| П.В. Безобразов Архимандриту Антонину от 2 сентября 1861 г. Отвечаю на письмо ваше от 29 августа, пересматривая его с конца по обычному мне своенравию. Давно мне известна рукопись τυπικν и διατπωσις святого Афанасия Афонского и не только известна, но и переписана моей рукой еще в 1845–1846 году. Греческий рукописный паремейник, добытый мною в Солуне, сдан в посольскую канцелярию для отправления в синод, и только сдан, а не отправлен. Батюшки светы! Помогите вытащить его из этой ямы 252 . Летоисчисление αυη αγ(ο)στ(ου) κα ведено от Рождества Христова. Считайте так, 1408 года августа 21 и не сомневайтесь, а для большего удостоверения в том, что древние греческие писатели и каллиграфы в Палестине и Египте, на островах Крите и Сицилии, в Эпире и Фессалии вели счет годов не от Адама, а от Христа, примите к сведению нижеследующие хронологические заметки, какие только находятся теперь под руками моими. В конце Синаеджуванийской рукописи, содержащей творение св. Кирилла Александрийского περ τς γας νυποσττου κα μοουσου τριδος приписано: «τελειθη τ παρν βιβλον ες αυξς ες τν μνα τν ονιον ες τς ιβ ατο». В конце Синаеджуванийской рукописи πολλωνου οδου ργοναυτικν βιβλα τσσαρα сказано: «ριστβουλος εροδικονος... τατην (τν) ββλον ν Κρτ γραψα... αω ς μηνς δεκεμβρου δ η ». В середине Синаеджуванийского панфекта, содержащего разные статьи, одна из них озаглавлена так: ρωτματα περ χρζουσιν ο χριστιανο ο κατοικοντες ν τ χρ τν Σαρακηνν, ρωτηθντα παρ Μρκου το λαχστου ν τος πατριρχαις λεξανδρεας μην φευρουαρ νδικτ. ιγ τν μετ τν σρκωσιν το Κυρου χιλων διακοσων. Каково свидетельство! В библиотеке Метеоро-Преображенского монастыря в Фессалии есть греческий Апостол, писанный на белом тонком пергаменте рукой Иоанна Кулика в 1118 году от Рождества Христова. Вот хронология этой рукописи: « γιος πστολος (Παλος) τελειθη τ κατ’ ατν μαρτυρ ξηκοστ κα νντ τει τς το σωτρος μν ησο Χριστο παρουσας. στιν ον πς χρνος, ξ ο μαρτρησεν, τη χλια τεσσαρκοντα ννα, π δ κτσεως κσμου τους ςχθ νδικτ. θ τρμα δ’ εληφε σν Θε παροσα ερ ββλος μην αγοστ λα μρ σαββτ μετ τν το γου εαγγελου τς θεας λειτουργας συμπλρωσιν τους μο κα νδικτινος τος προγεγραμμνοις». Замечательно, что Иван Кулик считал 5491 год от Адама до Христа. У меня есть и другие образчики подобного счета. |
| Азбука веры Православная библиотека Ορθδοξα βιβλα Литургика (Λειτουργικ) Минея. Август (на греческом языке) [Μηναον το Αγοστου] Пожертвовать Вход Минея. Август (на греческом языке) Μηναον το Αγοστου Источник Τ Ι " ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Τ ΙΒ " ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Скачать epub pdf Оригинал: 18 Мб Τ ΙΑ» ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Μνμη το γου Μρτυρος Επλου. ΕΝ Τ ΕΣΠΕΡΙΝ Ες τ, Κριε κκραξα, στμεν Στχους ς» κα ψλλομεν Στιχηρ Προσμοια τς ορτς γ» κα το γου γ». Στιχηρ τς ορτς χος πλ. β« Τριμερος νστης Μορφομενος δι» οκτον Χριστ, δμ τν πρτον νθρωπον, κ Παρθνου, φθης δετερος δμ, ν ρει δ Σωτρ μου, Θαβρ μετεμορφθης, παραγυμνν σου τν Θετητα. χος πλ. β» ξστησαν ρντες τν σν, τς χριτος ο πρκριτοι, κα το νμου, Μεταμρφωσιν Χριστ, ν ρει τ γ, μεθ» ν σε προσκυνομεν, σν τ Πατρ σου κα τ Πνεματι. χος πλ. β« Λαμπρνεται κτσις φαιδρς, τ σ Μεταμορφσει Χριστ, ν τος θεοις, ποστλοις ν Θαβρ, Μωσε τε κα λ, πδειξας Θες ν, ρρτως λμψας πρ λιον. Στιχηρ το γου Μρτυρος χος α» Πανεφημοι Μρτυρες Επλε παναοδιμε χθρο, δυσμενος κατβαλες, τς μηχανς νδρειτατε, στερρ θλσει σου, προσπαλασας τοτον, κα Χριστ τ Κτστ σου, θυσα καθαρ κα επρσδεκτος, καθιερθης νν, τ τν λων βασιλεοντι, δι» ανος συναγαλλιμενος. χος α« Επλε παναοδιμε Σταυρ το Χριστο φραξμενος, τ τς ψυχς ασθητρια, πρς τν ντπαλον, κουσ γνμ, καρτερς χρησας, κα τοτον προφανς τροπωσμενος, συμβασιλεεις νν, τ, τν λων βασιλεοντι, δι» ανος συναγαλλιμενος. χος α» Επλε παναοδιμε Χριστν, ρωγν κτησμενος, τν λικν κατεφρνησας, κα σμα δι» ατν, τ δικτ Μρτυς, παραδος ες μστιγας, ντστης ναθλν μχρις αματος· δι στεφν σε, τ τς νκης κατεκσμησεν, Δεσπτης κα Σωτρ κα Κριος. Θεοτοκον χος δ " ρος τ ποτ ζοφδες κα καπνδες, νν τμιον κα γιν στιν, ν ο πδες σου στησαν Κριε· πρ ανων γρ κεκαλυμμνον μυστριον, π» σχτων φανρωσεν φρικτ σου Μεταμρφωσις, Πτρ ωνν κα ακβ, οτινες τν κτνα το προσπου σου μ φροντες, κα τν λαμπρτητα τν χιτνων σου, π πρσωπον ες γν κατεβαρνοντο, ο κα τ κστσει συνεχμενοι, θαμαζον βλποντες, Μωσν κα λαν, συλλαλοντς σοι τ μλλοντα συμβανειν σοι. Κα φων κ το Πατρς μαρτρει λγουσα· Οτς στιν Υς μου γαπητς, ν εδκησα, ατο κοετε, στις κα δωρεται τ κσμ τ μγα λεος. |
| Азбука веры Православная библиотека Ορθδοξα βιβλα Литургика (Λειτουργικ) Минея. Декабрь (на греческом языке) [Μηναον το Δεκεμβρου] Пожертвовать Вход Минея. Декабрь (на греческом языке) Μηναον το Δεκεμβρου Τ Ι " ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Τ ΙΒ " ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Скачать epub pdf Оригинал: 27 Мб Τ ΙΑ» ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Μνμη το σου Πατρς μν Δανιλ το Στυλτου. ΕΝ Τ ΕΣΠΕΡΙΝ Ες τ, Κριε κκραξα, στμεν Στχους ς» κα ψλλομεν Στιχηρ Προσμοια Προερτια. Στιχηρ το σου χος πλ. δ« Τ μς καλσωμεν Τ σε Δανιλ νομσωμεν; σκητν, τι τ πθη καθυπταξας τ ν, θλητν, τι πρς πσαν καρτρησας ποινν, πρς ψος, π γς στλον αρμενον, ν πτρ ληθεας ρειδμενον, γωνιστν προθυμτατον, κα ατρν μπειρτατον, κτευε, το σωθναι τς ψυχς μν. χος πλ. δ» Τ σε Δανιλ προσφθεγξμεθα; τν παθν κριζωτν, κα φυτοκμον ρετν, ληθ θαυματουργν, κα πρεσβευτν μαρτωλν, πνευμτων λατρα γενναιτατον, φωστρα εσεβε διαλμποντα, το Πνεματος καταγγιον· τς κκλησας πρμαχον, κτευε, το σωθναι τς ψυχς μν. χος πλ. δ« Τ σε Δανιλ νν καλσωμεν; Μοναστν πογραμμν, κα γκρατεας παιδευτν, γκαλλπισμα πιστν, κα αμτων ατουργν, λυχναν, τος ν σκτει φς αγζουσαν, γγλων συμπολτην κα στιμον, το Παραδεσου οκτορα, κα πουρνιον νθρωπον, κτευε, το σωθναι τς ψυχς μν. Δοξαστικν χος πλ. α» Το Στουδτου Τ μπιστευθν σοι τλαντον παρ Χριστο, καλς ργασμενος σιε Πτερ, νεδεχθης κα μετ θνατον, δαιμνων φυγαδευτς, κα ατρ ποικλων ρρωστημτων, στλος κα δραωμα, κα ρος γιον, τς κκλησας το Χριστο· δι σε κετεομεν, Δανιλ θαυματουργ, τν ερνην ατησαι, κα τας ψυχας μν, τ μγα λεος. Θεοτοκον χος πλ. α« Κεχαριτωμνη, μεστευσον σας δεσεσι, κα ατησαι τας ψυχας μν, πλθος οκτιρμν, κα τν λασμν, τν πολλν παραπτωμτων δεμεθα. Σταυροθεοτοκον χος πλ. α» Χαροις σκητικν Πθος σου τ σεπτν σεμν, κα πανυπραγνς σου Μτηρ Μακρθυμε, παντναξ ωρακυα, δακρυρροοσα πικρς, κα τ στθη τπτουσα κραγαζεν· ησο μου γλυκτατε, πρσφθεγμ μοι σωτριον, φς παντς κσμου, θεε λιε δυτε, πς ν ξλ σε, σταυρικ νν κρεμμενον· οα κακοργον βλπουσα, κα λγχ τν χραντον, φε μοι! πλευρν τετρωμνον, καθυπομενω κα ζσομαι, Υ κα Θε μου, εμ λμψει μοι τ φς σου τς ναστσεως; |
| Разделы портала «Азбука веры» Перечисляются канонические книги Ветхого и Нового Завета (см. предыдущее Правило), кроме Апокалипсиса, который не был ещё известен во Фригии как каноническая книга Нового Завета. О том, какие книги должно читать. Книги Ветхого Завета: 1) Бытие мира, 2) Исход из Египта, 3) Левит, 4) Числа, 5) Второзаконие, 6) Иисус Навин, 7) Судьи, Руфь, 8) Есфирь, 9) Царств 1я и 2я, 10) Царств 3я и 4я, 11) Паралипоменон 1я и 2я, 12) Ездры 1я и 2я, 13) Книга 150-ти псалмов, 14) Притчи Соломона, 15) Екклесиаст, 16) Песнь песней, 17) Иов, 18) 12 пророков, 19) Исаия, 20) Иеремия, Варух, Плач и Послание, 21) Иезекииль, 22) Даниил. Книги Нового Завета: 1) 4 Евангелия: от Матфея, от Марка, от Луки, от Иоанна, 2) Деяния апостолов, 3) 7 Посланий следующих: Иакова 1 , Петра 2, Иоанна 3 , Иуды 1, 4 ) 14 Посланий Павла: к римлянам 1, к коринфянам 2, к галатам 1, к ефесянам 1, к филиппийцам 1, к колоссянам 1, к фессалоникийцам 2, к евреям 1, к Тимофею 2, к Титу 1 , к Филимону 1. σα δε βιβλα ναγινσκεσθαι τς Παλαις Διαθκης α Γνεσις κσμου β ξοδος ξ Αγπτου γ Λευτικν δ ριθμο ε Δευτερονμιον ς ησος το Ναυ ζ Κριτα, οθ η σθρ θ Βασιλειν πρτη κα δευτρα ι Βασιλειν τρτη κα τετρτη ια Παραλειπομνων πρτον κα δετερον ιβ σδρας πρτον κα δετερον ιγ Ββλος Ψαλμν ρν ιδ Παροιμαι Σολομντος ιε κκλησιαστς ις σμα σμτων ιζ β ιη Δωδεκαπρφητον ιθ σαας κ ερεμας κα Βαροχ, Θρνοι κα πιστολα κα εζεκιλ κβ Δανιλ. Τ δ τς Καινς Διαθκης τατα Εαγγλια τσσαρα, κατ Ματθαον, κατ Μρκον, κατ Λουκν, κατ ωννην Πρξεις ποστλων πιστολα καθολικα πτ, ακβου μα, Πτρου δο, ωννου τρες, οδα μα πιστολα Παλου δεκατσσαρες πρς Ρωμαους μα, πρς Κορινθους δο, πρς Γαλτας μα, πρς φεσους μα, πρς Φιλιππησους μα, πρς Κολοσσαες μα, πρς Θεσσαλονικες δο, πρς βραους μα, πρς Τιμθεον δο, πρς Ττον μα, κα πρς Φιλμονα μα. Толкования Зонара . Эти книги настоящее правило предписало читать. А 85е правило святых Апостолов к этим книгам, которые должно читать, сопричислило и постановления, написанные Климентом, которых 6й собор во 2м правиле постановил не читать, как поврежденных еретиками, приложившими к ним нечто неправильное и превратное. |
| Ο σιος Ιβ ψαχνε στη Μον του Ποτσεβ την αφνεια και την ελευθερα στην προσευχ, μως οι μοναχο, που σντομα αισθνθηκαν την πνευματικ δναμη του καινοργιου μοναχο, ομφωνα και με δκρυα τον παρακλεσαν να γνει ηγομενς τους. Ο γιος αναγκστηκε να υποχωρσει και να το δεχτε. Και σντομα, με τους κπους του, το μοναστρι του Ποτσεβ ενσχυσε τη θση του και απκτησε κρος μεγαλτερο απ’ λα τα υπλοιπα δυτικ μοναστρια της Ρωσας. ρχισε ν’ απολαμβνει χρηματικς υποστριξης απ τους τοπικος ευγενες, που απφυγαν την Ουνα. τσι, το 1649, με τις δωρες των γαιοκτημνων Φιντορ και Γιβα Ντομασβσκι, στο μοναστρι χτστηκε μια πτρινη εκκλησα, αφιερωμνη στην Αγα Τριδα, στην οποα στη συνχεια μεταφρθηκε η πτρα με την πατημασι της Παναγας, καθς και η θαυματουργ εικνα της Παναγας του Ποτσεβ. Η Λαρα του Ποτσεβ σε μια παλι κρτα Σντομα, μως, ακολοθησαν δυστυχες. Το 1607 οι Τταροι επιτθηκαν το μοναστρι, το λστεψαν και σκτωσαν ναν μοναχ. Το 1620 ο εγγονς της ννα Γκισκαγια, ο προτεστντης Αντρι Φιρλι, διωξε τους μοναχος απ το Ποτσεβ, κατσχεσε τα οικπεδ τους και, εισβλλοντας με τους υπηρτες του στο μοναστρι, απσπασε τη θαυματουργ εικνα. Μετ απ αυτ το γεγονς, οι καταστροφς και οι ασθνειες πληξαν τον οκο του Φιρλι και δεν παψαν μχρι την επιστροφ της εικνας στο μοναστρι. Θαυματουργ εικνα της Παναγας του Ποτσεβ Αυτ τα γεγοντα ενπλεξαν τον σιο Ιβ σε διφορες κοσμικς υποθσεις. Επ πολλ χρνια ταν αναγκασμνος να παρσταται σε δικαστρια και γραφεα, σπου η υπθεση με τον Φιρλι τελεσιδκησε υπρ του μοναστηριο. Ως αποτλεσμα μεγλων προσπαθειν, οι μοναχο κατφεραν να σκψουν να πηγδι στο βουν του Ποτσεβ κι τσι να υδροδοτσουν το μοναστρι (οι γειτονικς πηγς εχαν κατασχεθε απ τον Φιρλι). Ιδιατερα σημαντικς για την ενσχυση της Ορθοδοξας στη Βολινα ταν οι εκδοτικς και λογοτεχνικς δραστηριτητες του Αγου. Στις αρχς του 17 ου αινα υπρχε μνο να σλαβικ τυπογραφεο στο Ποτσεβ, το οποο και χρησιμοποησε ο σιος Ιβ για να καταπολεμσει την ετεροδοξα. Εκε τυπθηκαν βιβλα καταγγλετικς και δογματικς φσεως, ορθδοξες προσευχς, μηνματα ιδιατερα σημαντικ, δεδομνων των συνθηκν της καθολικς επκτασης στη Δυτικ Ρωσα. |
| Ακμα, στον Ιβ, ρεσε, επσης, να εργζεται στον κπο του μοναστηριο, να βοηθει στο σκψιμο μικρν λιμνν κοντ στο μοναστρι, στην κατασκευ φραγμτων… Θαματα, αυτ εναι λο! Μχρι το 1649, ο σιος Ιβ ταν ηγομενος στο Ποτσεβ, εν ρισε τον διδοχ του μνο σε ηλικα 98 ετν. Αλλ, ακμα και μετ απ αυτ, συμμετεχε στις πιο σημαντικς υποθσεις του μοναστηριο. Στις 9 Νοεμβρου 1651, ο σιος Ιβ εκοιμθη και θφτηκε κοντ στο σπλαιο που ασκτευε, εν, το 1659, βρθηκαν φθαρτα τα για λεψαν του, τα οποα μεταφρθηκαν στην Εκκλησα της Αγας Τριδας. Και το 1675, σμφωνα με την παρδοση, μσω των προσευχν του οσου, η Μητρα του Θεο σωσε τη Μον Ποτσεβ απ τους Τταρους και τους Τορκους που την πολιορκοσαν. Η για Θεοτκος εμφανστηκε πνω απ το βουν Ποτσεβ μαζ με τον γιο Ιβ και τα βλη που εκτοξετηκαν απ τους εχθρος καταπνω Της, επστρεψαν πσω και χτπησαν εκενους που τους τα ριξαν. Εξαιτας του τρμου εκ του θαματος, οι επιτιθμενοι αναγκστηκαν σε τακτη φυγ. Στις αρχς του 18ου αινα, η Μον Ποτσεβ πρασε στους Ουντες. Αλλ τα θαματα και οι θεραπεες απ τα λεψανα του Αγου Ιβ δεν σταμτησαν. Και οι νοι ιδιοκττες του μοναστηριο, πιστεοντας στην αγιτητα του οσου, του αφιρωσαν λειτουργα με ναν ακθιστο και ρχισαν να ζητον απ τον Ππα να αγιοποισει τον Ιβ. Αλλ το Βατικαν, αρνθηκε να αναγνωρσει τον ζηλωτ και υπερασπιστ της ορθοδοξας, ως γιο. Οι Ουντες απαγρευσαν την πρσβαση στα λεψανα του οσου για τους πιστος. Μνο, ταν η Μον Ποτσεβ, επστρεψε στο ομοφριο της Ρωσικς Εκκλησας, το 1831, η Ιερ Σνοδος αποφσισε να τα ανοξει ξαν, γεγονς το οποο πραγματοποιθηκε στις 28 Αυγοστου (10 Σεπτεμβρου, νο ημερολγιο) του 1833 — την δια ημρα κατ σμπτωση, πως βρθηκαν την πρτη φορ το 1659. Και αυτ η ημερομηνα ρχισε να εορτζεται ως κοιν σε λη την Εκκλησα. «σοι περιπλαννται στη θλασσα αυτς της ζως, φθνοντας με ασφλεια στην αποβθρα της βασιλεας των ουρανν, δεν εναι αυτο που παρατηρον κποιο αστρι, αλλ εκενοι που σταθερ εστιζουν το βλμμα του μυαλο τους, στους πατρες και ακολουθον πιστ τα βματ τους. Αυτς εναι και ο λγος, για τον οποο ο Κρις μας, κρυξε τη ζω τους στα για βιβλα, στε, χι μνο ταν την ακοσουμε, να τους επαινσουμε, αλλ και χοντας αγαπσει μια ττοια ζω, να την μιμηθομε, αγαπντας την ανθρπινη ψυχ», γραψε ο σιος Ιβ του Ποτσεβ στις διδασκαλες του. γραψε για τους λλους. Αλλ αυτ, το απδειξε με τη δικ του ζω. |
| Η μητρα μου, εν τω μεταξ, εκενον τον καιρ, πγε μαζ με τις αδελφς της στο Ποτσεβ και γρισε πσω πολ εντυπωσιασμνη. Το μικρ σπλαιο του Οσου Ιβ, τα φθαρτα λεψαν του, η πατημασι της Παναγας, η θαυματουργ εικνα Της, λα αυτ επηρασαν πολ τη μητρα μου. Και ρχισε να μας (εμνα, τον αδελφ μου και τα ξαδλφια μας) καλε να πμε λοι μαζ εκε. ταν ενδιαφρον και φοβερ ταυτχρονα, επειδ ταν τσο ιερ μρος. Τελικ, βρεθκαμε εκε. Δξα τω Θε! ταν απεργραπτα ωραα! Φτσαμε εκε την παραμον της εορτς του Οσου Ιβ, στις 10 Σεπτεμβρου, με το νο ημερολγιο. Εκενες οι τρεις μρες ταν πολ γεμτες! Πρτον, ετοιμστηκα για πλρη εξομολγηση, για λη τη ζω μου, με λες τις λεπτομρειες. Δετερον, λοι εμες κοινωνσαμε την ημρα της εορτς. Τρτον (και αυτ εναι πολ σημαντικ), εκε εδα ττε τσους δαιμονισμνους σους δεν εδα οτε πριν οτε μετ! Και λοι αυτο οι νθρωποι δεν υποκρνονταν και δεν ταν ψυχικ διαταραγμνοι, αλλ στ’ αλθεια ταν δαιμονισμνοι. Για παρδειγμα, θυμμαι μια κυρα, η οποα, πλησιζοντας την εικνα της Παναγας του Ποτσεβ, με ανδρικ μπσα φων και με βρισις λεγε: «Εμαι απ την τηλεραση, εμαι πργκιπας της τηλερασης!» Εναι κατανοητ, ββαια, τι δεν τα λεγε η δια, αλλ κποιος λλος ταν μσα της εκενην τη στιγμ και μιλοσε. , επσης, πς μερικο γεροδεμνοι νδρες προσπαθοσαν να κνουν μια γυνακα να σκψει, στε να προσκυνσει τα λεψανα του Οσου Ιβ, αλλ εκενη αντιστεκταν, φναζε κ.τ.λ. Εδα πολλ ττοια εκε. τσι, φεγοντας απ το Ποτσεβ, κατλαβα τι η δναμη του Διαβλου δεν εναι απλς επινοσεις των ανθρπων, αλλ υπρχει στην πραγματικτητα. Χωρι Μις Κιρλοβσκι. Νησ νζερ. Σολοβκ. τος 2010. 45х80. Ζωγρφος: Αντν Οβσινικοβ Φεγοντας απ το Ποτσεβ, κατλαβα τι η δναμη του Διαβλου δεν εναι απλς επινοσεις των ανθρπων, αλλ υπρχει στην πραγματικτητα. Αφο υπρχει αυτ η δναμη, ρα υπρχει και η αντθετη. Και την αισθνθηκα. Επ παραδεγματι, για το γεγονς της παρουσας της Χριτος στο σπλαιο του Οσου Ιβ, που του φανερθηκε το κτιστο Φως, δεν χω καμα αμφιβολα! Δεν υπρχουν ενδιμεσες καταστσεις. Κατλαβα ττε τι δεν θελα να εμαι με τη δναμη, που υπρχε μσα σ’ εκενους τους καημνους ανθρπους. Αλλ και στον Θε δεν εχα φτσει ακμα φοβμουν να Τον πλησισω πολ. πρεπε να πρω την απφαση. Και ττε κατλαβα τι επιλογ θα κνω. λη αυτν την αλλαγ μου τη βωσα εκε, στο Ποτσεβ. Επιστρφοντας στην Αγα Πετροπολη, ρχισα ν’ αναγκζω τον εαυτ μου να πηγανω στην εκκλησα τις Κυριακς, ανεξρτητα απ το πσο δσκολο και ασυνθιστο ταν για ’μνα. Συνχισα, ββαια, να διαβζω και πνευματικ βιβλα. Διβαζα με τις ρες. Μπορ να πω τι η πρτη περοδος μου στην εκκλησα, ως νεοφτιστου, ταν πολ ντονη. |
| Οι προσευχς και η ευσεβς ζω του ασκητ δεν μειναν κρυφς απ τον κσμο. Η φμη για τον γιο απλθηκε ευρως σε λη την περιοχ. Οι ρχοντες ρχισαν να συρρουν στον γιο, παρακαλντας τον για πνευματικ καθοδγηση. Ο σιος Ιβ ρχισε να χαρει της ιδιατερης εμπιστοσνης και της προστασας του δισημου υπερασπιστ της Ορθοδοξας πργκιπα Κωνσταντνου του Οστργκ. Ο πργκιπας Κωνσταντνος απευθνθηκε στον ηγομενο του μοναστηρου Ουγκρνιτσκι, παρακαλντας τον ν’ αφσει τον σιο Ιβ να πει στο πριγκιπικ του μοναστρι της Υψσεως του Τιμου Σταυρο στο Ντομπνο. Ο ηγομενος δχτηκε το ατημα και μετ απ λγο ο Ιβ γινε ηγομενος στη μον στο Ντομπνο. Παρμεινε ηγομενος αυτς της μονς για περισστερα απ εκοσι χρνια και ακριβς εκενην την περοδο πραγματοποιθηκε η σναψη της νωσης της Βρστης και η επακλουθη καταπεση των ορθοδξων χριστιανν. Ο πργκιπας Κωνσταντνος, υπ την προστασα του οποου βρισκταν ο σιος Ιβ, εχε τερστια επιρρο στη Βολινα, καθς επσης απολμβανε του σεβασμο του Πολωνο βασιλι Σιγισμονδου Γ και του Ππα Κλμη Η. Γι’ αυτν τον λγο οι Ουντες και οι Ιησουτες δεν τολμοσαν να παρμβουν στις ενργειες του ηγουμνου απ το Ντομπνο. Με την ευλογα του Αγου, κατ τα τη 1581-1582, ο πργκιπας Κωνσταντνος για πρτη φορ εκτπωσε τη Ββλο στη σλαβικ γλσσα, η οποα σμερα εναι γνωστ σε λο τον κσμο ως η «Ββλος του Οστργκ» Κατ τη διρκεια της παραμονς του στο Ντομπνο, ο σιος Ιβ ασχολθηκε με τη διανομ ορθοδξων βιβλων. Γι’ αυτν τον σκοπ ενθρρυνε ορισμνους να μεταφρζουν και ν’ αντιγρφουν τα βιβλα. Σμφωνα με τον βο του, ο διος ο σιος Ιβ συμμετεχε σ’ αυτ το ργο. Με την ευλογα του Αγου, κατ τα τη 1581-1582, ο πργκιπας Κωνσταντνος για πρτη φορ εκτπωσε τη Ββλο στη σλαβικ γλσσα, η οποα σμερα εναι γνωστ σε λο τον κσμο ως η «Ββλος του Οστργκ» (Ostrog Bible). Οι φροντδες και οι ανησυχες για το εκδοτικ ργο, καθς και η εχθρτητα των Λατνων, αποσποσαν την προσοχ του Αγου Ιβ απ το μοναχικ ργο. Στο μοναστρι στο Ντομπνο ο σιος Ιβ πρασε εκοσι χρνια και περπου το 1604, κουρασμνος απ τα καθκοντα του ηγουμνου, εγκατλειψε αυτ το μοναστρι. Επιθυμντας ν’ αφιερσει τον εαυτ του στον ασκητικ αγνα, βρκε καταφγιο σ’ να λιτ μοναστρι, πνω στο βουν Ποτσεβσκαγια, που κατοικοσαν πολυριθμοι ησυχαστς απ καιρ. |
| Βλποντας λοιπν κι εμες τι το βιβλο αυτ εναι συγγενικ με τη Φιλοκαλα και τι συμβλλει πρα πολ στο σκοπ που επιδικομε, κρναμε αναγκαιτατο να το εντξομε σ’ αυτν, σαν μικρ κκλο σε μεγλο κκλο, πως θα λεγε ξυπνα κποιος, και σαν συνεπτυγμνη Φιλοκαλα στην εκτεν Φιλοκαλα. Μας φνηκε απαρδεκτο να χωρσομε το βιβλο αυτ –που εναι, πως επαμε, μια συσσρευση τσων πνευματικν καρπν– απ το θεο χορ των ιερν Νηπτικν· αλλις, και το διο το βιβλο θα μας κατηγοροσε για την απειροκαλα μας, μην υποφροντας με καννα τρπο το χωρισμ του απ τους γνριμους και αγαπητος του Πατρες. Αν το χωρζαμε, θα κολοβναμε στο σημεο αυτ την λη Φιλοκαλα, η οποα απαιτε ως αναγκαα την παρουσα αυτο του βιβλου· επσης, θ’ αποστεροσαμε τους αδελφος απ τση ωφλεια –γιατ πντα η προσθκη των καλν εναι φυσικ να κνει μεγαλτερη την ευεργεσα. Αν λοιπν κανες επιθυμε ν’ αποκτσει τα δο φτερ του πνευματικο περιστεριο, που και ο Δαβδ παλι ζητοσε αλλ δεν ερισκε (Ψαλμ. 54, 7), ας διαβζει το βιβλο αυτ με φιλοπονα. Και θα βρει σ’ αυτ με θαυμαστ τρπο, απ τη μι το φτερ της πρξεως ασημωμνο ολκληρο, κι απ την λλη το φτερ της θεωρας λο χρυσ. Με τα δο αυτ φτερ, θα φγει απ’ λα τα γινα, θα πετξει στους αιθρες και, κουρνιζοντας σαν καλ περιστρι στις ουρνιες φωλις, θα αναπαυθε στην ουρνια μακαριτητα. Βιβλο πρτο Προομιο Επειδ πολλς και μεγλες δωρες αξιθηκα να λβω κατ χρη εγ ο θλιος απ το Θε, αλλ δεν κανα ποτ καννα καλ, φοβθηκα μπως η απραξα και η οκνηρα μου με κνουν να λησμονσω τις τσες πολλς και μεγλες ευεργεσες του Θεο, αλλ και τις αμαρτες μου, και μη δεξω τουλχιστον ευγνωμοσνη και ευχαριστα στον Ευεργτη. Γι’ αυτ γραψα, για να ελγχω την θλια ψυχ μου, αυτν εδ την υπμνηση και σα κεμενα των αγων Πατρων, βους και λγους συνντησα, τα παραθτω ονομαστικ, για να τα χω και να θυμμαι τους λγους τους, στω και εν μρει. Το κανα επειδ δικ μου βιβλο οτε χω, οτε εχα ποτ αλλ δανειζμουν απ τους φιλχριστους αδελφος, πως και και λα τα απαρατητα για τις σωματικς μου ανγκες, για την αγπη του Θεο. Τα βιβλα αυτ αφο τα μελετοσα με κθε επιμλεια, τα επστρεφα πλι στους κατχους τους. Αυτ εναι τα εξς: Παλαι και Καιν Διαθκη, δηλαδ το Ψαλτρι, τα τσσερα βιβλα των Βασιλειν, τα ξι βιβλα της Σοφας (Ιβ, Παροιμες, Εκκλησιαστς, σμα, Σοφα Σολομντος, Σοφα Σειρχ), τα Προφητικ, τα βιβλα των Παραλειπομνων, οι Πρξεις των Αποστλων, τα για Ευαγγλια και οι ερμηνεες λων αυτν. Εναι ακμη λα τα πατερικ και διδασκαλικ των μεγλων, δηλαδ Διονυσου, Αθανασου, Βασιλεου, Γρηγορου του Θεολγου, Χρυσοστμου, Γρηγορου Νσσης, Αντωνου, Αρσενου, Μακαρου, Νελου, Εφραμ, Ισακ, Μρκου, Δαμασκηνο, Ιωννη της Κλμακος, Μξιμου, Δωροθου, Φιλμονος και λων των Αγων οι βοι και οι λγοι. |
| Этой статьи, соответствующей т. XVII, § 27 Эклоги, не находится в списках Кормчей. 31 К доводам, которые А. С. Павлов приводит в своем исследовании против новых воззрений преп. Макария, мы, со своей стороны, можем прибавить именно то документальное свидетельство, которое относится к XII веку, но кажется, до сих пор осталось не замеченным. В описи церковного имущества Афонского монастыря Ксилургу, составленной в 1143 г. и напечатанной в Актах русского Пантелеймоновского монастыря (изданных Ф.А . Терновским Киев, 1873). мы находим перечисление русских книг, которыми пользовались русские монахи, некогда владевшие обителью, и в числе их Номоканон (см. стр. 56): Βιβλα, ροσικα πστολοι ε.. – – – Συναξρα δ. Παροιμα μα Μηναα ιβ Πατερικ β. Ψαλτηρια ε. γιος φραμ. γιος Παγκρτιος. Ωρολγια ε. Νομοκανν α. Из ряда перечисленных здесь сочинений может возбудить недоумение только «Св. Панкратий”. В приписке, находящейся в конце Жития св. Антония, принадлежащего к драгоценнейшим памятникам славянской письменности X века, мы читаем, что славянский переводчик, «будучи принужден от строителя церковного Иоанна Болгарской земли», преложил не точию Антония Великого житие, но и пречудного Петрова ученика Панкратия . ” Об этой записи см. сообщение Сахарова о славянском переводе Жития Антония в X веке (Москвитянину 1845 г., ч. VI, 12, стр. 156 и 157); ср. Правосл. Собеседник, 1859 г., ч. III, 254 и 1858 г., III, 255, и преосв. Макария, Историю Русской Церкви, V, 250. Запись сообщена также А.Н . Поповым в описании Хлудовского торжественника XIV века, но в этом списке самое имя Панкратия выпало (см. Описание библиотеки А. И. Хлудова, стр. 393): «не се токмо житие великого Анфония, но и пречудного чудотворца непотаенного жития». Полагают, что перевод совершен по поручению Иоанна, экзарха Болгарского, при царе Симеоне. 32 Известно, что слово «хуса» встречается еще в славянском переводе Амартола, в рукописи Костромского Богоявленского монастыря. С. А. Гедеонов, теперь уже покойный автор сочинения «Варяги и Русь», построил на этом слове целую теорию о древнейшем названии Русских Хоусарами, а отсюда Дромнтами (в греческом переводе). |
|
|
