В отношении к ученикам Иоанновым и всем соблазняющимся о Христе оно содержит косвенное порицание их маловерия: таковые не блаженны, как блажен Иоанн; это несчастные слепцы, осужденные на нравственную смерть и мучения, потому что они лишены радостных чаяний утехи Израилевой. Евангелист Лука пред ответом Господа помещает пояснительное добавление, что в присутствии послов Иоанновых, тотчас же после того, как они предложили вопрос своего учителя, Христос «исцелил многих от болезней и недугов и от злых духов, и многим слепым даровал зрение» ( Лк.7:21 ). Отсюда настоящее у Матфея что «видите и слышите» Лука изменяет в прошедшее: «что видели и слышали». Точное разграничение у Луки болезней: νω’σων, μαστι’γων, πνευμα’των πονηρν объясняется тем, что евангелист как врач смотрит на болезни с точки зрения тогдашней медицины (ср. подобное же в Лк.6:17, 5:4 и др.). Вопрос Иоанна имел, так сказать, объективную сторону. Он предложен был Иисусу публично, в присутствии многочисленной толпы евреев, которые видели в Иоанне пророка и посланника Божия. Не зная сокровенных мотивов вопроса, народ мог подумать, что махеронский узник поколебался в своих убеждениях относительно мессианского назначения Иисуса. Христос, таким образом, должен был отвечать не только Иоанну лично, но и народу, рассеять подозрения толпы и раскрыть ей истину. Поэтому вслед за удалением послов Иоанновых ( του’των δ πορευομε’νων Мф.11:7 ) Христос обращается к народу с речью о Крестителе, о личном характере Предтечи и значении его служения для Царства Божия. В ответ на недоумение слушателей Господь ссылается на собственное их сознание и личный опыт их: «что смотреть, вопрошает Он, ходили вы в пустытю?» Какой образ Иоанна напечатлелся в вашей душе, когда вы созерцали ( θεα’σασθαι) в пустыннике Крестителя и Предтечу на берегах Иордана? Пустыня не названа, но определена членом, известная слушателям «Иудейская пустыня», в которой и проповедовал и крестил Иоанн ( Мф.3:1 ). Выразительное указание на пустыню уже предуготовляет слушателей к отрицательному ответу на их недоумения: питомцу дикой пустыни, закалившему свой дух в суровой школе аскетизма, несвойственно колебаться в своих убеждениях и быть легкомысленным.

http://azbyka.ru/otechnik/Matvej_Barsov/...

Затем от пророчества он переходит к самому событию и, касаясь копьем правой стороны агнца, говорит: «Один из воинов копьем пронзил ему бок и вдруг истекла кровь и вода. И видевший засвидетельствовал, и истинно свидетельство его» ( Ин. 19:34, 35 ). Вместе с тем в чашу (по-гречески потира) вливается вино, растворенное водой в воспоминание того, что из пронзенного ребра Христова истекла кровь и вода. И вот главное сделано: вещество для совершения таинства приготовлено. Но еще не все. Кровь, пролитая Спасителем, была жертвой спасения и примирения с Богом всего мира, и вот, прежде всего, воспоминаются те, которые уже вполне воспользовались плодами этой жертвы – святые прославленные. Они сколько свидетели, собственным опытом уже дознавшие, что принесла роду человеческому крестная смерть богочеловека, столько же и непрестанные молитвенники за тех, которые еще не воспользовались плодами этой жертвы. Но они не воспоминаются только, а, так сказать, ставятся лицом к лицу с агнцем, взявшим на себя грехи мира. Именно: с именами их из следующих просфор вынимаются (вырезываются) части и полагаются тут же на дискосе. Точно также с именами тех, которые еще не воспользовались плодами крестной смерти, но или еще воинствуют здесь на земле (живые), или хоть и переселились отсюда (умершие), но еще ничем не заявили того, что наследовали вечное блаженство, вынимаются части из других просфор и кладутся тут же, перед агнцем, с тем различием однако ж, что прославленные – по сторонам агнца, как участники уже Его торжества и славы, а воинствующие внизу, как просящие и ожидающие себе прощения и милосердия за пролитую кровь, и за кровь, которая имеет принестись теперь в жертву. Что бы представить это нагляднее, я сделаю изображение того, как эти части располагаются на дискосе. При нем будут понятнее подробности о следующих просфорах и частях вынимаемых из них. Агнец Пр. Богородица Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Девять чинов, т. е. разрядов святых прославленных Живых Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Умерших Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ

http://azbyka.ru/otechnik/Ioann_Belyusti...

Κανν α», δ η« χος δ» Ερμς «Παδας εαγες ν τ καμν, τκος τς Θεοτκου διεσσατο, ττε μν τυπομενος, νν δ νεργομενος, τν οκουμνην πασαν, γερει ψλλουσαν. Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας». Νεσεσι πρς σ τας νενδτοις Ματθαος ερτατος θεομενος, θσει χρηματσας τε, φσει περ πφυκας, τν οκουμνην Δσποτα, ελκυσε ψλλειν σοι. Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. σπερ στραπν τ οκουμν, Λγος τν Θεολγον ξαπστειλε, ζφον μν δικοντα, θνη δ φωτζοντα, θεολογας δγμασιν· θεν κα ψαλλε· Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. Λγ καθαρ κα διανο, Θε σοι προσομιλσαι ξεγνετο· λην γρ ς τεμες, τοτ προσεπλασας, κα συνεκρθης, νδοξε· θεν κα ψαλλες· Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. Θεοτοκον π» εεργεσ τν νθρπων, Λγος σωματωθναι κατηξωσε· πλην παρθενας γρ, δευσεν Κριος, κα Θεοτκον δειξε· δι κραυγζομεν. Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τους ανας. Ερμς «Παδας εαγες ν τ καμν, τκος τς Θεοτκου διεσσατο, ττε μν τυπομενος, νν δ νεργομενος, τν οκουμνην πασαν, γερει ψλλουσαν· Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τους ανας». Κανν α», δ θ« χος δ» Ερμς «πας γηγενς, σκιρττω τ πνεματι, λαμπαδουχομενος, πανηγυριζτω δ, λων Νων φσις γεραρουσα, τν ερν πανγυριν τς Θεομτορος, κα βοτω· Χαροις παμμακριστε, Θεοτκε γν ειπρθενε». Κλλους νοητο, δξω διδημα, θεον πστολε, κα τς βασιλεας δ, επρεπεσττ στφει κεκσμησαι, χειρ το Παντοκρτορος, κα διαλμπεις σοφ, σν γγλοις, θρν παριστμενος, το Δεσπτου Χριστο παμμακριστε. Ξλου τς ζως, ξως τετχηκας, κρυξ το ζντος Θεο, εαγγελισμενος, ζως τ κσμ θεαν πσκεψιν· τ γρ φυτ τς γνσεως, ο διεφθρης τν νον, διαμενας, σειστος κρδαντος, κκλησας κρηπς παμμακριστε. Νμφην το Χριστο, νθως κσμησας, Εαγγελ σου, σπερ διαδματι, τν κκλησαν θεομακριστε, κα νν τν θεαν μνμην σου, πανηγυρζει φαιδρς, ν υσθναι, πσης περιστσεως, κα κινδνων δεινν καθικτευε. Θεοτοκον Κλπων οκ κστς, νρχου Γενντορος, Λγος ναρχος, ς εαγγελζεται, Ματθαος γρφων, Θες σεσρκωται, κ σο γν πανμνητε, τν τν νθρπων μορφν, λοτρπως, πσαν νδυσμενος, κα τ τατης λαβν διματα. Ερμς «πας γηγενς, σκιρττω τ πνεματι, λαμπαδουχομενος, πανηγυριζτω δ, λων Νων φσις γεραρουσα, τν ερν πανγυριν τς Θεομτορος, κα βοτω. Χαροις παμμακριστε, Θεοτκε γν ειπρθενε».

http://azbyka.ru/otechnik/greek/mineja-n...

Глава IX. Дар языков и пророчество 1 Кор. 14:1–40 Изложенные теории глоссолалических явлений, по крайней мере некоторые, мы попробуем приложить в подробностях к объяснению 14 главы. Всю эту главу можно разделить на семь частей. 1) ст. 1–6, где апостол, сравнивая дар языков или глоссолалию с пророчеством, показывает, что последнее имеет преимущество пред глоссолалией вследствие своей назидательности и пользы для Церкви; 2) ст. 7–12, где апостол показывает бесполезность глоссолалии без толкования чрез сравнение ее с музыкальными инструментами; 3) ст. 13–19, где он говорит об отношении глоссолалии к умственной деятельности; 4) 20–25, где рассуждает о глоссолалии в общественных собраниях; 5) 26–33 – о порядке говорения глоссолалистов и пророков; 6) 34–36 – о говорении женщин в собраниях; 7) 37–40 – дает общие заключения. 1. Преимущества пророчества пред глоссолалией (1–6) 14.1. δικετε τν γπην ζηλοτε δ τ πνευματικ μλλον δ να προ­φητε­ητε. 2. γρ λαλν γλσ­σ οκ νθρποις λαλε λλ θε οδες γρ κοει πνε­ματι δ λαλε μυστρια 3. δ προ­φητε­ων νθρποις λαλε οκοδομν κα παρα­κλησιν κα παρα­μυθαν. 4. λαλν γλσ­σ αυτν οκοδομε δ προ­φητε­ων κκλησαν οκοδομε. 5. θλω δ πν­τας μς λαλεν γλσ­σαις μλλον δ να προ­φητε­ητε μεζων δ προ­φητε­ων λαλν γλσ­σαις κτς ε μ διερμηνε­ να κκλησα οκοδομν λβ. 6. νν δ δελφο ν λθω προ­ς μς γλσ­σαις λαλν τ μς φελσω ν μ μν λαλσω ν πο­καλψει ν γνσει ν προ­φητε ν διδαχ Стремитесь к любви; ревнуйте же о духовном, особенно же о том, чтобы пророчествовать. Ибо говорящий языком не людям говорит, но Богу, – потому что никто его не понимает, духом же он говорит тайны; а кто пророчествует, людям говорит назидание, увещание и утешение. Говорящий языком себя назидает; а кто пророчествует, назидает Церковь . Желаю же, чтобы все вы говорили языками, а более, чтобы вы пророчествовали. Больше же пророчествующий, чем говорящий языками, исключая того, если он будет и изъяснять, чтобы Церковь получила назидание. Ныне же, братия, если приду к вам, говоря языками, чем буду вам полезен, если не буду вам говорить или в откровении, или в знании, или в пророчестве, или в учении?

http://azbyka.ru/otechnik/Mihail_Fivejsk...

πειδ πολλο τν κκλησιαστικν εταξαν συγχεν κα νατρπειν βουλμενοι, φιλχθρως κα συκοφαντικς ατας τινς κατ τν οκονομοντων τς κκλησας ρθοδξων πισκπων συμπλσσουσιν, οδν τερον, χρανειν τς τν ερων πολψεις, κα ταραχς τν ερηνευντων λαν κατασκευζειν πιχειροντες· τοτου νεκεν ρεσε τ γ συνδ τν ν Κωνσταντινουπλει συνδραμντων πισκπων, μ νεξετστως προσεσθαι τος κατηγρους, μηδ πσιν πιτρπειν τς κατηγορας ποιεσθαι κατ τν οκονομοντων τς κκλησας, μηδ μν πντας ποκλεειν. λλ ε μν τις οκεαν τιν μμψιν, τουτστιν διωτικν, παγγοι τ πισκπ ς πλεονεκτηθες, λλο τι παρ τ δκαιον παρ ατο πεπονθς, π τν τοιοτων κατηγοριν μ ξετζεσθαι, μτε πρσωπον το κατηγρου, μτε τν θρησκεαν. Χρ γρ παντ τρπ, τ τε συνειδς το πισκπου λεθερον εναι, κα τν δικεσθαι λγοντα, οας ν θρησκεας, τν δικαων τυγχνειν. Ε δ κκλησιαστικν εη τ πιφερμενον γκλημα τ πισκπ, ττε δοκιμζεσθαι χρ τν κατηγοροντων τ πρσωπα· να, πρτον μν αρετικος μ ξ κατηγορας κατ τν ρθοδξων πισκπων πρ κκλησιαστικν πραγμτων ποιεσθαι. Αρετικος δ λγομεν, τος τε πλαι τς κκλησας ποκηρυχθντας, κα τος μετ τατα φ μν ναθεματισθντας· πρς δ τοτοις, κα τος τν πστιν μν τν γι προσποιουμνους μολογεν, ποσχσαντας δ, κα ντισυνγοντας τος κανονικος μν πισκποις. πειτα δ, κα ε τινες τν π τς κκλησας π αταις τισ προκατεγνωσμνοι εεν κα ποβεβλημνοι, κοιννητοι, ετε π κλρου, ετε π λακο τγματος, μηδ τοτοις ξεναι κατηγορεν πισκπου, πρν ν τ οκεον γκλημα πρτερον ποδσωνται. μοως δ κα τος π κατηγοραν προλαβοσαν ντας, μ πρτερον εναι δεκτος ες πισκπου κατηγοραν, τρων κληρικν, πρν ν θους αυτος τν παχθντων ατος ποδεξωσιν γκλημτων. Ε μντοι τινς μτε αρετικο, μτε κοιννητοι εεν, μτε κατεγνωσμνοι, προκατηγορημνοι π τισι πλημμελμασι, λγοιεν δ χειν τιν κκλησιαστικν κατ το πισκπου κατηγοραν, τοτους κελεει γα σνοδος, πρτον μν π τν τς παρχας πντων πισκπων νστασθαι τς κατηγορας, κα π ατν λγχειν τ γκλματα το ν αταις τισν πισκπου· ε δ συμβαη δυνατσαι τος παρχιτας πρς διρθωσιν τν πιφερομνων γκλημτων τ πισκπ, ττε ατος προσιναι μεζονι συνδ, τν τς διοικσεως κενης πισκπων πρ τς ατας τατης συγκαλουμνων· κα μ πρτερον νστασθαι τν κατηγοραν, πρν γγρφως ατος τν σον ατος πιτιμσασθαι κνδυνον, επερ ν τ τν πραγμτων ξετσει συκοφαντοντες τν κατηγορομενον πσκοπον λεγχθεεν. Ε δ τις καταφρονσας τν κατ τ προδηλωθντα δεδογμνων, τολμσειεν βασιλικς νοχλεν κος, κοσμικν ρχντων δικαστρια, οκουμενικν σνοδον ταρσσειν, πντας τιμσας τος τς διοικσεως πισκπους, τν τοιοτον τ παρπαν ες κατηγοραν μ εναι δεκτν, ς καθυβρσαντα τος καννας, κα τν κκλησιαστικν λυμηνμενον εταξαν. Κανν Ζ´

http://azbyka.ru/otechnik/greek/pravila-...

Εσ θυμοι ψυχα ν κοινοβ παραγενμεναι, κα τν λν τς αυτν θυμας επορσασαι, ες τελεαν πλειαν κατντησαν. Κα εσ πλιν, ο τν αυτν θυμαν δι τς τρων συνδιαγωγς πεδσαντο· ο μνον δ π μελεστρων, λλ κα π σπουδαων πολλκις τ ατ γγονε. Τ ατ καννι κα π τς συχας χρησμεθα λγοντες, πολλος δοκμους δεξαμνη, πεδοκμασε δι τς διορυθμας, φιληδνους ατος λγξασα· τρους δ λαβοσα τ φβ κα τ μερμν τς το αυτν κρματος βασταγς, σπουδαους τινς, κα ζοντας εργσατο. Μηδες π θυμο κα οσεως, ποκρσες τε κα μνησικακας χλομενος, χνος συχας δεν τολμσαι μπως κστασιν, κα μνον κερδσ. Ε δ τις τοτων καθαρς, ατς λοιπν γνσεται τ συμφρον, ομαι δ οδ ατς·τν λγ τν συχαν μετερχομνων σημεα, κα στδια, κα τεκμρια τατα· νος κμαντος, ννοια γνισμνη, ρπαγ πρς Κριον, κολσεων παρστασις, θαντου πειξις, προσευχ κρεστος, φυλακ συλος, πορνεας θνσις, προσπαθεας γνοια, θνατος κσμου, γαστριμαργας νορεξα, θεολογας πθεσις, διακρσεως πηγ, δκρυον πσπονδον, πολυλογας πλεια, κα ετι τν τοιοτων, ος τ πλθη φιλε ντικεσθαι. Τος δ ο λγ τατην μετερχομνοις, ατη, το πλοτου πενα ργς· αξησις μνησικακας ποθκη, γπης μεωσις, τφου πρσληψις, κα τ ξς σιωπσομαι. πε δ οτως λγος κατδραμεν, νγκη κα περ τν ν ποταγ νταθα νθσθαι, κα μλιστα, πρς ατος γρ κα λγος ς πιπολ ποτενεται. Τν νομμως, μοιχετως κα μολντως τ κοσμ τατ (ποταγ) κα ερεπε συζευχθντων, τατα τ τεκμρια κα εσ, κα ρζονται παρ τος θεοφροις Πατρσιν, δ μντοι καιρ τελειομενα· πλν τι καθημραν προσενηνχαμεν προσθκην, κα προκοπν λαμβνοντες. Ταπεινσεως εσαγωγικς αξησις, θυμο μεωσις· πς γρ κα μ γεννσεται τς χολς κενουμνης, σκοτισμν λλειψις, γπης πρσληψις, παθν λλοτρωσις, μσους λτρωσις, ξ λγχου λαγνεας μεωσις, κηδας γνοια, σπουδς πρσληψις, συμπαθεας γπη, περηφανας ξενιτεα, τ πσι ζητητον, κα λγοις ερητον, κατρθωμα· δατος μ παρντος ν πηγ νοκειον τ νομα. Κα τ ξς νενηται τος νον χουσι·νενις μν μ φυλξασα κοτην, μανε σμα κα ψυχ μ φυλξασα συνθκην, μανε πνεμα· κα τ μν κολουθε ψγος, μσος, μστιγες, χωρισμο, τ πντων λεειντατον· τ δ, μολυσμο, θαντου λθη, κοιλας πληστα, φθαλμν κρτεια, κενοδοξας ργασα, πνου χορτασα, σκληροκαρδα, ναισθησα, λογισμν ποθκη, κα συγκαταθσεως προσθκη, αχμαλωσα καρδας, ταραχς ργασα, νηκοα, ντιλογα, προσπθεια, πιστα, πληροφορα, πολυλογα, παησα, πντων χαλεπωτρα· τ δ πντων λεειντερον, κατνυκτος καρδα, ν διαδχεται ν τος μ προσχουσιν ναλγησα, μτηρ τν πτωμτων.

http://azbyka.ru/otechnik/Ioann_Lestvich...

Ε τις πσκοπος, π χρμασι χειροτοναν ποισαιτο, κα ες πρσιν καταγγοι τν πρατον χριν, κα χειροτονσοι π χρμασιν πσκοπον, χωρεπσκοπον, πρεσβυτρους, διακνους, τερν τινα τν ν τ κλρ κατηριθμημνων, προβλλοιτο π χρμασιν οκονμον, κδικον, παραμονριον, λως τιν το καννος, δι ασχροκρδειαν οκεαν, τοτο πιχειρσας, λεγχθες, κινδυνευτω περ τν οκεον βαθμν· κα χειροτονομενος, μηδν κ τς κατ μποραν φελεσθω χειροτονας, προβολς· λλ στω λλτριος τς ξας, το φροντσματος, οπερ π χρμασιν τυχεν. Ε δ τις κα μεσιτεων φανεη τος οτως ασχρος κα θεμτοις λμμασι, κα οτος, ε μν κληρικς εη, το οκεου κπιπττω βαθμο· ε δ λακς, μονζων, ναθεματιζσθω. Κανν Γ´ λθεν ες τν γαν σνοδον, τι τν ν τ κλρ κατειλεγμνων τινς, δι ασχροκρδειαν, λλοτρων κτημτων γνονται μισθωτο, κα πργματα κοσμικ ργολαβοσι, τς μν το Θεο λειτουργας καταα θυμοντες, τος δ τν κοσμικν ποτρχοντες οκους, κα οσιν χειρισμος ναδεχμενοι δι φιλαργυραν. ρισε τονυν γα κα μεγλη σνοδος, μηδνα το λοιπο, μ πσκοπον, μ κληρικν, μ μονζοντα, μισθοσθαι κτματα, πραγμτων πεισγειν αυτν κοσμικας διοικσεσι· πλν ε μπου κ νμων καλοτο ες φηλκων παρατητον πιτροπν· τς πλεως πσκοπος κκλησιαστικν πιτρψοι φροντζειν πραγμτων, ρφανν, χηρν προνοτων, κα τν προσπων τν μλιστα τς κκλησιαστικς δεομνων βοηθεας, δι τν φβον το Θεο. Ε δ τις παραβανων τ ρισμνα το λοιπο πιχειρσοι, τοιοτος κκλησιαστικος ποκεσθω πιτιμοις. Κανν Δ´ Ο ληθς κα ελικρινς τν μονρη μετιντες βον, τς προσηκοσης ξιοσθωσαν τιμς. πειδ δ τινες τ μοναχικ κεχρημνοι προσχματι, τς τε κκλησας, κα τ πολιτικ διαταρσσουσι πργματα, περιντες διαφρως ν τας πλεσιν, ο μν λλ κα μοναστρια αυτος συνιστν πιτηδεοντες, δοξε, μηδνα μν μηδαμο οκοδομεν, μηδ συνιστν μοναστριον, εκτριον οκον, παρ γνμην το τς πλεως πισκπου· τος δ καθ κστην πλιν κα χραν, μονζοντας, ποτετχθαι τ πισκπ, κα τν συχαν σπζεσθαι, κα προσχειν μνη τ νηστε, κα τ προσευχ, ν ος τποις πετξαντο, προσκαρτεροντες· μτε δ κκλησιαστικος, μτε βιωτικος παρενοχλεν πργμασιν, πικοινωνεν, καταλιμπνοντας τ δια μοναστρια, ε μποτε ρα πιτραπεεν δι χρεαν ναγκααν π το τς πλεως πισκπου· μηδνα δ προσδχεσθαι ν τος μοναστηροις δολον π τ μονσαι, παρ γνμην το δου δεσπτου· τν δ παραβανοντα τοτον μν τν ρον, ρσαμεν κοιννητον εναι, να μ τ νομα το Θεο βλασφημται. Τν μν τοι πσκοπον τς πλεως, χρ τν δουσαν πρνοιαν ποιεσθαι τν μοναστηρων. Κανν Ε´

http://azbyka.ru/otechnik/greek/pravila-...

В Евангелии от Матфея описываются обстоятельства рождества Иисуса Христа и события общественной деятельности Его как Мессии с самого начала почти до вознесения в следующем порядке: Глава 1. Родословие Иисуса Христа ( Мф.1:1–17 ) и рождество Его ( Мф.1:18–25 ). Глава 2. Путешествие и поклонение волхвов ( Мф.2:1–12 ). Бегство в Египет ( Мф.2:13–15 ). Избиение младенцев ( Мф.2:16–18 ). Возвращение из Египта ( Мф.2:19–23 ). Глава 3. Иоанн Креститель и его проповедь ( Мф.3:1–12 ). Крещение Христово ( Мф.3:13–17 ). Глава 4. Искушение Иисуса Христа ( Мф.4:1–11 ). Поселение Его в Капернауме ( Мф.4:12–17 ). Призвание рыбарей ( Мф.4:18–22 ). Слава Иисусова ( Мф.4:23–25 ). Глава 5. Нагорная беседа ( Мф.5–7 ). Блаженства ( Мф.5:1–16 ). Учение о законе ( Мф.5:17–20 ). Ветхозаветные заповеди: об убийстве ( Мф.5:21–26 ), о прелюбодеянии ( Мф.5:27–30 ), о разводе ( Мф.5:31–32 ), о клятве ( Мф.5:33–37 ), о мести ( Мф.5:38–42 ), о любви к ближним ( Мф.5:43–48 ). Глава 6. Нагорная беседа (продолжение): заповеди о милостыне ( Мф.6:1–4 ), о молитве ( Мф.6:5–15 ) и посте ( Мф.6:16–18 ); истинное богатство ( Мф.6:19–34 ). Глава 7. Нагорная беседа (окончание): о неосуждении ближних ( Мф.7:1–5 ), об охранении святыни ( Мф.7:6 ), о постоянстве в молитве ( Мф.7:7–12 ), о широком и тесном пути ( Мф.7:13–14 ), о лжепророках ( Мф.7:15–23 ), об истиной и ложной мудрости ( Мф.7:24–27 ). Заключение ( Мф.7:28–29 ). Глава 8. Исцеление Иисусом Христом прокаженного ( Мф.8:1–4 ), раба сотника ( Мф.8:5–13 ), тещи Симоновой и других больных ( Мф.8:14–17 ). Ответы Иисуса Христа книжнику и ученику ( Мф.8:18–22 ). Укрощение им бури ( Мф.8:23–27 ). Пребывание Его в стране Гергесинской ( Мф.8:28–34 ). Глава 9. Исцеление расслабленного ( Мф.9:1–8 ). Призвание Матфея ( Мф.9:9–13 ). Ответ ученикам Иоанновым о посте ( Мф.9:14–17 ). Исцеление кровоточивой и воскрешение дочери начальника синагоги ( Мф.9:18–26 ): Исцеление слепых и немого ( Мф.9:27–34 ). Путешествия Иисуса Христа и речь о жатве и жателях ( Мф.9:35–38 ).

http://azbyka.ru/otechnik/Mihail_Luzin/t...

Глава 18. Кто больше в Царстве Небесном ( Мф.18:1–5 ). О соблазнах ( Мф.18:6–11 ). Притчам заблудшей овце ( Мф.18:12–14 ). О согрешающем брате ( Мф.18:15–17 ). Власть вязать и решить ( Мф.18:18–20 ). О прощении ближнего ( Мф.18:21–22 ). Притча о царе, считающемся с рабами ( Мф.18:23–35 ). Глава 19. Христос в пределах Иудеи ( Мф.19:1–2 ). Разговор с фарисеями о нерасторжимости брака ( Мф.19:3–9 ) и с учениками – о безбрачии ( Мф.19:10–12 ). Благословение детей ( Мф.19:13–15 ). Разговор с богатым юношею ( Мф.19:16–22 ) и с учениками – об опасности богатства ( Мф.19:23–26 ). Награды ученикам и последователям Христовым ( Мф.19:27–30 ). Глава 20. Притча о расплате с работавшими в винограднике ( Мф.20:1–16 ). Новое предсказание Христа о Своих страданиях, смерти и воскресении ( Мф.20:17–19 ). Ответ на просьбу матери сынов Зеведеевых и наставление ученикам о смирении ( Мф.20:20–28 ). Исцеление слепцов иерихонских ( Мф.20:29–34 ). Глава 21. Царский вход Иисуса Христа в Иерусалим ( Мф.21:1–11 ). Очищение храма, исцеление больных, дети восклицающие и возвращение в Вифанию ( Мф.21:12–17 ). Проклятая смоковница ( Мф.21:18–22 ). Откуда Иоанн ( Мф.21:23–27 ). Притчи: о сынах, посланных в виноградник ( Мф.21:28–32 ), и о делателях винограда ( Мф.21:33–41 ). Камень краеугольный ( Мф.21:42–46 ). Глава 22. Притча о брачном пире ( Мф.22:1–14 ). Ответ фарисеям о дани кесарю ( Мф.22:15–22 ). Ответ саддукеям о воскресении ( Мф.22:23–33 ). О наибольшей заповеди в законе ( Мф.22:34–40 ). Христос – чей сын ( Мф.22:41–46 ). Глава 23. Обличительная речь Господа против фарисеев ( Мф.23:1–36 ). Скорбь об Иерусалиме ( Мф.23:37–39 ). Глава 24. Пророчество Господа о разрушении Иерусалима, втором пришествии Своем и кончине мира ( Мф.24:1–43 ). Притча о рабе и господине ( Мф.24:44–51 ). Глава 25. Притчи: о мудрых и неразумных девах ( Мф.25:1–13 ) и о талантах ( Мф.25:14–30 ). Изображение страшного суда ( Мф.25:31–46 ). Глава 26. Извещение о Пасхе и страданиях ( Мф.26:1–2 ). Совещание врагов Иисуса Христа убить Его ( Мф.26:3–5 ). Господь Иисус в Вифании и жена, возливающая на Него миро ( Мф.26:6–13 ). Умысел Иуды ( Мф.26:14–16 ). Вкушение пасхи и установление Евхаристии ( Мф.26:17–30 ). Предречение о соблазне учеников и отречении Петра ( Мф.26:31–35 ). Гефсиманская молитва ( Мф.26:36–46 ). Предательство ( Мф.26:47–56 ). Иисус Христос на суде у Каиафы ( Мф.26:57–68 ). Отречение Петрово ( Мф.26:69–75 ).

http://azbyka.ru/otechnik/Mihail_Luzin/t...

126 Ср. Dion. Ar., e. h. 119, 9. 127 3 Цар. 17:4; 3 Цар. 17:6. Ср. Лк. 12:24. 128 Палама здесь указывает на пророка Илию (см. выше). 129 У Паламы опущен эпизод с явлением Богородицы и св. Николая (Николай Монах IV.6). 130 Эта идея Филона Александрийского о природе и вкусе манны была воспринята Григорием Нисским и другими, вероятно, как метафора многоразличной благодати, различных даров Святого Духа при единой природе Святого Духа. 131 Ср. топос у неоплатонического философа Порфирия: ρ ον ο τ μν χωρζοντα π τν ασθητν κα τν κατ ατ παθν, νγοντα δ πρς νοερν κα φνταστον παθ τε ζων καθ σον ον τε, τατα ν εη... (De abstinentia I, 30). Палама говорит о жизни исихаста, лишенной естественной деятельности разума, заключенной в смене представляемых образов, мыслей и представлений. 132 Ср. Bas. Theol., Adversus Eunomium V (vol. 29, 521.37). Вероятно у св. Василия это выражение от эллинской учености (встречается у Эпикура, Плотина, Прокла, Дамаския), особенно если учесть, что эта книга сочинения в действительности принадлежит Дидиму Александрийскому. 133 У Николая Монаха (IV.5) говорится о пятидесяти трех годах. 134 Ср. Феодорит Кирский. На Псалмы. PG 80, col. 1680.10. 135 Досл. «согласно своим хитростям». 136 Неясно, почему олень у Паламы (в отличие от Николая Монаха) оказывается самкой. Вероятно, аллюзия на Пс. 41:2. 137 Ср. Ахилл Татий, Левкиппа и Клитофон (8,12.4-7): παραστησαμνη δ τν υν τν τοξτην φροδτη επε „Τκνον, ζεγος τοτο ρς ναφρδιτον κα χθρν μν κα τν μετρων μυστηρων δ παρθνος κα θραστερον μοσε κατ μο. ρς δ ατος π τν λαφον συντρχοντας. ρξαι κα σ τς θρας π πρτης τς τολμηρς κρης κα πντως γε τ σν βλος εστοχτερον στιν.“ ντενουσιν μφτεροι τ τξα, μν π τν λαφον, δ ρως π τν παρθνον κα μφτεροι τυγχνουσι, κα κυνηγτις μετ τν θραν ν τεθηραμνη. κα εχεν μν λαφος ες τ ντα τ βλος, δ παρθνος ες τν καρδαν τ δ βλος, Εθνικον φιλεν. δετερον δ κα π τοτον στν φησι. Ср. также Greg. Naz., De vita sua, l. 863 (sic). Эти пассажи указывают на некий тайный смысл: переживание особого рода мистической любви. Кроме того, олень был для греков символом робости, и этим символом Палама приуготовляет читателя к новой погоне, но теперь уже погоне охотника за Петром, ибо «душа, которую подгоняют стрекала любви, едва ли не насыщена [самой] стремительностью к предмету обожания, пусть даже и не окрылена» (§ 40). Дидим Александрийский писал в своих комментариях к псалмам, что ταν, φησν, [ λαφος] κα ποβλ τς τρχ[ας], σθει φιν κα νανεοται. βρσι τν φεων ναν ατν αθις [ποι]ε (Didymus Caecus, Commentarii in Psalmos, 4: Codex, p. 296, ll. 24-26). Таким образом провозглашается некая божественная юность стареющего и близкого к смерти Петра, которая приобретается через победу над бесами.

http://isihazm.ru/?id=384&sid=0&iid=1319

  001     002    003    004    005    006    007    008    009    010