14 Ин. 2, 1, 2. 11: На третий день был брак в Кане Галилейской, и Матерь Иисуса была там. Был также зван Иисус и ученики Его на брак. .. Так положил Иисус начало чудесам в Кане Галилейской и явил славу Свою; и уверовали в Него ученики Его.   15 Мф. 19:13—15: Тогда приведены были к Нему дети, чтобы Он возложил на них руки и помолился; ученики же возбраняли им. Но Иисус сказал: пустите детей и не препятствуйте им приходить ко Мне, ибо таковых есть Царство Небесное. И возложив на них руки, пошел оттуда. Ср. Мр. 10:14. Лк. 18:16. 16 Евр. 13:4: Брак у всех честен и ложе непорочно; блудников же и прелюбодеев судит Бог.   17 Ефес. 5:23—25. 31. 32: Муж есть глава жены, как и Христос Глава Церкви, и Он же Спаситель тела; но как Церковь повинуется Христу, так и жены своим мужьям во всем. Мужья! любите своих жен, как и Христос возлюбил Церковь и предал Себя за нее. Посему оставит человек отца своего и мать и прилепится к жене своей и будут двое одна плоть (Быт. 2:24). Тайна сия велика; я говорю по отношению ко Христу и к Церкви.   18 1 Кор. 7:28: Если и не женишься, не согрешишь. 19 1 Тим. 2:15: Жена... спасется чрез чадородие, если пребудет в вере и любви и в святости с целомудрием. 20 Что апостол Петр был женат, смотри Мф. 8:14: о Филиппе — Деяний п. 21, 8. 9; Вшедши в дом Филиппа благовестника, одного из 7 диаконов, остались у него. У него были четыре дочери девицы, пророчествуюшие; а что и большинство остальных апостолов были женаты, смотри первое послаще к Коринфянам 9, 5:... Или не имею власти иметь спутницею сестру жену, как и прочее Апостолы, и братья Го­сподни, и Кифа? В толковании второго послания Павлова к Коринфянам (11, 2) Амвросий Медиоланский пишет: „Omnes Apostoli, exceptis Ioanne et Paulo, uxores habebant». (Все апостолы, исключая Иоанна и Павла, имели жен) 21 Мф. 21. 24—30. 22 Μ ф. 19, 10—12: Говорят Ему ученики Его: если такова обязанность человека к жене, то лучше не жениться. Он же сказал им: не все вмещают слово сие, но кому дано, ибо есть скопцы, которые из чрева матернего родились так; и есть скопцы, которые оскоплены от людей; и есть скопцы, которые сделали сами себя скопцами для Царства Небесного. Кто может вместить, да вместит. С ρ . 1 Κορ . 7, 8. 9.

http://lib.pravmir.ru/library/ebook/3711...

Παρμοια διταξη νμου, ολοσχερος απαγρευσης της Θ. Λατρεας, δηλαδ  ποινικοποησης της τλεσης της Θ. Λειτουργας, σχυε στην Ευρπη μχρι το 311 μ.Χ. (θνατος Διοκλητιανο) και στην Αλβανα του Ενβρ Χτζα (1967-1990)! Οτε ο Μωμεθ ο Πορθητς οτε ο Λνιν οτε ο Στλιν δεν τλμησαν ττοια ασβεια εναντον του διου του εστατου πυρνα της Εκκλησας, του Μυστηρου της Θ. Ευχαριστας, που τλμησε η Ελληνικ Δημοκρατα! 2. Ως Ορθδοξος κληρικς εμαι υποχρεωμνος να λειτουργ διακονντας το λα που μου χει εμπιστευθε το λεος του Θεο, υπακοοντας στν ιερατικ μου συνεδηση κα κυρως συμμορφομενος με τν προσταγ το «ρχηγο κα τελειωτο τς πστεως Κυρου ησο»: « τοτο ποιετε ες τν μν νμνησιν … χρις ο ν λθ » (Λουκ. 22, 19. 1 Κορ. 11, 26). Σε ποιον, ποιος και αν εναι αυτς, με καλε να παραβ τη ρητ Κυριακ εντολ, να περιφρονσω τη φων της συνειδσες μου και να εγκαταλεψω τη διακονα της ενορας μου επαναλαμβνω το αποστολικ: « πειθαρχεν δε Θε μλλον νθρποις » (Πρξ. 5, 40), αναλαμβνοντας προφανς και το σνολο των συνεπειν. Μνο σοβαρς λγος υγεας τυχν κανονικ ποιν που θα επιβλει ο επσκοπς μου (αργα απ ιεροπραξα) μπορον να με εμποδσουν απ τη τλεση της Θ. Λειτουργας. Με καννα τρπο κρατικ διταξη δεν δικαιοται οτε νομιμοποιεται να ορσει  αν  και  πτε  και  πως  θα λειτουργ! 3. Δεν υπρξε αλλ οτε μποροσε να υπρξει ο παραμικρς κνδυνος για τη δημσια υγεα με τη διασπορ του κορωνοο απ την τλεση της Θ. Λειτουργας στο Να μας. Η παρλευση δε εξαμνου κατ το οποο ο ις χει διασπαρε στη χρα μας χωρς μως να χει υπρξει οτε μα περπτωση μλυνσης που να οφελεται στη συμμετοχ στη Θ. Λειτουργα επιβεβαινει πλρως τον ισχυρισμ μου και καταρρπτει κθε αντθετο (βλ. συνημ. α,β). Προς επρρωση των ανωτρω αναφρω τι απ την 1 η Αυγοστου 2020 ταν και σημειθηκε να ξαρση των κρουσμτων του κορωνοο στη χρα μας που υπερβανουν τα 370 (10.9.20) και παραμνοντας σταθερ σε τριψφιο αριθμ ημερησως, με αριθμ πολλαπλσιο των κρουσμτων κατ το δμηνο Μαρτου-Απριλου 2020, ταν και ο αντερος αριθμς κρουσμτων ταν 156 (21/4/2020), δεν επιβλθηκε η απαγρευση τλεσης της Θ. Λειτουργας αλλ μνον η χρση μσκας στους χρους λατρεας τηρουμνων των λοιπν μτρων υγιεινς και των σχετικν αποστσεων (βλ. ΚΥΑ 3162/31.7.2020). Δηλαδ μτρα σαφς ηπιτερα των σων επιβλθηκαν κατ το δμηνο Μαρτου-Απριλου 2020 με υποπολλαπλσιο ττε αριθμ κρουσμτων.

http://gr.pravoslavie.ru/142222.html

Πρωτοπρεσβτερος γγελος γγελακπουλος ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ 3/11/2020 Βαθμολογα: 8.2 Ψφοι: 18 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1 Κατανυκτικν Τριδιον, κδ. Φς Χ.Ε.Ε.Ν., θναι 2010, σσ. 618-635. 2 Ματθ. 21, 18-19. 3 Ματθ. 25, 41. 4 Ματθ. 23, 13-39. 5 ω. 2, 13-16. 6 Μρκ. 14, 71. 7 Πρξ. 23, 12 κα 21. 8 Πρξ, 23, 14. 9 Ρωμ. 9, 3. 10 Α Κορ. 16, 22. 11 ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, ρμηνεα ες τς ΙΔ πιστολς το ποστλου Παλου, τ. Α, κδ. ρθδοξος Κυψλη, Θεσ/κη 1989, σ. 697. 12 Α Κορ. 12, 3. 13 Γαλ. 1, 8. νθ’ νωτ., τ. Β, Θεσ/κη 1990, σσ. 248-249. 14 ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ, λξη νθεμα κα σημασα της,  15 Γαλ. 1, 8-9. 16 βρ. 10, 31 κα 12, 29. 17 2ο Στιχηρ τν ποστχων το σπερινο τς Κυριακς τν Βαων, ν Τριδιον Κατανυκτικν, κδ. Φς Χ.Ε.Ε.Ν., θνα 2010, σ. 448. 18 Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ, Μετφραση (λληνικ κ το γγλικο) : . Μ. Παντοκρτορος Μελισσοχωρου,  http://www.impantokratoros.gr/39536729.el.aspx , Πρωττυπο κεμενο (ρωσσικ) : στ περιοδικ Pravoslavnaya Rus ( ρθδοξη Ρωσσα), #4, 1974, γγλικ κεμενο :  19 ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ, μιλα στν Κυριακ τς ρθοδοξας,  http://orthochristian.com/45266.html . «The meaning of anathema is the meaning of the Church’s spiritual cure of an illness in the human soul, which causes eternal death. All human teachings cause eternal death if they introduce their own thinking drawn from reason falsely so-called, from carnal mindedness—that common heritage of fallen spirits and men—into the God-revealed teaching about God. Human philosophies introduced into the teachings of the Christian Faith are called heresies, and adherence to these teachings is called evil belief». 20 . π.,   Brianceaninov.php, «Doctoria anatemei a fost întotdeauna socotit ca neaprat trebuincioas de ctre Sfânta Biseric în privina cumplitei boli a ereziei. Când Fericitul Teodorit, episcopul Cirului, dorind s se îndrepteasc în privina învinuirilor aruncate asupra lui, Prinii i-au cerut ca mai întâi de toate s-l dea anatemei pe ereziarhul Nestorie. Teodorit, care se lepdase de Nestorie, dar nu aa de hotrât cum se lepdase de el Biserica, a vrut s dea lmuriri. Prinii i-au cerut iari s dea anatemei cu hotrâre, fr alte explicaii, pe Nestorie i învtura acestuia. Teodorit a vrut din nou s dea lmuriri, îns Prinii au cerut iari ca el s dea anatemei pe Nestorie, ameninând c altminteri îl vor socoti eretic pe însui Teodorit. Teodorit a rostit anatema asupra lui Nestorie i a tuturor învturilor eretice ale acelei vremi. Prinii au dat slav lui Dumnezeu, l-au proclamat pe Teodorit pstor ortodox, iar Teodorit nu a mai cerut s dea lmuriri, cci lepdase din sufletul su pricinile care îl fceau s simt nevoia de a da lmuriri».

http://gr.pravoslavie.ru/129191.html

Ο φβος που περιχει η αγπη Εσες που υψνεστε σε αγπες Θεο και σε πνευματικς αναπασεις μυστικν ερτων και γεεστε με συνασθηση απ αυτ το θεκ οινοδοχεο και με φραστο τρπο χαρεστε και γλυκανεστε ανλογα, επειδ παρατηρετε βθη μυστηρων υπερκοσμων και απολαμβνετε ανεπωτα και αναπαεστε σε βαθι ειρνη, να φοβστε ακμη και, προσχοντας στο Θε, να προσεχεστε και να ταπειννεστε με κθε τρπο, ακογοντας τον αγιτατο Δαβδ που φωνζει φανερ στο Θε: «Συ εσαι η αγαλλασ μου· λτρωσ με απ αυτος που με περικκλωσαν»(Ψαλμ. 31, 7), και που διδσκει με μεγαλοσνη, μλλον εμπνευσμνος απ το γιο Πνεμα: «Να υπηρετετε τον Κριο με φβο και να νιθετε αγαλλαση γι’ Αυτν με τρμο»(Ψαλμ. 2, 11). Βλπετε επσης τον Παλο, το σκεος της εκλογς(Πρξ. 9, 15), ο οποος μεταφρθηκε στον τρτο ουραν και εισλθε στον ιερ παρδεισο και κουσε τα απρρητα, τα οποα δεν επιτρπεται σε νθρωπο να τα πει(Β Κορ. 12, 2–4), στερα απ αυτ τα μεγαλεα να φοβται μπως, εν κρυξε σε λλους, ο διος φανε ξιος αποδοκιμασας(Α Κορ. 9, 27). Και αν ο θεος διδσκαλος της οικουμνης Δαβδ λει: «σοι αγαπτε το Θε να μισετε τα φαλα»(Ψαλμ. 96, 10), διδσκει ακριβς τοτο, σοι δηλαδ αγαπον τον Κριο να φοβονται. Επειδ δηλαδ ο Δαβδ βλεπε τι και μετ την αγπη στο Θε, η κακα προσπαθε να αντιπαραταχθε και κατ κποιο τρπο να συμπλεχθε με την ψυχ, παραγγλλει πολ ελογα και κατλληλα, εκενοι που αγαπον τον Κριο και φτνουν σ’ αυτ την κατσταση, να προσχουν ακμη και να μισον την κακα. Και αν διδσκεστε να τη μισετε, ρα πρπει ακμη να τη φοβστε· γιατ αν δεν ταν ξια φβου, δε θα παργγειλε επιτακτικ ο Προφτης να τη μισον σοι αγαπον το Χριστ. Εναι ββαια υψηλ και θεα και πραγματικ χαριτωμνη κατσταση να νιθομε ευφροσνη και αγαλλαση κοντ στο Θε βλποντας υπερφυσικ μυστρια, η ψυχ ωστσο υπκειται στη μεταβολ και πολ λγο απχει απ τη γινη λη και απ το σμα που την περιχει, σως για να εναι και λγο φοβισμνη στον αδικοπο αγνα της μην τυχν κλνει ποτ προς το σμα. Κι εναι δεμνη θαυμαστ μαζ του και κατ κποιο τρπο συμφωνε μαζ του θλοντας μη θλοντας, και συμπσχει και σε μερικ χει αλλοιωθε απ τη φση της, στε μπορε να πει κανες τι δεν χει εξουσα. Κι εναι το σμα για την ψυχ αννδοτος αντπαλος και της δνει πολλς αφορμς που τη σπρχνουν σε ολισθματα. ρα χρειζεται αγωνα και προσευχ απ το φβο που ανακπτει. χει μεγλη ανγκη φβου και τρμου η ψυχ που ανυψνεται προς το Θε. Kαι πσο μεγλη ανγκη χει απ προσοχ και προσευχ αφνω στους πιο στοχαστικος απ τους ακροατς να το σκεφτον και να το διακρνουν. Kαι αυτ ββαια εν δη θα θεωρε με τη φωτιστικ χρη του Πνεματος και θα πσχει ανλογα τα της θεας αγπης.

http://azbyka.ru/otechnik/prochee/dobrot...

12, 45). «Πρσεχε στον εαυτ σου»(Δευτ. 15, 9), λει ο Μωυσς, δηλαδ σε λα σου, χι σε μερικ μνο και σε λλα ν’ αδιαφορες. Με ποι μσο να προσχεις; Φυσικ με το νου σου, γιατ με τποτε λλο δεν μπορες να προσχεις τον εαυτ σου σε λα. Αυτ λοιπν τη φλαξη βλε στη ψυχ και στο σμα σου, και με αυτ θ’ απαλλαγες εκολα απ τα πονηρ σωματικ και ψυχικ πθη. Προσττεψε λοιπν τον εαυτ σου, κυβρνησ τον, επβλεψ τον μλλον, πντοτε να τον προστατεεις και να τον παρακολουθες και να τον εξετζεις. τσι θα υποτξεις στο πνεμα τη σρκα που αφηνιζει, και ποτ δε θα γνει κρυφ αμρτημα μσα στην καρδι σου(Δευτ. 15, 9). Αν, πως λει ο Εκκλησιαστς, το πνεμα που εξουσιζει τα πονηρ πνεματα και πθη ορθωθε εναντον σου, μην αφσεις τον τπο σου(Εκκλ. 10, 4), δηλαδ μην αφσεις οτε μρος της ψυχς οτε μλος του σματος χωρς επιτρηση. τσι και τα πονηρ πνεματα που σε πειρζουν θα νικσεις, και σ’ Εκενον που εξετζει καρδις και νεφρος(Ψαλμ. 7, 10) θα παρουσιαστες με παρρησα χωρς εξταση, αφο εσ τα εξτασες πρωττερα. «Αν κρναμε εμες τους εαυτος μας, δε θα κρινμασταν απ το Θε»(Α Κορ. 11, 31), λει ο Παλος. Κι αφο δοκιμσεις το μακριο πθος του Δαβδ, θα πεις κι εσ στο Θε: «Το σκοτδι δε θα σκοτισθε απ Σνα, Κριε, και η νχτα θα μου φωτιστε σαν ημρα· γιατ Εσ κανες κτμα Σου τους νεφρος μου»(Ψαλμ. 138, 12–13). Δεν κανες, λει, δικ Σου ολκληρο το επιθυμητικ της ψυχς μου μνο, αλλ οποιαδποτε σπθα της επιθυμας αυτς μσα στο σμα, αφο επστρεψε στην καρδι που τη δημιουργε, δι μσου αυτς πταξε ψηλ σε Σνα και απ Σνα χει κρεμαστε και σε Σνα εναι προσκολλημνη. πως δηλαδ το επιθυμητικ της ψυχς εκενων που εναι προσηλωμνοι στις αισθητς και φθαρτς ηδονς, κεννεται ολκληρο προς τη σρκα και γι’ αυτ γνονται ολκληροι σρκες και το Πνεμα του Θεο δεν μπορε να παραμενει σ’ αυτος(Γεν. 6, 3), τσι και εκενων που ανψωσαν το νου στο Θε και χουν εξαρτσει την ψυχ τους απ το θεο πθο, η σρκα μεταποιεται και ανυψνεται μαζ με την ψυχ και απολαμβνει μαζ της τη θεα νωση και γνεται κτμα και κατοικα του Θεο, μη χοντας πι μσα της φωλιασμνη την χθρα εναντον του Θεο, μτε επιθυμντας αντθετα με το Πνεμα(Γαλ. 5, 17).

http://azbyka.ru/otechnik/greek/dobrotol...

4 Βλπε γαπητ, πσο ριστη εναι τξι κα μθοδος, πο μεταχειρζεται ατ τ βιβλο. πειδ κθε τξι κα τχνη, π τ σκοπ της γνωρζεται, σμφωνα μ τ φιλοσοφικ ξωμα κα τ τλος πο προκατασκευζεται κα στοχεεται σμφωνα μ τν δινοια, ρχ γνεται κα λγος τς ργασας κα τς πιχειρσεως κθε πργματος· γι ατ κα τ βιβλο ατ, πρν π κθε τ λλο, προσθτει δ στν ρχ, τν τελειτητα κα τ σκοπ λου ατο το ορτου πολμου, στε γνωρζοντας τ λοι κενοι πο πρκειται ν πολεμσουν, ν μν πλανηθον μ τποτα λλο, λλ ν κατευθνωνται πρς ατ, σν σ σημεο κα πρς μα κατεθυνσι ν δηγον λες τς πρξεις τους. 5 Γι ατ κα θεος πστολος διατζει ν κνουμε γενικ λα μας τ ργα γι μνο τν δξαν το Θεο λγοντας «Ετε τρτε, ετε πνετε, ετε κτι λλο κνετε, λα ν τ κνετε γι τν δξα» (Α´ Κορ. 10,31). 6 Κα ληθιν, τ ν ποτασσμαστε στ θλημα το Θεο πντα κα ν προτιμμε ατ π τ δικ μας, κα μ τν φων του μς τ δδαξε ρχηγς κα τελειωτς τς σωτηρας μας ησος, ποος μς παργγειλε ν προσευχμαστε κα ν λμε «Πτερ μν ν τος ορανος... γεννηθτω τ θλημ σου ς ν οραν κα π τς γς» (Ματθ. 6,10), κα μ τ παρδειγμ του, γιατ κα στν ρχ τς ζως του, μσως πο μπκε στ κσμο, τ θλημα το Θεο ζτησε ν κν κατ τν Παλο πο λει: «Ν, ρχομαι ν κνω τ θλημ σου» (βρ. 16,9)· κα στ μσον το Εαγγελου του, ατ λεγε «κατβηκα π τν οραν, χι γι ν κνω τ δικ μου θλημα, λλ τ θλημα κενου πο μ στειλε» (ων. 6,38)· κα στ τλος τς ζως του, ατ τ διο σφργισε λγοντας, στν προσευχ· «Πτερ, ς μ γν τ δικ μου θλημα, λλ τ δικ σου» (Λουκ. 22,42). 7 Τ δια σχεδν λει κα ββας σακ (λγ. κγ´), που λει: «Εναι καλτερο ν λσς τν αυτ σου π τν σνδεσμο τς μαρτας, παρ ν λευθερσς δολους π τν δουλεα»· κα λλα πολλ σμφωνα μ ατ πο ξηγονται δ (νγνωσε κα τν νς λγο το δου). 8 προφτης ερεμας καταραμνο νομζει κα ποσττη το Θεο, κενον πο θαρρεεται κα λπζει στν αυτ του λγοντας: «Τδε λγει Κριος· πικατρατος ς τν λπδα χει π νθρωπον κα στηρσει σρκα βραχονος ατο π ατν, κα π Κυρου ποστ καρδι ατο» (ιζ´ 5). Ατ τ ρητ ρμηνεοντας μγας Βασλειος λγει τι γι ατν, πο χει τν λπδα ατο πνω σ νθρωπο, φανρωσε προφτης τ ν μν λπζουμε σ λλον μ τ ν ν στηρζ τ σρκα βραχονας ατο, φανρωσε τ ν λπζουμε στν αυτ μας· κα τ δυ δ ατ τ νμασε ποστασα π τν Θεν (βλ. κατ πλτος, μβ´). Κα μ λλον τρπο τ ρητ ατ ρμηνευντας, συμπερανει τι εναι καταραμνος κα ποσττης, κενος, πο λπζει στν αυτ του. Γιατ, λει, τι ποιος λπζει στν νθρωπο εναι καταραμνος κα το Θεο ποσττης. Βλπε κα δ πσο ριστη εναι τξις, πο χρησιμοποιε τ βιβλο ατ, γιατ ρχζει τν πλεμο π τν φιλαυτα, ποα εναι προκαταρκτικ ατα κα ρζα κα ρχ λων τν λλων παθν κα κακιν.

http://azbyka.ru/otechnik/Nikodim_Svjato...

Научные исследования:    Πρινοςχεμαρρος    –    Προφητεα – κσταση – γλωσσολαλα. 1992; Βασιλειδη Π. Χρις – κοινωνα – Διακονα. Β «Κορ 8–9. ΒΒ 2. 1985; Γαλτη Γ. ουσα της λεθυερας. Μα ρευνα στ 9 κεφ της Α»Κορ κα στ συνφει του. ΕΕΘΑΑ 25. 1981; Πατρνου Γ. Γμος καγαμακαττνπ. Παλο. ΕΙσαγωγικ κα Ερμηνευτικ στ Α» Κορ 7, 1–7. ΕΕΘΑΑ 27. 1986. Σ. 96–156; Πασσκου Δ. Εχαριστα κα Ιεραποστολ. Κοινωνιολογικς προποθσεις της Παλειαςθεολογας. 99Σκιαδαρση 7. Δυναμικ το σματος. Ερμηνευτικ προσγγιση το Β» Κορ 5, 1–10. ΒΒ 39. 2006; Στογιννου Β. Ανστασις τν νεκρν. Εισαγωγικ προβλματα κα ρμηνεα το Α» Κορ 15. 1977; Malina B.J. Christian origins and cultural Anthropology. 1986; Theissen G. The Social Setting of Pauline Christianity: Essays on Corinth. 1982; Collange J.F. Enigmes de la deuxifcme Spitre de Paul aux Corinthiens. 1972; Fotopoulos John. Τ θυσιαστρια δεπνα στη Ρωμακ Κρινθο. Греческий перевод Γκουτξιοδη Μ. ΒΒ 37. 2006. 14.1. Основание Церкви в Коринфе   После проповеди в Афинах ( Деян. 17:16–34 ) апостол Павел, приобретя печальный опыт от встречи Евангелия Христова с человеческим мудрованием, пришёл в Коринф. Это была столица провинции Ахаия, многолюдный, богатый портовый город, который вёл оживлённую торговлю благодаря двум своим гаваням: одна в Саронском и другая в Коринфском заливе. Отличался Коринф и растлением нравов, а также религиозным синкретизмом, неизбежными в таком многолюдном торговом городе. Более других выделялся здесь культ Афродиты, в честь которой был воздвигнут в акрополе города храм, вмещавший, согласно Страбону, в своих дворах тысячи служительниц греха («свяшеннорабынь»). Впрочем, это сообщение историка Страбона относится ко временам древним и вряд ли может сохранять свою силу для эпохи апостола Павла. В Коринфе апостол Павел оставался и проповедовал в течение 18 месяцев. Здесь он познакомился с Акилой и Прискиллой (супружеской парой), недавно пришедшими из Рима после указа императора Клавдия (49 г. по Р. Х.) об удалении всех иудеев из Италии. «И так как он был того же ремесла, то остался у них, и они работали: были они по ремеслу делатели палаток» ( Деян. 18:3 ). Проконсулом Ахаии с резиденцией в Коринфе был тогда Галлион, брат философа Сенеки. В одной из надписей, найденных в Дельфах, содержится послание императора Клавдия к гражданам Дельф с упоминанием друга императора, проконсула Ахаии Галлиона. Согласно сообщению этой надписи, Галлион вступил в свою должность в 51–52 году по Рождестве Христовом (см. 10. 6, где приводится также текст надписи). Зная, что апостол Павел пробыл в Коринфе 18 месяцев, можно определить время его пребывания там 51 или концом 52 года. О деятельности апостола Павла в Коринфе повествует книга Деяний (18, 1–8).

http://azbyka.ru/otechnik/Biblia/vvedeni...

81 . Шкаровский М.В. Обновленческое движение в Русской Православной Церкви ХХ века. – СПб.: НЕСТОР, 1999. 82 . Шкаровский М.В. Русская Православная Церковь в ХХ веке. – М.: Вече, Лепта, 2010. 83 . Эзрин Г.И. Государство и религия. Религиозные организации и политическая структура общества. – М.: Политиздат, 1974. 84 . Ярославский Ем. Мысли Ленина о религии. Изд. 2-е, исправленное и дополненное. – Москва-Ленинград: Государственное издательство, 1925. Приложение Таблица 1 Об учившихся в духовных учебных заведениях (Ведомость [размерность – чел.] Дата Учащихся в академиях (всего), в т.ч. [выборочно] – казеннокоштных – пользующихся пособием Учащихся в семинариях (всего), в т.ч. [выборочно] – казеннокоштных – пользующихся пособием Учащихся в училищах (всего), в т.ч. [выборочно] – пользующихся пособием Итого учащихся, в т.ч. – казеннокоштных – пользующихся пособием Доля казеннокоштных учащихся, % Доля учащихся, пользующихся пособием, % Источник Примечание 31.12.1865 31.12.1866 31.12.1870 31.12.1871 31.12.1872 31.12.1873 31.12.1874 31.12.1875 31.12.1876 31.12.1877 31.12.1878 31.12.1879 31.12.1880 31.12.1881 31.12.1882 31.12.1883 31.12.1884 2). и 3). 31.12.1885 31.12.1886 31.12.1887 31.12.1888 О1888–89 31.12.1889 О1888–89 31.12.1890 О1890–91 31.12.1891 О1890–91 31.12.1892 О1892–93 31.12.1893 О1892–93 31.12.1894 О1894–95 31.12.1895 О1894–95 31.12.1896 О1896–97 31.12.1897 О1896–97 31.12.1898 31.12.1899 31.12.1900 31.12.1901 31.12.1902 31.12.1903 О1903–04 31.12.1904 О1903–04 31.12.1905 О1905–07 31.12.1906 О1905–07 31.12.1907 О1905–07 31.12.1908 О1908–09 31.12.1909 О1908–09 31.12.1910 31.12.1911 О1911–12 31.12.1912 О1911–12 31.12.1913 31.12.1914 1). И=Извлечение из Всеподданнейшаго отчета обер-прокурора Святейшаго Синода … по Ведомству православнаго исповедания за … год 2). О=Всеподданнейший отчет обер-прокурора Святейшаго Синода … по Ведомству православнаго исповедания за … год 3). Ошибка в сумме до 15% 4). За 1902 г. в семинариях в число казеннокоштных взята сумма казенно- и полуказеннокоштных

http://azbyka.ru/otechnik/missiya/evolyu...

III, S. 86. Erkl. Ps. 42, 1 ; у Гитцига/Ausg. Ps. XLII, Т. I. S. 235 и даже в надписании над 45 пс., в халдейском парафразе и в сирском переводе). Но с таким же, и даже большим, правом, можно переводить эти слова к так, как они переводятся в славянском, буквально с греческого: « τος υος Κορ» «сынам Кореевым», чем даётся донять, что псалом назначался к исполнению, при Богослужении, посредством сынов Кореевых. А по замечанию Боля, словами даже положительно не указываются Корахитяне, как творцы псалма, потому что, говорит он: а) «вовсе неизвестны примеры того, чтобы автор скрывал своё имя в коллективном имени, b) встречающееся здесь находится в таком же отношении к , как в 87 пс. 1 ст., между тем там прямо составителем называется Еман Езрахитянин ( 1Цар. 5 ), а не Корахитяне, с) встречается также в псалме 39 (Сравн. пс. 52, 77), который назначен был Давидом к употреблению при Богослужении чрез Едифума; d) так же надписываются пс. 41, 42 и 43, а между тем, даже по свидетельству Эвальда (см. в объясн. пс. 44), составителем этих псалмов был Давид». (Mess. Psalm. S. 261–262). По всему этому, должно признать сынов Кореевых певцами 44 псалма, а Давида составителем его. В пользу того, что Давид был творцом 44 псалма говорит ещё: а) сродство его с 71 псалмом, также принадлежащим Давиду; б) отеческое обращение к невесте царя, с) надписание в Александрийском манускрипте LXX, (Тишендорфа). Это надписание гласит прямо. Ψαλμς το Δαβδ πρ γαπητο. Наконец на Давида, как творца псалма, указывает само внутреннее содержание псалма. К тому же ещё, уже древние экзегеты: Св. Афанасий, Василий Великий , Иоанн Златоуст , бл. Феодорит и др. в τος υος Κορ видели указание только на то, что этот псалом, равно как и прочие, имеющие эти слова в своих написаниях, переданы были сынам Кореевым для пения, писателем же псалма считали Давида. Что же касается до того утверждения Генстенберга, что все песни сынов Кореевых имеют духовный характер, то едва-ли оно может дать какое-нибудь особенно прочное основание для мессианского значения 44 псалма.

http://azbyka.ru/otechnik/Nikanor_Kamens...

Названная нами икона была возобновлена в 1778 году Иоанном Корнаром. Тому же Еммануилу Тзане можно приписать большую икону пророка Моисея, находящуюся на стене базилики вверху и имеющую надпись: Μνσϑητι, Κριε, τν ψυχν Μανουλ. В 1571 г. изготовил икону Сретения Господня, прозванную в монастыре «ктиторской», Дамаскин критянин. В 1603 г. написал икону синайских отцов некто Георгий Клонца (Κλντζα) критянин. Эта икона, весьма хорошей работы, находится в параклисе Преображения Господня. В 1612 г. написал известные иконы для иконостаса базилики священник Иеремия, уроженец острова Крита. Около того же времени приблизительно написаны им и другие иконы с его именем. В 1626 г. написана икона « μλοντος» Еммануилом Лапардом, по просьбе философа и врача Николая Курина. С 1651 г., а может быть и раньше, потому что мы видели его иконы, если только это не наш недосмотр, с 1605 года по 1681 г., написал очень много икон Виктор критянин, который в тоже время были искусным резчиком. В 1680 г. написана Иоанном Моском (Μσκου) икона Богоматери с пророками. В 1683 году некто Хаджи-Кириакис Вулиотис пожертвовал икону св. великомученицы Екатерины весьма посредственного письма архиепископу синайскому Иоанникию с собором. Жертвователь снабдил эту икону следующей любопытной припиской: Τ μακαριωτι κα λογιωττ κα γιωττ μν αϑντ κα δεσπτ, ρχιεπισκπ το γου ϑεοβαδστου ρους Σιν κα αϑο, κορ κορ ωαννικ σν τ γ ατο σονξει, ταπεινς δολος χατζ Κυρικης Βουλιτης συνατης μ τν παρν προσκυνε 1683 κτωμβρου. (Икона хранится в настоящее время в русском Андреевском ските на Афоне среди довольно ценной и немалочисленной коллекции старинных икон школ византийской, афонской, сербской и др. Начало этой коллекции положено было любителями старины и покровителями скита П.И Севастьяновым и А.Н Муравьевым, а ныне она увеличивается новыми приращениями уже на средства самого скита). В 1691 г. занимался иконописью Кесарий иеромонах. В 1709 г. расписывал по полотну во всю высоту главного иконостаса внутреннюю его сторону Ваонтца (Βαντζα) критянин.

http://azbyka.ru/otechnik/Aleksej_Dmitri...

  001     002    003    004    005    006    007    008    009    010