| 5 . λλ’ τος μετροις κακος πιχαρων ε, οδ’ οτως συχαν γειν γνκει, οδ γρ ργνων πορν περιει τατα ζητν· λλ’ χων τι τινς παρ τν Βαρλαμ κα τν κνδυνον κενον φοιτσαντας, κα τ κενων σχτως νοσοντας, δι’ κενων φ’ αυτν ποιεται τν τε χρηματσαντα φσου κα τν Γννου, Γρηγορν τε κα Δεξιν. Ο κα σστημα ποιησμενοι κα λλους προσεταιρισμενοι νθρωπσκους, οδν γις διανοηθντας οδποτε, θρυβον γερουσι κατ τς κκλησας Θεο, σπουδν ποιομενοι ποπλανν τος πολλος κα τς κκλησας ποτμνειν λεεινς, δξαν αυτος κ τοτου πορζειν ομενοι. δησε γον δι τατα Σνοδον συγκροτηθναι μεγλην, το γαληντατου βασιλως μν λεον λαβντος τν πολλυμνων ψυχν. Δι κα μεταπεμφθντες παρ τς κ Θεο κραταις κα γας βασιλεας ατο κα το γιωττου κα οκουμενικο πατριρχου κυρου Καλλστου ο ερτατοι ρχιερες κα πρτιμοι, τε ρακλεας, Θεσσαλονκης, Κυζκου, Φιλαδελφεας, Χαλκηδνος, Μελενκου, μασεας, Ποντοηρακλεας, Πηγν, Βερροας, Τραπεζοντος, Τραανουπλεως, Σηλυβρας, πρω, μστριδος, Ανου, Σουγδαας, Βρσεως, Μαδτων, Βιζης, Γαρλλης, Μηδεας, Τενδου, Καλλιουπλεως, ξαμιλου, ντων κα δι γνωμν το δριανουπλεως, το Χριστουπλεως, το Διδυμοτεχου· παρντων κα θεοφιλστατων πισκπων, το Πανου, το Χαριουπλεως, το Παμφλου, το θρα, το Καμπανας, το Σινου, το λευθερουπλεως· προκαθεσθντος το γαληντατου κα κρατστου κα γου μν αθντου κα βασιλως κυρου ωννου Καντακουζηνο ν τ τρικλν τ οτω πως πιλεγομνω λεξιακ τν ερν Βλαχερνν· συνεδριζοντος τ γ βασιλε ατο κα το γιωττου κα οκουμενικο πατριρχου κυρου Καλλστου· κα τι το περιποθτου αταδλφου τς γας βασιλεας ατο το πανευτυχεσττου σεβαστοκρτορος κυρο Μανουλ το σνη· κα τι το περιποθτου αταδλφου τς γας βασιλεας ατο κυρου Μιχαλ το σνη· λλ δ κα το περιποθτου νεψιο τς γας βασιλεας ατο πανυπερσεβστου κυρου νδρονκου το σνη· παρακαθημνων τς συγκλτου σν τος ρχιερεσι κα κκλησιαστικος ρχουσι, κα συνειλεγμνων τν τε γουμνων κα ρχιμανδριτν τν ν τ εδαμονι τατ πλει, τι τε ερομονχων κα ερων κα μοναχν οκ λγων, οκ πντων κα τινων τν τς πολιτεας ρχντων, περιεστηκτος δ κα λαο, σον ν τοτοις φιλκοον. Προσεκλθησαν κα ο θορυβοντες κα τν κκλησαν κατατμνοντες οτοι κα ρωτθησαν, τνος νεκεν, βασιλως εσεβς ζντος, παρ’ ατν τοιατα κατ τς εσεβεας τολμται. Ο δ τισαντο προσθκην τινα ν τ μολογ τν χειροτονουμνων ρχιερων γεγενημνην. ν αταις δ ποιοντο κα τν Θεσσαλονκης, πειδ σκανδαλζεσθαι λεγον κατ’ ατο ν τισι τν πρς Βαρλαμ κα κνδυνον ντιρρητικς ατ συγγεγραμμνων. |
| Поэтому если мессианское воодушевление, о котором говорят разнообразные источники, принять во внимание как важный факт религиозного сознания того времени, то самым веским основанием для его экспоненциального роста именно в это время оказывается хронология Септуагинты. Что же касается «седмин» Даниила, их интерпретировали не в отношении грядущего Мессии, а в отношении уже свершившегося факта гибели первосвященника Онии III, с которой в Израиле прекратилась династическая преемственность законных первосвященников ( 2Мак 4:7–33 ), и оскверения Храма в пору войны с Антиохом Епифаном, как можно видеть из древнегреческого перевода этого пророчества, являющегося фактически его древнейшим толкованием 1544 . Когда Церковь отвергла этот перевод и приняла вместо него Феодотионов, она предпочла «исторической» интерпретации духовную, но в то же время и более точную с точки зрения еврейского языка. Неточность первого перевода может объясняться тем, что сам переводчик был современником событий, которые казались ему сбывающимся пророчеством, и в своем труде одушевлялся исторической очевидностью. Рассмотрим оба греческих текста о Данииловых седминах подробнее: Дан 9:24–27 Древненгреческий перевод. 24 βδομκοντα βδομδες κρθησαν π τν λαν σου κα π τν πλιν Σιων συντελεσθναι τν μαρταν κα τς δικας σπανσαι κα παλεψαι τς δικας κα διανοηθναι τ ραμα κα δοθναι δικαιοσνην ανιον κα συντελεσθναι τ ραμα κα εφρναι γιον γων. 25 κα γνσ κα διανοηθσ κα εφρανθσ κα ερσεις προστγ-ματα ποκριθναι κα οκοδομσεις ερουσαλημ πλιν κυρ. 26 κα μετ πτ κα βδομκοντα κα ξκοντα δο ποσταθσεται χρσμα κα οκ στα κα βασιλεα θνν φθερε τν πλιν κα τ γιον μετ το χριστο κα ξει συντλεια ατο μετ ργς κα ως καιρο συντελεας π πολμου πολεμηθσεται. 27 κα δυναστεσει διαθκη ες πολλος κα πλιν πιστρψει κα νοικοδομηθσεται ες πλτος κα μκος κα κατ συντλειαν καιρν. κα μετ πτ κα βδομκοντα καιρος κα ξκοντα δο τη ως καιρο συντελεας πολμου κα φαιρεθσεται ρμωσις ν τ καισχσαι τν διαθκην π πολλς βδοδας κα ν τ τλει τς βδομδος ρθσεται θυσα κα σπονδ κα π τ ερν βδλυγμα τν ρημσεων σται ως συντελεας κα συντλεια δοθσται π τν ρμωσν. |
| πομνως ο σχισματικο τς Οκρανας ξακολουθον ν εναι σχισματικο κα κοιννητοι, φ σον δν καταργθηκε π τν κκλησα τς Ρωσας πιβληθεσα π ατν ποιν, κα εναι ες τος πντας γνωστν κα μ πλθος καννων κατοχυρωμνο, τι σοι κοινωνον μ καθηρημνους κα σχισματικος, πκεινται κα ατο σ καθαρεση κα κοινωνησα. πατριρχης Βαρθολομαος, ρχιεπσκοπος ερνυμος κα σοι κοινωνον μ τος σχισματικος τς Οκρανας εναι πδικοι γι καθαρεση κα κοινωνησα. π τος πολλος ερος Καννες νδεικτικ ναφρουμε τος ξς: 11ος ποστολικς: «Ε τις καθρημν, Κληρικς ν, Κληρικ συνεξηται, καθαιρεσθω κα ατς». 12ος ποστολικς: «Ε τις κληρικς λακς φωρισμνος, τοι δεκτος, πελθν ν τρ πλει προσδεχθ, νευ γραμμτων συστατικν, φοριζσθω, κα δεξμενος κα δεχθες». 33ος Λαοδικεας: «τι ο δε αρετικος σχισματικος συνεχεσθαι». 2ος τς ντιοχεας: «Μ ξεναι δ κοινωνεν τος κοινωντοις μηδ ν τρ κκλησ ποδχεσθαι τος ν τρ κκλησ μ συναγομνους. Ε δ φανεη τις τν πισκπων πρεσβυτρων Διακνων τις το Καννος, τος κοινωντοις κοινωνν, κα τοτον κοιννητον εναι, ς ν συγχοντα τν Καννα τς κκλησας». Πο βλπουν λοιπν τ κακ κα τν περβολ σοι νεκοποι κανονολγοι κα ο το Φαναρου πικρνουν τν κκλησα τς Ρωσας, ποα συνοδικ πβαλε τν κοινωνησα κα τν μ μνημνευση το Πατριρχου Βαρθολομαου κα το ρχιεπισκπου ερωνμου; 4. Εσγουν πλεμο στν κκλησα κα μετ κοροδεουν μ «ερηνικ γρμματα» ερνη και εταξα στν κκλησα πιτυγχνονται, ταν φαρμζονται ο ερο Καννες. ντθετα προκαλονται διαιρσεις κα σχσματα, φυγαδεονται ερνη κα ντητα, ταν μ ντικανονικς νργειες προσβλλονται τ δκαια τν τοπικν κκλησιν. Ττε εσγεται πλεμος, κα προκαλεται σγχυση κα ναταραχ, πως συνβη κα ξακολουθε ν συμβανει στν περπτωση τς Οκρανας. πολυπληθς κκλησα τς Ρωσας σ διαμχη μ τν στορικ κκλησα Κωνσταντινουπλεως. κατομμρια Ρσων ρθοδξων σ κοινωνησα μ τν Κωνσταντινοπολη. κατομμρια Οκρανν ρθοδξων τς κανονικς κκλησας διωκμενα κα προπηλακιζμενα π τος σχισματικος. Κληρικο λων τν βαθμν σ κλμα ντιπαρθεσης κα χθρτητας. Στ γιο ρος διχασμς κα διξεις. Στν κκλησα τς λλδος διαιρεμνη εραρχα κα σμφωνη μ διαξιφισμος μεταξ εραρχν σ γωνα κα νησυχα τ πομνιο, γι τ πς θ ποφγει τν κοινωνα μ τος σχισματικος. Προβληματισμνες λες ο ατοκφαλες κκλησες. Τ «Ερηνικ Γρμμα» το ρχιεπισκπου πρς τν σχισματικ πιφνιο δν χει καννα ντκρυσμα μοιζει μ κοροδα, ταν μλιστα τ σνολο τν λοιπν κκλησιν ρνονται τν ναγνριση. Πρωτεργτες κα πρωτουργο λων ατν τν παρεκκλσεων κα πλθους λλων νεωτερισμν πατριρχης Βαρθολομαος κα ο σν ατ κληρικο κα φφικαλοι, πως εθαρσς κατγγειλε Γροντας Γαβριλ π τ γιον ρος ατς τς μρες στν στορικ νοικτ πιστολ πο στειλε στν πατριρχη Βαρθολομαο . |
| Δν χω πευθνους πληροφορας κ τν συσκψεων κα συνδιασκψεων ατν. κοσαμεν μνον ν Συνδ τν εδησιν παρ το Σεβ. Μητροπολτου Μαρωνεας κα Κομοτηνς κ.Παντελεμονος, Συνοδικο Συνδσμου μετ τς Συνοδικς πιτροπς π τν Δογματικν κα Νομοκανονικν Ζητημτων, τι λλογιμτατος κ.Βλσιος Φειδς, μτιμος Καθηγητς Πανεπιστημου κα Μλος τς ν θματι πιτροπς, καμε εσγησιν πρ τς Ατοκεφαλας τς «νας Οκρανικς κκλησας». μολογ τι μ ξπληξε δυσμενς πληροφορα ατ, Μακαριτατε, δι τ βεβιασμνον τς ντς τριημρου ξαγωγς συμπερασμτων κα πορισμτων π τν ν λγ Συνοδικν πιτροπν. γεθην τς πικρας, τς ποας κα μες γεθητε τν παρελθντα κτβριον, ταν τ ΣτΕ σπευσε ν ξαγγ χαριστικν πφασιν δι τν Παναγιτατον Πατριρχην μας, σχετικς μ τν πθεσιν το ερο Ναο κα το κτματος Προμπον. «Κα δο πλεον (Προμπον) δε» (πρβλ. Λουκ. ια’ 31-32). ξ ρχς μετρα τοποθτησις κα σστασις π το Οκρανικο θματος το κα εναι ν ξετασθ κα θεωρηθ π πσης πλευρς τ φλγον κα περπλοκον ατ ζτημα π τν ν θματι ρμοδων Συνοδικν πιτροπν, π τς Διαρκος ερς Συνδου κα ν τλει π τς Σεπτς εραρχας μν, τις κα θ ποφανθ σχετικς ν μυστικ ψηφοφορ, φο γν συνολικ θερησις το λου ατο προβλματος κα μελετηθον πισταμνως παντα τ σχετικ γγραφα κα πομνματα. Ταπεινς φρον τι τ πολυδαδαλον κα πολπλοκον ατ θμα το Οκρανικο Ατοκεφλου, ες ος κα δι’ ο τρπου χορηγθη, χρζει πολλς κα μπεριστατωμνης μελτης, θερμν κα κατανυκτικν προσευχν κα πρωτστως το τηλαυγος φωτισμο το Παναγου Πνεματος. Δν εναι δυνατν ες λακς, σην λιπαρν πιστημονικν κα θεολογικν γνσιν κα ν χ, ν ποφανθ φ’ νς τσον εαισθτου κανονικο κα κκλησιολογικο ζητματος, ταν μλιστα κοιννητοι – σχισματικο, καθρημνοι κα ναθεματισμνοι πσκοποι «χειροτνησαν», μετ τς ς νω σοβαρωττας κκλησιαστικς ποινς, τρους «πισκπους» κα «Κληρικος». Σβομαι τν προσωπικτητα κα τν πιστημονικν κρσιν το λλογ. Καθηγητο κ.Βλασου Φειδ, λλ θεωρ τι δν εναι φρνιμον κα λυσιτελς ν περιορισθμεν ες τν γνμην νς κα μνου σοβαρο κατ τ λλα πιστμονος. Τοσοτον μλιστα, καθ’ σον τερος συνδελφος ατο μτιμος Καθηγητς, λλογιμτατος κ.Παναγιτης Μπομης τς δρας το Κανονικο Δικαου, χει λλοαν τοποθτησιν π το Οκρανικο ζητματος. |
| 4. Ατ εναι, πιστεω, μ λθεια κα πραγματικτης, Μακαριτατε κα γιοι Πατρες κα συνεπσκοποι δελφο. Μακ. ρχιεπισκπος Τιρννων κα πσης λβανας κ.ναστσιος, διερμηνεων τν πφασιν τς περ ατν ερς Συνδου, ες τ π 14ης ανουαρου 2019 ρχιεπισκοπικν του Γρμμα πρς τν Α.Θ.Π. τν Οκουμενικν Πατριρχην κ. Βαρθολομαον, διεκτραγδε τ δρμα τς Οκρανικς κκλησας κα στιγματζει τν ξ κοινωντων, καθρημνων, χειροτοντων - κα δ το ς «Προκαθημνου τς Ατοκεφλου Οκρανικς κκλησας» φερομνου κ.πιφανου -κα σχισματικν συγκροτηθεσαν «Ατοκφαλον κκλησαν», παραγκωνισθεσης τς κεσε κανονικς Οκρανικς κκλησας π τν Μητροπολτην Κιβου κ.νοφριον. Θεωρεται, λοιπν, σοφιστικ κα χι σοφ θερησις το λλογ. κ.Καθηγητο, φο παραθεωρε παντα τ ς νω, τ ποα προδλως προσκροουν ες τος Θεους κα ερος Καννας τς γας μας κκλησας, τ Κανονικν Δκαιον Ατς κα τν ν Ατ εροκανονικν τξιν, κα 5. Σεπτ μν εραρχα κατ τατα δν θ σταζε, προφανς, τν προσοχν Ατς ες τν δυναττητα κα τ δικαωμα το Οκουμενικο Πατριαρχεου ν χορηγ τν Ατοκεφαλαν ες παρχας – Κρτη το Οκουμενικο Θρνου, λλ ες τ ν κκλησιαστικ κοινωνα τς λλαδικς μν κκλησας κωλεται μ κ τς οτω πως δοθεσης Ατοκεφαλας ες σχισματικος, ναθεματισμνους, καθρημνους κα χειροτοντους «πισκπους» κα λοιπος «Κληρικος» κα συνεπς, ν μες, Μακ. Προκαθμενος ατς ερουργοντες ς Πρωθιερρχης κα ρχιεπσκοπος θηνν κα πσης λλδος δνασθε κ τν ερν Καννων ν μνημονεητε ες τν Μεγλην Εσοδον κα τ Δπτυχα κα τ βασικτερον ν συλλειτουργτε μετ το «νου Προκαθημνου» κ.πιφανου. Ατ εναι τ οσιδες θμα κα τ ζητομενον. Κα ατ δν δικαιοται πλς, λλ’ εναι ποχρεωμνη ν τ κρν ρμοδως κα παραιττως μ εροκανονικ κριτρια ερ Σνοδος τς εραρχας μας. πομνως ερ μν Σνοδος τς εραρχας, αρομνη ες τ ψος τν περιστσεων, θ δει, συνερχομνη νευ πιβραδνσεως τινος, ν επ ς ες νθρωπος, μετ το προσκοντος σεβασμο, λλ κα το πιβεβλημνου ασθματος εθνης ναντι Θεο κα νθρπων, τ «οκ ξεστι παραβανειν τος ερος Καννας κα παραθεωρεν τν κανονικν τξιν τς κκλησας». Ες τοιατα κρσιμα κα κατεπεγοντα θματα ταπεινς φρον τι δν χρειζεται π’ ριστον ναμον κα τρησις το κκλησιαστικο πρωτοκλλου. λλωστε εναι γνωστν τι τ βλμματα τν λοιπν Ατοκεφλων κατ τπους ρθοδξων κκλησιν εναι στραμμνα ες τν λληνορθδοξον Πατρδα μας κα τν λλαδικν μας κκλησαν, παρ’ ς τν πιβεβλημνην κνησιν κα πρωτοβουλαν ναμνουν. |
| ρθδοξη νατολ πο σταυρθηκε κα σταυρνεται π τος δυτικος Σταυροφρους ντεξε κα ντχει. Δν ξισλαμσθηκε οτε μ τν βα τν Μουσουλμνων κατακτητν κα γινε π ανες κυματοθραστης κα τ χρωμα τς σνετης Δσης. ρθδοξη Ρωσα μετ τν θεστικ λαλαπα το Κομμουνισμο νασυντσσεται κα δυναμνει κτω π ξια κα καν πολιτικ γεσα. Νομοθετε κα ργαννει τν κοινωνικ βο μ τς χριστιανικς κα τς ρθδοξες ξες. Ο Σταυροφροι τς Δσης πειλον, νομζοντας τι θ πιτχουν σα πτυχαν μ τν Κωνσταντινοπολη παλαι κα μ τν Σερβα στ νετερα χρνια. Δν περιμναμε, σοι ρθδοξοι δν πηρεαζμαστε π θνοφυλετικ κριτρια, τι ατ πο δν κατρθωσε Δση καθ λην τν διρκεια τς δετερης χιλιετας, ν διασπσει κα ν διαιρσει τος ρθοδξους, θ τ κατρθωνε στ τλος τς χιλιετας κα στς ρχς τς τρχουσας τρτης ν προκαλσει ντιπαλτητα κα σγκρουση μεταξ τν δο σχυρν τους κντρων, τς στορικς Κωνσταντινοπολης, ξασθενημνης τρα πολιτικ κα κκλησιαστικ, κα τς σχυρς κοσμοκρτειρας Μσχας, τν ποα ο Δυτικο πολογζουν, φθονον, πολεμον κα πιδικουν μ κθε τρπο ν ταπεινσουν, πως πραξαν κα μ τν παλαι κοσμοκρτειρα το Βοσπρου. 5. Κωνσταντινοπολη σμμαχος τν Δυτικν κα πρωτεργτρια στ συνεργασα μ τος Παπικος κα τος Προτεστντες. Τν πολιτικ κα κκλησιαστικ της ξασθνηση Κωνσταντινοπολη, διατερα μετ τν Μικρασιατικ Καταστροφ κα τν πληθυσμιακ της πογμνωση (1922), πεσθηκε ν θεραπεσει, στρεφμενη ποκλειστικ κα ντυπωσιακ πρς τ Δση, ποα γκλιασε θανσιμα τ Οκουμενικ Πατριαρχεο κα τ μετβαλε σ ργανο τν γεωπολιτικν της σχεδιασμν, αχμλωτο το Βατικανο, το Παγκοσμου Συμβουλου κκλησιν (ΠΣΕ) κα τν διπλωματικν μεθοδεσεων τς μερικς κα τς Ερπης. Δν πρχει χρος σ να ρθρο ν κατοχυρσουμε ατν τν να πραγματικτητα, κρως πικνδυνη γι τν ντητα τς ρθοδοξας, γι τν ντητα τς Μις, γας, Καθολικς κα ποστολικς κκλησας, πως φνηκε λοκθαρα στν π μερικανικ ποπτεα ργνωση κα λειτουργα τς ψευδοσυνδου το Κολυμπαρου τς Κρτης (2016) κα στν μ μερικανικ προτροπ κα μεθδευση χοργηση ψευδοαυτοκεφαλας στος σχισματικος τς Οκρανας (2018), μ εσπδηση στν κανονικ δικαιοδοσα τς κκλησας τς Ρωσας κα γνηση τς κανονικς τοπικς κκλησας τς Οκρανας, τς π τν μητροπολτη νοφριο. |
| Εσ θυμοι ψυχα ν κοινοβ παραγενμεναι, κα τν λν τς αυτν θυμας επορσασαι, ες τελεαν πλειαν κατντησαν. Κα εσ πλιν, ο τν αυτν θυμαν δι τς τρων συνδιαγωγς πεδσαντο· ο μνον δ π μελεστρων, λλ κα π σπουδαων πολλκις τ ατ γγονε. Τ ατ καννι κα π τς συχας χρησμεθα λγοντες, πολλος δοκμους δεξαμνη, πεδοκμασε δι τς διορυθμας, φιληδνους ατος λγξασα· τρους δ λαβοσα τ φβ κα τ μερμν τς το αυτν κρματος βασταγς, σπουδαους τινς, κα ζοντας εργσατο. Μηδες π θυμο κα οσεως, ποκρσες τε κα μνησικακας χλομενος, χνος συχας δεν τολμσαι μπως κστασιν, κα μνον κερδσ. Ε δ τις τοτων καθαρς, ατς λοιπν γνσεται τ συμφρον, ομαι δ οδ ατς·τν λγ τν συχαν μετερχομνων σημεα, κα στδια, κα τεκμρια τατα· νος κμαντος, ννοια γνισμνη, ρπαγ πρς Κριον, κολσεων παρστασις, θαντου πειξις, προσευχ κρεστος, φυλακ συλος, πορνεας θνσις, προσπαθεας γνοια, θνατος κσμου, γαστριμαργας νορεξα, θεολογας πθεσις, διακρσεως πηγ, δκρυον πσπονδον, πολυλογας πλεια, κα ετι τν τοιοτων, ος τ πλθη φιλε ντικεσθαι. Τος δ ο λγ τατην μετερχομνοις, ατη, το πλοτου πενα ργς· αξησις μνησικακας ποθκη, γπης μεωσις, τφου πρσληψις, κα τ ξς σιωπσομαι. πε δ οτως λγος κατδραμεν, νγκη κα περ τν ν ποταγ νταθα νθσθαι, κα μλιστα, πρς ατος γρ κα λγος ς πιπολ ποτενεται. Τν νομμως, μοιχετως κα μολντως τ κοσμ τατ (ποταγ) κα ερεπε συζευχθντων, τατα τ τεκμρια κα εσ, κα ρζονται παρ τος θεοφροις Πατρσιν, δ μντοι καιρ τελειομενα· πλν τι καθημραν προσενηνχαμεν προσθκην, κα προκοπν λαμβνοντες. Ταπεινσεως εσαγωγικς αξησις, θυμο μεωσις· πς γρ κα μ γεννσεται τς χολς κενουμνης, σκοτισμν λλειψις, γπης πρσληψις, παθν λλοτρωσις, μσους λτρωσις, ξ λγχου λαγνεας μεωσις, κηδας γνοια, σπουδς πρσληψις, συμπαθεας γπη, περηφανας ξενιτεα, τ πσι ζητητον, κα λγοις ερητον, κατρθωμα· δατος μ παρντος ν πηγ νοκειον τ νομα. Κα τ ξς νενηται τος νον χουσι·νενις μν μ φυλξασα κοτην, μανε σμα κα ψυχ μ φυλξασα συνθκην, μανε πνεμα· κα τ μν κολουθε ψγος, μσος, μστιγες, χωρισμο, τ πντων λεειντατον· τ δ, μολυσμο, θαντου λθη, κοιλας πληστα, φθαλμν κρτεια, κενοδοξας ργασα, πνου χορτασα, σκληροκαρδα, ναισθησα, λογισμν ποθκη, κα συγκαταθσεως προσθκη, αχμαλωσα καρδας, ταραχς ργασα, νηκοα, ντιλογα, προσπθεια, πιστα, πληροφορα, πολυλογα, παησα, πντων χαλεπωτρα· τ δ πντων λεειντερον, κατνυκτος καρδα, ν διαδχεται ν τος μ προσχουσιν ναλγησα, μτηρ τν πτωμτων. |
| Относительно адреса послания φλαρχος, в котором нет слова συλλειτουργ, а есть только δελφ 46 Зееберг не ставит даже и вопроса, приложим ли он к пресвитеру, а прямо видит в доказательство, что Александр был тогда пресвитером «константинопольским» 47 . С посланием антиохийского собора дело стоит несколько иначе: там Александр называется συλλειτουγς, и можно бы принять, – думает Зееберг – что Александр ко времени этого собора сделался епископом, и – ставит антиохийский собор после никейского 48 , чтò однако невозможно. И потому именно Зееберг и пытается доказать, что «сослужителем» собор мог назвать и пресвитера. Признаюсь, я в приведенных автором примерах не нахожу ни одного, который действительно доказывал бы, что термин συλλειτουργς в устах епископов приложим был в IV веке и к пресвитерам. Самый убедительный, по-видимому, пример такого широкого употребления слова συλλειτουργς заимствуется автором из церковной истории Евсевия VII, 30 Schwartz S. 706], – из адреса послания антиохийского собора, осудившего Павла самосатского: Πσιν συλλειτουργος μν, πισκποις, κα πρεσβυτρος κα διακνοις… In einem Synodalschreiben – говорит об этом адресе Зееберг (S. 65) – finden wir ganz deutlich συλλειτουργς auch auf Presbyter und Diakonen ausgedehnt. Но мне вовсе не представляется это «совершенно ясным». 1) Еще вопрос, правильно ли поступает Зееберг, ставя после μν запятую: в издании Швартца ее нет. Не отвосится ли συλλειτουργος – только к πισκποις? 2) Зееберг напрасно не привел этот адрес в более полном виде. Тогда всякий знакомый с историей древней церкви даже только по учебникам, увидел бы, что пример этот не относится к делу. Вот этот адрес в полном виде: Διονυσ κα Μαξμ κα τος κατ τν οκουμνην πσιν συλλειτουργς μν πισκποις κα πρεσβυτροις κα διακνοις κα πσ τ π τν ορανν καθολικ κκλησ λενος [тарсский] κα μναιος [иерусалимский] κα Θεφιλος [тирский] κα Θετεκνος [кесарие-палестинский] κα Μξιμος [вострский] Πρκλος Νικομς κα Αλιανς κα Παλος κα Βλανος κα Πρωτογνης κα ραξ κα Ετχιος κα Θεδωρος κα Μαλχων κα Λοκιος κα ο λοιπο πντες ο σν μν παροικοντες τς γγς πλεις κα θνη πσκοποι κα πρεσβτεροι κα δακονοι κα α κκλησαι το θεο γαπητος δελφος ν κυρ χαρειν. |
| Ο νθελληνικς ρζες νγονται στος βαρβρους Τετονες κα Φργκους, (8-9ο μ. Χ. ανα), στος δημιουργος το Παπισμο. Ν διευκρινσουμε πς ο σχσεις Ρωμαων κα λλνων ταν σχετικ ρμονικς κα νας πολιτισμς συμπλρωνε τν λλο, κνοντας λγο γι λληνορωμακ πολιτισμ, ποος ποτελε κα τ βθρο το ερωπακο πολιτισμο. Ρωμαοι κα λληνες συνυπρξαν γι περισστερο π χλια χρνια. Μλιστα ο πρτοι κτιμοσαν τν λληνισμ κα τν θεωροσαν ντερο πολιτισμικ π τν δικ τους κα μλιστα θεωροσαν τιμ τους ν ποκαλονται λληνες! κκλησα τς Ρμης πολμβανε, τν πρτη χιλιετα, τιμητικ θση, ποκαλομενη «προκαθημνη τς γπης» κα ο Ρωμαοι πσκοποι ταν λοι σχεδν λληνομαθες κα φιλλληνες. Σ ντθεση μ’ ατος ο βρβαροι Φργκοι τρεφαν ξ’ ρχς χθρτητα πρς τος Ρωμαους, νατολικος κα Δυτικος. Υοθτησαν ναν αρετικ Χριστιανισμ κα καλλιργησαν μα μφαν ποστροφ κα μσος πρς τν ρθοδοξα, ποα κυριαρχοσε σ νατολ κα Δση. Τν αρετικ κδοχ τν υοθτησαν ς διαφοροποηση μ τν Ρωμηοσνη, γι ν πιτχουν τν βρβαρο πεκτατισμ τους, ν καταλβουν τν ρωμακ ατοκρατορα κα ν γκαταστσουν τ δικ τους ξουσα, βασισμνη στ φεουδαρχικ σστημα κα τν δουλοπαροικα. θεμελιωτς το φραγκισμο Καρλομγνος (747-814), ποδεικνεται ς νας π τος χειρτερους νθλληνες, κατηγορντας τος ρθοδξους ς …αρετικος! Γι ν μεισουν τν ξα τν ρθοδξων Ρωμαων τς νατολς, τος προσδωσαν τν νομασα «Γραικο», δηλαδ γροκοι! Δν εναι λλωστε τυχαα ατ συμπεριφορ, διτι εναι ποχ πο τ νατολικ Ρωμακ Κρτος μεταλλσσεται σ λληνικ. Δν εναι πσης τυχαο τι μγας νθλληνας Καρλομγνος εναι κορυφαος «γιος» του Παπισμο! χθρτητα κατ τν ρθοδξων Ρωμαων κα κρια τν Ρωμαων της νατολς, ντθηκε μ τν κδωξη το τελευταου ρθοδξου Ππα τ 993 μΧ κα μ τν κατληψη π τος Φργκους το πατριαρχικο θρνου τς πρεσβυτρας Ρμης τ 1046, ποα κορυφθηκε μ τ «σχσμα» το 1054, μεταφροντας ταυτχρονα λες τς φραγκικς κακοδοξες, λλοινοντας τν πστη τς κκλησας στν κατακτημνη Ερπη κα ξαφανζοντας δι σκληρν διωγμν, σφαγν, δησεων κα καταστροφν κθε τ τ ρωμακο κα ρθδοξο. πως εχε ποδεξει μ πιστημονικ κρβεια μακαριστς καθηγητς Πρωτοπρ. ωννης Ρωμανδης, βρβαρος φραγκισμς μισοσε τν Ρωμηοσνη (νατολικ κα δυτικ). Στ Δση, μ τος πεκτατικος κα καταστροφικος πολμους, ξαφνισε τ ρωμακη παρδοση κα τν ρθοδοξα κα πβαλε τν φραγκικ παρδοση. Μετ τν κατκτηση τς Ρμης ξαφανζεται ρωμακ παρδοση, κα κυριαρχε φραγκικ, φραγκολατνικη, ποα «βαπτστηκε» ρωμακ, γι ν τν σφετεριστε. |
| Εκζητντας τις Αρχιερατικς Σας ευχς, διατελομε, Μετ βαθυττου σεβασμο και τιμς ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ TO ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ Πρς τν ερ Σνοδο τς εραρχας τς κκλησας τς λλδος Μακαριτατε, Σεβασμιτατοι, ς μλη τς ρθοδξου κκλησας κα κατ πνεμα υο τς πισκοπικς-πατρικς Σας εθνης ασθανμαστε τν νγκη ν πευθυνθομε σ σς ς πνευματικος κα κκλησιαστικος μας Πατρες κα ν κφρσουμε τν νησυχα κα γωνα μας γι τν ντικανονικ χοργηση το Οκρανικο ατοκεφλου. 1. Συμμεριζμαστε κα τ δικ Σας γωνα κα τος σοβαρος κανονικος κα κκλησιολογικος νδοιασμος κα τς πιφυλξεις Σας, πως χουν κφραστε ρητς κμα κα σιωπηρς κατ τ πνεμα τς δικς Σας ποιμαντικς διακρσεως. ντιλαμβανμαστε κα τς πισεις πο, ς μ φειλε, δχεται κκλησα τς λλδος κα ο ρχιερες Της π διαφρους κκλησιαστικος κα μ παργοντες. Θλουμε ν πιστεουμε τι τ γι πνευματικ ντισματα τν πισκπων μας θ ντιμετωπσουν τς προσβολς τν λλοτρων. 2. σφαλς, τιμομε κα σεβμαστε τν Οκουμενικ Θρνο τς Κωνσταντινουπλεως ς χοντα τ πρεσβεα τιμς κα τν πρωτοκαθεδρα μεταξ τν ρθοδξων κκλησιν. διαμφισβτητα τ πρωτεα τιμς ς χορηγηθντα π Οκουμενικν Συνδων παραμνουν διπτωτα σαε. 3. Τ πρεσβεα τιμς τς Κωνσταντινουπλεως φστανται κα σκονται ποκλειστικ στ πλασια το γιοπνευματικο συνοδικο συστματος τς κοινωνας τν Τοπικν ρθοδξων κκλησιν κα χι ξω κα πνω π ατ: Συνστανται κυρως στν συντονισμ τν ρθοδξων κκλησιν σ κρσιμα θματα διορθοδξου νδιαφροντος, στν προεδρα τν διορθοδξων κα πανορθοδξων συναντσεων κα Συνδων κα στν κφραση κα λοποηση τν ποφσεων πο χουν ληφθε μετ π πανορθδοξη διαβολευση. 4. περριος πμβαση-εσπδηση κμα κα γι τν ντιμετπιση σοβαρο προβλματος σ ξνη δικαιοδοσα χωρς τ σμφωνη γνμη, πολλ δ μλλον ντθετα στν μοφωνα, τν λλων τοπικν κκλησιν δν μπορε ν θεμελιωθε στν ρθδοξη ρμηνεα τν πρεσβεων τιμς, λλ ποτελε λλοωση κα παρερμηνεα τους. Τυχν ππειρα πιβολς ττοιας ρμηνεας θ χει, δυστυχς, σοβαρτατες κκλησιολογικς συνπειες μ μεσο ποτλεσμα τν πλεια τς τιμητικς προκαθεδρας. Τ παρδειγμα τς περικουστης Πρεσβυτρας Ρμης τς χοσης τν πρωτοκαθεδρα στν ρχαα κκλησα καταδεικνει τ σοβαρτητα το ζητματος ατο. παρερμηνεα κα ππειρα μετατροπς τν πρεσβεων τιμς σ πρωτεο ξουσας λλοινει τν ρθδοξη κκλησιολογα κα τν δηγε σ παπισμ μ λθριες συνπειες. |
|
|
