| Μεγλυνον ψυχ μου, τν τιμιωτραν, τν νω στρατευμτων « τν πρ λου φωστρα, τν Θεν ξανατελαντα, σωματικς μν πιδημσαντα, κ λαγνων παρθενικν, φρστως σωματσασα, ελογημνη Πναγνε, σ Θεοτκε μεγαλνομεν». Μεγλυνον ψυχ μου, τν κατ τν Νμον, σαρκ περιτμηθντα. « τν πρ λου φωστρα, τν Θεν ξανατελαντα, σωματικς μν πιδημσαντα, κ λαγνων παρθενικν, φρστως σωματσασα, ελογημνη Πναγνε, σ Θεοτκε μεγαλνομεν». Μεγλυνον ψυχ μου, τν ν τ γδ, περιτομν λαβντα. περβς τος ρους Χριστς, τς νθρωπνης λης, φσεως, περφυς κ Παρθνου ποτκτεται, κα τ γρμμα τ νομικν, καθς διακελεεται, τν σρκα περιτμνεται, κα πληρωτς το Νμου δεκνυται. Σμερον Δεσπτης, σαρκ περιετμθη, κα ησος κλθη. Δετε το Δεσπτου τ νδοξα, Χριστο νομαστρια, ν γιτητι πανηγυρσωμεν• ησος γρ θεοπρεπς, νηγρευται σμερον, σν τοτοις κα τν μνμην δ, το ερρχου μεγαλνωμεν. Μεγλυνον ψυχ μου, τν ν ερρχαις, Βασλειον τν Μγαν. Το γου, ατς Το ρχιπομενος ς πρβατον, πιστν Χριστο Βασλειε, τος ζωηφροις χνεσιν πηκολοθησας• τ τυρνν γρ τν σαυτο ψυχν Πτερ προδδωκας, προκινδυνεων ριστα, τς κκλησας παμμακριστε. Μεγλυνον ψυχ μου, τν κ Καισαρεας, Βασλειον τν Μγαν. Τ τς κκλησας πανερον, Χριστο κατιδν σστημα, π τς σς κοσμομενον εραρχας σοφ, πανλης μβροντηθες, καταππτωκε τραννος· τν γρ ν σο το Πνεματος, αγλην οκ νεγκε Βασλειε. Δξα... Μεγλυνον ψυχ μου, τς τρισυποσττου, κα διαιρτου, θετητος τ κρτος. Τς τν ποστλων καθδρας, τς χορεας τε τν θλοφρων, Χριστο Πατριαρχν σκηνς, κα τν Δικαων τρυφς, τς χορεας τε τν Προφητν, ξιθης Βασλειε· τς Θεοτκου μστης γρ, κα τς Τριδος λτρις γγονας. Κα νν... Μεγλυνον ψυχ μου, τν λυτρωσαμνην, μς κ τς κατρας. τ περα ν δασι, στεγζων μνος Κριος, ναχαιτζων θλασσαν, βσσους τε ξηρανων, κ σο γν τν σρκα προσλαβμενος, κ Βηθλεμ πεγεται, πρς ορδνην βαπτισθναι σαρκ. Καταβασαε Μεγλυνον ψυχ μου, τν τιμιωτραν, τν νω στρατευμτων. «πορε πσα γλσσα, εφημεν πρς ξαν· λιγγι δ νος κα περκσμιος, μνεν σε Θεοτκε• μως γαθ πρχουσα, τν πστιν δχου· κα γρ τν πθον οδας, τν νθεον μν· σ γρ Χριστιανν ε προσττις, σ μεγαλνομεν». τρα Μεγλυνον ψυχ μου, τν λυτρωσαμνην, μς κ τς κατρας. « τν πρ νον, το τκου σου θαυμτων! Νμφη πναγνε, Μτερ ελογημνη, Δι» ς τυχντες παντελος σωτηρας, πξιον κροτομεν ς εεργτ, Δρον φροντες μνον εχαριστας». |
| πειδ πολλο τν κκλησιαστικν εταξαν συγχεν κα νατρπειν βουλμενοι, φιλχθρως κα συκοφαντικς ατας τινς κατ τν οκονομοντων τς κκλησας ρθοδξων πισκπων συμπλσσουσιν, οδν τερον, χρανειν τς τν ερων πολψεις, κα ταραχς τν ερηνευντων λαν κατασκευζειν πιχειροντες· τοτου νεκεν ρεσε τ γ συνδ τν ν Κωνσταντινουπλει συνδραμντων πισκπων, μ νεξετστως προσεσθαι τος κατηγρους, μηδ πσιν πιτρπειν τς κατηγορας ποιεσθαι κατ τν οκονομοντων τς κκλησας, μηδ μν πντας ποκλεειν. λλ ε μν τις οκεαν τιν μμψιν, τουτστιν διωτικν, παγγοι τ πισκπ ς πλεονεκτηθες, λλο τι παρ τ δκαιον παρ ατο πεπονθς, π τν τοιοτων κατηγοριν μ ξετζεσθαι, μτε πρσωπον το κατηγρου, μτε τν θρησκεαν. Χρ γρ παντ τρπ, τ τε συνειδς το πισκπου λεθερον εναι, κα τν δικεσθαι λγοντα, οας ν θρησκεας, τν δικαων τυγχνειν. Ε δ κκλησιαστικν εη τ πιφερμενον γκλημα τ πισκπ, ττε δοκιμζεσθαι χρ τν κατηγοροντων τ πρσωπα· να, πρτον μν αρετικος μ ξ κατηγορας κατ τν ρθοδξων πισκπων πρ κκλησιαστικν πραγμτων ποιεσθαι. Αρετικος δ λγομεν, τος τε πλαι τς κκλησας ποκηρυχθντας, κα τος μετ τατα φ μν ναθεματισθντας· πρς δ τοτοις, κα τος τν πστιν μν τν γι προσποιουμνους μολογεν, ποσχσαντας δ, κα ντισυνγοντας τος κανονικος μν πισκποις. πειτα δ, κα ε τινες τν π τς κκλησας π αταις τισ προκατεγνωσμνοι εεν κα ποβεβλημνοι, κοιννητοι, ετε π κλρου, ετε π λακο τγματος, μηδ τοτοις ξεναι κατηγορεν πισκπου, πρν ν τ οκεον γκλημα πρτερον ποδσωνται. μοως δ κα τος π κατηγοραν προλαβοσαν ντας, μ πρτερον εναι δεκτος ες πισκπου κατηγοραν, τρων κληρικν, πρν ν θους αυτος τν παχθντων ατος ποδεξωσιν γκλημτων. Ε μντοι τινς μτε αρετικο, μτε κοιννητοι εεν, μτε κατεγνωσμνοι, προκατηγορημνοι π τισι πλημμελμασι, λγοιεν δ χειν τιν κκλησιαστικν κατ το πισκπου κατηγοραν, τοτους κελεει γα σνοδος, πρτον μν π τν τς παρχας πντων πισκπων νστασθαι τς κατηγορας, κα π ατν λγχειν τ γκλματα το ν αταις τισν πισκπου· ε δ συμβαη δυνατσαι τος παρχιτας πρς διρθωσιν τν πιφερομνων γκλημτων τ πισκπ, ττε ατος προσιναι μεζονι συνδ, τν τς διοικσεως κενης πισκπων πρ τς ατας τατης συγκαλουμνων· κα μ πρτερον νστασθαι τν κατηγοραν, πρν γγρφως ατος τν σον ατος πιτιμσασθαι κνδυνον, επερ ν τ τν πραγμτων ξετσει συκοφαντοντες τν κατηγορομενον πσκοπον λεγχθεεν. Ε δ τις καταφρονσας τν κατ τ προδηλωθντα δεδογμνων, τολμσειεν βασιλικς νοχλεν κος, κοσμικν ρχντων δικαστρια, οκουμενικν σνοδον ταρσσειν, πντας τιμσας τος τς διοικσεως πισκπους, τν τοιοτον τ παρπαν ες κατηγοραν μ εναι δεκτν, ς καθυβρσαντα τος καννας, κα τν κκλησιαστικν λυμηνμενον εταξαν. Κανν Ζ´ |
| Θεοτοκον χος πλ. α " Γερμανο Πατριρχου Σαλπσωμεν ν σλπιγγι σμτων· προκψασα γρ νωθεν, παντνασσα Μητροπρθενος, τας ελογαις καταστφει τος εφημοντας ατν, Βασιλες κα ρχοντες συντρεχτωσαν, κα τν Βασιλδα κροτετωσαν ν μνοις, Βασιλα τξασαν, τος θαντ κρατουμνους πρν, πολσαι φιλανθρπως εδοκσαντα, Ποιμνες κα Διδσκαλοι, τν το καλο Ποιμνος πραγνον Μητρα, συνελθντες εφημσωμεν, τν λυχναν τν χρυσαυγ, τν φωτοφρον νεφλην, τν τν Χερουβμ περτραν, τν μψυχν τε κιβωτν, τν πυρμορφον το Δεσπτου θρνον, τν μανναδχον χρυσαν στμνον, τν ζωηφρον το Λγου πλκα πντων Χριστιανν τ καταφγιον, σμασι θεηγροις, γκωμιζοντες, οτως επωμεν Παλτιον το Λγου, ξωσον τος ταπεινος μς, τς ορανν βασιλεας· οδν γρ δνατον τ μεσιτε σου. πολυτκιον χος α« Τος τρες μεγστους φωστρας τς τρισηλου Θετητος, τος τν οκουμνην κτσι δογμτων θεων πυρσεσαντας τος μελιρρτους ποταμος τς σοφας, τος τν κτσιν πσαν θεογνωσας νμασι καταρδεσαντας Βασλειον τν μγαν, κα τν Θεολγον Γρηγριον, σν τ κλειν ωνν, τ τν γλτταν χρυσορρμονι πντες ο τν λγων ατν ραστα, συνελθντες μνοις τιμσωμεν ατο γρ τ Τριδι, πρ μν ε πρεσβεουσιν. χος δ» ς τν ποστλων μτροποι, κα τς οκουμνης Διδσκαλοι, τ Δεσπτ τν λων πρεσβεσατε, ερνην τ οκουμν δωρσασθαι, κα τας ψυχας μν τ μγα λεος. κολουθα τοτου ψλλεται ν τος ποδεπνοις. Ες δ τν σπερινν κα τν ρθρον ψλλομεν τν κολουθαν τν γων τριν εραρχν, Βασιλεου το Μεγλου, Γρηγορου το Θεολγου κα ωννου το Χρυσοστμου. Ες τ πδειπνον κολουθα το γου ππολτου. Κανν, ωννου Μοναχο. δ α« χος δ» Ερμς «ρματα Φαρα, κα τν δναμιν ατο, ρριψεν ες θλασσαν, κραταις ν πολμοις, σωμεν ατ σμα καινν, τι νδξως δεδξασται». Δετε μαρτυρικας, εφημσωμεν δας, τν ερομρτυρα, θεοφεγγε καθορντες, χριτι φαιδρς κλμποντα, Χριστν δοξζοντες πντοτε. Σ Πομνην λογικν, πρς Χριστο γχειρισθες, τοτον κμιμομενος, προκινδυνεων ρστως Πτερ, τν ψυχν προτθεικας, κα διπλ στεφν κεκσμησαι. Τ ερατικ, κ προστγματος Θεο, τς γαλλισεως, προκεχρισμνος λα, τ μαρτυρικ ππλυτε, πεσφραγσθης δι αματος. Θεοτοκον φλεκτον Μωσς, ν τ ρει Σιν, βτον θεσατο, σ ζωγραφοσαν Παρθνε, αγλ μ φλεχθεσαν θεου πυρς κα γρ Θεν κησας. |
| Ατ κριβς ποσιωπ Μητρ. ερθεος κα τσι, συνειδητς μ, μνηστεει τν κυραρχο ρλο κα τν πρωτεουσα εθνη το Οκουμενικο Πατριαρχεου κα το Πατριρχου Βαρθολομαου σ ατ. Γι’ ατ κα δν τολμ κα μλλον δν διανοεται ν θσει “τν δκτυλον π τν τπον τν λων“, οτε ν ρθρσει λγον κα ν μολογσει τν λθεια. ντιθτως μλιστα, χωρς καμμα συστολ νδοιασμ μολογε, μμσως πλν σαφς, τν αθαιρεσα το Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως, τν ποα μλιστα ξακολουθε ν συνδει δικαιολογητικς μ τν, δθεν κατανοητ κα νεκτ κα πιβεβλημνη, ντιμετπιση δι’ ατο το τρπου τν τακτικισμν το Πατριαρχεου Μσχας. π παραδεγματι εναι χαρακτηριστικ παραδοχ το Μητροπολτου ναφροντος τι “ Οκουμενικς Πατριρχης χοργησε τν ατοκεφαλα στν ρθδοξη κκλησα τς Οκρανας…. ποα ατοκφαλη κκλησα ποτελσθηκε π τν σχισματικ μδα το καθαιρεθντος Φιλαρτου κα τν σχισματικ μδα το Μακαρου, γι τν ποα μφισβητονται τσο ερωσνη σο κα ποστολικ διαδοχ.(!)…τ Οκουμενικ Πατριαρχεο….κυρως, φο κατλαβε πλρως τν τακτικ το Πατριαρχεου Μσχας σ βρος το Οκουμενικο Θρνου, χοργησε τν ατοκεφαλα….”! Εδικτερον, λοιπν, Μητροπολτης Ναυπκτου προτενει: α) Συνντηση ντιπροσπων τν Πατριαρχεων Κωνσταντινουπλεως κα Μσχας γι συνχιση το διαλγου γι τ πς χορηγεται τ ατοκφαλο σ μα κκλησα, καθς κα γι καθορισμ νς προσχεδου πιλσεως το Οκρανικο ζητματος, β) ρση κ μρους τς κκλησας τς Ρωσας τς διακοπς μνημονεσεως το Πατριρχου Βαρθολομαου, γ) Ν ληφθον ς βση το διαλγου τ προετοιμασθντα πρς γκριση π τ Σνοδο τς Κρτης κεμενα περ Ατοκεφλου κα Διπτχων, στε πιλυομνης τς διαφωνας κα ντιμετωπιζομνης τς νστσεως τς κκλησας τς Ρωσας π’ ατν ν πικυρωθον, δ) τοιμασα τν τελικν κειμνων π προπαρασκευαστικ πιτροπ κα σγκληση Συνδου τν Προκαθημνων μετ τν συνοδειν των πρς πικρωσ των, ε) Προσυνεννηση το τρπου πιλσεως κα φαρμογς το νου κκλησιαστικο καθεσττος τς Οκρανας, περ το ποου θεωρε τι θ πρπει “χρι καιρο” ν λυθε μ κκλησιαστικ οκονομα. πιπλον, περ ατο προτενει δυνατς κδοχς “μορφν” λσεως κα συγκεκριμνα, ετε τν συνπαρξη λων τν φισταμνων σμερον “κκλησιαστικν δικαιοδοσιν” π τν μα Ατοκφαλη κκλησα, κατ’ πομμηση τς συνυπρξεως τν ρχιερων τς ατοκεφλου κκλησας τς λλδος κα κενων τν λεγομνων “Νων Χωρν”, ετε τν φαρμογ το συστματος τν πισκοπικν Συνελεσεων τς Διασπορς (συνεργασα μεταξ πισκπων διαφορετικν θνικν κκλησιαστικν δικαιοδοσιν στν διο τπο), σστημα τ ποο (κατοι ντικανονικ) γκρθηκε π τ Σνοδο στν Κρτη τ 2016, κα στ) Συνεργασα κα μ τν πολιτικ γεσα τς Οκρανας γι τν κ συμφνου ποδοχ κα φαρμογ τς λσεως πο τελικς θ γκριθε. |
| πειδ κατ διαφρους καιρος βαρβαρικα γεγνασιν φοδοι, κα πλεσται πλεις ντεθεν ποχεριοι τος νμοις κατστησαν, ς ντεθεν μ δυνηθναι τν τς τοιατης πλεως πρεδρον, μετ τν π ατ χειροτοναν, τν οκεον θρνον καταλαβεν, κα ν ατ ερατικ καταστσει νιδρυθναι, κα οτω κατ τ κρατσαν θος τς χειροτονας, κα πντα, τ πισκπ νκει, πρττειν τε κα μεταχειρζεσθαι· μες τ τμιον, κα σεβσμιον τ ερωσν φυλττοντες, κα μηδαμς πρς λμην τν κκλησιαστικν δικαων τν θνικν πρειαν νεργεσθαι βουλμενοι, τος οτω χειροτονηθεσι, κα δι τν προκειμνην αταν ν τος αυτν μ γκαταστσι θρνοις, τ προκριμτιστον τηρεσθαι συνεωρκαμεν, στε κα χειροτονας κληρικν διαφρων κανονικς ποιεν, κα τ τς προεδρας αθεντ κατ τν διον ρον κεχρσθαι, κα βεβααν, κα νενομισμνην εναι πσαν π ατν προοσαν διοκησιν. Ο γρ π το τς νγκης καιρο τς κριβεας περιγραφεσης, τς οκονομας ρος περιορισθσεται. Κανν ΛΗ´ Τν κ τν Πατρων μν τεθντα καννα κα μες παραφυλττομεν, τν οτω διαγορεοντα· Ε τις κ βασιλικς ξουσας καινσθη πλις, αθις καινισθεη, τος πολιτικος κα δημοσοις τποις κα τν κκλησιαστικν πραγμτων τξις κολουθετω. Κανν ΛΘ´ Το δελφο κα συλλειτουργο μν ωννου, το τς Κυπρων νσου προδρου, μα τ οκε λα, π τν λλησπντιον παρχαν, δι τε τς βαρβαρικς φδους, δι τε τ τς θνικς λευθερωθναι δουλεας, κα καθαρς τος σκπτροις το χριστιανικωττου κρτους ποταγναι, τς ερημνης μεταναστντος νσου, προνο το φιλανθρπου Θεο, κα μχθ το φιλοχρστου κα εσεβος μν βασιλως, συνορμεν, στε καινοτμητα διαφυλαχθναι τ παρ τν ν φσ τ πρτερον συνελθντων θεοφρων Πατρων τ θρν το προγεγραμμνου νδρς παρασχεθντα προνμια, στε τν ναν ουστινιανοπολιν τ δκαιον χειν τς Κωνσταντινουπλεως, κα τν π ατ καθιστμενον θεοφιλστατον πσκοπον, πντων προεδρεειν τν τς λλησποντων παρχας, κα π τν οκεων πισκπων χειροτονεσθαι, κατ τν ρχααν συνθειαν. Τ γρ ν κστ κκλησ θη, κα ο θεοφροι μν Πατρες παραφυλττεσθαι διεγνκασι, το τς Κυζικηνν πλεως πισκπου ποκειμνου τ προδρ τς ερημνης ουστινιανουπλεως, μιμσει τν λοιπν πντων πισκπων, τν π τν λεχθντα θεοφιλστατον πρεδρον ωννην, φ ο χρεας καλοσης, κα τς ατς Κυζικηνν πλεως πσκοπος χειροτονηθσεται. Κανν Μ´ |
| Κανν β», δ δ», το Προδρμου χος β» Ερμς «μν σε κο γρ Κριε, εσακκοα κα ξστην· ως μο κεις γρ, μ ζητν τν πλανηθντα. Δι τν πολλν σου συγκατβασιν, τν ες μ δοξζω Πολυλεε». υπντας ποπλνειν δατι, πεστλης πρς το Δεσπτου, ετρεπζων δχεσθαι, τν αροντα τν μαρταν Χριστν, κα τν πλνην πελανοντα, θεογνωσας αγλ πανσεβσμιε. ο με δρακοντου δγματος, αθναι μκαρ δυσπει, τν Χριστν νμασι, βαπτσας τος το ορδνου·ν τν δρακντων μφωλεουσαν, τν πονηραν Σωτρ συνθλασε. Σοφ το Θεο κοσμομενος, προελλυθας Χριστοκρυξ· βοντος γρ γγονας, κραυγζουσα Μετανοετε φων·ς Προφτης προηγρευσας, τν πρ πντας νθρπους σε δεικνοντα. Τν ξνην κα νθρποις τριπτον, παγμενος πολιτεαν, πστης τος δασι, πανριστε το ορδνου,φωνς το Πατρς κροασμενος, κα παρουσαν Πνεματος ψμενος. Θεοτοκον πντα πλαστουργσας Κριος, καθ μς ατς πλαστουργεται· ποδς γρ Πναγνε τν μτραν σου τν Παναγαν, μορφν τν νθρπων μφισατο, κα τν ατο εκνα διεσσατο. Καταβασα. αμβικς «Πυρσ καθαρθες, μυστικς θεωρας, μνν Προφτης τν βροτν καινουργαν, γνυσι γρυν, Πνεματι κροτουμνην, Σρκωσιν μφανουσαν ρρτου Λγου, τν δυναστν, τ κρτη συνετρβη». δ ε», Κανν τς ορτς χος β» Ερμς «ησος ζως ρχηγς, λσαι τ κατκριμα κει, δμ το πρωτοπλστου• καθαρσων δ, ς Θες μ δεμενος, τ πεσντι καθαρεται ν τ ορδν· ν τν χθραν κτενας, περχουσαν πντα νον, ερνην χαρζεται». Συνελθντων περων λαν, π ωννου βαπτισθναι, ατς ν μσ στη, προσεφνει δ τος παροσι• Τς δειξεν πειθες, τν ργν μν κκλναι τν μλλουσαν; καρπος ξους Χριστ κτελετε• παρν γρ νν, ερνην χαρζεται. Γεωργς κα Δημιουργς, μσος στηκς ς ες πντων, καρδας μβατεει• καθαρτριον δ πτον χειρισμενος, τν παγκσμιον λωνα πανσφως διστησι, τν καρπαν φλγων, εκαρποσιν ανιον, ζων χαριζμενος. αμβικς Ερμς «χθρο ζοφδους κα βεβορβορωμνου, ν καθρσει Πνεματος λελουμνοι, Ναν προσωρμσθημεν πλαν τρβον, γουσαν πρσιτον ες θυμηδαν, Μνοις προσιτν, ος Θες κατηλλγη». θρν Πλστης ν ζφ τν πταισμτων, Σειρας φκτοις, ν διαρθρο δακτλοις, στησιν μφ μοισιν ξρας νω, Νν ν πολυρρτοισι δναις κπλνων, Ασχους παλαιο τς δμ καχεξας. Μετ εσεβεας προσδρμωμεν ετνως, Πηγας χρντοις εσεως σωτηρου, Λγον κατοπτεσοντες ξ κηρτου, ντλημα προσφροντα δψης νθου, Κσμου προσηνς ξακεμενον νσον. |
| Σημειωτον τι λαι νεξαιρτως α ατοκφαλοι κκλησαι διαλεπτως κα διακπως μχρι σμερον θεωρον τν κκλησαν τς Οκρανας ς μρος τς κκλησας τς Ρωσας κα ς μητροπολτην Κιβου ναγνωρζουν τν συνετν κα μετριφρονα πσκοπον νοφριον. Συνεπς, ποκατστασις τν σχισματικν τς Οκρανας π ξνον κα εσπηδσαντα Πατριρχην, κα πδοσις ες ατος π το δου αθαιρτως κκλησιαστικς ατοκεφαλας, τν ποαν δν ζτησεν κανονικ τοπικ κκλησα10, παρ τν ντθετον γνμην τς οκεας κκλησιαστικς ρχς κα νευ Πανορθοδξου συναινσεως -μλλον δ, μετ Πανορθοδξου ντιδρσεως-, δι τς νυποσττου κα ντικανονικς πικλσεως τς κκλτου κα, κατπιν, δι τς στεας διεκδικσεως δικαιοδοσας μετ π τρες κα πλον ανας μ παρερμηνεαν τν σχετικν γγρφων, καθιστον προβληματικν τ νον καθεστς το ατοκεφλου. Ο σχισματικο παραμνουν σχισματικο κα μνη κανονικ κκλησα ες τν Οκραναν εναι π τν μητροπολτην νοφριον. Δι τοτο οδεμα μχρι τρα ατοκφαλος κκλησα -πλν τς Κων/πλεως- ναγνωρζει τν νον «μητροπολτην» τς ψευδο-ατοκεφλου «κκλησας», τν σχισματικν πιφνιον. Θεωρομεν δ χι μνον δικον, λλ κα στερουμνην στοιχειδους λογικς, τν σκπιμον μυωπαν τινν πρς τν βασικν τατην Κανονικν θερησιν το ν λγ προβλματος, κα τν μονομερ πικντρωσν των ες σχετα μ ατν ζητματα· πως λ.χ. ες τν θνικισμν τν Οκουμενισμν κορυφαων κπροσπων (παλαιοτρων κα νεωτρων) τς Ρωσικς κκλησας -χι, μως, κα τς Κανονικς Οκρανικς τοιατης-, τ ποα μλιστα προβλλουν μ μεγεθυντικος φακος, πρς δικαωσιν τς ντικανονικτητος. Ο πλεστοι γιορεται Πατρες χρημεν χαρν μεγλην, ταν ερ Κοιντης μ σχυρν πλειοψηφαν πεφασσατε ν μ στελετε κπροσπους -οτε κν εχετριον πιστολν- ες τν νθρνισιν το σχισματικο πιφανου. λυπθημεν σφδρα δι τς Μονς πο μειοψφησαν κα δι τος λαχστους πο πκυψαν ες πισεις, γνησαν τν πφασν σας κα λαβον μρος ες τν νθρνισιν! Τ δια ασθματα χαρς πλρωσαν τς καρδας μας κα δι τν π πολλν Μονν παρεμπδισιν τς πισκψεως «πισκπων» κα «κληρικν» τς νας ψευδοεκκλησας, πικρα δ κα παθς ργ δι’ σους, ετυχς λγους, φιλοφρνως τος δχθησαν κα συνελειτοργησαν!!! Πανοσιολογιτατοι σεβαστο Πατρες, – λγ τς σοβαρτητος το θματος, – δι τ κρος κα τν πχησιν, τν ποαν κκτηται γιορειτικ μαρτυρα ν τν Οκουμενικν ρθοδοξαν, λλ κα – δι τν διασφλισιν τς νδοαγιορειτικς ντητος, ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕΝ πως χρι Πανορθοδξου ποφνσεως παγορεσητε τν εσοδον τν ν λγ σχισματικν ν τ ερ μν Τπ -τουλχιστον- τ «νεργσαι τι ατος ς κληρικος». |
| Ο νθελληνικς ρζες νγονται στος βαρβρους Τετονες κα Φργκους, (8-9ο μ. Χ. ανα), στος δημιουργος το Παπισμο. Ν διευκρινσουμε πς ο σχσεις Ρωμαων κα λλνων ταν σχετικ ρμονικς κα νας πολιτισμς συμπλρωνε τν λλο, κνοντας λγο γι λληνορωμακ πολιτισμ, ποος ποτελε κα τ βθρο το ερωπακο πολιτισμο. Ρωμαοι κα λληνες συνυπρξαν γι περισστερο π χλια χρνια. Μλιστα ο πρτοι κτιμοσαν τν λληνισμ κα τν θεωροσαν ντερο πολιτισμικ π τν δικ τους κα μλιστα θεωροσαν τιμ τους ν ποκαλονται λληνες! κκλησα τς Ρμης πολμβανε, τν πρτη χιλιετα, τιμητικ θση, ποκαλομενη «προκαθημνη τς γπης» κα ο Ρωμαοι πσκοποι ταν λοι σχεδν λληνομαθες κα φιλλληνες. Σ ντθεση μ’ ατος ο βρβαροι Φργκοι τρεφαν ξ’ ρχς χθρτητα πρς τος Ρωμαους, νατολικος κα Δυτικος. Υοθτησαν ναν αρετικ Χριστιανισμ κα καλλιργησαν μα μφαν ποστροφ κα μσος πρς τν ρθοδοξα, ποα κυριαρχοσε σ νατολ κα Δση. Τν αρετικ κδοχ τν υοθτησαν ς διαφοροποηση μ τν Ρωμηοσνη, γι ν πιτχουν τν βρβαρο πεκτατισμ τους, ν καταλβουν τν ρωμακ ατοκρατορα κα ν γκαταστσουν τ δικ τους ξουσα, βασισμνη στ φεουδαρχικ σστημα κα τν δουλοπαροικα. θεμελιωτς το φραγκισμο Καρλομγνος (747-814), ποδεικνεται ς νας π τος χειρτερους νθλληνες, κατηγορντας τος ρθοδξους ς …αρετικος! Γι ν μεισουν τν ξα τν ρθοδξων Ρωμαων τς νατολς, τος προσδωσαν τν νομασα «Γραικο», δηλαδ γροκοι! Δν εναι λλωστε τυχαα ατ συμπεριφορ, διτι εναι ποχ πο τ νατολικ Ρωμακ Κρτος μεταλλσσεται σ λληνικ. Δν εναι πσης τυχαο τι μγας νθλληνας Καρλομγνος εναι κορυφαος «γιος» του Παπισμο! χθρτητα κατ τν ρθοδξων Ρωμαων κα κρια τν Ρωμαων της νατολς, ντθηκε μ τν κδωξη το τελευταου ρθοδξου Ππα τ 993 μΧ κα μ τν κατληψη π τος Φργκους το πατριαρχικο θρνου τς πρεσβυτρας Ρμης τ 1046, ποα κορυφθηκε μ τ «σχσμα» το 1054, μεταφροντας ταυτχρονα λες τς φραγκικς κακοδοξες, λλοινοντας τν πστη τς κκλησας στν κατακτημνη Ερπη κα ξαφανζοντας δι σκληρν διωγμν, σφαγν, δησεων κα καταστροφν κθε τ τ ρωμακο κα ρθδοξο. πως εχε ποδεξει μ πιστημονικ κρβεια μακαριστς καθηγητς Πρωτοπρ. ωννης Ρωμανδης, βρβαρος φραγκισμς μισοσε τν Ρωμηοσνη (νατολικ κα δυτικ). Στ Δση, μ τος πεκτατικος κα καταστροφικος πολμους, ξαφνισε τ ρωμακη παρδοση κα τν ρθοδοξα κα πβαλε τν φραγκικ παρδοση. Μετ τν κατκτηση τς Ρμης ξαφανζεται ρωμακ παρδοση, κα κυριαρχε φραγκικ, φραγκολατνικη, ποα «βαπτστηκε» ρωμακ, γι ν τν σφετεριστε. |
| Μετ τν β Στιχολογαν, τερα Καθσματα ποστολικ χος β Εσπλαγχνας πρχουσα Εσπλαγχν πτωχεσας Θες, πλουτιστς ξαπστειλεν μς ν τ κσμ, φανοντας πτωχε το κηργματος, πλοτον τν ορνιον τος πρασι, δι ν κα πλουτσαντες, τν πστιν τν νθεον, νυμνομεν εσεβς, τν θεαν μν μνμην πστολοι. Τς σοφας πρχοντες Θεο, Μαθητα κα ατπται, τν σοφν κα ητρων, σοφον σοφαν ξεφαλισαν, τ διωτε το κηργματος, τ θνη σοφσαντες, ο θεοι πστολοι, ρθοδξως νυμνεν, τν Δημιουργν κα μνον Κριον. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον Βοηθς τος ν θλψει Θεοκυτορ, κα προσττις πρχεις τος ν νγκαις, πεγνωσμνοις λπδα παρχουσα, κα νιτων τς νσους καθαρουσα, Θεοτκε Πανμνητε· δι πρ μν δυσπει τν Κριον. Μετ τν γ Στιχολογαν, τερα Καθσματα το γου Νικολου χος β Τας τν θαυμτων κτσι Νικλαε, καταφαιδρνεις φλιον πασαν, κα λεις τν ζφον τν θλψεων, κα τν κινδνων λανεις τν φοδον, προσττης πρχων θερμτατος. Μαρτυρικν πστολοι, Μρτυρες, κα Προφται, ερρχαι, σιοι κα Δκαιοι, ο καλς τν γνα τελσαντες, κα τν πστιν τηρσαντες, παρρησαν χοντες πρς τν Σωτρα, πρ μν ατν ς γαθν κετεσατε, σωθναι δεμεθα τς ψυχς μν. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον μνη Θεν σπρως κυσασα, κα μετ φρικτν λοχεαν γνεουσα, σο προσππτω χραντε, μετ φβου κρζων κα πστεως· κ παθν κα νσων δεινν, κα πσης νγκης με δισωσον. Κανν τν γων ποστλων, δ α χος β Ερμς ν βυθ κατστρωσ ποτε, τν Φαραωντιδα, πανστρατιν περοπλος δναμις, σαρκωθες Λγος δ, τν παμμχθηρον μαρταν ξλειψεν, δεδοξασμνος Κριος· νδξως γρ δεδξασται. Το φωτς το θεου στραπα, πστει χρηματσαντες, φωτοειδες το Σωτρος πστολοι, λον με φωτσατε, σκοτιζμενον δονν μαυρτησι, κα ν μελε, πντα μου τν βον διανοντα. Μαθητα κα φλοι το Χριστο, φλον με γενμενον, το δυσμενος δι κακν οκεωσιν, τοτου κλυτρσασθε, συγκινοντς μου τν ψυχν ες γπησιν, το πεφιληκτος, γνος τν βροτν δι γαθτητα. Ταπειν ψυχ μου πρ θανς, σπεσον μετανησον, κα σεαυτν νενεκρωμνην πνθησον, πως τν Λζαρον, τετραμερον ναστσας ς εσπλαγχνος, κα σ ναστσ, τας τν ποστλων παρακλσεσιν. Θεοτοκον γαθν κυσασα Θεν, πντας γαθνοντα, τος τ φθορ κεκρατημνους Πναγνε, τοτον καθικτευε, Παναμμητε, σν Προφταις κα Μρτυσι, κα τος ποστλοις, πντας λυτρωθναι παραβσεως. |
| περλμπρ σημε σε, Μκαρ δι στρων Χριστς λιος, καταυγζει κα φωστρα σε, τν σκοτισμνων ναδεκνυσι. Κα τος τρποις φιλθεος, κα τας θεαις πρξεσιν ξιγαστος, Μακαρα χρημτισας· δι τοτο πστει σε δοξζομεν. Φανερος τ κρυπτμενον, χρνοις π πλεστοις νν θεον τρπαιον, το Σταυρο, δι ο σεσσμεθα, κα δαιμνων πλνης λυτρθημεν. Θεοτοκον. Τν ψυχν μου καταγασον, τν σκοτισμνην τος πλημμελμασιν, τν λιον κυσασα, τς δικαιοσνης ειπρθενε. δ ε´. ρθρζοντες, βομν σοι. ρθρσας πρς τν δυτον λιον, κα Δεσπτην, Βασιλε θεσοφε, φωτς νπλεως γγονας. γπην κα τελεαν συμπθειαν, ς πορφραν, φοροσα κατκησας, νν ες τ νω βασλεια. Συνφθης σωμτων λνη χοροστασαις, Θεν θεραπεσασα, τας ναρτοις σου πρξεσι. Θεοτοκον. Παρθνε τν ψυχν μου καθρισον μολυνθεσαν, δονας το σματος, τ πηρε το φεως. δ ´. Τν δησιν κχω. Συνθροισας θεοφρων Πατρων, τν μακριον χορν παραδξως, κα δι ατν, Κωνσταντνε τς πντων, κυμαινομνας καρδας στριξας, μτιμον δοξολογεν, τ τεκντι τν Λγον κα σνθρονον. Πιστεσασα π Κριον ζντα, τν τ εναι παρεχμενον πσι, τν βδελυκτν, κα ματαων εδλων νεκροποι πεβλου θρησκεματα κα εληφας περιχαρς, βασιλεαν λνη ορνιον. Παλμ σου κυβερνμενοι Λγε, γνωσας τ βαθτατον σκτος, κα τς δεινς θεας τν σλον, ο δι σο βασιλεοντες λιπον, κα χθησαν πρς γαληνος, εσεβεας λιμνας γηθμενοι. Θεοτοκον. τρευσον νιτως νοσοσαν, κα τ δγματι δεινς πληγωθεσαν, το πονηρο, τν καρδαν μου Κρη, κα τς ν σο θεραπεας ξωσον, κα σσν με τν π σο, πεποιθτα πρεσβεαις σου χραντε. Κοντκιον. χος γ´. Παρθνος σμερον. Κωνσταντνος σμερον, σν τ μητρ τ λν, τν Σταυρν μφανουσι, τ πανσεβσμιον ξλον, πντων μν τν ουδαων ασχνην ντα, πλον δ πιστν, νκτων κατ ναντων· δι μς γρ νεδεχθη, σημεον μγα, κα ν πολμοις φρικτν. Οκος. Κωνσταντνον πιστο σν τ μητρ τιμσωμεν· το Προφτου γρ ατο λγους κροασμενοι, ν κδρ κα πεκ κα κυπαρσσ, τν τρισνθετον Σταυρν κατενησαν, δι ο τ σωτριον πθος ξηκολοθησε, κα πντας παρστησαν τος ουδαους παρασκευζεσθαι, δεξαι τος λαος μγα δικαωμα, τ κεκρυμμνον δι τν φθνον, κα βασκαναν τν ατν· κα τοτο ερντες νδειξαν ατο. Δι τοτο τος πσι νικηφροι νεδεχθησαν, πλον φροντες προσμχητον, σημεον μγα, κα ν πολμοις φρικτν. |
|
|
