| Алевтина сильная (лат.) Ангелина вестница (греч.) Аполлинария Аполлонова (греч.) Ариадна строго сохраняющая супружескую верность (греч.) Афанасия бессмертная (греч.) Варвара иноземка (греч.) Василисса царственная (греч.) Вероника образ верности (греч., лат.) Гликерия сладкая (греч.) Диодора Божий дар (греч.) Ева жизнь (евр.) Евдокия благоволение (греч.) Евсевия благочестивая (греч.) Евфросиния радость (греч.) Женевьева (по-церковнославянски – Геновефа) Зинаида божественная (греч.) Илария тихая, радостная, ясная Иоанна благодать Божия (евр.); обычно это имя передают на западный манер: Жанна или Яна; Исидора дар Исиды (египетской богини) (греч.) Иулиана , Иулиания, Иулитта и др. дочь Иулиева, или Юлиева (лат.). Это имя древнего римского рода. Один из представителей этого рода – Гай Юлий Цезарь. Иустина дочь Иуста. Касиния служанка (лат.) Кирия Господня (греч.) Клеопатра славная по отцу (греч.) Констанция постоянная (греч.) Лия утомленная (евр.) Лукия светлая (лат.) Мариам их восстание, звезда моря (евр.) Мелания черная (греч.) Павла маленькая (лат.) Павлина, Паулина принадлежащая Павлу (лат.) Параскева пятница, приготовление (греч.) Пелагия морская (греч.) Руфина рыжеватая (греч.) София премудрость (греч.) Сусанна белая лилия (евр.) Феодора Божий дар (греч.) Феодосия Богом данная (греч.) Феофания Богоявление (греч.) Харита любезная (греч.) Харитина благодатная (греч.) Христина Христова (греч.) Юния молодая, юная (лат.) Священник может советовать при выборе имени следовать современным справочным изданиям, особенно церковным календарям, так как в светских изданиях часто даются имена советские или искаженные западные и таких святых нет в помине. Напомним, что ежегодно выходит Церковный календарь Московской Патриархии, где дается перечень наиболее известных святых, он продается в церковных лавках и магазинах. Помните: имя, данное ребенку, будет пронесено им до самой смерти и может послужить в детстве и юности поводом к насмешкам и издевательствам со стороны сверстников. Многие из древних имен, которые носили подвижники благочестия, вряд ли уместны сегодня. Из числа таких имен упомянем: Алгабдил, Амавс, Аод, Араб, Атом, Евпл, Евпроб, Квадрат, Мудий. |
| Лидия – культурная [греч.] Любовь – русск. перевод греч. слова “агапи”. Людмила – милая людям [слав.] Максим – величайший [лат.] Мария – любимая, желанная [евр.] Марина – морская [лат.] Марк – родившийся в Марте (?) [лат.] Милица – … [слав.] Митрофан – явленный матерью [греч.] Михаил – Кто как Бог [евр.] Надежда – русск. перев. греч. слова “елпис” – надежда. Наталия – рождественская [лат.] Никита – победитель [греч.] Николай – побеждающий народ [греч.] Никон – побеждающий [греч.] Нина – морская богиня [вавилон.] Нонна – Богу посвященная, чистая, святая [егип.] Олег – как и Ольга от – священный [сканд.] Олимпиада – олимпийская [греч.] Ольга – (Хельга) священная [сканд.] Павел – малый [лат.] Павла – малая [лат.] Пантелеймон – всемилостивый [греч.] Параскева – приготовление, пятница [греч.] Пелагея – морская [греч.] Петр – камень [лат.] Прокопий – опережающий, успевающий [греч.] Пинна – от Дестина – госпожа [греч., болг.] (первоначально мужское имя) Раиса – легкая, готовая [греч.] Римма – от Роман [лат., болг.] (первоначально мужское имя) Роман – римский [лат.] Светлана – святлая от Фотиния [греч.] Серафим – пламенный [евр.] Сергий – от латинск. (римск. родовое имя) Симеон (Семен) – услышание [евр.] София – премудрость [греч.] Стефан (Степан) – венок [греч.] Стефанида венчанная [греч.] Сусанна – водяная лилия [евр.] Таисия – принадлежащая Исиде (египетской богине) [коптск., греч.] Тамара – пальмовая ветвь [евр.] Татьяна – от (имя легендарного Сабинского царя) Тит – почтенный [греч.] Тихон – Бог счастья [греч.] Федор (›еодор) – дар Божий [греч.] Филарет – любящий добро [греч.] Филипп – любитель коней [греч.] Фома – близнец [арамейск.] Хрисанф – златоцветный [греч.] Христина – Христова [греч.] Христофор – христоносец [греч.] О значении святости смотри в 1-ом выпуске житий, мученики за Христа – во 2-ом выпуске, монашеский подвиг (преподобные) – в 3-ом выпуске, Христа ради юродивые – в 5-ом выпуске. Алфавитный список святых помещен в конце первого выпуска; значение собственных имен – в конце второго выпуска. Монашеский подвиг |
| 5 . λλ’ τος μετροις κακος πιχαρων ε, οδ’ οτως συχαν γειν γνκει, οδ γρ ργνων πορν περιει τατα ζητν· λλ’ χων τι τινς παρ τν Βαρλαμ κα τν κνδυνον κενον φοιτσαντας, κα τ κενων σχτως νοσοντας, δι’ κενων φ’ αυτν ποιεται τν τε χρηματσαντα φσου κα τν Γννου, Γρηγορν τε κα Δεξιν. Ο κα σστημα ποιησμενοι κα λλους προσεταιρισμενοι νθρωπσκους, οδν γις διανοηθντας οδποτε, θρυβον γερουσι κατ τς κκλησας Θεο, σπουδν ποιομενοι ποπλανν τος πολλος κα τς κκλησας ποτμνειν λεεινς, δξαν αυτος κ τοτου πορζειν ομενοι. δησε γον δι τατα Σνοδον συγκροτηθναι μεγλην, το γαληντατου βασιλως μν λεον λαβντος τν πολλυμνων ψυχν. Δι κα μεταπεμφθντες παρ τς κ Θεο κραταις κα γας βασιλεας ατο κα το γιωττου κα οκουμενικο πατριρχου κυρου Καλλστου ο ερτατοι ρχιερες κα πρτιμοι, τε ρακλεας, Θεσσαλονκης, Κυζκου, Φιλαδελφεας, Χαλκηδνος, Μελενκου, μασεας, Ποντοηρακλεας, Πηγν, Βερροας, Τραπεζοντος, Τραανουπλεως, Σηλυβρας, πρω, μστριδος, Ανου, Σουγδαας, Βρσεως, Μαδτων, Βιζης, Γαρλλης, Μηδεας, Τενδου, Καλλιουπλεως, ξαμιλου, ντων κα δι γνωμν το δριανουπλεως, το Χριστουπλεως, το Διδυμοτεχου· παρντων κα θεοφιλστατων πισκπων, το Πανου, το Χαριουπλεως, το Παμφλου, το θρα, το Καμπανας, το Σινου, το λευθερουπλεως· προκαθεσθντος το γαληντατου κα κρατστου κα γου μν αθντου κα βασιλως κυρου ωννου Καντακουζηνο ν τ τρικλν τ οτω πως πιλεγομνω λεξιακ τν ερν Βλαχερνν· συνεδριζοντος τ γ βασιλε ατο κα το γιωττου κα οκουμενικο πατριρχου κυρου Καλλστου· κα τι το περιποθτου αταδλφου τς γας βασιλεας ατο το πανευτυχεσττου σεβαστοκρτορος κυρο Μανουλ το σνη· κα τι το περιποθτου αταδλφου τς γας βασιλεας ατο κυρου Μιχαλ το σνη· λλ δ κα το περιποθτου νεψιο τς γας βασιλεας ατο πανυπερσεβστου κυρου νδρονκου το σνη· παρακαθημνων τς συγκλτου σν τος ρχιερεσι κα κκλησιαστικος ρχουσι, κα συνειλεγμνων τν τε γουμνων κα ρχιμανδριτν τν ν τ εδαμονι τατ πλει, τι τε ερομονχων κα ερων κα μοναχν οκ λγων, οκ πντων κα τινων τν τς πολιτεας ρχντων, περιεστηκτος δ κα λαο, σον ν τοτοις φιλκοον. Προσεκλθησαν κα ο θορυβοντες κα τν κκλησαν κατατμνοντες οτοι κα ρωτθησαν, τνος νεκεν, βασιλως εσεβς ζντος, παρ’ ατν τοιατα κατ τς εσεβεας τολμται. Ο δ τισαντο προσθκην τινα ν τ μολογ τν χειροτονουμνων ρχιερων γεγενημνην. ν αταις δ ποιοντο κα τν Θεσσαλονκης, πειδ σκανδαλζεσθαι λεγον κατ’ ατο ν τισι τν πρς Βαρλαμ κα κνδυνον ντιρρητικς ατ συγγεγραμμνων. |
| Οι μοναχο, που συγκεντρθηκαν γρω απ το Μακριο της Κορνθου και το Νικδημο τον Αγιορετη, λαβαν το νομα Κολλυβδες για το ρλο που παιξαν σε μα διχογνωμα, που τραξε το γιον ρος κατ το δετερο μισ του 18ου αινα. Επικρατοσε να κνουν μνημσυνα το Σββατο και να ευλογον τα κλλυβα. Μοναχο της σκτης της αγας ννας, φροντζοντας περισστερο για τα οικονομικ τους συμφροντα, παρ για το σεβασμ της Παρδοσης, εχαν μεταφρει τη μνημνευση των νεκρν στην Κυριακ, στε να διαθτουν το Σββατο για την πληση των εργοχερων τους. Οι κολλυβδες αντιστθηκαν σ’ αυτ την αλλαγ, διτι η Κυριακ, υπμνηση εβδομαδιαα της ανστασης, εναι ασυμββαστη με το πνθος και τις τελετς που το ανακαλον. Η διαμχη συνεχστηκε επ πολ και γνρισε πολλς φσεις. Το πραγματικ αντικεμενο της διαμχης ξεπερνοσε πολ τη γενεσιουργ αιτα. Επρκειτο στ’ αλθεια για μα σγκρουση μεταξ των οπαδν μιας στενς προσλωσης στο τυπικ, διατεθειμνων να συμβιβασθον με μια παρδοση, που το νημ της δεν αντιλαμβνονταν, και των πρωταγωνιστν μιας βαθις πνευματικς ανανωσης. Αυτο οι τελευταοι εκτιμοσαν τι θα μποροσαν να τη στηρξουν μνο σε μια μεγλη πισττητα στην αγιοπατερικ διδασκαλα και στο σεβασμ της Λειτουργικς παρδοσης και των καννων της πρτης Εκκλησας. Ττοιο ταν πραγματικ το ευρ σχδιο των Κολλυβδων. Να γιατ εχαν επιχειρσει μια μεγλη εκδοτικ εργασα των Πατρων της Εκκλησας, χωρς να εξαιρσουν τους ησυχαστς του 14ου αινα, διτι ο παλαμισμς τος φαινταν ως η κρα εφαρμογ της πατερικς παρδοσης. Ο Νικδημος ο Αγιορετης εχε ετοιμσει την πλρη κδοση των ργων του Γρηγορου Παλαμ. Το χειργραφο δυστυχς χθηκε, ταν το τυπογραφεο της Βενετας, που το εχε εμπιστευθε, κλεισε κατ διαταγν της αυστριακς κυβρνησης. Εχε καταστραφε απ το στρατ που ερευνοσε για προπαγανδιστικ επαναστατικ κεμενα απευθυνμενα στους λληνες απ τον Βοναπρτη. Στα 1777, ο Μακριος της Κορνθου λθε να μενει στο γιον ρος. ρχισε να ψχνει για χειργραφα. Ανακλυψε τονΕυεργετιν. πολτιμη ανθολογα ασκητικν κειμνων, που εχε συγκεντρσει ο Παλος, κττωρ της μονς του Ευεργτου στην Κωνσταντινοπολη. Ο Ευεργετινς περιεχε επσης φιλοκαλικς συλλογς ησυχαστικν κειμνων της εποχς μεταξ 4ου και 14ου αινα. Με μεγλο ζλο φρντισε ν’ αντιγραφον και πριν φγει απ τον θωνα εμπιστεθηκε στο Νικδημο τον Αγιορετη την επιμλεια της δημοσευσης του Ευεργετινο, πως και της πραγματεας του Περ της συχνς μεταλψεως. Του ανθεσε επσης να ετοιμσει για το τυπογραφεο τη Φιλοκαλα, πλουτζοντς την με πρλογο και βιογραφικς σημεισεις των παρουσιαζομνων συγγραφων. |
| В последующих версиях италийской редакции этот дубляж выглядит более ярким: дубляжные прошения в некоторых рукописях почти совсем одинаковы и отличаются только началом (Υπρ το δωρηθναι или Υπρ το καταπμψαι). Опубликуем здесь эту ектению по изданию: Евхологий Барберини гр. 336… Стр. 336 (перевод мой). 1) Υπρ το αγιασθναι τ υδατα ταυτα τ πιφυτησει κα ενεργεα το Αγου Πνεματος δεηθμεν (О еже освятитися водам сим просвещением и действием Святаго Духа, помолимся). 2) Υπρ το καταπμψαι π′ ατ τν χριν τς απολυτρσεως, τν ευλογαν το Ιορδνου, το Κυρου δεηθμεν (О еже низпослати ей Господней благодати избавления, благословению Иорданову, Господу помолимся). 3) Υπρ το ελογηθηναι τ υδατα ταυτα τ πιφυτησει το Αγου Πνεματος, το Κυρου δεηθμεν (О еже благословитися водам сим наитием Святаго Духа, Господу помолимся). 4) Υπρ το ελογηθηναι αυτα ς τ Ιορδνια ρειθρα, το Κυρου δεηθμεν (О еже благословитися им как Иорданским струям, Господу помолимся). 5) Υπρ το καταφοιτσαι ν τος δασι τοτοις τν καθαρτικν τς υπερουσου Τριδος εεργεσαν… (О еже снизходити на воды сия очистительному пресущественныя Троицы благодейству…). 6) πρ το πσαν ν ατος το ψυχοκτνου πολεμου τν δναμιν βυϑισϑναι… (О еже погрузитися в них силе душетленного супостата…). 7) Υπρ το γενσθαι αυτα πρς καθαρισμν ψυχν κα σωμτων πασιν τοις ροιομνοις κα μεταλαμβννουσιν εξ αυτου… (О еже быти ей на очищение душам и телом всем емлющим и причащающимся от них…). 8) πρ το ναδειχϑναι τος ν ατ βαπτιζομνους, ς τος φωστρας το ορανο, μ χοντας σπλον υτδα (О еже явитися крестящимся в Нем как светилам небесным, не имеющим пятна или порока…). В крещальном прошении используется выражение ς τος φωστρας το ορανο (как светилам небесным), а в Богоявленском – ς τος στρας του ορανου (как звездам небесным). К тому же концовка крещального прошения отсутствует в Crypt. Γβ VII. Впрочем, в древних италийских Богоявленских богослужебных источниках присутствовало прошение, точно соответствующее крещальному – это подтверждается наличием этого прошения в Чине Агиасмы рукописи Sinait. gr. 974. 16 в. (1510 г.) |
| νησυχα μν πεκεντρθη λως διαιτρως ες τ καριον θμα τς χειροτονας τν πισκπων, τς ποστολικς διαδοχς. Δι πεγραμμσθη προπαντς δλιος ρλος το ατοκαλουμνου «πιτμου Πατριρχου Κιβου κα πσης Ρς-Οκρανας» κ. Φιλαρτου κα διετυπθησαν θεολογικα πιφυλξεις, ς πρς τν γιοπνευματικν γκυρτητα τν π’ ατο τελεσθεισν χειροτονιν, δοθντος τι θεα Χρις δν πενεργε, ταν τελετουργς εναι καθρημνος, φωρισμνος κα ναθεματισμνος κα τι κανονικς χειροτονν πσκοπος δν νεργε ξ δας δυνμεως, λλ’ ξ νματος τς κκλησας, μοναδικο φορως τς χριτος το Θεο. Διερωτμεθα κατ πσον παναφορ το κ. Φιλαρτου ες τν κανονικν τξιν καθιστ ατομτως γκρους τς τελεσθεσας π’ ατο χειροτονας. 2. συσχτισις κα ναλογα το Οκρανικο ζητματος πρς τ Μελιτιανν Σχσμα το 4ου ανος, περ το ποου γνεται κτενς ναφορ ν τ μετρ Γρμματι, δν λυσεν τς πορας μν. ντιθτως προσεκτικ μελτη ατο δηγε ες διαφορετικ συμπερσματα: Συμφνως πρς τν Πραγματεαν το ειμνστου Μητροπολτου γχιλου κα μετπειτα Σμρνης κυρο Βασιλεου, τν ποσταλεσαν μν σωκλεστως, ες τ παρρτημα «Περ το Σχσματος τν Μελιτιανν πλαττερον» καταγρφονται τ ξς: « διρθωσις γνετο δι παραδοχς το μν Μελιτου μνον ν τ πισκοπικ τιμ νευ το λειτουργεν, τν δ π’ ατο, καπερ καθρημνου, χειροτονηθντων πισκπων τε κα πρεσβυτρων κα διακνων μετ τς ατς συνθκης κα κατ τν ατν τρπον, πως δι το γδου καννος διετξετο περ παραδοχς τν Καθαρν ετε Νοβατιανν, τοτστιν δι’ πλς χειροθεσας μετ’ εχς βεβαιωθντων κστωνν τος οκεοις ερατικος βαθμος». τελευταα πεξηγηματικ φρσις παρελφθη ες τ μτερον Γρμμα. Πργματι, σχετικς πρς τν διαδικασαν τς διορθσεως το Σχσματος Μ. θανσιος διευκρνσεν: «δοξεν…τος δ π’ ατο κατασταθντας μυστικωτρ χειροτον βεβαιωθντας κοινωνηθναι π τοτοις, φ’ τε χειν μν ατος τν τιμν κα λειτουργεν, δευτρους δ εναι ξπαντος πντων τν ν κστ παροικ»(1). Μητροπολτης Βασλειος πλεξεν τν κδοχν, πως προανεφρθη, τι γιναν ποδεκτο ες κοινωναν δι’ πλς χειροθεσας μετ’ εχς. π’ ατο μβριθς στορικς οδιμος ρχιεπσκοπος θηνν Χρυσστομος Παπαδπουλος συνοψζει: « Σνοδος πελφθη κα το ζητματος το Μελιτου Λυκοπλεως (Καν. 4). Ες τν Μελτιον πετρπη ν μνν Λυκοπλει κα ν χ τν τιμν το πισκπου, νευ το δικαιματος το διοικεν τν πισκοπν Λυκοπλεως κα το χειροτονεν. λεξανδρεας λξανδρος πτησε παρ’ ατο (το Μελιτου) βρεβον (κατλογον) τν π’ ατο χειροτονηθντων πισκπων νερχομνων ες 29. Τοτους δ Σνοδος φιλανθρωπευομνη νεγνρισεν ν τ ξιματι ατν δι νας πιθσεως τν χειρν, «μυστικωτρ χειροτον βεβαιωθντας», π τν ρον πως διατελσι δετεροι μετ τος κανονικος πισκπους, πκεινται τ ρχιεπισκπ δ οτοι ν κλγωνται ες κενουμνας θσεις πισκπων. Μνος Μελτιος δν δνατο ν κλεγ»(2). |
| Ωστσο, ο διος ο Ποροσνκο μπκε πρσφατα στν ουσα το θματος ταν στις 29 Απριλου 2019, σε ομιλα του στο Λβιβ στην Ελληνρυθμη εκκλησα τς το Θεο Σοφας, επτρεψε στον εαυτ του να αποδσει στος Ουντες τον κυραρχο ρλο στη θρησκευτικ ζω τς Ουκρανας (σμφωνα με τα λεχθντα το πρην Προδρου, « η Ο.Ε.Κ.Ε. εναι ο χρος που βασιλεει η χριστιανικ πστη το Ουκρανικο θνους »). Κατ δετερον, στην μυστρια ζνη τς Ουνας εισλθε κι ο κατχων την θση το Προδρου το Κοινοβουλου, ενορτης τς Ο.Ε.Κ.Ε. Αντρι Παρομπι. Χρη, σε μεγλο βαθμ, στην ντονη δραστηριτητα κι επιμον του, μσω του Κοινοβουλου, πραγματοποιθηκαν ττοιες θραστατες πρωτοβουλες, πως η φεση τς Βερχβνα Ρντα (Σ.Μ.: Αντατο Συμβολιο της Ουκρανας) στον Πατριρχη Βαρθολομαο για τη εκχρηση αυτοκφαλου, καθς και ο νμος με τον οποο το Υπουργεο Πολιτισμο προσπαθε τρα να στερσει απ την Ορθδοξη εκκλησα τς Ουκρανας την επσημη επωνυμα της. ξιον αναφορς εναι επσης το γεγονς τι τα τελευταα 5 χρνια, την θση το αναπληρωτ προσταμνου τς Επιτροπς Πολιτισμο και Πνευματικτητας το Κοινοβουλου της Ουκρανας κατχει νας λλος βουλευτς πιστς στην Ο.Ε.Κ.Ε.. Ο λγος εναι για τον Βκτωρ Ελεννσκι, ο οποος εναι νας απ τους κριους ιδεολγους τς διοικητικς επθεσης στην Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα το Πατριαρχεου Μσχας ([Ο.Ο.Ε.Π.Μ.]). Σμφωνα με εμπειρογνμονες, ο συγκεκριμνος βουλευτς εναι υπεθυνος και για τον " αμερικανικ " κανλι μεταφορς οικονομικς στριξης στους ουκρανος Ουντες. Τρτον, η θση κλειδ-σον αφορ στην σκηση μεσης κρατικς επιρρος στις θρησκευτικς διαδικασες στη χρα- το Υπουργο Πολιτισμο εναι κι αυτ στην ζνη επιρρος τς Ο.Ε.Κ.Ε.: ο Ευγνιος Νισχιοκ δεν κρβει εδ και καιρ το γεγονς τι εναι Ελληνρυθμος καθολικς. Αλλ και πολλο λλοι που ανκουν στα ργανα εξουσας εναι πιστο στους Ουντες: τους συναντ κανες στην προεδρικ διοκηση, στο Υπουργικ Συμβολιο, στα ργανα επιβολ το νμου και καταπολμησης τς διαφθορς (για παρδειγμα, ο επικεφαλς του εξειδικευμνου γραφεου το Ναζαρ Χολοντντσκι, εισαγγελα κατ της διαφθορς), στο γραφεο το γενικο εισαγγελα (σμφωνα με τον αρθρογρφο Αλεξντερ Βοζνσενσκι, ο επικεφαλς το γραφεου, Γιοριυ Λοσενκο, τελε απ το 2016 ενορτης τς Ο.Ε.Κ.Ε.). |
| Ατ κριβς ποσιωπ Μητρ. ερθεος κα τσι, συνειδητς μ, μνηστεει τν κυραρχο ρλο κα τν πρωτεουσα εθνη το Οκουμενικο Πατριαρχεου κα το Πατριρχου Βαρθολομαου σ ατ. Γι’ ατ κα δν τολμ κα μλλον δν διανοεται ν θσει “τν δκτυλον π τν τπον τν λων“, οτε ν ρθρσει λγον κα ν μολογσει τν λθεια. ντιθτως μλιστα, χωρς καμμα συστολ νδοιασμ μολογε, μμσως πλν σαφς, τν αθαιρεσα το Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως, τν ποα μλιστα ξακολουθε ν συνδει δικαιολογητικς μ τν, δθεν κατανοητ κα νεκτ κα πιβεβλημνη, ντιμετπιση δι’ ατο το τρπου τν τακτικισμν το Πατριαρχεου Μσχας. π παραδεγματι εναι χαρακτηριστικ παραδοχ το Μητροπολτου ναφροντος τι “ Οκουμενικς Πατριρχης χοργησε τν ατοκεφαλα στν ρθδοξη κκλησα τς Οκρανας…. ποα ατοκφαλη κκλησα ποτελσθηκε π τν σχισματικ μδα το καθαιρεθντος Φιλαρτου κα τν σχισματικ μδα το Μακαρου, γι τν ποα μφισβητονται τσο ερωσνη σο κα ποστολικ διαδοχ.(!)…τ Οκουμενικ Πατριαρχεο….κυρως, φο κατλαβε πλρως τν τακτικ το Πατριαρχεου Μσχας σ βρος το Οκουμενικο Θρνου, χοργησε τν ατοκεφαλα….”! Εδικτερον, λοιπν, Μητροπολτης Ναυπκτου προτενει: α) Συνντηση ντιπροσπων τν Πατριαρχεων Κωνσταντινουπλεως κα Μσχας γι συνχιση το διαλγου γι τ πς χορηγεται τ ατοκφαλο σ μα κκλησα, καθς κα γι καθορισμ νς προσχεδου πιλσεως το Οκρανικο ζητματος, β) ρση κ μρους τς κκλησας τς Ρωσας τς διακοπς μνημονεσεως το Πατριρχου Βαρθολομαου, γ) Ν ληφθον ς βση το διαλγου τ προετοιμασθντα πρς γκριση π τ Σνοδο τς Κρτης κεμενα περ Ατοκεφλου κα Διπτχων, στε πιλυομνης τς διαφωνας κα ντιμετωπιζομνης τς νστσεως τς κκλησας τς Ρωσας π’ ατν ν πικυρωθον, δ) τοιμασα τν τελικν κειμνων π προπαρασκευαστικ πιτροπ κα σγκληση Συνδου τν Προκαθημνων μετ τν συνοδειν των πρς πικρωσ των, ε) Προσυνεννηση το τρπου πιλσεως κα φαρμογς το νου κκλησιαστικο καθεσττος τς Οκρανας, περ το ποου θεωρε τι θ πρπει “χρι καιρο” ν λυθε μ κκλησιαστικ οκονομα. πιπλον, περ ατο προτενει δυνατς κδοχς “μορφν” λσεως κα συγκεκριμνα, ετε τν συνπαρξη λων τν φισταμνων σμερον “κκλησιαστικν δικαιοδοσιν” π τν μα Ατοκφαλη κκλησα, κατ’ πομμηση τς συνυπρξεως τν ρχιερων τς ατοκεφλου κκλησας τς λλδος κα κενων τν λεγομνων “Νων Χωρν”, ετε τν φαρμογ το συστματος τν πισκοπικν Συνελεσεων τς Διασπορς (συνεργασα μεταξ πισκπων διαφορετικν θνικν κκλησιαστικν δικαιοδοσιν στν διο τπο), σστημα τ ποο (κατοι ντικανονικ) γκρθηκε π τ Σνοδο στν Κρτη τ 2016, κα στ) Συνεργασα κα μ τν πολιτικ γεσα τς Οκρανας γι τν κ συμφνου ποδοχ κα φαρμογ τς λσεως πο τελικς θ γκριθε. |
| Ист.: [ Νεφυτος Καυσοκαλυβτης]. Εγχειρδιον νωνμου τινς ποδεικτικν περ το τι χρεωστον ο χριστιανο συχντερον ν μεταλαμβνωσι τ Θεα Μυστρια. Νν πρτον τποις κδοθν δαπν... Δημητρου προσκυνητο το κ Δρστας. Βενετα, 1777 [воспроизв. с произвольными изменениями: Νεφυτος Καυσοκαλυβτης. 1992. σ. 117-216]; [ Μακριος Κορνθου κα Νικδημος Αγιορετης]. Βιβλον ψυχωφελστατον περ τς συνεχος τν χρντων το χριστο μυστηρων μεταλψεως. Νν πρτον τυποθν ες κοινν φλειαν τν Ορθοδξων χριστιανν. Βενετα, 1783 [переизд. с указанием авторства прп. Никодима Святогорца]: Αθναι, 1887, 1895, 1991; Βλος, 1961, 1971; рус. пер. основной части кн.: Никодим Святогорец прп., Макарий Коринфский, свт. Книга душеполезнейшая о непрестанном причащении Святых Христовых Таин/Пер. с греч. иером. Симеон (Гагатик). М.; Ахтырка, 20042); Αθανσιος Πριος. Επιτομ, ετε Συλλογ τν θεων τς πστεως δογμτων. Λειψα, 1806. σ. 359-374; idem. Βος κα πολιτεα το ν γοις πατρς μν Μακαρου Αρχιεπισκπου το Νοταρ//Ακολουθα το ν γοις πατρς μν Μακαρου ρχιεπ. Κορνθου το Νοταρ. Χος, 1863. σ. 18-51 (см. также: Νον Χιακν Λειμωνριον. Χος, 1992. σ. 234-243); idem. Δλωσις τς ν Αγ Ορει ταραχν ληθεας//Ιστορα κα θεολογα το κολλυβαδικο κινματος βσει νεκδτων χειρογρφων/Εκδ. ερομ. Θεοδωρτου. Αθναι, 1988; idem. Εκθεσις, ετουν μολογα τς ληθος κα ρθοδξου πστεως//Ibid. σ. 115-124 (см. также: Порфирий (Успенский), еп. Второе путешествие по Святой Горе Афонской. М., 1880. Ч. 2. С. 485-495); Νικδημος Αγιορετης. Ομολογα πστεως, τοι Απολογα δικαιοττη, κατ τν σοι μαθς κα κακοβολως τλμησαν παρεξηγεν κα διαβλλειν Παραδσεις τινς τς Αγας Εκκλησας κα λλα τιν τν περ πστεως γι κα ρθδοξα φρονματα το οιδμου Διδασκλου Νικοδμου το Αγιορετο. Βενετα, 1819; Meyer Ph., hrsg. Die Haupturkunden für die Geschichte der Athosklöster. Lpz., 1894. S. 229-242; Εθμιος, ερομ. Βος, πολιτεα κα γνες δι δξαν τς μν Εκκλησας τελεσθντες παρ το σιολογιωττου κα μακαρτου κα οιδμου Νικοδμου Μοναχο, συγγραφντες δ παρ το ν Χριστ δελφο του Εθυμου ερομονχου/Εκδ. μον. Νικδημος Μπιλλις. Αθναι, 1983; Νεφυτος Καυσοκαλυβτης. περ τς συνεχος μεταλψεως/Εσαγωγ, κεμενον (νκδοτον), σχλια ερομ. Θεοδωρτου Αγιορετου (Μαρου). Αθναι, idem. Επιτομ Ιερν Καννων/Επιμελε ερομ. Θεοδωρτου Αγιορετου (Μαρου). Αθναι, s. a.; Μανφης Κ. Αθανασου το Παρου νκδοτος Επιστολ ντιρρητικ γενομνη πρς τν παρ τινων περ το Κυριακο σματος κακοσοξαν//Αγιος Αθανσιος Πριος. Πρακτικ Επιστημονικο Συνεδρου (Πριος 29 Σεπτ.- 4 Οκτ. 1998). Προς, 2000. σ. 218-244; Νικδημος (Μπιλλης), μον., κδ. Ο πρωττυπος Βος το γου Νικοδμου το Αγιορετου (1749-1809). Ο πρτοι-πρωττυποι Βοι το Αγου, τοι Ιερομ. Εθυμου «Σταυρουδ» κα μοναχο Ονουφρου Ιβηρτου. Κριτικ κεμενο, εσαγωγ, σχλια, σημεισεις. Αγιον Ορος; Αθνα, 2007. |
| Чтобы показать, как, к сожалению, мало знаем мы о наших именах, приведем примеры мужских и женских имен, редко или вообще не встречающихся на практике. Из обширного списка я выбрал лишь малую часть благозвучных и древних имен и указал, что данное имя значит на языке народа, в среде которого оно появилось. Имена мужские Аввакум любовь Божия (евр.); имя, к сожалению, дискредитированное предводителем старообрядческого раскола протопопом Аввакумом, но, тем не менее, древнее и выразительное; происходит от имени библейского пророка. Августин из города Августа (лат.) Аверкий удерживающий, удаляющий (лат.) Агапий любовь (греч.) Агафангел добрый вестник (греч.) Агафон добрый (греч.) Адриан из Адрии (небольшой италийский городок) (лат.) Адам человек (евр); этимологически имя произведено от «адама» – «красная земля». Алипий беспечальный (лат.) Алфей перемена (евр.) Амвросий бессмертный, божественный (лат.) Анастасий воскресение, воскрешенный (греч.) Андроник победитель мужей (греч.) Аристарх лучший начальник, отличный ( греч.) Арсений мужественный, мужчина (греч.) Валериан из города Валерии (лат.) Варлаам сын Божий (халд.) Варфоломей сын Фоломея (Толомея) (евр.) Виссарион лесной (греч.) Вонифатий благотворец (лат.) Гавриил крепость Божия (евр.) Галактион молочный (греч.) Герман воин (древневерхненем.) Григорий бодрствующий (греч.) Гурий львенок (евр.) Давид возлюбленный (евр.) Дамиан покоритель, укротитель (греч.) Даниил Бог – мой судья (евр.) Дидим близнец (греч.) Диодор Божий дар (греч.) Дионисий божественный из Нисы (греч.) Евлогий благословение (греч.) Евсевий благочестивый (греч.) Едесий радость (сирийск.) Елисей его спасение – Бог (евр.) Ераст любящий (греч.) Ефрем плодовитый (евр.) Зосима жизненный (греч.) Иаков заклинатель (евр.) Ианнуарий привратник (лат.) Игнатий огненный, раскаленный (лат.) Иероним священноименный (греч.) Иларион тихий, радостный (греч.) Илия крепость Господня (евр.) Ириней мирный (греч.) Иустин сын Иуста (лат.) Кассиан порожний, пустой (лат.) Киприан с острова Кипр (греч.) |
|
|
