| Глава 19 Пятое сопоставление: переход евреев через Чермное море и гибель в нем египтян. Девятнадцатая глава содержит новую параллель между израильтянами и египтянами. Первые чудом прошли через Чермное море, как по сухому пути, чтобы продолжать свое славное странствование в пустыне; вторые нашли себе необычайную смерть в том же море. Прем.19:1 . А над нечестивыми до конца тяготел немилостивый гнев, ибо Он предвидел и будущие их дела, Прем.19:2 . что они, позволив им отправиться и с поспешностью выслав их, раскаются и погонятся за ними, Прем.19:3 . ибо, еще имея в руках печали и рыдая над гробами мертвых, они возымели другой безумный помысл, и тех, кого с мольбою высылали, преследовали, как беглецов. 1–3 . В этих стихах указывается причина постигшего египтян последнего наказания, потопления в Чермном море. После выхода евреев из Египта, когда главная вина египтян перед Богом, угнетение Его народа ( Прем.18:4 ), перестала существовать, гнев Божий все еще продолжал тяготеть над египтянами: «ибо Он предвидел и будущие их дела». Именно то, что египтяне, освободив евреев, даже сами побуждая их скорее оставить их страну ( Исх. 12:33 ), потом раскаются в этом и, как за беглецами, пошлют за ними погоню. Этот «безумный помысл» возник у египтян тогда, когда они «имели в руках печали и рыдали над гробами», – обстоятельство, показывавшее, что даже свежее чувство глубокой скорби по умершим первенцам не могло сдерживать корыстных расчетов и злобы египтян. Прем.19:4 . Влекла же их к тому концу судьба, которой они были достойны, и она навела забвение о случившемся, дабы они восполнили наказание, недостававшее к их мучениям, 4 . Могло казаться непонятным, каким образом египтяне после всех казней, еще не окончив траур по пораженным первенцам, могли снова начать преследование евреев. В объяснение этого писатель говорит: «Влекла же их к тому концу судьба… она навела забвение о случившемся». Несомненно, здесь выражена та же мысль, что и в соответствующем месте книги Исход: «ожесточил Бог сердце фараона» ( Исх. 14:4 ); только эту мысль об ожесточении Богом сердца египтян, как ближайшей причины возобновления преследования евреев, писатель выражает языком греческой философии: ανγκη ελχε, «влекла судьба». Как в том, так и в другом способе выражения одинаково допускается мысль о воздействии божества на волю человека при предположении относительной свободы этой воли. Только при этом последнем предположении можно было сказать, что египтяне «были достойны» постигшей их судьбы, можно было возлагать на них ответственность и цель последнего бедствия указывать в том, «дабы они восполнили наказание, не достававшее к их мучениям». Таким образом, выражение: «влекла судьба», совершенно чуждое библейскому языку, выражает однако мысль библейскую. |
| Ο Μητροπολτης Μαυροβουνου και Παραθαλασσας Αμφιλχιος θεωρε τι ο Πρεδρος του Μαυροβουνου Μλο Τζουκνοβιτς «κηρττει την εκκλησα του σαταν και επιθυμε να μετατρψει το Μαυροβονιο σε δαιμονικ, σατανικ νωση». Αυτ και λλα ανφερε στην ομιλα του μετ το πρας της Θεας Λειτουργας στις 19 Μαου στην Μον Τστινιε. Ο Σεβασμιτατος κ. Αμφιλχιος τνισε τι «οι θεοι, που αρνονται τη ζω του Αγου Πτρου Τστινιε, το βαπτισμνο Μαυροβονιο, λους τους Μαυροβονιους, λους τους Σρβους, οι οποοι ζοσαν αν τους αινες, λοιπν, αυτο οι θεοι θλουν να δημιουργσουν τις δικς τους εκκλησες του σαταν». Την παραμον στα πλασια της συνεντεξεως τπου με αφορμ τη διετα της Προεδρας του ο Τζουκνοβιτς για λλη μια φορ δλωσε για την ανγκη και τη δυναττητα διοργανσεως μιας εκκλησας «για εθνικος Μαυροβονιους». Ακμη εξαπλυσε κριτικ κατ της Ορθοδξου Εκκλησας της Σερβας χαρακτηρζοντας αυτ ργανο του μεγαλοσερβικο ηγεμονισμο. Κατ τον Μητροπολτη Αμφιλχιο, οι σγχρονες Αρχς στο Μαυροβονιο επανρχονται στην οδ της αθεας, σατανισμο, θεομαχας και αντχριστου. Θεμελινουν το μλλον της χρας επ αδελφοκτονας, επ εκενων, τα οποα συνβησαν στο Μαυροβονιο κατ και μετ το Β’ Παγκσμιο Πλεμο ταν η χρα βυθσθηκε σε αιματηρ εμφλιο με την Εκκλησα να εξοντνεται αμελικτα. «Μνον νας που στερεται νοημοσνης και κατχεται απ σαταν μπορε να στηρζει το μλλον του Μαυροβουνου επ των παραπνω», τνισε ο Μητροπολτης Αμφιλχιος στην ομιλα του. Επσης πρσθεσε τι οι ιθνοντες του Μαυροβουνου σμερα, που κρνουν τις τχες των πολιτν του, ακολουθον την θεομαχικ και σατανικ πορεα των διωκτν του Χριστο, την πορεα του Πιλτου, των αρχαων Ιουδαων οι οποοι σταρωσαν το Χριστ και την πορεα των θεομχων της εποχς του κομουνισμο. Ταυτχρονα ο κ. Αμφιλχιος εξφρασε την ελπδα για την επνοδο των Αρχν του Μαυροβουνου στις διαχρονικς αξες του λαο τους. Την αυστηρτητα των διατυπσεων του Μητροπολτη Αμφιλοχου προκλεσαν προφανς οι επιθετικς δηλσεις προς την Ορθδοξη Εκκλησα της Σερβας απ το στμα του Μλο Τζουκνοβιτς την παραμον, καθς και οι εξελξεις της τελευταας χρονις και ιδως του τελευταου μνα, που οδγησαν και πλι σε ξυνση των σχσεων Εκκλησας και Πολιτεας στο Μαυροβονιο. Ιερομναχος Ιγντιος (Σεστακβ) Μετφραση του Βασιλεου Μεταφρστωφ Pravoslavie.ru 5/21/2020 Βαθμολογα: 10 Ψφοι: 3 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΤΥΑ |
| Ρωσα: Η βθιση στα παγωμνα νερ θα επιτραπε τα Θεοφνεια Στη Ρωσα τα Θεοφνεια η παρδοση θλει τους πιστος να βουτον σε παγωμνα νερ, τις περισστερες φορς μπανοντας σε μια τρπα πγου, που χει ανοιχθε σε σχμα σταυρο σε κποια παγωμνη λμνη ποτμι! Φτος το εν θα επιτραπε η ανμνηση της βπτισης του Χριστο απ τον Ιωννη τον Πρδρομο στους Ρσους, που βινουν τα Θεοφνεια με αυτν τον τρπο, τθηκε ως ζτημα στην Επιτροπ Προστασας της Υγεας της Δομας στη Ρωσικ Ομοσπονδα, λγω κορωνοο. Ωστσο, οι ειδικο αποφσισαν πως το παραδοσιακ «μπνιο» των Θεοφανεων δεν πρπει να απαγορευτε. Σμφωνα με τον αντιπρεδρο της Επιτροπς Προστασας της Υγεας της κρατικς Δομας, Λεονντ Ογκολ, οι ασθενες και σοι δεν νιθουν καλ χουν πεσμνο ανοσοποιητικ θα πρπει να απχουν. Οι υπλοιποι εναι ελεθεροι να γιορτσουν και να βυθιστον στον πγο. « Νομζω τι δεν εναι ανγκη να απαγορευτε επσημα το παραδοσιακ κολμπι των Θεοφανων. Ο κνδυνος προσβολς απ κορωνο σε μια τρπα πγου δεν εναι υψηλτερος απ’ τι σε λλους δημσιους χρους σμερα », δλωσε ο αντιπρεδρος στο ειδησεογραφικ πρακτορεο «Interfax» σμερα, Τρτη. Επσης, σμφωνα με τον βουλευτ, σοι χουν κακ υγεα πρπει να απχουν γενικ απ το κολμπι τον χειμνα, στε να μην εξασθενσουν το ανοσοποιητικ τους και να μην γνουν στχοι του ιο. «Αξιολογετε με σιγουρι τις δυναττητες της υγεας σας και ακολουθστε τις συστσεις της Ομοσπονδιακς Υπηρεσας για την Εποπτεα της Προστασας των Δικαιωμτων των Καταναλωτν και της Ανθρπινης Ευημερας. Δεν χρειζεται να δημιουργσετε περαιτρω βρος στην υγειονομικ περθαλψη», δλωσε ο Ογκολ, προσθτοντας τι η κατσταση με τον κορωνο μπορε να διαφρει σημαντικ απ περιοχ σε περιοχ, οπτε μεμονωμνοι περιορισμο μπορε να δικαιολογονται σε περιφερειακ εππεδο. « Σε γενικς γραμμς, εναπκειται στις περιφερειακς αρχς να αποφασσουν εν θα απαγορεσουν ορισμνα γεγοντα κατ τη διρκεια μιας πανδημας. Γνωρζουν ακριβς την κατσταση στις περιφρεις τους, τις προβλψεις και τον βαθμ ευθνης των κατοκων », δλωσε ο Ογκολ. Το λουτρ των Θεοφανεων γνεται παραδοσιακ τη νχτα μεταξ 18 και 19 Ιανουαρου. Συνθως, οι επιχειρησιακς υπηρεσες και οι περιφερειακς αρχς εξοπλζουν ειδικ χρους για κολμπι, οργαννουν τις βρδιες των ιατρν και παρχουν ζεστ δωμτια σκηνς για την αλλαγ ροχων. Ορθοδοξα News Agency 1/13/2021 Βαθμολογα: 10 Ψφοι: 1 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΤΥΑ |
| 12 . Παρδειγμα τλειο προς μμηση και πρτυπο για το ανθρπινο γνος και ανκληση του προπατορικο αμαρτματος εναι ο Κρις μας και Θες που λαβε σρκα και βαλε εμπρς μας σαν ζωγραφικ πνακα τον πανρετο βο Του. Μαζ με λα τα καλ, μς υπδειξε μετ την βπτισ Του, αφο ανβηκε στην ρημο, και τοτο ρχισε με νηστεα τον νοητ πλεμο εναντον του διαβλου, που πγε προς Αυτν πως θα πγαινε σε απλ νθρωπο(Ματθ. 4, 3). Και με τον τρπο που τον νκησε, ο Κριος δδαξε κι εμς τους αχρεους, πς να παλεομε εναντον των πνευμτων της πονηρας, δηλαδ με ταπενωση και νηστεα και προσευχ και νψη. Και τοτο, εν δεν εχε ανγκη απ αυτ, ως Θες και Θες των θεν. 13 . Τρα, πσοι τρπο νψεως υπρχουν κατ’ εμ, που μπορον να καθαρζουν τον νου απ εμπαθες λογισμος, δε θα βαρεθ να σου τους φανερσω με γλσσα απλ και χωρς στολδια. Επειδ δεν το κρινα καλ, σε καιρ πολμου πνευματικο, να κρψω σ’ αυτ το λγο την ωφλεια μσω των κομψν λγων, και μλιστα μιλντας σε απλουστρους. «Και συ, παιδ μου Τιμθεε – λει – πρσεχε αυτ που διαβζεις»(ΑΤιμ. 4, 13). 14 . νας τρπος νψεως εναι να εξετζεις συχν και προσεκτικ την φαντασα (παρσταση) του πονηρο λογισμο, δηλ. την «προσβολ», γιατ ο σατανς δεν μπορε χωρς φαντασα να δημιουργε λογισμος και να τους παρουσιζει στο νου για να τον εξαπατσει. 15 . λλος τρπος εναι να κρατς την καρδι σου πντοτε σε βαθι σιωπ και ησυχα απ κθε λογισμ και να προσεχεσαι. 16 . λλος τρπος εναι να παρακαλες συνεχς τον Κριο Ιησο Χριστ με ταπενωση να ρθει σε βοθεια. 17 . λλος τρπος εναι να θυμται κανες ακατπαυστα το θνατο. 18 . λες αυτς οι εργασες, αγαπητ, εμποδζουν τις πονηρς σκψεις σαν φοβερο θυρωρο. Το να προσβλπεις στον ουραν και να νομζεις τι η γη δεν εναι τποτε, εναι και αυτ ωφλιμο και αποτελεσματικ μαζ με τα λλα, κι αν μου δσει ο Θες λγο, θα το εκθσω αλλο πιο εκτεταμνα. 19 . Αν κψομε για λγο τις αιτες των παθν και ασχοληθομε με πνευματικς σκψεις χωρς να διατρψομε σε αυτς και χωρς να το κνομε αυτ ργο μας, ττε εκολα πλι ξαναγυρζομε στα πθη της σρκας, χωρς να κερδσομε τποτε απ αυτ την πνευματικ εργασα μας, παρ μνον τλειο σκοτισμ του νου και παραστρτημα προς τα υλικ. |
| 10. Εν λοιπν δεν δδης στον πτωχ απ τα δικ σου, και μλιστα τα περισσεματα, τουλχιστον να μη τ " αποκτς σε βρος του πτωχο· αν και ο δεσπτης των λων Χριστς αποπμποντς τους της αριστερς μερδος στο πυρ και καταρμενος αυτος, δεν τους καταδικζει σαν ρπαγες, αλλ ως μη μεταδδοντας στους ενδεες. Επομνως οι ρπαγες και οι δικοι οτε θ " αναστον για παρουσασι και κρσι, αλλ αμσως για μεγαλτερη καταδκη και κατκρισι, αφο κι " εδ, πως φανεται, αυτο ποτ δεν παρουσισθηκαν στον Θε εντελς απ ψυχ· «διτι», λγει, «σοι τργουν τον λα μου σαν ρτο δεν επεκαλσθηκαν τον Θε» (Ψαλμ. 13, 5). Ο πλοσιος του οποου οι αγρο εκαρποφρησαν αφθνως (Λουκ 12, 16) και ο ενδεδυμνος με πορφρα και βσσο (Λουκ 16, 19) δικαως καταδικζονται, χι διτι αδκησαν κποιον, αλλ διτι δεν μετδωσαν απ σα δικαως απκτησαν αυτο· διτι τα θησαυρσματα εναι κοιν απ τα κοιν ταμεα των κτισμτων του Θεο. Πς λοιπν δεν εναι πλεονκτης αυτς που οικειοποιεται τα κοιν, στω και αν δεν εναι σαν εκενο που σφετερζεται φανερ τα ξνα; Επομνως ο μεν πρτος θα υποστ, αλλομονο, την φρικτ διχοτμησι ως κακς δολος, ο δε λλος θα υποστ τα δειντερα και φρικωδστερα, και καννας απ τους δο δεν θα μπορση να τα διαφγη, αν δεν δεξιωθ τους πτωχος, στε ο νας να διαχειρισθ καλς τα εμπιστευμνα σ " αυτν απ τον Θε, ο δε λλος να σκορπση καλς τα κακς συναχθντα. 11. Ο μγας Παλος γρφοντας προς τους Θεσσαλονικες, τους προγνους σας ββαια, περ φιλαδελφας, λγει, «δεν χετε ανγκη να σας γρφω, διτι εσθε θεοδδακτοι στο ν " αγαπτε αλλλους» (Α’ Θεσσ. 4, 9). 12. Αφο λοιπν ο Κριος επε προς μερικος, «αν σαστε τκνα το Αβραμ, θα εκτελοσατε τα ργα του Αβραμ» (Ιω. 8, 39), ας φοβηθομε κι " εμες τον λγο τοτον, που δεν λγεται μεν προς εμς εδ, αλλ θα λεχθ, ο μη γνοιτο, κατ τη φρικτ ημρα, ταν η συγγνεια κρνεται μλλον απ την ομοιτητα των πεπραγμνων ταν λοι σοι χουν αγαπσει την εν Χριστ πτωχεα , αν χι, τουλχιστον τους πτωχος, οι καταφρονητα της δξας, οι εραστα της εγκρατεας, οι χι μνο ακροατα αλλ και ποιητα των ευαγγελικν θεσπισμτων, κατ την ευχ του κοινο κατ χριν Πατρς, θα εναι υπερφυς να· «δσε», λγει, «να εναι λοι αυτο να, πως εμες εμαστε να» (Ιω. |
| 18 χρνια απ το πογκρμ Σμερα συμπληρνονται 18 χρνια απ το μαζικ πογκρμ κατ των Σρβων στο Κοσσυφοπδιο και τα Μετχια, το οποο ξεκνησε στις 17 Μαρτου 2004 και διρκεσε δο ημρες. Σε να κμα οργανωμνης βας απ την πλευρ των αλβανοφνων, σκοτθηκαν 19 νθρωποι, περισστεροι απ 4.000 Σρβοι και μη Αλβανο εκδιχθηκαν, σε ξι πλεις και εννα χωρι γινα ενθοτικς εκκαθαρσεις. Με βση τα στοιχεα που δημοσιεονται στο slovoljubve.com συνολικ 39 εκκλησες και μοναστρια βεβηλθηκαν, 935 σερβικ σπτια και δεκδες λλα κτρια πυρολθηκαν με αποτλεσμα να καταστραφον. Μπροστ σε περπου 40.000 στρατιτες της διεθνος αποστολς, με οργανωμνες επιθσεις κηκαν σερβικ σπτια, κντρα υγεας, σχολεα και νηπιαγωγεα. καταστρφηκαν αστικς μονδες και προστατευμενοι ιστορικο χροι. Απ τους στχους δεν θα μποροσαν να εξαιρεθον τα πολυριθμα Ορθδοξα ιερ. Σε αυτ συμπεριλαμβνονται η προστατευμενη απ την UNESCO Παναγας Ljeviska, το Θεολογικ Σεμινριο της Πριζρνης, το μοναστρι στο Zoište, στο Devi και πολλ λλα μεσαιωνικ κτσματα στα οποα επιτθηκαν ιδιατερα οι εξτρεμιστς. Σμφωνα με εκτιμσεις της UNMIK, σε 33 τοποθεσες στο πογκρμ συμμετεχαν περπου 60.000 Αλβανο. Οι υλικς συνπειες εναι ορατς και σμερα – τα κατεστραμμνα και καμνα σπτια απ τα οποα εκδιχθηκαν οι Σρβοι και δεν επστρεψαν ποτ! Στχος η ειρνη στα Δυτικ Βαλκνια Την δια ρα που οι μνμες ξυπνον στο Κοσσυφοπδιο η Εκκλησα της Σερβας τονζει τι χει ως μοναδικ στχο την ειρνη. λα αυτ στον απηχο Ψηφσματος του Ευρωπακο Κοινοβουλου σμφωνα με το οποο η Σερβικ Ορθδοξη Εκκλησα θεωρεται ως υποκινητς εντσεων στα Δυτικ Βαλκνια. Ο Προκαθμενος την εν Σερβα Ορθοδξου Εκκλησας πντως σε συνντηση που εχε με τον επικεφαλς της Ευρωπακς νωσης στη Δημοκρατα της Σερβας, Εμμνουελ Τζφρι, εξφρασε τη δυσαρσκεια του για το γεγονς τονζοντας προς τον Ευρωπαο διπλωμτη τι “η Σερβικ Ορθδοξη Εκκλησα δεν αναγνωρζει τα σα ορζονται στο ψφισμα του Ευρωπακο Κοινοβουλου της περασμνης εβδομδας, επειδ δεν ανταποκρνονται στην πραγματικτητα. Η Εκκλησα δεσμεεται να εργζεται για την ειρηνικ και τη γνιμη συνπαρξη και συνεργασα λων των λαν και για αυτν η ειρνη εναι επιτακτικ ανγκη που δεν χει εναλλακτικ”. |
| В данном фрагменте теория периодического существования материи также сопровождается выражением, формально указывающим на ее несомненность (nulli dubium est), однако, из контекста становится очевидно, что речь идет о чисто логической несомненности вывода, который необходимо сделать при допущении определенной посылки, сама же эта посылка имеет гипотетический характер (Si quis autem potuerit ostendere). Представим себе, как выглядел бы данный текст, если бы Иероним опустил его первую часть, содержащую условное предложение (как он, быть может, и поступил в случае с цитатой, приводимой в Ер. 124, 10). Тогда ничто не мешало бы усмотреть здесь прямое доказательство однозначной приверженности Оригена гипотезе периодического существования материи. Кстати говоря, именно в таком варианте это место и цитируется у Юстиниана (Just. ACO III, p. 212, 15– 19): «Необходимо [признать] ( Ανγκη), что природа тел не является изначальной ( προηγουμνην), но возникает через промежутки ( κ διαλειμμτων) из-за падений, происходящих с разумными [существами], нуждающимися [по этой причине] в телах, и [затем], когда происходит совершенное исправление ( τς πανορθ σεως τελε ως γινομνης), эти [тела] вновь разрешаются в небытие, так что это происходит всегда ( τοτο ε γv εσθαι)». Все это лишний раз демонстрирует тенденциозность отношения антиоригенистов к тексту РА. Общий вывод, который позволяют сделать приведенные Иеронимом и Юстинианом фрагменты РА, заключается в том, что в греческом оригинале трактата гипотеза нового падения после апокатастасиса, влекущего за собой периодическое возникновение материи и бесконечный циклизм, была изложена гораздо подробнее, чем в руфиновском переводе, где она, впрочем, также встречается в РА 2, 2, 1–2 и 2, 3, 2–3. Видимо, Ориген рассматривал ее еще и в РА 3, 6, 3 (с этим местом соотносят Hier. Ep. 124, 10) и РА 4, 4, 9 (36) (сюда обычно встраивают Hier. Ep.124, 14 и Just. ACO III, p. 212, 15–19). При этом она не имела того категоричного характера, который ей приписывается некоторыми фрагментами у Иеронима и Юстиниана. |
| Это выражение имеет близость с Платоновским учением о предсуществовании душ. Выражения: «премудрость подвижнее всякого движения… сквозь все проходит и проникает… есть чистое излияние славы Вседержителя» ( Прем.7:24–25; 8:1 ) – очень близки к эманатическому, стоическо-филоновскому, вероизложению и удаляются от чисто-библейского ветхозаветного учения. Очень затруднительно для защитников каноничности книги выражение: «не невозможно было для всемогущей руки Твоей, создавшей мир из необразного вещества ( εξ λης μορφου) наслать на египтян бедствия» ( Прем.11:18 ). Вся находящаяся здесь терминология имеет себе очень и очень значительную параллель у Платона, Филона, Диогена Лаерция и т. п., и не имеет параллели в ветхозаветном вероучении. В тесной связи с приведенным выражением, как его объяснение, находится и следующее: «подлинно суетны по природе все люди, у которых не было ведения о Боге, которые из видимых совершенств не могли познать Сущего и взирая на дела, не познали Художника» – Τεχντην ( Прем.13:1 ). И здесь вся терминология, удаляющаяся от библейского учения о творении мира из ничего, приближается к греко-философскому учению об «образовании» лишь мира из первобытного «необразного» вещества, и тем доказывает неточность вероучения книги Премудрости Соломона. «Влекла их к тому концу судьба« ( ανγκη – 19:4). Целый ряд приведенных «недоуменных» выражений показывает, что они не случайно появились в книге, а имеют органическую связь со всеми основными богословско-философскими воззрениями автора. Нужно, впрочем, добавить, что философские воззрения автором обрабатываются и подчиняются ветхозаветным основоначалам богословского учения. Выше замечено, что книга эта не свободна и от исторических «недоумений». Так, в Прем.10 выражение: »она же (Премудрость) между народами, смешанными ( συγχυθντων по LXX Быт.11:7–9 ) в единомыслии зла, нашла праведника... и сохранила мужественным в жалости к сыну». – Очевидно, речь идет об Аврааме, представляемом современником вавилонского столпотворения и смешения языков. |
| Και ο Απστολος Παλος: «Κθε δυσαρσκεια και θυμς και οργ και κραυγ και βρη μακρι απ σας, καθς και κθε κακα. να εστε μεταξ σας εσπλαχνοι, να συγχωρετε ο νας τον λλο, καθς και ο Θες δια μσου του Χριστο σς συγχρησε»(Εφ. 4, 31–32), και: «ταν οργζεστε, μη φτνετε ως την αμαρτα. να μη σας βρσκει η δση του ηλου ακμη οργισμνους»(Εφ. 4, 26), και: «Μην επιζητετε, αγαπητο, να εκδικεστε, αλλ δσετε τπο στην οργ του Θεο»(Ρωμ. 12, 19), και: «Να μη σε νικ το κακ, αλλ να νικς το κακ με το αγαθ»(Ρωμ. 12, 21). Αυτ ειπθηκαν σχετικ με τη συμφιλωση με τους λλους. Το ολσθημα και η μετνοια Για το ολσθημα τρα, λει ο γιος Ισακ: «Να μη λυπηθομε ταν γλιστρσομε σε κτι, αλλ ταν επιμενομε σ’ αυτ. Γιατ το ολσθημα συμβανει πολλς φορς και στους τλειους· το να επιμενει μως κανες σ’ αυτ εναι τλεια νκρωση. Τη λπη για τα ολισθματ μας η θεα χρη μς τη μετρ σαν καθαρ εργασα. ποιος ξαναπφτει σε ολσθημα ελπζοντας στη μετνοια, αυτς βαδζει απναντι του Θεο με πανουργα. Σ’ αυτν ρχεται αιφνδια ο θνατος και δεν προφτανει να ολοκληρσει τα ργα της αρετς, πως το λπιζε». Λει επσης: «Πρπει διαρκς να γνωρζομε τι και στις εικοσιτσσερις ρες της νχτας και της ημρας χομε ανγκη απ τη μετνοια. Η ννοια της μετνοιας, πως μθαμε απ τα δια τα πργματα, εναι αδικοπη δηση προς το Θε με προσευχ γεμτη κατνυξη για την φεση των προηγουμνων αμαρτημτων και λπη για να προφυλαχτομε απ μελλοντικ». Και πλι: «Η μετνοια εναι χρη που δθηκε στους ανθρπους μετ τη χρη του βαπτσματος. Η μετνοια εναι δετερη αναγννηση απ το Θε, και του αρραβνα εκενου που λβαμε με την πστη, περιμνομε το χρισμα με τη μετνοια. Μετνοια εναι η θρα του ελους, η ανοιχτ σ’ εκενους που την αναζητον απ τη θρα αυτ εισερχμαστε προς το θεο λεος. Και ξω απ αυτ την εσοδο δε θα βρομε λεος, γιατ λοι αμρτησαν, κατ τη θεα Γραφ(Ρωμ. 3, 23–24), και δικαινονται δωρεν με τη χρη του Θεο. Η μετνοια εναι η δετερη χρη και γεννιται στην καρδι απ την πστη και το φβο. Ο φβος εναι η πατρικ ρβδος του Θεο που μας κυβερν σπου να φτσομε στον πνευματικ παρδεισο· κι ταν φτασομε εκε, μας αφνει και γυρζει πσω. Παρδεισος εναι η αγπη του Θεο, μσα στην οποα περιχεται η τρυφ που υπσχονται λοι οι μακαρισμο». |
| 46 . Εναι ανγκη η ψυχ να παρατηρε και να βλπει ριστα μπροστ της μην τυχν και στο ελχιστο κυριευθε απ τη δναμη του εχθρο. πως ταν κποιο ζο πιαστε στην παγδα απ το να πδι, αναγκαστικ λυγζει λο και πφτει στα χρια των κυνηγν, τσι συμβανει συνθως και στην ψυχ απ τους δαμονες. Και αυτ το φανερνει ο Προφτης λγοντας: «Ετομασαν παγδα στα πδια μου και λγισαν την ψυχ μου»(Ψαλμ. 56, 7). Εκενος που θλει να μπει απ τη στεν πλη(Ματθ. 7, 13) στο σπτι του ισχυρο διαβλου και να αρπξει τα σκεη του(Ματθ. 12, 29), δεν πρπει να επιθυμε τη μαλθακτητα και τον γκο του σματος, αλλ να ενδυναμνεται απ το αγαθ πνεμα και να θυμται πντοτε Εκενον που επε τι «σρκα και αμα δε θα κληρονομσουν τη βασιλεα του Θεο»(Α Κορ. 15, 50). Πς πρπει μως να ενδυναμωθομε απ το Πνεμα; Ας προσξομε τον Απστολο, που λει τι η σοφα του Θεο θεωρεται μωρα απ τους ανθρπους(Α Κορ. 1, 23–24). Επσης και ο Προφτης λει: «Εδα τον Υι του ανθρπου, και η μορφ του ταν χωρς καμι τιμ, καταφρονεμνη σο κανενς λλου ανθρπου»(Ησ. 53, 3). Πρπει λοιπν εκενος που θλει να γνει υις του Θεο, να υποστε πρτα την δια ταπενωση, να θεωρηθε μωρς και τιμος, να μην αποστρφει το πρσωπ του απ φτυσματα(Ησ. 50, 6), να μην κυνηγ οτε δξα, οτε ομορφι κτι παρμοιο αυτο του κσμου, να μην χει που να γερει το κεφλι(Ματθ. 8, 20), να ονειδζεται και να εξουθεννεται, να τον χουν λοι για περιφρνηση και παραγκωνισμ, να αντιμετωπζει κρυφ και φανερ πλεμο, ακμη και νοερ. Και ττε ο διος ο Υις του Θεο, Εκενος που επε: «Θα κατοικσω μσα σας και θα βαδσω μαζ σας»(Λευτ. 26, 12), θα φανερωθε στην καρδι του και θα του δσει δναμη και ισχ, στε να δσει τον ισχυρ και να αρπξει τα σκεη του, και να πατσει πνω στην ασπδα και στο βασιλσκο(Ψαλμ. 90, 13), και πνω σε σκορπιος και φδια(Λουκ. 10, 19). Δεν εναι μικρς ο αγνας που χρειζεται για να συντρψομε το θνατο. Λει ββαια ο Κριος: «Η βασιλεα του Θεο εναι μσα σας»(Λουκ. 17, 21), βρσκεται μως κατ κποιο τρπο και ο θνατος μσα μας, ο οποος μας πολεμ και μας αιχμαλωτζει. Ας μην υποχωρε λοιπν διλου η ψυχ, μχρις του νεκρσει εκενον που την αιχμαλωτζει. Και ττε θα φγει κθε πνος, λπη και στεναγμς(Ησ. 35, 10), γιατ θ’ αναβλσει νερ στη διψασμνη γη και η ρημος θα γεμσει πηγς υδτων(Ησ. 41, 18). Επειδ ο Κριος υποσχθηκε να γεμσει την ρημο-καρδι με ζωνταν νερ· πρτα δι μσου του Προφτη που λει: «Εγ θα δσω νερ σ’ εκενους που βαδζουν στην κατξερη ρημο και διψονε»(Ησ. 44, 3), πειτα και με σα λει ο διος: «ποιος πνει απ το νερ που εγ θα του δσω, δε θα διψσει στον αινα»(Ιω. 4, 14). |
|
|
