| 524 Cm. b : Βαρνβας Τζωρτζτος, Μητροπολτης Κτρους. καταστατικ νομοθεσα τς κκλησας τς λλδος π τς συστσεως το λληνικο Βασιλεου. θναι, 1978; γγελπουλος . Τ στορικν ρχεον τς Μητροπλεως Θεσσαλονκης;/Μακεδονικ. 1975. 15. Σ. 361–365; το ατο. κκλησιαστικ στορα τν Νων Χωρν, 1912–1913. Θεσσαλονκη, 1981. 525 Παντελεμων Καρανικλολας, Μητροπολτης Κορινθας. Κεμενα κκλησιαστικ–γωνιστικ 1965–1975. Κρινθος, 1975; Αγουστνος Καντιτης, Μητροπολτης Φλωρνης. κκλησιαστικς στροθοκαμηλισμς. θναι, 1973; το ατο. ξστημεν. θναι, 1973; το ατο. Χρονικν σοβοσης κρσεως ν τ κκλησα τς λλδος. θναι, 1973; το ατο. παντσεις π κκλησιαστικν θεμτων. θναι, 1973; Βαρνβας Τζωρτζτος, Μητροπολτης Κτρους. Ο βασικο θεσμο διοικσεως τς ρδοδξου κκλησας τς λλδος. θναι, 1977. 526 Νικδημος Μλας. Τ κκλησιαστικω Δκαιον, Συνταγν κατ τς κκλησιαστικς πηγς κα κατ τος ν τας Ατοκεφλοις σχοντας Εδικος Μμους, μετφραση Δρ. Μελετου ποστολοπολου. θναι, Τποις Π.Δ. Σακελλαπου, 1906; Φωτοτ. νατπωσις Βασ. Ν. Γρηγπριδης, 1970. 528 Χρυσστομος, Μητροπολτης Πειραις, ο απ Αργολδος. Λγοι, Εγκκλιοι, Επιστολα, Κεμενα. θναι, 1999; Βαρνβας (Τζωρτζτος) . Μητροπολτης. Καταστατικ νομοοθεσα. θναι, 1967. 529 Cm.: Χρστου П. νος καταστατικς χρτης τς λλαδικς κκλησας. Θεσσαλονκη, 1969; Μουρατδου Κ. συνταγματικ κατοχρωσις τν ερν Καννων. θναι, 1974; το ατο. π τ φς τς ληθεας. θναι, 1974; το ατο. κκλησα – Πολιτεα – Σνταγμα. θναι, 1975; το ατο. Τ κκλησιαστικν ζτημα. θναι, 1975; Μαρινου A. λεγχος τν πρξεων τν κκλησιαστικν ρχν π το Συμβουλου τς πικρατεας. θναι, 1973; λθεια δι τ κκληεσιαστικ ζτημα. κδ. ερς Συνδου. θναι, 1974; πμνημα τς Διαρκος ερς Συνδου πρς τν Ε ναθεωρητικν Βουλν τν λλδου. θναι, 1975; Παντελεμων Παρανικλας, Μητροπολτης Κορινθας. Νετεραι ξελξεις το κκλησιαστικο. θναι, 1975; το ατο. Κοινωνα κα κανονικτης. θναι, 1975; το ατο. πντησις φειλομνη ες τν κ. Μουρατδην. θναι, 1978; Γνωμοδοτσεις περ των σχσεων κκλησας κα Πολιτεας κατ τ ρθρον 3 το νου Συντγματος. θναι, 1975 (Μητροπολτου Παντελεμονος Ποδοπολου, Κ. Βαβοσκου, ρ. Μνεση, Χρ. Ποκοφλλου, λ. Χαλιακοπολου, Θ. Θεοδωρακοπολου, Κορινθας Παντελεμονος); γαθγγελος Μητροπολτης Διδυμοτεχου κα ρεστιδος. Τ κκλησιαστικν σμερον. θναι, 1975; ρσις το παρδεκτου τν Συντακτικν Πρξεων 3 κα 7.V.1974 κα βαθυτρα ννοια ατς. κδ. ρχιεπισκοπς θην. θναι, 1975; Λιλαου Г. Νομοκανονικα Γνωμοδοτσεις, Προσφυγ ρχιερων ες τ Ερωπακν Κοινοβολιον. ληθς ννοια ρθρου 160, Νμου 5383/32. θναι, 1981. |
| 531 Γιαννπουλος Σ. Συλλογ τν γκυκλων τς ερς Συωδου. θναι, 1901; Α Συνοδικο Εγκκλιοι. Τ. Α, 1901–1933. θναι, κδ. ποστολικς Διακονας, 1955; T. B», 1943–1956. θναι, 1956; T. Г», 1957–1967. θναι, 2000; T. Á, 1968–1971. θναι, 2000; T. É, 1972–1981. θναι, 2001; T. ΣT», 1982–1995. θναι, 2001. 533 γγελπουλος . κκλησιαστικ στορα: στορα τν δομν διοκσεως κα ζως τς κκληςας τς λλδος. θναι, 1998, 2005. 534 Γιγκος Θ. Πηγς του Εκκλησιαστικο Ποινικο Δικαου. Με σχλια βιβλιογραφα. Θεσσαλονκη, 2007; Αχλλιος Σικας, αρχιμ. Ιεροι καννες της Ορθοδξου Εκκλησιας. CD–ROM. 535 βασιλικς νμος Λοντος κα Κωνσταντνου ες νομοκνονα τν μετ τν λωσιν χρνων/πετηρς ταιρεας Βυζαντινν. 1949. T. 19; Γεδεν M. ρσενου κα Διονυςου νομοκνων κ πετηρς ταιρεας Βυζαντινν Σπουδν./ρχ. Ε.Κ.Δ. 1950. T. 5; Δυοβουνιτης К. κ τν νομοκανονικν χειρογρφων τς βιβλιοθκης το μετρου Πανεπιστημου. Τ π’ ριθ. 1457 κα 1458. βδ. Ρ. Σχ. (1920). 536 Γεδεν М. Α παρ’μν συλλογα τν ερν καννων κατ τος τελευταους χρνους/κκλησιαστικ λθεια περ. Β’, 8 (1887–1888); το ατο. Το ιη ανος δο κανονικο διατξεις/κκλησιαστικ λθεια. 1918. Т. 38; Γκλινης Δ. γνωστον διωτικν γχειρδιον βυζαντιακο δικαου/πετηρς ταιρεας Βυζαντινν Σπουδν. 1936. Т. 12. Σ. 411–413. 537 Σχδιον καταστατικο νμου τς ρθοδξου κκλησας τς λλδος/κκλησα Κπρου. 1915. Т. 5; Καταστατικς χρτης τς Ατοκεφλου κκλησας τς λλδος κατ τ π 26 Σεπτεμβρου 1925. N. Διταγμα 538 Νμος καταστατικς τς ρθοδξου κκλησας Κπρου/κκλησα Κπρου. 1911. 1; Καταστατικν τς γιωττης ποστολικς κκλησας Κπρου 539 Das Register des Patriarchats von Konstantinopel. Bd. 1. T1. 1. Edition und Ubersetzung der Urkundenaus den Jahren 1315–1331/Hunger H., Kresten O. Wien, 1981; T1. 2. Ed. Und Ubers. der Urkunden aus den Jahren 1337–1350/Cupane C., Hunger H., Kislinger E., Kresten O. Wien, 1995. 540 Христианская Церковь с самого начала своего существования тщательно собирает сведения о жизни своих подвижников. Уже Клймент Римский, во время первых гонений, поставил в различных округах Рима семь нотариев для ежедневной записи происходившего с христианами в местах казней, в темницах и судилищах. Другой епископ Рима, Фабиан (236–250), поручил это дело семи иподиаконам. Несмотря на то, что правительство угрожало таким хронистам смертной казнью, записи продолжались во все время гонений на христианство. |
| 472. Максим Исповедник. Главы умозрительные 1, 48 (PG 90, 1100 D). 473. Здесь Григорий Палама воспроизводит традиционное для восточно–христианской патристики различие между веком и временем: термин «век» (αιν) на па–тристическом языке всегда указывает на некий род (вид, уровень) тварного бытия, но вовсе не обязательно на некий временной промежуток. 474. Максим Исповедник. Главы умозрительные 1, 50 (PG 90, 1101 В). 475. Григорий Παινα. Триады III, 2, 7 (Γρηγορου του Παλαμ Συγγρμματα, κδ. απ Π. Χρστου. Τμος Α. Σελ. 662—663=Святитель Григорий Палама. Триады в защиту священно–безмолвствующих. С. 312—313; Мейендорф Иоанн, протопресвитер. Жизнь и труды святителя Григория Паламы. Введение в изучение. СПб., 1998. С. 269). 476. Там же. 477. Григорий Палама. О боготворящем причастии (Γρηγορου του Παλαμ Συγγρμματα, κδ. απ Π. Χρστου. Τμος Β " . Σελ. 142=Мейендорф Иоанн, протопресвитер. Жизнь и труды святителя Григория Паламы. С. 269). 478. Григорий Палама. Письмо к Иоанну Гавре (Γρηγορου του Παλαμ Συγγρμματα, κδ. απ Π. Χρστου. Τμος Β " . Σελ. 340=Мейендорф Иоанн, протопресвитер. Жизнь и труды святителя Григория Паламы. С. 269). 479. Ср.: Григорий Палама. Против Акиндина VI, 3 (Γρηγορου του Παλαμ Συγγρμματα, κδ. απ Π. Χρστου. Τμος Γ " . Σελ. 385). 480. Мейендорф Иоанн, протопресвитер. Жизнь и труды святителя Григория Паламы. С. 295. 481. Там же. 482. Греч. текст напечатан в: Троицкий С. В. Афонская смута. — Прибавления к Церковным ведомостям 20, 1913. С. 893 (там же и несколько вариантов перевода). 483. Дионисий Ареопагит. О божественных именах 2, 3 (PG 3, 646 В); О таинственном богословии 1, 1 (PG 3, 997 А) и др. 484. Иоанн Дамаскин. Точное изложение православной веры 1, 12 (PG 94, 848 В). 485. Григорий Палама. Триады II, 3, 37 (Γρηγορου του Παλαμ Συγγρμματα, κδ. απ Π. Χρστου. Τμος Α " . Σελ. 570=Григорий Палама. Триады в защиту священ–нобезмолвствующих. С. 224). 486. Григорий Палама. Против Акиндина 5, 17, 13—21 (Γρηγορου του Παλαμ Συγγρμματα, κδ. απ Π. Χρστου. Τμος Γ. Σελ. 337); 5,26, 3—27 (Ibid. Σελ. 370). |
| Doctrina Patrum de Incarnatione Verbi: ein griechisches Florilegium aus der Wende des siebenten und achten Jahrhunderts/hrsg. von F. Diekamp. Munster in Westf.: Aschendorff, 1907. Drei dogmatische Schriften Iustinians/hsgb. von E. Schwartz. München: Bayer. Akad. d. Wiss., 1939. (Abhandlungen der Bayerischen Akademie der Wissenschaften. Philosophisch-Historische Abteilung. NF; Bd. 18). Eunomius. Apologia// Basile de Césarée . Contre Eunome, suivi de Eunome, Apologie. T. 2/introduction, traduction et notes par B. Sesboüé, G.-M. de Durand, L. Doutreleau. Paris: Cerf, 1983. (SC; vol. 305). P. 234–299. Gregorius Nazianzenus. Oratio 29//PG. T. 36. Col. 73–104. Gregorius Nazianzenus. Oratio 30//PG. T. 36. Col. 103–134. Gregorius Palamas. Capita physica, theologica, moralia et practica// Γρηγορου το Παλαμ Συγγρμματα. Τ. 5. Κεφλαια κατν πεντκοντα, σκητικ συνγγρματα, εχα/κδ. Π. Κ. Χρστου. Θεσσαλονκη: Κυρομνος, 1992. Σ. 37–119. Gregorius Palamas. Orationes antirrheticae contra Acindynum// Γρηγορου το Παλαμ Συγγρμματα. Τ. 3. Αντιρρητικο πρς Ακνδυνον/κδ. Λ. Κοντογιννης, Β. Φανουργκης. Θεσσαλονκη: Βασιλικν δρυμα ρευνν, 1970. Σ. 39–506. Gregorius Palamas. Contra Nicephorum Gregoram// Γρηγορου το Παλαμ Συγγρμματα. Τ. 4. Δογματικα πραγματεαι κα επιστολαι γραφεσαι κατ τ τη 1348–1358/κδ. Π. Κ. Χρστου, Β. Δ. Φανουργκης, Β. Σ. Ψευτογκς. Θεσσαλονκη: Βασιλικν δρυμα ρευνν, 1988. Σ. 231–320. Gregorius Palamas. Epistulae// Γρηγορου το Παλαμ Συγγρμματα. Τ. 2. Πραγματεαι/κδ. Π. Κ. Χρστου, Ν. Α. Ματσοκας, Γ. Μαντζαρδης, Β. Σ. Ψευτογκς. Θεσσαλονκη: Κυρομνος, 1966. Σ. 315–547. Gregorius Palamas. Orationes dogmaticae// Γρηγορου το Παλαμ Συγγρμματα. Τ. 2. Πραγματεαι/κδ. Π. Κ. Χρστου, Ν. Α. Ματσοκας, Γ. Μαντζαρδης, Β. Σ. Ψευτογκς. Θεσσαλονκη: Κυρομνος, 1966. Σ. 69–277. Gregorius Palamas. Pro hesychastis// Γρηγορου το Παλαμ Συγγρμματα. Τ. 1. Λγοι αποδεικτικο, αντεπιγραφα, πστολα πρς Βαρλαμ κα κνδυνον π συχζοντων/κδ. B. Bobrinsky, Π. Παπαευαγγλου, J. Meyendorff, Π. Κ. Χρστου. Θεσσαλονκη: Βασιλικν δρυμα ρευνν, 1962. |
| 22 Leo Magnus. Epistula ad Flavianum//PL. 62. Col. 505B. Unum horum coruscat miraculis, aliud succumbit injuriis. 23 Giordani R. Jesus Christ: Iconography//Encyclopedia of the Early Church/ed. A. di Berardino. Cambridge, 1992. P. 435. 25 Anastasius bibliothecarius. Interpretatio chronologiae S. Nicephori 11//PL. 129. Col. 527B. Thaumaturgus, id est, mirabilium effector. 28 NotkerusBalbulus. Martyrologium XII Kal. april//PL. 131. Col. 1057C. Ср. у блж. Августина παξ λεγμενον magnus mirabiliarius «большой чудак»: Augustinus Hipponensis. Opus imperfectum contra secundam responsionem Iuliani V, 9//PL. 45. Col. 1439. 29 В одной из поздних версий жития свт. Николая читаем: «...Господь, всегда чудотворя в известных Ему святых, каковым является и великий Николай...» (Vitae et miracula Nicolai Mirensis. Vita compilata 14:1–3). 30 Monaci Castagno A. Charisms//Encyclopedia of the Early Church/ed. A. di Berardino. Cambridge, 1992. P. 160. 32 Saxer V. Demetrius the martyr//Encyclopedia of the Early Church/ed. A. di Berardino. Cambridge, 1992. P. 225. 33 Saxer V. Cosmas and Damian//Encyclopedia of the Early Church/ed. A. di Berardino. Cambridge, 1992. P. 203. 34 Harbert E. Aidan of Lindisfarne//Encyclopedia of the Early Church/ed. A. di Berardino. Cambridge, 1992. P. 18–19. 36 Neophytus Inclusus. Decem homiliae 5, 39:12//Δκα λγοι περ το Χριστο ντολν/κδ. ωννη Ε. Στεφαν//γου Νεοφτου το γκλεστου Συγγρμματα/κδ. Ν. Ζαχαρπουλος, Δ. Γ. Τσμης, Κ. Οκονμου, Καραβιδπουλος. Πφος, 1996. Τ. 1. Σ. 80. 37 Vita et miracula Niconis (e cod. Kutlumus. 210)// κ Πντου σιος Νκων Μετανοετε/κδ. . Λαμψδης. θναι, 1982. Σ. 223:18–19. ν ερρχαις μγιστος θαυματουργς κα περινυμος Νικλαος 39 Vitae et miracula Nicolai Mirensis. Vita compilata 49, 1–2: πρς τν οσιον θερποντα Χριστο κα θαυματουργν Νικλαον... 43 Vita et miracula Niconis (e cod. Kutlumus. 210)// κ Πντου σιος Νκων Μετανοετε/κδ. . Λαμψδης. θναι, 1982. Σ. 223:18. 44 Theodorus Studites. Μεγλη κατχησις 35//Theodoros Studites. Μεγλη κατχησις/ed. A. Papadopoulos-Kerameus. St. Petersburg, 1904. C. 255: …το ν γοις κα θαυματοποιο πατρς μν Νικολου… Ср. у св. Исихия Господь также именуется «чудосовершителем», но сразу же делается уточнение, при помощи глагола «чудотворить»: Hesychius. Commentarius brevis. Ps. 76, 15:7–16 , особо 11–12: «…но никто из них не иссушил море, никто не обратил течение Иордана или воздвигал мертвых, как отличный художник и чудосовершитель (θαυματοποις) Господь наш. Ты сделал извесным. Тогда чудотворя (θαυματουργν) среди язычников пред лицем народа Еврейского, а ныне в Твоем народе верном, показывая им таинства Твоего Царствия».. |
| Mount Athos in the Fourteenth Century: Spiritual and Intellectual Legacy Переработанный текст доклада, прочитанного автором на симпозиуме проводившемся Дамбартон Оукс (США) на Афоне 1–3 мая 1987 г. Опубл. в: DOR 42.1988. Р. 157–165. На рус. яз. публикуется впервые. Пер. с англ. Ю. С. Терентьева. 683 Перечень Д. Стирнона по 1959–1970 гг. содержит 303 названия (Stiernon D. Bulletin sur le palamisme//REB. T. 30. 1972. P. 231–341). На сегодняшний день количество работ, посвященных паламизму, выросло более чем вдвое. Самые ценные из них связаны с публикацией источников. За последние десятилетия изданы основные тексты ведущих участников паламитских споров, в том числе большинство сочинений самого Григория Паламы (Grégoire Palamas. Défense des saints hésychastes; ΓΠΣ. T. 1–3) и его учеников: патриарха Филофея Коккина (’ ργα– Λγοι και ομιλες κδ. Β. Σ. Ψευτογκς. Θεσσαλονκη, 1981; Δογματικ ργα κδ. Δ. Β. Καμκης. Θεσσαλονκη, 1983; " Αγιολογικ ργα κδ. Δ. Γ. Τσμης. Θεσσαλονκη, 1985), Иосифа Калофета ( Συγγρμματα κδ. Δ. Γ. Τσμης. Θεσσαλονκη, 1980), Давида Дисипата ( Λγος κατ Βαρλαμ κα A κινδνου κδ. Δ. Γ. Τσμης. Θεσσαλονκη, 1973), а также антипаламитов: Варлаама Калабрийца (ср., в части.: Barlaam Calabro. Epistole grechë I primordi episodici e dottrinali delle lotte esicaste/ed. G. Schiro. Palermo, 1954; Sinkewicz R. E. The «Solutions» addressed to George Lapithes by Barlaam the Calabrian and their philosophical context//MS. Vol. 43. 1981. P. 151–217), Григория Акиндина (Gregory Akindynos. Letters: Greek Text and English Translation ed. A. C. Hero. Washington, DC, 1983) и Никифора Григоры (Nicephoros Gregoras. Antirrhetika Ï Einleitung, Textausgabe, Obersetzung und Anmerkungen/hrsg. H. – V. Beyer. Wienna, 1976). Наш перечень важнейших публикаций не содержит издания более кратких текстов, которые порой весьма важны в историческом отношении. 684 3. ?Ассумпционисты, или Августинцы Успения Пресвятой Богородицы, – католическая монашеская конгрегация, основанная в 1845 г. в г. Ниме (Франция) местным священником Эммануэлем ДАльзоном. Среди задач конгрегации – поддержка христианского образования и прессы, противодействие секуляризации, защита Римской церкви, что, по мысли основателей, должно способствовать «распространению царства Христова». |
| Dositheus . Historia patriarcharum Hierosolymitanorum 3–4// Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων, λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου/κδ. . Δεληδμος. T. 2. Θεσσαλονκη: κδοτικς Οκος Βασ. Ρηγοπολου, 1982. Σ. 3–492. Dositheus . Historia patriarcharum Hierosolymitanorum 5–6// Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων, λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου/κδ. . Δεληδμος. T. 3. Θεσσαλονκη: κδοτικς Οκος Βασ. Ρηγοπολου, 1982. Σ. 9–452. Dositheus . Historia patriarcharum Hierosolymitanorum 7–8// Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων, λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου/κδ. . Δεληδμος. T. 4. Θεσσαλονκη: κδοτικς Οκος Βασ. Ρηγοπολου, 1983. Σ. 9–477. Dositheus . Historia patriarcharum Hierosolymitanorum 9–10// Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων, λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου/κδ. . Δεληδμος. T. 5. Θεσσαλονκη: κδοτικς Οκος Βασ. Ρηγοπολου, 1983. Σ. 9–681. Dositheus . Historia patriarcharum Hierosolymitanorum 11// Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων, λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου/κδ. . Δεληδμος. T. 6. Θεσσαλονκη: κδοτικς οκος Β. Ρηγοπολου, 1983. Σ. 9–83. Eusebius . Commentaria in Psalmos//PG. T. 23. Col. 66–1396; T. 24. Col. 9–76. Eustaphius Thessalonicensis . Exegesis in canonem iambicum pentecostalem// Eustathii Thessalonicensis exegesis in canonem iambicum pentecostalem/ed. P. Cesaretti, S. Ronchey. Göttingen: De Gruyter, 2014. (Supplementa Byzantina; vol. 10). P. 7–264. Euthymius Zigabenus . Commentarius in Pauli epistulam ad Galatas// Euthymii Zigabeni Commentarius in XIV Epistolas Sancti Pauli et VII catholicas/ed. N. Kalogeras. Vol. 1. Athenis: Typis fratrum Perri, 1887. P. 496–560. Euthymius Zigabenus . Commentarius in Psalterium//PG. T. 128. Col. 41–1325. Gennadius Scholarius . De verbis patrum Latinorum de processu Spiritus Sancti//Oeuvres complètes de Georges (Gennadios) Scholarios/éd. M. Jugie, L. Petit, X. A. Siderides. Vol. 3. Paris: Maison de la bonne presse, 1930. P. 49–63. |
| 17 Δημοσθνους, Α. Βυζαντιν Κπρος (965−1191), λικς κα πνευματικς πολιτισμς. Θεσσαλονκη: κδσεις ρδοτος, 2002. Σ. 77. 18 Teteriatnikov, N. The Relic of the True Cross and Jerusalem Loca Sancta: the Case of the Making of Sacred Spaces in the St. Neophytos’ Encleistra, Paphos, in Hierotopy. Creation of Sacred Spaces in Byzantium and Medieval Russia/ed. A. Lidov. – Moscow: Progress-Tradition, 2006. – P. 411. 21 Δημοσθνους, Α. Βυζαντιν Κπρος (965–1191), λικς κα πνευματικς πολιτισμς. Θεσσαλονκη: κδσεις ρδοτος, 2002. Σ. 79. 23 Teteriatnikov, N. The Relic of the True Cross and Jerusalem Loca Sancta: the Case of the Making of Sacred Spaces in the St. Neophytos’ Encleistra, Paphos, in Hierotopy. Creation of Sacred Spaces in Byzantium and Medieval Russia/ed. A. Lidov. – Moscow: Progress-Tradition, 2006. – P. 413. 24 Μπαλανς, Δ. Σ. Ο βυζαντινο κκλησιαστικο συγγραφες π το 800 μχρι το 1453. θνα, 1951. Σ. 121. 25 Брезгунов, С. К. Святой Неофит Затворник//Мир Православия. Сборник статей. – Вып. 6. Волгоград, 2006. 119. 26 Издания творений преподобного Неофита: γιος Νεφυτος γκλειστος. Συγγρμματα/κδ. Ν. Ζαχαρπουλος, . Καραβιδπουλος, Χ. ικονμου, Δ. Τσμης. – Πφος: κδοση ερς Βασιλικς κα Σταυροπηγιακς Μονς γου Νεοφτου, 1999. – T. 3. – Σ. 167–211; γιος Νεφυτος γκλειστος. Συγγρμματα/κδ. Ν. Ζαχαρπουλος, . Καραβιδπουλος, Χ. ικονμου, Δ. Τσμης. – Πφος: κδοση ερς Βασιλικς κα Σταυροπηγιακς Μονς γου Νεοφτου, 1998. – T. 2. – Σ. 220–225; γιος Νεφυτος γκλειστος. Συγγρμματα/κδ. Ν. Ζαχαρπουλος, . Καραβιδπουλος, Χ. ικονμου, Δ. Τσμης. – Πφος: κδοση ερς Βασιλικς κα Σταυροπηγιακς Μονς γου Νεοφτου, 2001. – T. 4. – Σ. 61– 68; γιος Νεφυτος γκλειστος. Συγγρμματα/κδ. Ν. Ζαχαρπουλος, . Καραβιδπουλος, Χ. ικονμου, Δ. Τσμης. – Πφος: κδοση ερς Βασιλικς κα Σταυροπηγιακς Μονς γου Νεοφτου, 1996. – T. 1. – Σ. 3–31; γιος Νεφυτος γκλειστος. Συγγρμματα/κδ. . Σακελλαρδου-Σωτηροδη, Κ. Κωνσταντινδης, Ν. Παπατριανταφλλου-Θεοδωρδη, Β. Κατσαρς, Δ. Σοφιανς, . Καρπζηλος. – Πφος: κδοση ερς Βασιλικς κα Σταυροπηγιακς Μονς γου Νεοφτου, 2005. – T. 5. – Σ. 194–212. Переводы творений преподобного Неофита на русский язык с комментариями авторов: Сидоров, А. И. Неофита монаха и Затворника десять слов о заповедях Христовых//Альфа и Омега. – 1998. – 1. – С. 48–78; Архим. Амвросий (Погодин) . Преподобный Неофит затворник Кипрский. О бедствиях в Кипрской стране. Слово на Всечестное и Божественное Рождество Пречистой Владычицы нашей Богородицы и Приснодевы Марии. Краткое слово о Богоотроковице Марии, когда, будучи в трехлетнем возрасте, Она была воздана Богу Ее родителями и приведена во Святая святых; и свидетельства Священного Писания, говорящие о Ней. Слово о некоем монахе в Палестине, который в 6693 г. индикта 3-го, в месяце сентябре, был обольщен бесами и бедственным образом пал//Вестник русского христианского движения. – М., 2002. 138. – С. 59–86. |
| Callinicus III Patriarcha. Narratio brevis// Καλλινκου γ Πατριρχου Κωνσταντινουπλεως . Τ κατ κα μετ τν ξοραν πισυμβντα κα μμετροι πιστολα /κδ . . Τσελκας . θνα : Μορφωτικ δρυμα θνικς Τραπζης , 2004. Σ . 79–269, 271–429. Catena in Acta (catena Andreae) (e cod. Oxon. coll. nov. 58)//Catenae Graecorum patrum in Novum Testamentum/ed. J. A. Cramer. Vol. 3. Oxford: Oxford University Press, 1838. (Hildesheim: Olms, r1967). P. 1–424. Chronicon Moreae (recensio Π )//The Chronicle of Morea/ed. J. Schmitt. London: Methuen, 1904. P. 3–597. Concilium universale Chalcedonense anno 451//Acta conciliorum oecumenicorum (ACO). T. 2.1.1–2.1.3/ed. E. Schwartz. Berlin: De Gruyter, T. 2.1.1–2.1.2: 1933; T. 2.1.3: 1935 (T. 2.1.1–2.1.2: r1962; T. 2.1.3: r1965). T. 2.1.1: P. 3–32, 35–52, 55–196; T. 2.1.2: P. 3–42, 45–65, 69–163; T. 2.1.3:3–136. Constitutiones apostolorum//Les constitutions apostoliques: in 3 vols./ed. B. M. Metzger. Paris: Éditions du Cerf, 1985, 1986, 1987. (SC; vol. 320, 329, 336). Vol. 1: P. 100–338. Vol. 2: P. 116–394; Vol. 3: P. 18–310. Cyrillus Alexandrinus. Expositio in Psalmos//PG. T. 69. Col. 717–1273. Dionysius Areopagita. De ecclesiastica hierarchia//Corpus Dionysiacum II: Pseudo-Dionysius Areopagita. De coelesti hierarchia, de ecclesiastica hierarchia, de mystica theologia, epistulae/ed. G. Heil, A. M. Ritter. Berlin; Boston: De Gruyter, 22012. (PTS; Bd. 67). S. 61–132. Δωδεκβιβλος Δοσιθου Α –Β [libri 1–2]// Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων , λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου : ν τ ./κδ . . Δεληδμος . Τ . Α . Θεσσαλονκη : κδοτικς Οκος Βασ . Ρηγοπολου , 1982. Σ . 35–519. Δωδεκβιβλος Δοσιθου Γ –Δ // Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων , λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου : ν τ ./κδ . . Δεληδμος . Τ . Β . Θεσσαλονκη : κδοτικς Οκος Βασ . Ρηγοπολου , 1982. Σ . 3–492. Δωδεκβιβλος Δοσιθου Ε – // Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων , λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου : ν τ ./κδ . . Δεληδμος . Τ . Γ , Θεσσαλονκη : κδοτικς Οκος Βασ . Ρηγοπολου , 1982. Σ . 9–452. |
| Cyrillus Alexandrenus. De adoratione et cultu in spiritu et veritate//PG. T. 68. Col. 132–1125. Cyrillus Alexandrenus. Expositio in Psalmos//PG. T. 69. Col. 717–1273. Cyrillus Alexandrenus. Glaphyra in Pentateuchum//PG. T. 69. Col. 9–677. Cyrillus Alexandrenus.Commentarius in Isaiam prophetam//PG. T. 70. Col. 9–1449. [Doropheus Monembasiae]. Liber historicus (versio altera) (e cod. Mich. Ann Arbor. 215)//Ζαχαριδου . , πατριαρχεα το Διονυσου Β σ μα παραλλαγ το Ψευδο-Δωροθου//Θησαυρσματα, 1962, Τ. 1, σ. 144–155. Dositheus. Historia patriarcharum Hierosolymitanorum 3–4//Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων, στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων, λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου, κδ. . Δεληδμος, T. 2, Θεσσαλονκη, κδοτικς Οκος Βασ. Ρηγοπολου, 1982, σ. 3–492. Dositheus. Historia patriarcharum Hierosolymitanorum 5–6//Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων, λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου, κδ. . Δεληδμος, T. 3, Θεσσαλονκη, κδοτικς Οκος Βασ. Ρηγοπολου, 1982, σ. 9–452. Dositheus. Historia patriarcharum Hierosolymitanorum 7–8//Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων, λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου, κδ. . Δεληδμος, T. 4, Θεσσαλονκη, κδοτικς Οκος Βασ. Ρηγοπολου, 1983, σ. 9–477. Dositheus. Historia patriarcharum Hierosolymitanorum 9–10//Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων, λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου, κδ. . Δεληδμος, T. 5, Θεσσαλονκη, κδοτικς Οκος Βασ. Ρηγοπολου, 1983, σ. 9–681. Dositheus. Historia patriarcharum Hierosolymitanorum 11//Δοσιθου Πατριρχου εροσολμων στορα περ τν ν εροσολμοις Πατριαρχευσντων, λλως καλουμνη Δωδεκβιβλος Δοσιθου, κδ. . Δεληδμος, T. 6, Θεσσαλονκη, κδοτικς οκος Β. Ρηγοπολου, 1983, σ. 9–83. Eusebius. Commentaria in Psalmos//PG. T. 23. Col. 66–1396; T. 24. Col. 9–76. Eustaphius Thessalonicensis. Exegesis in canonem iambicum pentecostalem//Eustathii Thessalonicensis exegesis in canonem iambicum pentecostalem/ed. P. Cesaretti, S. Ronchey. Göttingen: De Gruyter, 2014. (Supplementa Byzantina; vol. 10). P. 7–264. |
|
|
