| Замечательно, что эта элементарная сила инстинкта как органа единения с Богом не отвергнута Христом, но учтена и как бы даже включена в религиозный процесс. Евангелие дает как бы «ключ» к этой темной и страшной силе. Полагая в основу единения с Богом - силу любви, цельной любви к Богу и боголюбивой любви к человеку, Евангелие выделяет положительно-творческую способность инстинкта и тем самым исключает из религии все его отрицательные, разрушительные, злые и порочные влечения; и в то же время оно указывает душе-верную, духовную интенцию. Необходима любовь, но не любовь-эрос, а любовь-агапэ; эта любовь должна восходить к Богу отеческой благости и через него обретать человека - сына и - брата. Евангелие Христа как бы «нисходит во ад» человеческой инстинктивности, с тем, чтобы назвать по имени ее главную, творческую силу (любовь) и указать ей ее призвание, ее предметно-верное направление, ее духовно-очистительный путь. Поэтому не следует тол ковать и излагать евангельское учение как «мораль» или как доктрину «долга»; ибо на самом деле оно есть учение живой нравственности, не осуждающее, а прощающее, не проклинающее, а ободряющее и благословляющее, не порабощающее, а освобождающее. Евангелие не «требует» и не «грозит»; оно говорит человеку: «смотри, ты уже любишь от природы, научись же любить от духа - Единое на потребу». Оно зовет пресуществить «Эрос» в «Агапэ»; если кто может вместить это пресуществление целиком и до конца, то пусть вместит и целиком («ο δυνμενοσ χωρειν χωρετω» Мф.19:12). И, далее, оно указывает путь этого пресуществления: надо возлюбить Господа-Бога - «всем сердцем» (καρδα Мтф.22:37; Мк.12:30; Лк.10:27), «всей душой» (δινοια Мф.22:37: Лк.10:27), «всем разумением» (Sidvoia Мф.22:37; Мк.12:30; Лк.10:27), ибо целостная любовь к Богу одухотворит инстинкт человека, откроет ему высшую и истинную ступень единения с Богом и приблизит его к Царствию Божию (δασιλεα του Θεου Мк.12:34). Этим проливается свет во тьму и мятущемуся инстинкту человека возвещается «благая весть»: человеческая душа приемлется, одухотворяется и возводится. |
| Η Προσωπογραφα του Αγου Πασου χωρζεται σε δο μρη: Στο Πρτο Μρος ασχολομαστε με τον Βο του, που αναπτσσεται σε τσσερα κεφλαια. Στο πρτο κεφλαιο παρακολουθομε τον βο του Αγου ως κοσμικο. Στο δετερο κεφλαιο καταγρφουμε τον μοναχικ του βο. Στο τρτο κεφλαιο αναφερμαστε στα πρσωπα που επηρασαν τον γιο ως μοναχ (γιος Αρσνιος ο Καππαδκης, Πασιος Β´, Γροντας Χατζη-Γεργης, παπα-Τχων ο Ρσος, καθς και λλοι δεκαεπτ σιοι Γροντες που επηρασαν τη μοναχικ βιωτ του). Στο τταρτο κεφλαιο καταγρφουμε ορισμνα «θεα γεγοντα», πως ο διος τα αποκλυψε. Στο Δετερο Μρος αναπτσσονται οι Λγοι του Αγου Πασου σε δκα κεφλαια. Στο πρτο κεφλαιο παρατθεται ο λγος του περ Μοναχισμο (αποστολ του μοναχο, ο κνδυνος της αποτυχας, μονς)· στο δετερο, ο λγος του περ της Οικογνειας (γμος, οικογνεια, ανατροφ των παιδιν, εφηβεα και νεανικ ηλικα)· στο τρτο, ο λγος του περ του Θεο (σχση του Θεο με τον νθρωπο, γνση Θεο)· στο τταρτο, ο λγος του περ των Αγων· στο πμπτο, ο λγος του περ των Αρετν (προσευχ, αγπη, ταπενωση, πστη, νους-καρδι-συνεδηση, λογισμο, υπομον, απλτητα, πνευματικ ζω)· στο κτο, ο λγος του περ των Παθν (αμαρτα, υπερηφνεια, εγωισμς, απιστα, κατκριση, αδικα, κοσμικ πνεμα)· στο βδομο, ο λγος του περ της Μετνοιας και της Εξομολγησης· στο γδοο, ο λγος του περ του Πνου και της Ασθνειας· στο νατο, ο λγος του περ του Θαντου και της μετ θνατον ζως· τλος, στο δκατο κεφλαιο βρσκεται ο προφητικς λγος του Αγου Πασου (τα «δσκολα χρνια», οι προφητεες του για την Εκκλησα, τους λληνες, την Τουρκα, η Εσχατολογα του). Ολοκληρνοντας, θα θλαμε κατ’ αρχς να εκφρσουμε τις θερμτατες ευχαριστες μας στον Διευθνοντα Σμβουλο των Εκδσεων Ψυχογις κ. Αθανσιο Ψυχογι και στον Καθηγητ Θεολογας και Πρεδρο του τμματος Κοινωνικς Θεολογας του Πανεπιστημου Αθηνν κ. Σωτρη Δεσπτη, γιατ η αγπη τους προς τον γιο Πασιο τον Αγιορετη οδγησε στη συγγραφ της Προσωπογραφας. Το βιβλο αυτ για τον Βο και τους Λγους του Αγου Πασου εναι καρπς τους, γι´ αυτ και τους το αφιερνουμε. Ευχαριστομε επσης τη Διευθντρια των Εκδσεων Ψυχογις κ. Αγγλα Σωτηρου, με την οποα συνεργαστκαμε επ μακρν μχρι την ολοκλρωση του βιβλου. Κθε φορ αισθανμασταν σιγουρι, και ενοτε μας νοιξε δρμους. Ευχαριστομε ακμα τον κριο Πτρο Γιαρμεντη που με την επιμλεια-διρθωση του κειμνου συνβαλε στην ωραιτητα του λγου, καθς και λους τους συνεργτες των Εκδσεων Ψυχογις που συνβαλαν στην κδοση του βιβλου και τους ευχμαστε πντα να πρωταγωνιστον. |
| Μεταξ των πρτων θυμτων των Οστασι ταν ο Μητροπολτης Ζγκρεμπ Δοσθεος (Βσιτς), ο οποος ταν νας απ τους πιο γνωστος και σεβαστος επισκπους της Σερβικς Εκκλησας. Ο Μητρ. Δοσθεος ταν ο πρτος Ορθδοξος Μητροπολτης του Ζγκρεμπ. Ανλαβε τη Μητρπολη το 1932, δη με μεγλη περα αρχιερατικς λειτουργας. Ο Μητροπολτης Δοσθεος ταν νας απ τους πιο μορφωμνους Σρβους ιερρχες. Γεννθηκε και μεγλωσε στο Βελιγρδι. στερα απ την αποφοτησ του απ την ιερατικ σχολ, το 1900, απεστλη ως υπτροφος του κληροδοτματος του Μητροπολτη Μιχαλ για σπουδς στη Θεολογικ Ακαδημα του Κιβου. Το 1904, ως ιεροδικονος, αποφοτησε απ την ακαδημα κι λαβε τον ττλο του Διδκτορα Θεολογας. Αργτερα, ο μελλοντικς επσκοπος πγε στη Γερμανα για δο χρνια, που σποδασε Θεολογα και Φιλοσοφα στο Πανεπιστμιο του Βερολνου. Στη συνχεια μετακμισε στη Λειψα, που συνχισε τις φιλοσοφικς του σπουδς. Το 1907 επστρεψε στην πατρδα του και ρχισε να διδσκει στην Ιερατικ Σχολ του Αγου Σββα στο Βελιγρδι. Το 1909, χοντας λβει υποτροφα απ το Υπουργεο Παιδεας, ο πατρ Δοσθεος πηγανει στη Γαλλα, για να συνεχσει τις σπουδς του. Σποδασε Φιλοσοφα και Κοινωνικς Επιστμες στη Σορβνη και στην Αντατη Σχολ Κοινωνικν Επιστημν. Στα τλη του 1910 μετακμισε στην Ελβετα, που το φθινπωρο του 1912 τον βρκε η αρχ του Α Βαλκανικο Πολμου. Ο Ιερομναχος Δοσθεος επιστρφει στην πατρδα του και κνει λα σα εναι στις δυνμεις του, για να βοηθσει στον σκοπ της απελευθρωσης και ενοποησης του σερβικο λαο. Τον Μιο του 1913 η Ιερ Σνοδος τον εξλεξε Επσκοπο της Νις. Κατ τη διρκεια του πολμου, ο νεαρς επσκοπος παρεχε πνευματικ υποστριξη στους στρατιτες. Στην αρχ του Πρτου Παγκοσμου Πολμου, ο Επσκοπος Δοσθεος εργστηκε σκληρ, βοηθντας πρσφυγες και ορφαν. Μετ την υποχρηση του σερβικο στρατο δεν εγκατλειψε την οικα του. Αμσως μετ την κατληψη της Νις, φυλακστηκε απ τις βουλγαρικς κατοχικς αρχς. Ο Επσκοπος Νις κατφερε να επιστρψει στην δρα του το 1918. Η αιχμαλωσα κλνισε σοβαρ την υγεα του. Με την επιστροφ απ την αιχμαλωσα ιδρει ορφανοτροφεα, κντρα νετητας και φιλανθρωπικς εταιρεες. Σ’ να απ τα μοναστρια της επισκοπς, ο Επσκοπος Δοσθεος δρυσε ορφανοτροφεο για τυφλ παιδι. Xρη στις ακαταπνητες προσπθεις του, ανεγρθηκαν πολλ μνημεα σε Σρβους εθνικος ρωες, που δωσαν τη ζω τους για την ελευθερα της πατρδας. |
| Περιγραψε το περιεχμενο της ψυχς του, χρησιμοποιντας δο καθρπτες πνω στους οποους αντικατοπτρζεται εξαιρετικ η πραγματικτητα του π. Κοσμ. Ο νας ταν οι Μακαρισμο του Κυρου, στην επ του ρους Ομιλα Του και ο δετερος οι αγιογραφικς αναφορς στους Επισκπους των Εκκλησιν της Αποκαλψεως. Υπογρμμισε τι ο Μακαριστς Επσκοπος ζησε με σεμντητα και ταπενωση, δχως παρση και αλαζονεα, ταν νθρωπος φιλειρηνικς, διακρινταν απ μα σοβαρτητα και να ιερ πνθος, διψοσε για την αλθεια, ταν ελεμων στο πακρο. Κορφωση των αρετν του ταν η μπρακτη αγπη του προς λους. Ο Μητροπολτης Μεσογαας ολοκληρνοντας την ομιλα του, ανφερε τι ελπζουμε πως, σμφωνα με τις υποσχσεις των Μακαρισμν, δη «χει κληρονομσει» την Βασιλεα του Θεο, τι ως νικητς γεεται «εκ του ξλου της ζως». Αισθανμαστε τι πλον ως ηγιασμνος εναι μεγλος που μεγαλνεται και ως γνσιος δολος Χριστο μακριος που αιωνως μακαρζεται. Ακολοθησε η προβολ ενς συγκινητικο βντεο με στιγμιτυπα απ τη ζω του Μητροπολτου Κοσμ και κατπιν η χορωδα του Συλλγου Ιεροψαλτν Αγρινου «νθιμος ο Αρχιδικονος» ψαλλε βυζαντινος μνους. Κατακλεοντας την εκδλωση ο Μητροπολτης Αιτωλας και Ακαρνανας κ. Δαμασκηνς ευχαρστησε τον Μητροπολτη Μεσογαας για την μνημειδη ομιλα του, τον Μητροπολτη Δημητριδος για την παρουσα του, τους ρχοντες που συμμετεχαν, τους χριστιανος που κατκλυσαν την αθουσα και σους κοπασαν για την προετοιμασα της εκδλωσης. Τνισε, τι η τιμητικ αυτ εκδλωση για τον Μακαριστ Μητροπολτη Κοσμ πραγματοποιθηκε με ναν τρπο σεμν και ταυτχρονα πανηγυρικ. Υπογρμμισε, τι εναι προνμιο και ευθνη να εναι διδοχος του Μητροπολτου Κοσμ. Εναι προνμιο, γιατ καλεται να δρψει τους καρπος της δικς του ποιμαντορας, να συνεχσει το δικ του σπουδαο ργο, νοιθοντας ολοζντανη την δικ του προσευχητικ παρουσα. Ταυτχρονα μως εναι ευθνη να μιμηθε τις δικς του αρετς και να ακολουθσει τον δικ του Επισκοπικ δρμο. Μεταξ του πλθους που παρακολοθησε την επετειακ εκδλωση ταν ο Δμαρχος Αγρινου κ. Γεργιος Παπαναστασου, οι Αντιδμαρχοι κ. Μαρα Παπαγεωργου και κ. Κωνσταντνος Ζης, ο Δημοτικς Σμβουλος κ. Νικλαος Γκρζης, ο Πρεδρος του Ιατρικο Συλλγου κ. Γεργιος Αγραφιτης, ο Αντιπρεδρος του Οδοντιατρικο Συλλγου κ. Γεργιος Παπαναστασου, συγγενες και πνευματικ τκνα του αειμνστου. |
| Να αποδεχθε Ο ισττοπος χρησιμοποιε cookie για να σας δεξει τις πιο ενημερωμνες πληροφορες. Συνεχζοντας να χρησιμοποιετε τον ισττοπο, συναινετε στη χρση των Μεταδεδομνων και των cookie σας. Διαχεριση cookie Προεδρος του τμηματος Μητροπολτης Βολοκολμσκ Αντνιος Πρεδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων του Πατριαρχεου Μσχας Απ τις 7 Ιουνου 2022 ως σμερα Βιογραφικ σημεωμα Ο Μητροπολτης Αντνιος (κατ κσμον Αντν Γιοριεβιτς Σεβριοκ) γεννθηκε στις 12 Οκτωβρου 1984 στο Τβερ. 1991-2008 Απ το 1991 ως το 1995 φοτησε στο δευτεροβθμιο σχολεο αρ. 19 του Τβερ. Το 1995 γρφτηκε στο εκπαιδευτικ δρυμα «Λκειο του Τβερ», απ το οποο αποφοτησε αριστοχος το 2002. Κατ τη διρκεια των εγκκλιων σπουδν του ασκοσε το διακνημα του νεωκρου και του υποδιακνου στον ιερ καθεδρικ να της Αναστσεως του Κυρου στο Τβερ. Το 2002 εισχθη στην Ιερατικ Σχολ Αγας Πετρουπλεως. Κατ τη φοτησ του ασκοσε το διακνημα του συνεργτη της ιστοσελδας της Θεολογικς Ακαδημας Αγας Πετρουπλεως και του καθηγητ του προαιρετικο μαθματος της αγγλικς γλσσας. Επ τακτικς βσεως εκπροσωποσε τις Θεολογικς Σχολς της Αγας Πετρουπλεως σε διφορα συνδρια και σεμινρια. Το 2006 συμμετεχε στις εργασες του σεμιναρου της οργνωσης νεολαας «Σνδεσμος» στις Βρυξλλες. Το διστημα 2004-2007 συμμετεχε ετησως στις εργασες της θερινς ορθδοξης κατασκηνσεως νεολαας στην Ποταμτισσα της Κπρου ως διερμηνας και επικεφαλς της ρωσφωνης αντιπροσωπεας. Τον Οκτβριο του 2006 χειροθετθηκε αναγνστης στο παρεκκλσι του Αγου Ιωννου του Θεολγου στη Θεολογικ Ακαδημα Αγας Πετρουπλεως απ τον πρταν της αρχιεπσκοπο Τχβιν Κωνσταντνο. Τον Μρτιο του 2007 απεστλη για πρακτικ σκηση στο ορθδοξο τμμα της Θεολογικς Σχολς του Πανεπιστημου Ιονσου Φινλανδας. Κατ το διστημα της εκε παραμονς του σκησε το διακνημα του εκκλησιρχη του ιερο ναο Αγου Ιωννου του Θεολγου στην Ιερατικ Σχολ της Ορθοδξου Εκκλησας της Φινλανδας και τον Ιονιο με την επιστροφ του στην Αγα Πετροπολη υποστριξε επιτυχς την πτυχιακ εργασα αποφοτησης απ την Ιερατικ Σχολ με θμα «Εσχατολογα στις παγκσμιες θρησκεες». |
| Την δια ημρα η αντιπροσωπεα κατφθασε στην Ανατολικ (Αραβικ) ρημο πλησον της Ερυθρς Θλασσας, που ευρσκεται η Λαρα του Οσου Αντωνου του Μεγλου και η Μον του Οσου Παλου του Θηβαου. Στις 30 Μαρτου οι προσκεκλημνοι μετβησαν στη Μον του Οσου Παλου του Θηβαου. Στις πλες του μοναστηριο υποδχθηκε θερμς την αντιπροσωπεα ο καθηγομενς του επσκοπος Δανιλ, επικεφαλς της Επιτροπς Ιερν Μονν και Μοναχικο Βου της Κοπτικς Εκκλησας, ο οποος επσης χει παλαιτερα επανειλημμνως επισκεφθε το Πατριαρχεο Μσχας ως επικεφαλς κοπτικν μοναχικν αποστολν (17 – 23 Ιουνου 2017 και 12 – 19 Σεπτεμβρου 2019). Οι φιλοξενομενοι επισκφθηκαν τον να του Οσου Παλου, που ασπσθηκαν την ταφπλακ του, που τοποθετθηκε στο σημεο, που κποτε λοντες, οι οποοι εμφανσθηκαν θαυμασως απ την ρημο, σκαψαν τφο στον κοιμηθντα γροντα. Ο Θεοφιλστατος Δανιλ διηγθηκε στους Ουκρανος προσκυνητς το ιστορικ της Μονς, τους δειξε τα ιερ κειμλι της, τον αρχαο μλο και την παλαι τρπεζα, καθς και την πηγ του Οσου Παλου, η οποα αναβλζει απ ψος περπου τριακοσων μτρων μσα απ το βουν και προσφρει καθημεριν στους αδελφος περπου τσσερα κυβικ μτρα νερο. Στις 31 Μαρτου η ουκρανικ αντιπροσωπεα φθασε στη Μον του Οσου Αντωνου του Μεγλου. Εδ οι προσκυνητς ανβηκαν στο βουν, στο σπλαιο του Οσου Αντωνου, που τλεσαν δοξολογα. Στους πρποδες του βουνο τους φιλοξενομενους υποδχθηκε ο καθηγομενος της Μονς επσκοπος Ιοστους, ο οποος τους ξενγησε στον νο να του Τιμου Σταυρο και της Αναστσεως του Χριστο, που ανεγρθηκε εντς του σπηλαου ειδικς για εκενους τους προσκυνητς, οι οποοι, εξαιτας φυσικς αδυναμας δεν εναι σε θση να αναρριχηθον, καθς και στην πηγ του Οσου Αντωνου, η οποα χει την αφετηρα της στο ψωμα τετρακοσων μτρων και προσφρει καθημεριν στη Μον απ 80 ως 100 κυβικ μτρα νερο. Συνοδεα του καθηγουμνου ο μητροπολτης Αρσνιος και οι συνοδο του ξεναγθηκαν στον εκτεταμνο χρο της Λαρας, ενημερθηκαν για την ποικλη οικονομικ της δραστηριτητα και επισκφθηκαν τους μοναστηριακος ναος, που φυλσσονται ιερ κειμλια και ιστορικ αξιοθατα. Μεταξ αυτν και το διασωθν επιτοχιο αυτγραφο του δισημου επικεφαλς της Ρωσικς Εκκλησιαστικς Αποστολς στην Ιερουσαλμ αρχιμανδρτη Πορφυρου Ουσπνσκι, ο οποος υπηρτησε εκε στα μσα του 19ου αινα. |
| Η Καθηγουμνη της γυναικεας Μονς εναι η Ηγουμνη ννα (Μορζοβα). Ο Καθηγομενος του ανδρικο μοναστηριο εναι ο Μεγαλσχημος Αρχιμανδρτης Αλπιος (Μπονταρνκο). Μγας Αρχιμανδρτης και Καθηγομενος της Μονς εναι ο Μητροπολτης Ντοντσκ και Μαριοπολης Ιλαρωνας. Το μοναστρι εναι κοινοβιακ. Στο μοναστρι διεξγονται οι καθημερινς ακολουθες. Στο γυναικεο μοναστρι και στο πτωχοκομεο διαβζεται ακατπαυστα το Ψαλτριον. Τις Κυριακς και στις μεγλες εορτς, οι χορωδες των μοναστηριν ψλλουν αντιφωνικ. Στο μοναστρι λειτουργε αρτοποιεο, βιβλιοθκη, ιατρικ κλινικ για τους μοναχος, εργαστρια ξυλουργικς, ξυλογλυπτικς, χρυσοκεντματος, ραπτικς, εικονογρφησης και εργαστριο εππλων. Οι μοναχο ασχολονται με τη γεωργα. Υπρχει και κατηχητικ για τα παιδι. Το μοναστρι δχεται προσκυνητς. Στο υπγειο του κτηρου της γυναικεας Μονς υπρχει αθουσα για προσκυνητς, χωρητικτητας 200 θσεων. Επσης, υπρχουν ξεννες για τους κληρικος. Στη Μον βρσκονται οι παρακτω εκκλησες: Η πτρινη εκκλησα του Αγου Βασιλεου, με πυραμιδοειδς καμπαναρι πνω απ την εσοδο. Η εκκλησα πντων των φωτισθντων Ρσων Αγων, που χτστηκε για τη 2000η επτειο απ τη Γννηση του Χριστο. Το Πσχα του 2002 τελσθηκε εκε η πρτη Θεα Λειτουργα. Ο πτρινος Νας του Αγου Νικολου του Θαυματουργο, με καμπαναρι πνω απ την πλη, χτισμνος το 1910. Βρσκεται στην αντθετη πλευρ του χωριο και ανκει στο μοναστρι. Για μεγλο χρονικ διστημα ταν κλειστς και χρησιμοποιθηκε ως αποθκη, εργαστριο, σφαγεο κ.α. Τρα χει αποκατασταθε και σε αυτν τελονται οι κυριακτικες και οι μεγλες εορτινς Λειτουργες, ταν δεν κνει κρο. Στο διο μρος, στο σπτι του ιερα, υπρχει οικιακ εκκλησα προς τιμν της εικνας της Παναγας Ζνμενιε, για τις Λειτουργες κατ τη χειμεριν περοδο. Εδ, με την προδο του χρνου, σμφωνα με την επιθυμα του ιδρυτο της μονς, του Μεγαλσχημου Αρχιμανδρτη Ζωσιμ, σχεδιζεται να χτιστε η σκτη της γυναικεας Μονς. Στο νο κτριο του πτωχοκομεου δημιουργθηκε οικιακ εκκλησα προς τιμν του Αγου Σαμψν του Ξενοδχου. Το 2005 ανεγρθηκε καμπαναρι με την εκκλησα της Παναγας της Πορτατισσας, πνω απ την πλη. Την δια χρονι, χτστηκε η εκκλησα του Δκαιου Ληστ στο δαφος της περιοχς υψηλς ασφλειας «ΣΙΚ-82», στο Σελντοβσκι του Ντοντσκ, που παραδθηκε στο μοναστρι. Οι φυλακισμνοι σιτζονται απ την αδελφτητα της μονς. Στις 10 Δεκεμβρου του 2002 αγισθηκε και τοποθετθηκε ο θεμλιος λθος για την ανοικοδμηση του Καθεδρικο Ναο της Κοιμσεως της Θεοτκου απ τον Μητροπολτη Ντοντσκ και Μαριοπολης Ιλαρωνα. Το 2007 ολοκληρθηκε η κατασκευ του και στις 31 Ιουλου 2009 ο Πατριρχης Μσχας και πασν των Ρωσιν Κριλλος τλεσε τον μικρ αγιασμ του Ναο της Κοιμσεως της Θεοτκου. Ο καθεδρικς νας αποτελεται απ τον πνω Να της Κοιμσεως της Θεοτκου και τον κτω, προς τιμν λων των Ιερν Εκκλησιν. Αποτελε αντγραφο του Καθεδρικο Ναο της Κοιμσεως της Θεοτκου του Κρεμλνου της Μσχας. |
| Οι φιλοξενομενοι τυχαν θερμς υποδοχς απ την αδελφτητα της Μονς με επικεφαλς τον ηγομενο επσκοπο Κριλλο. Η αντιπροσωπεα ασπσθηκε τα τμια λεψανα του Μεγαλομρτυρος και λλα ιερ κειμλια της Μονς, ανμεσα στα οποα τα φυλασσμενα στο Καθολικ τμματα τιμων λειψνων του Αγου Αποστλου Μρκου και πολλν κοινν χριστιανν Αγων των πρτων αινων. Κατ παρκληση του ηγουμνου και της αδελφτητας ο μητροπολτης Αρσνιος υπγραψε το βιβλο επισμων επισκεπτν της Μονς. Εν κατακλεδι οι προσκεκλημνοι μετβησαν στον ευρισκμενο στο μοναστρι τφο ενς εκ των κορυφαων Κοπτν Πατριαρχν, του Κυρλλου ΣΤ (1959–1971), ο οποος τιμται πλον ως γιος αυτς της Εκκλησας, καθς και τα ερεπια μιας αρχαας πλεως πλησον της Μονς, φερνυμης του Μεγαλομρτυρος Μην (Αμπο Μην), που και ανηγρθη κποτε ο πρτος εκ των αφιερωμνων σε αυτν νας και τοποθετθηκαν τα τμια λεψαν του. Την δια ημρα η αντιπροσωπεα της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας κατευθνθηκε στην ρημο της Νιτρας (Wadi al-Natrun), γεντειρα του χριστιανικο μοναχισμο. Πρτο μοναστρι, το οποο επισκφθηκε η αντιπροσωπεα στην ρημο της Νιτρας ταν η Μον του Οσου Μακαρου του Μεγλου, η ιστορα της οποας χρονολογεται απ το 360 μ.Χ. Στις ημρες μας ασκονται εκε περπου εκατ σαρντα αδελφο. Εδ ακριβς ταν, που ο σιος Μακριος κοιμθηκε οσιακ. Οι φιλοξενομενοι απ την Ουκρανα ασπσθηκαν τα τμια λεψανα ενς εκ των ιδρυτν του αιγυπτιακο και εν γνει του χριστιανικο μοναχισμο, δο λλων Αγων γερντων, οι οποοι ασκτεψαν εκε αργτερα, επσης χοντας στο αγγελικ του σχμα και αυτο το νομα του Μακαρου, καθς και τα φθαρτα λεψανα των Οσων Παφνουτου του Μεγλου και Ποιμνος του Μεγλου και τα τμια λεψανα του Προφτη Ελισαου και του Αγου Ιωννη του Προδρμου. Στη Μον του Οσου Μακαρου επσης φυλσσονται τεθησαυρισμνα τα τμια λεψανα του Οσου Ιωννη του Κολοβο και των πενντα ενς μαρτρων, οι οποοι ζησαν τον 5ο αι. Οι σαρντα εννα εξ αυτν σαν αδελφο της Μονς και μαζ με τον ηγομεν τους οικειοθελς αρνθηκαν να διαφγουν απ τος βαρβρους, οι οποοι επιτθηκαν στη Μον και επλεξαν τον θνατο υπρ Χριστο. Μαζ τους μαρτρησαν και δο λακο. ταν οι ευρισκμενοι ττε πλησον προσκυνητς απ την Κωνσταντινοπολη, δηλαδ νας ρχοντας της αυτοκρατορικς αυλς με τον εννιχρονο υι του. Κατ την παρδοση, το παιδ αφο θερησε θαυμασως τους αγγλους, οι οποοι κατβηκαν απ τον ουραν και εναπθεσαν στους μρτυρες λαμπρ στεφνια, επιθμησε να συμμετσχει στον διο αγνα και προτρεψε τον πατρα του να εισλθουν στη Μον για να γνουν κοινωνο της μορας των μαρτρων. Ενπιον των λειψνων των πενντα ενς μαρτρων σε διφορες εποχς συνβησαν πολυριθμα περιστατικ θαυματουργς ισεως των προσευχομνων πλησον των μοναχν και λοιπν πιστν. |
| Οι αποστολς του Πατριαρχεου Ρουμανας συμμετεχαν σε πολλος επσημους εορτασμος που γιναν στο Πατριαρχεο Μσχας το 2009-2018. Το 2017 ο Αγιτατος Πατριρχης Μσχας και πασν των Ρωσιν κ.κ. Κριλλος με την πρκληση του Προκαθμενου της Ορθδοξης Εκκλησας της Ρουμανας επισκφτηκε προσωπικ το Βουκουρστι για συμμετοχ στους εορτασμος του τους μνμης των προστατν της Ορθοδοξας στα χρνια της θεομαχας στη Ρουμανα, και στα 10 χρνια της ενθρνισης του Μακαριωττου Πατριρχη Ρουμανας Δανιλ. Απ την πλευρ του ο Προκαθμενος της Ορθδοξης Εκκλησας της Ρουμανας επισκφτηκε τη Μσχα στις 2-6 Δεκεμβρου του 2017. Ενισχονταν οι σχσεις με το Πατριαρχεο Βουλγαρας, το οποο ο Αγιτατος Πατριρχης κ.κ.Κριλλος επισκφτηκε το 2012 με την ειρηνικ επσκεψη και το 2018 για συμμετοχ στους εορτασμος των 140 χρνων απελευθρωσης της Βουλγαρας απ το οθωμανικ ζυγ. Τρεις φορς φιλοξενομενος του Προκαθμενου της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας γινε ο Αγιτατος Πατριρχης Βουλγαρας Νεφυτος. να απ τα πιο σημαντικ γεγοντα στις ρωσο-βουλγρικες σχσεις μεταξ των εκκλησιν γινε η αγιοκατταξη του Αγου Σεραφεμ των Μπογκουτσρι (Σμπολεφ), κατ’εξοχν παργοντα της ρωσικς μετανστευσης, ο οποος απεβωσε στη Βουλγαρα και χει μεγλη παλλακ εκτμηση στην Ορθδοξη Εκκλησα της Βουλγαρας. Η ειρηνικ επσκεψη του Αγιτατου Πατριρχη κ.κ. Κυρλλου στην Ορθδοξη Εκκλησα της Κπρου, που γινε τον Ιονιο του 2012, κατ τη διρκεια της οποας γινε αγιασμς του θεμλιου λθου στον τπο της κατασκευς του ναο του Αγου Νικολου για την ρωσφωνη κοιντητα της Λεμεσο, γινε να σημαντικ γεγονς στην ανπτυξη και την ενσχυση καλν σχσεων μεταξ των δο Εκκλησιν. Με αδελφικς επισκψεις τη Ρωσικ Εκκλησα δο φορς επισκφτηκε ο Μακαριτατος Αρχιεπσκοπος Κπρου κ.κ. Χρυσστομος Β’. Στην πλη Επισκπιο της Μητρπολης της Ταμασσο ανεγρθη και εγκαινιστηκε ο μεγαλειδης νας του Αγου Ανδρα του Πρωτκλητου και Αγων πσης της Ρωσας για την ρωσφωνη κοιντητα. Σημαντικ εισφορ στη στριξη των παραδοσιακ αδελφικν σχσεων μεταξ της Εκκλησας Ελλδος και της Εκκλησας της Ρωσας εχε η επσκεψη του Προκαθμενου της Ορθδοξης Εκκλησας Ελλδος, Αρχιεπισκπου Αθηνν και Πσης Ελλδος Ιερονμου Β’ στα σνορα του Πατριαρχεου Μσχας στις 23–30 Μαου του 2012. Ο Αγιτατος Πατριρχης κ.κ.Κριλλος επισκφτηκε την Ελλδα στις 1–7 Ιουνου του 2013. Εν παρουσα μερικν χιλιδων πιστν που κατγονται απ τις χρες της κανονικς ευθνης του Πατριαρχεου Μσχας, ο Αγιτατος Πατριρχης κ.κ.Κριλλος παρδωσε να κομμτι λειψνων του Αγου Σεραφεμ του Σροφ στον Να της Παναγας Σουμελ που ανεγρθη κοντ στην Αθνα, για τις ανγκες των συμπατριωτν. |
| Στη συνχεια οι γιοι Αρχιερες μετβησαν στην Ιερ Μον Εισοδων της Θεοτκου Μυρτις Τριχωνδος και τλεσαν Τρισγιο επ του τφου του αειμνστου Αρχιερως στο Κοιμητριο της Μονς. Το απγευμα της Κυριακς, στην αθουσα εκδηλσεων της Χριστιανικς Ενσεως Αγρινου πραγματοποιθηκε Εκδλωση τιμς και μνμης για τον Μακαριστ Επσκοπο Κοσμ. Μετ τον εναρκτριο χαιρετισμ απ τον Φιλλογο κ. Κωνσταντνο Πετρπουλο, ο αρχιμ. Νεκτριος Τριντης, Αρχιερατικς Επτροπος Αγρινου παρουσασε τα βιογραφικ στοιχεα του Μακαριστο Μητροπολτου και κανε σντομη αναφορ στο ποιμαντικ του ργο. Κεντρικς ομιλητς της εκδλωσης ταν ο Σεβασμιτατος Μητροπολτης Μεσογαας και Λαυρεωτικς κ. Νικλαος, ο οποος ανπτυξε το θμα: «Η μοναδικτητα του προσπου του». Ο Σεβασμιτατος με τον γλαφυρ λγο του παρουσασε μοναδικ «τη μυστικ ομορφι του προσπου του και τον πλοτο των κρυμμνων χαρισμτων του». Τον χαρακτρισε «αγν εργτη του Ευαγγελου και υπηρτη του λγου του Θεο», εν τνισε τι το κριο ιδωμα του ταν αυτ του πατρα. «Επιβλθηκε στις ψυχς του λαο ως ο πατρ Κοσμς, χωρς υπερθετικος ρους και πομπδεις χαρακτηρισμος». Σε λλο σημεο της ομιλας του ανφερε: «Ο π. Κοσμς δεν ταν καθλου συνηθισμνος νθρωπος, οτε νας απλ καλς και ευσεβς κληρικς, ιεροκρυκας, πνευματικς νθρωπος του καθκοντος. Αυτ που τον ξεχριζε δεν ταν η μρφωση τα χαρσματα η εξυπνδα, αλλ η καθαρ πστη και η ανυπκριτη αγπη, η προσφορ και η θυσα. Δεν ανδιδε μνον καλοσνη, αξα, ικαντητες, ποιτητα και τα σχετικ. Αυτ που αππνεε ταν κτι παραπνω, ταν αγιοσνη, ταν η ευδοκα του Θεο επνω του». Επσης τνισε τι: «Διακρινταν απ μα κοινωνικτητα «οκ κ το κσμου τοτου» ταν πλρης μοναδικν ργων αγαθν εχε σπνια χρη και δναμη ενπνεε και συγκινοσε, πειθε, μπαινε μσα στην ψυχ ποιων του νοιγαν την πρτα της, σο ελχιστοι ζοσε σε μα λλη πραγματικτητα, η οποα φτιζε την παροσα ταν στολισμνος με σπνιες και πολλς αρετς ταν, τολμ να πω, «νρ πλρης πνεματος γου». Γι’ αυτ και εν δεν δημιοργησε οπαδος, γεννοσε συνεχς τκνα, πιστος, πιστος στον Χριστ και στην Εκκλησα Του. Δεν νομζω να υπρχει, τουλχιστον στις εξαιρετικ δσκολες μρες μας, λλος κληρικς και επσκοπος στην Ελλαδικ επικρτεια που να χει τσο τρξει, τσο κοπισει, αλλ και τσο εμπνεσει τον πθο της αφιρωσης και να χει οδηγσει τσες δεκδες νων στην ιερωσνη, τσες ψυχς στη μετνοια, τσες οικογνειες στην συνεπ εν Χριστ ζω». |
|
|
