| Εκενα, τα οποα θα πρεπε να κνουν τσο ο Πατριρχης Κωνστανινουπλεως Βαρθολομαος, σο και ο Πρεδρος της Ουκρανας, ταν να καθσουν και να συμβουλευθον τους αρμδιους εμπειρογνμονες. σως δεν εναι αργ ακμη να διακψουν την οικοδμηση του πργου, προκειμνου να μην αποτελσουν αντικεμενο εμπαιγμο; Μπως δεν εναι αργ ακμη να απορρψουν την ιδα μιας «ενωτικς συνδου», η οποα εκ των προτρων εναι καταδικασμνη σε αποτυχα, προκειμνου να μην γελει μαζ τους ο κσμος ολκληρος; Εναι η πρτη φορ σην ιστορα που η υπσχεση εκχωρσεως του αυτοκεφλου δεν δθηκε ως ανταπκριση στα αιτματα των Ορθοδξων πιστν, αλλ κατ της απεριφρστως εκπεφρασμνης βουλσες τους. Εναι η πρτη φορ στην ιστορα που το αυτοκφαλο επιβλλεται με την ωμ βα, με τη χρση απαραδκτων για τον πολιτισμνο κσμο μεθδων ασκσεως επιρρος και πισεως. Οι κληρικο καλονται μαζικ για ανακρσεις απ τις μυστικς υπηρεσες, οι Αρχιερες δχονται ταπεινωτικς ρευνες κατ’οκον, οι μεγαλτερες Ιερς Μονς απειλονται με αφαρεση περιουσιν και εκδωξη μοναχν στους δρμους. Τον Οκτβριο ακμη ο Κωνσταντινουπλεως απστειλε στον Μακαριτατο Μητροπολτη Κιβο να Γρμμα, το οποο χαρακτηρζεται για μια νευ προηγουμνου αυθδεια. Η ουσα του γκειται στο εξς: μνο «κατ’οκονομαν» Σς προσφωνομε Μητροπολτη Κιβου, εν στην πραγματικτητα κηρξαμε τη διλυση της Εκκλησας Σας για να συγκροτσουμε μια να. Σες καλεσθε στην «ενωτικ σνοδο» και δικαιοσθε ακμη να βλετε την υποψηφιτητ Σας για αρχηγ της νας ονττητος. Κλσεις στην «ενωτικ σνοδο» με υπογραφ του Πατριρχη Βαρθολομαου εγχιρεζονται στους Αρχιερες της κανονικς Εκκλησας μσω εκπροσπων των κοσμικν αρχν. Ευνητο εναι, τι ολκληρη η Ιεραρχα της Εκκλησας της Ουκρανας αγανακτισμνη απρριψε αυτ «την πρσκληση σε εκτλεση», διτι υιοθτησε ομοφνως την απφαση να απχει της εκδηλσεως, η οποα αποβλπει στην ανατροπ της κανονικς τξεως και τη νομιμοποηση του σχσματος. Τον Ιανουριο 2016 ο Πατριρχης Βαρθολομαος μπροστ στους Προκαθημνους και εκπροσπους λων των Ορθοδξων κατ τπους Εκκλησιν αποτεινμενος προς τον Μακαριτατο Μητρπολτη Ονοφριο τον προσφνησε ως εξς: «Καλωσορζομεν τν Μητροπολτην Κιβου κ. νοφριον, τν ποον λοι δ ο παρντες ναγνωρζομεν ς τν μνην κανονικν κεφαλν τν ρθοδξων πιστν ες τν Οκραναν, βεβαως μετ τν π ατν λλων γων ρχιερων». Και ιδο ο Πατριρχης Βαρθολομαος αυτοανακηρχθηκε αρχηγς των Ορθοδξων στην Ουκρανα και απστειλε εκπρσωπ του στο Κεβο, προκειμνου να αναλβει αυτς τη συγκρτηση μιας νας εκκλησιαστικς ονττητας. |
| Сердце человеческое никогда праздно быть не может, но всегда какими-нибудь мыслями занято бывает, А посему к праздному сердцу, которое никакими полезными трудами не занято, как к дому праздному, удобно приступает душевный враг диавол и наполняет его мыслями злыми, как вредными плевелами, и в самое действие поучает их производить. Посему праздность много беззаконий рождает: отсюда пьянство; отсюда всякие блудные дела; отсюда злые беседы, пересуды, насмешки; отсюда частые пиршества, хищения, грабления, клятвопреступления; отсюда картежные игры и неразлучные с ними обманы, бесчиния, ссоры, драки и прочие беззакония; праздность научает воровать, лгать, льстит, обманывать, ибо праздный, не имея чем питаться, устремляется на похищение чужих трудов, или явно, или тайно, или обманом. Так праздност научает многой злобе, по словеси премудрого Сираха» ( Сир. 33. 28 ). (Из твор. св. Тихона задонского ). 8. Принесение Богу в дар от имения, зле приобретенного Жертвы нечестивых мерзость Господеви ( Прит. 15, 8 ). Что действительно Господом отвергаются дары от зле приобретенного богатства, поучительный пример тому содержится в житии преп. Феодора Сикеота. От чрева матери избранный Богом к особенному служению, Феодор, будучи еще отроком, являл собою необыкновенный пример постничества и прилежания к молитве. Придя в возраст, он строго подвижническою уединенною жизнию скоро собрал вокруг себя множество учеников, желавших пользоваться его советами и примером благочестивой жизни, так что образовался под его ведением многолюдный монастырь. Когда существовавшая в его монастыре церковь во имя св. великомученика Георгия сделалась мала и невместительна для умножившихся братий, преподобный создал новую церковь пространнейшую во имя св. архангела Михаила. Для служения в этом храме Божественной литургии нужно было приобресть новый сосуд, потому что не его монастыре дотоле Божественные тайны сохранялись в малом мраморном сосуде. Преподобный послал диакона своего в Константинополь купить серебряный сосуд на священнослужение. |
| Στους σημανοντες συναγερμ προστθηκε πρσφατα και το think tank διαΝΕΟσις, το οποο παρουσασε μα εξαιρετικ ανησυχητικ μελτη σχετικ με την εξλιξη του δημογραφικο στη χρα. Βσει των σεναρων που εξετζει η ομδα επιστημνων απ το Εργαστριο Δημογραφικν και Κοινωνικν Αναλσεων του Πανεπιστημου Θεσσαλας, υπ τη διεθυνση του καθηγητ Βρωνα Κοτζαμνη, ο πληθυσμς της χρας συρρικννεται, μετ απ μια «κρηξη» ως το 2010, και η συρρκνωση αυτ μλλον θα συνεχιστε ως και το 2050, με την ντασ της να εξαρτται απ πολλος παργοντες. Η μεωση του πληθυσμο, πως σημεινει η μελτη αυτ του Πανεπιστημου Θεσσαλας, δεν οδηγε μνον το εκπαιδευτικ, το σστημα υγεας ως και το ασφαλιστικ σστημα σε κατρρευση, αλλ η δημογραφικ αυτ κμψη μπορε να χει σημαντικς συνπειες τσο στην γεωπολιτικ στρατηγικ της χρας, σο και στην εθνικ της μυνα. SOS λοιπν για την πληθυσμιακ συρρκνωση της Χρας και τους κινδνους που ελλοχεουν απ το λαν ανησυχητικ αυτ φαινμενο εκπμπουν εγνωσμνου κρους ερευνητικ κντρα, Πανεπιστημιακ Ιδρματα και καθλυν Φορες. Υπρχουν επσης και οι πιο απαισιδοξοι οι οποοι μιλον για… «εξαφνιση» του Ελληνισμο απ την Χρα, καθς, πως ισχυρζονται, η συρρκνωση της Ελληνικς οικογνειας σε αντιστοιχα με τις οικογνειες των αλλοδαπν οδηγε σε αλλοωση του Ελληνικο στοιχεου. Τι μλλει γενσθαι λοιπν; Ποιος και πως θα ανατραπε η ζοφερ αυτ πραγματικτητα; Αρκον οι επισημνσεις, δηλσεις και αναφορς χρειζονται μεσα, εδ και τρα, μεσα μτρα ανατροπς και ανταξης ενντια στην υπογεννητικτητα;; Σε μια απλυτα καταναλωτικ κοινωνα που τα περισστερα προβλματα αντιμετωπζονται κυρως σε οικονομικ εππεδο, δεν μπορε παρ να ληφθον κυρως οικονομικ μτρα, ισχυρζονται κποιοι. Δημιουργα παιδικν σταθμν για τις εργαζμενες μητρες, εξασφλιση ειδικν προνομων, κατργηση των ορων εισοδματος πολτεκνων, καθιρωση επιδματος και συντξεως στην πολτεκνη μητρα, φορολογικ ελφρυνση στους πολτεκνους, επιδτηση γεννσεων κ.α. εναι μερικ απ τα μτρα που προτενονται. Σαφς και εναι χρος της Πολιτεας να σκψει μεσα στο πρβλημα. χι μνον να ελαφρνει τις πολτεκνες οικογνειες απ τον ζυγ και τα οικονομικ βρη, αλλ να δσει κνητρα και ευκαιρες για την δημιουργα πολτεκνων οικογενειν. Αυτ εναι χρος αδιαμφισβτητο της Πολιτεας, το οποο θα πρεπε απ χρνια να εχε πρξει. Ας το κνει λοιπν τρα, καθς αριο θα εναι μλλον… αργ… |
| Ο πρτος τη τξει θα εναι ο Ππας και αμσως μετ απ αυτν ο Οικουμενικς Πατριρχης. Εναι γνωστ τι οι ελληνφωνες Ορθδοξες Εκκλησες, παρ τις ελχιστες διαφορς τους με το Φανρι, ακολουθον κατ πδας τις επιλογς του Φαναρου, εν οι σλαβφωνες χουν δικ τους πορεα και ακολουθον κατ πδας την Μσχα ως «δορυφροι» της. Απ’ ,τι φανεται, με βση τα σημεριν δεδομνα, η παγκσμια Ορθοδοξα οδηγεται σταδιακ σε δισπασ της σε ελληνφωνες και σλαβφωνες Εκκλησες, πργμα το οποο διακας επιθυμε το Βατικαν. Μλιστα υπρχουν βσιμοι φβοι, τι αυτ το μγα ανοσιοργημα θα πραγματοποιηθε κατ την προετοιμαζμενη « Οικουμενικ Σνοδο» του 2025, με την συμπλρωση 1700 ετν απ την πρτη Οικουμενικ Σνοδο, (325 μ.Χ.). Θα αφορ δε την «νωση» του Βατικανο με τις ελληνφωνες Τοπικς Εκκλησες, εν οι σλαβφωνες θα απχουν και δεν θα συμμετσχουν. Βεβαως ποτ δεν πρπει να ξεχνμε, τι η προετοιμαζμενη φρικτ και ολθρια αυτ «νωση» προωθεται και απ σκοτειν και υπγεια κντρα της Νας Τξεως Πραγμτων και του Διεθνος Σιωνισμο, που προετοιμζουν την εφιαλτικ πανθρησκεα. Περανοντας την ανακονωση μας, κροομε και εμες μαζ με τον ρσο Ιερρχη τον κδωνα του κινδνου. Επισημανουμε τον κνδυνο, που καραδοκε στο εγγς μλλον και καλομε σε αφπνιση και αγωνιστικτητα κλρο και λα και ιδιαιτρως την Ιεραρχα της ελλαδικς Εκκλησας, πριν εναι πολ αργ. Δυστυχς προβλπουμε πολ σχημες εξελξεις στο χρο της Αγας μας Εκκλησας, το δε τραγικτερο εναι, τι η μεγλη πλειοψηφα των Ιεραρχν, που ανκουν στις ελληνφωνες Τοπικς Εκκλησες, χουν στρατευτε στην υπηρεσα των παγκοσμιοποιητν, οι οποοι εργζονται πυρετωδς για την πολτοποησ της μσα στη χονη των θρησκειν του κσμου και εν τλει την εξαφνισ της. Εμες δηλνουμε για μια ακμη φορ τι με τη Χρη και τη δναμη του Θεο θα μενουμε εδραοι και αμετακνητοι στην Ορθοδοξα μας. Δεν θα συμμετσχουμε σε μια ττοια «νωση» και θα διακψουμε κθε εκκλησιαστικ κοινωνα με σους συμμετσχουν. Εκ του Γραφεου επ των Αιρσεων και των Παραθρησκειν ΑΚΤΙΝΕΣ 6/29/2021 Βαθμολογα: 9.8 Ψφοι: 5 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ιω. Καρμρη, Ορθοδοξα και Ρωμαιοκαθολικισμς, τομ. ΙΙ, Αθναι 1965, σ. 170 Πρωτ. Γεωρ. Μεταλληνο, Ομτιμου Καθ. Θεολογικς Σχολς Πανεπιστημου Αθηνν, Οι διλογοι χωρς προσωπεο, Διαδικτυακς τπος Ορθδοξος Λγος , www.orthodox.net.gr , σ. 1 Βλπε επσης Σχλια ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΤΥΑ |
| Η λογικ αυτο το σχεδου/υπολογισμο εναι απλ: καταστρφοντας την Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα και προβλλοντας την «Ορθδοξη Εκκλησα τς Ουκρανας» ως τη να μεγαλτερη «Ορθδοξη Ομολογα» τς χρας, και σε σχση με θματα γεωπολιτικς, πολιτικς και ιδεολογικς ατζντας, το καθολικ στρατπεδο θα χει την ευκαιρα να αποκψει ριζικ εκατομμρια Ουκρανν που ταυτζουν εαυτος με την Ορθοδοξα, με την παλαι ιστορα της Ορθδοξης πστης στις εκτσεις τς Ουκρανας. Τοιουτοτρπως, η «Ορθδοξη Εκκλησα τς Ουκρανας» μετατρπεται, στην πραγματικτητα, απ θρησκευτικ δομ σε εργαλεο σκησης πολιτικς. Και αυτ θα εναι μια τρανταχτ νκη. Μετ απ λα αυτ, χνοντας γι πντα την μνμη τν πηγν τς αληθινς Ορθοδοξας, αντιμετωπζοντας την πστη ως στοιχεο πρτιστα «Ουκρανικ», πιασμνοι στα δχτυα τν εθνικιστικν και ιδεολογικν οφθαλμαπατν, κι ντας προσρτημα τς κρατικς εξουσας, «Επισκοπτο» και «ιερατεο» τς «Ορθδοξης Εκκλησας τς Ουκρανας» αργ γργορα θα συμφωνσουν με την πρταση να ενωθον με τος Ουντες και να αναγνωρσουν τον Ππα ως Κεφαλ τους. Δεν χρειζεται και πολλ εφευρετικτητα γι να γνει πραγματικτητα κτι ττοιο. Αρκε, για παρδειγμα, απ την μα, οι αρχς να αναγγελουν τι η συγχνευση των " Ορθδοξης Εκκλησας τς Ουκρανας " και τς Ο.Ε.Κ.Ε. εναι απαρατητη για την νταξη τς Ουκρανας στην ΕΕ, κι, απ την λλη ο Ππας εξ ονματος του νου ποιμνου του να παξει το ρλο το βασικο λομπστα στην δρομολγηση τς ουκρανικς Ευρωπακς ενσωμτωσης. Ττε το λο σχδιο κι λες οι απαρατητες διαδικασες θα μπονε μπροστ, θα χουν την απαρατητη υποστριξη και θα ολοκληρωθον το συντομτερο δυνατν. Αυτ ββαια εξακολουθον να εναι ζητματα μακροπρθεσμης προοπτικς. Ωστσο, οι Ουντες (και οι Ρωμαιοκαθολικο) εργζονται δη ενεργ για να διασφαλσουν τι την κατλληλη στιγμ, τα πντα θα εναι τοιμα με τον καλτερο δυνατ τρπο. Ειδικτερα, δη «τρχει» μια σκπιμη δραστηριτητα θλωσης τν ορων μεταξ τς Ελληνικς καθολικς και της Ορθδοξης πστης, καθς και τς απλειψης οιασδποτε αρνητικς μνμης που συνδεται με τη εξπλωση της Ουνας στα ουκρανικ εδφη. Το κριο ακροατριο εναι οι κατ περιοχς «ιερο-λειτουργο» τς «Ορθδοξης Εκκλησας τς Ουκρανας/ Ουκρανικς Ορθδοξης Εκκλησας Πατριαρχεου Κιβου [Ο.Ε.Ο./Ο.Ο.Ε-Π.Κ.]», οι οποοι, για μι σειρ αντικειμενικν και υποκειμενικν λγων, εναι το ιδανικ εργαλεο για την κατλληλη χειραγγηση. |
| Ως αποτλεσμα αυτν προκυψε η λακ πρωτοβουλα για συλλογ υπογραφν κτω απ εκκλσεις προς τους πρτους πολτες της χρας. Αυτ η πρωτοβουλα προλθε εκ των «κτω» και σμερα υλοποιθηκε στο εππεδο ολκληρης της Εκκλησας. Οι νθρωποι κουρσθηκαν απ τις παρανομες και εναι τοιμοι να υπερασπισθον την Εκκλησα τους με κθε νμιμο – και το υπογραμμζω, αποκλειστικ νμιμο – μσο. Εν σοι επιθυμον να αποκτσουν πολιτικ κρδη απ τη σγχρονη μδα «κατ της ΟΟΕ» οφελουν πιο συχν να καταφεγουν στην ιστορα και να θυμονται τι ο ουκρανικς λας εναι υπομονετικς, αλλ αυτ η μακροθυμα αργ γργορα χει την ιδιτητα να εκλεπει. – Απ την λλη πλευρ, μως, αυτ η ετοιμτητα των ανθρπων υπ την παροσα ουκρανικ πραγματικτητα να υψσουν ανοικτ τη φων τους προς υπερσπιση της Εκκλησας δεν θα επισρει να νο κμα σημερινν διωγμν κατ των χριστιανν, πως αυτ συμβανει λ.χ. στις χρες της Μσης Ανατολς, της Αφρικς, της Ινδας; Πς, κατ τη γνμη Σας, φαντζει η Ουκρανα εν μσω αυτν των εγκλημτων; – Πργματι, μια σειρ διεθνν οργανσεων προστασας των ανθρωπνων δικαιωμτων, που μελετον θρησκευτικ προβλματα σε διφορες χρες και ηπερους, δημοσιεουν ανησυχητικ στατιστικ στοιχεα, που καταγρφουν τις διξεις εις βρος των χριστιανν διαφρων ομολογιν. Ειδικτερα δε, η οργνωση για την προστασα των ανθρωπνων δικαιωμτων « Open Doors » στον απολογισμ της « World Watch List » για το 2019 διαπστωσε τι ο αριθμς των χριστιανν, που δικονται εξαιτας της πστες τους, χει αυξηθε απ 260 στα 309 εκατομμρια, δηλαδ αυξθηκε κατ 50 εκατομμρια ανθρπους! Μλιστα, ο αριθμς των μαρτυρικν θαντων παγκοσμως χει αυξηθε κατ 60 %. Εναι φρικιαστικο οι αριθμο! Και περισστεροι απ λους χριστιανο σκοτθηκαν απ τα χρια βασανιστν τους στη Νιγηρα. πως αποδεικνουν τα στατιστικ στοιχεα, εννα στους δκα θρησκευμενους της χριστιανικς ομολογας υπφεραν στην Αφρικ. Κρνοντας απ τη σημεριν κατσταση η Ουκρανα δεν εντχθηκε σε αυτν τον αξιοθρνητο κατλογο. Εν τοτοις, οι τσεις, που παρατηρονται στη χρα μας και συνδονται με τη δρση παρακρατικν συνδσμων και ακροδεξιν οργανσεων, οι οποοι μχονται κατ της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας, καθς και οι παρεμβσεις των κρατικν υπηρεσιν στη ζω της Εκκλησας, προκαλον ανησυχα δη απ τη σημεριν μας εποχ. Απ τις αρχς του 2021 ολονα και συχντερες γιναν πλι οι επιδρομικς αρπαγς ναν απ τους οπαδος της «Ορθοδξου Εκκλησας της Ουκρανας», οι οποοι μετ απ ττοιες πρξεις συχν λησμονον τον δρμο προς τους καταληφθντες απ τους διους ναος. λα αυτ συμβανον υπ την αδιαφορα των τοπικν Αρχν και των οργνων της Αστυνομας. Εναι θλιβερ, αλλ οι καννες του Συντγματος και της νομοθεσας της Ουκρανας υπρχουν μνον στο χαρτ. |
| Η ιεραποστολ στη μητρικ γλσσα με γνση του πολιτισμο εναι απαρατητη και σημαντικ προπθεση, για το κρυγμα του λγου του Θεο. Σμερα οι πιο ευνοκς συνθκες για τη γνωριμα των Ινδν με την ορθδοξη πστη εναι στην καρδι της Ινδας, στην ορθδοξη κοιντητα της πλης Τσαντραπορ, στο κρατδιο της Μαχαρστρα. Στη θετικ εξλιξ τους συμβλλει το γεγονς τι οι πολτες της Ινδας δεν χρειζονται να λαμβνουν κποια επιπλον δεια για ιεραποστολικς δραστηριτητες, σε σγκριση με τους ξνους ιεραποστλους, που χρειζονται «ιεραποστολικ βζα». Μερικς φορς οι Ρσοι ιεραπστολοι θεωρον τι αφο στο Δελχ υπρχει μα ορθδοξη ενορα, «ρα λα εναι καλ και ο καθνας μπορε να γνει μλος της Εκκλησας». Δυστυχς, ο τομας δρσεως του προσταμνου της ενορας στο Δελχ εναι περιορισμνος και βρσκεται κτω απ τον λεγχο των αρχν της Ινδας, οι οποες, πως εναι γνωστ, δεν τα τηρον ιδιατερα θετικ στση. Η ελληνικ ιεραποστολ στην Καλκοτα, πιθανν, ντιμετωπζει δυσκολες με τα στελχη και την οικονομικ υποστριξη. Το ιεραποστολικ δυναμικ της τα τελευταα χρνια χει μειωθε. Οι Εκκλησες δεν χουν στεν συνεργασα μεταξ τους και γνεται δσκολο να μπορον απ κοινο να διαδδουν τον λγο του Χριστο. Ο Αρχιεπσκοπος Τιρνων και πσης Αλβανας Αναστσιος (Γιαννουλτος) γρφει: «σο προφρουμε το Σμβολο της πστεως μας, τσο πρπει ν’ αναρωτιμαστε αν πιστεουμε αληθιν “Εις μαν, Αγαν, Καθολικν και Αποστολικν Εκκλησαν”. Νιθουμε, ραγε, στην πραγματικτητα τι εναι ΜΙΑ τη βλπουμε ως μια “συνομοσπονδα” ανεξρτητων Εκκλησιν, που οι δοκιμασες της μας εναι, κατ καννα, μνο πληροφορες των ΜΜΕ για την λλη; Δεν εναι απλς τι πρπει, αλλ τι υπρχει επιτακτικ ανγκη να μετανοσουμε, δηλαδ ν’ αλλξουμε τον τρπο σκψεως και να αισθανθομε τι δεν γνεται να συνεχζουμε ατιμρητα να ομολογομε την πστη “Εις μαν, Αγαν, Καθολικν και Αποστολικν Εκκλησαν”, να κοινωνομε “ενς ρτου” (Α Κορ.10,17) και “ενς ποτηρου” και να παραμνουμε απομονωμνοι και συγκεντρωμνοι αποκλειστικ στα δικ μας επαρχιακ προβλματα, εκφρζοντας, ταυτχρονα, κπως απ ευπρπεια, μια ελαφρ συμπνοια στους αδελφος μας, οι οποοι πεθανουν με αργ θνατο, μσα στην πνευματικ τους μοναξι» . |
| Συνελντι ειπεν, το αυτοκφαλο δεν εισφρει στην παρξη μιας Τοπικς Εκκλησας κποιο επιπρσθετο ουσιαστικ στοιχεο οντολογικο χαρακτρα, κποια να nota Ecclesiae, αλλ δηλνει το σστημα οργανσεως και αλληλεπιδρσεως μεγλων εκκλησιαστικν περιοχν με σκοπ την πιο αποτελεσματικ υλοποηση του πρωταρχικο στχου της Εκκλησας, δηλαδ τη σωτηρα των ανθρπων, με λλα λγια, τη διασφλιση του πληρματος της γνσιας πνευματικς ζως, που εναι αντξια του ανθρπου, ως δημιουργηθντος κατ’ εικνα Θεο θεοφιλος ντος. Το αυτοκφαλο εναι ακριβστερα μια ιστορικ κατηγορα. Εμφανσθηκε αρκετ αργ, μετ την οικειοποηση απ την Εκκλησα του μητροπολιτικο συστματος διοικσεως και εξελισσταν σταδιακ. Οφελουμε να τονσουμε τι στην πριμη περοδο της χριστιανικς ιστορας κθε Τοπικ Εκκλησα με επικεφαλς επσκοπο (σμερα την καλομε επισκοπ επαρχα) ταν πλρως αυτοτελς (θα λγαμε σμερα αυτοκφαλος), αλλ πντοτε και υποχρεωτικ σε εντητα με λες τις υπλοιπες κατ τπους Εκκλησες. Ας μην λησμονομε τι κατ τη διρκεια αινων ορισμνα αυτοκφαλα εξαφανσθηκαν και εμφανσθηκαν να. Ωστσο με λες αυτς τις αλλαγς το θεμελιδες πολτευμα της Εκκλησας, που εναι κατοχυρωμνο εγγρφως δη στις σελδες της Καινς Διαθκης, δηλαδ απ την αρχ της ιστορας της Εκκλησας της Καινς Διαθκης, της Εκκλησας του Χριστο, πντοτε παρμενε να και το αυτ, αναλλοωτο, βασιζμενο επ της επισκοπικς διαρθρσεως (ορισμνοι το ονομζουν επισκοποκεντρικ). Το σστημα της συνοδικς αλληλοδιασνδεσης και αλληλοδιεσδυσης μεταξ αυτοτελν (αυτοκεφλων) Εκκλησιν, λγο-πολ μεγλων, εναι πολ περισστερο αυθεντικ απ θεολογικς και εκκλησιολογικς απψεως, ναντι της μοναρχικς πυραμιδοειδος διαρθρσεως, που δεν υπρχουν ιστιμοι μεταξ τους Πατριρχες και που αντ της συνοδικτητας και του πρωτεου τιμς κυριαρχε η αρχ του πρωτεου της εξουσας, που ο ππας ευρσκεται στην κορυφ της «πυραμδας» και λοι οι υπλοιποι εναι κτω απ εκενον. Στην Ορθοδοξα οι σνοδοι εναι εκενες, οι οποες εκλγουν και εγκαθιστον τους επισκπους, εν στο ρωμαιοκαθολικισμ νας νθρωπος. Επιπλον, ο πρτος στην τξη επσκοπος σημανει σε μας πρτος μεταξ σων στη σνοδο (primus inter pares), και χι πρτος in absoluto. |
| Необходимо, однако, более подробно уделить внимание преподобному Иоанну Кукузелю — главному создателю более протяжного и богато-украшенного жанра византийского церковного пения, прозванного «калофоническим», или «прекрасно звучащим» . Название этого жанра церковной музыки происходит от древнегреческого слова «прекрасный» (греч. καλς) . Даже спустя века мелодии гимнографических произведений продолжали иметь некоторые общие черты. Однако в XIV b., по словам протопсалта Джона Бойера, сочинения монаха-исихаста, преподобного Иоанна Кукузеля, «революционизировали музыкальную традицию Православной Церкви». Рукописи, дошедшие до нас и содержащие его музыкальные сочинения, а также сочинения его современников, писавших музыку в калофоническом стиле, дают нам интересное представление о богослужебной жизни монахов-исихастов. Повседневная жизнь монахов была строгой и простой, проходила в постоянном молитвенном делании. Однако, когда братия собиралась по воскресным дням и праздникам, то за богослужением исполнялись порой очень сложные, мелодически богатые песнопения, о чем свидетельствуют дошедшие до нас рукописи византийской музыки . С XIV в. в рукописях начинают появляться альтернативные мелодии к богослужебным текстам, часто следующие сразу за оригинальным сочинением и имеющие такие надписания, как «τ ατ καλοφονικ παρ ωννου το Κουκουζλους» («то же самое в прекрасном звучании от Иоанна Кукузеля»). Со временем, практика калофонического пения стала настолько популярной, что калофонические версии песнопений стали сочинять для всех главных церковных праздников, и начали появляться сборники, содержащие эти композиции. Эти праздничные композиции использовали в качестве дополнения или замены одной или нескольких классических мелодий песнопений, относящихся к празднуемому событию . В ходе длинной истории византийской музыки, помимо создания калофоническиких версий песнопений, также прослеживаются изменения в том, как исполнялись и сами оригинальные мелодии. На определенном этапе развития византийской музыки многие песнопения постепенно начинали «удлинять», объясняет протопсалт Д. Бойер. В некоторых случаях, веками спустя, это привело к удвоению ритмической составляющей. То есть то, что раньше имело длительность одной доли, стало иметь две, а потом четыре, восемь и даже шестнадцать. Помимо увеличения длительности, каждая нота или группа нот «расширялась» и превращалась уже в целую музыкальную «формулу». Такое развитие впоследствии получило название «αργ εξγηση» — «медленное толкование» мелодии . |
| Феофил.). При этом Апостол повторяет (ср. Иак.2:17 ) свое основное положение «вера без дел мертва», πστις τν ργων νεκρ εστιυ. Впрочем, вместо принятого νεκρ, мертва, некоторые авторитетные греческие списки (Ватиканский, Парижский и некоторые другие), как и некоторые древние переводы (Армянский, Вульгата), имеют другое слово αργ, бездеятельна, бесполезна, напрасна. По связи с предыдущим ( Иак.2:19 ) и последующим ( Иак.2 след.) это разночтение заслуживает внимания и предпочтения. Иак.2:21 . Не делами ли оправдался Авраам, отец наш, возложив на жертвенник Исаака, сына своего? Иак.2:22 . Видишь ли, что вера содействовала делам его, и делами вера достигла совершенства? Иак.2:23 . И исполнилось слово Писания: «веровал Авраам Богу, и это вменилось ему в праведность, и он наречен другом Божиим». Иак.2:24 . Видите ли, что человек оправдывается делами, а не верою только? Здесь Апостол приводит самое сильное и самое решительное для христиан из иудеев доказательство необходимости дел для оправдания человека пред Богом и для спасения его – на оправдание Авраама праотца не одною верою, но и делами, причем из дел Авраама берется у Апостола самое великое – жертвоприношение им Исаака (ст. 21, см. Быт. 22 ). Это именно дело самоотвержения Авраама в деле служения Богу сослужило венцем дел, посредством которых Авраам прошел путь нравственного очищения и явился истинно праведным, святым: оправдался εδικαιθη, – именно достиг праведности на самом деле, а не только «объявлен был праведным», как полагают некоторые западные комментаторы. Нет, подвиг целой добродетельной жизни Авраама, нашедшей свое высшее выражение в мысленно совершенном им жертвоприношении Исаака, словом, все праведные и благочестивые дела Авраама сделали его человеком высокой праведности, а вместе с тем и наследником спасения. Но дела Авраама, по воззрению Апостола Иакова, не были самостоятельным принципом его оправдания, напротив, дела его были органически соединены с его верою: «вера содействовала делам его, и делами вера достигла совершенства», πσιτς συνργει τος ργοις ατο. |
|
|
