiques perdus de F. Verbiest " , Archives Internationales d " Histoire des Sciences, fasc. 133, 1995, p. 271-308. 31) E. Nicolaïdis, " Quelques notes au sujet des manuscrits byzantins sur les tables astronomiques persanes : La Παρδοσιςet la Σνταξις " , Thesaurismata, τ. 25, 1995 32) Ε. Nicolaïdis, " Entre l’Orient et l’Occident, les sciences des humanistes byzantins " , Alliage, No 24-25, 1995, p. 82-88. 33) Ε. Nicolaïdis, " Entre la France et le romantisme allemand : les sciences à la naissance de l´Etat grec (1827-1832) " , Les enfants du siècle : sciences et savants à l´époque du romantisme, tome I, Sciences et Techniques en Persrective (vol. 35), Université de Nantes, 1996, p. 77-85. 34) E. Nicolaïdis, " Οι πατριαρχικς αποστολς στη Μσχα τον 17ο αινα : Θρησκεα, πολιτικ και επιστμες " , [The Patriarcal missions in Moscow during the 17th century: Religion, Politics and Science], Ορθοδοξα και Φυσικς Επιστμες, Ενωση Ελλνων Φυσικν, 1996, p. 75-80. 35) Ευθμιος Νικολαδης, «Ο Χ. Νοταρς και τα χαμνα αστρονομικ κεμενα του F. Verbiest», [Chrysanthos Notaras and the lost astronomical texts of F. Verbiest] Η Διασπορ των Ελλνων στη Ρωσα απ την πτση της Πλης μχρι σμερα, Athens, 1997, σ. 291-301. 36) E. Nicolaïdis, " Ιdeology and science in Soviet astronomy " , Physis, XXXIV, 1997, p. 659-674. 37) E. Nicolaïdis, " Au carrefour des civilisations: les sciences à Byzance " , Europe, (volume “Byzance”), 822, octobre 1997, p. 121-135. 38) E. Nicolaïdis, " Voyages et voyageurs " , in La science classique, éditeurs Michel Blay - Robert Halleux, Flammarion, Paris, 1998, p. 165-177. 39) E. Nicolaïdis, «Ρομαντισμς και επιστμη στον ελληνικ χρο», [Romantism and science in the Greek area], Ηεπιστημονικσκψηστονελληνικχρο 18ος-19οςαι., INE/NHRF., Athens1998, p. 173-79. |
| Thessal., 1974; idem. Communion Cycle; Conomos D., ed. The Treatise of Manuel Chrysaphes, the Lampadarios: On the Theory of the Art of Chanting and on Certain Erroneous Views That Some Hold About It (Mount Athos, Iviron Monastery MS 1120, July 1458). W., 1985. (MMB. CSRM; 2); Στθης. Χειργραφα. Τ. 1-3, 5 [ркп., предоставлена автором]; idem. Μανουλ Χρυσφης λαμπαδριος//Κκλος Ελληνικς μουσικς: Βυζαντινο μελουργο/Μγαρο μουσικς Αθηνν. Αθναι, 1994-1995. Σ. 33-45; Moran N. K. Singers in Late Byzantine and Slavonic Painting. Leiden, 1986; Jakovljevi A. Δγλοσση παλαιογραφα κα μελωδο-μνογρφοι το κδικα τν Αθηνν 928. Λευκοσα, 1988; Γιαννπουλος Ε. Η νθηση τς ψαλτικς τχνης στν Κρτη (1566-1669). Αθνα, 2006; idem. Η ξλιξη τν καλοφωνικν ερμν (14ος-18ος αιωνας)//Psaltike: Neue Studien zur Byzantinischen Musik: FS für G. Wolfram/Hrsg. N.-M. Wanek. W., 2011. S. 145-153; Μπαλαγεργος Δ. Οι αποκεμενοι στη βιβλιοθκη της ιερς μονς του Σιν αυτγραφοι κδικες του Ιωννου ιερως του Πλουσιαδηνο //Paper presented at the 1st Intern. Conf. of the American Society of Byzantine Music and Hymnology, 10-15 Sept. 2007. Athens, 2007. P. 30-69; Demetriou C. Spätbyzantinische Kirchenmusik im Spiegel der zypriotischen Handschriftentradition: Studien zum Machairas Kalophonon Sticherarion A4. Fr./M., 2007; Arvanitis I. On the Meaning and Purpose of the Treatise by Manuel Chrysaphes//Tradition and Innovation in Late- and Postbyzantine Liturgical Chant/Ed. G. Wolfram. Leuven; P.; Dudley (Mass.), 2008. P. 105-128; Μαρκπουλος Α. Ιωννης Λσκαρης Ενας Κωνσταντινουπολτης μουσικς στην Κρτη//Παιδεα και πολιτισμς στην Κρτη: Βυζντιο-Βενετοκρατα: Μελτες αφιερωμνες στον Θ. Δετορκη. Ηρκλειο, 2008. Σ. 91-98; Lingas A. Late Byzantine Cathedral Liturgy and the Service of the Furnace//Approaching the Holy Mountain: Art and Liturgy at St Catherine " s Monastery in the Sinai/Ed. S. E. J. Gerstel, R. S. Nelson. Turnhout, 2010; Antonopoulos S. The Life and Works of Manuel Chrysaphes the Lampadarios, and the Figure of Composer in Late Byzantium: Diss./City Univ. |
| πομνως ο σχισματικο τς Οκρανας ξακολουθον ν εναι σχισματικο κα κοιννητοι, φ σον δν καταργθηκε π τν κκλησα τς Ρωσας πιβληθεσα π ατν ποιν, κα εναι ες τος πντας γνωστν κα μ πλθος καννων κατοχυρωμνο, τι σοι κοινωνον μ καθηρημνους κα σχισματικος, πκεινται κα ατο σ καθαρεση κα κοινωνησα. πατριρχης Βαρθολομαος, ρχιεπσκοπος ερνυμος κα σοι κοινωνον μ τος σχισματικος τς Οκρανας εναι πδικοι γι καθαρεση κα κοινωνησα. π τος πολλος ερος Καννες νδεικτικ ναφρουμε τος ξς: 11ος ποστολικς: «Ε τις καθρημν, Κληρικς ν, Κληρικ συνεξηται, καθαιρεσθω κα ατς». 12ος ποστολικς: «Ε τις κληρικς λακς φωρισμνος, τοι δεκτος, πελθν ν τρ πλει προσδεχθ, νευ γραμμτων συστατικν, φοριζσθω, κα δεξμενος κα δεχθες». 33ος Λαοδικεας: «τι ο δε αρετικος σχισματικος συνεχεσθαι». 2ος τς ντιοχεας: «Μ ξεναι δ κοινωνεν τος κοινωντοις μηδ ν τρ κκλησ ποδχεσθαι τος ν τρ κκλησ μ συναγομνους. Ε δ φανεη τις τν πισκπων πρεσβυτρων Διακνων τις το Καννος, τος κοινωντοις κοινωνν, κα τοτον κοιννητον εναι, ς ν συγχοντα τν Καννα τς κκλησας». Πο βλπουν λοιπν τ κακ κα τν περβολ σοι νεκοποι κανονολγοι κα ο το Φαναρου πικρνουν τν κκλησα τς Ρωσας, ποα συνοδικ πβαλε τν κοινωνησα κα τν μ μνημνευση το Πατριρχου Βαρθολομαου κα το ρχιεπισκπου ερωνμου; 4. Εσγουν πλεμο στν κκλησα κα μετ κοροδεουν μ «ερηνικ γρμματα» ερνη και εταξα στν κκλησα πιτυγχνονται, ταν φαρμζονται ο ερο Καννες. ντθετα προκαλονται διαιρσεις κα σχσματα, φυγαδεονται ερνη κα ντητα, ταν μ ντικανονικς νργειες προσβλλονται τ δκαια τν τοπικν κκλησιν. Ττε εσγεται πλεμος, κα προκαλεται σγχυση κα ναταραχ, πως συνβη κα ξακολουθε ν συμβανει στν περπτωση τς Οκρανας. πολυπληθς κκλησα τς Ρωσας σ διαμχη μ τν στορικ κκλησα Κωνσταντινουπλεως. κατομμρια Ρσων ρθοδξων σ κοινωνησα μ τν Κωνσταντινοπολη. κατομμρια Οκρανν ρθοδξων τς κανονικς κκλησας διωκμενα κα προπηλακιζμενα π τος σχισματικος. Κληρικο λων τν βαθμν σ κλμα ντιπαρθεσης κα χθρτητας. Στ γιο ρος διχασμς κα διξεις. Στν κκλησα τς λλδος διαιρεμνη εραρχα κα σμφωνη μ διαξιφισμος μεταξ εραρχν σ γωνα κα νησυχα τ πομνιο, γι τ πς θ ποφγει τν κοινωνα μ τος σχισματικος. Προβληματισμνες λες ο ατοκφαλες κκλησες. Τ «Ερηνικ Γρμμα» το ρχιεπισκπου πρς τν σχισματικ πιφνιο δν χει καννα ντκρυσμα μοιζει μ κοροδα, ταν μλιστα τ σνολο τν λοιπν κκλησιν ρνονται τν ναγνριση. Πρωτεργτες κα πρωτουργο λων ατν τν παρεκκλσεων κα πλθους λλων νεωτερισμν πατριρχης Βαρθολομαος κα ο σν ατ κληρικο κα φφικαλοι, πως εθαρσς κατγγειλε Γροντας Γαβριλ π τ γιον ρος ατς τς μρες στν στορικ νοικτ πιστολ πο στειλε στν πατριρχη Βαρθολομαο . |
| Лит.: Καλοκρης Κ. Η ζωγραφικ τς Ορθοδοξας. Θεσσαλονκη, 1972; Полевой В. М. Искусство Греции: Новое время. М., 1975; Παπαστμος Δ. Η πδραση τς ναζαρηνς σκψης στ νεοελληνικ κκλησιαστικ ζωγραφικ. Αθνα, 1977; Εκκλησες στν Ελλδα μετ τν Αλωση (1453-1830). Αθνα, 1978-2002. Τ. 1-6; Σπιτρης Τ. 3 αινες νεοελληνικς τχνης (1660-1967). Αθνα, 1979. Τ. 1-3; Μακρς Κ. Α. Χιονιαδτες ζωγρφοι: 65 λακο ζωγρφοι π τ χωρι Χιονιδες τς Ηπερου. Αθνα, 1981; Γεωργιδου- Κοντουρα Ε. Θρησκευτικ θματα στη νεοελληνικ ζωγραφικ 1900-1940. Θεσσαλονκη, 1984. (Διδακτορικ διατριβ); Παπαστρτου Ντ. Χρτινες εικνες: Ορθδοξα θρησκευτικ χαρακτικ 1669-1899. Αθνα, 1986. Τ. 1-2; Χατζηδκης Μ. Ελληνες ζωγρφοι μετ την Αλωση (1453-1830). Αθνα, 1987. Τ. 1; Βοκοτπουλος Π. Λ. Εικνες της Κρκυρας. Αθνα, 1990; Κολφας Γ. Λεκωμα. Αθνα, 1990; Papastratos D. Paper Icons: Greek Orthodox Religious Engravings 1665-1899. Athens, 1990. 2 vol.; Ζας Ν. Θτης Κντογλου ζωγρφος. Αθνα, 1991; Δι χειρóς Βλασου Τσοτσνη. Αθνα, 1993; Τσιγαρδας Ε. Οι τοιχογραφες του ναο της Νας Παναγας Θεσσαλονκης και το κνημα επιστροφς του 18ου αινα στην παρδοση της τχνης της Μακεδονικς σχολς. Θεσσαλονκη, 1994; idem. Ζητματα μεταβυζαντινς ζωγραφικς: στη μνμη του Μανλη Χατζηδκη. Αθνα, 2002; Χατζηδκης Μ. , Δρακοπολου Ε. Ελληνες ζωγρφοι μετ την Αλωση (1453-1830). Αθνα, 1997. Τ. 2; Гравюра греч. мира в моск. собраниях: Кат. выст./Сост.: О. Р. Хромов. М., 1997; Ζρρα Ι. Η θρησκευτικ ζωγραφικ κατ τον 19 αινα στη Θεσσαλονκη. Θεσσαλονκη, 1997. (Διδακτορικ διατριβ); idem. Νεοτερικ στοιχεα σε αγιογρφους φορητν εικνων των ναν της Θεσσαλονκης (19 αι.)//Απ τη μεταβυζαντιν τχνη στη σγχρονη 18ος - 20ος αι. Πανλληνο συνδριο, 20-21 Νοεμ. 1997: Πρακτικ. Θεσσαλονκη, 1998. Σ. 43-57; Παπγγελος Ι. Α. Περ των Γαλατσινων ζωγρφων του Αγου Ορους//Ibid. Σ. 251-294; Παρχαρδου Μ. Ματθαος Ιωννου: Οι μεταμορφσεις μιας τεχνοτροπας//Ibid. Σ. 309-338; Τριανταφυλλπουλος Δ. Προδος και συντρηση στο πδιο της εκκλησιαστικς και θρησκευτικς ζωγραφικς: Η περπτωση του 18ου αινα. Αθνα, 2000; idem. Μελτες για τη μεταβυζαντιν ζωγραφικ: ενετοκρατομενη και τουρκοκρατομενη Ελλδα και Κπρος. Αθνα, 2002; Ολυμπας, μον. Δησις: επιλογ απ το αγιογραφικ της ργο. Πτμος-Αθνα, 2001; Ο Θτης Κντογλου και οι μαθητς του. Θεσσαλονκη, 2002; Deluga W. Greek Church Prints//Print quarterly. L., 2002. Vol. 19. P. 123-135; Триандафиллопулос Д. Церковная живопись и исихазм: Дилемма между Преображением во Христе и гуманистическим возрождением в период туркократии/Пер. с новогреч.: Е. М. Саенкова//ИХМ. М., 2005. Т. 9. С. 18-28; Παπανικολου Μ. Ιστορα της τχνης στην Ελλδα 18ος και 19ος αινας. Αθνα, 2002. Τ. 2. Σ. 18-43; idem. Νεοελληνικ τχνη του 18ου και 19ου αινα. Αθνα, 2005; Θριλγκος Ι. Ο αγιογρφος Κωνσταντνος Θανλλης και το ργο του. Αθνα, 2006. |
| Лит.: Bees N. Manassis, der Metropolit von Naupaktos, ist identisch mit dem Schriftsteller Konstantinos Manassis//BNJ. 1928/1929. Bd. 7. S. 119-130; Mazal O. Das moralische Lehrgedicht in Cod. Paris. Gr. 2750 A - ein Werk eines Nachahmers und Plagiators des Konstantinos Manasses//BZ. 1967. Bd. 60. S. 249-268; Λαμψδης Ο. Δημοσιεματα περ τν Χρονικν Σνοψιν Κωνσταντνου το Μανασσ. Αθναι, 1980; idem. [Lampsidis]. Zur Biographie von K. Manasses und zu seiner Chronike Synopsis (CS)//Byz. 1988. T. 58. P. 97-111; Marcovich M. The «Itinerary» of Constantine Manasses//Illinois Classical Studies. 1987. Vol. 12. N 2. P. 277-291; Magdalino P. In Search of the Byzantine Courtier: Leo Choirosphaktes and Constantine Manasses//Byzantine Court Culture from 829 to 1204/Ed. H. Maguire. Wash., 1997. P. 141-165; Reinsch D. R. Historia ancilla litterarum?: Zum literarischen Geschmack in der Komnenenzeit: Das Beispiel der Σνοψις χρονικ des Konstantinos Manasses//Pour une «nouvelle» histoire de la littérature byzantine: Actes du colloque intern. philologique, Nicosie, 25-28 mai 2000/Ed. P. Odorico, P. A. Agapitos. P., 2002. P. 81-94; Τσολκης Ε. Το λεγμενο «Ηθικ ποημα» του Κωνσταντνου Μανασσ//Ελληνικ. Θεσσαλονκη, 2003. Τ. 53. Σ. 7-18; Nilsson I. Narrating Images in Byzantine Literature: The Ekphraseis of Konstantinos Manasses//JÖB. 2005. Bd. 55. S. 121-146; eadem. Discovering Literariness in the Past: Literature vs. History in the Synopsis Chronike of Konstantinos Manasses//L " écriture de la mémoire: La litterarité de l " historiographie: Actes du IIIe colloque intern. philologique «EPMHNEIA», Nicosie, 6-7-8 mai 2004/Ed. P. Odorico e. a. P., 2006. P. 15-32; eadem. Constantine Manasses, Odysseus and the Cyclops: On Byzantine Appreciation of Pagan Art in the XII Century//Bsl. 2011. Vol. 69. N 3. P. 123-136; Nilsson I., Nystr ö m E. To Compose, Read, and Use a Byzantine Text: Aspects of the Chronicle of Constantine Manasses//BMGS. 2009. Vol. 33. P. 42-60; Καρπζηλος Α. Βυζαντινο ιστορικο και χρονογρφοι. Αθνα, 2009. Τ. 3: 11ος-13ος αι. Σ. 535-557; Hinterberger M. Phthonos als treibende Kraft in Prodromos, Manasses und Bryennios//Medioevo greco. Alessandria, 2011. Vol. 11. P. 83-106. |
| Переезд З. из Смирны в Афины, вероятно, был сознательным и объясняется его стремлением из вост. человека стать греком и гл. обр. европейцем. Он не только стал называть себя по-другому (в рукописях этого периода он характеризуется как «самый главный музыкант Греции господин Зафириос А. Зафиропулос» или как «учитель церковной музыки в королевском Училище господин Зафириос Зафиропулос»), но и изменил муз. стиль своих сочинений. Наиболее известные произведения З.: цикл гласовых подобнов, великое славословие на 4-й плагальный глас, херувимская и причастен литургии Преждеосвященных Даров («Ныне силы» на 1-й глас τετρφωνος и «Вкусите и видите» на 2-й плагальный глас), «Достойно есть» на 1-й плагальный глас, матима богородична «О Владычице Всепетая» на 1-й плагальный глас, молебный гимн на встречу короля и на важнейшие праздники «Боже, суд Твой» на 4-й плагальный глас и песнь на важнейшие праздники «Господи, силою Твоею возвеселится царь» на 4-й плагальный глас. В 1842 г. З. опубликовал в Афинах в типографии Х. Анастасиу критическое исследование муз. системы Георгия Лесбосского, в 1853 г. там же в типографии Х. Н. Филадельфевса были выпущены переработанные и исправленные З. издания пространного и краткого Анастасиматариев лампадария Петра Пелопоннесского . Соч.: Ο Γ. Λσβιος κα τ Λσβιον ατο σστημα. Αθναι, 1842. Лит.: Παπαδπουλος Γ. Συμβολα ες τν στοραν τς παρ μν κκλησιαστικς μουσικς κα ο π τν ποστολικν χρνων χρι τν μερν μν κμσαντες πιφανστεροι μελωδο, μνογρφοι, μουσικο κα μουσικολγοι. Αθναι, 1890, 19702. Σ. 341; idem. Ιστορικ πισκπησις τς βυζαντινς κκλησιαστικς μουσικς π τν ποστολικν χρνων μχρι τν καθ μς (1-1900 μ. Χ.). Αθναι, 1904. Κατερνη, 19902. Σ. 209; idem. Λεξικν τς βυζαντινς μουσικς. Αθναι, 1995. Σ. 88-89; Χρας Γ. Μουσικ παιδεα κα ζω στ Ναπλιο (18ος-20ος α.). Ναπλιον, 1994. Σ. 23-31, 141. Υποσημ. 36-46; Χαλδαικης Α. Τ χειργραφα βυζαντινς μουσικς Νησιωτικ Ελλς. Υδρα. Αθναι, 2005. Σ. 212-213. Υποσημ. 45; Σ. 259-263. Υποσημ. 52; idem. Απ τν στορα τς Νεοελληνικς Ψαλτικς Τχνης Ζαφεριος Ζαφειρπυλος Σμυρναος//Πρακτικ το συνεδρου. Αθναι, 2008 (в печати). |
| Соч.: Byzantine Apologetic and Polemic Writings of the Palaiologian Epoch against Islam//GOTR. 1970. Vol. 15. P. 213-248; The Ecclesiastical Controversy between the Kingdom of Nicaea and the Principality of Epiros (1217-1233). Θεσσαλονκη, 1973; An Unpublished Encomium by Theodore Bishop of Alania//Βυζαντιν. Θεσσαλονκη, 1974. Τ. 6. Σ. 227-266; Συμβολ στ μελτη το βου κα το ργου το Ιωννη Μαυρποδος. Ιωννινα, 1979, 1982 2; Η συχαστικ ριδα κα Κπρος//Επετηρς Κντρου πιστημονικν ρευνν Κπρου. Λευκωσα, 1981/1982. Τ. 11. Σ. 491-498; Realia in Byzant. Epistolography 10-12th Cent.//BZ. 1984. Bd. 77. S. 20-37; Ο Ελληνες τς Μαριοπολης (Ζντνοφ) κα διλεκτς τους//Αρχεον Πντου. 1985. Τ. 40. Σ. 97-112; Рос-Дромиты и проблема похода Олега против Константинополя//ВВ. 1988. Т. 49. С. 112-118; Books and Bookmen in the 14th Cent.: The Epistolographic Evidence//JÖB. 1991. Bd. 41. S. 255-276; Pontic Culture in the USSR between the Wars//J. of Refugee Studies. Oxf., 1991. Vol. 4. N 4. P. 364-371; «Η Αλωση τς Θεσσαλονκης» Иоанна Каминиата: Размышления о подлинности текста//ВВ. 1994. Т. 55. 1. С. 62-68; The Biography of Ioannes Mauropous Again//Ελληνικ. 1994. Τ. 44. Σ. 51-60; Realia in Byzant. Epistolography 13-14th Cent.//BZ. 1995. Bd. 88. S. 68-84; The Greeks in Russia: Pages from the Political and Cultural History of Pontian and Mariupol Greeks in Southern Russia//Αρχεον Πντου. 1996/1997. Τ. 47. Σ. 16-40; Βυζαντινο στορικο κα χρονογρφοι. Αθνα, 1997. Τ. 1: 4ος-7ος α.; 2002. Τ. 2: 8ος-10ος α.; 2009. Τ. 3: 11ος-12ος α.; When did Michael Psellos Die?: The Evidence of the Dioptra//BZ. 2003. Bd. 96. S. 671-678; La cronografia//Lo spazio letterario del medioevo/Ed. G. Cavallo. Ser. 3. R., 2004. Vol. 1. P. 379-406; Suicide in Byzantium//Ελληνικ. 2007. Τ. 57. Ν 1. Σ. 79-104; Церковь и доктрина в визант. хронографии//ЕжБК ПСТГУ. 2008. Т. 1. С. 113-117; Some Excerpts from Paulos Aiginetes in the «De Diagnosi» of Ioannes Aktouarios//HYPERMACHOS: Studien zur Byzantinistik, Armenologie und Georgistik: FS für W. Seibt zum 65. Geburtstag/Hrsg. Chr. Stavrakos, A.-K. Wassiliou, M. K. Krikorian. Wiesbaden, 2008. S. 133-138. |
|
|
